ความคิดเห็นที่ 1 เราก็ทำในเส้นทางที่เราเลือกแล้วให้มันดีในโลกของเราสิครับ แต่ละคนมีทางเดินต่างกันอยู่แล้ว ไม่แน่ว่าเราไปเรียนไปแลป แบบเพื่อนเราอาจจะไม่มีความสุขก็ได้ แม่ค้าดีจะตาย เป็นนายตัวเอง บริหารดีๆขยายสาขารวยเละ มันมีทางไปของตัวเองอยู่แล้ว วันนึงข้างหน้าเจอเพื่อนคุณอีกที เพื่อนคุณอาจเป็นคนที่อิจฉาในความสุขของคุณก็เป็นได้ ปล.อยากได้หนังสืออะไร ผมซื้อส่้งไปให้เอาไหมครับ หรือเลือกสมัครสมาชิกก็ได้นี่ครับ ทางเลือกเราเยอะแยะ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 54 11:07:26 จากคุณ : ผีเสื้อสมุทรประเภท2 เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:06:05

ความคิดเห็นที่ 2 หนูขาว ช่วงนี้จิตตกหรือเปล่าคะ  หนูขาวไม่เคยเป็นแบบนี้  มีกิจการเป็นของตัวเองน่ะ เป็นที่ใฝ่ฝันของใครหลายๆคนเลยนะคะ  วิถีชีวิตและเส้นทางเดินชีวิตของแต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะ เอาไปเปรียบเทียบกันไม่ได้ค่ะ     ป้าว่าเป็นบางอารมณ์น่ะค่ะ หนูขาวไม่มีทางที่จะทิ้งกิจการของตนเองไปได้หรอก  ต่อยอดกิจการตนเองซิคะ .. ท้าทายดีออก .. จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:09:32

ความคิดเห็นที่ 3 มาเป็นกำลังใจให้จ๊ะ คนเก่งคนเดิมหายไปไหนจ๊ะ :) จากคุณ : รักรพินทร์ เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:21:02

ความคิดเห็นที่ 4 สนามหญ้าของบ้านข้างๆ มักจะเขียวกว่าสนามหญ้าของบ้านเราเอง คนเรามักจะไม่ค่อยพอใจในสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ ... หรือเปล่าครับ จริงๆแล้ว ผมว่าผมเข้าใจนะ การเลือกสานต่อกิจการของครอบครัว ทำให้เราห่างหายจากสังคมที่เราคุ้นเคย มาเฝ้าดูแลกิจการของเรา ผมเองแรกๆก็รู้สึกเช่นนั้นครับ หลังๆนี้ ผมต้องหาโอกาสอย่างน้อยทุกๆ 6 เดือนไปเที่ยวพักผ่อน เติมพลังให้ตัวเองบ้าง ไปไกลๆซักอาทิตย์นึง กลับมาก็มีแรงสู้ต่อ นี่ก็เพิ่งไปเที่ยวอินโดกลับมา แล้วตอนนี้จองตั๋วไปเชียงใหม่เดือนหน้าเรียบร้อยแล้ว ปลายปีมีไปเก็บตกเที่ยวพม่าอีกครั้ง ระหว่างนี้อาจจะมีทริปเล็กๆระยะสั้นๆอีกชัวร์ ว่างๆผมก็ไปเดินห้าง หาซื้อหนังสือมาไว้อ่าน ที่ร้านผมก็มีลูกจ้างที่ไว้ใจได้คอยดูแล ทำให้ผมไม่ต้องเฝ้าร้านตลอด หลายๆคนเรียนต่อ เพราะไม่รู้จะเดินไปทางไหนก็มีนะครับ หางานทำก็ไม่ได้ อยู่บ้านเฉยๆก็เหมือนจะไร้ค่า ก็เรียนต่อมันซะเลย และเชื่อว่าหลายๆคนก็อิจฉาคุณหนูขาว ฝันและอยากที่จะมีกิจการของตัวเองเช่นกัน คุณหนูขาวอาจจะแย่กว่าผมหน่อยถ้าต้องอยู่ในที่ๆไกลปืนเที่ยง หาแหล่งบันเทิงใจได้ยาก ก็ลองแวะเข้าตัวเมืองซักอาทิตย์ละครั้งครับ หาหนังสือมาตุนไว้ หาหนังมาตุนไว้ ค่อยๆอ่าน ค่อยๆดู อย่าหักโหม หัวนอนผมมีหนังสืออีก 8 เล่มรอให้ผมค่อยๆตะลุยอ่าน หนังตอนนี้ก็มีอยู่อีก 4 เรื่องรอให้ผมดู ไม่ค่อยจะมีเวลาว่างเลย หรือหากิจกรรมที่ตัวเองสนใจครับ ผมเองชอบถ่ายรูป ไปเรียนมาก็มีโอกาสได้ใช้ตอนไปเที่ยว มันก็เพลินดีเหมือนกัน ฟังดูอาจจะเหมือนผมมีความสุขซะเต็มประดา ปัญหาเรื่องปวดหัวก็มีเยอะ ค่อยๆแก้มันไป เมื่อต้องอยู่กับมัน หนีไม่ได้ ก็ไม่มีทางไหนดีไปกว่าตั้งรับอย่างมีสติ แล้วหาทางออกให้ชีวิรนะครับ ผมยังไม่เห็นเลยว่าจะมีชีวิตใครได้ทุกอย่างที่ต้องการ ทุกอย่างมีต้นทุนที่ต้องจ่ายทั้งนั้น สู้ๆ จากคุณ : ทองพญา เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:23:58

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ลองลงเรียน มสธ. ดูล่ะคะ จากคุณ : อยากเจอคนจริงใจ เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:27:05

ความคิดเห็นที่ 6 ผมเรียนจบมา ยังอยากมีกิจการเป็นของตัวเองเลย ถ้าเจ้าของกระทู้อยากเรียนก็ลองลงเรียนของ มสธ. ดูสิครับมีหลากหลายสาขาวิชาให้เลือกเรียน เรียนที่บ้านพอถึงเวลาสอบก็ค่อยไปสอบ แต่ละจังจัดก็จะมีศูนย์สอบอยู่ทุกจังหวัด เผลอๆมีเวลาก็เอาหนังสือไปนั่งอ่านเวลาที่ว่างๆจากการทำงานครับ ค้าขายไปเรียนไปผมว่าดีกว่าอีก... จากคุณ : มิหลา (jinda_156) เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:28:00

ความคิดเห็นที่ 7 มาเป็นกำลังใจครับ.......     คงจะเป็นช่วงที่อารมณ์ผันผวน เลยคิดน้อยอกน้อยใจ     อย่ามองแต่ที่สูง แล้วมองตัวเรา ลองมองลงที่ต่ำกว่าบ้างนะครับ     แล้วจะเห็นว่าเราอยู่สูงกว่าคนอื่นๆ อีกมากมาย................ จากคุณ : ว่าวปักเป้า เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:30:32

ความคิดเห็นที่ 8 เพื่อนๆเรียนต่อกันหมดเลย เค้าเรียนไปทำไมหล่ะครับ ยุคนี้มันยุคอินเตอร์เน็ทแล้วนะครับ อยากได้อะไรคลิกๆๆส่งถึงบ้าน อยากเรียนแก้เซ็งจริงๆ มสธ ก็เป็นทางเลือกที่เข้าท่า จากคุณ : แสนสุขสมนั่งชมวิหค เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:33:09

ความคิดเห็นที่ 9 ทำเส้นทางของเราให้ดีที่สุดครับ การเรียนต่อเป็นการลงทุนที่เหนื่อยและเสียเงินเยอะ ยิ่งถ้าเรียนอย่างเดียว ไม่ได้ทำงานไปเรียนไป ที่บ้านต้องมีเงินบ้างล่ะ และไม่รุ้ว่าจบสูงกว่าเดิมจะ มีชีวิตที่ประสบความสำเร็จขนาดไหน ? การเป็นลูกจ้างไปเรื่อยๆ ทำงานไปเสี่ยงโดนออกไป หาที่ย้ายงานไป ไม่สุขเท่าไหร่หรอกครับ คุณมีร้านเป็นของตัวเอง เป็นนายตัวเอง ไม่มีคนมาเรียกไปดุ ไปกดดันงาน สบายดีออก แต่ก็ต้องพัฒนา มองหาลู่ทาง ให้เจริญรุ่งเรืองถึงขีดสุดความสามารถด้วยล่ะครับ น่าจะเป็นความสุขมากกว่า เพราะความสำเร็จเกิดจากมือเราจริงๆ โดยตรง จากคุณ : หาเช้ากินค่ำ เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:34:00 A:124.121.171.14 X: TicketID:306319

ความคิดเห็นที่ 10 อย่าเครียดนะครับ ความรู้มีอยู่ทั่วไป อยู่ที่ว่าใครจะตักตวงได้มากหรือน้อย แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 54 11:41:55 จากคุณ : ก้อนดิน ก้อนหิน เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:39:02

ความคิดเห็นที่ 11 ทุกคนมีเส้นทางชีวิตไม่เหมือนกันนะหนูขาว  ถ้าเรามัวแต่เอาตัวเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ชีวิตเราจะไม่มีความสุขเลยอ่ะ อีกอย่างในเมื่อเส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่เราเลือกแล้ว  เราก็ควรจะทำมันให้ดีที่สุดนะเท่าที่เราจะมีกำลังนะ  แล้วหากเมื่อมันถึงจุดสุด ๆ แล้ว ยังไม่ดีขึ้น ก็ค่อยมาว่ากันอีกที ว่าแต่ระหว่าง ... ถ้าหนูขาวอยากเรียนต่อ  (พี่ไม่รู้ว่าตรีหรือโท)  ไม่สมัครตามมหาลัยเปิดหรือเรียนทางเนตเอาก็ได้อ่ะ  ถึงเวลาสอบก็ค่อยไปสอบ  ได้เหมือนกันนะหนูขาว ป.ล. เรื่องหนังสือ สามารถสั่งซื้อ online ได้นะ เวบที่พี่ซื้อประจำ ก็ se-ed online หนังสือเค้าเยอะมากเลยอ่ะ จากคุณ : @ - ENYA - @ เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:39:53

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นครั้งแรกนะครับ ที่ผมเห็นคุณหนูขาวมณีเศร้า! มาผมจะปลอบ+ให้กำลังใจ ครับ ก่อนอื่นขอบอกว่า ตอนนี้คุณหนูฯใช้คำว่าล้มเหลว มันยังเช้าไป (ถ้าจำไม่ผิดคุณยังอายุน้อยกว่าผมซะอีก) ความสำเร็จในชีวิตของคนเรามีอยู่ 3อย่าง 1.ความสำเร็จในการเรียน 2.ความสำเร็จในการงาน 3.ความสำเร็จในชีวิต สมัยเรียน คนส่วนใหญ่มักจะแข่งขัยกันเพื่อให้ได้คะแนนสูงๆ ซึ่งคนที่ได้คะแนนสูง ก็คือ คนที่มีความสำเร็จในด้านการเรียน แต่...ก็อย่างที่เราๆรู้ๆกันว่า คนที่เรียนดี ไม่ได้หมายความว่าเขาจะมีหน้าที่การงานที่ดีเสมอไป บ่อยครั้งที่เราเห็นเพื่อนที่ตอนเรียนห่วยแตก แต่เขากลับมีหน้าที่การงาน และรายได้ที่ดี เพราะที่จริง การเรียนมันก็เป็นแค่ส่วนเพียงน้อยนิดของการทำงาน ตัวผมเรียนจบปริญญามาแล้ว บอกตรงๆครับ สิ่งที่เรียนมา ท่องมา แทบไม่ได้ใช้ พอออกมาทำงาน เรียกว่าเริ่มใหม่เกือบหมด และบ่อยๆครั้ง ซึ่งเรามีตัวอย่างมากมายให้เห็นในห้องนี้ คนที่มีการศึกษาสูง รายได้สูง แต่กลับล้มเหลวในชีวิต ซึ่งการประสพความสำเร็จในชีวิต นี่ล่ะครับ คือ จุดออกัสซึ่ม เอ้ย!จุดสุดยอด ที่มนุษย์ในโลกนี้เฝ้าหา แต่หารู้ไม่ว่า เรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องยากอะัไรหรอกครับ เพราะ มันอยู่ที่ใจเราล้วนๆ วันนี้คุณหนูฯ มีบ้าน มีการค้า มีเพื่อนๆ(อย่างน้อยก็ในนี้) โอย...ผมว่้าจริงๆ มันก็เป็นอะไรที่สุโค่ยแล้วครับ เวลาที่เราเอาตัวเองไปเปรียบกับคนอื่น นี่ต้องระวังให้มากครับ เพราะ ถ้าเรามองไม่เห็นที่มา และสาเหตุของความแตกต่าง เราจะหลงจองหอง หรือ หดหู่เอาง่ายๆ เพื่อนบางคนที่คุณเห็น เขาอาจจะต้องดิ้นรนหาใบประกาศนียบัตร เพื่อไปสมัครงานเป็นพนักงาน เพราะ ที่บ้านไม่มีการค้าก็เป็นได้ ในขณะที่คุณรู้สึกแอบอิจฉาเพื่อน จริงๆผมว่าเพื่อนๆก็ต้องมีแอบอิจฉาคุณเช่นกัน เรื่องบางเรื่อง มันมีหลายมุม เรามองเห็นแค่มุมเดียว อย่าเพิ่งด่วนตัดสิน เช่น เพื่อนผมบางคน ที่เห็นๆว่าใช้เงินเก่ง จริงๆแล้วที่บ้านเป็นกงสี ทุกคนเลยแย่งกันใช้เงิน ซึ่งเมื่อถึงจุดๆหนึ่ง ปัญหามันจะถึงขีดสุด แล้วระเบิดออกมา เรื่องบางเรื่องมันยังเช้าไป ที่จะตัดสินครับ เป็นกำลังใจให้คุณหนูขาวมณีครับ จากคุณ : นายอุดม เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:44:21

ความคิดเห็นที่ 13 นู๋ขาวอายุยังน้อย ถ้าคิดจะเรียนต่อก็ยังไม่สายไปหรอกครับ อย่างผมตอนที่ตัดสินใจเรียนปริญญาโทต่อ  ก็ตอนอายุสามสิบแล้ว  และก็คิดไม่ผิดจริงๆที่เรียนต่อ เพื่อนๆที่เรียนห้องเดียวกัน บางคนเกือบเกษียณแล้ว  ...บางคนเป็นเพื่อนเรียนมัธยมกับคุณพ่อผมมาด้วยซ้ำ ถ้าอยากเรียนต่อจริงๆ  สมัยนี้การศึกษาเขาขยายโอกายไปตามต่างจังหวัดมากมายครับ  เช่น  ม.รามคำแหง ก็มีวิทยาเขตทั่วประเทศ  ธรรมศาสตร์ ม.ขอนแก่น  ก็มีวิทยาเขต   แต่ถ้าไม่เน้นชื่อเสียงสถาบันมากนัก ม.ราชภัฎของทุกจังหวัดก็มีหลักสูตรปริญญาโทของแทบทุกสาขา  หรือ  แม้แต่หลักสูตรระดับประกาศนียบัตร เช่น กฏหมายมหาชน หรือ มินิเอมบีเอ ถึงเราจะอยู่อำเภอไกลหน่อย  แต่สมัยนี้ถ้าจะเรียนก็ไม่ยาก  หนังสือ...ถ้ามีอินเตอร์เนต หลายๆอย่างเราค้นหาในเนตได้ครับ หรือ มสธ.อย่างที่หลายๆท่านข้างบนแนะนำ  ก็เป็นทางเลือกที่ดีครับ  แต่ถ้าอยากมีเพื่อนเรียนร่วมชั้นคงต้องไปเรียนอย่างที่ผมว่าข้างบนครับ แต่จะว่าไป  เป็นแม่ค้า-เจ้าของกิจการอย่างทุกวันนี้ ก็น่าจะมีความสุขในระดับนึงแล้วนะครับ  เอางี้  ผมเดาว่าคงเหงา  นู๋ขาวก็ไปหาหลักสูตรเสาว์-อาทิตย์ของที่ไหนก็ได้ที่อยู่ในจังหวัดที่เราอยู่  แล้วลงไปเลยครับ จากคุณ : อุบลแมน เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:46:41

ความคิดเห็นที่ 14 โห อิจฉาหนูขาว กำล้งใจเพียบเลย ... สู้ๆ สู้ๆ .. นะคะ  ... จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:47:00

ความคิดเห็นที่ 15 เพื่อนผมหลายคนก็เรียนโทนะครับแต่จบมาก็ไม่ได้เอาไปใช้ ไม่ได้ไปทำงานที่มีวุฒิโทแล้วได้เงินเดือนเพิ่มขึ้นด้วย ความรู้ที่ได้มาก็ไม่ได้เอาไปใช้อะไรพอผมถามว่าแล้วเรียนไปทำไม มันก็บอกว่าเรียนเอาคอนเนคชั่น เรียนเพราะยังไม่อยากทำงาน เรียนเพื่อให้ได้ชื่อว่าจบโท เรียนเพื่อให้ไม่น้อยหน้าลูกน้อง ผมว่าถ้าเรียนแบบนี้อย่าเรียนเลย เอาเวลา+เงินไปเที่ยวดีกว่าครับ จากคุณ : bigcy เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 11:52:21

ความคิดเห็นที่ 16 คุณขาวมณี คงไม่รู้ว่ามีคนเรียนสูงแต่เป็นลูกจ้าง อีกหลายคนอยากได้โอกาสอย่างคุณนะคะ ^^ .. ทุกวันนี้ โลกอินเตอร์เน็ตเข้าถึง ไปรษณีย์ให้เซนต์ลายเซ็นผ่านไอ้เครื่องหน้าตาเหมือนไอแพดๆ กันแล้วคะ ^__^ อยากเรียนเมื่อไหร่ก็แค่ ลงทะเบียน เท่านั้นเอง ดิฉันก็ค้าขายไม่มีเวลา ทุกวันเหมือนๆ กันเพราะตื่นเช้าปิดค่ำ เช้าอีกวันซ้ำวนเดิมๆ ยังเรียนจบรามคำแหงได้เล๊ยยย ... ทางออกหากคิดอยากเรียนมีเยอะแยะไปคะ อย่าไปดูแคลนตัวเองในสิ่งที่มีอยู่ เพราะคุณเองอิจฉาคนอื่นจนทำให้ความภูมิใจในตัวคุณเองหายไป ไม่ดีนะคะ .. จากคุณ : คุณหนูแดง เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 12:07:01

ความคิดเห็นที่ 17 อย่าคิดเรียนเพราะว่าเห็นคนอื่นเขาเรียน จงเรียนเพราะอยากที่จะเรียน มหาลัยชีวิตมีอะไรให้เรียนมากกว่าในตำราเยอะ จากคุณ : MitJung เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 12:17:06

ความคิดเห็นที่ 18 โถวว นังหนูขาวน้อย ฟุ้งซ่านมากไปอ่ะ จังหวะชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน สมัยเราเรียน เพื่อนทำงานมีกิจการของตัวเอง เราก็อิจฉา อยากหาเงินได้เองมั่ง เซ็งตัวเองมานั่งเรียนงกๆๆ หาเงินซักบาทยังไม่ได้ พอออกมา ก็มาเป็นลูกจ้างเค้าอีก คนที่มีกิจการตัวเองตั้งแต่ จบ ป ตรี โอ้โหวว ร่ำรวย ขยายงาน ตั้งตัวได้ก่อน 35 อีก เราก็มานั่งคิด กรูความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด ทำงานเป็นปี หาเงินได้เท่ากับเพื่อนทำงาน สองเดือนอะไรแบบนี้ -__-" แต่ก็อย่างว่านะคะ เป้าหมาย หนูขาวอยู่ที่ไหน ถ้ามีเวลา มีโอกาสก็ทำซะ คนเราหนทางชีวิตไม่เหมือนกัน อย่าไปเปรียบเทียบให้เสียเวลา เพราะถ้าคิดแนวหนูขาว พี่ฉิงคงล้มเหลวสุดกู่ เพราะเพื่อนทำงานก้าวหน้าไปถึงไหน เงินเดือนนี่ไม่ต้องพูดถึง ตำแหน่งอีกอะไรอีก สังคมเฮฮา เจอคนนั้น นัดคนนี้ ส่วนพี่ก็อยู่บ้านทำงานก๊อกแก๊ก เลี้ยงลูก ดูแลบ้าน และ สามีตามแต่โอกาสจะอำนวย แต่มันเป็นสิ่งที่เราทำแล้วมีความสุขม้ากกก มาก ตอนนี้คนที่บ้าน เค้าเรียกพี่ฉิงเป็น family manager ค่ะ คือจัดการทุกเรื่อง ทุกอย่าง ให้ทุกคนในบ้าน ไม่ว่าบ้านเราเอง บ้านพ่อแม่เรา บ้านพ่อแม่สามี พี่น้อง เครือญาติ อยู่กันได้อย่างมีความสุข ใครทุกข์ร้อนใจเรื่องอะไร ก็มาระบายกับเรา เราก็ฟังแล้วก็คุยกันไป แก้ไขกันไป แต่.....เงินไม่ได้ซักกะบาท มีแต่รอยยิ้มกะความสุขเป็นรางวัลแทนอ่ะค่ะ ปล -- อยากขยายสาขามาแถวบ้านพี่ไหม ^_^ จากคุณ : หวัดดีจ้ะ..ฉิงฉิง เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 12:37:51

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นครั้งแรกอย่างที่คุณอุดมว่าจริงๆครับ ที่เห็นคุณขาวมณีเศร้าแบบนี้... มีความคิดเห็นดีๆแนะนำมาเยอะแล้ว ส่วนตัวไม่มีอะไรจะแนะนำหรอกครับเพราะจากที่เคยรู้จักผ่านตัวหนังสือมา ผมว่าคุณขาวมณีมีความคิดความอ่านรวมถึงมุมมองในชีวิตที่คมชัดกว่าผมซะอีก... เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกคนครับ... จากคุณ : อยากเก่งเหมือนเตี่ย (อยากเก่งเหมือนเตี่ย) เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 12:38:45

ความคิดเห็นที่ 20 เห็นด้วย กับคุณ bigcy คุณยังดีกว่าผม... ผมอยู่ต่างประเทศ .. เปิดร้านทุกวัน... ทิ้งร้านไม่ได้.. ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือไทย... เป็นไงครับ..รู้สึกดีขึ้นมั้ย55 โท ก้อเคยเรียน แต่ไม่จบ..เพราะ ผมเข้าไปเอาความรู้..55 จากคุณ : Jedcon เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 12:45:55

ความคิดเห็นที่ 21 คนเรียนน้อยแต่ประสพความสำเร็จก็มีไม่น้อยนะครับ   เพราะเขาจะทำได้หลายๆอย่างแบบไม่อาย   และคุณก็สามารถค้าขายไปด้วยเรียนไปด้วยก็ได้ ผมเห็นคนๆหนึ่ง  ทำงานแม่บ้านที่ไต้หวัน ฮ่องกง  วันหนึ่งก็กลับมาเป็นลูกจ้างร้านขายของใน กทม.  จนวันหนึ่งเจ้าของเลิกเซ้งให้ทำต่อ    ทุกวันนี้รวยไม่รู้เรื่องแล้วครับ ค้าขายเงินทองไม่เคยขาดมือ  จริงไหมครับ จากคุณ : samr เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 13:01:22

ความคิดเห็นที่ 22 สู้ สู้ ค่ะ เป็นกำลังใจให้ ค่ะ จากคุณ : อิสวาร์ย่า เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 13:03:33

ความคิดเห็นที่ 23 คุณพูดได้อย่างไรว่า "ตัวเองล้มเหลวในสิ่งที่ไม่ได้ทำ" นั่นก็แสดงว่า เพื่อนคุณล้มเหลวในเรื่องการค้าขาย เช่นกัน จากคุณ : ป๋วย เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 13:08:31 A:203.150.200.213 X: TicketID:277950

ความคิดเห็นที่ 24 ถ้าทำงานแล้วไม่มีความสุขก็กลับไปเรียนเถอะครับ เอาใจช่วยละกันครับ จากคุณ : RAORUE เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 13:46:21

ความคิดเห็นที่ 25 คุณหนูขาวมณีค่ะ อย่าจิตตกเลยนะคะ รู้มั้ยการที่คุณหนูขาวมณีมีกิจการของตัวเอง ได้เป็นนายตัวเองมันเยี่ยมมากเลยนะ^^ แอ๋มเข้าใจความรู้สึกตรงนี้นะคะ เพราะแอ๋มก็เคยมองเพื่อนๆรุ่นเดียวกัน ที่เรียนจบโทกันเยอะมาก ไปนอกก็เยอะ ดูเหมือนแต่ละคนไปได้ดีกันทั้งนั้น แล้วตัวเราล่ะ ทำไมต๊อกต๋อยแบบนี้ ทำไมถึงมาอยู่อะไรแบบนี้ แต่เราคิดแบบนี้ก็ทุกข์ใจเปล่าๆ เราทำหน้าที่ของเราไปเรื่อยๆ มีความสุขกับสิ่งที่เรามีจะดีกว่า คุณหนูขาวมณีสู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ^^ จากคุณ : หิ่งห้อยดาวพฤหัส เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 14:14:48

ความคิดเห็นที่ 26 คุณหนูขาวมณีจิตตก!! ใครพูดอะไรให้ไม่สะบายใจหล่ะ นอนซะ ตื่นขึ้นมารับแสงวันใหม่ แล้วทิ้งเรื่องอื่นไปซะ ไร้สาระ คุณหนูสู้ๆ. สู้ตายคะ จากคุณ : แล้วเราก็รักกัน (เวลาในขวดเปล่า) เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 15:20:09

ความคิดเห็นที่ 27 หลานชายคนหนึ่งของป้า   มีอาการเดียวกับหนูขาวเลยค่ะ..พอเรียนจบปุ๊บก็ทำงานให้ที่บ้านเลย ส่วนเพื่อนๆของเขาส่วนใหญ่เรียนต่อ  แม้แต่ลูกของป้าที่สนิทกับเขามากก็เรียนต่อ ตอนที่มาช่วยงานที่บ้านใหม่ๆ  ก็ยังมีไฟอยู่  พอผ่านนานวันเข้าอยู่กับความจำเจทุกวัน ไปไหนก็ลำบาก ทุกวันนี้เลยออกอาการอย่างเดียวกับหนูขาว....วันๆทำงานอยู่กับบ้าน  อย่างมากปิดร้านก็ไปเที่ยวกับแฟนของเขา เขาว่าเขาเบื่อและเหงา.. แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เขาพยายามทนก็คือ  เขามีอนาคตของตัวเองแล้ว มีทุกอย่างพร้อมแล้ว อย่างที่คนที่ได้เรียนต่อ  พอเรียนจบแล้ว  จะมีอย่างเขาหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย.... คิดเสียว่าตอนนี้เราลำบากกว่าคนอื่น  ในตอนที่คนอื่นยังสบายๆกับการเรียน แต่พอถึงเวลาที่คนอื่นเริ่มต้น  เราก็มั่นคงแล้วนะคะ...... จากคุณ : ป้าพัด เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 15:31:33

ความคิดเห็นที่ 28 เส้นทางไมได้โดนกำหนดไว้นิครับว่าจบแล้วต้องเรียนต่อเลย ใจคุณหนูอยากเรียนจริงๆ ตอนนี้ก็พยายามเก็บทุนทรัพย์ไว้สิครับ อีกปีสองปีค่อยเรียนก็ได้.... อย่าคิดว่าหมดหวัง ท้อแท้เลยครับ มันจะทำให้ยิ่งท้อใหญ่ สู้ๆ ครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : คุณชายทหารไทย เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 15:59:10

ความคิดเห็นที่ 29 อย่าคิดมากเลยค่ะ เพื่อนเราก็ทำงานเงินเดือน 20000 อัพ ไปหมดแล้ว มีแต่เราที่ดักดาน แต่เราก็สามารถหาข้อดีของมันได้ แต่คิดอีกทีถ้าไม่อยากเป็นแบบนี้ก็ต้องสู้ค่ะ ปล.  ชอบชื่อล็อคอินคุณมากค่ะ อ่านทีไรนึกถึงแมวทู้ก...ที จากคุณ : เด็กอ้วนรักป๊าม๊า เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 16:04:47

ความคิดเห็นที่ 30 วันนี้คุณหนูขาวมณีมาแปลก เป็นอารมณ์ชั่ววูบใช่มั้ยคะ ดิฉันก็เคยเป็นเหมือนกัน ช่วงที่เหงาๆ และรู้สึกว่า ชีวิตมันแสนจำเจ อยู่แต่บ้าน ขาดสังคม เสื้อผ้า รองเท้าสวยๆเต็มตู้แต่ไม่มีโอกาสได้ใส่เหมือนตอนทำงานออฟฟิศ ยิ่งเพื่อนๆมีครอบครัว มีลูก โอกาสที่จะได้จอยกันเหมือนเก่าก็ไม่ค่อยมี ค้าขาย ไม่มีวันหยุด ไม่มีเสาร์-อาทิตย์ อยู่บ้านทั้งวันคนเดียว แรกๆก็คิดว่า ตัวเองน่าจะทำอะไรได้มากกว่าต้องนั่งเฝ้ากิจการ บ่นให้เพื่อนฟัง เขากลับบอกว่า มีแต่คนอิจฉาเธอ ทุกวันนี้ ชินกับการอยู่คนเดียว ไปไหนคนเดียวเสียแล้ว ช่วงไหนเงียบๆแว่บไปข้างนอกสัก 2ชั่วโมง รู้สึกอิสระจัง ไม่มีเจ้านาย ไม่มีลูกน้องให้ปวดหัวอย่างแต่ก่อน ไม่มีเพื่อนร่วมงานให้วุ่นวาย มีอะไรมากมายให้ทำในแต่ละวัน งานบ้าน ปลูกต้นไม้ ดูซีรีย์ อ่านหนังสือ สั่งซื้อของทางเน็ต เล่นเกมส์ เคยลงเรียนอาชีพต่างๆ ตั้งแต่อบรมวันเดียวยัน 3 เดือน พอได้ออกจากบ้านไปจริง กลับรู้สึกห่วงร้าน  ห่วงรายได้ที่เสียไป มีแต่เพื่อนคนอื่นๆที่ทำงานบริษัท เงินเดือนหลายหมื่น ยังให้ดิฉันช่วยคิดว่า จะลงทุนทำธุรกิจอะไรดี เบื่องานบริษัท ซึ่งยังไงก็ไม่ใช่เจ้านายตัวเอง แม่ค้าดีอย่าง มีเงินเข้ากระเป๋าทุกวัน ดีกว่ามนุษย์เงินเดือนเสียอีก ถ้าชอบอ่านหนังสือ คุณหนูขาวมณี สั่งซื้อทางเน็ตก็ได้ ทำตัวเองให้ว่างน้อยที่สุด ถ้าว่างมาก จะฟุ้งซ่านมาก ดิฉันเคยเป็นอยู่บ่อยๆ จนรู้ทันอารมณ์นี้แล้ว จากคุณ : เอื้องราตรี เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 16:36:20

ความคิดเห็นที่ 31 คุณ คุณหนูขาวมณี ลองดูโท มสธ สิคะ ตอนแรกก็กะลงเรียนนะคะเพราะไม่ค่อยมีเวลาเหมือนกัน แต่ตอนนี้ต้องย้ายบ้านคงไปต่อที่ขอนแก่นโน่นละค่ะ จากคุณ : kangkakangka เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 16:46:41

ความคิดเห็นที่ 32 น้องขาวมณี สาวมั่นของพี่หายไปไหน อาการจิตตกที่น้องเจอ  มันคือบททดสอบของชีวิตนะ พี่มีเพื่อนคนนึง ใฝ่ฝันอยากเป็นทหารเรือ ยอมลงทุนเปลี่ยนนามสกุลจากแซ่ มาใช้นามสกุลแม่ แล้วก็ดั้นด้นสอบเข้าเรียนทหารเรือได้สมใจ สมดังฝัน แต่เส้นทางก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ สถาบันอันทรงคุณค่า ได้มอบประสบการที่ดีให้หลายด้าน แต่ด้วยนิสัยส่วนตัวที่ไม่สอดคล้องกับอาชีพ ทำให้ก้าวหน้าไปไม่ถึงไหน สมัยเป็นจ่าทหารเรือ ขี่มอไซด์เก่าๆ ขี่ไปดับไปซ่อมไป จนสุดท้ายเขาตัดสินใจเบนเข็มมาทำกิจการส่วนตัว ขายอะไหล่มือสองรถญี่ปุ่น ตอนนี้  เขาเป็นเสาหลักของครอบครัวทั้งตระกูล พาลูกเมียเที่ยวได้ทุกปี ไม่เห็นเขาคิดเรียนต่ออะไรที่ไหน เขาบอกกับพี่ว่า คนเราต้องอยู่กับปัจจุบัน ทำให้ดีที่สุด ถ้าน้องอยากเรียนเพื่อพัฒนาความรู้ พัฒนาระบบการคิด พี่สนับสนุน มสธ. มีให้เรียนต่อ ป.โท ลองศึกษาดู (ไม่ได้หมายความว่าน้องไม่มีความคิด แต่การเรียนต่อ มันพัฒนาตรงนี้จริงๆ ) แต่ถ้าอยากเรียนให้เหมือนเพื่อน ก็ต้องมานั่งดูว่าเพื่อนเรียนไปทำไม แล้วเราจะเรียนไปทำไม เพื่อนที่ทำงานแล้วต้องใช้วุฒิปรับ เขาก็จำเป็นต้องเรียน ส่วนน้องก็บวกลบคูณหารดูว่า เรียนแล้วเอามาปรับใช้ได้ไม๊ ถ้าได้เรียนก็ดี อย่าเพิ่งจิตตกจ้า พี่ก็เรียนเอาตอนเกือบสี่สิบ เรียนผ่านหมดแล้วไม่ทำเรื่องจบอีกตะหาก แถมการงานพี่ก็เอาวุฒิตรงนี้มาปรับนะ แต่พี่ก็ไม่เดือดร้อน เจ้าสัวดังๆ เขาก็เรียนน้อยกันหลายคน และถ้าอยากเรียนจริงๆ ต่อให้อายุห้าสิบก็ยังไม่สาย พี่รอสาวมั่นคนเดิมกลับมานะคะ จากคุณ : มี่ (แม่มดขี่ไม้กวาด) เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 16:56:54

ความคิดเห็นที่ 33 T___T  ขอบคุณทุกๆคนมากๆๆเลยนะคะ  พูดอะไรไม่ออกเลย  ซึ้งใจมาก ปล. ขออนุญาตเอาลอคอินอันเก่าสมัยยังสาวมาแจกกีฟนะคะ (ขาวมณีกีฟหมดเกลี้ยงไปแล้ว) ไม่ใช่จะตอบแทนแต่อยากให้รู้ว่าทุกๆคำพูดของทุกๆคนมีค่าสำหรับขาวมณีผู้เดียวดายอ้างว้างมากแค่ไหน (แอบเว่อร์อีกแล้ว  แต่มันก็จริงนะ)   ซึ้งมาก  หัวเราะไม่ออก  ไปตั้งหลักก่อน  เดี๋ยวค่อยมาแว๊นๆใหม่   ขอบคุณทุกๆๆๆๆคนมากๆๆๆๆๆๆนะคะ จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 17:15:07

ความคิดเห็นที่ 34 มาช้าไปหรือเปล่า พอดีวันนี้พี่ออกไปธุระ จะบอกว่า คนหนุ่มสาวหลายคนฝันอยากมีกิจการ เป็นของตัวเอง แต่ติดต้องทำหน้าที่เรียน ทำงานและแข่งขัน กันในบริษัทอยู่ตลอด บางคนห่างคุณพ่อคุณแม่ เพราะต้องมาทำงานหาเงิน สร้างฝัน สร้างอนาคต น้องขาวมีกิจการ มีลูกน้อง ได้อยู่กับครอบครัว  คิดว่าหลายคนอยากใช้ชีวิตแบบนี้แต่ทำไม่ได้ สิ่งที่น้องขาว เหงา และรู้สึกตอนนี้ คล้ายๆกับช่วงเวลาวัยรุ่นของน้องขาวหายไป เพราะมีหน้าที่ดูแลกิจการ ดูแลลูกน้อง  เพื่อนวัยเดียวกันก็ไปเรียนต่อกันหมด   อยากแนะนำ ให้น้องขาว หาเรียนภาคค่ำ เสาร์ อาทิตย์ หรือไม่ มหาลัยสุโขทัย  เรียนไประหว่างดูร้าน คุมลูกน้อง เอาความรู้เพิ่มเติม จะได้ไม่เบื่อ คิดถึงเพื่อนฝูง หาเวลา ไปเที่ยวพักผ่อนบ้างก็ได้จ๊ะ   ปล.  อย่าทิ้งชีวิตวัยรุ่น เพราะพี่เชื่อว่า ความเป็นเด็ก ยังอยู่กับเราทุกคน ค่ะ จากคุณ : onlycat เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 19:54:34

ความคิดเห็นที่ 35 ......น้องขาวสู้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ..... จากคุณ : ...I'm ลั้นลา... (~AcareMom~) เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 20:26:24

ความคิดเห็นที่ 36 ^^^ ^^^ ขอบคุณมากๆค่ะ   __/\__ จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 20:38:18

ความคิดเห็นที่ 37 ใช้สติ แล้วค่อย ๆ คิดนะครับ  ว่าเขาเรียนเพื่ออะไร เขาเรียนเพื่อจะได้บัตรผ่าน แล้วมาประกอบอาชีพหาเงินเลี้ยงปาก เลี้ยงท้อง คุณหนูขาวฯ ได้เปรียบ ได้โอกาสทางเศรษฐศาสตร์กว่าเขาตั้งเยอะ แล้วเราจะวกกลับไป เพื่ออะไร.........!?!         .........สิ่งที่อยู่กับเรา  มันจะมีความสำคัญก็ตอนที่มันจากเราไป........... จากคุณ : เจ็บไม่อั้น เขียนเมื่อ : 23 พ.ค. 54 22:16:48

ความคิดเห็นที่ 38 กำล้งใจเพียบ จากคุณ : ชัย (lakdee) เขียนเมื่อ : 24 พ.ค. 54 00:42:43

ความคิดเห็นที่ 39 "การเรียน" ผมไม่นับว่าเป็นความสำเร็จนะ ง่ายเกินไป ไม่ได้ยินดีอะไรกับปริญญาขนาดนั้น ทำกิจการคุณให้สำเร็จดีกว่าครับ อันนั้นต่างหากที่เรียก "ความสำเร็จ" จากคุณ : 30Seconds2Dreams เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 54 01:18:22