PANTIP.COM : U10129877 การลงโทษเด็กด้วยวิธีการเฆี่ยนตียังจำเป็นในสังคมไทยยุคปัจจุบันหรือไม่? [สังคม]

ความคิดเห็นที่ 2

คลิปมัดครู-หวายตี'นร.'ร้อยคนรวด

โร่แจ้งตร. รร.แจงวุ่น ไม่เกินเหตุ

พ่อ แม่พา น.ร.หญิง ม.6โรงเรียนสตรีชื่อดังแจ้งตร. ถูกอาจารย์ฝ่ายปกครองใช้หวายเฆี่ยนจนก้นแตกเจ็บปวดระบม เผยทางโรงเรียนตรวจทรงผมเครื่องแต่งกาย น.ร.ผู้เสียหายตรวจผ่านแล้วแต่ถูกเพื่อนผลักมารวมกลุ่มไม่ผ่าน พยายามชี้แจงแต่ยังถูกอาจารย์เฆี่ยนอย่างแรงถึง 3 ครั้ง โดยมีเพื่อนแอบถ่ายคลิปไว้เป็นหลักฐานด้วย ตร.เรียกสอบอาจารย์มือหวาย ยอมรับสารภาพ แต่ไปกลับคำให้การชั้นอัยการ ยันทำโทษตามข้อตกลงของโรงเรียนกับผู้ปกครอง ตร.เร่งสรุปสำนวนอีกครั้งก่อนส่งฟ้องศาล

เมื่อวันที่ 13 ม.ค. ผู้ปกครองนำน.ส.น้ำ (นามสมมติ) อายุ 18 ปี นักเรียนชั้น ม.6 โรง เรียนสตรีปากพนัง อ.ปากพนัง จ.นครศรีธรรม ราช ร้องเรียนว่า บุตรสาวถูกอาจารย์ฝ่ายปก ครอง ทำโทษด้วยการใช้หวายเฆี่ยนอย่างรุนแรง จนแก้มก้นแตกเลือดซึมเจ็บระบม

น.ส.น้ำกล่าวว่า เกิดเหตุวันที่ 16 ธ.ค. ช่วงเช้าอาจารย์ประกาศว่าจะตรวจทรงผม และเครื่องแต่งกาย ตนผ่านการตรวจไปยืนรวมในกลุ่มที่ผ่าน ส่วนกลุ่มที่ไม่ผ่านไปยืนรวมอีกกลุ่ม จากนั้นอาจารย์เริ่มทำโทษนักเรียนชั้น ม.6 จำนวน 190 คน เป็นชาย 30 คน หญิง 160 คน

น.ส.น้ำกล่าวอีกว่า ระหว่างนั้นตนถูกเพื่อนๆ ผลักออกมารวมกับกลุ่มที่ตรวจไม่ผ่าน ปรากฏว่าอาจารย์ลงมือตีทันที ทั้งๆ ที่พยายามอธิบายว่าผ่านการตรวจแล้ว แต่อาจารย์ไม่เชื่อ ใช้หวายเฆี่ยนที่ก้นอย่างรุนแรง 3 ครั้ง ได้รับความเจ็บปวดอย่างมาก และเท่าที่เห็นเพื่อนนักเรียนหญิงทุกคนที่ถูกเฆี่ยนต่างก็แสดงอาการเจ็บปวด ร้องโอดโอยกันทั้งหมด บางคนหลังถูกตีถึงกับเป็นลม ซึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีเพื่อนนักเรียนแอบถ่ายคลิปเอาไว้ด้วย

น.ส.น้ำ กล่าวต่อว่า ตนถูกตีจนก้นทั้งสองข้างแตกเลือดซึม บวมช้ำเป็นรอยหวาย เจ็บระบมไปทั้งก้น นอกจากนี้ หวายยังพลาดมาโดนมือและแขน เพราะหวายยาวกว่า 1 เมตร ขนาดเท่าหัวแม่มือ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรู้สึกเสีย ใจมากที่โดนตีทั้งที่ไม่มีความผิด หลังจากเลิกเรียนกลับบ้านมาบอกพ่อ จากนั้นพากันมาพบอาจารย์คนดังกล่าว แต่อาจารย์อ้างว่าไม่ว่างไม่ยอมพบ พ่อจึงเข้าแจ้งความกับร.ต.อ.ไพรัช จิรักษา พนักงานสอบสวน สภ.ปากพนัง พร้อมกับมอบคลิปภาพไว้เป็นหลักฐาน ส่วนนักเรียนคนอื่นๆ ที่ถูกเฆี่ยนตีไม่มีใครกล้าแจ้งความ เพราะไม่อยากมีปัญหา หลังจากทางโรงเรียนทราบว่าไปแจ้งความ มีครูพยายามกดดันให้ถอนแจ้งความ อ้างว่าทำให้โรงเรียนเสื่อมเสีย ทำให้ตนและครอบ ครัวเครียดมาก

ด้าน ร.ต.อ.ไพรัช เจ้าของคดี กล่าวว่า ผู้ปกครองและนักเรียนเข้าแจ้งความร้องทุกข์ดำเนินคดีกับอาจารย์คนดังกล่าว ตำรวจได้เรียกอาจารย์ที่เป็นคนลงมือตีเด็กมารับทราบข้อกล่าวหาฐานทำร้ายร่าง กายผู้อื่นจนเป็นอันตรายแก่ร่างกายและจิตใจ ซึ่งนักเรียนผู้เสียหายใช้ใบรับรองแพทย์มายืนยันถึงอาการบาดเจ็บ แต่ไม่ถึงอันตรายสาหัส ต้องรักษาตัวประมาณ 7-10 วัน หลังจากอาจารย์คนดังกล่าวรับทราบข้อกล่าวหาแล้วยอมรับสารภาพ จึงสรุปสำนวนสอบสวนส่งพนักงานอัยการ แต่เมื่อไปถึงชั้นอัยการ ผู้ต้องหากลับให้การปฏิเสธ อัยการจึงส่งสำนวนกลับมาให้ตำรวจสอบสวนใหม่ ซึ่งจะต้องสอบพยานที่เห็นเหตุการณ์เพิ่มเติม ก่อนสรุปส่งสำนวนกลับไปยังอัยการอีกครั้ง

"ในการสอบสวนครั้งหลัง อาจารย์ที่ตกเป็นผู้ต้องหาให้การว่าทำโทษไปตามข้อตกลงของโรงเรียน ขณะที่ฝ่ายผู้เสียหายยืนยันว่าไม่ได้มีความผิด เพราะผ่านการตรวจแล้ว และถูกกันไปยืนในกลุ่มนักเรียนที่ผ่านการตรวจ แต่กลับถูกทำโทษอย่างไม่มีเหตุผล เป็นการลงโทษที่ไม่ถูกต้อง แม้จะถูกต้องก็เห็นว่าทำเกินกว่าเหตุ ในส่วนของคดีคาดว่าคงไปจบที่ชั้นศาล" พนักงานสอบสวน เจ้าของคดีกล่าว

ขณะที่พ.ต.ท.บุญมี ศิริปาลกะ รองผกก.สส. สภ.ปากพนัง กล่าวว่า เบื้องต้นในชั้นสอบสวนอาจารย์คนดังกล่าวรับสารภาพ แต่ปฏิเสธในชั้นอัยการ อ้างว่าทำไปตามข้อตกลงระหว่างผู้ปกครอง กับโรงเรียน ที่ยอมให้ครูทำโทษนัก เรียนด้วยการตี ซึ่งตำรวจจะต้องขอเอกสารบันทึกข้อตกลงดังกล่าวมาแนบสำนวนด้วย แต่จนถึงขณะนี้ยังไม่ได้รับเอกสาร ขอยืนยันว่าจะให้ความเป็นธรรมกับทุกฝ่าย ทั้งนี้ ฝ่ายอาจารย์ต้องนำพยานมาให้ปากคำเพิ่มเติม ส่วนนักเรียนมีคลิปภาพถ่ายค่อนข้างชัดเจน ในส่วนของอาจารย์ที่ระบุว่าได้ตั้งคณะกรรมการ 9 คนพิจารณาโทษนักเรียน หากผู้ปกครองและนัก เรียนต้องการเอาโทษ หรือให้ดำเนินคดีสามารถดำเนินคดีได้ข้อหาสนับสนุนให้ผู้อื่นกระทำความผิด ซึ่งต้องแยกเป็นอีกคดี แต่อยู่ที่ผู้เสียหายว่าจะดำเนินการหรือไม่

พ.ต.ท. บุญมีกล่าวอีกว่า คดีนี้คาดว่าใน 1-2 สัปดาห์จะสรุปสำนวนส่งฟ้องศาลแขวงนครศรี ธรรมราช ตามความผิดมาตรา 295 มีอัตราจำคุกไม่เกิน 2 ปี ปรับไม่เกิน 4,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

ส่วน นายศุภรัตน์ มุสิกะ ผอ.โรงเรียนสตรีปากพนัง เปิดเผยว่า เรื่องที่เกิดขึ้นรายงานรมว.ศึกษาฯ รับทราบแล้ว หลังเกิดปัญหาได้เรียกผู้ที่เกี่ยวข้องมาสอบถามข้อเท็จจริง พบว่าการทำโทษดำเนินการไปตามระเบียบของโรงเรียน ที่ผ่านการพิจารณาจากคณะกรรมการโรงเรียน รวมทั้งปรึกษากับผู้ปกครองนักเรียน ซึ่งมีความเห็นกันว่าถ้าเด็กยังไม่เชื่อฟังก็ยอมให้ทำโทษได้ และการทำโทษก็ไม่ได้รุนแรงมาก แต่มีนักเรียนบางคนถ่ายคลิปไว้โดยไม่ได้ตั้งใจว่าจะเอาเรื่องกับอาจารย์ และนักเรียนคนที่ถ่ายคลิปก็ได้มาขอโทษแล้ว แต่น.ส.น้ำนำคลิปนี้ไปเผยแพร่และแจ้งตำรวจ เรื่องที่เกิดขึ้นตนตั้งคณะกรรมการสอบสวนข้อเท็จจริงแล้ว และจะให้ความเป็นธรรมกับทุกฝ่าย

สำหรับอาจารย์ที่ตกเป็นผู้ต้องหา กล่าวว่า ไม่อยากพูดเรื่องนี้ ขอให้ผอ.โรงเรียนชี้แจงแทน ยืนยันทำทุกอย่างตามระเบียบโรงเรียน พูดไปก็เท่ากับเป็นการแก้ตัว แต่ยืนยันว่าทำตามหน้าที่ของครูอาจารย์สั่งสอนศิษย์ให้เป็นเด็กดี ไม่ได้มีอคติหรือต้องการทำร้ายนักเรียน

http://www.khaosod.co.th/view_news.php?newsid=TUROd01ERXdPREUwTURFMU5BPT0=&sectionid=TURNd01RPT0=&day=TWpBeE1TMHdNUzB4TkE9PQ==

จากคุณ : McLovin

เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 10:13:47

ความคิดเห็นที่ 33

มีใครสามารถพิสูจน์ได้ด้วยหรอว่า การลงโทษด้วยไม้เรียวจะช่วยได้หรือไม่ได้อะไรกับสังคม คุณเอาอะไรมาเป็นตัววัด??? ผมไม่ได้บอกว่า ช่วยได้หรือไม่ได้ เพียงแต่มันไม่มีหลักฐานการวิจัยยืนยันแน่ชัดว่า ช่วยได้หรือไม่ได้อย่างไร ฉะนั้นก็ไม่อาจสรุปได้เช่นกัน การสรุปความคิดคนส่วนใหญ่ด้วยคนส่วนน้อย ย่อมเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ในหลักการทางจิตวิทยาการศึกษา ในแง่ความแตกต่างระหว่างบุคคล สภาพครอบครัว สภาพแวดล้อมที่อาศัย

กฎเกณฑ์คือสังคมได้กำหนดไว้ร่วมกันครับ ถ้ายังไม่สามารถให้คนส่วนใหญ่คล้อยตามได้ ก็ไม่อาจจะเปลี่ยนแปลงกฎต่างๆ ได้อยู่ดีครับ เพราะมันคือจิตวิทยาทางสังคม

อีกเรื่องการลงโทษนั้น ไม่ว่าจะเป็นการลงโทษวิธีไหน ก็ถือว่าเป็นการลงโทษทั้งนั้น และเป็นการบังคับให้ผู้อื่นกระทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้อยากจะทำ เช่น ทิ้งขยะ บอกให้เก็บขยะ นั่นก็เป็นการบังคับเช่นเดียวกัน ซึ่งทำให้ “ทำให้เด็กตกอยู่ใต้ความคิดที่โดนกดดันโดยผู้มีอำนาจ นอกจากนั้นยังอาจทำให้เด็กเกิดความรู้สึกต่อต้านจนไปทำอะไรเลวร้ายไปเลยก็ได้” ถ้าจะใช้ตรรกะแบบนั้น มันก็อ้างได้ทั้งนั้นแหละ ในแง่หลักจิตวิทยาไม่มีใครเอาตรรกะที่แน่ชัดมากำหนดได้หรอกนะ และคงไม่่มีใครคิดตรรกะแบบสมบูรณ์ขึ้นมาได้หรอก เพราะมันมีความแปรปรวนอยู่หลายอย่างมากมาย

ว่าเรื่องจิตวิทยาแล้ว สิ่งที่ทำให้คนรู้สึกสำนึกความผิดของตัวเองได้คนนั้นจะต้องรู้สึกได้ด้วยตัวเอง เมื่อเจอผลของการกระทำของตัวเองแล้ว มันจะสะท้อนให้เกิดความสำนึกเอง แล้วผลของการกระทำแบบไหนล่ะที่จะทำให้คนรู้สึกสำนึกได้ ??? บอกได้เลยครับว่า แต่ละคนไม่เหมือนกันอีก บางคนจะต้องเจอเหตุการณ์หนักๆก่อน หรือบางคนแค่เหตุการณ์เล็กน้อยและปรับปรุงตัวตลอดเวลาก็จะแก้ไขตัวเองได้ง่าย

อย่างที่หลายๆคนว่ามาแล้ว “อะไรล่ะที่จะบอกว่าเป็นการลงโทษที่ดีที่สุด???” => ไม่มีใครยืนยันวิธีการได้แน่ชัดอยู่แล้ว แต่ผมเห็นด้วยกับการลงโทษที่เพิ่มการลงโทษมากขึ้นเรื่อย ๆ เช่น ผิดครั้งแรกตักเตือน (ลงชื่อความผิดไว้เป็นหลักฐาน) ผิดครั้งที่สองตักเตือนและแจ้งไปยังผู้ปกครอง (ลงชื่อรับทราบไปยังผู้ปกครอง) ผิดครั้งที่สาม (ถือว่าเป็นการจงใจทำความผิดแล้ว) จะลงโทษด้วยบทลงโทษสูงสุดที่จะตกลงด้วยกัน และหนักกว่าการลงโทษครั้งที่สอง ซึ่งโทษหนักที่สุดคือการไล่ออก (ให้เห็นผลของการกระทำอย่างรุนแรง)

เพื่อให้เห็นถึงกฎแห่งกรรม ถึงแม้จะไม่ได้รับการลงโทษในช่วงนักเรียน ก็ใช่ว่า จะรอดพ้นผลของการกระทำได้ดีนั่นแหละ ถึงตอนนั้นจะทำให้หลายคนหมดอาลัยในชีวิตได้เลย

ปล.การแก้ปัญหาทุกอย่างนั้น จะต้องช่วยเหลือกันทุกฝ่ายร่วมทั้งเจ้าตัวเองจะต้องละลึกถึงว่าจะต้องมีการพัฒนาและปรับปรุงตัวอยู่ตลอดเวลา ถ้าเกิดการปัดความผิดชอบเมื่อไหร่ การแก้ปัญหาก็ไม่มีทางประสบผลอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นคนที่คิดจะช่วยเหลือก็จะตัดโอกาสช่วยเหลือในอนาคตต่อไป

ปล.2 การลงโทษของการสอนของผมถึงแม้จะไม่ใช่การตี แต่จะให้ผู้ปกครองทำการปรับตัวให้เข้ากับเด็กได้ด้วยเช่นกัน ซึ่งถ้าผู้ปกครองไม่ให้ความร่วมมือช่วยเหลือใดๆเลย ผมเองก็จะทำเท่าที่จะทำได้แค่นั้น (ถ้าเกินความสามารถผมก็ถือว่าเป็นกรรมของเด็กคนนั้นแทน -> ให้รับผลของการกระทำในอนาคตด้วยตัวเอง -> มันอาจจะดูโหดร้ายไปบ้างแต่….สิ่งที่จะทำคนสำนึกได้ดีที่สุดคือการให้เจอกับผลของการกระทำด้วยตัวเอง -> เมื่อได้ประสบผลของการกระทำของตัวเองแล้วผู้ปกครองและครูผู้สอนก็จะต้องรีบเข้าไปแนะนำเหตุผลต่างๆที่ทำให้เกิดผลของการกระทำนี้ด้วยเพื่อให้เด็กนั้นได้เข้าใจในผลของการกระทำยิ่งขึ้น)

>>> เยอะหน่อย แต่ …. อยากนำเสนอแนวคิดบ้าง <<<

แนะนำครับว่า การต่อว่าคนอื่นโดยไม่พิจารณาตัวเองก่อนนั่นทำให้คุณค่าของตัวเองลดลงไป ถ้าไม่คิดจะช่วยเหลืออะไรสังคมก็ ไม่ควรให้สังคมมาช่วยเหลืออะไรกับคุณเลยครับ

จากคุณ : RakRok12

เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 54 03:29:50