กลับมาบอกอย่างตรงไปตรงมาค่ะ สำหรับดิฉัน ถ้าจะทนผู้ชายสักคน ดิฉันทนเพื่อตัวเอง ทนเพราะรักเขาและอยากมีเขาในชีวิตค่ะ
ผู้หญิงบางคน ลองว่ารัก ต่อให้เลวยังไงก็ยังรัก อันนี้เรื่องจริง แต่หลายคนก็ไม่กล้าที่จะยอมรับออกมาตรงๆ เพราะไม่รู้จะตอบคำถามที่ว่า เลวขนาดนี้ รักเข้าไปได้ยังไง กลัวถูกประนามว่า บ้า หลงผู้ชาย หรือเป็นโรคขาด....ไม่ได้ แม้ความจริงจะไม่ใช่ก็ตาม
ประสบการณ์ค่ะ ตอนที่ดิฉันยังลังเล ให้โอกาสอดีตสามีปรับตัวอยู่นั้น ถูกกดดันจากสังคมรอบตัวมากๆ ถึงขนาดโดนเจ้านายเรียกไปด่าเลย สาเหตุเพราะคิดมากและทำงานผิดพลาด เจ้านายทราบว่ามาจากปัญหาครอบครัว เลยด่าว่าดิฉันไม่ตัดสินใจให้เด็ดขาด ด่าต่อหน้าเลยว่า สามีคุณมันแมง.....เกาะคุณกิน เพื่อนฝูงซุบซิบนินทา จนป่านนี้ไม่เลิก ก็ว่าดิฉันลุ่มหลงผู้ชาย เห้อ.. แทบบ้าค่ะ
บางทีสังคมเรานี่ก็เอาใจยากเนอะ ตัดใจเลิกง่ายๆ ก็ว่าเราใจดำ ไม่ให้โอกาสเขา ไม่รักไม่สงสารลูกเล็กๆ ครั้นอดทน รีรอ ให้โอกาสสามี หวังว่าเขาจะกลับตัวกลับใจได้ ก็หาว่าหลงผู้ชายอีก
ดังนั้น พยายามตั้งสติ ใช้วิจารณญาณตนเองไตร่ตรองให้ดี ดีกว่าค่ะ เพราะไม่มีใครทราบปัญหา และเข้าใจคุณได้ดีไปกว่าตัวคุณเองหรอก 
สามี มีเมียน้อยมานานแล้ว อยากเลิกแต่สงสารลูกค่ะ
...ขอเป็นกำลังใจให้ จขกท.นะคะ.........