[ระบาย] เธอรักผม หรือเธอรักเงินของผม?
|
 |
ขอระบายครับ
เรื่องของเรื่องก็คือ ตัวผม ตอนนี้อายุ25 เรียนจบมาก็เริ่มทำงานที่องค์กรแห่งหนึ่งได้1ปี เงินเดือนก็เริ่มต้น12k
ผมได้คบหากันผู้หญิงคนหนึ่งที่มีอายุมากกว่าผม3ปี(เธออายุ28) เค้าทำงานออฟฟิศใกล้ๆกันน่ะครับ ซึ่งเราก็คบกันมาก็6เดือนแล้ว
ความสัมพันธ์เราเดือนแรกๆก็เหมือนหนุ่มสาวจีบกันใหม่ๆครับ ทุกอย่างเป็นสีชมพูไปหมด (ผมเป็นคนเริ่มจีบเธอก่อน) แต่พอเข้าเดือนที่4 หลังจากความสัมพันธ์ของเราไปในขั้นลึกซึ้งแล้ว ทุกอย่างก็เริ่มจริงจังมากขึ้นครับ
เธอเริ่มบอกให้ผมช่วยออกค่าใช้จ่ายต่างๆในแต่ละเดือน ซึ่งตรงนั้นผมไม่มีปัญหาครับ ผมเข้าใจว่าเราเป็นผู้ชาย มีแฟน ก็ต้องดูแลช่วยเหลือแฟนบ้าง ตามกำลัง(เธอเงินเดือน10K) ซึ่งตอนแรกก็ช่วยไปครับ ค่าหอพัก ค่าผ่อนBB (นอกจากเงินที่ให้เธอ เวลากินข้าว ไปเที่ยว ดูหนัง ผมก็เป็นคนจ่ายครับ คือมันเป็นเรื่องธรรมดาที่คนเป็นผู้ชายจะต้องจ่ายน่ะครับ ผมคิดเช่นนั้น) ซึ่งตอนแรกก็ไม่มีปัญหาอะไร... แต่มันก็ทำให้เงินเก็บของผมร่อยหรอลงไปเรื่อยๆ
พอหลังๆ ทุกอย่างเริ่มหนักข้อขึ้น เธอเริ่มถามว่า เมื่อไรจะดาวน์รถ เมื่อไรจะดาวน์บ้าน อันนี้ผมก็เข้าใจครับ ว่าเธออยู่ในวัยสร้างครอบครัวแล้ว และเราได้คุยกันแต่ต้นแล้วว่าจะค่อยๆขยับขยายงานออกไป และผมได้สัญญากับเธอครับ ว่าก่อนอายุ30 ผมจะมีบ้าน มีรถให้ได้ ยิ่งช่วงหลังๆ ทุกอย่างเริ่มร้ายลงเรื่อยๆ เงินเก็บผมหมดไม่พอ ตอนนี้ต้องไปเปิดบัตรเครดิต การเริ่มติดหนี้บัตรเครดิตเพิ่มอีกทำให้ผมเริ่มรู้ตัวแล้วครับ ว่าพอมีบัตรเครดิต ปัญหามากมายจะตามมา เลยได้จับเข่าคุยกับเค้า ว่าแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ ถ้าเรายังใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย สุดท้ายเราจะไม่เหลืออะไรเลย เงินส่งให้พ่อแม่ไม่มี เงินไม่มีเก็บไม่พอ แล้วติดหนี้เพิ่มอีก เธอฟังแล้วคิดแป๊บนึง ก็บอกมาคำเดียวครับ “นั่นมันปัญหาของเธอ ไม่ใช่ปัญหาของเรา” โอเคครับ ตำตอบนี้ทำเอาผมหน้าชาไปเลยทีเดียวครับ เพราะงานนี้ แค่รักคงยังไม่พอซะแล้ว. . .ผมก็ได้แต่ตอบไปคำเดียว อืม คนรักกันเค้าไม่พูดแบบนี้หรอกนะ
หลังจากนั้น เธอเริ่มวิจารณ์ผม ว่าผมเป็นคนพูดมากและเจ้าหลักการ ไม่เหมือนแฟนคนก่อนๆของเธอที่แมนกว่าผมเยอะ จะเงียบๆแล้วทำเลย ผมก็บอกว่าผมเป็นผู้ชายประเภทนี้ มันไม่ได้หมายความว่าผมไม่แมน แล้วการที่ผมชอบเถียง แต่ไม่นอกใจเธอ กับแฟนเก่าของเธอที่คบเธออยู่แล้วไปมีผู้หญิงคนอื่น นั่นเรียกว่าโคตรจะแมนในสายตาของเธอเลยใช่มั้ย?? เธอก็นิ่งไป...
...แล้วเธอก็เริ่มเล่าเรื่องคนที่เคยเข้ามาจีบเธอ คนที่เธอเคยคบที่ผ่านๆมา เธอบอกเคยมีข้าราชการมาจีบ เอาเงินให้ใช้ พาไปช็อปปิ้ง พาไปเที่ยว แต่เธอจับได้ว่าเขามีครอบครัวแล้ว เธอเลยเลิกยุ่ง แล้วก็เล่าเรื่องคนอื่นๆอีก ประมาณว่า ทุกคนเจ้าชู้หมด แต่สิ่งนึงที่ผมจับประเด็นได้คือ “ทุกคนมีบ้านและรถ ทุกคนมีพร้อมแล้ว แต่ไม่ได้รักเธอ”
ผมเลยบอกกับเธอไปว่า เราเข้าใจนะ ว่านี่หมดยุคกัดก้อนเกลือกินแล้ว เราเลี้ยงเธอ ให้เงินเธอใช้ไม่ได้มากก็จริง แต่ถ้าเธอกินอยู่อย่างประหยัด ถึงไม่เจอเรา ชีวิตเธอก็จะไม่ลำบากแบบนี้ เธอติดหนี้บัตรเครดิตแล้วเธอจะผ่อนBBอีกทำไม เธอไปซื้อของที่ไม่จำเป็นมากมายทำไม พอเราบอกไปแบบนี้ เธอก็ขอเลิกกับผม ด้วยเหตุผลว่า ผมคงเลี้ยงเธอไม่ได้ ผมก็บอกเธอว่า ต่อให้มีเงินเป็นสิบล้าน เธอใช้แบบนี้ เดือนเดียวก็หมด เธอเลยต่อว่าผมว่า เพราะยังผมเด็กอยู่น่ะสิ เลยมองโลกเป็นหลักการไปหมด คนเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ เค้าไม่พูดหรอก เค้าทำเลย (แอบจี๊ดฮะ)
เธอบอกว่าพี่สาวเธอ แต่งงานกับพี่เขย พี่เขยก็เลี้ยงดูแม่ได้ ลูกพี่ลูกน้องเธอจบแค่ ป.4 ตอนนี้ได้สามีต่างชาติ ตอนนี้ครอบครัวสบายไปแล้ว ผม(ที่เริ่มเดือดแล้ว)ก็เลยถามไปว่า บ้านเธอเขาสอนให้หาความสบายจากการหาผัวรวยๆเหรอ?
หลังจากนั้นเราก็ทะเลาะกันรุนแรง และจบด้วยการที่เธอบอกว่า จะคบต่อก็ได้นะ แต่ถ้ามีคนที่พร้อมกว่าผมเข้ามาคุย เค้าก็จะคุย ผมก็เลยบอกงั้นผมก็คงต้องขอเลิก เพราะผมรับไม่ได้ แล้วผมก็เลิกกับเธอเลย(ทั้งๆที่ผมรักเธอมาก แต่ที่สำคัญที่สุด เธอรักเงินของผม มากกว่ารักผมครับ)
หลังจากนั้นไม่กี่วัน เธอก็ติดต่อมา บอกว่า ไม่เลิกได้ไหม เพราะเราอยู่ใกล้กันมาก มันลืมไม่ได้(หออยู่ข้างๆกัน) ผมก็ไม่มีปัญหา (ผมโง่เอง)
แต่สุดท้ายก็เข้าอีหรอบเดิมอีก พอคุยกัน เธอบอกว่า เธอรอผมไม่ได้แล้ว เพราะว่าเธออายุใกล้จะ30แล้ว เธอต้องการคนที่เลี้ยงเธอได้ เลี้ยงพ่อแม่ที่ ตจว.ของเธอได้ เธอกลับบ้านที่อีสานช่วงสงกรานต์ เห็นญาติๆเธอแต่งงานมีบ้านมีรถกันหมดแล้ว เธอเลยบอกว่า จะออกจากงานที่ทำอยู่ เพื่อไปอยู่กับโรงงานของญาติที่ ตจง. เมื่อถึงเวลาที่เธอต้องไป เธอจะขอเลิก แต่ระหว่างที่ยังไม่ไป เธอจะยังขออยู่กับผม เพราะผมอยุ่ใกล้เธอที่สุด
อันนี้ผมก็เข้าใจครับ ว่าเธอต้างการอะไร ผมก็เลยบอกเธอไปว่า ถ้าอย่างนั้น เธอก็ไปหาคนที่มีทุกอย่างพร้อมแล้วเถอะ แล้วจะอยู่กับผม มันเป็นไปไม่ได้หรอก ให้ผมอยู่กับคนที่ผมรู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่คู่ของผมแน่
สำหรับผม ณ ตอนนี้ บ้าน รถ มันยังไม่ใช่สิ่งจำเป็นเท่าไร ผมเห็นพี่ๆที่ออฟฟิศดาวน์รถมาแล้วผ่อนไม่ไหวก็มี ตอนนี้ผมก็ผ่อนคอมโดนร่วมกับแม่อยู่หลังนึงที่ต่างจังหวัด ให้แม่ผมได้อยู่ ซึ่งนั่นก็พอแล้วสำหรับผม และด้วยเงินเดือนแค่นี้ ผมรู้เลยว่า เอาไปเลี้ยงใครไม่ได้แน่ นอกจากครอบครัวตัวเอง
แล้วที่สำคัญที่สุด เค้ารักเงินของผมมากกว่าผมครับ
สุดท้ายผมก็เลยตัดครับ
ผมจะไม่ถามเพื่อนๆพี่ๆหรอกครับ ว่าผมทำถูกไหม ผมแค่อยากเล่าให้ฟังเฉยๆ ผมรู้ว่าอะไรควรทำหรือไม่ควรครับ เพราะผมก็เป็นคนที่ชอบอ่านเรื่องของเพื่อนๆสมาชิกที่มาโพสในห้องศาลาประชาคม ผมรู้ว่าควรจะทำยังไงต่อ แต่สิ่งนึงที่เค้าพูด อาจจะถูกก็ได้ครับ คือผมอาจจะยังเด็กจริงๆ เพราะตอนนี้ผมได้รู้แล้วว่า เวลาเพื่อนสมาชิกมีปัญหากับแฟนที่ร้ายแรง เราบอกให้เลิก เราบอกให้ตัด พอถึงเวลาของเราเข้าจริงๆ มันทรมานมากครับ ไม่มีใครหรอกครับ อยากให้คนที่ชอบมาก เรียกว่ารักแรกพบเลยก็ได้ มาเป็นซะแบบนี้ ยิ่งเธอเป็นแฟนคนแรกในวัยทำงานของผมเลย ความประทับใจก็เยอะ แต่ความเจ็บปวดก็เยอะเหมือนกัน
ระบายจบแล้วครับ ขอบคุณที่อ่านครับ มีความคิดเห็นยังไงแชร์กันได้ครับ ^^
| จากคุณ |
:
salary boy
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 เม.ย. 54 15:18:00
A:58.10.13.43 X: TicketID:313855
|
|
|
| 
