ถึงผมจะเป็นคนต่างจังหวัด
แต่ในช่วงขณะหนึ่งของชีวิต ในสมัยเรียนปริญญาตรี ผมก็ได้มาใกล้ชิดกับแม่น้ำเจ้าพระยา แบบต้องเห็นกันแทบทุกวันละ เกือบๆสี่ปีเต็มๆ
ต้องขึ้นเรือข้ามฟาก ไปกินข้าวที่ฝั่งศิริราชบ้าง หรือ แม้แต่นั่งกินข้าว-กินเหล้าที่ร้านริมน้ำฝั่งท่าพระจันทร์-วังหลัง อยู่บ่อยๆ
แต่ก็นะ พูดตรงๆว่า ปัจจุบันหรือแม้แต่สมัยผมยังเรียนอยู่แม่น้ำเจ้าพระยาในช่วงตรงท่าพระจันทร์-วังหลัง ไม่ใสหรือสะอาดขนาดภาพคุณ จขกท.เอามาลงหรอกครับ ค่อนข้างจะสกปรกไปแล้วด้วยซ้ำในยุคนี้เท่าที่เคยไปเห็นมาในช่วงไม่กี่ปีมานี้
ตามหัวข้อ ............................ถ้า....... แม่น้ำเจ้าพระยาเป็นแบบนี้ คุณจะ............................
จะยังไงละ ก็ดีใจสิครับ เพราะ แม่น้ำ เปรียบเสมือนเส้นเลือดใหญ่ที่หล่อเลี้ยงชีวิตมนุษย์ ที่ไหนมีแม่น้ำ ที่นั่นน่าจะมีความร่มเย็นและเป็นแหล่งทำมาหาเลี้ยงชีพมนุษย์ และ ทำให้เกิดความผูกพันระหว่าง มนุษย์กับแม่น้ำ เหมือนในข้อเขียนของท่านอาจินต์ ปัญจพรรค์ ในเรื่อง "แม่น้ำยามศึก" ที่ว่า
...สงครามรุกรับกันบนแผนที่โลก แต่คนริมน้ำก็สู้กันไปบนกระดานหมากรุก แม่น้ำยังอยู่ที่นั้น ข้าพเจ้าเองสิไปหา แล้วก็จากมา แต่ข้าพเจ้าไม่มีวันลืมแม่น้ำ จนกว่าข้าพเจ้าจะตายไป แต่ถึงข้าพเจ้าตายไป แม่น้ำก็ยังคงอยู่ แม่น้ำยามศึก ยิ่งใหญ่ไหลเรียบ มีแต่บริวารลูกกระฉอกน้อย ๆ ที่ริมฝั่งเท่านั้นอวดดี กระทบกองหญ้าดังสวบ ๆ และปะทะตลิ่งดังซ่า ๆ ตัวแม่น้ำเองทรงพลัง ขรึม สง่า สมคำว่า แม่ แม่น้ำผู้มหึมา เนื้อตัวของมันเราใช้มือจับไม่ได แม้มันไม่มีจิตใจรับ ความรักของคน แต่มันก็มีตัวตนที่จะรับ ความต้องการของคน ตลอดมา ...