ความคิดเห็นที่ 1 ออกไปอยู่  เดี๋ยวก็รู้เองค่ะ ^___^ เมื่อก่อนก็ทำงานบริษัท  ตอนนี้ออกมาแล้ว  มาทำร้านขายของกับที่บ้าน ไม่หรู  ไม่สวย  เหมือนตอนโน้นแล้ว  เพราะร้านไม่มีแอร์  อยู่ในร้าน เดี๋ยวก็หน้ามัน  เหงื่อออก  เลยไม่แต่งหน้า  ผมก็มัดไว้แค่พอไม่ให้รุงรัง  เสื้อผ้า  ก็ใส่ธรรมดาไป  เพราะอยู่ร้านขายของ  จะปอนบ้าง  เปื้อนบ้าง  คนเห็นเค้าก็เข้าใจว่า  ก็เหมาะกันดี แต่ตอนนี้  มีตังค์ กว่าตอนโน้นเยอะ  ที่สำคัญ  ไมต้องไปแบกภาระมหาศาลตามมูลค่าทรัพย์สิน  ซึ่งไม่ใช่ของเราแม้แต่น้อย  ไม่ต้องโดนเจ้านายด่า  ด้วยเรื่องที่ไม่เข้าใจว่า  ตูไปทำตอนไหนฟะ ความสุขง่ายๆ  เกิดได้ด้วยตัวเราค่ะ จากคุณ : วัลยา เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 01:42:09

ความคิดเห็นที่ 2 หางานที่ตัวเองชอบ มีความสขที่ได้ทำให้ได้ แล้ว ลาออกเถอะค่ะ ไม่ต้องมีเงินเดือนสูงๆ ค่าใช้จ่ายจะลดลงเองต่ะ จากคุณ : ปุยปุย เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 06:03:09

ความคิดเห็นที่ 3 ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ค่าของใครอยู่ที่ใจของเขา จากคุณ : คนกลางวัน เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 06:43:39

ความคิดเห็นที่ 4 ออกมาแล้วจะรู้ค่ะ   อันที่จริงทำอะไรที่อยากทำไปเลย รออะไรค่ะชีวิตเราแสนสั้น  ตอนนีเราอยู่เมกา เกือบปีเพิ่งได้งานทำที่ร้านอาหารไทย ทำ สามวันหยุด สี่ อ่า ฮ่า ๆ แปลกแต่จริง ถามว่ามีความสุขไหม เราก็มีความสุขน่ะ ไม่เหงา ทั้งที่แทบไม่มีเพื่อน การแต่งกาย ป้าดเปลื่ยนหน้ามือเป็นหลังมือ จากแต่งคุณนายมาเป็นธรรมดา ชอบมาก ๆ ๆ หาตัวตนที่แท้เจอแล้ว ค่ะ  อาหารการกิน ไม่จำเป็นต้องแพงเลย อยากกินไรกินเลย ๆ กินเสร็จออกกำลังกายหนัก ๆ ๆ ไม่แคร์ ไม่สนใจ ชาวบ้านมาก ก็มีความสุขแล้วค่ะ ยังคิดเล่น ๆ อยู่เลยแก่ตัวไปจะกลับไปอยู่ไทย ขายข้าวแกง ขนมหวานราคาถูก ๆ   เอาความสุขเป็นที่ตั้ง เราว่าอยู่ได้น่ะ   เอาใจช่วยน่ะค่ะ  จากคุณ : Emma ณ USA (บาร์บี้vsนักกล้าม) เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 07:21:48

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านดูแล้ว ทำให้นึกถึงกระแสพระราชดำรัสขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่ทรงให้ประชาชนยึดหลักปรัชญา "เศรษฐกิจพอเพียง" เป็นแนวทางดำรงชีวิต ดีใจที่เราเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อย เงินเดือนน้อยนิด แต่อยู่บ้านนอก กินอยู่แบบเรียบง่ายไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่เที่ยวห้าง ไม่กินอาหารหรู  ไม่แคร์ใครว่าเราจะแต่งตัวเชย  ไม่มีมือถือรุ่นใหม่  ไม่มีรถป้ายแดง  แต่เราก็ไม่เดือดร้อน ไม่สร้างหนี้สิน  กินข้าวกับน้ำพริกผักสดเยอะๆ  ออกกำลังกายด้วยการเดินในที่อากาศบริสุทธิ์  มีชีวิตที่ไม่รีบเร่ง แค่นี้ก็มีความสุขที่สุดในโลกแล้ว จากคุณ : ตกกระไดพลอยสวย เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 07:36:32

ความคิดเห็นที่ 6 คุณ ตกกระไดพลอยสวย คะ ดีใจจังค่ะ ที่มีเพื่อนเป็นข้าราชการ ถึงจะอยู่ต่างจังหวัดก็เหอะ (อยู่กรุงเทพฯซิคะ จะรู้ว่านรกมีจริง) จากคุณ : ปุยปุย เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 08:32:06

ความคิดเห็นที่ 7 มีตัวอย่างคนที่ทิ้งเรื่องหวือหวาในเมือง  ทิ้งโอกาสในการแสวงหาเงินทองออกไปหาความสงบเยอะแยะมาก  มากจริงๆ   มันไม่ใช่เรื่องใหม่  อยู่ที่ใจ จขกท ล้วนๆ   แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 53 08:45:18 จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 08:37:16

ความคิดเห็นที่ 8 แล้วแต่ๆมุมมองวิธีคิดครับ ผมก็เคยเป็นพวก white collar เคยเป็นผู้บริหารระดับกลางๆของบริษัทชื่อดัง เคยมีธุรกิจส่วนตัว ที่มีทั้งช่วงเวลาดีมากและลำบากสุดๆ ทุกวันนี้ผมทำงานในสวนผลไม้ ใช้ปิ๊กอัพเก่าๆ ขับรถโชเล่ย์(มอเตอร์ไซด์พ่วงข้าง) ถามว่ามีความสุขมั๊ย ก็มีครับ เครียดน้อยลงมาก เคยอยู่ในสวนสิบกว่าวันโดยไม่ใช้เงินสักบาท แต่ใช่ว่าทุกคนจะมีความสุข ผมสนิทกับคนงานในสวนคนหนึ่ง ซึ่งอยู่มาสิบกว่าปี เงินเดือนหนึ่งหมื่น เพราะเค้าเก่งจริง ที่พักฟรี น้ำไฟฟรี มีพืชผักสวนครัวอยู่ในสวน แกก็เครียดครับ รายได้ไม่พอกับรายจ่าย เดือนนึงแกเล่นหวยสองพัน กินเหล้าพันกว่าๆ ส่งให้ลูกสาวซึ่งจบปริญญาตรีแล้ว(แต่อยู่บ้านเลี้ยงลูก)อีกสามพัน ลูกชายที่ทำงานที่กรุงเทพก็มีเรื่องมาขอเงินบ่อยๆ และค่าใช้จ่ายอื่นๆอีกมากมาย   จริงๆแล้วคนเมืองกับคนชนบทก็มีวิถีชีวิตที่ต่างกัน แต่ทุกข์สุขล้วนอยู่ที่ตัวเราครับ คุณเงินเดือนห้าหมื่นก็ย่อมต้องเครียด ต้องทำงานภายใต้สภาวะความกดดันอยู่แล้ว แต่สิ่งที่คุณได้มาก็คือความแกร่ง ทักษะการรับมือกับความกดดันและคุณภาพชีวิตที่ดีกว่าหลายๆคน เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : แสนเชิง เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 08:38:34

ความคิดเห็นที่ 9 ปัญหานี้น่าจะขึ้นอยู่กับความสุข และแรงบันดาลใจของการทำงานนะครับ การทำงานมันก็ทำให้เรามีความสุขได้ ส่วนตัว ก็เป็นหัวหน้ามีลูกน้องสองสามคน ทำงานเกี่ยวกับไอที นะ ความสุข มันก็เกิดขึ้นได้ในหลายๆ มุม มุมที่เห็นลูกค้าก้าวหน้าเพราะระบบที่เราพัฒนาให้ มุมที่เห็นน้องๆ มีพัฒนาการที่ดีขึ้นจากการทำงาน หรือเป็นชึวิตส่วนตัว มันก็มีให้รู้สึกดีๆในหลายส่วน ซึ่งทั้งงานและชีวิตส่วนตัวมันจะ น่าเบื่อ แต่ มันก็คงมีดีและไม่ดีปะปนกันไป แต่สิ่งที่ไม่เคยลืม คือ เราต้องรับผิดชอบ จากคุณ : ฉันมันตัวเปล่า เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 08:45:20

ความคิดเห็นที่ 10 ไปตอนนี้ก็ควรมีงานรองรับที่บ้านนะคะ อย่างน้อยหาธุรกิจทำก็น่าจะได้ ทำด้านการตลาดมายิ่งได้เปรียบ สำหรับเก่ง เก่งใช้ชีวิตแบบ มีข้าวกิน มีบ้านอยู่ ไม่มีหนี้ แค่นี้ก็สวรรค์แล้วค่ะ รายได้ทุกวันนี้เยอะกว่า จขกท หลายเท่า แต่เรามีเวลาอยู่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตา พ่อแม่ลูก เกือบ7วันเลยค่ะ โชคดีที่สามีไม่ใช้เงินแบบงี่เง่า ไม่ฟุ้งเฟ้อ กินข้าวจานละ30 เสื้อผ้าราคาแพงๆไม่ค่อยมี 100-200ก็ใส่ได้ โทรศัพท์ราคาไม่ถึงหมื่น แฟนทำงานครึ่งวันก็ซื้อได้แล้ว รถก็ไม่คิดจะไปอวดใคร ตอนนี้เราทำงาน เก็บเงิน มีแผนไปทำอสังหาที่ ตจว บ้านเกิดเก่ง ถ้ามันเสร็จเราก็กลับไปอยู่บ้าน นอนตื่นมากินของกินอร่อยๆที่แม่ทำให้กิน ไม่ต้องไปคิดมาหเรื่องเงินเก็บจะหมด อยู่บ้านสบายๆ เก่งอยากทำสวนกับฟาร์มเห็ดนิดๆหน่อยๆเอาไว้กินเหลือก็ขาย บางคนมีเงินเก็บไปอยู่ ตจว แต่เงินมันมีมันก็หมดได้ถ้าเราไม่เอาไปทำให้มันเพิ่มขึ้น ถ้าจะทิ้งทุกอย่างหอบเงินกลับบ้าน ก็ควรคิดไว้ด้วยค่ะว่า กลับไปจะทำอะไร นิดๆหน่อยๆมันก็ช่วยไห้เราไม่ต้องใช้เงินเก็บนะคะ แนะนำว่าถ้าจะไปเอาเงินไปลงทุนที่บ้านด้วยค่ะ จากคุณ : kangkakangka เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 10:12:00

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นเด็กบ้านนอกค่ะ เมื่อก่อน ใครมาทำงานกรุงเทพ ก็คิดเสมอว่าหรูจัง เทห์ดี อยากทำบ้าง เงินเดือนเยอะมาก แต่พอมาอยู่ตอนนี้จำเป็นต้องอยู่ในเรื่องหลายๆ ด้าน เคยมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่เห็นตึกสูงมากมาย คิดว่าทำไมต้องมาอยู่ที่นี้ด้วย เบื่อมากกกก กลายเป็นคนเครียดบ่อย เครียดทุกเรื่อง  ซึ่งแฟนก็บ่นว่าตอนกลับบ้านที่ต่างจังหวัดไม่ค่อยเห็นเราเป็น วันหยุดกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ตื่นเช้ามาเดินไปดูต้นไม้ที่แม่ปลูกหน้าบ้าน ป้าแถวข้างบ้าน ที่เราไม่ค่อยรู้จัก ขับจักรยานผ่านหน้าบ้านเพื่อไปตลาด ตะโกนทักว่า วันนี้ทำอะไรกิน เป็นแบบนี้ซักสองสามคน ซึ่งเราก็ไม่ได้ตอบ ได้แต่ยืนงงๆ ว่าใครหว่าาาา แล้วก็เดินหยิบเงินจากกระเป๋าเพื่อไปซื้อผักมาทำกับข้าว หยิบไปประมาณ 300 แต่กลับมาเหลือสองร้อยกว่าบาท ได้ผัก ผลไม้มาเต็มมือ (ไม่ชิน) ปกติไปตลาดที่กรุงเทพ 300 ไม่เคยพอเลยสำหรับ 1 มื้อ ถึงกลับมานั่งนึกว่าทำไมมีความสุขแบบนี้ คนยิ้มแย้มแจ่มใส + ค่าครองชีพต่ำ อยากกลับไปอยู่บ้านมากกกก อยากแนะนำเจ้าของกระทู้ค่ะ หากว่าอะไรที่มีความสุขแล้วเราไม่มีภาระที่ต้องทำ อยากให้ทำเลยค่ะ เนี้ยก็คิดอยู่ว่าถ้าหมดภาระแล้วจะสลัดทุกอย่างกลับไปอยู่ต่างจังหวัดที่มีความสุขที่สุดค่ะ จากคุณ : ja2525 เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 11:35:27

ความคิดเห็นที่ 12 เคยเรียนที่่กรุงเทพ  4 ปีค่ะ ช่วงที่เรียนชีวิตก็มีความสุขดีค่ะ ไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่ แต่พอช่วงปีสุดท้ายที่ต้องฝึกงาน ถึงได้รู้ว่าชีวิตการทำงานจริงๆเป็นอย่างไร ต้องตื่นตี 4 ตี 5 ทุกวัน เลิกฝึกงานก็กลับถึงห้องไม่ต่ำกว่า 4 ทุ่ม ทุกวัน เป็นช่วงที่เครียดมากเลยค่ะ คิดไว้เลยว่า จะไม่ขอทำงานที่กรุงเทพโดยเด็ดขาด พอเรียนจบก็กลับมาอยู่บ้านเลย แต่โชคดีเราสอบบรรจุเป็นข้าราชการได้ เงินเดือนน้อย แต่ชีวิตโดยรวมมีความสุขค่ะ ใช้ชิวิตธรรมดา สบายๆ เหมือน ที่คุณตกกระไดพลอยสวยบอกอะค่ะ   ป้าแถวบ้านเค้าก็ชอบมาคุยค่ะว่าลูกของเค้าทำงานที่กรุงเทพ เงินเดือนเป็นหมื่น แต่เราไม่เคยอิจฉาหรอกค่ะ ถึงจะเงินเดือนหลายหมื่นแต่จะเหลือเก็บสักเท่าไหร่กัน แถมเครียดกับปัญหาต่างๆในกรุงเทพอีก สู้ทำงานบ้านนอกอย่างเราก็ไม่ได้ เงินเดือนน้อย แต่ชีวิตมีความสุขมากกว่าอีกค่ะ แต่ยังไงก็ตาม มันเป็นทางเลือกของแต่ละคนค่ะ  ความสุขอยู่ที่ใจ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนถ้ากำลังใจดีก็มีความสุขได้ค่ะ จากคุณ : เพราะหัวใจเราผูกกัน เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 12:26:21

ความคิดเห็นที่ 13 แล้วแต่ใครจะเลือกแบบไหน แต่ได้อย่างเสียบอย่าง คนกรุงเทพฯส่วนมากมีหนี้สินติดตัวกันไปถึงอายุ 50 - 60 ปี ต้องดินรนกันตลอด จากคุณ : samr เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 12:50:33

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีค่ะคุณปุยปุย น่าเห็นใจชีวิตเร่งรีบในเมืองหลวงมากค่ะ  เราอยู่ ตจว.สบายกว่าเยอะเลย มีบ้านพักเดินไปไม่กี่สิบเมตรก็ถึง ตื่นสายได้ กลับก็ไม่ต้องพะวงเรื่องรถจะติด  เคยไปสัมมนาอยู่ 2 เดือน พักแถวสะพานใหม่ ไป-กลับ ที่สัมมนาแถวดอนเมือง ถึงจะใกล้นิดเดียว แต่อึดอัดใจมากค่ะ เวลารถติดรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก  หรือเราคงชินกับชีวิตชนบทมากกว่าน่ะค่ะ นอกนั้นก็ได้ไปติดต่อธุระที่สำนักงานใหญ่ อย่างมากปีละสองหน  เคยคิดไว้ว่าถ้าให้มาซื้อบ้านอยู่ไม่เอาแน่  ขออยู่บ้านนอกดีกว่าค่ะ จากคุณ : ตกกระไดพลอยสวย เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 13:07:05

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่ชอบรถติดเหมือนคุณ ตกกระไดพลอยสวย เลยค่ะ เมื่อก่อนแถวบ้านที่อยู่นี่นะคะ มันโล่งมาก รถน้อยมาก ถนนกว้างมาก พอเซ็นทรัลมาตั้งหน้าบ้าน รถไฟฟ้ามาอีก แทบจะย้ายบ้านไปสุพรรณเลยค่ะ ออกบ้านแต่ละทีติดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ห้างหน้าบ้านก็จะไปกลางวันที่คนน้อยๆ เสาร์อาทิตย์ไม่เข้าเด็ดขาด หายใจไม่ออกเลย ดีที่ในหมู่บ้านเงียบสงบ จากคุณ : kangkakangka เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 14:19:56

ความคิดเห็นที่ 16 เอาใจช่วยนะคะ ยังรักงานนี้อยู่หรือเปล่า เราว่า สังคมจขกท.ทำไมสนใจวัตถุจังคะ หรือตัวจขกท.สนใจคำพูดคนอื่นมากไปหรือเปล่า เรื่องเสื้อผ้า โทรศัพท์อะไรนี่ โตๆกันแล้วไม่น่าวิจารณ์กันนี่นา ถ้ายังรักงานอยู่ น่าจะหูทวนลมบ้างนะเรื่องคำพูดคน เราเองก็กำลังจะทิ้งรายได้ส่วนหนึ่ง เพราะว่าเหนื่อยและเบื่อค่ะ แต่ไม่เหมือนจขกท.หรอกเพราะส่วนที่จะทิ้งมันเป็นงานเสริม ไม่ใช่งานหลัก เพียงแต่มันเป็นงานเสริมที่ได้เงินมากกว่างานหลักอีก แต่ว่าใช้วันหยุดทั้งหมดของเราเลย ทำมา 1 ปีแล้วก็รู้สึกชีวิตมันหดหู่น่ะ ทำงานทุกวัน ทั้งเดือนได้หยุดจริง ๆ แค่ 2 วัน เลยพอดีกว่า จากคุณ : ฟ้าหมาดฝน เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 16:18:12

ความคิดเห็นที่ 17   ทุกอย่างมันเป็นวัฐจักรครับ คลื่นลูกใหม่ก็ตื่นเต้นหลงแสงสีสังคม ส่วนคลื่นลูกเก่าก็เริ่มมองเห็นสัจธรรม เพราะทุกสิ่งนั่นได้ผ่านมาหมดแล้ว ไม่ตื่นเต้นอะไรเลย เฉย ๆ ครับ จากคุณ : ไตรลักษณ์ เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 20:58:56 A:124.121.31.70 X: TicketID:199701

ความคิดเห็นที่ 18 เงินเดือน 5 หมื่น แต่ชีวิตเครียด ลองไปศึกษาวิธีการใช้ชีวิตของคนเงินเดือนที่เค้ามากกว่าคุณแต่ไม่เครียดสิครับ เค้ามีไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตอย่างไร ทำไมเค้าไม่เครียด ทำไมบางคนทำงานวันละไม่ถึง 8 ชม และมีเวลาว่างเที่ยวเล่นได้ จากคุณ : Rapter เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 23:49:52

ความคิดเห็นที่ 19 เห็นด้วยกับคุณ Rapter ค่ะ เราว่าอยู่ที่วิธีการใช้ชีวิต วิธีมองปัญหาต่าง ๆ ด้วย เงินเดือนมาก หรือน้อยกว่านี้ ก็มีความสุขได้ ยกตัวอย่างเราเงินเดือนรวมกับสามีก็แสนกว่าบาท มีเงินเก็บแบบพอประมาณ ค่าใช้จ่ายมีเยอะค่ะ  ภาษีสังคม ดูแลพ่อแม่ บ้านช่อง และน้องหมา  ระหว่างเดือน ไม่ใช่ว่าจะใช้ชีวิตสุรุ่ยสุร่าย ฟุ่มเฟือย หรืออัตคัด อยู่แบบปกติ แต่มีความสุขดี ออกเที่ยวตจว.ทุกเดือน ถูกบ้าง แพงบ้าง เลี้ยงหมาไว้เป็นเพื่อนเล่น ตกเย็นกลับบ้านปิดมือถือ พาน้องหมาออกกำลัง เรื่องงานก็ไม่ใช่ว่าไม่เครียดนะคะ ทำงานธนาคารเหมือนกันเป็นส่วน Back office ไม่มียอด แต่ลง Project ก็เครียดไปอีกแบบ   แชร์ใฟ้คุณจขกท.ฟังเฉย ๆ ค่ะ ว่าบางทีมันคงอยู่ที่วิธีการใช้ชีวิตของเราเอง เท่านั้นแหละค่ะ เงินเดือนมันไม่สามารถชี้วัดความสุขของเราได้หรอกค่ะ จากคุณ : NooLek_Ka เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 10:10:24

ความคิดเห็นที่ 20 ไปหาหนังสือชื่อ เพื่อเงิน หรือชีวิต มาอ่าน แล้วน่าจะได้รับคำตอบ จากคุณ : The Leon เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 23:07:07

ความคิดเห็นที่ 21 เราตอนนี้ไม่ถึงสามสิบค่ะ แต่ที่บ้านเรามีสวน เราปรึกษากับพ่อเราว่าจะทำเกษตรผสมผสานกันแล้วค่ะ เอาไว้ตอนแก่ เราไม่เคยฟุ้งเฟ้อกับเรื่องพวกนี้เลยค่ะ เพราะพวกนี้คือเปลือกนอก..ทั้งนั้น จากคุณ : nuanapa เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 02:03:08