ความคิดเห็นที่ 1 ประวัติศาสตร์นานกิงบันทึกว่า ทหารญี่ปุ่นทำลายทุกสิ่ง และทุกชีวิตที่ขวางหน้าอย่างวิปริต ฆ่า ปล้น เผา ข่มขืน ทรมานชาวนานกิงทั้งเมือง ยิงเป้า ตัดคอ แขวนคอ ตัดแขน-ขาทั้งสี่ ตัดอวัยวะเพศ ฝังและเผาทั้งเป็น บังคับให้ลูกชายข่มขืนแม่ พ่อข่มขืนลูกสาว ยามาซากิ ซึ่งประจำการเป็นแพทย์ทหารในกองกำลังที่ถูกเรียกว่า "ฝูงปีศาจ" นี้ ไม่อาจทนดูความวิปริตที่เพื่อนทหารของตนกระทำต่อชาวเมืองผู้ไร้ทางต่อสู้ ที่สุดจึงได้หาทางหลบหนีออกจากค่ายฯ "แรกเริ่มเดิมที ผมไม่เคยคิดจะเป็นทหาร แต่ด้วยเหตุที่รัฐบาลญี่ปุ่นออกกฎหมายบังคับให้ทุกครอบครัวต้องส่งลูกชายหนึ่งคนเข้าเกณฑ์ไปรบ ดังนั้น เพื่อไม่ให้พี่ชายที่เพิ่งแต่งงานมีครอบครัวต้องเสี่ยงชีวิต ผมซึ่งเป็นลูกชายคนสุดท้องของครอบครัว ตอนนั้นอายุ 31 ปี ทำงานเป็นแพทย์และยังไม่มีครอบครัว จึงรับหมายเกณฑ์มาเป็นทหาร" ยามาซากิถูกส่งตัวไปประจำการอย่างเร่งด่วน ในกองพลที่ปฏิบัติการรบบนสะพานมาร์โค โปโล ตลอดเวลา 6 เดือน หลังจากศึกครั้งนั้น เขาได้พบเห็นเพื่อนทหารญี่ปุ่นกลายสภาพเป็นปีศาจสงคราม สังหารผู้คนเพื่อความบันเทิง ครั้งหนึ่งเขาเห็นเด็กทารกชาวจีนถูกทหารญี่ปุ่นกระหน่ำแทงด้วยดาบปลายปืนอย่างสนุกสนานเหมือนแทงกระสอบซ้อมมือ ยามาซากิ พยายามเข้าไปยับยั้งความบ้าคลั่งและช่วยชีวิตทารกน้อยคนนั้น แต่สายเกินไป "เหตุการณ์นั้นทำให้ผมตัดขาดจากกองทัพ" ยามาซากิพูด และเล่าว่า ผมวางแผนหนีทัพในกลางดึกของคืนนั้น และเดินเท้ามุ่งหน้าไปทางชายฝั่งตะวันออก เพื่อหาทางกลับญี่ปุ่น แต่ด้วยความที่ไม่ได้กินอาหาร เป็นเวลา 4 วัน 4 คืน ในที่สุดก็ล้มหมดสติไป" "ผมตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่า ตนเองอยู่ในบ้านของชาวนาจีนแก่ๆ ครอบครัวหนึ่ง ซึ่งช่วยชีวิตและให้ที่พักกับอาหาร เมื่อผมสามารถลุกเดินได้ คู่สามีภรรยาวัยชรา ให้เสื้อผ้าชุดใหม่กับผม มันเป็นชุดใหม่ๆ สะอาด ชุดเดียวที่พวกเขามีอยู่ ผมมองดูเสื้อผ้านี้ด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ทำได้เพียงแค่โค้งคำนับเขา "นอกจากนั้น พวกเขายังยอมสละแป้งข้าว ที่มีสำรองเพียงน้อยนิดมาทำอาหารให้ผมเก็บไว้กินตอนเดินทาง" ยามาซากิ หวนรำลึกภาพครอบครัวนี้ครั้งใด ก็อดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตา "พวกเขารู้ทั้งรู้ว่าผมเป็นทหารญี่ปุ่น แต่ก็ยังช่วยชีวิตผม" ยังมีคนจีนอีกหลายคนที่ช่วยยามาซากิตลอดการเดินทาง ซึ่งในที่สุด ก็เดินไปจนถึงเมืองจี่หนัน เขาเปลี่ยนชื่อของตน เป็น ซัน ระหว่างที่รอข้ามทะเลกลับญี่ปุ่น เขาได้งานเป็นคนเฝ้าโกดังเก็บเสบียงของกองทัพญี่ปุ่นที่สถานีรถไฟ ที่นี่ ยามาซากิ ได้เห็นความลำบากของคนจีน เขาแอบเปิดประตูให้คนงานจีนขโมยอาหารประทังชีวิต รวมถึงเสบียงยังชีพอื่นๆ กระทั่งถูกจับได้ จึงโดนสอบสวนโบยตีอย่างทรมาน แต่เขาไม่ยอมเอ่ยปากซัดทอดหรือเป็นพยานว่ามีคนงานจีนคนไหนที่เกี่ยวข้อง การยอมรับโทษเพียงลำพังในครั้งนั้น ทำให้คนงานจีนรู้สึกถือเขาเสมือนหนึ่งเป็นพี่ชาย ถึงขนาดที่มีเพื่อนจีนคนหนึ่งได้แนะนำหญิงจีนให้เขารู้จัก เธอซึ่งต่อมาได้สมรสเป็นคู่ชีวิตเขา จากคุณ : ใบไม้เบาหวิว เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 10:18:55

ความคิดเห็นที่ 2 ที่จี่หนันนี้ ยามาซากิ ได้ตัดสินใจว่าจะประยุกต์ความรู้ทางการแพทย์ที่ตนมี และศึกษาเกี่ยวกับการแพทย์แผนจีนอย่างคร่ำเคร่ง เพื่อเปิดคลีนิคหมอรักษาผู้ป่วยชาวจีนที่ยากจนโดยไม่คิดค่ารักษา และไม่ยอมกลับญี่ปุ่นอีกเลยแม้ว่าสงครามระหว่างจีน - ญี่ปุ่นจะยุติไปแล้ว เมื่อปี พ.ศ. 2488 "หลังจากที่กองทัพคอมมิวนิสต์สถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน ในปี 2492 ผมได้ฟังเสียงของประธานเหมา เจ๋อตง ที่ประกาศว่าจะดำเนินนโยบายอย่างเป็นมิตรกับชาวต่างชาติทุกคนที่อาศัยอยู่ในประเทศจีน ในเวลานั้น ผมรู้สึกตื้นตัน" ยามาซากิได้งานในโรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง ซึ่งเขาเก็บเงินเดือนให้กับผู้ยากจนอื่นๆ เขาไม่เคยพูดกับใครเกี่ยวกับความหลังของตนเอง แม้กระทั่งครอบครัว โดยบุตรสาวของเขาเพิ่งจะรู้ว่าพ่อของตนเคยเป็นใคร ก็เมื่อไม่กี่สิบปีมานี้เอง หลังจากที่บังเอิญไปได้ยินชายคนหนึ่งซึ่งพ่อเขาเคยช่วยรักษาเมื่ออดีต 40 ปีก่อน แต่ไม่ว่าจะนานเพียงใด ยามาซากิ ไม่เคยลืมความจริงที่เขาเก็บไว้ข้างในเงียบๆ นั่นคือความทารุณที่ทหารญี่ปุ่นได้เคยทำไว้ หลังจาก 40 ปี ที่เข้ามาเหยียบแผ่นดินจีนพร้อมกับกองทัพจักรพรรดิ์ ยามาซากิ ได้กลับไปประเทศญี่ปุ่นครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ. 2519 สี่ปีหลังจากที่จีนกับญี่ปุ่นได้เริ่มต้นความสัมพันธ์ทางการทูต "แม้ว่า ครอบครัวของผมที่ญี่ปุ่นจะดีใจมากและต้องการให้ผมกลับมาอยู่ในญี่ปุ่น ผมก็ได้แต่บอกครอบครัวว่า ประเทศจีนคือบ้านของผมแล้ว ผมต้องกลับบ้าน" ในปีนั้น ยามาซากิทราบข่าวว่า เมืองทากิโมโต บ้านเกิดของเขา ในญี่ปุ่น ต้องการที่จะสานมิตรภาพระหว่างเมืองกับเมืองจี่หนัน เขาจึงอาสาทำงานในโครงการนี้ ยามาซากิ เขียนจดหมายไปถึงนายนากาโซเน่ ยาสุฮิโร นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่นในเวลานั้น ถึงแผนงานของเขา และได้รับจดหมายตอบกลับมาจากนายกฯ ซึ่งในที่สุดด้วยการร่วมปฏิบัติงานของเขา ทำให้การกระชับความสัมพันธ์ของสองเมืองนี้สำเร็จลุล่วงด้วยดีในปี พ.ศ. 2526 และเขาได้รับจดหมายแสดงความขอบคุณจากทางการทั้งสองเมือง "ยามาซากิ บอกว่า นี่คือสิ่งดีๆ สิ่งเดียวในชีวิตที่ผมรู้สึกว่าทำสำเร็จ" จากคุณ : ใบไม้เบาหวิว เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 10:21:42

ความคิดเห็นที่ 3 ในความจริง ยามาซากิผู้เงียบขรึม ได้ทำมากกว่าที่เขาพูด ทุกๆ ปี ยามาซากิจะอุทิศเงินสวัสดิการที่ตนได้รับจากรัฐบาลญี่ปุ่นให้กับชาวจีน เขายังได้สอนภาษาญี่ปุ่นให้กับนักเรียนจีนที่สนใจ โดยไม่คิดเงินทอง และออกเดินทำงานกวาดถนนหนทางสาธารณะรอบๆ ที่พักของตน ทุกวัน ตลอด 20 ปีที่ผ่านมานี้ อีกทั้งอุทิศหนังสือและอุปกรณ์การแพทย์ที่ซื้อมาจากญี่ปุ่นจำนวนมากแก่ห้องสมุดและโรงพยาบาลที่ยากไร้ในเมืองจี่หนัน เขาเชื่อว่า หนทางที่ดีที่สุดที่จะขอโทษ และชดใช้กับความรู้สึกผิดที่ตนและทหารญี่ปุ่นในครั้งนั้นได้เคยทำไว้ มีแต่เพียงการชดใช้ด้วยการทำความดีต่อคนจีนให้มากยิ่งๆ ขึ้นไปเท่านั้น เมื่อล่วงสู่วัยชรา บรรดาผู้คนที่เคยรู้จักอดีตของเขาเริ่มสูญหายตายจากไปเกือบหมด จนแทบไม่มีใครรู้จักยามาซากิ ทหารญี่ปุ่นคนนี้อีกต่อไป เส้นทางที่ยามาซากิตั้งใจเมื่อแรกหนีทัพกลับญี่ปุ่นนั้น ได้เปลี่ยนเป็นทางสายใหม่ ซึ่งนำไปสู่การอุทิศตนเพื่อชดใช้และสร้างสันติภาพ ยามาซากิ วัย 103 ปี เสียชีวิตอย่างสงบด้วยชราภาพ ในวันที่ 6 ธันวาคม ที่ผ่านมานี้ โดยเมื่อครั้งที่เขายื่นคำร้องขอทำบัตรประจำตัวจากทางการจีนนั้น ยามาซากิได้ระบุแนบท้ายไว้ว่า "เมื่อผมตาย ผมขออุทิศร่างกายเพื่อเป็นประโยชน์ทางการแพทย์แก่ชาวจีน โปรดได้รับร่างกายนี้ไว้ด้วย" จากคุณ : ใบไม้เบาหวิว เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 10:23:21

ความคิดเห็นที่ 4 ตราบใดที่ดวงจันทร์ยังทอแสง ขอให้มนุษย์มีเมตตาต่อกัน" ลายมือของยามาซากิ จากคุณ : ใบไม้เบาหวิว เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 10:26:39

ความคิดเห็นที่ 5 ร้องไห้เลย เคยรู้มาว่าตอนสงครามโลกพวกญี่ปุ่นกดขี่ข่มเหงชาวจีนสุดๆแบบไม่ใช่มนุษย์ ทําให้เราเกลียดพวกญี่ปุ่นมาก เพราะความบ้าอํานาจ ...แต่ตอนนี้ หมอซัน ยามาซากิ เปลี่ยนใจเราโดยสิ้นเชิง....ซึ้งอ่ะ จากคุณ : คหสต เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 10:40:29 A:125.24.198.118 X: TicketID:336956

ความคิดเห็นที่ 6 อื้อ....ถ้ามีคนที่ีมีจิตใจแบบนี้เยอะๆ โลกนี้คงน่าอยู่ขึ้นเยอะเลย....>_<~ จากคุณ : nAHMLeMoN เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 10:48:20

ความคิดเห็นที่ 7 บุรษผู้มีหัวใจน่ากราบ จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 10:50:18

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณครับ อ่านเพลินเลย โหวตให้แล้วด้วยครับ กระทู้มีสาระเนื้อหาดี ไม่ค่อยมี จากคุณ : Baritone เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 12:10:30

ความคิดเห็นที่ 9 ขอคารวะด้วยคนครับ จากคุณ : Jackrapan O. เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 13:54:49 A:210.246.188.227 X: TicketID:310590

ความคิดเห็นที่ 10 น่าชื่นชมมากๆ เลยครับ ตื้นตันใจมากกับเรื่องราวของปู่คนนี้ จากคุณ : นักธนูทีมชาติ เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 14:12:14

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะ ที่เอาเรื่องดีๆมาฝาก ไม่สมัครอมยิ้ม ล่ะคะ อยากให้ กิฟท์จัง จากคุณ : hot oil เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 15:15:31

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้วรู้สึกตื่นตัน ถึงอย่างไรก็ตามกล้วยไม้สีเงินคงไม่สามารถ ที่จะให้อภัยทหารญึ่ปุ้น ที่กระทำต่อชาวจีนได้ จากคุณ : กล้วยไม้สีเงิน เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 17:49:22

ความคิดเห็นที่ 13 ขอให้นอนหลับให้สบายนะคับ คุณหมอซัน จากคุณ : เขียนบน iPad (My_LovE_HapPyNesS) เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 18:26:04

ความคิดเห็นที่ 14 คุณกล้วยไม้สีเงินคะ ตอบหลังไมค์ดิฉันด้วยค่ะ ลูกชายเรียกละ เดี๋ยวไปนอนกล่อมลูกให้หลับก่อน ยังรอคำตอบนะคะ แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 54 20:47:19 จากคุณ : hot oil เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 20:42:17

ความคิดเห็นที่ 15 โลกนี้มีไว้เพื่อคนอย่างคุณ จากคุณ : บลูดานูป เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 22:43:53

ความคิดเห็นที่ 16 รู้สึกดีครับเมื่อได้อ่านเรื่องนี้ จากคุณ : กอดลมไว้อย่าให้หงอย เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 22:44:35

ความคิดเห็นที่ 17 นี่มัน โกโบริ พระเอกคู่กรรมนี่ จากคุณ : สาวโฉด เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 54 23:30:39 A:122.154.140.74 X: TicketID:213737

ความคิดเห็นที่ 18 ได้ยินเรื่องนานกิงมาพอสมควร อ่านไปก็รู้สึกเศร้าสะเทือนใจมาก... ทำไมทหารญี่ปุ่นถึงได้กระทำการโหดร้ายต่อคนจีนได้ขนาดนั้น... ทำไมถึงไม่มีคนญี่ปุ่นดีๆแบบหมอซันมากๆนะ...(ในตอนนั้น) จากคุณ : อิสสระ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 00:43:28

ความคิดเห็นที่ 19 ตื้นตันมากกับสิ่งที่คุณหมอผู้นี้ได้กระทำ แค่อ่านประวัติของท่านก็รู้สึกซึ้งใจแล้ว ท่านเป็นคนดีจริงๆ จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 02:40:35

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยครับ จากคุณ : Starfight เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 10:01:35

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณครับ จากคุณ : กรรไกรรัตนะ เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 10:21:20

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวของหมอซัน จากคุณ : เช้าวันใหม่กับใจดวงเดิม เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 10:55:16

ความคิดเห็นที่ 23 สาธุจ้ะ จากคุณ : AYXC เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 11:24:10

ความคิดเห็นที่ 24 พูดได้คำเดียวว่าตื้นตันใจมากครับที่ได้รับรู้ถึงความดีของคุณหมอซัน จากเหตุการณ์ดังกล่าว ก็ได้แต่หวังว่าจะเป็นบทเรียนสอนเราให้คนไทยรักกัน และรู้จักการเสียสละเพื่อส่วนรวมช่วยกันทำเพื่อบ้านเมืองและส่วนรวมมากขึ้นครับ ผมหนึ่งคนที่ได้ฟังและอยากทำความดีให้มากขึ้นกว่าเดิมเลยครับ ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องดีๆที่นะมาเล่าให้ฟัง ขอบคุณ จากคุณ : ฟองฝนต้นข้าว (ฟองฝนต้นข้าว) เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 11:51:09

ความคิดเห็นที่ 25 เรื่องราวน่าเอามาทำเป็นหนังให้คนรุ่นหลังดูจัง จากคุณ : Jemie_A เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 13:57:56

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีดีมานำเสนอ ค่ะ  หมอซัน  เป็นคนที่จิตใจดีมาก ๆ  มีความรับผิดชอบสูงมาก ๆ  น่านับถือมากๆ จากคุณ : Eink เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 14:44:11

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ น้ำตาไหลพรากเลย จากคุณ : utopie เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 15:22:58

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ จากคุณ : Shine pure เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 15:27:53

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณจขกท.มากค่ะ ที่นำเรื่องดี ๆ แบบนี้มาให้รับรู้ น้ำตาไหลเช่นกันค่ะ อยากให้โลกเรามีคนคิดดี ทำดีแบบหมอซันเยอะ ๆ จัง จากคุณ : paripan เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 15:56:52

ความคิดเห็นที่ 30 ขอขอบคุณเจ้าของกระทู้มากเลยค่ะที่นำเรื่องราวดีๆมาแบ่งปัน จากคุณ : -*canelian*- เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 19:59:02

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณที่แบ่งปัน จากคุณ : sailsky เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 20:22:34

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณสำหรับเรื่องดีดี   ที่ทำให้เรารู้สึกดีกับบรรพบุรุษของชาวญึ่ปุ่นขึ้นมาอีกนิดหน่อย จากคุณ : salamis เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 20:44:22

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณที่เอาเรื่องดีๆมาให้อ่านนะคะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าแป้น เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 54 21:36:28

ความคิดเห็นที่ 34 ชอบมากคับ ขอบคุณมากเลย อยากรู้ว่าพวกที่อยู่ในกลุ่มปีศาจตอนนั้น ช่วงมีชีวิตอยู่หลังจากนั้น เค้าเล่าเรื่องตัวเองให้ลูกหลานยังไงบ้าง... แต่ตอนนี้คงทยอยตายตามกันไปเรื่อยๆ ซึ้งเรื่องคุณตาคนนี้มาก มุ่งมั่นอุทิศตัวเองจริงๆ นับถือจากใจเลยคับ จากคุณ : รักป๊ากับม้านะค้าบ เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 54 00:52:43

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านแล้วน้ำตาซึม ทำความดีตลอดชีวิตโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ขอกราบงามๆ จากคุณ : เจ้ากก เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 54 09:18:05

ความคิดเห็นที่ 36 อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย บนโลกนี้จะเหลือคนดีๆอีกสักกี่คนเนอะ...จขกท.ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ จากคุณ : กิ้งกาเปลี่ยนสี เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 54 10:26:35

ความคิดเห็นที่ 37 กว่าจะได้รู้ ท่านก็เสียไปแล้วใช่ไหมคะนี่.. ขอจดจำเรื่องราวดีๆของคุณหมอนะคะ เป็นสิ่งดีๆที่โลกไม่ควรลืม.. ขอบคุณจขกท.ค่ะ จากคุณ : เหมียวเหมียว (wichayen) เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 54 12:59:14

ความคิดเห็นที่ 38 น้ำตาจะไหล;) จากคุณ : สีน้ำ -_- เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 14:49:55

ความคิดเห็นที่ 39 นี่แหละ..คือผู้กล้า..และวีรชน ที่น่ายกย่อง..ส่วนที่ญี่ปุ่นนั้นวิบากกรรมมตามมาคอยเล่นงานอยู่เห็นไหม... จากคุณ : หนุ่มปุนโต้ เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 21:22:08

ความคิดเห็นที่ 40 ประทับใจ จากคุณ : นายแบบแอบรักเธอ เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 54 22:00:52

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณที่นำเรื่องดีๆ มาทำให้ซึ้งใจ ในวันนี้(พึ่งอ่าน) เป็นวันพ่อด้วย จากคุณ : neap เขียนเมื่อ : 4 ธ.ค. 54 12:23:11

ความคิดเห็นที่ 42 ชื่นชมความดีงามใที่มีให้แก่กัน ในฐานะมนุษย์พีงมีต่อกัน ขอดวงวิญญาณหมอซันไปสู่สุขคติด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : มด2002 เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 08:05:52