......
.......ว้าววววววววววว.............ขอบคุณน้องฝ้ายและอีกหลาย ๆ ท่านสำหรับภาพประกอบพร้อมคำบรรยายค่ะ....
.........คิดว่ายังมีภาพจากอีกหลาย ๆ ท่านค่ะ.......แต่คงยังไม่ว่างมาลงให้กันคงต้องรออีกสักพักนะคะ.......(รู้สึกว่ากล้อง เฮีย ท. จะมีอีกหลายรูปเชียวค่ะ...เพราะน้องอุ๊ จอมพลัง (..อิอิ)....ที่โอ๋พาไปด้วยเค้าถ่ายให้ค่ะ.....)
....ส่วนโอ๋เอง...ขออนุญาตมาเล่าถึงเหตุการณ์เมื่อวานนี้ให้ฟังเพิ่มเติมนะคะ....
...คือช่วงเช้าเราขนของมาจากบ้านเจ๊หวานโดยรถ คุณ ท. ซึ่งบรรทุกของจนล้นรถ...พอออกมาถนนใหญ่ ก็โดนคุณ ตร. โบกให้จอดโดยปริยาย....แต่พอคุณ ท บอกคุณ ตร. ว่าผมจะไปช่วยน้ำท่วมคร้าบบบ....คุณ ตร. สน. บางเสาธง ผู้ใจดี...แกบอก..เอ้าหรอ...งั้นไปเลย......ไปเลย.......ว้าวววววววว....น่ารักเจง ๆ ...
....พอมีถึงแม็คโคร.......ลงจากรถปุ๊ป...มีทั้งคนที่เรารู้จัก...และไม่รู้จักรออยู่.....แต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนมีให้กันโดยที่ยังไม่ได้พูดอะไร..คือรอยยิ้มค่ะ.......ยิ้มส่งให้กันแบบว่า...........ว้าวววววววววว.........
....พอช่วยกันขนของขึ้นรถบรรทุกเสร็จน้องฝ้ายก็แนะนำแต่ละท่านให้รู้จักกัน....หลังจากนั้นก็............ลุยยยยยยยยยยยยยย....เจ้าค่ะ.......
...ก่อนจะถึงบ้านหมี่ มีหลงทางกันเล็กน้อย...เลยจอดรอและแวะทานข้าวกัน...สปอนเซอร์ฝั่งโอ๋มี เจ๊หวาน & เฮีย ท. ค่ะ....(ขอบคุณนะคะ)
...ไปถึง รพ.บ้านหมี่...มี ท่านรอง ฯ และพี่ พยาบาลใจดีและ จนท. อีกหลาย ๆ ท่านมาต้อนรับพร้อมแรงกาย & แรงใจ & อาหารว่าง และช่วยกันแพ็คสิ่งของที่เรานำมากันอย่างขมักเขม้น......เห็นแล้วปลื้มมากมายค่ะ...
...ไปถึง กองอำนายการ ต.หนองเมือง....แว๊บแรกที่เห็น...จากด้านนอก..โอ๋นึกในใจว่า...เขาพาตรูมาดูทะเลสาปทำไมฟะ....บ้านคนก็ไม่เห็นมี ฉันจะมาช่วยคนนะ....(แฮะ....ขอโทษค่ะ...หนูผิดไปแล้ว)
...แต่พอเข้าไปที่เต๊นท์...เห็นแม่ครัว เห็นอาสาสมัคร...(ที่มีจำนวนไม่มาก)...ดราม่าเริ่มเกิด...ป้าคนนึงบอกว่า ข้างหน้าหนูเนี่ย...มันคือถนนที่จมน้ำอยู่......(ฮ๊า...ไรนะป้า....อีกทีจิ...อิอิ )...แถมเริ่มมีบางคนที่ลอยคอมารับสิ่งของ.....(ตอนนั้นไม่รู้ว่าเจ๊หวานแอบเหยียบเท้าหรืออะไรสักอย่าง...อิอิ.......น้ำตาเลยเริ่มไหล)ถามเขาว่าเดินมาไกลไหม๊ เขาบอกว่า จากบ้านมาวัด 1 กิโล จากวัดเดินต่อมากอง อำนวยการ 2 กิโล รวมเป็น 3 กิโล = ไปกลับ 6 กิโลค่ะ........
...เรานำไข่ไปให้แม่ครัวทำอาหาร..ซึ่งก่อนหน้านี้แม่ครัวเค้าทำมาม่าผัดค่ะ....คือมาม่าผัด + น้ำมันจริง ๆ ค่ะ....มีวิญญาณผักอยู่นิดหน่อย...พอเค้าเห็นว่าเรานำไข่มาให้เค้าดีใจมากมากว่า...ดีจังผัดมาม่ามีไข่ใส่แล้ว.........(แง ๆๆๆ.....) เห็นสายตาแห่งความดีใจแล้ว........ซึ้ง...จริง ๆ ค่ะ...
...สักพัก ขณะที่เรารอเรือลำต่อไปที่ขนของ....คุณป้าแก่ ๆ สองคนเดินมาสะกิดโอ๋....บอกว่า..."หนู ๆ มียาทาแก้เท้าเปื่อยไหม๊ ยายลุยน้ำมาหลายวันแล้วดูเท้ายายสิ...." ไอ้เราก็ใจง่ายก้มไปดูทันที.........ก็........เหมือนโฆษณา..ฮ่องกงฟุตนั่นแหละค่ะ..........เฮ้อ....แต่พอดีเราไม่มียาไป...พอยายแกรู้ว่าไม่มียายก็หน้าเศร้า...ด้วยความผิดหวัง..........โอยยยยยรู้สึกผิดยังงัยก็ไม่รู้ที่ไม่มีไปให้....ดีที่มีพี่พยาบาลคนสวย..(ที่ลืมถามชื่ออีกเหมือนกัน)...เค้าประสานงานให้ว่าจะจัดการหาจากทาง รพ.มาให้อีกครั้งค่ะ..........ขอบคุณนะคะ....พี่คนสวย.....อิอิ...
...หลังจากนั้นก็แยกกันไปตามเรือลำต่าง ๆ ที่ทะยอยมารับเราพร้อมของ...ระยะทางแค่สองกิโล...แต่ความรู้สึกเหมือนเป็นสิบกิโลเพราะภาพระหว่างทางมันน่าเศร้าจริง ๆ ค่ะ....อ้อ...ระหว่างที่เรานั่งเรือแสนสบาย...มีคนที่เค้าลอยคอเดินตามกลับมา...เห็นแล้วรู้สึกจุก ๆ พิกล...เฮ้อ.........
....สภาพน้ำที่ท่วมภายในวัด...น้ำนิ่ง & เน่า....แต่มีคนลอยคออยู่เพื่อมารับของ หรือสัญจรไปมา...เห็นแล้ว.....เฮ้อ.......(ครั้งที่ 2)....พร้อมกับถามตัวเองว่าหากเป็นชาวบ้านที่นี่...เราจะกล้าลุยลงไปในน้ำอย่างเขาหรือป่าว........
...ขึ้นมาที่ศาลาวัดชั้นบน..เหตุการณ์ต่าง ๆ ก็อย่างที่น้องฝ้ายเล่านั่นแหละค่ะ...แต่มีคุณยายคนหนึ่งมาคุยกับเราและเล่าให้ฟังถึงอีกหลาย ๆ คนที่ติดอยู่และออกมาไม่ได้..ไม่ว่าจะเป็นคนชรา และคนที่เป็นอัมพฤกอัมพาตต่าง ๆ ...ที่รอความช่วยเหลืออยู่..........(อย่างเศร้าอีกแล้วค่ะ........)....ภาพเมื่อคืนลอยมาในบัดดล...
.....คำขอบคุณ คำขอบใจ ภาพคนแก่ยกมือไหว้พวกเรา.........ยังติดตาติดใจเหลือเกินค่ะ........
.......ขอบคุณเฮียอาฟ / น้องฝ้าย / คุณประชา + ภรรยา / พี่กำนัน / คุณใหญ่ + พี่อิง + น้องแก้ม / เจ๊หวาน / คุณ ท. / คุณหนุ่ม / คุณตือ / น้องอุ๊ (จอมพลัง)...และทุก ๆ คน ที่ส่งแรงกาย / แรงใจ / แรงสนับสนุน (เงิน)/ กำลังใจ / เสียงตามสาย Tel. ของทุก ๆ ท่านที่โทร ฯ สอบถามตลอดด้วยความห่วงใย....และ....ฯลฯ....ขอบคุณทุกคนจริง ๆ ค่ะ........
..........เดี๋ยวรอคนอื่นมาเล่าให้ฟังกันต่อนะคะ..........(พร้อมรอภาพด้วยค่ะ......)
...........ขอบคุณทุ๊กกกกกกคนค่ะ............
ปล. ขอบคุณ คุณ ท . (ทะลายร่างทะลวงใจ)....ที่ขับรถมาส่งโอ๋และอุ๊ อย่างปลอดภัย....ถึงหน้าบ้านเลยค่ะ........ขอบคุณนะคะ........
แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 13:42:42
แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 13:36:16
แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 13:30:34
mission accomplished 2 ... กระทู้บัญชีกลาง ขบวนธารน้ำใจ ต้านอุทกภัย อ.บ้านหมี่ จ.ลพบุรี{แตกประเด็นจาก U9829123}
