ดร.สุเมธ เล่าวิธีทรงงานของ"สมเด็จพระเทพฯ" ไขเบื้องหลังแบรนด์"ภัทรพัฒน์"

แม้”ภัทรพัฒน์“(PAT PAT) จะเป็นผลิตภัณฑ์ที่เพิ่งเกิดได้แค่ 2 ปีกว่า แต่ถือว่าเป็นแบรนด์ที่ประสบความสำเร็จอย่างดียิ่ง  ทำให้มูลนิธิชัยพัฒนาผู้รับผิดชอบ ที่มี”ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล” เป็นเลขาธิการ เป็นปลื้มเพราะได้ช่วยชาวบ้านให้มีรายได้เพิ่มขึ้น อันเป็นไปตามพระราชประสงค์ของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี องค์ประธานกรรมการมูลนิธิชัยพัฒนา  ซึ่งพระองค์ท่านพระราชทานชื่อ”ภัทรพัฒน์”







ดร.สุเมธย้อนถึงสาเหตุที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารีทรงตั้งแบรนด์”ภัทรพัฒน์“ว่า

เนื่องจากสินค้าของชาวบ้านมีจุดอ่อน 2 – 3 ประการคือเมื่อผลิตออกมาแล้วมีปัญหาตลาด  อีกทั้งมาตรฐานอะไรต่างๆ ก็ไม่มีการควบคุม  ประเด็นที่ 2 ที่เป็นจุดอ่อนคือเรื่องแพคเกจจิ้ง หีบห่ออาจจะไม่ดึงดูดนัก และยุคนี้เรื่องแบรนเป็นเรื่องสำคัญ  สินค้าดีไม่ดีพอแบรนด์ดี ๆ ก็อาจจะไปได้ก็ได้ ฉะนั้นเลยเข้าไปแก้ปัญหาตรงนี้ให้กับชาวบ้าน  พูดง่าย  ๆ ทางมูลนิธิชัยพัฒนาเป็นตัวกลางแทนชาวบ้านและแทนที่จะเงินเข้ากระเป๋าก็นำเงินส่วนนั้นให้กับชาวบ้านที่ได้มูลค่าเพิ่มขึ้นไปอีก

ที่ผ่านมาสินค้าของ”ภัทรพัฒน์“ขายดีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็น เสื้อยืด สินค้าแปรรูปทางการเกษตร ผลิตภัณฑ์ผ้า  หรือเครื่องจักรสาน ฯลฯ บางอย่างผลิตไม่ทันความต้องการบของตลาดเพราะเป็นวานแฮนด์เมดที่ต้องใช้เวลา  ซึ่งตอนนี้ข้าวของ”ภัทรพัฒน์“มีวางขายที่ห้างบิ๊กซีทุกสาขา





“สมเด็จพระเทพฯทรงอยากให้ภัทรพัฒน์ทำอีคอมเมิร์ซ เราก็ต้องพัฒนาต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ  ตอนนี้เราทำอยู่แต่ยังไม่เต็มรูปแบบ เพราะเจ้าหน้าที่มูลนิธิน้อยมาก งานเต็มมือตลอด” ดร.สุเมธบอกและว่า แนวทางการพัฒนาภัทรพัฒน์เป็นรูปแบบง่าย ๆ เพราะว่ามองสิ่งที่น่าสนใจไม่ใช่รูปแบบของร้าน เนื่องจากรูปแบบร้านอาจจะมีภาระในเรื่องของการบริหารเรื่องของการจัดการมากขึ้น ดังนั้นต่อไปอาจจะคิดให้มีรถเข็น เล็ก ๆ มีกระจุกกระจิกทุกอย่างอยู่บนนั้น ไปตั้งไว้ที่โน่นที่นี่แล้วแต่ใครหน่วยงานหรือองค์กรไหนจะเปิดโอกาสให้ภัทรพัฒน์ไปขาย


ในฐานะที่ดร.สุเมธเป็นผู้หนึ่งที่ติดตามสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในวโรกาสที่เสด็จไปทรงงานตามที่ต่างๆ นานหลายสิบปี เลขาธิการมูลนิธิชัยพัฒนายังทึ่งในพระมานะอดทนของและความตั้งพระทัยของพระองค์ท่าน





“คำถามที่เราถามกันเองเหมือนกันว่าสมเด็จพระเทพฯทรงเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนเพราะเราเองก็เหนื่อย  คราวก่อนไปเชียงรายภาษาชาวบ้านเรียกหืดขึ้นคอแล้วไปบนภูเขา พระองค์ท่านก็เหนื่อยไม่ใช่ไม่เหนื่อย แต่ว่าสิ่งที่ทรงสนพระทัยงานที่จะต้องให้เสร็จ แล้วชาวบ้านรอให้ช่วยเหลืออยู่แล้ว ด้วยหน้าที่ด้วยเจตนารมย์อย่างแรงกล้า เพราะไม่มีอะไรบังคับพระองค์ท่าน

  ท่านอยากจะหยุดเมื่อไรอยากจะพักเมื่อไหร่ก็เป็นอิสระ แต่ไม่ทรงเคยเลย  มีแต่เติมงานขึ้นมา  เวลาช่องว่างบางทีเราหยุดถอนหายใจ มีช่องว่างตรงนี้ พระองค์ท่านจะได้ทรงพัก แต่พอว่างก็ทรงเติมงานเข้ามา ทรงหาอะไรมาเติม คือจะทรงทำให้มีงานอยู่ตลอดเวลา ซึ่งผมว่าน่าจะเป็นแบบอย่างให้กับพวกเรา  

 

 แท้ที่จริงสิ่งที่พระองค์ท่านทำให้เรา ทำให้ประเทศชาติในส่วนรวมดีขึ้น  เพราะเหตุไฉนเราจะอยู่เฉย ๆ

   ธรรมชาติของพระองค์ท่านก็เป็นกันเองไม่ถือพระองค์ และสนพระทัยทุกเรื่อง และทรงตามเรื่องตลอด ไม่ลืม ภาพที่เราเห็นพระองค์ท่านจะทรงบันทึกตลอดจำ ซึ่งถ้าเราไม่รักอะไรเราก็ไม่จำ แต่พระองค์ท่านจำได้หมดเลย ชื่อคนชื่อสถานที่ แสดงว่าพระทัยฝังอยู่ตรงนั้น ใฝ่พระทัยตามติด ยากที่จะหาใครปฏิบัติอย่างพระองค์ท่านได้

 ที่ผ่านมาใครทำงานผิดไปช้าไปพลาดไปก็ทรงดุบ้างเป็นเรื่องธรรมดาแต่ก็ไม่ได้กริ้ว อาจจะพระอารมณ์ขึ้นหน่อยหนึ่งแล้วก็ว่ากันใหม่  พระองค์ท่านไม่เคยเอาอะไรจากใคร ทรงให้ตลอด เป็นธรรมชาติของพระองค์ท่าน ด้วยเหตุนี้จึงทรงเป็นที่รักของประชาชนทั่วไป แล้วบารมีอันนี้ก็ตกลงมาถึงพวกเราด้วย ไปที่ไหนชาวบ้านชาวช่องก็ต้อนรับขับสู้
 
ผมอยู่ใกล้พระองค์ท่านก็พลอยซึมซับไปด้วย เราทำตามก็เป็นสิ่งที่ดี และเป็นที่รักใคร่ของผู้คน

พระองค์ท่านสนใจทุกอย่างเกษตร วิทยาศาสตร์ สุดจะเจียรนัย ทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจเยอะมาก ผมตามเสด็จมาตั้งแต่ปี 2524 รวม 30 -31 ปี ก็สนุกดีได้เรียนรู้เยอะ พระองค์ท่านมีพระอารมณ์ขันตลอดเวลา ทรงงานเป็นธรรมชาติ”


มติชนออนไลน์ วันที่ 01 เมษายน พ.ศ. 2554




ขอจงทรงพระเจริญพระเจ้าข้า

จากคุณ	: phahurat
เขียนเมื่อ	: 2 เม.ย. 54 09:26:56