ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าระบายแค่นี้แล้วหายเครียดก็ยินดีค่ะ ยังไงก็เข้ามานั่งฟังเป็นเพื่อน จากคุณ : หวัดดีจ้ะ..ฉิงฉิง เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:05:18

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เจ๋อน้อยน้อย เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:23:43

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าเลิกกันแล้วจบด้วยดีก้อโอเคแต่ลูกต้องดูแลดีๆนะครับ ของผมไม่บอกเลิกแต่บอกว่าจะไปหาพี่สาวที่เมกา เสร็จไปแต่งงานกับฝรั่งที่นั่นเฉย ทำร้ายจิตใจกันมากสงสารลูกด้วยแต่ก้อทำใจได้ครับบังเอิญลูกโตแล้วดูแลกันเองพอได้แต่ก็เหนื่อยนะครับ มีคนใหม่ก็ต้องศึกษากันใหม่อีก...เอาใจช่วยคนตกที่นั่งเดียวกันครับ... จากคุณ : ณ เชียงใหม่ (gooddeath) เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:24:26

ความคิดเห็นที่ 4 เหนื่อยใจก็พักบ้างค่ะ เหนื่อยกายกำลังใจมีอยู่แล้วก็คือลูกๆนะค่ะ สู้ๆไม่ว่าคุณจะเลือกอย่างไร จากคุณ : หวานใจท้ายซอย เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:26:36

ความคิดเห็นที่ 5 ลองนึกย้อนอดีตครับว่าถ้าไม่รักแล้วทำไมถึงมีลูก ๒ หละครับ จากคุณ : ผ่านมา-ผ่านไป (Come N Go) เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:28:02

ความคิดเห็นที่ 6 ต้องสู้ต่อไปครับ จากคุณ : FireFox_GTC เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:33:55

ความคิดเห็นที่ 7 หากเหนื่อยหน่ายต่อการมีชีวิตคู่...... ก็ให้เตรียมระวัง ........ การอยู่คนเดียว..........ไว้ด้วย จากคุณ : Detente เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:37:38

ความคิดเห็นที่ 8 ..คุณผ่านมา..ครับที่จะเลิกกันไม่ใช่ไม่รักกันน่ะครับเมื่อก่อนตอนที่ได้ยินคนเลิกกันแล้วให้เหตุผลว่าไปด้วยกันไม่ได้นั้นผมยังนึกหัวเราะในเหตุผลที่เขายกมาอ้างกันอยู่เลย..แต่วันนี้ผมเข้าใจแล้วว่าคนเราจะอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่าได้ต้องรู้จักปรับตัวเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันได้ถ้าเราต้องปรับอยู่ฝ่ายเดียวมันก็คงต้องเหนื่อยใจไปอย่างนี้ไปตลอดชีวิตมันไม่ไหวครับที่ผ่านมาก็ใช้ความอดทนและเห็นแก่ลูกแต่วันนี้คงต้องปล่อยไปตามความเป็นจริงแล้วครับฝืนไม่ไหวจริงๆครับ..ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจครับ.. จากคุณ : อากาศธาตุ (อากาศธาตุ) เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:47:27

ความคิดเห็นที่ 9 จงรักในสิ่งที่เค้าเป็นนะคะ จากคุณ : cinimania เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 20:49:25

ความคิดเห็นที่ 10 นึกว่าเป็นน้องชายของป้ามาโพส เมื่อกี้โทรไปถามเลยว่ามาโพสหรือเปล่า ทำไมชีวิตเหมือนกันเหลือเกิน   ยังไงคุณก็ไม่ใช่คนเดียวในโลกแล้วหละค่ะ มีน้องชายป้าเป็นเพื่อนอีกคนแล้ว ป้าเคยถามเค้าว่า รักและแต่งงานกับภรรยาคนนี้ด้วยเหตุผลอะไร เป็นผู้หญิงที่ไม่ค่อยมีความอ่อนหวาน ไม่ค่อยเป็นแม่บ้านแม่เรือนเท่าไหร่  เค้าบอกว่ารู้จักใช้เงินและประหยัด   แต่ในปัจจุบันความดีทั้งสองสิ่งนั้น ไม่สามารถรั้งชีวิตคู้ให้ไปด้วยกันได้ มีตัวแปรมากมายเกิดขี้น   ป้าบอกเค้าได้เพียงแต่ว่า ในเมื่อหน้าที่ของสามีและภรรยา ไม่สามารถจะเดินไปข้างหน้าได้แล้ว แต่หน้าที่ที่ต้องมีร่วมกันและไม่สามารถจะปฎิเสธได้คิอ หน้าที่ของพ่อและ แม่ หน้าที่อื่นๆบกพร่องได้แต่หน้าที่นี้ ต้องดำเนินต่อไป   ลูกเป็นผลพวงแห่งความรักของคนสองคน เป็นสิ่งที่สร้างขี้นมาจากความรักของ พ่อและแม่     ในตอนนี้ พ่อแม่ไม่รักกันแล้ว อย่าให้กรรมมาตกกับลุกนะคะ แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 54 21:14:26 จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 21:00:15

ความคิดเห็นที่ 11 ก็แว๊บไปสนุกสังสรรค์กับเพื่อนบ้างซิครับ แต่ก็แบ่งเวลาให้ครอบครัวบ้างนะ อย่าติดลมบนละ จากคุณ : น้ำปลาหวาน... เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 21:04:45

ความคิดเห็นที่ 12 ขอให้ความดีของจขกท. ช่วยให้ภรรยาและลูก เป็นที่น่ารัก น่าชื่นใจแกจขกท. ให้มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปครับ ขอมีความสุขให้ได้นะครับ และดีใจที่การระบายออกมาก้ช่วยจขกท.ได้บ้างครับ จากคุณ : I_AM_Y (I_am_y) เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 21:41:42

ความคิดเห็นที่ 13 คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า...โสดมาปีกว่า..ค่อนข้างเข็ด..แต่อายุก็จาใกล้หลักสามแล้ว อยากมีลูก..แต่ยังไม่อยากมีฝามีอ่ะค่ะ...เบื่อผู้ชายนิสัยม่ายดี... จากคุณ : GUKGIK เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 21:43:40

ความคิดเห็นที่ 14 555 หัวอกเดียวกัน จะหนืไปบวช แต่มีห่วง สงสารลูก จากคุณ : NOSIG เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 22:13:07

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่ลองหยุดพักดูบ้างละคะ แบบไปเที่ยวคนเดียว ปลดปล่อยอารมณ์ กลับมาเดี๋ยวก็ดีเองหละ จากคุณ : :D (ยิ้มสีชมพู) เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 22:29:28

ความคิดเห็นที่ 16 มานั่งนึกๆ อีกที คุณ จขกท ลอง "ลาพักร้อน" ดีไหมคะ ชีวิตคู่ที่อยู่ด้วยกันมายาวนาน บางทีมันก็เผลอลืมอะไรบางอย่างไป เช่นว่า พื้นที่ส่วนตัว ช่องว่างระหว่างคนสองคน ครอบครัวเราเองแต่งงานมาประมาณ 7 ปีค่ะ แต่ถ้านับรวมตั้งแต่คบหาดูใจกันเป็นแฟนจนถึงปัจจุบันนี้ ก็ 20 ปี โดยประมาณ เป็น 20 ปี ที่มีทุกรสชาติเลยค่ะ ที่ผ่านกันมาได้จนถึงทุกวันนี้ ส่วนนึงเพราะเราว่า เราสองคน เว้นช่องว่างไว้ไม่ให้ใกล้กันเิกินไป จนไม่เกรงใจกัน เราก็ไม่รู้ว่าทำแบบนี้มันถูกหรือผิด แต่มันทำให้เราสองคนรู้สึกโหยหากันบ้าง ไม่เบื่อ ไม่จืดจาง ตอนนี้มาถามเราว่า ยังรักกันหวานแหววดีอยู่หรือไม่ เราก็ไม่รู้จะตอบไงว่า หวานแหววนี่มันเป็นยังไง เพราะแต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยหวาน ไม่ค่อยโรแมนติค เวลาอยู่ใกล้กันเกินไป คนเรามักจะมองข้ามอะไรที่สำคัญๆไป ไม่มากก็น้อยอ่ะค่ะ เราเองก็เป็น เคยมีอยู่ช่วง สถานการณ์ในบ้านเราก็ไม่ค่อยดี มึนตึงกัน ไม่มีใครยอมใคร แล้วสามีเราต้องไปต่างประเทศ 2 อาิทิตย์ เรื่องงาน กระเป๋าเดินทางเรายังไม่ช่วยเค้าจัดเลยค่ะ ตัวใครตัวมัน แต่เราขับรถไปส่งเค้าที่สนามบิน ไม่คุยกันไปตลอดทางนั่นแหละ ก็ลงไปอยู่เป็นเพื่อนเค้าจนเช็คอินเรียบร้อย ก่อนขึ้นเครื่อง เค้าดึงเราไปกอด แล้วจูบที่ผม บอกสั้นๆ "ดูแลตัวเองกับลูกให้ดีๆ เสร็จงานจะรีบกลับมาหา" แค่นั้นอ่ะค่ะ ทั้งหมดที่มันเคยรู้สึกแย่ๆ มา มันหายไปหมดเลย ร้องไห้มันที่สนามบินนั่นแหละ 555 สองอาทิตย์ที่ห่างกันไป ต่างคนต่างมีเวลาคิด ต่างคนต่างมีเวลาสำรวจความรู้สึกตัวเอง ว่าไม่มีอีกคนแล้วจะเป็นไง คำตอบก็ได้มาแล้วอ่ะค่ะ อยากให้คุณ จขกท ลอง พักร้อนดูบ้างนะคะ เผื่อจะช่วยให้สบายใจ สบายกาย มากขึ้น แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 54 22:32:44 จากคุณ : หวัดดีจ้ะ..ฉิงฉิง เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 22:30:17

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นกำลังใจให้ค่ะ  เลือกทางที่ดีที่สุด  เมื่อเลือกแล้วก็ทำให้มันดีที่สุด    ถ้าทำดีที่สุดแล้วผลมันจะออกมาอย่างไร  ก็ต้องบอกว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง   ปล่อยวางค่ะ อ้อ  ถ้าว่างๆ ก็ดูรายการของวูดดี้ย้อนหลัง วันนี้ด้วยก็ดีนะคะ  พูดถึงคู่รักด้วย ด๊อกเตอร์คนนี้บอกว่า  เขาแนะนำให้คู่ชีวิตบางคู่เลิกกันซะ  เพราะเป็นทางออกที่ดีที่สุดที่จะยุติปัญหาทั้งหมด จากคุณ : ซอนต๊อก เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 23:14:30

ความคิดเห็นที่ 18 ขอส่งกำลังใจให้ค่ะ ถ้าเหนื่อยขอให้พัก พอหายเหนื่อยแล้วจะได้มีแรงเดินต่อ จากคุณ : นิทานกริมม์ เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 23:48:04

ความคิดเห็นที่ 19 เลิก ๆ ไปเลยผมมีึญาติเห็นเขาอยู่กันมาจะแก่ตายอยู่แล้วเพิ่งจะเลิกกันไปไม่นานนี้เองต่างคนต่างอยู่ ก็ไม่เห็นเขาคิดไรมากเลยนิ  ลูก ๆ เขาก็เข้าใจก็อยู่ที่ตัว เจ้าของ จขกท. แหละเดี่ยววันหน้าก็มาโพสอีก สุดท้ายก็เหมือนเดิม..........ทำไรก็ทำไปเลยกล้า ๆ หน่อย จากคุณ : แขกซุ่มซ่าม เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 03:35:03

ความคิดเห็นที่ 20 คนเราไม่มีใครเดินหนีจากความสุขหรอกครับ.....ถามตัวเองว่าทุกข์มากไหม....ทุกข์จนทนไม่ได้....ทุกข์จนยอมให้ครอบครัวแตกสลาย.....ทุกข์จนยอมให้ลูกๆขาดในสิ่งที่เติมเต็ม......ทุกข์จนยอมเดินหาออกมาความสุขคนเดียว -คุณยังมีลูกๆ ที่ต้องการชีวิตที่อบอุ่นของครอบครัว -ที่ผ่านมาคุณเลือกดำเนินชีวิตในแบบนี้เอง -ชีวิตมันออกแบบไม่ได้นะครับ แต่เราเลือกที่จะสร้างทัศนคติดีเพื่อบอกตัวเราให้มีความสุขได้ -เห็นลูกยิ้ม คุณก็ยิ้มสิครับ มีความสุขจะตายไป -เลือกแต่สิ่งที่ทำให้มีความสุขในชีวิตโดยไม่ทำให้ใครเดือดร้อน -เดินหน้าสู้อีกสักตั้ง...คนอีกมากมายมีเรื่องทุกข์กว่าเราอีก ***ผมคนหนึ่งครับตั้งแต่เด็กอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นแต่พ่อไม่ได้มอบให้ จากคุณ : แตงโม บิน เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 08:18:28

ความคิดเห็นที่ 21 เราย้อนเวลาไปแก้ไม่ได้ แต่เราทำวันนี้ให้ดีกว่าได้ครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : nonam เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:39:35 A:118.172.185.96 X: TicketID:311349

ความคิดเห็นที่ 22 ธรรมดาค่ะ สามีภรรยาก็เป็นคนแปลกหน้าที่มาเจอกัน หลังจากที่ใช้ชีวิตคนเดียวมาตั้งนาน ไม่ต้องเครียดค่ะ เลิกกันไปก็เป็นเพื่อน หรือคนรู้จักกัน สิ่งสำคัญรับผิดชอบลูกๆก็พอค่ะ จากคุณ : หวาย เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 13:48:54 A:58.8.118.249 X: TicketID:215804

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าเป็นเรานะจะดีใจมากที่เค้าไม่เคยเปลี่ยน เพราะถ้าเราแต่งงานกับใครคนๆนั้นนิสัยต้องใช่สำหรับเรา คือรับได้ในนิสัยนั้นถึงแต่งด้วยอ่ะ จากคุณ : momoo (หมูมู่คุง) เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:01:31

ความคิดเห็นที่ 24 สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เลียนแบบกันไม่ได้ด้วยซิครับ สู้ๆครับ  เพื่อลูกๆ จากคุณ : samr เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:46:46

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นห่วงเด็ก..  นึกถึงตัวเองเวลาเห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน โมเมนต์นั้นมันไม่สนุกเลยนะสำหรับเด็ก  แล้วมองเห็นหลานๆ ที่ต้องมีพ่อแม่ที่มีปัญหาโน่นนี่กันไม่เว้นแต่ละวัน ได้แต่สงสาร เพราะเด็กคือผ้าขาว จะใส่สีอะไรไป ตัวพ่อแม่นี่แหละคนวาดเลย ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม  ฉะนั้น ถ้าคุณต้องอยู่แบบทะเลาะกัน หรือแม้แต่ต้องแสดงออกพฤติกรรมอะไรที่เด็กเห็นแล้วไม่ดีต่อจิตใจเขา บางอย่างมันเป็นปมไปตลอดชีวิต  ขอโทษ ถ้าพูดตรงๆ แล้วไม่ถูกใจ คือเราไม่สงสารผู้ใหญ่เท่าไหร่   แต่สำหรับเด็ก ลูกๆ ของท่านเอง จงคิดให้หนักก่อนจะทำอะไร อย่าเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง คุณให้แกเกิดมาก็ช่วยปั้นให้เป็นคนที่เติบโตอย่างมีสุขภาพจิตที่ดีเถอะ เราๆ ท่านๆ อีกไม่นานก็แก่ละ โปรดนึกถึงเด็กๆ ที่จะโตในวันหน้าเถอะ   ตัวผู้ใหญ่จะรักจะเลิกก็คงเอาตัวรอดไปได้ แล้วก็คงเลือกในทางที่ตัวเองแฮปปี้ที่สุด แต่ลองชั่งนน.ดูก่อนว่า อยู่ หรือเลิก อันไหน แบบไหนมันมีผลเสียต่อลูกคุณน้อยกว่ากัน    อืม..พูดมากไปละ ไม่ทราบจะเคืองไหม คือเห็นหลายครอบครัวแล้วระหองระแหง สงสารเด็กๆ มาก ส่วนใหญ่จะมีผลต่อพฤติกรรมเด็กด้วย แล้วพ่อแม่บางคนพอมัวแต่มองเห็นแต่ทุกข์ของตัวเองเป็นใหญ่แล้ว ก็มักไม่ค่อยจะมองเห็นของลูกตัวเอง...แล้วกว่าจะรู้ก็มักจะสายไปเสียแล้ว แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 22:36:25 จากคุณ : โจแดง เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 22:31:24

ความคิดเห็นที่ 26 อยู่มาตั้ง 15 ปี คิดช้าไปหรือเปล่า จากคุณ : เรือไม้ไผ่ เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 13:22:28