____________ฉัน เกลียด พ่อ ______________
|
 |
ความรู้สึกนี้ มันค่อยๆซึม มันค่อยๆซับเหลือเกิน
ในระหว่างที่ฉันพูด หรือนึก คำว่า "ฉันเกลียดพ่อ" น้ำตาฉันก็จะไหลออกมาด้วย ก็ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตุอะไร
ฉันขอพื้นที่เล็กๆระบายความในใจ กับชีวิตครอบครัวที่ผ่านมาของฉัน แม้มันอาจจะไม่ใช่เรื่องที่สร้างสรรค์ แต่ก็แอบหวังว่า เผื่อบางท่านที่กำลังประสบปัญหาชีวิตอะไรอยู่ เมื่อได้อ่านเรื่องของฉัน อาจจะทำให้ท่านมีเพื่อนร่วมชะตากรรมปัญหาชีวิตอยู่
______________________________
ฉันเป็นเด็กบ้านนอกค่ะ ในวัยเด็กก็ใช้ชีวิตแบบเด็กต่างจังหวัดทั่วไป พ่อของฉันเป็นข้าราชการทหาร เมื่อจบใหม่จาก จปร. พ่อก็ได้ย้ายมาประจำที่จังหวัดปราจีนฯ (บ้านเกิดฉัน) ซึ่งก็ทำให้พ่อได้พบกับแม่ของฉัน
แม่ฉันเป็นคนสวย ออกบ้านนอกๆซื่อๆจิตใจดีเหมือนคนต่างจังหวัดทั่วๆไป
พ่อกับแม่แต่งงานกัน ใช้ชีวิตมีความสุขเหมือนคนทั่วไป ฉันเคยแอบเป็นภาพเมื่อสมัยพ่อและแม่แต่งงานกัน ดูท่านมีความสุขมาก แม่ของฉันสวยมาก สวยมากจริงๆ ในชุดแต่งงานแบบไทยๆ พร้อมกับรอยยิ้มอันแสนหวาน หน้าตาที่เปี่ยมสุข
ชีวิตฉันดำเนินมาแบบปกติสุข ออกจะดีเกินไปด้วยซ้ำหากเทียบจากคนรอบข้าง ด้วยความที่พ่อเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ทำให้ฉันกลายเป็นคุณหนูบ้านนอกไปโดยปริยาย จะไปโรงเรียนก็มีทหารไปรับไปส่งด้วยรถจิ๊ปคันโต มีทหารรับใช้เต็มบ้าน ผ้าก็ไม่ต้องซักเอง กับข้าวกับปลาก็มีคนเตรียมไว้ให้กินตั้งแต่ยังไม่ตื่นนอน
ดูเผินๆมันช่างดูดีอะไรเยี่ยงนี้เลยใช่มั้ยค่ะ? มันช่างดูมั่งคั่งและมั่นคงเหลือเกิน
แต่............ทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไป ชนิดหน้ามือเป็นหลังเท้า เมื่อฉันอายุได้ 8 ขวบ
เมื่อแม่ฉัน ได้รู้ความจริงว่าที่จริงแม่ได้ได้เป็นเมียหลวงของพ่อ
แต่แม่ฉันเป็น "เมียน้อย" และเป็นแค่เมียคนนึงในบรรดาเมียอีกหลายสิบคนของพ่อ
วันแรกที่แม่เริ่มจะรู้ตัว ว่าตัวเองไม่ได้เป็นเมียเพียงคนเดียวนั้น เริ่มมาจากวันหนึ่ง มีผู้หญิงมาหาเรื่องแม่ที่บ้าน และบอกว่าเป็นเมียคนนึงของพ่อ เห็นพ่อบอกว่าช่วงนี้มาอยู่กับแม่ฉัน และก็หายมาหลายวันแล้ว จึงมาตามที่บ้านแม่ฉัน
แม่ฉันก็งงแตกมาก เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงคนนึงมั้ยค่ะ ที่มีลูกมาจนโต(8 ขวบ) แล้วพบว่าสามีนอกใจ ฉันว่าฉันเข้าใจหัวอกแม่ได้นะค่ะในตอนนั้น
หลังจากวันนั้น แม่ร้องไห้ตลอด เพราะช่วงนั้นพ่อไม่อยู่บ้าน เนื่องจากพ่อให้เหตุผลแม่ว่า พ่อต้องไปดูงานที่ชายแดน ซึ่งก็จะหายไปครั้งละ2-3 เดือน แต่ที่ไหนได้ ไอ้ 2-3 เดือนที่หายไป นั่นก็คือไปอยู่กับเมียน้อย(อันดับที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้)
หลังจากนั้นแม่ก็โดนเมียน้อยคนนี้ ราวีเรื่องพ่อมาตลอด แล้วแม่ฉันก็เริ่มเปลี่ยนไป จากคนที่อ่อนโยน ก็เริ่มด่าเป็น เริ่มมีความรุนแรงในครอบครัว พ่อกลับแม่ แม่ก็ชวนทะเลาะ แม่เริ่มไม่ดูแลพ่อเหมือนที่เคยเป็น พ่อเองก็ใช่เล่น เมื่อเห็นว่าแม่รู้เรื่องหมดแล้ว ก็เริ่มทำอะไรแบบเปิดเผยสุดๆไปเลย ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องปิดบังแล้วนี่ คราวนี้พ่อก็เลยเป็นเหมือนเด็กใจแตก ที่คั่วผู้หญิงไม่เลือกหน้า ผู้หญิงบางคนก็คงจะโดนพ่อหลอกเหมือนกัน พอรู้ความจริง ว่าพ่อมีแม่ฉันอยู่ บางคนก็รับไม่ได้ ถึงขนาดมาวีนแม่ฉันถึงบ้านอีกเหมือนเคย บางคนก็ส่งรูปถ่ายตอนกำลังนอนบนเตียงกับพ่อ ด้วยภาพที่วาบหวิว มาให้แม่ดูให้ช้ำใจเล่น
แม่ร้องไห้ทุกวัน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากคอยๆให้พ่อกลับมา
แต่เรื่องที่จะทำให้แม่ ช็อคซีนีม่า ได้อีกครั้งในชีวิต (หลังจากที่รู้ว่าสามีตัวเองไม่ได้มีเธอแค่คนเดียว) แม่ก็ต้องช็อคอีกครั้ง เมื่อ "เมียหลวง" ของพ่อ ติดต่อมาหาแม่ โดยการหอบหิ้วลูกชายตัวน้อย 2 คน มาจากกรุงเทพฯ คนนึงอายุ 10 ขวบ อีกคนนึงอายุ 4 ขวบ (ตอนนั้นฉันอายุ 8 ขวบ)
ใช่ค่ะ แม่ฉันเป็น"เมียน้อย"ค่ะ แล้วเด็กสองคนนั้น ก็คือ พี่ชายและน้องชายต่างพ่อของฉัน
คิดดูซิค่ะ ว่าคุณจะช็อคแค่ไหน เมื่อวันนึงพบความจริงว่า คุณคือ"เมียน้อย" ทั้งๆที่คุณเข้าใจมาตลอดว่า คุณคือ "เมียหลวง"
ใครจะคิดว่าพ่อจะทำกับแม่ได้ แต่งงานก็แต่ง จดทะเบียนสมรสก็จด(แต่ถือว่าเป็นการจดทะเบียนซ้อน ถูกมั้ยค่ะ?
| จากคุณ |
:
ดอกกระเจียวหลงทุ่ง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
29 ส.ค. 54 13:56:44
|
|
|
| 
ไปแล้วกันค่ะ ^^
