ความคิดเห็นที่ 1 ข้างในเราเรียงไว้ตามนี้ค่ะ มีปลากระป่อง ขนม ถั่ว น้ำส้ม นม ลูกอมอยู่ใต้ถุงและยูโร่คัสตาร์ดเค้ก คืนนี้เราเรียงได้สิบหรือสิบสองชุดไม่แน่ใจ จะบอกว่าเราไม่ได้่นับเลย เพราะงง จากบ้านเรานั่งรถสาย 40 ไปแป๊บเดียวค่ะ เราไปที่นั่นประมาณชั่วโมง ตอนสองทุ่มกว่า จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:41:35

ความคิดเห็นที่ 2 วันนี้รถติดมากตรงเยาวราช กว่าจะผ่านไปได้ พอถึงหัวลำโพงเราก็ลงเลยค่ะ เสื้อยืด กางเกงขาสั้น สะพายเป้ พร้อมถุงใหญ่ ๆ 3 ถุง แต่ละถุงจะมีชุดของกินที่เราเตรียมไว้ถุงละ 4 ชุด ถึงแล้วเราก็เริ่มกวาดสายตามอง มองทุกคน โดยเฉพาะริมทางเดิน เรามองด้านนอกก่อน แต่สิ่งที่เราคิดทันทีเลยก็คือ กลัวจังเลย ทำไมแต่ละคนหน้าตาดุ ๆ กันทั้งนั้น เราไม่รู้จะเดินเข้าไปดี หรือยังไงดี ที่จริงไม่ใช่ว่าเราไม่เคยทำ แต่ทำไมวันนี้เรากลัว ๆ ก็ไม่รู้ เราพยายามมองหาคนที่ 1 แต่ก็ลำบากมาก เราใช้เวลาครึ่งชั่วโมงแรกหมดไปกับการเดินมองแต่ละที่ แต่ละคน เพราะไม่ใช่ทุกคนที่มานอนจะต้องการความช่วยเหลือจากเรา เรามองนาฬิกา มองเสื้อ มองดวงตา มององค์ประกอบทุกอย่างทั้งกายภาพและอารมณ์ เรามองสีหน้า เพื่อที่จะได้รู้ว่้าคนไหนใช่ หรือไม่ใช่ เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง มันไม่ง่ายอย่างที่คิด เราเดินถือถุงใหญ่ ๆ สามใบ อาหาร 12 ชุดไปมา แล้วก็วางที่โคนเสา 2 ถุง จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:42:06

ความคิดเห็นที่ 3 เราเข้าไปไหว้พระพุทธรูปก่อนด้วยแล้วก็เดินออกมาค่ะ เราอธิษฐานขอให้เราพบคนที่ต้องการ เพราะเรามีเจตนาที่จะมาช่วยจริง ๆ จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:43:23

ความคิดเห็นที่ 4 เราพยายามหาคนแรก ซึ่งเราเดินตามคนนั้นที คนนี้ที ทุกอย่างมันยากตรงเริ่มต้น นี่คือคนแรกที่เราเดินตาม เค้าพยายามเดินไปที่รถตุ๊ก ๆ เพื่อขอขึ้นฟรี(เราเดา) เพราะเราเห็นแต่คนขับตุ๊ก ๆ แต่ละคนส่ายหน้าให้เค้าตลอดหลังจากคุยด้วย  แล้วเราก็เดินตามไป คิดว่าคนนี้แหละ จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:43:53

ความคิดเห็นที่ 5 แต่สุดท้ายเค้าก็เดินออกจากหัวลำโพงไปที่ป้ายรถเมล์แล้วก็ขึ้นรถเมล์ฟรี เราเดินกลับมาที่หัวลำโพงอีก ไปตรงที่รอรถเมลฺ์ด้านนอก ตรงนั้นเยอะมาก แต่เราเริ่มนึกไม่ออกแล้ว นั่งก่อน แล้วเราก็เจอคนแรก.. เรานั่งได้สักพักนึง ตาของเรามองไปที่ผู้ชายผมยาว ๆ เห็นใส่นาฬิกาข้อมืออยู่ แต่ดูท่าทางอิดโรย เราเลือกนั่งตรงม้านั่งเพื่อที่จะดูเค้า แต่คนที่เป็นคนแรกกลับเป็นคนที่นั่งข้างเรา "มาทำอะไรเหรอคับ" คำถามแรกจากชายวัยสูงอายุ ผิวดำ เรามองที่ใบหน้าของเค้า มันกร้านมาก เราเล่าตามตรงว่าเรามาทำอะไร เค้าบอกกับเราว่า เค้าเองก็ต้องการความช่วยเหลือ ลุงคนนี้ มาจากจังหวัดเชียงใหม่ อยู่อำเภอเมือง มาที่นี่ได้สองสามวัน เค้ามาตามหาหลานสาว เพราะหลานสาวเอาลูกให้เค้าเลี้ยงแล้วมาอยู่กรุงเทพบอกว่าจะส่งค่าเลี้ยงดูให้ ลุงเล่าว่าส่งได้แค่สองเดือนแล้วก็ไม่ส่งอีกเลย บ้านลุงทำงานก็รายได้ไม่ดี แม่ก็ขายของเล็ก ๆ น้อย ๆ ส่วนลุงก็รับจ้างก่อสร้าง มีหลานสองขวบกับสามขวบ ลุงมาหาหลานสาว แต่ไม่พบ เพราะว่าย้ายที่อยู่แล้ว เงินที่มีไม่กี่ร้อยหมดไปกับค่ารถ และลุงไม่ได้ทานข้าวมา 2 วั น! เวลาจะเข้าห้องน้ำก็เข้าที่ปั็ม เวลานอนก็มาที่หัวลำโพง ลุงบอกเราว่าอยากได้สักยี่สิบบาท แต่เราเอาออกจากบ้านไป 20 บาท เพราะเราคิดว่าค่ารถไปกลับรอบละ 8 บาท ที่เหลือไม่ได้เผื่ออะไรไว้เลย เรา่เลยไม่มีอะไรให้ลุงเค้า   ลุงอยู่จังหวัดเชียงใหม่ ถ้าจะกลับบ้าน เรารู้เวลาเพราะเราก็เพิ่งไปมา รถฟรีจะมีรอบบ่ายสองโมง ติ๊ก ต่อก ติ๊ก ต่อก ... สมมุติถ้าคืนนี้ลุงอยู่ทั้งคืน ...ลุงไม่ได้กินข้าว 1 มื้อ ถ้าลุงอยู่ถึงพรุ่งนี้เช้า กว่าจะบ่ายสองก็ต้องอีก 1 มื้อ รถไฟฟรีกลัยเชียงใหม่ถึงหกโมงเ้ช้า ตอนเย็นลุงต้องกินอีก 1 มืิ้อ ตีห้าลุงต้องกินอีก 1 มื้อ ทั้งหมดควรจะเป็นอาหาร 4 ชุดสำหรับ 2 วัน คือ คืนนี้ วันพรุ่งนี้ และเช้าวันมะรืน ให้ลุงถึงเชียงใหม่ เราให้ลุงค่ะ 1 ถุงเต็ม ลุงขอบคุณเรามาก เราชวนลุงคุยอีกนิดหน่อย แอบถ่ายรูปมาฝาก เราเห็นของสองอย่างที่ลุงมี คือ ยาดม กับกระเป๋าใบดำ ๆ อีกอย่างที่ดำจริง ๆ คือหน้าลุง ทั้งดำทั้งอิดโรย เรารู้เลยว่าถ้าคืนนี้ไม่มีอาหารชุดนี้ ลุงจะหิวมาก (เราไม่ถ่ายหน้าคนที่เราให้ทุกคนนะคะ มันเป็นการไม่ให้เกียรติเค้า เราแค่อยากให้เพื่อน ๆ ได้รู้ว่า ของที่ส่งมา ให้กับเรา "เค้า" ได้รับจริงๆ) นี่คือสะเบียงกลับเชียงใหม่ของลุงที่มาตามหาหลานสาวแต่ต้องผิดหวังและไม่ได้กินข้าว 2 วันค่ะ มือถือยา่ดมเป็นมือของลุงคนนั้นค่ะ จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:44:22

ความคิดเห็นที่ 6 คนที่สอง เราเขยิบมานั่งข้างทางอีกครั้ง เห็นผู้ชายวัยกลางคน ฟันหลอ ๆ เค้านั่งข้างผู้หญิงอีกคน แต่ดูเหมือนว่าไม่ได้รู้จักกัน คงเข้ามาหาคนคุยด้วย เราเห็นเค้าก่อนหน้านี้แล้วแต่เราไม่คิดจะให้ จนกระทั่งเรามองไปเห็นว่า ระหว่างที่เค้านั่งคุยกับผู้หญิงอีกคน (ผู้หญิงคนนั้นนั่งเหมือนขอทานเลย) เค้ามองมาที่ถุงพลาสติกใบเล็ก มีเหมือนลิโพ กระทิงแดงที่ดื่มหมดแล้วอยู่ในถุง เค้าเขี่ย ๆ แล้วก็ทิ้ง เพราะมันไม่มีอะไรให้กิน มันแสดงว่าเค้าต้องการจะหาของกินอย่างไม่ต้องสงสัย เราบอกกับเค้าว่ามีขนมกินมั้ย เค้าดีใจ รีบยกกระเป๋าของเค้าเดินมาหาเรา มานั่งข้างเรา แล้วเราก็เอาถุงขนมให้เค้า เราเลือกที่จะให้ถุงใหญ่อีก 1 ถุง มี 4 ชุด เพราะในใจเราก็รู้ ว่า ถ้าหมด 1 ชุด เดี๋ยวเค้าก็ต้องทำแบบนี้อีก ต้องไปเขี่ยอะไรสักอย่างอีก เพื่อให้อย่างน้อย วันพรุ่งนี้เค้าได้ทำอะไรมา่กกว่าการไปเดินเขี่ยอะไร เราเลยให้เค้าไปอีกสี่ชุด   เราอยากรู้ว่าเค้าจะทำอะไรกับของที่เราให้ ปรากฎว่า สิ่งที่เค้าทำคือ เค้าดีใจมาก เปิดกระเป๋า เอาขนมที่เราให้,น้ำ,ถั่วเอยนมเอยอะไรเอย อัดเข้าไปในกระเป๋าของเค้า เพื่อน ๆ จะเห็นกล่องนมอยู่ และส่วนที่เป็นสีเหลือง ๆ ตรงใต้แขนซ้ายเค้าเป็นถุงถั่วค่ะ ในภาพเค้ากำลังอัด ๆ ๆ ๆ เอาขนมเข้ากระเป๋า เรา้ต้องใช้คำว่าอัดเลย เพราะไม่ใช่หยิบแล้ว จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:45:14

ความคิดเห็นที่ 7 การที่เราทำแบบนี้ ไม่ใ่ช่ว่าเราเดินแล้วแจก ๆ ๆ เลย เพราะสิ่งที่เราทำไม่ค่อยเหมือนกับโรงทานเสียทีเดียว เราได้เจอผู้คน ได้เจอเรื่องเล่า ใครจะรู้ว่าลุงคนนั้นเป็นคนเชียงใหม่ แถมอยู่อำเภอเดียวกับเราอีก มันเป็นความหิว มันเป็นความหวัง มันเป็นคราบน้ำตา มันเป็นความเหนื่อยของพวกเค้า ขนาดเราอยู่กรุงเทพเราต่างก็รู้ว่ากว่าจะผ่านวันวันหนึ่งไปได้ก็ช่างลำบากเหมือนทำสงคราม  แล้วคนต่างจังหวัดที่ไม่มีอะไรเลยจะยิ่งโหดร้ายเท่าไหร่ เพราะชีวิตไม่ใช่ของง่าย นี่คือภาพที่เราเห็นค่ะ คนนอนตรงนั้นที ตรงนี้ที จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:48:12

ความคิดเห็นที่ 8 .. จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:49:10

ความคิดเห็นที่ 9 คนสุดท้าย เป็นผู้หญิงที่เราคิดว่าเค้าเหมือนขอทานค่ะ เราเข้าไปคุยด้วย ฟันเค้าหลอ ๆ เค้าบอกว่ามารอแฟน แฟนจะมาัรับตอนตีสอง จะพาไปทำงานแถวนวนคร ก็ใกล้บ้านเราที่คลอง 7 อีก นอกจากกระเป๋าสีดำที่เหมือนคนอื่น ๆ แล้ว เราเห็นแก้วน้ำพลาสติกวางอยู่สองสามใบ แต่มันเหมือนน้ำกินไม่ได้แล้ว ที่เค้ามีอยู่ เราเลยชวนคุยไปแล้วก็ชวนเค้ากินขนม เค้าขอบคุณเราที่เอาขนมมาให้เค้า แล้วเราก็ลาไป จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:49:48

ความคิดเห็นที่ 10 สรุปว่าเรานับได้แล้วค่ะเราเอาไป 12 ชุด 3 ชุดสุดท้าย เราตัดสินให้ผู้ชายคนนั้นอีกที เพราะเราคิดว่าอาหารจำเป็นกับเค้ามาก   เราถามเค้าว่าเอาอีกมั้ย เค้าไม่พูดตอบเรา เหมือนไม่กล้าพูดหรือพูดไม่ได้เราไม่แน่ใจ แต่เ้ค้าแสดงออกว่าขออีก เรารู้ว่าเค้าต้องการ เพราะถุงแรกที่เราให้ เค้าจับใส่กระเป๋าเค้าหมด แสดงว่าในกระเป่าเค้าต้องโล่งมากเลย และเค้าคงจะไม่มีอะไรเลย เราให้เค้า และกลับบ้านพร้อมความสุข เราไม่รู้สึกเหนื่อยเหมือนตอนที่มาเลย เรารู้สึกปลอดภัย เรารู้สึกเิกิดมาคุ้มค่า รู้ว่าวันข้างหน้าถ้าเราจะมีเรื่องเดือดร้อนอะไร สิ่งที่เราทำวันนี้จะวิ่งตามมาช่วยเราอย่างไม่คิดชีวิต แต่เราจะทำไม่สำเร็จเลย ถ้าเราไม่ได้รับความช่่วยเหลือในการบริจาคจากคุณก้อย และคุณโมงยามแห่งความสุข ขออายุ วรรณะ สุขะ และพละกำลังเจริญแก่ผู้ให้ทั้งสองท่านค่ะ และขอให้อานิสงส์ผลบุญนี้กับเพื่อนสมาชิกทุกท่านในสิ่งที่เราทำ ในบุญกุศล ในความสุขที่เกิดขึ้นทั้งหมดจากการกระทำนี้ จงสำเร็จแก่เพื่อน ๆ ทุก ๆ คนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ ราตรีสวัสดิ์ค่ะเพื่อน ๆ จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:50:41

ความคิดเห็นที่ 11 ขออนุโมทนาให้กับความดีที่จขกท.และคนที่ช่วยเหลือจขกท.ได้ทำค่ะ เราอ่านแล้วซึ้งเลย ถ้าจะรับบริจาคอีก ช่วยบอกด้วยได้มั๊ยคะ? ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะช่วยเท่าาที่จะทำได้ค่ะ ขอชื่นชมจขกท.จากใจเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ จากคุณ : เด็กขี้เกียจจัด (kiramin) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 01:05:08

ความคิดเห็นที่ 12 ชื่นชม จขกท ค่ะ จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 01:12:26

ความคิดเห็นที่ 13 เจ้าของกระทู้มีจิตใจที่ดีมากครับ :) จากคุณ : KANAK เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 01:47:17

ความคิดเห็นที่ 14 ^^ ดีมากเลยน้า  กล้วคิดกล้าทำ จากคุณ : คุณหนูขาวมณี เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 05:34:24

ความคิดเห็นที่ 15 อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ น้องมีจิตใจที่ดีมากเลยค่ะ จากคุณ : kob_wan12 เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 09:15:47

ความคิดเห็นที่ 16 ออกมาจากหัวลำโพง แล้วสังเกตุเห็นสาวๆหน้าดีๆ ขายส้มตำหน้าหัวลำโพงไหมละคับ น่าถ่ายรูปมาให้ดูกันด้วย จากคุณ : jobchan เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 10:00:03

ความคิดเห็นที่ 17 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 54 20:06:17 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 54 11:13:18 จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 10:29:58

ความคิดเห็นที่ 18 ความคิดเห็นที่ 16     ออกมาจากหัวลำโพง แล้วสังเกตุเห็นสาวๆหน้าดีๆ ขายส้มตำหน้าหัวลำโพงไหมละคับ น่าถ่ายรูปมาให้ดูกันด้วย จากคุณ : jobchan เค้ามาขายส้มตำกันเหรอคะ เราเห็นแล้ว แต่หน้า่ตาดี ๆ ทั้งนั้น เราไม่เข้าใจค่ะว่าจริง ๆ แล้วเค้ามาทำอะไรกันแน่ คุณ jobchan พอทราบไหมคะ ถ้าจะว่ามาขายบริการก็ไม่น่าใช่ เพราะตรงเยาวราชก็มี ไม่เห็นต้องเอาของมาตั้งขายเลย จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 10:32:17

ความคิดเห็นที่ 19 คล้ายๆ นั่งดิ้งอ่ะคับ ถูกใจคนไหนก็สั่งเหล้านั่งทาน นั่งคุย ถ้าคุยกันรู้เรื่อง ก็จะมีร้านคาราโอเกะแถวๆนั้น เดินจูงมือกันไปทำ ฟิวชัน จากคุณ : jobchan เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 10:51:06

ความคิดเห็นที่ 20 อ๋อ มิน่าล่ะ หน้าตาดี ๆ ทั้งนั้นเลย ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 11:11:55

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้ว ตื้นตันใจคะ สังคมต้องการคนแบบนี้ ที่มีน้ำใจแห่งการแบ่งปัน ไม่มองข้ามความทุกข์ความเดือดร้อนของคนที่เราประสปพบเห็น แม้ในชีวิตเราเองจะไม่เคยลำบาก แต่เวลาเห็นคนเร่ร่อน คุ้ยเขี่ยขยะ รู้สึกเวทนามากๆ เป็นไปได้ก็อยากช่วย ช่วยแบบ จขกท.คือให้ถึงมือเขา ให้เขาได้กินได้อิ่ม เป็นการให้แบบไม่มีเงื่อนไข ไม่ต้องผ่านกระบวนการซับซ้อนอะไรมากมาย เหมือนองค์กร นึกอยู่เหมือนกันว่า คุณนา จะเอาของไปไหวมั้ย โดยเฉพาะเครื่องดื่มซึ่งมีน้ำหนักไม่น้อย จากกระทู้ก่อน เห็นคุณนาบอกว่าไม่ประสงค์รับเป็นเงิน ขอแสดงความเห็นว่า การจัดส่งมันมีข้อจำกัด เพราะค่าส่งก็คงหลักร้อยขึ้น เสียดายค่าส่งตรงนั้นเอามาซื้อของกินได้อีกเยอะ อยากจะโอนเงินไปให้จำนวนหนึ่งให้คุณนาซื้อเครื่องดื่ม หรือข้าวกล่อง และจะจัดส่งของที่มีน้ำหนักเบา เช่น ลูกอม /ขนม/ยาดม ไปให้อีกลังนึง ถ้าคุณนาเห็นดีด้วย บอกเลขบัญชีมาทางหลังไมค์ได้เลย เราตั้งใจจะช่วยเหลือคนอื่น แต่ไม่มีโอกาสลงพื้นที่ คุณนาเสียสละเวลา เสี่ยงกับความไม่ปลอดภัยลงแรงทำด้วยตนเอง   คุณนาไม่ต้องกังวลว่าคนอื่นจะคิดอกุศลหรอกนะคะ คิดดี ทำดี ขอให้คุณนาได้แต่สิ่งดีๆตอบแทน เราให้กำลังใจคะ ซาบซึ้งในน้ำใจของคุณ "ยัยก้อย" "โมงยามแห่งความสุข" ฝากบอกด้วยคะ แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 54 13:26:57 จากคุณ : เอื้องราตรี เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 13:23:57

ความคิดเห็นที่ 22 ชื่นชมในความ "ใจกล้าและเอื้ออารี" ของ จขกท จริงๆ ค่ะ จากคุณ : ป๋วย เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 13:25:11 A:27.130.110.46 X: TicketID:277950

ความคิดเห็นที่ 23 ขอชื่นชมจากใจจริงครับ อยากจะลองทำดูบ้างจังเลยครับ จากคุณ : Aof555 เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 15:03:21

ความคิดเห็นที่ 24 เราชื่นชมในสิ่งที่จขกท.ทำนะคะ ขออนุโมทนาบุญด้วย แต่วันหลังหาเพื่อนไปด้วยดีมั้ย เราเป็นห่วงเพราะคุณเป็นผู้หญิงมันอันตราย ยื่งไปกลางค่ำกลางคืนด้วย เราไม่รู้ว่าคนเดี๋ยวนี้เขาคิดอะไรอยู่ บางทีเราเจตนาดี แต่ก็อาจมีคนคิดร้ายค่ะ ^___________^ จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 16:59:02

ความคิดเห็นที่ 25 อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ จากคุณ : nooyong เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:35:14

ความคิดเห็นที่ 26 เช้านี้นำของไปส่งแล้วคะ    1.    มีขนมจัดแบ่งใส่ถุงไว้ 27ถุง    2.    ลูกอมแบ่งใส่ถุง        23 ถุง    3.    ขนมปัง แพ็คละ 5 ห่อ อีก 2 แพ็ค    4     ยาสามัญ พวกแอนตาซิล +ซาร่า+..อีก  5ชุด เมื่อวานได้ช่วยกันจัดแพ็คขนมกับเด็กๆ ใช้เวลาพอสมควรเลย คิดว่า ถ้าส่งไปเป็นห่อใหญ่ๆ คุณนาคงต้องเสียเวลามาแบ่งอีก ส่วนเครื่องดื่มไม่ได้ส่งเลย เพราะกิโลนึงได้ไม่กี่กล่อง เดี๋ยวจะโอนเงินไปอีกจำนวนหนึ่ง ขออนุญาตแนะนำว่า คุณนาลองนำเงินไปจัดซื้ออาหารจำพวก ข้าวเหนียวหมูฝอย ผัดก๋วยเตี๋ยวประเภทที่ห่อละ 10 บาท ไปแจก ดีกว่า ขนมขบเคี้ยวกับน้ำหวาน อย่างเดียว เพราะคงไม่อิ่ม ยิ่งกินยิ่งกระหายน้ำอีก   ออ  ระมัดระวังตัวด้วยนะคะ ควรหาเพื่อนไปด้วยคะ จากคุณ : เอื้องราตรี เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 12:21:07

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีคุ่ะคุณเอื้องราตรีและเพื่อนสมาชิก เราคงทำเพียงสัปดาห์นี้สัปดาห์เดียวค่ะ เพราะทางเวปไซด์มีข้อความหลังไมค์มาหาเราบอกว่า การจัดกิจกรรมจำเป็นต้่องส่งเอกสารเพื่อขอดำเนินการด้วย เราเลยคิดว่า ถ้าทำเแบบนั้นจะเป็นโครงการไปเลย [ตัวเราเองยังมีเรื่องต้องรับผิดชอบอีกค่ะ ทำเป็นโครงการเราคงไม่ไหวค่ะ ดังนั้น ของที่เราได้รับมานั้นเราจะนำไปให้กับพวกเค้า ในที่ที่เราเจอ ไม่ใช่เพียงหัวลำโพงค่ะ อย่างวันนี้ เราก็หิ้วไปเผื่อด้วย 1 ชุดเผื่อเจอกลางทาง แล้วเราก็ได้พบจริง ๆ แต่หลังจากนี้ไป เราขอฝากเพื่อน ๆ ว่า หากได้พบคนเหล่านี้ อยากให้ช่วยเค้านะคะ ภายนอกเค้าอาจจะดูเหมือนน่ากลัว แต่เราเชื่อว่าทุกคนมี story ของตัวเอง เลยหลังจากสัปดาห์นี้ไป ขอฝากให้กับเพื่อน ๆ นะคะ จากคุณ : Serene_Angelic เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 20:15:29