"อย่าเอาความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง เป็นตัวตัดสินความมั่นคงของความรัก ถ้าเราเป็นฝ่ายรีบร้อนผูกมัดเขา
ก็ต้องกล้ายอมรับและเข้าใจ หากความลึกซึ้งของความสัมพันธ์ ไม่อาจผูกมัดเขาได้จริง ๆ "
พอเริ่มต้น หลายคนรีบร้อนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับเขา พอถูกทิ้งก็ฟูมฟาย บางคนอยู่ก่อนแต่งมาหลายปี
ก็ไม่มีทีท่าว่าจะได้แต่งงาน อยู่กันมานาน จนพ่อแม่พี่น้องเริ่มทวงถาม แต่จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่แต่ง
ผู้หญิงหลายคนก็ได้แต่โวยวาย ฟูมฟาย จะเลิกก็เลิกไม่ได้ เพราะความลึกซึ้งทำให้เราผูกพัน นี่คือ "กฏธรรมชาติ"
ถ้าใจเร็วด่วนได้ ตามใจตัวเอง ก็ต้องเตรียมใจยอมรับ "ความไม่ได้ดั่งใจที่จะตามมา"
ไม่ผิดที่เราจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคนที่เรารัก แต่อย่าลืมว่าบนความลึกซึ้งนั้น เขาอาจจะรักหรือไม่รักเราก็ได้
แต่ที่แน่ ๆ เราต้องพร้อมที่จะรับผิดชอบการกระทำของตัวเอง ไม่ใช่คอยเรียกร้องความรับผิดชอบจากเขาฝ่ายเดียว
มีผู้ชายหลายคนที่อยู่ก่อนแต่ง ยอมรับว่า ไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นในช่วงแรก ๆ ที่อยู่ด้วยกัน แต่เขาเพิ่งรู้สึกรักและผูกพัน
หลังจากอยู่ด้วยกันไปนาน ๆ เหตุผลก็คือ เขาจะรักเรา จะจริงจังก็ต่อเมื่อเราใช่เท่านั้น ถ้าไม่ใช่
ต่อให้เรามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาหลังแต่งงาน เขาก็ทิ้งเราอยู่ดี
"ในนาทีที่ยังไม่รู้ว่า เขารักเราหรือเปล่า ในนาทีที่เรายังเป็นต่ออยู่ ต้องทำให้เขารู้ว่าเราต้องการเป็นคนรัก
เป็นคู่ชีวิต เป็นคนที่จริงจังและจริงใจ ให้โอกาสเขาและตัวเองได้ค้นหา ว่าเราใช่สำหรับกันและกันหรือเปล่า"
แม้ว่าจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขา สิ่งนั้นมันจะเกิดด้วยความรัก และความพร้อมจะรับผิดชอบของเขา
ไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายเสนอ อีกฝ่ายเลยสนองเพื่อเป็นกำไรชีวิต หรือถ้าเขาคิดว่าไม่ใช่เขาก็จะไม่ฉวยโอกาสล่วงเกินเอาเปรียบเรา
เพราะเราให้เกียรติตัวเอง เขาก็จะเคารพในเกียรติเราเช่นกัน ถ้าอยากเป็นคนรักจริง ๆ จงทำตัวให้เหมาะสมที่จะเป็นคนรัก
และควรรับผิดชอบทุกอย่างด้วยกันอย่างยุติธรรม ถ้าเลือกที่จะอยู่ด้วยกันก่อนแต่ง ก็ต้องพร้อมที่จะรับผิดชอบในเส้นทางที่เลือก
ยอมรับในความไม่แน่นอนที่จะเกิดขึ้น จะได้ไม่เป็นปัญหา เหมือนที่เราได้ยินกันซ้ำซากจนชินหู กับเรื่องที่ว่า
"อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายปี แต่ไม่มีท่าทีว่าเขาจะขอแต่งงาน"
--------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีวันลอยกระทง..สวัสดีเพื่อน ๆ ทุกท่านครับ..วันนี้เอากระทงไปลอย..ตั้งจิตอธิษฐานขอขมาต่อพระแม่คงคา..แล้วก็
เอาความทุกข์ความโศก..ความขื่นขมระทมใจ..ใส่กระทง..ลอยคืนพระแม่คงคาไปด้วยสักหน่อยก็ดีนะครับ..อุอุ..
ปล..สำหรับสาว ๆ ที่วันนี้..คิดจะพลีกายให้ชายหนุ่ม..โปรดคิดให้ดี ๆ ซะก่อนเด้อ..รับผลเสียที่จะตามมาให้ได้ด้วย..เป็นห่วง..อิอิ..
ปล 2..ตอนนี้ลุงประชากับป้านา..อยู่เชียงใหม่..อิจฉาจัง..อยากไปลอยกระทงที่เชียงใหม่อีกสักครััง..ยังไงก็จะไปอีกให้ได้..คอยดู..
ปล3..ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับการจากไปของคุณเตี่ย..ของคุณลุงของป้าตุ๋ย..อีกครั้งด้วยนะครับ..
มีความสุขกันในวันลอยกระทงนะครับ..ถึงเราจะมีภัยมาเยือน..แต่เราก็ต้องยิ้มให้ได้ครับ..เพราะชีวิตต้องดำเนินต่อไป..
แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 54 06:21:21