เครียดปัญหาการแทรกแซง"ชุมชนพอเพียงหมู่บ้านทิพรัตน์วิลล่า"

เราเป็นคนทำเอกสารให้ชุมชนพอเพียงค่ะ(เลขาเขาทำไม่เป็น เราไม่ได้มีชื่ออยู่ในคณะกรรมการด้วยซ้ำ คนที่มีชื่อคือแม่เราค่ะ)

เราทนฟังกรรมการหมู่บ้านนินทาแม่เราทุกวันไม่ได้แล้วค่ะ โดยเฉพาะคุณลี และกรรมการท่านอื่น เราขอไว้เพื่อระบายความอัดอั้นตันใจ และอีกอย่าง เราก็กลัวอันตรายที่จะมาถึงชีวิตเรา

เรื่องเริ่มต้นที่ว่า เดิมชุมชนนี้ เป็นหมู่บ้านจัดสรร และถูกเปลี่ยนเป็นชุมชน เพื่อที่จะได้รับสวัสดิการจากเทศบาลนครเชียงใหม่ และมีการ"จัดตั้ง"ประธานชุมชน และคณะกรรมการขึ้นมา1ชุด หัวโขนก็ทำให้คนเปลี่ยน จากเพื่อนบ้าน ก็กลายเป็นนักเลงคุมซอยขึ้นมาได้ มีการ"ปะ"ถนน และโครงการขุดท่อระบายน้ำที่เห็นเป็นชิ้นเป็นอัน แต่เรื่องราวและการจัดสรรงบนั้นไม่มีใครรู้หรอกมีแค่กรรมการ หึหึ

ตอนนี้มีโครงการชุมชนพอเพียง ซึ่งทางเทศบาลฯ ไม่ให้คณะกรรมการหมู่บ้านดำเนินงาน แต่ให้เลือกกรรมการโครงการชุมชนพอเพียงขึ้นมาใหม่ ซึ่ง1ในนั้นมีแม่เราด้วย มีการเสนอโครงการหลายครั้ง ซึ่งก็ไม่ผ่าน ในใจเราก็ไม่ได้อยากให้ผ่านหรอกค่ะ เพราะลักษณะความสัมพันธ์ของสมาชิกในชุมชน และพื้นที่แบบหมู่บ้านจัดสรร ซึ่งไม่มีพื้นที่เหมาะสม แต่ทางกรรมการหมู่บ้านมีการบีบคั้นให้เสนอโครงการเรื่อยๆเพื่อจะได้งบประมาณในส่วนนี้

ต่อมา"คุณลี" ได้เสนอโครงการรับจัดเลี้ยงอาหาร(บุฟเฟ่ต์) แล้วดันผ่าน หึหึหึ มีการแทรกแซงเกิดขึ้นแล้ว โดย"คุณลี"ได้วางแผนทุกอย่าง(ไม่มีใครอยากยุ่งเพราะนิสัยวางก้าม ไม่มีใครกลัว แต่เบื่อ และสมเพชกับพฤติกรรม)
แม้แต่ใบเสนอราคา มีการเขียนราคาโดยที่ยังไม่มีการเบิกเงินมาซื้อสินค้า

น่าแปลกในการประชุมครั้งหนึ่ง "คุณลี" ถามแม่เราว่า...
คุณลี: ทำไม กลัวเหรอ
แม่เรา: กลัวสิ (เพราะไม่เคยข้องเกี่ยวกับเงินที่จะพัฒนาหมู่บ้าน และไม่เคยเป็นกรรมการใดๆ)
คุณลี: กลัวทำไม ชุมชน....ยังซื้อมากองไว้ ไม่มีเจ้าหน้าที่ทางเทศบาลมาตรวจสอบ (ท้าทายมาก)

***เราแปลกใจตรงที่ทำไมต้องถามว่ากลัว ถามแบบนี้ มันเป็นคำถามที่จะชี้ไปจุดเดียว คือการแบ่งเค้กรึเปล่า เป็นคำถามชี้นำแบบไม่ต้องสงสัยเลยว่าคิดอะไรในใจ และที่สำคัญเธอไม่ได้อยู่ในคณะกรรมการโครงการนี้

เราต้องทนฟัง"คุณลี" คิดอกุศล และพยายามชักจูง เพื่อหาพวกพ้อง ที่จะทำลายชื่อเสียงของผู้อื่น มาเป็นเวลาร่วมเดือน มีการเอ่ยชื่อแม่เรา ครั้งแรกเราเองไม่อยากตอบโต้ เพราะคิดว่า เค้านินทาคนอื่น แต่มีชื่อแม่เราที่เค้าด่า เราพอจะทราบมี่มาว่า "คุณลี" ไม่พอใจ เรื่องการสร้างโรงเก็บของ

แต่เดิม ทางประธานชุมชนหมู่บ้านฯ บอกว่า มีเต้นท์ของทางเทศบาล และจะใช้ตะแกรงเหล็กในการล้อม แม่เราถามว่า จะเอาทุนที่ไหนไปทำ ประธานชุมชนฯบอกว่า ไม่มีปัญหา ไม่เกี่ยวกับงบก้อนนี้ (ลักษณะของหมู่บ้านจัดสรรที่ไม่มีพื้นที่ส่วนกลาง)

มีการดำเนินโครงการ และรอการรับเงิน หลังจากนายกเทศมนตรีเซ็นอนุมัติ ตอนนี้แหล่ะค่ะ คนดิ้นก็ดิ้นเหลือเกิน มีการว่าร้าย ใส่ความ อย่างรุนแรง โดยไม่ทราบว่า "เงินยังไม่ได้ซักบาท" แต่มีการกล่าวโทษกันเกิดขึ้น

เราเองนั่งอยู่ในห้องน้ำยังได้ยิน ระยะห่างจากบ้านเราพอสมควร คนที่ถูกกล่าวโทษ มีทั้งแม่เรา และกรรมการชุมชนพอเพียง รุนแรงมาก อายุคุณลีก็ไม่ใช่น้อยนะคะ ประมาณ 50 ปีได้ พูดจาให้ร้าย กล่าวโทษ(เสียงดังลั่นซอย) ซึ่งจริงๆแล้ว ฟ้องหมิ่นประมาทได้ แต่เรามั่นใจ เพราะที่เราพิมพ์ มันคือสิ่งที่เราเผชิญ และได้ยินจากปากเธอจริงๆ

ก่อนหน้านี้กรรมการชุดก่อน ก็ถูกยำจนเละเทะจากปากของคนๆนี้ เราเป็นพยานได้ และแม่เรายังเป็นผู้เสียหายในครั้งนี้อีกด้วย แต่แม่ไม่อยากเอาเรื่อง เพราะ"คุณลี" วางตัวราวกับว่าเป็นเจ้าชีวิตทุกคน จะด่า ว่า ใส่ความ แบบไหนก็ได้ แม้แต่คนที่มีตำแหน่งสูงกว่าก็จิกหัวเรียกไอ้อี หยาบคาย ไม่ให้เกียรติ์ อวดความเป็นนักเลงกันไปแต่พอเจอหน้าเราจริงๆก็หลบหน้า

เครียดมากจริงๆค่ะ ต้องมาทนฟังคนใส่ความ มันได้ยินเต็มๆรูหู เงินยังไม่มา จะร้อนกันไปไหน อีกอย่างตัวคนมีปัยหา ดันเป็นคนเสนอราคาเอง แล้วจะมาว่าผู้อื่นไม่บริสุทธิ์ใจได้อย่างไร ในเมื่อตัวเองกำหนดเองทุกอย่าง

เลือกกรรมการมาแค่เอาเอกสารไปส่ง


แต่ในความเครียดมันก็มีความฮาหงายเงิบค่ะ
ตอนที่เรานั่งพิมพ์
เค้ากำลังนินทาแม่เราลั่นซอย แต่ไม่รู้ว่าแม่เราไปเยี่ยมลุงที่อยู่ข้างบ้านเค้่า
แม่เราเลยออกไปให้เค้าเห็น ปากยังไม่ทันจะหุบลมเลยค่ะ โดยมีเอกสารด้วย ร้อนตัวแก้ตัวกันใหญ่
ตลกในความโชคร้าย ลากไส้ตัวเองกันทีเดียว คุณลียังไม่วายรีบหางจุกตูดเข้าบ้าน พร้อมสบถเบาๆว่าแม่เราแอบฟัง
ไม่ต้องแอบหรอกค่ะ อยู่ห่างไป 3 กิโล ยังได้ยินเลยมั๊ง

แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 22:04:10

แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 21:52:54

จากคุณ	: Natthanuch1
เขียนเมื่อ	: 15 ก.พ. 54 21:35:55