 |
ร้องเพลง-เล่นดนตรีในร้านอาหารเมื่อสัก 20ปีโน่น คนแน่นเอี๊ยดทุกวัน..ร้านผมบูมสุดๆในสังคมบันเทิงราตรีเกาะภูเก็ต เป็นร้านแบบคาเฟ่,ขายอาหาร-เหล้า,เบียร์ ..มีดนตรีเล่นสด-เต้น,ดิ้นกันที่โต๊ะใครโต๊ะมัน
เราอยู่บนเวที เล่นเพลงทุกสไตล์ทั้งช้า-เร็ว..มีความสุขกันมากทั้งไทย-ฝรั่ง เพลงมันๆก็ลุกเต้นกันมันหยดทั้งคาเฟ..ตั้งแต่หัวค่ำ-ถึงตี5 ไม่มีLimitไม่มีการห้าม-แม้แต่ยืนเต้นบนโต๊ะ(สมัยนู้นยังไม่มีกฏหมายปิดตี1-2)
แต่ต้องคอยประกาศเป็นระยะว่า..."อย่าปีนขึ้นเต้นบนฝ้าเพดาน"-เอิ๊กๆ
แต่ผมกลับสะดุดตา-มีโต๊ะเดียว ไม่ลุกขึ้นเต้นเหมือนโต๊ะอื่นๆ มากันสามคน(ทอม1-สาวท้วม1-สาวผอม1)นั่งติดหน้าเวที..แต่ยังไงก็ไม่ยอมลุกเต้น
แรกๆผมปิ๊งหญิงท้วม(อวบ)แต่พอไปนั่งคุย(ช่วงเบรค),ทอมนั่งข้างๆมีอาการหึง-จบ
หลายๆคืนต่อมา..เริ่มสังเกตุดวงตาของหญิงผอม..ตาโต-ตาสวยมาก(มีเชื้อแขก)เล่นดนตรีไป..มองไปที่เธอตอนไหน..ก็เจอะสายตาโตๆนั้นมองมาทุกครั้ง-เอาละวา
นัดเจอะกลางวัน.......เธอสวมชุดผู้ช่วยพยาบาลสีขาว,ผมเธอยาวสวยมาก-เส้นตรงเป็นมัน-สีดำออกแดงน้ำตาลเรื่อๆ(ธรรมชาติ)..โอย-เสร็จเลยเรา ..เพราะที่ซัดเซพเนจรเล่นดนตรีมาเป็นสิบๆปี..เพราะ"เลิกกับภรรยา"เป็นผู้ช่วยพยาบาล"มา...เจอะเธอ ใจเลยละลาย
รวดรัดเรื่องราว
ผมมีอันต้องกลับจากภูเก็ต..เข้ากทม.แล้วคิดว่าไม่กลับไปภูเก็ตอีก
เธอ-คนตาสวย,ผมสวยคนนั้น..หนีพ่อแม่ตามผมมากรุงเทพ(กระเป๋าใบเดียว)
จนลูกคนแรกของเรา 1 ขวบเศษ..แม่เธอเสียชีวิต เราจึงต้องกลับภูเก็ต..จนทุกวันนี้ ลูกชายคนโต 18 ปีแล้ว
เราไม่ได้จัดงานแต่งงาน,ไม่ได้ผูกข้อมือ..จดทะเบียนสมรสอย่างเดียว
จนทุกวันนี้..เราเป็นครอบครัวสุขสันต์-เข้มแข็งดีครับ
จากคุณ |
:
ตาสาน
|
เขียนเมื่อ |
:
23 พ.ย. 54 13:58:21
|
|
|
|
 |