ความคิดเห็นที่ 1 ที่จริงเป็นเรื่องของครอบครัวเนอะ อยากให้เคลียร์กันมากกว่าค่ะ ส่วนอนาคตเป็นยังไงขอให้อย่าทิ้งลูกก็พอ ก็อย่างที่คุณบอกแหละเรื่องนี้เป็นเรื่องของพ่อกับแม่ แต่สำหรับลูกคือความรับผิดชอบของคุณทั้งคู่ จะโบ้ยว่าเป็นเพราะเค้าไม่ได้นะคะ โดยเฉพาะคุณผู้ชายที่ไปมีอะไรกับคนในแผนก หากต่อไปจะอยู่กินด้วยกันหรืออะไรก็แล้วแต่ ก็อย่าลืมลูกแล้วกันค่ะในฐานะที่คุณก็เป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้แกเกิดมา สำหรับความเห็นที่ว่า การนอกใจเป็นเรื่องธรรมดา มันก็คงใช่ค่ะ เพราะความคิดเช่นนี้เป็นได้กับคนมักมาก เห็นแก่ได้ ขาดศีลธรรมอันดีในการที่จะแยกแยะความรู้สึกผิดชอบนั่นแหละ ทั้งๆ ที่มีครอบครัวชัดเจนอยู่แล้ว งั้นหลักธรรมเบญจศีลคงไม่มีศีลข้อ 3 เรื่องประพฤติผิดในกาม ซึ่งเป็นหนึ่งในข้อห้ามที่ควรละเว้นไว้เตือนในหลักธรรมหรอกค่ะ อืมมมมมมม หากจะคิดเช่นนี้ว่าไม่ผิดอะไรมากมายก็คงห้ามไม่ได้ค่ะ ปล่อยให้เค้าคิดแบบนี้ไปเหอะ ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่า ความเห็นส่วนตัว  เรื่องแบบนี้ ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว เรื่องอะไรดีไม่ดีก็น่าจะรู้อยู่แล้ว หากแต่ทำเป็นไม่รู้หรือแถอยู่เรื่อยไป เพื่อหลอกตัวเองว่าทำถูกต้องหรือลดความรู้สึกผิด งั้นก็ปล่อยเค้าไปเหอะ   อีกหน่อยผลจากสิ่งที่เค้าทำไว้ก็จะส่งผลให้เห็นเอง ไม่ช้าก็เร็ว รอดูต่อไปดีกว่า หากจะพูดอะไรไปตอนนี้ก็คงเปล่าประโยชน์ เหมือนน้ำเชี่ยวแล้วเอาเรือไปขวาง เสียดายเรือค่ะ ^^ ## ขออภัยแก้ไขคำผิดค่ะ ## แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 05:42:22 แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 05:40:26 จากคุณ : น้ำเองจ้า (แฟนฉันเป็นลิง) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 05:30:23

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นเรื่องของพ่อแม่แต่ขอให้พ่อแม่ใช้สติในการพูดคุยกันนะครับ จากคุณ : ผ่านมา-ผ่านไป เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 05:35:33 A:59.189.245.34 X:218.186.10.240 TicketID:282558

ความคิดเห็นที่ 3 ระบายแล้ว คุณคงสบายใจขึ้น เดี่ยวมีเพื่อนๆ เข้ามาคุยอีกด้วยค่ะ อยากให้ทบทวนดูอีกครั้งว่า มันจะมีประโยชน์หรือโทษมากกว่าที่คุณจะส่งต่อให้เขาอ่าน เขาอาจจะโกรธคุณมากขึ้นที่นำเรื่องส่วนตัวของเขา ของคุณ ของผู้หญิงคนอื่นมาแสดงในที่สาธารณะ อย่าเอาคำพูดเขามาคิดให้รกสมองเลยค่ะคนแบบนี้เรารู้จักค่ะ พูดอะไรก็ผิด ขนาดนั่งหายใจเฉยๆ ยังขวางหูขวางตาเขาเลยค่ะ ไม่ทราบว่าคุณมีรายได้เป็นของตัวเองไหมคะ หรือสามีทำงานคนเดียว คุณทำหน้าที่แม่ได้ดีที่สุดแล้วค่ะ ภูมิใจในตัวเองมากๆ นะคะ จากคุณ : 101 เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 05:45:02 A:88.76.35.87 X: TicketID:285439

ความคิดเห็นที่ 4 เห็นด้วยกับคุณ 101 ค่ะ ว่าอย่าเอากระทู้นี้ไปให้คุณสามีอ่านเลยค่ะ ถึงจะมีคนว่าสามี คนค่อนสามี  คนแนะนำให้คุณเลิกกับสามี แต่สามีจะโกรธอีกนะคะ ว่าคุณเอาความในมาพูด ต่อให้พูดกับคนรู้จัก กับเพื่อนสนิท ก็ยังไม่ควรให้สามีรนู้เลยนะคะ นับประสาอะไรกับบอร์ดสาธารณะ (ถึงจะรู้จักคนในนี้เถอะค่ะ) เชื่อว่า สิ่งที่คุณมิ้มพูดไปนั้น สามีก็น่าจะนำไปคิดแล้วหละค่ะ (ถ้ายังมีสมองให้คิด.......) จากคุณ : ปุยปุย เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 06:43:32

ความคิดเห็นที่ 5 เอาใจช่วยครับ       ดูแลลูกให้ดีที่สุดก็แล้วกัน       ในสายตาของลูก อย่างไรก็ยังเป็นพ่อ นะครับ       ขอให้คิดดีทำดี  แล้วปล่อยวางเสีย  เพื่อความสบายใจ ครับ จากคุณ : ว่าวปักเป้า เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 07:13:59

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะ คุณมิ้ม ให้กำลังใจนะคะ จากคุณ : Tante Ta เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 07:19:12

ความคิดเห็นที่ 7 คุณมิ้มจ๋า วันนั้นที่มีตติ้งเราไม่ค่อยได้คุยกันนะคะ แต่เรานับถือคุณมิ้มมากๆว่าเข้มแข็งจริงๆ ดูมีความสุขกับลูก ไม่เศร้า ไม่เครียด (คืออาจจะอยู่ข้างในแต่เราไม่รู้) อย่าไปเอาคำพูดของ "สามี" ที่เขาเป็นคนอื่นมานั่งคิดให้ตัวเองเจ็บเลยค่ะ อยากให้คุณมิ้มเป็นแบบวันนั้นทุกวันค่ะ อย่างน้อยรอยยิ้มของคุณมิ้มก็ส่งต่อไปถึงลูกๆ ส่งให้ยังคนที่อยู่รอบตัวและที่สำคัญ คือ มันสะท้อนในกระจกส่งกลับมาที่ตัวคุณมิ้มเองด้วยค่ะ จากคุณ : ล็อกอินนี้นิสัยดีแต่ปากเสีย เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 08:13:39

ความคิดเห็นที่ 8 แต่อยากให้คุณพี่...สูดหายใจเข้าลึกๆ...แล้วหาอะไรทำ..จะได้ไม่คิดมาก..น่ะจ๊ะ อารมณ์..ตอนนี้...ตอนที่ลูกกลับไปเรียน..ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน..คงเหงาน่าดู และก็คง..คิดวนไปเวียนมากับคำพูดของคุณสามี.... เกาะติดของพับทิปอย่าให้เหงานน่ะ...สู้ๆๆ จากคุณ : เมื่อ..เรา..ไร้รัก เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 08:21:24

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ~นู๋อ้อนจัง~ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 08:28:17

ความคิดเห็นที่ 10 คุณมิ๊ม มาถึงจุดนี้แล้ว ทุกเรื่องสามีเค้าก็สามารถที่จะยกขี้นมาเป็นข้ออ้างได้หมดแหละค่ะ   อย่างที่บอกตอนนี้หายใจยังผิดเลย  ไม่ต้องไปถามหาสาเหตุ และไม่ต้องไปพยายามแก้ไข  เพราะตอนนี้ไม่มีประโยชน์แล้วคุณก็เคยทำมาแล้วไม่ใช่หรือคะ ซึ่งมันไม่ได้ผล         ตอนนี้ไม่มีอะไรหรือใครจะสามารถไปหยุดหรือเปลี่ยนความคิดเค้าได้หรกค่ะ  เพราะความหลงของใหม่  ก็จะพยายามาหาเหตุผลเข้าข้างตัวเอง  และจะทำให้ตัวเอง รู้สึกว่าไม่ได้ทำผิด   คุณมิ๊ม คิดหรือคะว่า คนอายุขนาดนี้ปาไปครี่งศตวรรษเนี่ย จะแยกแยะผิดชอบชั่วดีไม่ออก ไม่รู้จักผิดจักถูก   ถ้าคนอายุขนาดนี้ไม่รู้จักสอนตัวเอง แล้วจะให้ใครไปสอนค่ะ ไม่จำเป็นต้องเอาไปให้เค้าอ่านหรอกค่ะ ไม่มีประโยชน์หรอก  เค้ารู้ทุกอย่างค่ะ แต่ตัวตัณหา  หลงไหลในกามารมณ์มันกำลังบังตาให้เค้ามืดบอดค่ะ  คุณมิ๊มจะไปอายอะไร เราทำอะไรผิด คนที่ควรจะอายคือคนสองคนนั้นนะคะ ๆไม่ใช่คุณ จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 08:39:46

ความคิดเห็นที่ 11 แค่เพียงฟ้ามืดหรอกเพื่อน อาจเตือนให้ใจไหวหวั่น ฝนตกพรำพรำรำพัน เธออาจฝันร้ายเท่านั้นเอง ความมืดอาจทำสายตาพร่า เธอล้าพร่าเลือนไม่เห็นหน ยิ่งดึกก็ยิ่งจะทุรน ลืมตนลืมตัวอาจลืมตาย ร้องเถิดถ้าเธออยากจะร้อง ลำน้ำตาใช่จะฟ้องว่ายอมแพ้ เธอก็รู้ว่าทุกสิ่งย่อมผันแปร แต่ที่แท้เราต้องทนทุกหนทาง หยุดเศร้าโง่เขลากับขมขื่น จงฝืนท้าฝนอย่าอ่อนไหว ฝืนหยัดฝืนยืนฝืนไป ไม่ทันไรฟ้าใหม่ก็มาเยือน อันความมืดน่ากลัวเพราะไม่เห็น ในซอกเร้นเหนือกว่าสายตาหา จะมีก็เพียงแสงแห่งปัญญา จะนำพาเพื่อนพบสบอรุณ เป็นกำลังใจให้คุณ 18 นะ อย่างน้อยลูกก็เป็นฝ่ายเราเข้าข้าง เข้าใจ เรา หลายปีมาแล้วเราก็เคยมีปัญหา วันหนึ่งถามลูกๆว่า "ถ้าคุณแม่กับปาป๊าเลิกกันลูกจะอยู่กับใคร" ลูกสองคนตอบโดยไม่ลังเล โดยไม่ต้องคิดเลยว่า "อยู่กับคุณแม่" เราฟังแล้วชื่นใจ อย่างน้อยเรามีลูก แต่สามีจะไม่เหลือใคร ตอนนี้ครอบครัวปกติสุขแล้วค่ะสามีเป็นโจรกลับใจ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป เข็มแข็งนะคะ จากคุณ : คิดถึงเสมอ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 08:58:48 A:183.89.221.117 X: TicketID:273231

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นกำลังใจให้มิ้ม เข้มแข็ง ค่ะ ถ้าถึงจุด ที่เค้าเปลี่ยนแปลงไม่ได้ อย่าลืม นะคะ พี่มิ้ม มีน้องๆ ที่เค้าน่ารักมากๆ พี่มิ้มเปลี่ยนจากความสนใจ สามี มาสนใจลูกทั้งหมดดีกว่าค่ะ   กรณีสามีพี่มิ้ม คงทำปิดหู ปิดตา ข้างเดียวเหมือนคู่อื่นที่ประคับประคองไม่ได้ ถ้าการกระทำของเค้าทำจนถี่และเป็นนิสัยไปแล้ว  ตัดใจบ้างก็ดีนะคะ  สุขภาพจิต พี่มิ้มจะแย่เอา น้องๆ เค้าโต แล้วเค้าคงเข้าใจ ปัญหาคุณพ่อ คุณแม่แล้วหล่ะคะ ไม่อยากให้มิ้ม เอา คห . ต่างๆ ไปเค้าอ่านนะคะ   กลัวจะกลายเป็นเรื่องบานปลายมากกว่านี้ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 09:01:22

ความคิดเห็นที่ 13 ถึงเพื่อนมิ๊ม.... ผมเข้าใจนะ เข้าใจมากๆและจริงๆ ผมก็อยู่ในครอบครัวที่แตกแยกและล้นไปด้วยปัญหา เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ผมมองสิ่งที่เกิดขึ้นในครอบครัวผมอย่างปวดร้าว ผมกับน้องสาวอีกสองคนมึนงง และไม่รู้ว่าพวกเราจะทำยังไงกันดี คุณพ่อโทษคุณแม่(เหมือนที่มิ๊มเล่านั่นแหล่ะ) คุณแม่ก็โทษคุณพ่อ บ้านเหมือนเป็นนรก แม่ผมร้องให้ทุกวันและพยายามแก้ปัญหาด้วยการดื่ม โทษทุกอย่าง ยกว้นตัวเอง พ่อผมก็ดื่มจัด และโยนความผิดให้กับทุกอย่างที่อยู่รอบตัว ครอบครัว เพื่อนร่วมงาน ยกเว้นตัวเอง.... น้องสาวผมก็เจ็บปวด พวเราเจ็บ เพราะเห็นคนที่เรารักทั้งสองคนเจ็บ และเมื่อมันเจ็บมากๆเข้า มันก็ถึงจุดแตกหัก แปลก...    เมื่อมันถึงจุดนั้นจริงๆ ผมกับน้องกลับสบายใจขึ้น... มันขาดก็จริง แต่มันก็ไม่ร้อน........... ในตอนนั้น ในหัวผมมีแต่ปัญหา มีแต่คำถามว่าทำไมๆๆๆๆๆๆๆ ????????? ผมเริ่มตอบโต้ เริ่มเกเร หนีออกจากบ้าน เล่นดนตรีหาเงิน ใช้เหล้า ใช้ทุกอย่างที่อยู่รอบตัว สร้างความสุขให้ตัวเอง ทำไมผมจะทำไม่ได้วะ ก็ในเมื่อทุกคนเห็นแก่ตัว แล้วทำไมผมจะทำบ้างไม่ได้??? ครอบครัวเรากระจัดกระจายกันออกไป ทุกคนก็คงเจ็บปวด และพยายามที่จะปรนเปรอตัวเองเพื่อลบความรู้สึกผิดในใจ แต่ก็นั่นแหล่ะ มันจะเติมอะไรได้ เหมือนคุณพยายามที่จะรินน้ำใส่ขวดที่ปิดฝา ขวดเปียกโชก แต่ในขวดแห้งผาก แต่เราก็ยังพยายามที่จะทำโง่ๆ ด้วยการรินมันใส่ขวดต่อไป แปลก...   ที่หลังจากเราทุกคนแยกย้ายกันไปแล้ว อย่างหนึ่งที่ถมไม่เต็ม คือความคิดถึง ความห่วงหาอาทรกัน หลังจากนั้นสองสามปี ผมก็เริ่มล้า และ"คิดได้"ว่า ถ้าผมยังทำแบบนี้ต่อไป ผมก็คงไม่แตกต่างอะไรจากพวกเค้าทั้งสองคน ถ้าผมเปิดฝาขวด แล้วตั้งใจรินน้ำ ไม่ถึงสองนาที น้ำก็คงจะเต็ม ผมหยุดทุกอย่าง แล้วกลับมานั่งทำความเข้าใจกับปัญหา..... ตลกดี ที่จู่ๆผมก็เข้าใจมัน..... ผมเข้าใจว่า..... พ่อผมเห็นแก่ตัว อยากรวบความสุขทุกอย่างไว้ที่ตัว โดยที่จะไม่ยอมเสียอะไรเลย แม่ผมเห็นแก่ตัว ที่คิดแค่ว่า พ่อผมทรยศ หักหลัง โดยไม่มองเลยว่า ตัวแม่เองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดปัญหานี้ขึ้น ผมเห็นแก่ตัว ที่ทิ้งและหนีปัญหาทุกอย่าง หาเหตุผลและความชอบให้ตัวเอง เพื่อสนุกกับอบายทุกประเภท น้องสาวผมเห็นแก่ตัว น้องปิดการรับรู้จากโลกอื่น สนใจแต่ตัวเอง ตลกดี.....   ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ เราเคยเห็นแต่กันละกัน เราลืมมันไปหมดแล้ว.... เมื่อผมเข้าใจปัญหา ผมก็เริ่มสงบขึ้น ไม่มีประโยชน์ต่อการเรียกร้องอะไร สติและการรับรู้ของทุกคน มีข้อจำกัดต่างกัน... ผมเริ่มยึดที่มั่นของตัวเอง ให้อภัยตัวเองก่อน เลิกถามมันว่าทำไม เรื่องที่เกิด อาจจะมาจากผมก็ได้นี่หว่า ผมเริ่มทำมันช้าๆ และใช้สติ ผมฟังแม่อย่างใจเย็นและไม่อธิบายหรือแก้ตัวให้ใครหรืออะไรในทุกครั้งที่แม่ผมอยากให้ฟัง ผมหาอุปกรณ์ในการดื่มให้พ่อถ้าพ่อจะดื่ม เฮฮาไปกับผู้หญิงหน้าใหม่ๆของพ่อ และไม่ห้ามปรามอะไร ผมไปหาน้องสาว ไม่ขอให้กลับมาอยู่ด้วยกัน ไม่ถามว่าไปทำอะไรมา แค่ดูแลถามไถ่ว่าน้องขาดอะไร หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนก็จะติดต่อผมตลอด ใครคิดอะไนในใจก็ระบายออกมา ผมฟัง ฟัง ฟัง และฟัง ไม่ชี้นำ ไม่เถียง คิดตามอย่างเดียว.... เพื่อนมิ๊ม.... ผมจำไม่ได้แล้วล่ะว่า พวกเรากลับมาอยู่ด้วยกันอีกเมื่อไหร่ มันนานมากแล้วเหมือนกัน และตอนนี้ พวกเราก็ยังอยู่ด้วยกัน และวันนี้วันเกิดแม่ผม เย็นนี้เราจะไปกินข้าวกัน... ตลกมั๊ย??? ปล.ผมแค่เล่า ไม่ได้อยากให้เพื่อนมิ๊มเข้าใจอะไร(ฮาาาา) จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 09:13:33

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยกับทุกคนครับพี่มิ้ม ว่าอย่าไปให้เขาอ่านดีกว่า คนกำลังพาล เดียวเขาก็อ้างมาอีก ตอนนี้เราปล่อยวางดีกว่าครับ แต่ไม่หนี ไม่ถอยเด็ดขาด เราไม่ผิดครับ อีกไม่นานฟ้าดินจะลงโทษพวกเขาเองครับ จากคุณ : ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 09:21:44

ความคิดเห็นที่ 15 ^ ^ ^ (จิ้มไปที่ คคห 13 ค่ะ) รู้สึกดีจัง.... อยากให้หลายๆคนเป็นอย่างนี้... รวมทั้งตัวเองด้วย แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 09:27:03 แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 09:26:23 จากคุณ : poaun เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 09:25:55

ความคิดเห็นที่ 16 สู้ๆๆคะ..  เป็นกำลังใจให้   สักพักคุณก็จะผ่านมันไปได้.. ขอให้คิดถึงลูกให้มากๆๆ จากคุณ : @นางมารร้ายได้โล่@ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 09:36:38

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นกำลังใจให้ค่ะคุณมิ้ม หากมันหนักเกินไป ก็ปล่อยมันลงเถอะค่ะ คิดว่าลูกๆ โตพอที่จะเข้าใจแล้วว่าอะไรเป็นอะไร  หากคนของเราเค้าอยู่กับเราแค่ตัว ก็อย่าไปฝืนอะไรไว้เลยค่ะ ปล่อยเค้าไป ให้เราเจ็บแค่ตอนนี้ ดีกว่าเจ็บไปตลอดชีวิต ผู้ชายที่นอกใจแล้วอีกมาโทษแม่ของลูก เค้าไม่ได้มีหัวใจของความเป็นสามีและพ่อที่ดีเลยค่ะ  ตอนนี้เค้ากำลังลุ่มหลงกับกิเลสตัณหากับผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นอยู่ เค้าก็ต้องเชื่อกันเป็นธรรมดา  เค้าสร้างเวรสร้างกรรมของเค้า  เราถอยออกมาสร้างบุญบารมีของเราดีกว่าค่ะ  เค้าไปนรก เราเตรียมตัวไปสวรรค์ดีกว่านะคะ รักตัวเองให้มากๆ นะคะคุณมิ้ม  แล้วก็อย่างที่ทุก คห.แนะนำ อย่าไปคิดว่าการให้เค้าดูกระทู้นี้จะทำให้เค้าคิดได้ หรือเปลี่ยนใจได้  คนกำลังหลงทางผิด ไม่มีทางคิดได้ นอกจากจะเห็นนรกของจริงจากผู้หญิงของเค้าเท่านั้น  คุณมิ้มจะทนรอไหวหรือเปล่า ต้องถามตัวเองดูแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : ตกกระไดพลอยสวย เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 09:58:00

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าไม่ให้ลูกๆรับรู้อะไรมากเกินไปจะดีกว่ามั้ยคะ รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมกับเด็กอ่ะค่ะ ผู้ใหญ่เป็นคนสร้างปัญหาแต่เด็กกลับต้องมารับรู้เรื่องราวซับซ้อนของผู้ใหญ่ด้วยความสับสน ไม่อยากให้มีผลกระทบกับจิตใจเด็กมากเกินไปค่ะ ไม่อยากเห็นน้องๆที่น่ารักสดใสทั้งสองคนต้องกลายเป็นเด็กซึมเศร้าเพราะพ่อแม่เป็นสาเหตุ สมมุติว่าต้องแยกทางกันจริงๆ ก็ให้เค้ารับรู้แค่ว่าพ่อแม่ไม่รักกันแล้วแต่ยังรักลูกเหมือนเดิม จริงๆเราว่า ณ เวลานี้อะไรๆมันก็ไม่ถูกที่ ถูกใจซักอย่าง น่าจะถึงเวลาที่ต้องตัดสินใจให้เด็ดขาดแล้วค่ะ อยู่ด้วยกันต่อไปแบบต่างคนต่างอยู่หรืออยู่ต่อไปแบบทรมานจิตใจกันไปเรื่อยๆไม่มีจุดจบ หรือ แยกกันโดยเคลียร์ปัญหาเรื่องลูก ค่าใช้จ่างต่างๆให้ชัดเจน แล้วคุณมิ้มกับลูกก็เริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ไม่น่าจะมีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้อีกแล้วอ่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ทุกอย่าง"เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป" มันเป็นเช่นนั้นเอง จากคุณ : นุช (I'll be there for you.) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:18:57

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นกำลังใจเอาใจช่วย ทั้งครอบครัวนะครับ..สักวันความทุกข์ใจ อันเป็นธรรมดาของโลกใบนี้ ก็หมดไปเองละครับ.. เฉกเช่นเดียวกับความทุกข์กาย ของผู้ประสพอุทกภัย ในขณะนี้ สักวันมักก็จะหมดไปเอง.. ทั้งสุขและทุกข์ อยู่กับใครไม่ได้นานหลอกครับ..เพราะมันเป็นธรรมชาติที่แสนจะธรรมดา..ของโลกใบนี้. ว่า แต่ อาฟ #13 นี้เยี่ยมจริงๆ ความคิดอ่าน หัวหงอกอย่างผมยังนับถือ.... จากคุณ : ประชาตาดำ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:34:44

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ...........ขอโทษนะคะที่ไม่ตอบความเห็น ตอนไปส่งลูกสาวขึ้นรถ...เราขับรถเค้าไป รถเราลงดอยไม่ได้ ฝนตกหนักมันลื่น เจอกระเป๋าเค้าเราเปิดดู...เจอครีมตลับหนึงที่เค้าก็ไม่ได้ใช้ และเราก็ไม่เคยใช้...กับถุงยาง... อ้อ มีอยู่ครั้งหนึง เราไปหาลูกที่ กทม เค้าเอารถเราไปใช้ ...เราเก็บใบนัดของหมอไว้ในช่องเก็บของมันเป็นช่องเล็กๆๆถึงวันนัด เราหาใบนัด...ไม่เจอค่ะ ใบนัดหายไป เจอสบู่ก้อนเล็กๆที่เค้าใช้ในโรงแรม...อยู่แทน จะเห็นได้ว่า เราโดนแกล้งทุกอย่างแต่เราก็อดทน ................................................................................ กลับจากส่งลูกสาวขึ้นรถ...เรากลับมาบ้านเค้าพังประตูบ้านเข้าไปแต่งตัวตอนไปส่งลูกเค้ายังไม่ตื่น เรานอนบ้านคนละหลังแต่เสื้อผ้าเค้าอยู่บ้านใหญ่ เราเจอพอดี เลยบอกว่า...จะเอาอะไร ก็ขนออกไปให้หมด ไม่ต้องกลับมาเหยียบที่นี่อีก...เค้าบอก ไม่เอาอะไร มีชีวิตรอดออกไปก็บุญแล้ว ตอนเย็นเค้าก็ยังกลับมา...เรียกให้เปิดประตู เราไม่เปิด เค้าก็ไปนอนบ้านอีกหลังที่อยู่บริเวณเดียวกัน.... เช้าวันนี้21/10ก็มาเรียกให้เปิดประตูเราไม่เปิดให้ เค้าคงไส่เสื้อผ้าชุดเก่าไปทำงาน .......................................................................................... เราขังตัวเองอยู่แต่ในบ้าน ปิดโทรศัพพ์ ขาดการติดต่อโลกภายนอก........... ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากพูด ไม่อยากหัวเราะ ไม่อยากได้ยินเสียงใครๆ อยากอยู่คนเดียว ขออยู่คนเดียวสักพัก เดี๋ยวคงหาย........... ขอโทษนะคะที่ไม่ตอบความคิดเห็น จากคุณ : 18 นะไม่ใช่อายุแต่เป็นมงกุฏ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:36:42

ความคิดเห็นที่ 21 เฮ้อออออ  มันน่าไปลากมาช่วยน้ำท่วมเมื่อวานชะมัด.... ปล.เฮียพล ผมก็หงอกครับ แต่ย้อมเอา(ฮาาา) จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:42:05

ความคิดเห็นที่ 22 เมื่อมีวิกฤตเกิดขึ้น ก็อยู่ที่ตัวเราแล้วค่ะ ว่าจะเปลี่ยนให้เป็นโอกาส หรือความสูญเปล่า คุณมิ้มคงกำลังสับสนกับชีวิตจนไม่ได้ติดตามโลกภายนอกใช่มั้ยคะ ถ้าได้เห็นความยากลำบากของผู้ประสบภัยน้ำท่วม คุณมิ้มอาจจะรู้สึกว่ายังมีคนที่แย่กว่าเรามากๆๆๆๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 10:48:03 แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 10:45:12 จากคุณ : I'll be there for you. เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:43:11

ความคิดเห็นที่ 23 บ้านเราก็เจอเหตุการณ์แบบคุณมิ้มค่ะ เราเข้าใจดีว่ามันเป็นอย่างไร เราไม่ได้อยู่ในฐานะเดียวกับคุณมิ้ม แต่อยู่ในฐานะไม่ต่างจากลูกสาวคุณมิ้มเท่าไหร่ คนเราทำผิดศีลธรรมชีวิตมันจะเจริญได้ยังไงล่ะคะ...ทุกสิ่งอย่างมันมีผลของมันเองค่ะ ไม่ว่าวันนี้หรือวันข้างหน้า ชาตินี้หรือชาติหน้าก็หนีไม่พ้นค่ะ ที่เขาบอกว่าเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย...อืมม แล้วศีลข้อ 3 เขาจะมีไว้ทำไมกันคะ พระพุทธเจ้าจะระบัญญัติไว้เพื่ออะไร ?? เพื่อให้ศีลมันครบ 5 ข้องั้นเหรอ ?? ผิดคู่คนอื่นน่ะ นรกเห็น ๆ คุณมิ้มพยายามข่มใจไว้เถอะค่ะ เวรกรรมมันไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ สักวันหนึ่งพวกเขาจะได้รับกรรมนั้นเอง และยิ่งเป็นการทำโดยเจตนาแล้วด้วย หนักค่ะ อย่างที่คุณป้าลายครามบอก..ตัณหาราคะมันบังตาค่ะ เขามองไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ผิด ชอบ ชั่ว ดี แยกไม่ออกหรอกค่ะ ถึงเขาจะรู้ เขาก็ว่าไม่ผิดอยู่ดี มีอย่างที่ไหนมีเมียน้อยไม่ผิด มีชู้ไม่ใช่เรื่องแปลก เหอะ ๆ... สักวันตัวเขาเองนั่นแหละค่ะ...ที่จะไม่เหลือใคร !! ผู้หญิงคนนั้นชีวิตต่อไปจะไม่เจริญเ่ช่นกันค่ะ ไม่เชื่อแล้วคอยดู !! จากคุณ : blue เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:56:59 A:110.164.166.60 X: TicketID:279628

ความคิดเห็นที่ 24 พี่มิ้มคะ...... การหลบอยู่ข้างหลังปัญหา มันไม่ได้ช่วยอะไรเราเลยนะคะ รังแต่จะทำให้เราเจ็บปวดไปวันๆ เปล่าๆ ค่ะ พักให้หายเหนื่อยก่อนนะคะ แล้วก็รีบลุกขึ้นมา เผชิญหน้า กับมันเลยค่ะ มันจะได้รู้ไปเลยว่า หมู่ หรือ จ่า กันแน่...... ทุกวันนี้ แม้ข้างใน รินทร์ จะเศร้าแค่ไหน (เรื่องที่พ่อรินทร์ เพิ่งเสียไป) รินทร์ ก็บอกตัวเองทุกวัน...... อยากร้องไห้เหรอ..... อะ ร้องดิ... ร้องเสร็จแล้ว... แล้วไงต่ออะ.... จะลุกขึ้นมาเดินต่อ หรือ จะยังนั่งเศร้าสร้อยต่อไปอย่างนี้ ร้องไห้ ตามที่ใจอยากทำไปแล้วนี่ แล้วยังจะเอาอะไรอีก ลุกขึ้นมาสู้ดิ ชีวิตมันต้องเดินต่อไปอะ สุดท้าย รินทร์ ก็ต้องลุกขึ้นมาเดินต่อไป แม้ในใจ มันยังอ่อนล้า และห่อเหี่ยว เหลือขนาด ยังไงแล้ว..... พี่มิ้ม ก็สู้ๆ นะคะ เข้มแข็งให้มากๆ ณ เวลานี้ "สติ" เท่านั้นค่ะ ที่จะทำให้เราหาทางออกที่ดีที่สุดให้กับตัวเองได้ ^o^ จากคุณ : ~~ LucKy_RiN ลัล..ล้า..~~ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:58:47

ความคิดเห็นที่ 25 ลืมบอกไป.... เฮียอาฟ...... สุโค่ยง่ะ ^o^ จากคุณ : ~~ LucKy_RiN ลัล..ล้า..~~ เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:59:46

ความคิดเห็นที่ 26 คุณเฮียอาฟสุโค่ย...คุณรินทร์ก็ซู้ดหยอด...ค่ะ คุณมิ้มก็สู้ต่อไปนะคะ จากคุณ : I'll be there for you. เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 11:39:38

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่ว่าคุณมิ้มจะสูญเสียอะไรไป แต่ขอให้หา "กำลังใจของตัวเอง" พบนะคะ ปล. สุขสันต์วันเกิดคุณแม่คุณอาฟด้วยค่ะ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 12:25:31

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านเรื่องของ จขกท. แล้วก็เศร้า แต่ทำให้รู้สึกว่า ปัญหาครอบครัว ช่างมีมากมายเหลือเกิน เมื่อวานร้านขายกับข้าวตามสั่ง ที่เราสั่งเป็นประจำ ก็เลิกขาย ได้ความว่า เลิกกัน ภรรยาพาลูกกลับไปอยู่อีกจังหวัดนึง ก่อนหน้านี้ ครอบครัวของเจ้านายเก่าก็แยกกัน พ่อระเห็จไปอยู่ที่อื่น มีลูกด้วยกัน 3 คน และก็ยังมีอีกหลายๆ ครอบครัวที่เราไม่รู้ ว่าได้ล่มสลายลง... ขอให้กำลังใจ จขกท. ให้เข้มแข็ง ผ่านความทุกข์ครั้งนี้ไปให้ได้ เรา คงทำกรรมไม่ดีกับเขาเอาไว้ ต่างฝ่ายคงต่างทำกรรมไม่ดีต่อกันมา ชาตินี้ จึงกลายเป็นคู่กรรม ทำให้ทุกข์อย่างที่สุดในเวลานี้ แล้วมันก็จะผ่านไป.......  วันไหนที่กรรมต่อกันนั้นหมดลง วันนั้น คุณคงยิ้มได้กับทุกเหตุการณ์ ความเจ็บปวดจะไม่เกิดอีก สู้ๆ นะคะ  โชคดีค่ะ จากคุณ : ไม่อยากเป็นคนขี้บ่น เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 12:31:11

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามาเป็นกำลังใจให้พี่มิ้มอีกรอบ ถ้าอยากอยู่คนเดียว แล้วคิดอะไร คนเดียว ถ้าทำแล้วสบายใจก็ทำเถอะค่ะ เข้าใจว่าสภาวะ จิตใจของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนทุกข์ อยุ่กับเพื่อนฝูง บางคนทุกข์ จะอยุ่คนเดียว  อย่างไร พี่มิ้มอย่าลืมว่าไม่ได้อยู่คนเดียวนะคะ คุยกับลูกสาวลูกชาย บ้าง อย่าให้ลูกเค้าเป็นห่วง นะคะ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 13:44:19

ความคิดเห็นที่ 30 .......ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้พี่มิ้มนะคะ.........                                   ปล.เฮียอาฟ.....สุโค่ยค่ะ...... จากคุณ : ...I'm ลั้นลา... (~AcareMom~) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 13:55:12

ความคิดเห็นที่ 31 คุณมิ้มค่ะ  ในอดีตป้าก็ทำอย่างที่คุณทำอยู่ทุกวันนี้.. บอกได้เลยว่าทุกข์มาก ทุกข์สุดๆ ทะเลาะกันเถียงกัน. ป้าร้องไห้ ลูกก็ร้องไห้  เขาก็ร้องไห้...ต่างคนต่างโทษว่าอีกคนหนึ่งผิด.. เคยดิ้นรนทุกอย่าง  เพื่อให้เขามีเราเพียงคนเดียว แต่..ยิ่งดิ้น  เขายิ่งไกลห่างจากเราไป  จนถึงขึ้นอยู่ร่วมกันไม่ได้เอีกแล้ว เหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้น ...เพราะต่างคนต่างจะเอาชนะ..เลยทำลายทุกสิ่งอย่าง ทุกอย่างที่สร้างกันมา 10 กว่าปี  สำหรับป้ากลายเป็นศูนย์ไปหมด.. แต่ที่สำคัญที่สุดลูกทั้งสองคนของป้า  กลายเป็นเด็กมีปมด้อย  เก็บกด.. ทุกวันนี้ ทุกอย่างดีขึ้นแล้ว เพราะป้าไม่ดิ้นรนที่จะเอาเขากลับมา ไม่ประชด  ไม่สนใจ  เขากลายเป็นคนคนหนึ่ง  ที่เคยอยู่ด้วยกันเท่านั้น ตั้งแต่ทำใจได้ ก็สู้จนมีทุกวันนี้  มีความสุขมากกว่าแต่ก่อนมากจนนึกไม่ถึง คุณคงเปลี่ยนแปลงอะไรเขาไม่ได้ในตอนนี้  ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเอา คห.ของใครให้เขาอ่าน เพื่อที่จะให้เขารู้ตัวว่าเขาผิดหรอกค่ะ    ผิด-ถูก  ในส่วนลึกของจิตใจของเขา เขารู้ดีค่ะ แต่เขาจะเปลี่ยนแปลงได้ ต่อเมื่อวัน-เวลาผ่านไป เขารู้เห็นและเจออะไรต่างๆที่ผ่านเข้ามา ให้เขาได้เปรียบเทียบด้วยตัวของเขาเองเท่านั้น ป้าเคยถามลูกนะว่า  อยากให้พ่อกลับมาไม๊..... ลูกบอกว่า ..เขาอยากมีครอบครัวที่อยู่กันพร้อมหน้านะ  แต่ถ้ามาอยู่ด้วยกันแล้ว พ่อแม่ทะเลาะกัน หรือแม่นั่งร้องไห้อีก   เขาอยู่อย่างนี้ดีกว่ามีความสุขกว่ากันเยอะ..... คุณโชคดีที่มีลูกที่น่ารักทั้งสองคน  ในวันมีตติ้งที่ป้าเห็น เขาทั้งสองรักคุณมากนะคะ เอาความรักของคุณมอบให้ลูก สร้างอนาคตให้ลูกดีกว่าค่ะ.... เป็นกำลังใจให้นะคะ   แล้วทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ.. จากคุณ : ป้าพัด เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 15:53:00

ความคิดเห็นที่ 32 ถาม จขกท สั้นๆ ค่ะ คุณอยากหย่าไหมคะ ถ้าอยากแล้วกล้าทำไหม เราอ่านทู้คุณมาเรื่อยๆ นะคะ แต่ไม่ค่อยออกความเห็น เพราะเข้าใจว่าคุณอยากระบาย ถ้าคุณปวดใจ ทรมานมาก ทุกข์มาก ยกมันออกเถอะค่ะ พูดก็พูดนะ ผู้ชายคนเดียว หาเมื่อไหร่ก็ได้ค่ะ มีแล้วไม่มีความสุข อย่ามีซะดีกว่า ปล เพิ่มข้อความค่ะ ชอบมากๆ กับประโยคพี่อาฟ "มันขาดก็จริง แต่มันไม่ร้อน" นี่สื่อความเห็นเราได้ดีที่สุดค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 19:01:04 จากคุณ : หวัดดีจ้ะ..ฉิงฉิง เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 16:16:38

ความคิดเห็นที่ 33 ใช้สติให้มากๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : อีกฝั่งฟากของเวลา เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 18:19:46

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ถึงแม้จะไม่รู้จักตัวจริงของคุณ "18 นะฯ"  แต่ก็คุ้นเคยกับล็อกอินนี้และอื่น ๆ ในห้องศาลาพอควร     จึงพลอยรู้สึกเป็นทุกข์ไปด้วย คำแนะนำข้างบนจากท่านอื่น ๆ มีค่ามาก  ขอให้คุณ จขกท.ค่อย ๆ พิจารณาเอามาใช้เป็นแนวทางในการตัดสินใจ ที่จะ "ทำ" หรือ "ไม่ทำ" สิ่งใด  ๆ นะคะ สามีทั้งหลายน่ะ  เวลาหลงใหลในผู้หญิงคนใหม่  ภรรยาดีสักแค่ไหนก็ไม่มีอะไรดีหรอกค่ะ   ถ้าเรารู้เท่าทันความจริงข้อนี้  เวลาฟังเขาพูด "แถ" เราก็จะทุกข์น้อยลง    และถ้าแผ่เมตตาให้เขา(สองคน) ให้จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด  อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย  ...ฯลฯ ได้   ก็จะยิ่งดีต่อจิตของเรามาก ๆ เลยค่ะ เราต้องมั่นใจในตัวเองว่า เราโอ.เค.นะ   ถ้าเราไม่เหลือความนับถือให้ตัวเองเพราะไปฟังคนหน้ามืดตามัวพูดละก้อ  เราจะท้อถอย  ยากที่จะยืนหยัดต่อไป เพราะฉะนั้น  ขอส่งกำลังใจมาให้คุณเข้มแข็ง  ดีวันดีคืนค่ะ จากคุณ : 123 งามพร้อม เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 21:46:43

ความคิดเห็นที่ 35 ไม่มีความเห็นให้เรื่องคุณมิ้มนะคะ .. แค่แวบมาบอกว่า.. ยินดีกับเรื่องเฮียอาฟอะค่ะ ^^ จากคุณ : fayraykyo เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 22:28:58

ความคิดเห็นที่ 36 เป็นกำลังใจให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีคะ จากคุณ : Bow (Rattanaporn k) เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 11:23:12

ความคิดเห็นที่ 37 เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณมิ้มนะคะ อะไรที่มันหนัก มันทุกข์ ถ้าตัดใจโยนมันทิ้งไปได้จะเบาสบายและสุขมากค่ะ เหมือนเพลงก้อนหินอะไรสักอย่างนี่แหละที่โรส ศรินทิพย์ ร้องน่ะค่ะ ก้อนหินถ้าเรากำมันไว้และคอยบีบมันอยู่เราก็เจ็บ แต่ถ้าเราแบมือออก โยนมันทิ้งไป ก็หายเจ็บแล้ว อะไรที่มันไม่มีความสุข ยื้อไปก็จะยิ่งเจ็บนะคะ ถ้าเราตัดใจ ยอมเจ็บครั้งเดียว แล้วไม่ต้องเจ็บซ้ำซากน่าจะดีกว่า ใหม่ๆ อาจจะเสียใจมาก แต่เวลาผ่านไปก็จะช่วยให้ค่อยๆคลายไปเอง สู้ๆ นะคะ จากคุณ : ไม่ได้กินเด็กแต่โดนเด็กกิน เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 12:27:04 A:1.47.93.173 X: TicketID:291644

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นกำลังใจให้คะ ขอให้เข้มแข็งเร็วๆนะคะ เราว่าตอนนี้ทำอะไรก็ผิดทั้งนั้นคะ ปล่อยให้เรื่องผ่านไปสักพัก แล้วใช้เวลาที่พักในการไตร่ตรองหาทางออกดีกว่าไม๊คะ บางครั้งการปล่อยกเกียร์ว่างก็ทำให้เรามองเห็นทางออกนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : makod3 เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 13:42:51

ความคิดเห็นที่ 39 อย่าทนเลยค่ะ เจ็บปวดไปด้วยเลยค่ะ จากคุณ : nong_ao เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 10:42:26

ความคิดเห็นที่ 40 ไม่ได้รู้จักคุณเป็นการส่วนตัว....แต่อยากจะบอก... ชีวิตครอบครัวไม่ต่างกันมากนัก... แต่งงานมา 23 ปี...อยู่ด้วยกันจนความรักเริ่มเลือนหายไป สามีมีคนอื่น...เมื่อรู้และขอร้องให้กลับมาเหมือนเดิม กลับบอกว่าเป็นไปไม่ได้...มันเจ็บปวด... เมื่อถึงวันนึงที่จิตใจเราเข้มแข็ง...ทำใจให้เลิกรักเค้าได้... กลับพบว่าชีวิตมีความสุขขึ้นมาก...ทั้งๆที่เรายังอยู่บ้านเดียวกัน เมื่อเค้ารู้ว่าเราไม่สนใจเค้าอีกแล้ว...นาทีนี้...สามีกลับมาบอกว่า... รักเรามาก...รักมากจนจะไม่ยอมสูญเสียเราไป...เพราะเราขอหย่า... ทุกวันนี้เค้าพยายามทำดีกะเรา...เพื่อให้กลับมารักเค้าเหมือนเดิม... อยากบอกให้คุณรู้ว่า....ทำใจให้เลิกรัก...ไม่มีเขาเราก็อยู่ได้... เมื่อถึงวันนั้น...คุณจะไม่ทุกข์อีก...ขอให้โชคดีค่ะ... แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 53 19:24:41 จากคุณ : poaun เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 19:23:40