ความคิดเห็นที่ 1 ขอตอบแบบคนมีคู่แบบอยู่กินโดยไม่ได้แต่งกันนะคะ ตัวเราก็ออกจากงานประจำมาได้เกือบสามปีแล้ว แฟนก็ไม่อยากให้อยู่เฉย ก็เลยขายของออนไลน์ แฟนเราก็ทำงานปกติ แนะนำให้แฟนคุณใช้ชีวิตแม่บ้านอย่างเดียวดีกว่ามั้ย ถ้าไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินทองแบบที่ต้องช่วยกันทำ คุณก็ดูกิจการไป ส่วนเค้าก็ทำหน้าที่ดูแลคุณโดยที่ไม่ต้องมายุ่งในการบริหารงาน จากคุณ : taoratty เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:25:19

ความคิดเห็นที่ 2 เอาใจช่วยละกันครับ ไม่รู้จะให้ปรึกษายังไง แหะๆ จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:25:35

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีครับน้าทองฯ อืม เรื่องนี้คนสองคนเท่านั้นครับที่จะทราบถึงปัญหาที่เกิดขึ้น การที่น้าฯจะหาเวลาให้ตัวเอง นั่งนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นปัญหาที่ผ่านมานั้นเป็นเรื่องที่ดีครับ แต่อย่าลืมว่าปัญหาทุกปัญหาในโลกใบนี้ มีแค่ ๒ ประเภทครับ คือปัญหาที่แก้ไขได้ และ ปัญหาที่แก้ไขไม่ได้ ครับ บางครั้งคิดไปคิดมา ผลลัพธ์ไม่มี คำตอบก็ไม่ได้ ก็จำเป็นต้องทนไปครับ ปัญหาในตอนนี้ ณ ปัจจุบันนี้ อาจจะเป็นปัญหาที่แก้ไขไม่ได้ แต่ในอนาคตก็ไม่แน่ว่าจะเป็นเช่น ณ เวลานี้เสมอไปครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : ทะลายร่างทะลวงใจ เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:26:26

ความคิดเห็นที่ 4 น้องทอง ชีวิตการทำงานของคู่ป้ากับน้องทอง เหมือนกันเลยค่ะ และก็เกิดสถานะการณ์เดียวกันเลยค่ะ ความเห็นไม่ลงรอยกัน ไม่ยอมลงให้กัน ไม่มั่นใจความคิดของอีกฝ่ายหนึ่งด้วยความที่เราเป็นสามีภรรยากัน เรื่องงานจะขัดกันตลอด      สามีป้าเป็นคนใจร้อน และเสียงดัง เพราะฉะนั้นถ้าทะเลาะกันป้าจะไม่พูดด้วย งานก็เสีย เพราะหยุดไปเลย   ในเเมื่อเค้าไม่ได้ตระหนัก ในความรู้สึกขัดแย้งแบบนี้ ปัาจัดการความรู้สึกและกำหนดตัวเองค่ะ งานที่เค้าทำหรือเค้าเป็นคนลงมือ ไป ป้าจะไม่ไปแตะต้อง ไม่ไปยุ่งหรือออกความเห็นอะไรทั้งสิ้น แต่จะมองอยู่ห่างๆ     ถ้าจะเห็นผลเสียและดูแล้วว่า ไม่น่าร้ายแรงนักและ จะเสียของ เสียเงินแต่ไม่มากมาย จะปล่อยให่ผิดพลาดไปเลยค่ะ ให้ประสบการณ์สอนเค้าเองค่ะ โดยที่เราไม่ต้องไป แย้งตอนนั้น เพราะยังไม่เกิดเหตุการณ์ขี้นเค้าไม่มีวันเชื่อเรา จากคุณ : ป้าลายคราม เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:28:20

ความคิดเห็นที่ 5 เราได้เรียนรู้ว่า ..... ชีวิตคู่ยากที่จะใช้คำว่า "ราบรื่น" ค่ะ ความเหนื่อยเกิดขึ้นทุกวันกับคนทั้งคู่ ไม่รู้ว่า จะมีวิธีดีดีอะไร ที่จะเอามาใช้แก้ไขให้ได้ทุกเรื่อง เห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน ตั้งแต่เราเล็กๆ มันทำให้เรารับรู้ว่า "นี่แหล่ะ ชีวิตคู่" เราจะไม่หนี "ความลำบาก" เพราะเราต้องการใช้ชีวิตให้คุ้มค่ากับที่ได้เกิดมาค่ะ ปล. เราไม่กลัวความเครียดค่ะ จากคุณ : ป๋วย เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:34:10 A:183.89.51.182 X: TicketID:277950

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนทำงานต้องทำงานกับพนักงาน ไม่ใช่ทำงานกับภรรยาครับ แต่มันคงแยกกันยากใช่ไหม เหนื่อยก็คงต้องพักครับ แล้วค่อยว่ากันใหม่นะ จากคุณ : Xbreeder เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:36:31

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นกำลังใจให้นะคะ... คุณแค่เหนื่อยค่ะ พักนิ่งๆเดี๋ยวก็หาย จากคุณ : เทียนสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:50:06

ความคิดเห็นที่ 8 มีบ้าง ในบางเวลาค่ะ แต่ก็จะไม่ให้ความรู้สึกนี้เกิดบ่อย ๆ ทางออก     แปรงฟัน แปรงขน ให้ขนม เล่นกะน้องหมา จากนั้น   หาอะไรมานั่งดื่มสะบาย ๆ นั่งเล่นคอม  หรือไม่ก็ออกไปนวดค่ะ จากคุณ : แม่จากัวร์ เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:52:54

ความคิดเห็นที่ 9 ดิฉันก็เป็นค่ะ อยากอยู่คนเดียวบางช่วงเวลา ทั้งที่สามีก็แสนดีเอาใจทุกอย่าง แต่ความคิดเรื่องอยากอยู่คนเดียวจะมีมาบางช่วงค่ะ ก็เคยพูดกับสามีนะ เค้าบอกว่าก็กลับไปเที่ยวเมืองไทยคนเดียวซักพักสิ (อยู่ต่างประเทสกับสามี)เมื่อปีที่แล้วดิฉันเลยทำตามที่เขาแนะนำกลับไปเมืองไทยตั้ง 2เดือนกว่าแนะ สบายใจเลย ไปอยุ่กับพ่อแม่ มีขัดใจนิดหน่อยเพราะสามีโทรหาได้ทุกวัน จากคุณ : sweeturai เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:55:35

ความคิดเห็นที่ 10 เนี่ย คู่กันเวลามาทำงานด้วยกันแล้วมันจะเป็นแบบนี้แหละค่ะ ร้อยละร้อย คุณทองอย่าได้เป็นห่วงไป ช่วงนี้มันเป็นการปรับตัว คุณทองได้เห็นคุณไหมอีกแบบนึง อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนนั่นเอง เห็นแล้วบางอย่างก็ไม่ถูกใจ บางอย่างก็เซ็ง แล้วมันวนซ้ำไปมา เลยเกิดอาการเหนื่อยล้า ออกไปเที่ยวกินเหล้ากับเพื่อนเดือนละหนสิคะ ไปบ่นๆ ระบายๆ ออกไป เด๋วก็หาย ที่จริง ในเรื่องงาน คุณทองกับคุณไหม พูดคุยกันสิคะ ว่าแต่ละคนจะมาทรีทอีกคนแบบสามีภรรยาไม่ได้ มันต้อง professional ทั้งคู่ ถึงจะตัดเรื่องอารมณ์ออกไป คุณทองรับผิดชอบแค่ไหน คุณไหมรับผิดชอบแค่ไหน แล้วอย่าก้าวก่ายกัน แต่เรื่องรายงาน ใครรายงานใคร อันนี้ต้องทำ เพราะมีผลกับงาน จะ่ว่ากล่าวกัน ก็ทำได้ แต่ขอให้อยู่ในเนื้องาน อย่ามั่วเอาเรื่องส่วนตัวไปปะปน แบบว่า มีแอบแถมเพราะมันกรุ่นๆ อยู่แล้วก่อนหน้านี้ เราทำงานกับน้องสาวเรา ก็เป็นค่ะ เรื่องว่ากัน เรื่องอารมณ์เสียใส่กัน แบบไม่ได้ดั่งใจนี่ ปกติมาก แต่เราจะเงียบกว่า อีกพักนึง น้องเราก็คิดตกว่าไม่ควรใช้อารมณ์ เธอก็มีการปรับตัวเรื่อยๆ ส่วนเราก็ปรับค่ะ บางทีสไตล์การทำงาน สปีดการทำงาน การลำดับความสำคัญของงานแต่ละคนไม่เหมือนกัน ก็ต้องคุยกันว่าเหตุผลของใครคืออะไร แต่.........ก็อยากจะบอกอีก ว่าเรื่องพวกนี้ ไม่มีผลต่อความรักแบบสามี-ภรรยาหรอกคุณทอง เคยรักยังไง ก็ยังรักอยู่แหละ เพียงแต่บางครั้งมันไม่อยากทำอะไร อย่างเรากับสามี ถ้าเกิดใครมีอาการเบื่อๆ เซ็งๆ ต้องรีบกระโจนหาเพื่อนสนิททันที เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศค่ะ อย่าอยู่กันสองคน ไปหาเพื่อน ไปทั้งคู่ ต่างคนต่างไปหา ต่างคนต่างกลับมาเล่า ทำให้ชีวิตมันมีสีสัน บางครั้ง เราชาชินกับคนข้างตัวมากเกินไป จนมองไม่เห็นข้อดี เพื่อนสามีเรา เคยบ่นให้สามีฟัง ว่าเมียเค้าจุกจิก ขี้เหนียว ดุ ให้เงินสามีวันละร้อย จะซื้ออะไรก็ต้องแอบซื้อ สามีเราฟังแล้ว เค้านิ่งๆ แต่เรารู้ว่าเค้าคิดอะไรในใจ ฟังเรื่องเมียคนอื่นมา เค้าจะรู้เลยว่า ไอ้ที่มีอยู่นี่ มันบุญท่วมหัวมากแล้ว ^_^ ถึงจะไม่ดีที่สุด แต่ไอ้เรื่องหยุมหยิมแบบนี้ เราไม่เคยทำ ก็ทำให้เค้ามีโอกาส หันมาสำรวจคนข้างตัวมากขึ้นค่ะ และเลิกจากอาการชาชินได้ ถ้ามีปัญหากันอีก แล้วคุณทองอยากรวบอำนาจการตัดสินใจ ต้องบอกคุณไหมให้ไปนวดตัว ไปเสริมสวย ไปเข้าสปา ทำนองว่าเอาเงินซื้อความสุขนิดหน่อย แต่ผลที่ได้ เราว่า มันทำให้ อารมณ์ดีทั้งคู่นะคะ ถึงแม้จะดูเล็กน้อยๆ อีกไม่นานก็หายค่ะ คุณทอง ใช้เวลาอีกซักระยะ คุณทองจะปรับตัวเข้ากับคุณไหม คนใหม่ได้เอง จากคุณ : หวัดดีจ้ะ..ฉิงฉิง เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 22:56:50

ความคิดเห็นที่ 11 ได้มีการแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบกันอย่างชัดเจนหรือยังไครับ? จุดอ่อนของการทำงานในครอบครัวคือ เส้นแบ่งเรื่องหน้าที่ความรับผิดชอบกับอำนาจการตัดสินใจไม่ชัดเจน ทำให้มีปัญหาเรื่องวิธีการทำงานอย่างที่ว่านี่แหละครับ อย่าลืมว่าสุดท้าย ไม่มีวิธีการทำงานไหนดีกว่ากัน เหมือนกับนิสัยของแต่ละคนที่ต่างกัน สิ่งสำคัญคือ สามารถนำผลลัพธ์ของงานที่ต้องการมาได้หรือเปล่า จากคุณ : Baritone เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 23:02:20

ความคิดเห็นที่ 12 สามี-ภรรยา ทำงานด้วยกัน โดยไม่มีใครเป็นผู้นำ มักจะเจอปัญหาอย่างนี้     ทั้งที่ตั้งใจทำให้ดีทั้งคู่     ผมแนะนำว่า คุณทั้งคู่ต้องคุยกัน แล้วแบ่งงานรับผิดชอบให้ชัดเจน     และอย่าก้าวก่ายการตัดสินใจกัน แต่ขอคำปรึกษาได้     คุณทำธุรกิจ มันเป็นรูปแบบของบริษัทอยู่แล้ว แบ่งงานกันตามความชำนาญ     ของแต่ละคน หรือตามความสำคัญของงานที่ต้องเป็นคุณหรือเธอเท่านั้น     ที่สำคัญ คือต้องแยกให้ออกว่าเป็นงานธุรกิจ หรือเป็นเรื่องส่วนตัว     ฟังดูมันอาจจะยาก เพราะความสัมพันธ์ของสามีภรรยา มันไม่แยกเวลาตามด้วย     แต่พยายามคิด ว่า เรา จะทำงานอย่างมืออาชีพ ครับ และควรจะคิดเหมือนกัน     ผมกับภรรยาไม่ได้ทำธุรกิจด้วยกัน ต่างคนต่างมีงานประจำของตนเอง     แต่เรามีบ้าน มีครอบครัวด้วยกัน เวลามีปัญหาของบ้าน ต้องซ่อมแซม หรือ     เปลี่ยนแปลง ผมจะเป็นคนตัดสินใจในเรื่องของโครงสร้างความแข็งแรง วัสดุที่     จำเป็นต้องใช้   ส่วนเรื่องความสวยงามความสะอาด ความสะดวกสบาย แม่บ้านผม     เป็นคนตัดสินใจ และที่เราต้องคุยกันตกลงร่วมกันก็คือเรื่องค่าใช้จ่าย ว่ามันถูก     หรือแพง มีเงินพอหรือไม่ ( ถึงมันจะเป็นส่วนที่ผมออกเงินคนเดียวก็เถอะ )     มันทำให้ผมลดการขัดแย้งในบ้านได้พอสมควร     ลองคุยกันดูนะ  อย่างไรก็เป็นธุรกิจของคุณทั้งคู่ นะครับ จากคุณ : ว่าวปักเป้า เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 23:17:31

ความคิดเห็นที่ 13 ทำงาน กิน นอน ตื่น เที่ยว ด้วยกันเกือบตลอดเวลามา 12 ปีแล้วค่ะ ( ไม่นับเวลาที่สามีนอกลู่ นอกทางนะคะ ) แต่เราเป็นตัวของตัวเอง เวลางานที่เป็นหน้าที่ของเราๆตัดสินใจได้เต็มที่ งานที่สามีรับผิดชอบ เค้าตัดสินใจเต็มที่เหมือนกันค่ะ สำหรับเราเองมีบ้างที่ต้องปรึกษากับสามีก่อนการตัดสินใจ เพราะไม่อยากเสียงาน สามีเอง อันไหนที่ไม่แน่ใจก็จะถามเราก่อนค่ะ เวลาคิดเห็นไม่ตรงกัน เราทั้งคู่จะกลับมาคุยกัน เถียงกัน หรือทะเลาะกัน แล้วแต่จะเรียก กันเงียบๆในสถานที่ส่วนตัวค่ะ ไม่เคยมีใครเห็นเราโต้แย้งกันเรื่องงาน เราเอง และสามี ก็มีช่วงเวลาที่อยากอยู่เงียบๆตามลำพังบ้าง แต่ไม่เคยได้ทำค่ะ เวลาเครียดๆเค้าจะลากเราซ้อนท้ายมอ'ไซด์ แล้วขี่ออกไปไกลๆ โดยไม่คุยกันค่ะ อาจเป็นเพราะคุณทองและภรรยา เพิ่งมาร่วมงานกันมั้งคะเลยยังปรับตัวไม่ได้ ใจเย็นๆค่ะ เค้าร้อน เราเย็น และควรคุยกันว่าถ้าเวลาเราร้อน เค้าควรจะเย็นด้วยเช่นกันค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : ดอกฟ้า (ดอกดาวเรือง) เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 23:32:07

ความคิดเห็นที่ 14 เรากับสามีคบหาแต่งงานมา 14 ปีแล้ว คุณมีความรู้สึกแบบเดียวกับสามีของเรา โดยที่เราไม่รู้ตัวว่าสามีเราคิดอะไรอยู่ และเราก็มีนิสัยที่ไม่ดี คืองอน แล้ว เงียบ อยากพูดในฐานะภรรยาที่ถูกสามีทอดทิ้ง คุณยังรักเธออยู่ เราอยากให้คุณพูด และอธิบายให้ภรรยาคุณรู้และเข้าใจ ว่าเพราะเหตุใด คุณจึงมีความรู้สึกเช่นนี้ อย่าทำเหมือนเช่นสามีเราทำกับเราอยู่ คือไม่อธิบายให้เราเข้าใจก่อน ตัวเราเองยังเจ็บปวด สับสน และเสียใจมาก. จากคุณ : คนเข้ามาอ่าน เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 23:43:33 A:124.121.180.242 X: TicketID:203744

ความคิดเห็นที่ 15 ตอนรินทร์ลาออกจากงานประจำ สามีบริหารบริษัท ที่เป็นธุรกิจส่วนตัวอยู่ ตอนยังทำงานประจำ หน้าที่รินทร์ ในบริษัท (ตัวเอง) คือ ทำใบเสนอราคา กับ วางแพลนงานคร่าวๆ ที่เหลือ สามีดิวเอง ทำเอง ทั้งหมด ดังนั้น ความยุ่งเกี่ยวกันในงาน มีน้อยมากๆๆๆๆๆ เพราะรินทร์ก็เหนื่อยจากงานประจำอยู่แล้ว ขี้เกียจปวดหัวกับเรื่องบริษัทของตัวเองด้วย ส่วนสามีชีวิตอิสระมากๆๆๆๆๆๆๆ ส่งเมล์หาลูกค้า สั่งงานลูกน้อง / Supplier เสร็จ ชีวิตวันๆ ว่างมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นอิสระมากๆๆๆๆๆๆๆๆ พอรินทร์ลาออกจากงานประจำมา เดือนแรก ทะเลาะกันจนบ้านเกือบแตก เกือบเลิกกัน เค้าหงุดหงิดใส่ กับทุกเรื่อง พูดอะไรก็ไม่เข้าหูเค้าเลย จนต้องมานั่งจับเข่าคุยกัน ทำให้รู้สาเหตุว่า อ้อ... ที่หงุดหงิดมากขนาดนี้เนี่ย เพราะเค้ารู้สึกว่า โลกส่วนตัวเค้าหายไป เค้าเคยตัดสินใจอะไรๆ คนเดียว อยู่ๆ ก็มีเรามานั่งขัด นั่งแย้ง ไม่ต้องถามว่า ใครผิด ใครถูก เพราะต่างคนต่างมีเหตุผลของตัวเอง เหลือแค่ว่า ความเห็นใคร ก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด เท่านั้นพอ ช่วงนั้น รินทร์รู้สึกว่า ถ้ายัง ฝืน ใจ อยู่ด้วยกันต่อไป พังแน่ๆ เพราะคนเรา เวลาทะเลาะกัน 1 + 1 = 3 3 + 3 = 8 มันมีแต่ทวีคูณ และ แรงขึ้น รินทร์ เลยตัดสินใจ แยกกับเค้าอยู่ 10 วันค่ะ ให้เค้ากลับไปอยู่บ้านแม่เค้า (แต่งงานแล้ว อยู่บ้านรินทร์) ไม่ต้องโทรหากัน เรื่องงานที่ทำด้วยกัน ให้คุยผ่านลูกน้อง (มือขวา) ไปก่อน ไม่ต้องรับรู้เรื่องราว ของกันและกันเลย ให้เค้าใช้เวลาส่วนตัวของเค้า ใคร่ครวญดูว่า ที่หงุดหงิด เพราะหมดรัก รินทร์ หรือว่า หงุดหงิด เพราะยังปรับตัวกับชีิวิตใหม่ไม่ได้ ผลสรุปออกมาว่า เค้าเข้าใจตัวเองมากขึ้นว่า เค้ายังรักเรามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เหมือนเดิมเลย แต่แค่เค้ายังปรับตัวกับชีวิตที่มีอีกคนมาอยู่ด้วยตลอด..... ยังไม่ได้ พอแยกกัน เค้าก็รู้แล้วว่า มัน "ต้อง" ปรับแล้ว เค้าก็ยอมปรับ ส่วนทางรินทร์ ก็ปรับให้เค้าโดยการที่... ถ้ามีทริปไปตรวจงานตจว. รินทร์ จะให้เค้าไปคนเดียว เพื่อให้เค้าได้มีเวลาส่วนตัวของเค้าบ้าง ส่วนรินทร์ ก็อยู่กรุงเทพ (เค้าจะจัดลูกน้องมารับ-ส่งไปไหนมาไหนตลอด) แล้วเรื่องงาน ก็แบ่งเส้นกันให้ "ชัดเจน" ไปเลยว่า หน้าที่ใคร ดูแลเรื่องอะไร และเมื่อแบ่งหน้าที่กันแล้ว อย่ายุ่งกัน แม้มันจะขัดใจก็ตาม ถ้าฝ่ายใด อยากได้คำปรึกษา เดี๋ยวถามเอง บางครั้ง รินทร์เห็นเค้าตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง โคดขัดใจเลย รินทร์ ก็ต้องปล่อยเค้า เพราะเราถือว่า เราก็ต้องให้เกียรติ ความคิดเค้า แต่ถ้ารู้สึกว่า เฮ้ย.... เดี๋ยวต้องมีปัญหาแน่เลย ก็จะมีแอบๆ พูดอ้อมๆ บ้าง หรือ บางทีก็พูดตรงๆ แต่ครั้งเดียว... จบ.... ไม่จ๊อะแจ๊ะ สิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากแยกกันอยู่ 10...... จนถึงวันนี้ 4 ปีกว่าแล้วค่ะ ชีวิตก็ลงตัวมากขึ้นเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรื่องแบบนี้ มันต้องปรับตัว ทั้ง 2 ฝ่ายค่ะ แล้วก็ตามคห.บนๆ บอกเลยว่า..... ต้องแบ่ง บทบาท และ หน้าที่ ให้ชัดเจน เวลาเลิกงานกลับบ้านแล้ว อย่าเอางานกลับไปด้วย ทิ้งไว้ที่ทำงานเท่านั้นพอค่ะ ไม่งั้น ชีวิตมันจะกลายเป็น ไม่มีระบบ ไม่มีระเบียบ และมันจะนำพามา ซึ่ง ไม่มีความสุข ขอให้ใจเย็นๆ ค่อยๆ คุยกันดูนะคะ ^o^ จากคุณ : ~~ LucKy_RiN ลัล..ล้า..~~ เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 23:49:16

ความคิดเห็นที่ 16 ลืมบอกไป เรื่องนึงค่ะ ส่วนเรื่องที่ว่า เวลาทะเลาะกัน แล้วฝ่ายชายต้องเป็นฝ่ายง้อตลอด ลองคุยกันดูนะคะ ขอเค้าไปเลยค่ะ ว่าเวลาโมโหอะไร ขอให้ฝ่ายหญิงพูดออกมาเลยตรงๆ อย่ามาเงียบ อย่าประชด เพราะคุณทองรักเค้ามากๆๆๆๆๆ พร้อมที่จะปรับให้ทุกอย่าง ถ้าทำได้ แต่ขออย่างเดียว ขอให้บอก เพราะถ้าไม่บอก..... ผู้หญิง กับ ผู้ชาย คิดอะไร สวนทางกันตลอดค่ะ สมัยก่อน รินทร์ โคด งี่เง่าเลย โมโหแล้ว ไม่พูด แถม ประชด ประชัน สามีเรียกมาเคลียร์..... เคลียร์เสร็จ เค้าก็บอกว่า อยากได้อะไร... บอกดิ..... ถ้าทำให้ได้.... ทำให้อยู่แล้ว ไม่บอกใครจะไปรู้ฟระ.... หลังๆ รินทร์ เลยลองเลิกงอน ใช้วิธีบอกตรงๆ เลยว่า....... อย่างนี้ ไม่ชอบนะ..... อย่างนี้ โมโหนะ...... อย่าทำอีก...... สิ่งที่ได้กลับมา....... เออ.... ดีจัง เค้าปรับให้จริงๆ ด้วย เรื่องทะเลาะกันมันก็น้อยลงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไปเรื่อยๆ คุยกันตรงๆ ไปเลยค่ะ บอกไปเลยว่า อย่าใช้ความเงียบเลย มันไม่ดีหรอกค่ะ...... จากคุณ : ~~ LucKy_RiN ลัล..ล้า..~~ เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 23:53:21

ความคิดเห็นที่ 17 กำลังจะบอกว่าทำงานกันคนละที่จะดีที่สุด แต่ก็ลาออกมาแล้วนี่  ต้องเดินหน้าต่อไป ต้องปรับตัวใหม่ทั้งคู่เลยล่ะครับ ขอให้ราบรื่นตลอดไปนะครับ จากคุณ : samr เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 54 23:55:16

ความคิดเห็นที่ 18 ขอออกความคิดเห็นนะคะ ไม่ใช่เป็นคู่สามีภรรยากันคะ แต่เป็นพ่อกับลูกคะ เมื่อก่อนพ่อเปิดโรงพิมพ์เล็ก ๆ แล้ว ก็ฝืนทำมาตลอดจนหนี้ท่วมตัว ต้องเลิกปิดกิจการไป แต่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่พ่ออายุ 15 ท่านก็ทำงานมาตลอด แต่พอปิดกิจการแล้ว ท่านก็ว่างคะ คนเคยทำงาน พอไม่ได้ทำงานเหมือนแต่ก่อนแล้ว ก็เกิดความเครียด เรากับพ่อทะเลาะกันทุกวัน เถียงกันทุกเรื่อง ทะเลาะกันมาหลายเดือน เนื่องจากพ่อเครียดมากคะ พวกเรา(พี่น้อง)ปรึกษากันแล้วว่า จะให้พ่อไปฟิตเนสเพื่อออกกำลังกาย และได้สมาคมกับคนอื่น ๆ เพื่อฆ่าเวลาทำให้พ่อไม่เครียด พอหลัง ๆ ท่านเริ่มคุ้นเคยกับชีวิตประจำวันแบบใหม่ เรื่องทะเลาะกันก็น้อยลงไปคะ นี่เพิ่งย้ายมาบ้านใหม่ หลังจากย้ายมา เรากับพ่อก็ทะเลาะกันอีกคะ ทะเลาะกันมาเกือบ 2 เดือน เป็นเหมือนเคย ทะเลาะทุกอย่าง ทุกเรื่อง สากกะเบือยันเรือรบ เราสองคนทะเลาะกันได้หมด นี่ก็เพิ่งจะปรับตัวเข้าหากันได้คะ เพิ่งคิดเห็นตรงกันไม่กี่สัปดาห์มานี่เองคะ เราว่านะคะ แฟนของคุณอาจจะเป็นเหมือนพ่อของเราก็ได้คะ แล้วเขาก็ไม่รู้ตัวหรอกคะว่า เขาทำอะไรลงไป เขากำลังเครียดมากน่ะคะ คุณต้องพยายามอดทนมาก ๆ นะคะ พอแฟนของคุณปรับตัวได้แล้ว พวกคุณก็คงจะเป็นเหมือนเรากับพ่อของเรานั่นแหละคะ จากคุณ : วิหคลม เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 00:26:17

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นค่ะ พอมีปัญหา ก็คุย คุย แล้วก็คุย เรื่องบางเรื่องกว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงก็กินเวลาหลายปี   ชีวิตคู่นี่จะทำให้มีความสุขทุกวันและตลอดไปนี่ยาก ถ้าฝ่ายนึงต้องพยายามฝ่ายเดียว ถ้าฝ่ายนึงมองไม่เห็นปัญหาของอีกฝ่ายนึงทั้งๆที่มีการพูดคุยไปแล้วและไม่นำไปสู่การแก้ไขเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายจมกับปัญหาแต่เพียงผู้เดียว การปลีกไปมีเวลาคนเดียวก็ดีค่ะ  อยากทำเหมือนกันแต่โอกาสยังไม่อำนวย จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 01:30:31

ความคิดเห็นที่ 20 เป็น ธรรมชาติ  ของ ผัวเมีย จากคุณ : ชัย (lakdee) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 07:55:15

ความคิดเห็นที่ 21 ลิ้นกับฟัน ในร่างกาย ยังมีกระทบกระทั่งกันเลยจ๊ะ... เคยได้ยินมาว่า ทุก ๆ 3/5/4/9/12/15/17/19/21....ของชีวิตคู่ ถ้าประคบประงบไม่ดี ....เรื่องเล็กแบบไม้จิ้มฟัน ..ยังสามารถทำให้เป็นจุดเปลี่ยนได้ ธรรมดาของคนที่อยู่ใกล้ชิดกัน .... บางครั้งดูเหมือนเค้าไม่แคร์/ไม่ให้เกียรติเรา แต่จริงๆ อาจจะไม่ใช่อย่างที่คิด...เพียงแต่ "ไม่เข้าใจ" กันมากกว่า.... ที่บ้าน....เจอบ่อยมากแทบไม่หยุดเสาร์/อาทิตย์ ซะด้วยซ้ำ... ปล่อยให้อารมณ์อยู่ในโหมดปกติ....แล้วเราก้อมานั่งคุยกันจ๊ะ ลองดูซิ!!! จากคุณ : ยายซิ่ง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 08:27:40

ความคิดเห็นที่ 22 ตัวเองก็เจอกับปัญหานี้ ด้วยพื้นฐานความคิดก็ต่างกันมากอยู่ พอมาทำงานของตัวเองด้วยกัน เหนื่อยใจสุดๆ เหมือนเดินซ้าย อีกคนเดินขวา เราพยายามชี้เหตุผลให้เห็น ข้อดี ข้อเสีย แต่แฟนเป็นคนดื้อ ดันทุรัง บางทีก็เจ๊ง เราก็แก้ไขกันไป เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ ยังหาทางออกดีๆ ไม่ได้ สิ่งที่ทำอยู่ คือ แบ่งความรับผิดชอบให้ชัดเจน งานเค้าก็ให้เค้าไป อย่าไปรู้ไปเห็น เห็นก็ขัดเคืองใจ ปล่อยไป งานเรา เราก็รับผิดชอบ อย่ามายุ่ง แต่ที่แน่ๆ แฟนชอบหาเรื่องยุ่งๆ มาให้เราแก้อยู่เรื่อย สุดท้าย เราบอกว่า ให้แก้เอง คราวนี้ ซาบซึ้งเลย ว่ามันเหนื่อยแค่ไหน 555 จากคุณ : ลั่นทมเขาหลวง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 08:40:13

ความคิดเห็นที่ 23 ยังไม่ถึงขนาดนั้นเลยครับ ยังอยู่ในช่วงโปรโมชั่นอยู่เลย จะมีทะเลาะกันบ้างก็เงียบกันทั้งคู่ สักพักก็นึกออกว่ามันไร้สาระเกินกว่าจะทะเลาะกัน ความเห็นที่แตกต่างเป็นสิ่งจำเป็นในการพัฒนา แตกต่าง แต่ไม่แตกแยกครับ บ้านเมืองต้องการควาสมานฉันท์ จากคุณ : แสนสุขสมนั่งชมวิหค เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 09:00:06

ความคิดเห็นที่ 24 จะมาบอกว่า คนเรามีทักษะในการทพธุรกิจที่ต่างกันค่ะ คนบางคนเป็นลูกน้องหน่ะดีแล้ว แต่คนบางคนเหมาะกับการออกมาทำเองมากกว่า ตอนที่เริ่มเปิดบริษัทกับแฟน ก็เจอค่ะ เพราะเค้าโดนเลี้ยงมาให้ทำงาน ไม่มีทักษะการค้าขาย แต่ดีที่หาความรู้ตลอดเวลา เรื่องภายในบริษัท เก่งเป็นคนดูแลค่ะ การเงิน บัญชี เอกสาร เก่งจะดูหมด เพราะเรียนด้านนี้มาก็ค่อนข้างจะคล่องกว่า ส่วนแฟนจะติดต่อเรื่องแบ้งค์ เรื่องโครงการค่ะ เพราะเค้ามีคนรู้จักด้านนี้มากกว่า แต่บางครั้งพูดไม่รุ้เรื่องค่ะ เค้าไม่เข้าใจสิ่งที่เราทำ และเก่งก็ไม่ชอบอธิบายด้วย ก็มีทะเลาะกันค่ะ แต่เราจะแบ่งหน้าที่ชัดเจนไปเลยค่ะว่าแต่ละคนรับผิดชอบส่วนไหน เพราะถนัดคนละเรื่อง จะคุยกันจริงจังก็ตอนมีปัญหาจริงๆค่ะ ไม่ว่าจะเกิดจากส่วนไหนถ้ามันติดจริงๆก็ต้องคุยค่ะ ตรงนี้เราผิดก็ต้องพูดตรงๆไป เพราะคิดเสมอว่ามันคือธุรกิจของเรา เราต้องรับผิดชอบเวลามันผิดพลาดก็ต้องยอมรับกับคำติติง ต้องแยกการทะเลาะในเรื่องงานออกจากความเป็นสามีภรรยาด้วยค่ะ ไม่งั้นจะพาลทะเลาะกันทุกเรื่องซึ่งมันดูแล้วไร้สาระไปหน่อย จากคุณ : kangkakangka เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 09:22:37

ความคิดเห็นที่ 25 คุณทอง...กลับไปอ่านกระทู้เก่าๆที่คุณเคยตั้ง...ที่เล่าเรื่องคุณไหมให้พวกเราฟังสิ เวลาเหนื่อยๆ...จะได้ยิ้มได้... จากคุณ : เป็ดถือปืนไปโบกตึก เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 09:45:17

ความคิดเห็นที่ 26 คุณทองคะ  ผู้หญิงส่วนมากขี้งอนค่ะ เราเองก็เป็น เมื่อก่อนงอนนาน แต่เดี๋ยวนี้คิดได้แล้วค่ะว่า  เวลาที่เราจะอยู่ด้วยกัน นับวันจะน้อยลงไปเรื่อย ๆ ไม่มีใครรู้ว่า วันพรุ่งนี้จะมีอะไรร้าย ๆ เกิดขึ้นในชีวิตของเรา ดังนั้น ครอบครัวเรา จึงอยู่กับปัจจุบัน ใช้ชีวิตในวันนี้ให้ดีและมีค่าที่สุด เพื่อในวันที่เราจากกัน(โดยอาจไม่ได้ร่ำลา) เราจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกัน เมื่อวันอาทิตย์ เราไปงานศพญาติ อายุไม่ห่างกับเราเท่าไหร่ สองสามีภรรยาอยู่ด้วยกันมายี่สิบกว่าปี ไม่มีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกัน และไม่มีทายาท เป็นคนดีทั้งคู่ค่ะ แต่สามีเป็นวิศวกร ด้วยหน้าที่การงานทำให้ต้องมีการดื่มสุราสังสรรค์หลังเลิกงาน จนกระทั่งร่างกายทรุดโทรม จึงหยุดพักงานอยู่บ้านเฉย ๆ หลายปีเหมือนกันค่ะ  ช่วงนั้นสามีก็คอยทำกับข้าวให้ภรรยาทาน จนร่างกายเริ่มฟื้นตัว ก็กลับมาทำงานอีก แล้วก็กลับเข้าสู่วังวนเดิมคือ กลับไปกินเหล้าเบียร์เหมือนเดิม แต่ลดปริมาณลงมาก พี่เขาทำงานจนวันสุดท้ายของชีวิตจริง ๆ วันสุดท้ายรู้สึกไม่สบาย จึงไม่ดื่มเบียร์ จนเป็นที่ผิดสังเกตของภรรยา ตอนดึกอาเจียนออกมาเป็นเลือด แล้วนำส่งโรงพยาบาล เมื่อแพทย์ทำการรักษาจนสุดกำลังแล้ว เห็นว่าไม่ไหว จึงเรียกภรรยาเข้ามาเพื่อให้ร่ำลากันเป็นครั้งสุดท้าย จากคำบอกเล่าของญาติ ๆ ภรรยาได้ไปกราบแทบเท้าสามี พร้อมกับบอกว่าเราสองคนคงทำบุญมาด้วยกันแค่นี้ เท่าที่ผ่านมา ไม่เคยมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้ง ขอให้หลับให้สบาย ไม่ต้องเป็นห่วง พอสิ้นคำ สามีก็ค่อย ๆ อ่อนแรงลงค่ะ ตั้งแต่ไปร่วมงานศพกลับมาก เราสองสามีภรรยา กลับรักกันมากขึ้นกว่าเดิม เพราะรู้ว่าอะไรมันก็ไม่แน่นอน ดังนั้นจึงขอใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ซึ่งไม่รู้ว่า กี่วัน กี่เดือน กี่ปี ขอให้เป็นเวลาที่มีค่าแก่การจดจำไปตลอดชีวิตนี้ ปล.ตอนงานศพ เห็นภรรยาผู้ตายเอารูปสามีมาดู ทำให้เรารู้เลยว่า รูป หรืออะไรก็ตามที่เป็นของคนที่เรารัก มีค่าเสมอ แม้เจ้าของจะไม่อยู่แล้วก็ตาม ลูกสาวถามว่า แม่จ๋า แล้วป้าเค้าจะต้องเปลี่ยนที่นอน ผ้าปูที่นอนใหม่หมดเลยมั้ยแม่ เราตอบว่า แม่ไม่รู้ แต่ถ้าเป็นแม่ แม่จะเก็บไว้ ปลอกหมอนที่พ่อเคยหนุนนอน แม่จะไม่ซัก แม่จะเก็บกลิ่นนั้นไว้ แม้ว่าพ่อจะจากแม่ไปนานแค่ไหนก็ตาม  พ่อจะอยู่ในใจแม่เสมอ คุณทองกับคุณไหม อาจเพิ่งเคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดมังคะ คงอยู่ในช่วงระยะปรับตัว ปรับทัศนคติ คุณไหมเคยทำงานประจำ ส่วนคุณทองทำธุรกิจส่วนตัว แน่นอนว่า แนวคิดในการบริหารย่อมไม่เหมือนกัน แล้วอีกอย่างเมื่อก่อนมีเวลาเจอกันวันละไม่กี่ชั่วโมง ตอนนี้มีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้น ก็ย่อมเห็นนิสัยส่วนตัวของอีกฝ่ายมากขึ้น ค่อย ๆ ปรับ ค่อย ๆ จูน ให้เวลาอีกสักหน่อย เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เด็กหญิงเอาแต่ใจ (เด็ดชายวุ่นวายเด็กหญิงเอาแต่ใจ) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 10:25:04

ความคิดเห็นที่ 27 ---ขอเป็นกำลังใจให้คุณทองครับ..เรามันก็หัวอกเดียวกัน..ขนาดว่าเมียผมทำงานประจำยังขัดกันออกบ่อย... ---ปรับเปลี่ยนที่ตัวเราง่ายสุดครับ จากคุณ : กำนันเปล่ง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 10:35:42

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีครับ...สำหรับ...เพราะวัยเราต่างกันถึงสิบปี อีกอย่างเธอเป็นลูกคนเล็ก...เลยพังไปในที่สุด เพราะตัวผมเองเป็นคนที่พูดอะไรตรงๆ คือไม่อ้อมค้อม เรื่องแยกกันอยู่ แน่นอนผมแยกกันอยู่เพราะช่วงแต่งงาน ผมมาทำงานตอก.แล้ว แต่เพราะเราไม่เข้าใจกัน ผมจึงขอเป็นฝ่ายไปคนเดียว... สำหรับเรื่องของคุณทองพญา ผมว่าการใช้ชีวิตร่วมกันนานๆ ผมว่าน่าจะมีทางปรับตัว เข้าหากันได้ไม่ยากนักนะครับ ขอให้ปรับความเข้าใจกันได้ สามีภรรยา ก็เหมือนลิ้นกับฟัน บางที่มันก็มีการกระทบกระทั่งกันได้ครับ อีกอย่างเรื่องานที่ทำร่วมกันมันพาให้เครียด ก็หาเวลาพักเปิดหูเปิดตา ไปเที่ยวผ่อนคลายในที่ไม่เคยไปจะดีขึ้นมาบ้างนะครับ จากคุณ : ขวัญชัยอิศรา (kwanchaiisra) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 10:41:14

ความคิดเห็นที่ 29 ดีนะคะ มีทู้นี้ หลาย คห แนะนำดีมากๆ จริงๆ แล้วถ้าแต่ละฝ่ายคิดแต่จะปรับตัวเอง เราว่าผลมันจะออกมาดีที่สุดค่ะ ปล -- พ่อกำนันเปล่ง ซื้อแฟกซ์เครื่องใหม่หรือยังคะ : ) จากคุณ : หวัดดีจ้ะ..ฉิงฉิง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 10:50:39

ความคิดเห็นที่ 30 เข้ามาอ่านเผื่อวันนึงจะอยู่ในสถานการณ์เดียวกับคุณทอง... จากคุณ : อยากเก่งเหมือนเตี่ย เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 11:02:24

ความคิดเห็นที่ 31 คำโบราณว่าไว้ ใช้ได้เสมอ "บนฟ้าไม่มีสองสุริยา บนพสุธาไม่มีสองราชัน" "เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้" อำนาจมีเพียงหนึ่ง ปัญหาคงน้อยลง แต่สำคัญที่ผู้ครองอำนาจ ต้องหูหนัก ไม่ลุแก่อำนาจ รับฟังความเห็นของผู้อื่น ได้อย่างตรงไปตรงมา และมอบความรับผิดชอบให้แต่ละฝ่ายทำอย่างเป็นรูปธรรม จึงแก้ปัญหาได้ตรงจุด ไม่ใช่ทำตัวเป็นเขาพระสุเมรุ กิจการครอบครัว เป็นกันเยอะ ถ้าเปิดใจรับฟัง และไม่ก้าวก้ายส่วนงานที่รับผิดชอบ การทบกระทั่งก็เกิดน้อย ที่เจอปัญหาบ่อยๆ เช่น หลายที่จะให้เมียคุมการเงิน แต่ผัวจะเบิกเงิน ไปใช้แบบไม่แจ้งล่วงหน้า หรือโยกงบตัวอื่น มาจ่ายตัวนี้แบบกระทันหัน โดยเมียต้องหมุนเงินทันทีทันใด ไม่เกินสามครั้งในครึ่งปี มีวางมวยเอาง่ายๆ เพราะการเงินเป็นเรื่องที่ต้อง วางแผนล่วงหน้า เพื่อให้ดุลของกระแสเงินคงที่ ไม่วูบวาบ กว่าจะทำได้เสียน้ำลายไปหลายปี๊บ เพราะพูดกันไม่ค่อยรู้เรื่อง คนหนึ่งอยากลุยลงทุนแบบทิ้งระเบิดปูพรม คนหนึ่งอยากเก็บเงินไว้เย็นๆ สบายๆ ถ้าไม่สื่อสารให้ตรงกัน เวลาได้เสีย จะมีคำพูดแสลงหูทันที เช่น ช:ถ้าเธอไม่มัวชักช้า ป่านนี้ได้ไปไม่รู้เท่าไหร่แล้ว มิน่าถึงไม่รวยซะที ญ:เป็นไง เสียไปตั้งเยอะ ฉันบอกแล้วว่าอย่าไปเชื่อ  ให้เท่าไหร่ก็หมด ได้กลับมาไม่คุ้ม ช:เพื่อนฉันช่วยเหลือแนะนำมาตั้งเยอะ แต่ไม่มีดีในสายตาเธอซักคน สู้เพื่อนเธอไม่ได้สิ ญ:เพื่อนฉันไม่มาขอเงิน ไม่ใช่แบบเพื่อนพี่หรอก คุยงานกลับมาเมาหัวทิ้ม นอนก็ไม่ได้นอน ต้องมารอ ลูกต้องไปเรียนแต่เช้าอีก ลูกๆ:(T^T)........สงสัยต้องรออีกแล้ว เมื่อไหร่จะมีเหมือนคนอื่นบ้าง ไม่อยากอยู่แล้ว การลงทุนมีความเสี่ยง ผู้ลงทุนควรพิจารณาให้ดี ก่อนตัดสินใจลงทุน จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 11:18:52

ความคิดเห็นที่ 32 ดิฉันขายของออนไลน์ สามีรัฐวิสาหกิจ ( ที่หนึ่งซึ่งสวัสดิการดีมากๆ ) ซึ่งเข้ามาช่วยงานบ้าง แล้วก็มีปัญหาซ้ำๆ ซากๆ มีปัญหาคล้ายกันคะ ดิฉันแก้ปัญหา คือ แบ่งงานกันทำให้ชัดเจน ถ้ายังมีปัญหาอีก ก็คุยเคลียร์ไปเลย ดิฉันอายุมากแล้วค่ะ ปีนี้ 43 แล้ว จากประสบการณ์ ชีวิตคู่ของดิฉัน 80 % เกิดจากการเข้าใจความคิดของอีกฝ่ายผิด เช่นบางทีเค้าพูดอย่างนี้ เราเข้าใจ และตีความเป็นอีกแบบหนึ่ง ( ในแง่ลบ ) เนื่องจากมีความไม่พอใจอยู่แล้ว พักหลังนี้ จะบอกตรงๆ เลยว่า ที่ฉันพูดอย่างนี้ ฉันแปลว่าอย่างนี้ แล้วที่เธอพูดอย่างนั้นแปลว่าอย่างนั้นหรือเปล่า หรือแปลว่าอย่างไร พักหลัง ๆนี้ จะคุยเท่า่ที่จำเป็นค่ะ รู้ว่าเป็นสิ่งที่ไม่ดี แต่ก็ต้องทำ เพื่อให้ชีวิตคู่ดำเนินต่อไปเพื่อลูก เมื่อต้นปี เคยถึงขนาด คุยกับลูกชายคนโตว่า ถ้าม่ามี๊ ไม่อยู่ที่นี่แล้ว จะไปอยู่กับมี๊มั๊ย เมื่อต้นปี ไปดูหมอดู ว่าทำไมพักนี้เราเบื่อสามีจัง หน้าไม่อยากเห็น เสียงไม่อยากได้ยิน สามีทำอะไรผิดหูผิดตาไปหมด หมอดูบอกว่า เราทำบุญมากเกินไป โดยที่เราไม่ชวนเค้าไปด้วย ( ชอบทำบุญ และเวลาไม่ตรงกัน ก็เลยไม่ชวน ) ช่องว่างเลยเยอะเกินไป ไม่สมดุลกัน ตอนนี้ ดิฉัน ดีขึ้นเยอะค่ะ อาจจะเป็นเพราะว่า ลูกไป โรงเรียนกันหมด สามีก็ไปทำงาน ได้อยู่บ้านกับคนรับใช้ ที่ไม่ค่อยคุยกันเนื่องจากคุยกันไม่ค่อยไม่รู้เรื่อง มีความสุขจริงๆ ค่ะ วันและเวลาค่ะ จะช่วยเราให้เราเข้าใจอะไรได้มากขึ้น ถ้าถามว่า อยากอยู่คนเดียวมั๊ย ดิฉันกล้าตอบอย่างเต็มปากได้เลยว่า อยากมาก ดิฉันเหนื่อย กับการมีครอบครัว มีสามี มีลูกค่ะ จากคุณ : dideer (welback) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 11:19:28

ความคิดเห็นที่ 33 เรากับสามีทำงานของตัวเองคนละที่ค่ะ... ไม่รู้เหมือนกันว่าสามีภรรยาทำงานด้วยกันแล้วจะเป็นยังไงบ้าง แต่เล่าจากสิ่งที่เห็นพ่อกับแม่ทำงานด้วยกันอยู่ด้วยกันตลอดเวลา ยกเว้นช่วงเวลาที่พ่อออกไปหาความสำราญส่วนตัว 555 พ่อกับแม่ทำงานด้วยกันตลอด แต่เราไม่เคยเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกัน หรืออาจจะทะเลาะแต่เราไม่เห็น...สิ่งที่เห็นมาตลอดตั้งแต่เล็กจนโต... คือพ่อกับแม่จะมีการแบ่งบทบาทหน้าที่กันค่อนข้างชัดเจน พ่อจะเป็นคนวางโครงการแผนงานต่างๆ โดยมีแม่เป็นคนจัดการลงรายละเอียดทำให้สำเร็จเป็นรูปเป็นร่าง หรืออาจจะเป็นการพูดคุยกันของทั้งสองคน แต่แม่ก็ยกเครดิตให้พ่อตลอด แม่เป็นคนจัดการงานทุกอย่างในบ้านโดยเฉพาะในเรื่องรายละเอียดปลีกย่อยที่พ่อไม่ถนัด ส่วนพ่อเป็นคนจัดการธุระต่างๆนาๆนอกบ้าน อีกอย่างที่เห็นได้ชัดคือการพูดคุยปรึกษาหารือกันตลอด ภาพที่เราเห็นชินตาที่สุดคือ ภาพพ่อกับแม่นั่งคุยกันตรงนั้น ตรงนี้ คุยกันบ่อยมาก... เหมือนที่หลายคู่แนะนำมา การแบ่งหน้าที่ของแต่ละคนให้ชัดเจนก็น่าจะช่วยได้เยอะ เช่น สามีติดต่อลูกค้า ภรรยาดูแลบัญชีการเงิน เป็นผลดีกับทั้งสองฝ่าย แต่ละคนไม่ต้องทำงานทุกหน้าที่ แบ่งกันทำในส่วนที่ตัวเองถนัดหรือเหมาะกับตัวเอง... ผลลัพธ์ที่ออกมาก็น่าจะเป็นไปในทางที่จะส่งเสริมกัน มากกว่าที่จะขัดแย้งกันค่ะ... อย่าลืมแซวกันในเวลางานบ้างเพื่อผ่อนคลายความตึงเครียด อย่างวันไหนภรรยาแต่งตัวสวยก็แซวซะหน่อย... "วันนี้พี่ไปส่งที่บ้านมั้ยน้อง..." หรือไม่ก็ "เย็นนี้กินข้าวแล้วไปฟังเพลงต่อกับพี่มั้ยจ๊ะคนสวย..." อะไรอย่างเงี้ยอ่ะคุณทองพญา... ขอให้ทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดี หวานชื่นเหมือนวันที่เพิ่งรักกันใหม่ๆ ใช้ประโยชน์จากการได้ทำงานอยู่ใกล้กัน เป็นตัวเร่งปฏิกริยาให้รักแล้วก็เข้าใจกันมากขึ้นนะคะ จากคุณ : I'll be there for you. เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 11:26:19

ความคิดเห็นที่ 34 คุณทองมีร้านอยู่สองสาขา ทำไมไม่แยกกันบริหารกันคนละสาขากับคุณไหมล่ะคะ  ให้การตัดสินใจเด็ดขาดร้านใครร้านมันที่แบ่งกันดูแล  แต่ต้องมีการปรึกษากันด้วยและต้องยอมรับความคิดเห็นของกันและกันเวลามีปัญหา จะได้ไม่ค่อยเหนื่อยใจค่ะ จากประสบการณ์สั้นๆ ที่เคยทำมาค้าขายกับสามี เราทะเลาะกันแทบทุกวัน บางวันไม่ได้มีปากเสียง แต่ทำให้เสียอารมณ์  พาลให้พี่อยากเลิกกับสามีซะงั้น  พอเลิกทำนับจากวันนั้นถึงวันนี้ เราไม่เคยทะเลาะกันสักครั้งเลยค่ะ  สาเหตุเพราะเราไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นซึ่งกันและกัน บวกกับเหนื่อยมากๆ เลยเอาแต่ใจตัวเอง เป็นกำลังใจให้คุณทองและคุณไหม ว่างๆ จากงานก็พากันไปเติมความหวานบ้างนะคะ จากคุณ : ความรักมาทักทายแล้วหายไป เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 11:42:19

ความคิดเห็นที่ 35 คุณรินทร์พูดไว้ได้ดีมากค่ะ.........คุณทอง จากคุณ : sakulna เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 11:51:49

ความคิดเห็นที่ 36 ---แนะนำให้ทุ่มแฟกซ์ใส่หัวเมียอย่างผม...แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นครับ..(อิอิอิ...ซื้อใหม่แล้วครับคุณฉิงฉิง) จากคุณ : กำนันเปล่ง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 12:03:31

ความคิดเห็นที่ 37 ฮือๆๆๆ อ่านไปน้ำตาไหลไป (ล้อเล่น) ซาบซึ้งกับคำแนะนำของทุกๆคนเลยครับ   ขอบคุณมากๆเลยครับที่มาแบ่งปันประสบการณ์ และให้คำแนะนำ ผมว่ามันโคตรจะมีประโยชน์กับตัวผมและคนอื่นๆที่ได้มาอ่าน เมื่อวานนี้ เรามีปากเสียงกันตอนเช้าก่อนผมออกจากบ้าน ซึ่งผมรู้สึกว่าผมถูกหาเรื่อง พอผมกลับถึงบ้าน 5 ทุ่มกว่า ซื้อเกาเหลา+ข้าวเปล่ามากิน เข้าไปในครัวก็เจอ ปลาทอด + ต้มจืดมะระที่ไหมเตรียมให้ไว้ แต่ผมก็เก็บทุกอย่างเข้าตู้เย็นซะ แล้วก้มหน้าก้มตากินเกาเหลาของตัวเองไป เข้าห้องนอนผมก็ไม่ได้พูดอะไร อาบน้ำเสร็จก็ต่างคนต่างนอน เช้านี้ ตื่นมาผมก็อาบน้ำเตรียมตัวมาทำงาน ก่อนออกมาไหมก็เตือนผมเรื่องต่อประกัน ผมก็แค่รับคำว่า "อือ" แล้วก็ออกมา เวลาผู้ชายงอนมันเป็นแบบนี้นี่เอง ออกจะดูน่าเกลียด (ไม่น่ารักเหมือนผู้หญิงงอน) เย็นนี้ผมคงดีขึ้น ที่คุณเป็ดถือปืนให้ไปหากระทู้เก่าๆเกี่ยวกับไหมมาอ่านนั้น ไม่ต้องห่วงครับ ^.^  ผมไม่เคยรักเธอน้อยลงหรอก ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นอีกครั้งอ่ะครับ หลายๆคนมีประสบการณ์ที่หนักหนากว่าผมเยอะเลย ผมก็แค่เหนื่อยครับ มันก็มีทั้งช่วงน้ำขึ้น และน้ำลง เนอะ ... ขอให้รักบรรเจิดครับ กับทุกๆคน ^o^ จากคุณ : ทองพญา เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 13:10:49

ความคิดเห็นที่ 38 เจอปัญหาแบบนี้หลายครั้งครับ  ก็หาโอกาสคุยกันใ้ห้มาก ด้วยเหตุผล รับฟังซึ่งกันและกัน เปิดใจรับทุกแง่มุม หากคุยแล้วเริ่มรู้สึกขุ่นเคืองให้รีบหยุด เปลี่ยนเรื่องคุย ไว้ค่อยคุยกันใหม่ เป็นผู้ชายควรจะระงับอารมณ์ได้นะครับหากมีปากเสียงกัน นี่แหละครับวิธีของผมที่ใช้มาตลอด จากคุณ : pimmyteammy เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 13:27:43

ความคิดเห็นที่ 39 ความเครียดสะสม ต่างคนต่างทำธุรกิจมันเหนื่อยกับปัญหาจุกๆจิกๆ มันเหมือนรู้สึกขัดแย้งกับความคิดของอีกฝ่าย เมื่อมากเข้าก็เบื่อ  และต่างคนต่างมีแนวบริหารที่ต่างกัน และยอมรับวิถีการทำงานของอีกฝ่ายไม่ได้ และคิดว่า วิธีคิดของตนเองดีที่สุด  มันก็เลยเอือมกับความคิดเดิมๆของอีกฝ่าย ...................................................................................... เอาเวลาไปเที่ยวด้วยกันบ้าง  ความสุขบางทีไม่ได้อยูที่เงินที่เพิ่มขึ้นๆ งานบ้านก็จ้างแม่บ้านมาช่วยภรรยาคุณทำงานบ้านเขาจะได้มีความสุข มากขึ้น ต่างเปิดใจกับความคิดของเขาและของเรา จากคุณ : DojiDoji เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 13:39:11

ความคิดเห็นที่ 40 สามีภรรยาทำงานด้วยกันนี่ขาวมณีว่ามันยากสุดแล้ว    ขาวมณีเองก็ไม่มีซะด้วย  แต่ทำงานกับแม่แบบแพ็คคู่ ตัวติดกันตลอด  และแม่กับขาวมณีก็แตกต่างกันทุกเรื่อง  ทั้งสไตล์การทำงาน การพูดการจา  แม่จะเย็นๆเรื่อยๆ ขาวมณีนี่ต้องให้ได้เดี๋ยวนั้น  ต้องได้อย่างใจแบบนั้น  เวลาขับรถไปด้วยกัน  ในขณะที่ขาวมณีคิดทุกอย่างไปแล้วว่าต้องทำอะไรที่ไหนอย่างไร  แต่แม่กลับนั่งเล่นปริศนาอักษไขว็สบายใจมาก  พอไปถึงที่ ขาวมณีพร้อมจะกระโดดลงจากรถไปทำธุระให้เสร็จๆๆๆแต่แม่กลับเพิ่งเริ่มต้นรื้อกระเป๋า หยิบเอกสารหลังจากรถจอดไปแล้วสามนาทีเป้นอย่างน้อย  กว่าจะพร้อม เหมือนน้ำกับน้ำมัน  ซ้ำซาก จำเจ   เหมือนไม่มีวันไปด้วยกันได้เลย  แต่เราก็ไปได้มันอย่างนั้นทุกวัน  เพราะมันคือ ซ้ายกับขวา  ซ้ายไม่เหมือนขวา  ขวาไม่เหมือนซ้าย  มันเลยไปด้วยกันได้เป็นข้างซ้ายกับข้างขวา อิอิ สิ่งที่พี่ทองทำอ่ะถูกแระ  คือ  งอนซะมั่ง อิอิ  งอนจะได้ง้อกันไง  อิอิ   ปล. ขอโทษนะคะ นอกจากให้กำลังใจก็ไม่มีอะไรเสนอแนะ   เนื่องจากโสด T T จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 14:10:49

ความคิดเห็นที่ 41 เกิดเป็นคนชีวิตหนึ่ง ก็มีหลายอารมณ์ หลายสถานการณ์ค่ะ เคยมีทั้งวันที่เหนื่อยล้า วันที่ไม่เหลือใคร และวันที่มีความสุขมาก วันที่มีความสุขน้อย หรือวันที่ไม่มีความสุขเลย ทำใจให้เป็นปรกติค่ะ คุณทองพญา ชีวิตมันก็เป็นเช่นนั้นเอง จากคุณ : เราเอง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 16:10:01 A:203.155.29.220 X: TicketID:294838

ความคิดเห็นที่ 42 เคยครับ เคยคิดที่จะอยู่คนเดียวสักพัก สักระยะ เวลาและระยะทาง มันจะทำให้เรามองเห็นอะไรมากขึ้น บางที มันจะทำให้เรารู้ว่า เรื่องที่ทะเลาะกัน มันงี่เง่ามากเลย มันเล็กน้อย ไร้สาระ จากคุณ : LAPD21 เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 15:55:40

ความคิดเห็นที่ 43 แต่งมา 10 ปี่ ไปไหนไปกัน ไม่เคยทเลาะ แต่ถ้ามีเรื่องขัดแย้ง จะหาเหตุผลมาหักล้าง จากคุณ : นกจุกราคาแพง เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 20:06:22 A:115.87.15.121 X: TicketID:235804

ความคิดเห็นที่ 44 มาให้กำลังใจทั้งคุณทองและภรรยานะค่ะ โดยส่วนตัวทำงานกับสามีมา 10ปีแล้วค่ะ ตั้งบริษัทมาด้วยกัน ทะเลาะกันเรื่องงาน แรกๆ ก็แบกกลับบ้านมางอนกันต่อด้วย แต่สามีจะไม่เคยพามันกลับบ้านเลยนะค่ะ มีเราพากลับมาคนเดียว แหะๆ แล้วเราก็ค่อยๆเรียนรู้การแยกแยะงาน กับเรื่องส่วนตัว เรื่องงานก็ไม่ใช่การทะเลาะนะค่ะ แค่ความคิดเห็นที่แตกต่าง แล้วเราก็ไม่คาดหวังให้เขาคิดเหมือนเราด้วย เพราะรู้สึกว่าถ้าสามี ภรรยาไม่มีความคิดเห็นต่างกันเลย เราก็จะอวยกันจนไม่เห็นข้อเสียเลยน่ะค่ะ ตอนนี้คุยเรื่องงาน (บางคนฟัง อาจคิดว่าทะเลาะนะค่ะ) แล้วก็คุยเรื่องสัพเพเหระ กุ๊กกิ๊กอะไรไปต่อได้เลย ไม่ได้โกรธอะไรเหมือนแต่ก่อน อยู่ที่บ้านก็ส่วนของที่บ้าน เอางานวางๆไว้  ดิฉันอาจจะโชคดีที่สามีทำให้ดูเป็นตัวอย่างน่ะค่ะ ต้องขอบคุณสามีไว้ ณ ที่นี้ด้วย จากคุณ : แนท (n_atty) เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 54 23:12:17

ความคิดเห็นที่ 45 แฟนเราเป็นแบบนี้ค่ะ เค้าแก้ปัญหาโดยการมีคนใหม่ และบอกกับดิฉันว่า เราไปกันไม่ได้ ทั้งๆที่เค้าคบกับเรามา 8 ปี เดือนสิงหาคมจะถึงนี้เราจะแต่งงานกัน ทุกอย่างต้องยกเลิกหมดคะ ...ไม่ได้เข้ามาบอกให้แก้ปัญหาตามแฟนนะคะ แต่มาเล่าให้ฟังว่าเค้าแก่ปัญหาแบบไหน จริงๆแล้วทุกอย่างลองคุยกัน ปัญหาของเราเกิดจากการไม่ได้คุยกันคะ จากคุณ : panli เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 54 13:04:51