ความคิดเห็นที่ 1 แม่น้องเมบอกผมเสมอว่า การที่เราได้อยู่ห่างจากกันด้วยเหตุผลความจำเป็นหลายๆ เรื่อง อาจเป็นสิ่งที่สวรรค์ประทานมาให้ หาใช่คำสาปแช่งตามที่ผมมักกล่าวถึงเสมอ เพราะเพื่อนๆ ของเราหลายคู่ ที่ได้มาอยู่ด้วยกันในช่วงระยะ 11 ปี ที่ผ่านมา ก็มีอัน เลิกร้างกันไปหลายคู่แล้วเหมือนกัน จากคุณ : ก (FireFox_GTC) เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 15:42:13

ความคิดเห็นที่ 2 อดทน หมายถึงให้สามี อดทนเรามากๆ ..... จากคุณ : รถไฟรัก เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 15:50:26

ความคิดเห็นที่ 3 การให้อภัยค่ะ คนทำผิดแล้วรู้ว่าตัวเองผิด ขอโทษ ขอโอกาสเพื่อปรับปรุงแก้ใข เราก็คงไม่ใจแข็งพอที่จะไม่ยกโทษให้ เพราะคนสองคนแต่งงานกันอยูด้วยกันมา ผ่านร้อน ผ่านหนาวมา ความดีก็ต้องมีอยู่บ้างล่ะนะคะ    ความรักอย่างเดียวนั้นมันคงไม่พอสำหรับ การใช้ชีวิตคู่ที่ต้องอยู่กับความจริง อย฿กับปัญหา อย่าลืมว่า หนึ่งคน หนึ่งปัญหา สองคนก็สองปัญหา  ถ่าเจอปัญหา ถามโถมเข้ามา รักยังไงก็หมดรักได้นะคะ         ในส่วนตัวป้าเชื่อว่าความผูกพันธ์นั้นแหละเป็นตัวเชื่อมให้ยังไม่แยกจากกัน โดยส่วนตัว ไม่มีลูก ไม่มีธุรกิจร่วมกัน ไม่มีเงิน ไม่มีทรัพย์สมบัติ ใดๆร่วมกันทั้งสิ้น  แต่เราอยู่ด้วยความผูกพันธ์ ห่วงหากัน  เหมือนกับว่าเราต้องมีกันและกันนั่นแหละค่ะ จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 16:01:14

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อวานลูกถามว่าทำไมป๋ายอมแม่ทุกอย่างป๋ากลัวเมียเหรอ...ตอบลูกว่าถ้าป๋าไม่ยอมมันจะยุ่งแต่ถ้าวันใหนป๋าไม่ยอมขึ้นมาทุกคนต้องหยุด จากคุณ : นักเลงเมืองเพชร (twindragonx) เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 16:15:42

ความคิดเห็นที่ 5 บ่อยครั้งค่ะที่วีนบ้านแตกเลย ทุกอย่างในบ้านสงบ นิ่ง แต่พอวันไหนเขาดังขึ้นมา  ......เอ๊าไอ้บ้านี่มันเป็นอะไร เงียบดีกว่าตรู 5555 จากคุณ : น้ำเพชรสามโคก เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 16:21:11

ความคิดเห็นที่ 6 อยู่เป็นเพื่อนกันค่ะ ฝากชีวิตบั้นปลายไว้ดูแลกัน   ต่างฝ่ายต่างให้เกียรติกันและกัน หากไม่ทำร้ายร่างกายและจิตใจกัน   ก็ไม่มีเหตุอันใดที่จะต้องเลิกรา ปล่อยเขาใช้ชีวิตกับเพื่อนเขาบ้าง เราก็ใช้ชีวิตกับเพื่อนเราบ้าง   มองข้ามในสิ่งที่เราไม่ชอบไปบ้างค่ะ   ชีวิตคู่จึงเดินทางไปได้เรื่อย ๆ ไม่มีสะดุด จากคุณ : แม่จากัวร์ เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 16:24:09

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นด้วยกับคุณป้าลายคราม ความผูกพันและความรัก คือตัวเชื่อมที่ทำให้เรายังอยู่ด้วยกัน การใช้ชีวิตคู่ คือการเผชิญปัญหาต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นด้วยกัน ช่วยกันแก้ไข ลำบากอย่างไรไม่ทิ้งกัน คอยปลอบโยน ให้กำลังใจ และสนับสนุนซึ่งกันและกัน ไว้วางใจและให้อภัย อาจจะเหมือนอุดมคติ แต่นั่นคือการใช้ชีวิตคู่ของอิชั้น จากวันนั้นมาจนวันนี้ 19 ปี แล้ว ยังพูดได้เต็มปากว่า รักไม่เคยจาง... ค่ะ ^_^ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 54 16:27:45 จากคุณ : aunty36 เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 16:26:57

ความคิดเห็นที่ 8 ความเข้าใจที่ตรงกัน การเอาใจใส่กัน น่าจะเป็นเหตุผลให้ชีวิตคู่ไม่มีคำว่า"ทนอยู่ด้วยกัน"ค่ะ ดิฉันเคยคิดจะเลิกกับสามี (ตอนนั้นคิดว่าเขาผิด ทำไมเราต้องทนเขาด้วย พ่อแม่ไม่เคยขัดใจเราขนาดนี้) โชคดีเพื่อนและน้องเตือนสติ ตอนนั้นไม่ได้เลิกกัน ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันมา 14 ปี(แต่ง 10+ก่อนแต่ง 4)แม้มันจะไม่ราบรื่นตลอด แต่ถ้าย้อนกลับไปคิดถึงวันนั้นที่คิดจะเลิกกัน กลับคิดว่า เขาทนเราได้มากขนาดนี้เลยเหรอ (เราเอาแต่ใจตัวเองแต่เขาเลือกที่จะนิ่ง ไม่บ่นไม่พูดซักคำ) เมื่อสองวันที่ผ่านมา ดิฉันส่งข้อความไปด่าเขาค่ะ เพราะดิฉันคิดว่าเขาเอาใจใส่ดิฉันน้อยลงมาก(ซึ่งปีที่ผ่านมาเขาทำงานหนัก เขาไม่รู้ตัวว่าเอาใจใส่น้อยลง) คำตอบที่ได้รับต้องบอกว่าเกินความคาดหวัง ถ้าคนสองคนสามารถคุยและทำความเข้าใจกันได้ คงไม่ต้องมีคำถามในใจว่า ทำยังไงให้ทนอยู่ด้วยกันได้ ลองหาจังหวะดีๆ เลือกเวลาดีๆปรับความเข้าใจกัน เอาใจช่วยค่ะ สู้ๆ เห็นพี่ๆหลายท่านในห้องนี้ ครองคู่อยู่ด้วยกันนานมากอยากเป็นอย่างหลายๆคู่ค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 54 17:56:21 จากคุณ : richly @ money เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 17:52:19

ความคิดเห็นที่ 9 เริ่มจาก ความอดทน แล้วทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น สุดท้ายก็ให้อภัย ซึ่งกันและกันค่ะ จากคุณ : ~~ LucKy_RiN ลัล..ล้า..~~ เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 17:53:36

ความคิดเห็นที่ 10 ความรัก ความเข้าใจ ให้อภัยฯลฯ รักเขาเหมือนที่พ่อแม่รักเราค่ะ จากคุณ : นิทานกริมม์ เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 19:45:40

ความคิดเห็นที่ 11 สำหรับดิฉัน  คิดเสมอว่า  ไม่มีใครดีสมบูรณ์แบบถูกใจเราไปหมดทุกอย่าง และเมื่อเรารัก และอยากจะใช้ชีวิตร่วมกับใคร  ก็ควรจะยอมรับในตัวตน ความเป็นคนอย่างไรของเค้า   เมื่อรับได้แล้วก็ต้องพึงพอใจ  ไม่ทุกข์ และอยากเปลี่ยนแปลงเค้า  ให้ทำในสิ่งที่เราชอบและอยากให้เป็น อีกอย่างที่ดิฉันท่องไว้  เราเปลี่ยนแปลงคนอื่นไม่ได้  นอกจากตัวเราเอง  เป็นคู่ชีวิตแต่ไม่ใช่เจ้าของชีวิต   อะไรที่ต้องทน  ถามด้วเองว่า คุ้มค่ากับการทนไหม  ทนเพื่ออะไรถ้าหากว่าไม่มีความสุข และ หัดยอมรับกับความจริงของมนุษย์  ทุกสิ่งย่อมมีวันเปลี่ยนแปลง  จงทำใจยอมรับ  ถ้ารับไม่ได้ก็เดินออกมา นี่คือ แนวทางชีวิตคู่ของดิฉันค่ะ จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 19:58:58

ความคิดเห็นที่ 12 ของผมใช้การข่มใจครับ และการให้อภัย  เวลาผมเกิดความโกรธภรรยา  ใจผมจะคิดอย่างแรกต้องข่มความโกรธก่อนครับ จากนั้นผมจะคิดึงช่วงที่เรารักกันให้มาก ๆ ณ เวลานั้นเรายังรักเขา ยังคิดถึงเขา ไม่อย่ากจะไปไหนเลย อยากอยู่ใกล้ ๆ แล้วเวลานี้เรื่องนิดหน่อย เรื่องไม่ใหญ่โตอะไร แล้วเราจะมาโกรธเขาทำไม และที่สำคัญที่สุด ผมจะคิดถึงคำสอนของพระที่สอนเอาไว้ว่า โกรธคืออาการของสัตว์ไม่ใช่คน เราเป็นคนจะไปโกรธกันทำไม  ผมอยู่กับภรรยาไม่เคยคิดว่าใครเป็นฝ่ายผิด ใครต้องง้อใครก่อน ผมจะพูดคุยกับเธอเสมอ  บางครั้งภรรยาผมจะถามว่าไม่โกรธเลยเหรอ ผมถามว่าทำไมต้องโกรธ คนเราทีกับคนอื่น เช่นเจ้านาย นรอบข้างเวลาทำอะไรไม่ดีเราต้องอดทน ต้องข่มใจ ต้องเกรงใจ แล้วภรรยาเราล่ะ เราอยู่กัน คุยกัน และเธอคืนคนที่ห่วงใยเรา รักเรา รองลงมาจากแม่ พ่อ เราต้องเกรงใจ ต้องข่มใจ ต้องอดทนกับเธฮให้มากกว่าคนอื่น และเราต้องเจอกันทุกวัน คนเราสามารถสื่อการกันได้ เราต้องสื่อสารกันครับ  ไม่ไช่หันหลังให้กัน ไม่ใช่ต้องมาใช้อารมฌ์โกรธต่อกัน และใช้กำลังต่อกัน จากคุณ : กระจอกจัง เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 20:17:01

ความคิดเห็นที่ 13 สี่คำค่ะ แต่ถ้าทำได้อยู่ด้วยกันได้แน่นอน เข้าใจ  อดทน  ให้อภัย  ให้โอกาส จากคุณ : lovepanda เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 20:18:01

ความคิดเห็นที่ 14 ูุ^ ^ ^ เห็นด้วยค่ะ ชีวิตคู่ มันก็บอกอยู่ว่า ทำอะไรก็ต้องเป็นคู่ ไม่ใช่ตัวคนเดียว คิดเอง เห็นเอง เจ็บเอง ทนไปเองเพียงลำพัง..มันไม่มีอะไรดีขึ้น  ไม่มีอะไรดีไปกว่า ปรับความเข้าใจกัน หันหน้ามาคุยกัน ให้โอกาส ให้ความเห็นใจ เข้าใจ เหตุผลของเราอาจไม่ใช่สำหรับเขาก็ต้องใช้การปรับค่ะ ต้นไม้สองต้นอยู่คู่กัน เมื่อโน้มปลายกิ่งลงมา ให้ปลายมาบรรจบกัน ก็เป็นรูปหัวใจ สวยงามจะสวยงามพอดีหรือไม่ก็ค่อยๆปรับแต่งไป  แต่ถ้าปล่อยให้ปล่อยมันตั้งขึ้น มันก็เป็นต้นไม้สองต้น ที่มีปลายขนานกัน    ดิฉันอยู่กันมาสิบปี มีทะเลาะกันบ้าง ทั้งเรื่องเล็กไปจนถึงเรื่องใหญ่ มันผ่านมาได้ เพราะ ความร่วมมือกัน ทั้งของเขาและของเราค่ะ จากคุณ : เชื่อเจ้ เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 21:00:28

ความคิดเห็นที่ 15 อย่าทำตัวน่าเบื่อ 555+ อย่าหาเรื่องทะเลาะ 555+ เวลาจะทะเลาะก็หลีกหนี มีปัญหาก็ คุยกันให้รู้เรื่อง ให้จบ จบแล้วก็จบเลยครับ ที่สำคัญ ต้อง อารมณ์ดีๆ และมั่นคงครับ 555+ จากคุณ : Julia-RoboT.JR เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 21:40:34

ความคิดเห็นที่ 16 ลิ้นกับฟัน....!! จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 22:34:26

ความคิดเห็นที่ 17 ส่วนมาก เวลาโกรธขึ้นมา ตัวเองก็ไม่คิดอะไรที่มันเป็นเหตุเป็นผลหรอกค่ะ นึกอยากจะ ข่วนหน้าอีตาบ้านี่ท่าเดียว (แค่นึกนะ) แต่พอเขาขอโทษก็จะเป็นช่วงของการเปิดใจคุย กัน แล้วเรื่องที่ทะเลาะกันก็มักจะจบแค่นั้น แต่ถ้าเขาไม่ขอโทษ เราก็จะเริ่มคิดแล้วว่า..เอ๊ะ หรือเราทำไม่ถูกจริงๆ ก็จะเป็นช่วงของ การพิจารณาตัวค่ะ หลังจากนั้นอาจจะมีคุยกันปรับความเข้าใจ แล้วก็กลับสู่สภาพปกติ แต่ที่เรายึดมาตลอด คือการให้ความสำคัญกับสิ่งที่สามีต้องการก่อนความต้องการของ ตัวเองค่ะ เขาอยากได้อะไร (ยกเว้นเมียน้อย) เราไม่เคยขัด ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง ซึ่ง ทำให้สามีเกรงใจ และปฏิบัติกับเราโดยยึดแนวทางเดียวกันค่ะ จากคุณ : พริม @ Santa Monica เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 22:59:22

ความคิดเห็นที่ 18 ผม อยู่ กับ ผบมาน่าจะ 20ปี ทะเลาะกันแทบทุกวัน แต่โกรธกันไม่เคย ข้ามวัน และไม่เคยง้อ กัน มันเลิกโกรธ เอง จากคุณ : Jedcon เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 08:44:15

ความคิดเห็นที่ 19 เห็นด้วยกับคุณป้าลายครามเป็นอย่างยิ่ง(จนอดให้กีฟไม่ได้  อิอิอิ) การให้อภัยเป็นสิ่งที่สำคัญกับชีวิตคู่ของแห้งกับไอ้อ้วน แต่แห้งไม่เคยให้อภัยไอ้อ้วน  เพราะไอ้อ้วนไม่เคยทำผิด ตรงกันข้ามถ้าแห้งทำผิดไอ้อ้วนก็ให้อภัยทุกครั้งไป จากคุณ : Hank-junk เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 10:18:06

ความคิดเห็นที่ 20 การปรับตัวแต่ละคู่แต่ละสถานการณ์ ต่างกันครับ          สำหรับผม แง่มุมร้ายสุดๆคือ ผมหย่าร้างออกจากบ้านไปปีเศษ          ลูกๆโตจบมหาลัยทำงานหมดแล้ว ยังรักเขาอยู่เสมอนะ          ไม่คิดมีใหม่แบบผูกพันกับใคร            เหมือน ปิดเทอมยาววว          .........................................................................          แล้วผมก็กลับเข้าบ้าน พร้อมด้วยรับเงื่อนไขชีวิตบางประการ เพิ่มเติม          (ก็ผมมันเป็นเด็กไม่ดี อิอิ     แต่  ความมากน้อยของสิ่งที่เรียกว่าความรัก              และหน้าที่ความรับผิดชอบ ความที่เราควรทำให้ดีที่สุด ต่อตัวเราและทุกคน            จะพาคำตอบที่เหมาะสมมาให้ครับ จากคุณ : swn99 เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 10:57:56

ความคิดเห็นที่ 21 คิดถึงความดีของเค้าค่ะ นึกถึงเวลาที่เค้าทำให้เรายิ้มได้ อยู่กันมา13ปี นอกจากรักแล้ว มันมีความผูกพันด้วยอ่ะค่ะ เวลาโกรธกัน ช่วงที่นึกอยากเลิกก็มี แต่ทบทวนอีกที การมีเค้ามันทำให้เรารู้สึกดีกว่าค่ะ ดิฉันมีลูก2คน ลูกติดพ่อมาก เวลาพ่อลูกเค้าเล่นกัน พวกเค้าทั้ง3คนดูมีความสุขมาก ดิฉันจะลดทิฐิลงได้เมื่อนึกถึงค่ะ จากคุณ : อาม่าพาเพลิน เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 11:10:22

ความคิดเห็นที่ 22 ชีวิตคู่ต้องใช้ความอดทน อยู่ด้วยกันมา 11 ปี ทะเลาะกันบ้าง เวลาโกรธกัน ไม่คุยกัน เราก็จะมานั่งเศร้า แล้วคิดถึงวันเก่า ๆ ที่ไปเที่ยว มีความสุขกัน แล้วเราจะมางอน มาโกรธกันทำไม สามีเคยบอกว่า ทุกวันนี้อยู่ด้วยกัน เสียเวลากับการนอนวันละ 8 ชั่วโมง ไปทำงานกับการเดินทางอีก 10 ชั่วโมง มีเวลาอยู่ด้วยกันจริง ๆ แค่เสาร์ อาทิตย์เท่านั้น แล้วเราจะมามีเรื่องทะเลาะให้บาดหมางใจทำไม เค้าเองกับเราก็ไม่อยากที่จะต้องไปเริ่มต้นทำความรู้จักอะไรใหม่ ๆ กับคนใหม่ เค้าบอกว่าอยู่เป็นเพื่อนกันจนแก่กันไปเลย แต่เราจะบอกเค้าเสมอว่า เราขอตายก่อนนะ เพราะถ้าเค้าตายก่อน เราคงเหงาน่าดู เราบอกเราขอตายก่อนแล้วกัน แล้วอนุญาตให้เค้ามีเมียใหม่ได้ สามีบอกว่า ให้เราอยู่เป็นเพื่อนเค้านาน ๆ รอดูลูกแต่งงานไปด้วยกัน อิ อิ จะรอวันนั้นค่ะ ^-^ จากคุณ : แม่มดน้อย (boontarika) เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 16:22:05