ถึงอย่างไรก็ตาม......
ขอบคุณมากครับ
เกิดมาก็ดิ้นรน ไม่มีที่มีทางกับเขา
เรียนมาก็มาเป็นลูกจ้างเขา เพราะพ่อแม่ไม่มีที่ดินไว้ให้
ลองให้คุณมาตินพูดถึงคนไทยให้ครอบคลุมในแง่ของ
สังคมกึ่งเมืองบางพวกบ้าง
เกิดมาก็อาศัยอยู่บ้านเช่า โตมาหน่อยพ่อแม่ก็ดิ้นรนจน
มีบ้านเป็นของตัวเองแต่ก็ต้องมาผ่อนต่อ เพียงแต่มันดีกว่าเช่า
เพราะเสียเงินไปแล้วแต่ไม่ได้เป็นของตัวเอง
ทำมาหากินเป็นก็มีหนี้เลย(ผ่อนบ้านต่อ)
และก็ไม่เคยนอนบนที่ดินเกิน 1 งาน
ยังมีหลายสังคมในประเทศไทยที่คุณมาตินยังไม่รู้แค่นั้นเอง
ผู้ไม่รู้ ก็ ย่อมไม่ผิด
อันผมนั้นก็อยากใช้ชีวิตแบบคุณ มาตินเช่นกัน มากๆด้วย
แต่สังคมไทยเป็นครอบครัวใหญ่ ไม่เหมือนฝรั่ง
ยังมีแม่ทีต้องคอยดูแล ค่าใช้จ่ายต่างๆในการรักษาตัว
ในยามที่ป่วยไข้ ไม่ใช่อายุ 18 แล้วตัวใครตัวมัน
อยู่ๆผมคงหนีออกมาทำแบบคุณมาตินเลยไม่ได้
และตอนจบที่คุณมาตินพูดไว้ก็ดีมากเลย
"ทุกอย่างอยู่ที่เรา ถ้าเราไม่อยากได้อะไรมากเกินไปในชีวิต ชีวิตมันก็ง่าย
พยายามทำให้ชีวิตมันง่ายขึ้น อย่าให้มันสับสน อย่าให้มันลำบาก
พยายามรักษาสิ่งแบบนี้ให้ดี และอย่าเชื่อฝรั่งมากเกินไป"