ผมมองว่า ปัญหาของคอมมิวนิสต์คือ การเปลี่ยนแปลงไปสู่ระบอบ
แต่เดิม
การปกครองของประเทศต่างๆส่วนใหญ่ในโลก จะเป็นในรูปแบบที่มีประมุขเป็นฝ่ายเจ้าหรือระบอบกษัตริย์นั่นแหละ
ประเทศแรกๆเลยที่เปลี่ยนระบอบมีกษัตริย์เป็นระบอบไม่มีกษัตริย์คือ จีนในปี คศ.1911 รัสเซียในปี คศ.1917
อย่างไรก็ตาม ตอนที่เปลี่ยนระบอบจากมีกษัตริย์มาเป็นไม่มีกษัตริย์ กว่าจะมาเป็นคอมมิวนิสต์ จีนก็น่าจะเพิ่งมาประกาศตนว่าเป็นคอมมิวนิสต์เต็มตัวในปี พ.ศ.2492(หลังจากล้มระบอบกษัตริย์ไปหลายสิบปีเหมือนกัน) เมื่อ
การสู้รบส่วนใหญ่ในสงครามกลางเมืองจีนยุติลงในปี พ.ศ. 2492 โดยพรรคคอมมิวนิสต์จีนเข้าปกครองจีนแผ่นดินใหญ่ และพรรคก๊กมินตั๋งต้องล่าถอยไปยังเกาะไต้หวัน เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2492 เหมาเจ๋อตงประกาศสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน[18] หรือที่เรียกว่า "จีนคอมมิวนิสต์" หรือ "จีนแดง"[19]
ซึ่งทั้งสองประเทศที่กล่าวถึงดังกล่าว เมื่อล้มระบอบกษัตริย์แล้ว ก็ได้ปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ในเวลาต่อมา
ในความเห็นส่วนตัว เห็นว่าการที่จีนและรัสเซียปกครองมีการล้มล้างระบอบกษัตริย์ และต่อมาได้ปกครองแบบคอมมิวนิสต์ จึงเป็นเหตุผลหลักทำให้ประเทศไทยเราในสมัยนั้นต้องกลัวและต่อต้านคอมมิวนิสต์ครับ
ในสมัยหนึ่ง ช่วงซักปี 2500 เราถึงกับมีกฏหมายปราบปรามการกระทำอันเป็นคอมมิวนิสต์ ซึ่งมีเนื้อหาจำกัดสิทธิเสรีภาพของประชาชนมากมายและในหลายๆครั้งถึงกับเป็นเครื่องใช้กำจัดผู้คิดต่างทางการเมืองเลยทีเดียว และจะมีการจำกัดสิทธิต่างๆนานา ในสมัยผมเรียนระดับประถม-มัธยมที่อุบล ในช่วงปี 2523-2535 สมัยนั้นใครที่มีเชื้อสายญวน จะไม่ได้สัญชาติไทยแม้เกิดในเมืองไทยและจะถูกจำกัดสิทธิไม่ให้เรียนหนังสือในโรงเรียนของรัฐในระดับมัธยม(ถ้าผมจำไม่ผิดนะ) ซึ่งปัจจุบันกฏหมายดังกล่าวได้ถูกยกเลิกไปแล้วในปี 2543