เหนื่อยล้า อ่อนแรง รู้สึกว่าชีวิตไร้ค่าเหลือเกิน วันๆ ผ่านไป เหมือนเลือดในตัวมันเหือดแห้งไปหมด
|
 |
ผิดหวังกับตัวเองเหลือเกิน ตั้งแต่ตกงานมาก็เครียดตลอด เสียดายงาน เสียความรู้สึก ไม่น่าให้ความอ่อนแอมาทำให้ชีวิตต้องเป็นแบบนี้ เหมือนกับคนไร้ค่า เพราะปกติก็เป็นคนอดทนดี แต่มันมีเรื่องที่ทำให้ทนไม่ไหว ไม่อยากจะพูดถึงเลย ตอนนี้เลยท้อมาก งานก็หายาก ไม่อยากเป็นภาระครอบครัว ที่บ้านก็ขายของเล็กๆ น้อยๆ ไปวันๆ ดีเท่าไหร่แล้วที่จบมาได้ ตอนนี้มืดแปดด้านเลย โทรไปหาเพื่อนรักตอนสมัยม.ปลาย กลับโดนแขวะ ทั้งเจ็บทั้งอาย ไม่ได้ไปขอเงินสักหน่อย เวลาที่บังเอิญเจอกันเราก็ทักทาย เลี้ยงข้าวตลอด แต่พอเวลาตกงาน จะถามว่าที่ทำงานของเพื่อนรับสมัครบ้างรึเปล่า กลับโดนแขวะ ค่อนขอด เสียใจจริงๆ
อยากหางานใหม่ให้ได้เร็วๆ จะได้มีตังส่งที่บ้าน รู้สึกแย่เหลือเกินที่เป็นอย่างนี้ เวลาผ่านไปอย่างทรมาณ ในใจก็ร้องขอให้มีโอกาสได้ทำงานกับเขาสักที แม่ไม่ค่อยสบาย ถ้าขาดเราที่เป็นเสาหลักไป ก็ไม่รู้จะอยู่รอดไปได้ยังไง ใจเราคิดไม่ตกแล้วตอนนี้ เพื่อนๆ คะ เราต้องการทางออกของชีวิตมาก ใครพอแนะนำได้มั้ยว่าเราควรทำไงดี ตอนนี้มืดแปดด้านไปหมดแล้ว
| จากคุณ |
:
ปอ
|
| เขียนเมื่อ |
:
31 มี.ค. 54 19:45:07
A:58.8.81.32 X: TicketID:311799
|
|
|
| 
