ความคิดเห็นที่ 1 เสียงสั่นจากโทรศัพท์มือถือ ทำให้ผมต้องละมือจากงานที่ทำอย่างไม่ค่อยเต็มใจ เวลางานผมไม่เหมือนคนอื่น ถ้าผมจะเริ่มงาน นั่นหมายถึงผมต้องมีอารมณ์ที่จะทำ และกว่าจะรวบรวมมันได้แต่ละครั้ง สำหรับมนุษย์ที่สมาธิสั้นอย่างผม มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย "เฮีย..  เฮียช่วยแคทตั้งกระทู้หน่อยสิ ช่วยเหลือคนที่น้ำท่วมน่ะ ป้าพัดกับป้าลายครามบอกว่า... มีเพื่อนเราคนนึง อยู่ปักธงไชย บ้านช่อง รถยนต์ ทุกอย่างจมอยู่ในน้ำหมด เค้ามีเสื้อผ้าติดตัวชุดเดียวเอง ใส่ซ้ำมาสี่ห้าวันละ..." แคทรัวเสียงตามนิสัย ในเสียงแฝงด้วยความกังวลและคาดหวัง "อ้าวหรอ..  ใครล่ะ..." ผมนึกถึงเมื่อเช้า ที่บ้านเพิ่งบริจาคสิ่งของเครื่องใช้และเงิน ให้กับทางหมู่บ้านให้เอาไปสบทบกับทีวีช่องหนึ่ง ปริมาณทั้งหมู่ที่รวมๆแล้ว เหมือนภูเขาย่อมลูกนึง คณะหมู่บ้านจะขนของไปพรุ่งนี้ ผมก็ตั้งใจจะไปช่วยขับรถให้ด้วย "คุณ.......   ตอนนี้เค้ากับเพื่อนบ้านประมาณห้าสิบคน กำลังลำบาก ไม่มีใครอยู่บ้านได้เลย ต้องมานอนรวมกัน...." "อ่อๆๆๆ   แคทก็ตั้งดิ่ เดี๋ยวเฮียไปช่วย " ผมเขี่ยภาระออกจากตัว เพราะเริ่มเห็นอะไรลางๆแล้ว... "ไม่เอาหรอก ...   เฮียช่วยหน่อย...  ไม่อยากถูกหมั่นใส้..." อ้าวเฮ้ย!!!  ไหง๋โยนมาดื้อๆหยั่งงี้ล่ะ หัวผมเริ่มวิเคราะห์ปัญหา การตั้งกระทู้รับบริจาคนี่มันล่อแหลมมาก แม้ว่าเจตนาคุณจะดีแค่ไหนก็เถอะ แต่คุณรับเงินคนอื่นมา ร้อยพ่อพันแม่ ความต้องการแตก ต่างกัน ทำแล้วชัดเจน อย่างมากเสมอตัว แต่ถ้ามีอะไรผิดพลาด คุณรับเละแน่ ที่สำคัญ ชื่อผมในบอร์ด เป็นเป้าหมายที่มิตรรักแฟนเพลงจ้องที่จะถล่มด้วยความหมั่นใส้ในความน่ารักสดใสสมวัยของผมกันอยู่แล้วด้วย ถ้าพลาด เห็นทีจะไม่ได้ผุดเกิดกันแน่ แต่ก็นั่นแหล่ะ ถ้าเป็นเรื่องเพื่อนฝูงแล้ว เปลืองตัวอีกซักรอบก็น่าจะไหว "อืมๆ ก็ได้ๆ เดี๋ยวเฮียตั้งให้...  จริงๆก็ตั้งใจจะไปช่วยพวกเค้าอยู่แล้ว งั้นก็เอาเลยก็แล้วกัน" เอาน่า.... คงไม่มีอะไรหรอก ก็แค่กระทู้รับ บริจาคนิดหน่อย รถคันเดียวก็คงจะพอ เดี๋ยวยืมรถเฮียท.แล้วกัน ขานี้เป็นนายทหารจอมโวยวาย แต่ไม่เคยปฏิเสธคำร้องขอของเพื่อน ทำไงได้ รถผมมันรถเก๋งนี่หว่า ลุยไปก็คงไม่ถึงไหน.. "เฮียขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยวแคทจะรออัพเดทกระทู้นะ " เจ้าตัววางสายแบบอารมณ์ดี หลังจากโยนภาระใส่บ่าผมเรียบร้อยแล้ว อืมม   เอาก็เอาวะ.... แล้วผมก็ตั้งมัน...........http://www.pantip.com/cafe/social/topic/U9820147/U9820147.html .................................................................................................................................... จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:03:43

ความคิดเห็นที่ 2 จากรถหนึ่งคัน(ที่เจ้าตัวยังไม่รู้เรื่อง) ก็กลายเป็นสอง จากกำนันเปล่ง.... เออ มันจะเยอะไปรึเปล่าวะ จะเอาของที่ไหนใส่รถ พลพรรคศาลาที่คุ้นหน้าคุ้นตาก็มีไม่มาก เวลาก็น้อย เราจะได้อะไรไปซักเท่ากันเชียว แต่ก็นั่นแหล่ะ..  ยังไม่ทันไร รถหกล้อ พร้อมคนขับกับน้ำมันจากรินทร์ก็มาตั้งเด่อยู่ข้างหน้า.... ผมเริ่มหนักใจ...  แต่ก็ไม่เป็นไร ถ้าของน้อย เราก็ไม่ต้องเอาหกล้อไป รินทร์คงไม่ว่าอะไร ผมกลับมาดูกระทู้ น้องเก๋เปิดฉากอย่างมุ่งมั่นจริงจัง.... ตามด้วยคนอื่นๆอย่างคึกคัก กระทู้วิ่งเร็วจี๋ ตั้งสามทุ่ม เที่ยงคืนวิ่งไปถึงเหยียบ ร้อยความเห็น เราต้องมีบช.ด้วยแฮะ ผมไม่ได้คิดเรื่องนี้เอาไว้ก่อน...  ต้องมีใครซักคนที่ทำเรื่องนี้ได้ดีกว่าผม ผมนึกถึงฝ้าย... และก็ไม่ผิดหวัง กระทู้ยังวิ่งอยู่เรื่อยๆ ยอดเงินบริจาคเพิ่มขึ้น ของบริจาคก็เพิ่มขึ้น โอ๋กับเพื่อน หวานและอีกหลายๆคน ต้องการที่จะไปช่วยด้วยตัวเอง อืมชักจะเข้าท่าแฮะ...http://www.pantip.com/cafe/social/topic/U9821505/U9821505.html ปล.เฮียท.โทรมา บอกเฮียไปไหน ผมไปด้วย อืมม งั้นก็จบ วิทยุสื่อสารของท.น่าจะมีประโยชน์กับเรา จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:09:47

ความคิดเห็นที่ 3 ผมกลับมาตั้งใจกับงานของตัวเองต่อ แวะเวียนมาดูกระทู้เป็นระยะ ชิ๊บหายละ แป๊บเดียวยอดฟาดเข้าไปสองหมื่นกว่า ตอนนี้ สมาธิผมแตกซ่าน... ผมเริ่มคำนวนราคาของกับปริมาณ เช็คราคาจากเว็ป ห้างร้านขายส่ง ระหว่างนั้นก็ให้เพื่อนทหารอีกคนตรวจ เช็คพื้นที่ และการเข้าไปให้ความช่วยเหลือ ข่าวสารที่ผมได้รับตอนเที่ยงคืนกว่า..  ทำให้ผมเริ่มที่จะไม่สบายใจ ของบริจาคยังกองรวมอยู่ที่กองบินหนึ่งโคราช เหตุด้วยไม่สามารถ กระจายออกไปได้ทัน อาหารสดบางอย่างเริ่มส่งกลิ่น อืม..  แล้วไอ้ของกองเล็กๆของเรามันจะไปกองอยู่ที่ไหน การที่จะไปขอเรือเพื่อบุกเข้าไปบริจาคเอง ก็คงจะเป็นการรบกวนเจ้าหน้าที่ มากเกินไป แล้ววัตถุประสงค์ของเพื่อนๆผู้บริจาคล่ะ ผมจะทำยังไงดี ตีความง่ายๆ ถ้าพวกเค้าต้องการแบบนั้น ก็ส่งความช่วยเหลือไปทางทีวี เท่านั้นก็จบ แต่นี่มันไม่ใช่แค่นั้น ผมเข้าใจดี ไม่มีความแตกต่างของเงินห้าพันกับสามร้อย ที่เพื่อนๆหยิบยื่นมา เจตนาของทุกๆคนอยู่ที่เดียวกัน เพื่อนบางคนยังเรียนอยู่ พึ่งออกจาก โรงพยาบาล ขายของเล็กๆน้อยๆ ผมต้องหยุดความตั้งใจตัวเองที่จะห้ามพวกเค้าทุกครั้ง ก็พวกเค้าตั้งใจ เราจะห้ามได้ยังไง ......................................................................................................................................... จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:11:07

ความคิดเห็นที่ 4 วันนี้เป็นอีกวัน ที่เราจะเตรียมตัวและการบริจาค พรุ่งนี้เช้า เราจะออกเดินทาง ยอดเงินวิ่งไปเรื่อยๆพร้อมกับสิ่งของ  ผมสอบถามเพื่อนอีกครั้ง ถึงจุดที่ขาดจริงๆ ผมอยากให้มันเกิดประโยชน์สูงสุดสมกับความตั้งใจ ของทุกคน ถ้าเพื่อนเรามีทางเล็กๆที่ความช่วยเหลือจะไปถึงได้แล้ว เราก็จะแบ่งมันไปที่อื่น... แม้ว่ามันจะแค่เล็กๆน้อยๆก็เถอะ รพ.มหาราช ตอนนี้ทั้งขาดแคลนและวุ่นวาย คือสิ่งที่ผมรับแจ้ง ผมเริ่มเอาเป้าหมายทั้งสองจุดขึ้นตาชั่ง ติดต่อหาแคทให้เช็คสภาพเพื่อน ของเรา ว่าความช่วยเหลือครั้งนี้ จะเข้าไปถึงได้หรือไม่ อย่างไร.... คำตอบที่ได้ ไม่ผิดคาด ความช่วยเหลือเข้าไปไม่ถึง ทางไปรษณีย์ เท่านั้น ที่จะถึงมือได้โดยตรง....ตาชั่งฝั่งรพ.หนักขึ้นอีกนิด เอาล่ะ พรุ่งนี้ผมจะลองขอความเห็นเพื่อนๆดู มีไข่เป็ดมาอีกแปดร้อยฟอง คุณประชาขนมาให้  ผมโยนให้ฝ้าย เรื่องไข่ๆนี่ผมไม่ถนัด ระหว่างนี้ ผมจะคำนวนชุดยังชีพก่อน ว่าจะได้ซักเท่าไหร่....   อืม  ได้ประมาณร้อยชุด ก็ไม่เลว....รายการข้าวของที่ควรจะมีที่เพื่อนๆ โพสไว้ ช่วยผมได้มากเลยทีเดียว........... ปล.คุณประชาเข้าใจว่าผู้ชายที่นั่งเช็ดปืนอยู่ในบ้านคือผม ไม่ใช่ครับ นั่นคุณพ่อฝ้าย...--' จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:12:15

ความคิดเห็นที่ 5 เช้านี้ผมยังโหวงๆอยู่ จากพิษตัวเลขของงานตัวเอง แล้วยังจะความกังวลลึกๆจากการตั้งคณะให้ความช่วยเหลืออีกล่ะ ผมมึนชะมัด ยอดใหม่จากเช้านี้ร่วมสามหมื่น และมันยังเข้ามาอีกเรื่อยๆ แม้เราจะปิดรับแล้วก็เถอะ เออเว้ย..แบบนี้น่าจะได้เกือบสองร้อยชุดนะ... ฝ้ายนั่งรอผมอยูหน้าแมคโคร ทุกอย่างดูน่าจะเรียบร้อย รถ คน ของ เงิน น่าจะโอเคนี่หว่า... ผมขึ้นไปซื้อของ ผมเกลียดการซื้อของที่สุด และการซื้อของมากมายให้ครบถ้วนแบบนี้ มันควรจะเป็นเรื่องของโปรเท่านั้น และปริมาณ ของมันอีกล่ะ ผมจะแบกมันยังไงวะ??? ผมลืมไปอย่าง ฝ้ายเป็นโปรในเรื่องนี้....  โอว์ โทรศัพท์ผมดังไม่ขาดสายระหว่างการช๊อปปิ้งอันโหดร้าย ทั้งขอข่าวสารทั้งนู่นี่นั่น แต่มีสายนึง ที่ผมแฮบปี้มาก เพื่อนตือของผมเอง เพื่อนที่เคยเป็นมือคีย์บอร์ดประจำของเราเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว กำลังจะมาถึง.... แปลกดี เราไม่ได้เจอกันสิบกว่าปีแล้ว วิถีชีวิตเราไปคนละทาง มีชวนกินเหล้ากันบ้าง แต่ก็ไม่ได้เจอกันจริงๆซักที เมื่อวานผมนึกไงไม่รู้ โพสเรื่องงานนี้ไว้บน Fb เพื่อนตือของผมพุ่งตรงมาเลย ดีมาก..  หุ่นควายๆของเพื่อนคงช่วยผมได้มาก อ้าว มีอีกหนึ่งโทรเข้ามา ล็อคอิน"ไอ้เสือ" แจ้งผมว่าเอาเสื้อผ้ามาให้หนึ่งชุด อย่ากระนั้นเลย ผมลากมาช่วยดีกว่า ไม่ผิดหวัง นิสัยดี หน้าตาดี (เรื่องนี้ผมวัดจากฝ้าย ถ้าเจอหนุ่มหน้าตาดี ฝ้ายจะเปลี่ยนโทนเสียงในการพูด และหูตาจะวิบวับขึ้นมาทันที) เอาละเว๊ยย  งานแบกข้าวสารกับน้ำดื่ม ดูจะเป็นเรื่องง่ายขึ้นมาละ "แบกทำไมวะ ซื้อขนาดนี้ ให้เค้าไปส่งที่รถดิ่... "เพื่อนผมตอบผมอย่างเอ็นดูในความโง่ของผม เออนะ กูจะรู้มั๊ยล่ะ... จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:13:18

ความคิดเห็นที่ 6 เพื่อนผมต่อสายเข้ามา ว่าขณะนี้ มีขบวนคอนวอยขนของไปเพิ่มที่ปักธงไชยอีกสองขบวน และในระหว่างที่เราสาละวนกันอยู่นั้น ก็มีอีกขบวนมุ่งไปที่รพ.มหาราช ผมยกหูเช็คข่าวกับเจ้าหน้าที่รพ.ทันที ตามคาด ความช่วยเหลือเข้าไปถึงอีกหลายชุดแล้ว ถ้าเราจะไปอีก สามารถลงของไว้ได้ที่แยกสุรนารี เนื่องจากทางขาด เราเข้าไปไม่ได้.....ผมกังวลหนักขึ้น หยิบโฟมล้างหน้าแทนยาสีฟัน ก่อนที่จะเอาไปเปลี่ยนในตอนหลัง... ผมขอร้องให้เพื่อนตรวจสอบจุดที่จำเป็นเร่งด่วนจริงๆอีกครั้ง ที่ๆของเราจะไม่กองไว้ และถึงมือผู้เดือดร้อนให้ใช้ประโยชน์ได้เลย ไม่นาน "บ้านหมี่"เป็นคำตอบ ท่วมมาสี่วันแล้ว ตอนี้หลายพันครอบครัวอยู่ในน้ำ ข้าวตั้งท้องเสียหายเก็บเกี่ยวไม่ได้นับไม่ถ้วน และส่วน ใหญ่ ทุกอย่างของชาวบ้าน จมอยู่ใต้น้ำ....ผมกังวลอีกละ เอาไงดีล่ะ เปลี่ยนเป้าหมายไปมาแบบนี้ไม่เข้าท่าแน่นอน ไหนยังจะคนที่รออยู่อีก คนที่อาจจะอยากให้รพ.มากกว่าชาวบ้าน......... นั่นไง....   คุณป้าตุ๋ยแจ้งเข้ามาว่า คุณน้ำจะลุยออกมา เพื่อพาพวกเราไปที่จุดนัด....  เอ่ออออ  --' ผมตัดสินใจขอป้าตุ๋ยคุยกับคุณ อธิบายให้ให้เพื่อนเข้าใจเข้าใจ ป้าตุ๋ยโอเค ผมต่อสายไป ใจตุ๊มๆต่อมๆ กลัวเพื่อน(ที่ยังไม่เห็นหน้าหรือพูดคุยกัน)จะเสียใจ... ผิดคาด ผมอธิบายยังไม่จบ เพื่อนบอกให้ไปลพบุรีเลย เพราะเค้าเพิ่งจะโดน ส่วนเพื่อนโดนมาสองอาทิตย์แล้ว เริ่มประคองตัวได้ และเพื่อนเข้าใจความรู้สึกของคนที่พึ่งโดนมาได้เป็นอย่างดี...  ผมอึ้งปนซึ้งเล็กน้อย...   ขอบใจว่ะ..... กำนันมาถึง ตามด้วยเฮียว่าว(ที่ดูแข็งแรงและสดชื่นมากกว่าที่คิด) คุณใหญ่คุณอิงน้องแก้ม คุณประชากับแฟน ทั้งหมดต้องการมาช่วยเรายก เราขนของ รถหกล้อก็มาถึงแล้วพร้อมน้องหนุ่มคนขับ ผมเริ่มสบายขึ้น ฮ่าาาา..... จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:15:29

ความคิดเห็นที่ 7 เราตั้งขบวนหลังจากพร้อมหน้าพร้อมตา คุณประชากับแฟนเปลี่ยนใจ ขอตามไปช่วย คุณใหญ่คุณอิงกับน้องแก้มก็เหมือนกัน เอาละวะ...  ออกเดินทางกันซะที เดี๋ยวต้องไปรับมาม่าอีกห้าลังใหญ่(จริงๆ)ที่กลางทางจากคุณเก่งเหมือนเตี่ยอีก.... "ครับๆ คุณอาฟจอรอตรงนั้นเลยครับ เดี๋ยวผมขับตามไป..." ผมปาดเหงื่ออีกรอบ ชิกหัย ผมเลยจุดนัด เรานัดกันที่มินิแบร์รังสิต แต่จีพีเอสสุดล้ำของเพื่อนตือ แจ้งว่ามินิแบร์อยู่ก่อนถึงสระบุรีโน่น เราเลยห้อเต็มเหยียด  ครับ..... มันเลยจุดนัดมากว่าสิบกิโล ==' ขอโทษว่ะ คุณอยากเก่งเหมือนเตี่ย.... ขบวนออกเดินทางอีกครั้ง ฝนเริ่มตก เราต้องลงมาย้ายของกันอีกรอบ  เฮ่ออออออ คุณสุจิตราเพื่อนพี่ใหม่โทรเข้ามาด้วยความห่วงใย หลังทราบว่าเรามุ่งหน้าบ้านหมี่ จากนั้นไม่นาน ท่านผอ.โรงพยายบาลโทรมาเอง ท่านแจ้งเส้นทางที่เราควรจะใช้ เรารับทราบ และมุ่งหน้าตามนั้น แต่ไม่นาน เราก็ได้รับแจ้งว่า ทุกเส้นทางขาดเหลือทางเดียว คือต้องอ้อมสิงห์บุรี....  เอาวะ อ้อมก็อ้อม (ผมยื้อกำนัน ที่อยากจะลุยผ่าน้ำไปเลย ใจเย็นๆ อนันดา รถนะ มิใช่เรือ...........) เราย้อนกลับมาเล็กน้อย สอบถามเส้นทางเป็นระยะ สลับกับรายงาน onlycat ที่คอยประกบสถานะการณ์ราวกับรอยด์เตอร์ก็มิปานนน.. ............................................................................................................................................... จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:18:21

ความคิดเห็นที่ 8 การเดินทางราบรื่น เราไม่เห็นน้ำท่วมเลย  ตือเริ่มสบายใจที่ไม่ต้องลุย แต่ผมกลับเริ่มไม่สบายใจ..... ยิ่งใกล้เท่าไหร่ ผมเริ่มไม่สบายใจมากขึ้น และมันมากขึ้นเมื่อถึงรพ. เฮ้ยยยยยยยย  น้ำท่วมตรงไหนวะ ทางรพ.ก็บอกว่าน้ำอยู่รอบรพ.เป็นโดนัทนี่หว่า ทำไมผมไม่เห็นน้ำที่พื้นซักหยด งานเข้าละกู............. ขบวนจอดที่รพ. ผู้ใหญ่ออกมาตอนรับ แต่ผมเริ่มร้อนแล้ว ผมจะอธิบายกับผู้บริจาคยังไงวะเนี่ย ถ้ามันไม่ได้ท่วมซีเรียสขนาดนั้น แล้วผมดันทะลึ่งขอเปลี่ยนจุด ผมโทรไปโวยเพื่อนทหารอากาศ มันหัวเราะ หึ หึ บอก" เดี๋ยวมิงก็รู้เอง..." ผมอึดอัด เลยเดินออกมาอัดบุหรี่หน้ารพ. มอเตอร์ไซค์รับจ้างแถวนั้นมองผมแปลกๆ "มาช่วยน้ำท่วมหรอ...  "  วินรุ่นพ่อถามผม  ผมพยักหน้ายิ้มๆ "รีบไปสิ รัฐมนตรีกับนักข่าวกำลังมา..." เค้ายิ้มให้ผม ผมดับบุหรี่.....   เราไม่ได้มาหารัฐมนตรีเว๊ย...   ทำไมกูต้องรีบ.... จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:19:43

ความคิดเห็นที่ 9 เออช่างมันเถอะ.....  อย่างน้อยเราก็มาถึง ถ้ามันจะไม่ได้ลุยเอง เพื่อนๆในบอร์ดก็คงเข้าใจ ผมกลับมารพ. ทุกคนกำลังขนของลงจากรถ อืมม เราคงต้องทิ้งของไว้ที่นี่แหล่ะ... "พี่ไปไหนมา ท่านผอ.ให้ลงขอมาแพ็คกันที่นี่ ตรงนั้นไม่มีที่แพ็ค แล้วรองผอ.จะนำไปจุดบริจาคด้วยตัวเอง...." ผมยิ้มกว้าง............    งานถึงเป้าหมายแล้วกันแล้วสินะพวกเรา................................ ขอบคุณทุกท่านที่เกี่ยวข้องครับ ขอบคุณมากจริงๆ จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:20:53

ความคิดเห็นที่ 10 แถม...... จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:38:16

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนกลับ ที่ผมไม่รู้ว่า ใครคิดอะไรบ้าง จากสิ่งที่เจอมา แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 53 12:39:24 จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:39:09

ความคิดเห็นที่ 12 ................. จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:39:56

ความคิดเห็นที่ 13 เก็บตก เฮียท.ไม่ได้อยากไปเท่าไหร่นักหรอก เฮียมันห่วงรถ ฮาาาา น้องรินทร์อยากไปด้วย แต่ก็ห่วงสามีที่พริตตี้โทรเข้ามาตอนตีสองเมื่อคืนนี้ เฮียต๋องบริจาคมาเยอะสุด ทั้งที่บ้านตัวเองก็น้ำท่วม ไอ่ตือมันบ้า Gps ขนาดขับกลับบ้านตัวเองยังเปิด น้องแก้มแข็งแรงมาก แต่บ่นนิดหน่อยว่า มาม่าผัดจริงๆเลย ( คือไม่มีอะไรเลย นอกจากมาม่าผัดกับน้ำมันพืช) เพื่อนน้ำยังวุ่นวายกับกางเกงที่ได้รับจากป้าพัดอยู่( ตอนนี้ก็ยังใส่ไม่เป็น) แคทงอนเล็กน้อย ที่ไม่มีรูปประกอบการรายงานข่าว ครั้งแรกในชีวิต ที่มีรถพยายบาลนำขบวน ปิดท้ายด้วยรถมูลนิธิอีกต่างหาก เฮียประชา นั่งข้างยากันยุง(ในถุง) แต่ปล่อยให้ยุงกัด โอ๋ ไปยืนเป่าลูกโป่งน้ำตาไหลพราก เมื่อเห็นน้ำท่วมครั้งแรก... ฝ้ายสงสัยว่าทำไมเค้าไปตั้งเต้นท์ทำอาหารแช่น้ำ ( เค้าตั้งบนบก แต่น้ำมันขึ้นตังหากล่ะ ) และสุดท้าย... จุดที่พวกเราเข้าไปช่วย เป็นจุดที่ใกล้ที่สุด หกกิโล แต่ในความจริงแล้ว พ้นจากจุดนี้ไป สาหัสกว่านี้เยอะครับ ขอให้พวกเค้าผ่านความปวดร้าวเหล่านี้ในเร็ววันครับ จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 12:57:19

ความคิดเห็นที่ 14 หวังว่าคงไม่ปาดนะคะ คุณอาฟ คนอย่างเราน้อยครั้งมากๆ ที่จะขอให้ใครทำอะไร (ยกเว้นสนิทกัน จะขอแบบไม่หยุดไม่หย่อน อิอิ) ครั้งนี้ถือว่าขอให้คุณอาฟ รับไว้พิณานะคะ อยากให้คุณอาฟ บันทึกเหตุการณ์ ที่คุณคิดว่าสำคัญๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต คุณเป็นคนเขียนหนังสือน่าอ่านมากๆ อ่านแล้วมันได้ฟิลลิ่งจริงๆ จะรวมเล่ม จะพิมพ์ขาย จะลงบลอก จะอะไรก็แล้วแต่ ถ้าเรามีโอกาสอ่าน มีโอกาสซื้อ จะไม่พลาดเลยค่ะ เราเองก็ชอบอ่าน ชอบเขียน แต่เขียนไม่เก่ง ไม่ดี ฝึกแ้ล้วก็ยังไม่ถึงขั้น มีคนทำได้แบบที่เราชอบ เราก็อยากให้ทำ ถ้าพิมพ์ขายเป็นเล่ม จะไปขอลายเซ็นต์ด้วยตัวเอง ฮิ ฮิ ปล อยากอ่านเรื่อง รักๆ ของคุณอาฟกับคุณฝ้ายอ่ะ : ) จากคุณ : หวัดดีจ้ะ..ฉิงฉิง (หวัดดีจ้ะ..ฉิงฉิง) เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 13:01:03

ความคิดเห็นที่ 15 .. นี่ผมพลาดอะไรไปแล้วบ้างครับ ?? และอะไรที่ยังพอจะให้ความช่วยเหลือกับเพื่อนๆ ของเราอีกได้บ้างครับ ?? จากคุณ : MrTouch69 เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 13:04:50 A:58.137.161.220 X: TicketID:118511

ความคิดเห็นที่ 16 กิ๊ฟหมดแล้วอ่ะ   เอานี่ไปแทนแล้วกันเนาะ คุณฉิงๆคะ  จะดีหรือนั่นเค้าอายนะ จากคุณ : ladywitch เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 13:09:47

ความคิดเห็นที่ 17 นี่เลยครับเฮียทัช อย่างด่วนๆๆ http://www.pantip.com/cafe/social/topic/U9829960/U9829960.html จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 13:15:39

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นทีจะไม่ไหวนะฉิงๆ มันจะเรทไปป่าว ฮาาาาาาาาาาาาาาา จากคุณ : aftertime เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 13:16:40

ความคิดเห็นที่ 19 แหะ แหะ ก็ดีนะ คุณฝ้าย เอาลงบลอกก็ได้ ถ้าไม่อยากโพสท์ บอกแผนที่มา จะตามไปอ่าน เรามาห้องนี้ ก็ล้าหลังมากๆ แล้ว รู้จักใครก็ผ่านการโพสท์เท่านั้นแหละค่ะ (จริงๆ ก็รู้จักเพื่อนที่เล่นบอร์ดผ่านตัวหนังสือทั้งนั้น ไม่เคยออกไปเจอใครหรอกค่ะ) เราชอบอ่านหนังสือ นิยายกำลังภายใน สืบสวน สอบสวน ลึกลับ เกือบทุกประเภท แล้วก็นิยายรักโรแมนติค และก้อ การ์ตูนตาแวว ของคุณอาฟกะคุณฝ้าย น่าจะออกแนว รักๆ ฮาๆ นะ คิดว่า ^_^ ปล แก้ไขเพิ่มข้อความค่ะ คุณอาฟ เราอายุเกิน 18++ มามากแล้ว เรทแค่ไหน ก็รับได้ ฮิ ฮิ แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 53 13:21:29 จากคุณ : นางมารบูรพา (หวัดดีจ้ะ..ฉิงฉิง) เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 13:20:17

ความคิดเห็นที่ 20 จากคุณ : อุบลแมน เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 13:31:40

ความคิดเห็นที่ 21 อาฟ ป้าจะบอกว่า ..ป้าเป็นแค่แนวหลังในเรื่องนี้ไม่ได้ออกมาช่วยอะไรมากมายเลย  แล้วมาได้อ่านที่อาฟเขียนมาแบบนี้  ป้าไม่สนใจว่าใครจะด่า ใครจะว่า  ถ้ามีโอกาสมีกำลัง เราก็จะช่วยกันแบบนี้อีก ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใครก็ตามถ้าต้องการตวามช่วยเหลือ แต่ .....แต่.....  งานหน้า ป้าขอไปเป็นแนวหน้าบ้างนะ นะ .. จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 13:56:31

ความคิดเห็นที่ 22 เพื่อนอาฟ........ เรารัก(น้ำใจ)นายว่ะ จากคุณ : ล็อกอินนี้นิสัยดีแต่ปากเสีย เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 13:59:52

ความคิดเห็นที่ 23 วันหลังเอาเรือยางเป่าลมติดรถไปด้วยสิครับ สมัยเด็กๆ ผมเอามาพายเรือเล่นประจำ แต่ตอนเป่านี่หน้ามืด เลย ใช้ขนของ ก้ได้ นั่งก็ดี ครับ ^^ น้ำท่วมนี่ คนต่างพื้นที่จะลำบากมาก เพราะ ไม่รู้ว่า ไอ้ใต้น้ำน่ะ มันถนน หรือ คูน้ำ เดี๋ยวถ้าปีนี้ น้ำท่วมบ้าน จะถ่ายรูปมาให้ดู ^^ อ๋อ ภาคเหนือ กับ ตะวันตก ระวังหน่อยก็ดีครับ พายุกีรี พัดขึ้นพม่าตอนเหนือแล้ว ดูระดับฝน ระดับน้ำดีๆนะครับ จากคุณ : Ice-man เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 14:23:52

ความคิดเห็นที่ 24               .....................................................                                                  ........ขอบคุณค่ะ......... จากคุณ : ...I'm ลั้นลา... (~AcareMom~) เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 14:38:40

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณมากค่ะ เฮีย....... โอกาสหน้า หนูไม่พลาดแน่นอนค่ะ...... ^o^ ปล.หนูไม่ได้ติดเรื่องพริตตี้!!!!!! หนูติดเรื่องเวลา...... มาม่าย..... ล่าย... อยู่หัวหิ..........น.... โน่นแน่ะ...... ปรักปรำง่ะ!!!!!!!! จากคุณ : ~~ LucKy_RiN ลัล..ล้า..~~ เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 15:50:20

ความคิดเห็นที่ 26 เล่าสู่กันฟัง....................สุดยอด อ่านแล้วอยากเป็นส่วนหนึ่งในขบวนเลยค่ะ น้ำท่วมยังมีวันลด แต่น้ำใจจนตายก็ไม่มีวันหมด จากคุณ : คิดถึงเสมอ เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 15:56:24 A:183.89.95.224 X: TicketID:273231

ความคิดเห็นที่ 27 คุณเฮียอาฟ ไม่ว่าคุณจะตั้งกระทู้ หรือ เป็นผู้ตอบกระทู้ เราชอบจริง ๆ เราตามอ่านของเอียอาฟ มาตลอดเลย เราชอบมากเขียนเล่าได้ดีมาก ถ้าคุณเขียนเป็นหนังสือ เราก็จะตามอ่าน คุนเขียนเรื่องราวได้ดี และน่าติดตามมาก ๆ จากคุณ : แฟนพันแท้ (นานมาแล้วที่เรารักกัน) เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 17:36:08

ความคิดเห็นที่ 28 อาฟ ถามจิงเหอะ...เรือหลงทางหรือ ขบวนเขามาถึงกันตั้งปีมะโว้ โดนยุงกัด ดมน้ำเน่า กันจนชุ่มปอด ไปกันหมด ทุกคน แล้ว ทำไม่ รั้งท้าย เกือบ ชั่วโมง กว่าจะมาถึง.. ก็จริงที่ ช่วงน้ำท่วม ใหม่ๆ 3-4 วันแรกๆ ชาวบ้าน(เด็กๆสนุกสนานเฮฮา) แต่ พอผ่านมาสัก อาทิตย์ ไอ้น้ำที่มันใสๆ ปลาแหวกว่ายกันอย่างร่าเริง นะ มันกลายเป็น น้ำเน่าดำปรี๊ อย่าว่าแต่ โดดอาบเล่น แค่เอา รองเท้าจุ่มลงไป ยังไม่กล้า เอามาใส่ทันทีเลย...แล้วใครยังอยากจะเล่นอีก... แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 53 18:45:39 จากคุณ : ประชาตาดำ เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 18:41:54

ความคิดเห็นที่ 29 ---อย่าไปใส่ใจเลยครับ....ใครจะว่าอย่างไรอย่าไปสนใจ...จัดอีกผมก็จะไปอีก..น้ำลดแล้วผมจะชวนไปเยี่ยมเพื่อนเราที่โคราช... ---ใครจะไปกับผมบ้าง..เตรียมตัวนะ จากคุณ : กำนันเปล่ง เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 19:09:44

ความคิดเห็นที่ 30 ^ ^ ถ้าเลยไปหาน้องคำลี้ ผมไปด้วยครับ ลุงกำนันอนันดา จากคุณ : ประชาตาดำ เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 19:20:26

ความคิดเห็นที่ 31 ไปหาน้องคำลี่ ด้วยคนนะครับ จากคุณ : ว่าวปักเป้า เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 19:35:26

ความคิดเห็นที่ 32 คุณประชา เราจะฟ้องงงงงงงงงงงงง กิ๊วๆๆๆๆ จากคุณ : ล็อกอินนี้นิสัยดีแต่ปากเสีย เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 20:26:23

ความคิดเห็นที่ 33 ยังไงขอบคุณน้ำใจ ฝากกระทู้เฮีย กับทุกท่าน ที่ช่วยบริจาคนะคะ   ทั้ง ผู้ที่ช่วยแรงกาย ส่ิงของ เงิน  และคนที่ให้กำลังใจ นะคะ   ครั้งหน้าแคทขอไปด้วยนะคะ   เกรงใจตรง ที่ตัวเองเป็นคนเข้าห้องน้ำบ่อยมาก   คิดว่า  คุณป้าพัด คุณป้าตุ๋ย พี่ป๋วย ก็คงพอทราบ  ดื่มน้ำเยอะ เข้าห้องน้ำบ่อย กลัวเป็นภาระด้วยค่ะ ระหว่างเดินทาง เค้าบอกว่าน้ำน่าเล่น   เป็นอะไรที่สนุกสนาน  ปวดตับจริงๆคนคิดเนี่ย แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 53 20:32:09 จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 20:31:38

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านและดูภาพแล้ว ทีมที่ไปดูเหนื่อยกันหมดเลย (น้องฝ้าย คุณพยาบาลเหนื่อยยังยิ้มได้) ขอบคุณคุณอาฟมากค่ะ เขียนได้ใจเลยค่ะ จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 20:33:57

ความคิดเห็นที่ 35 บ้านหมี่    ลพบุรี    ที่แนวหน้าไปช่วยเหลือเบื้องต้นค่ะ  คลิปค่ะ ข่าววันที่ 20  ตุลาคม ค่ะ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 20:38:39

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณนะ น้องแคท เหยี่ยวข่าวสาวววววววววววววววววว น้องแคท พี่เคยไปช่วยสึนามิที่พังงา บอกตรงๆ นะว่า พี่แทบไม่ได้ช่วยแรงงานเลย ชาวบ้านเขาช่วยกันเองดีมากๆ เรากลับได้เรียนรู้เรื่องการพึ่งตนเองในยามยากจากชาวบ้านด้วยซ้ำ นั่งฟังเขาระบายทุกข์อย่างเดียวค่ะ จริงๆ นะ เลยนับถือทีมที่ไปช่วยทุกๆ คน ว่า อึดมากๆ ค่ะ" แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 53 21:09:59 จากคุณ : พิงคาน เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 21:06:30

ความคิดเห็นที่ 37 จากคุณ : McDonough,Ga เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 21:07:57

ความคิดเห็นที่ 38 จากคุณ : อีกฝั่งฟากของเวลา เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 21:28:45

ความคิดเห็นที่ 39 ^________________________________^ จากคุณ : น้ำเองจ้า (แฟนฉันเป็นลิง) เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 21:47:39

ความคิดเห็นที่ 40 ประทับใจ ที่ทุกๆคนรวมแรง ร่วมใจกัน ตระกร้านี้ มอบให้เป็นกำลังใจเพื่อนๆทุกๆคนค่ะ จากคุณ : UCF2007 เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 08:15:11

ความคิดเห็นที่ 41 ซาบซึ้งกับน้ำใจของทุกท่านในห้องศาลาประชาคมจริงๆค่ะ วันนี้บอกได้เพียงไม่เสียเวลาเลย ที่ได้มีโอกาสรู้จักห้องนี้ ได้อ่าน ได้รับรู้ ได้รู้จัก ประทับใจมากค่ะ จากคุณ : Tante Ta เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 09:44:24

ความคิดเห็นที่ 42 จากคุณ : ตกกระไดพลอยสวย เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 11:23:23

ความคิดเห็นที่ 43 ชอบการเขียนหนังสือของจขกทค่ะ  น่าจะเป็นนักเขียนได้อีกอาชีพนึงเลยทีเดียว ขอเป็นกำลังใจให้ในการทำความดี และคิดว่า "คนดีย่อมตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้" ชื่นชมทุกๆคนค่ะ จากคุณ : FED เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 19:04:25

ความคิดเห็นที่ 44 ประทับใจและซึ้งใจเช่นกันค่ะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 19:18:06

ความคิดเห็นที่ 45 นับถือทีมที่ไปช่วยทุกๆ คน ซาบซึ้งกับน้ำใจของทุกท่าน จากคุณ : ใบไม้เบาหวิว เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 21:33:10

ความคิดเห็นที่ 46 อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ รูปนี้ให้เฮียอาฟเป็นกำลังใจ จากคุณ : jindawong เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 53 13:27:50