ความชั้วร้ายในธุรกิจเรือประมงไทย ตอน1
|
 |
ก่อนอืนผมขอกล่าวถึงความเป็นมาขอครอบครัวผมสักนิด ครอบครัวผมเป็นครอบครัวคนกรุงเทพ ผมมีพี่น้องสามคนเป็นผู้ชายทั้งหมด เป็นครอบครัวในระดับปานกลาง มีการศึกษาตามสมควรปัจุบันพี่น้องสามคนต่างมีครอบครัวทั้งหมด ผมเองเป็นคนกลางครับ ผมขอเข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน
วันนี้ตอนเช้าประมาณ 8.00 น ผมเองทำงานอยู่ ตจว ได้รับโทรศัทพ์จากแม่ที่กรุงเทพ ซึ่งเราพึ่งคุยกันเมื่อคืนนี้เอง เสียงแม่ร้องไห้ และวบอกผมว่าน้องชายผมเสียชีวิตแล้ว ผมเองยัง งงๆอยู่และได้ถามย้ำกลับไปว่าใครเสียชีวิต แม่บอกว่าน้องชายผมเสียชีวิต เนื่องจากถ
ูกฆ่าบนเรือประมงลำหนึ่ง และถูกโยนทิ้งทะเล ผมจึงถามต่อไปว่าแม่รู้เรื่องได้ยังไงใครบอก แม่เล่าให้ฟังว่าแม่ตื่นนอนตามปกติประมาณตี 5 และได้ลงมาเปิดประตูข้างล่าง บ้านเราเป็นอาคารพาณิชย์ และได้พบกลับผู้ชายคนหนึ่งมานั่งรออยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านและ ได้เขามาถามแม่ผมว่าเป็นแม่ของหมุ่มหรือเปล่า หนุ่มคือชื่อเล่นของน้องชายผม แม่ผมตอบว่าใช้ ก่อนจะเล่าต่อผมขอย้อนกลับไปเรื่องราวของน้องผมก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้น หนุ่มมีลูกชายสองคนแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเนื่องจากเมื่อประมาณ เกือบ 10 ปีที่แล้วเขาได้แยยกทางกับแฟนและแฟนเอาลูกไปเลี้ยงเมื่อก่อนน้องผมก็ทำงานเป็น พนง บริษัทแห่งหนึ่งแต่เนื่องจากตั้งแต่สมัยวัยรุ่นเขาเป็นคนดื่มเหล้ามาก พออายุได้ประมาณ24ปี เขาก็มีปัญหาด้านสมองเนื่องจากเหล้าเวลาเมาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ แต่ไม่มีพฤติกรรมรุ่นแรง เพียงแต่เมาแล้วครองสติไม่อยู่ นอนข้างถนนบ้างตื่นมาก็กลับบ้าน ทางแฟนเขาทไม่ได้ก็เลยเลิกลากันไป จากนั้นเขาก็เริ่มคิดมาก จนทำให้มีปัญหาทางสมองต้องเขารักษาตัวหลายครั้ง บางที่ก็หายไปจากบ้านครั้งล่ะเป็นเดือน โดยไม่ทราบว่าไปไหนไหทำอะไรมา
จนมาครั้งหลังสุดหายออกจากบ้านไปได้เกือบ 1 ปี จึงมาทราบข่าวเมื่อเช้านี้ว่าเขาได้เสียชีวิตแล้วเมื่อประมาณ 10 กว่าวันมานี้ จากคนที่มาเล่าให้ฟังได้ทราบว่า เขาชื่อ บุญเรือง เป็นคน จ เพชรบูรณ์ ถูกลอกให้ไปทำงานกับเรือประมงที่สงขลา ต่อมาเมื่อเรือที่เขาขึ้นเขาฝั่ง คนดูแลเรือก็ไม่ยอมให้เขาลง เขาบอกเขาอยากกลับบ้านเพราะบนเรือมันเหมือนนรก ใช้งานไม่ให้พักผ่อน นอนก็ต้องแอบนอน ถ้าไต้กงเรือมันเห็นมันก็จะทำร้ายทุบตี พอเข้าฝั่งมันก็ส่งเขาขึ้นเรืออีลำที่จะออกทะเล ซึ่งเขาก็ถูกส่งขึ้นเรือลำที่น้องชายผมอยู่ ชื่อเรือคือ ลิ้มธนพร เขาก็ไปรู้จักกับน้องชายผมบนเรือ และน้องชายก็ได้เล่าให้เขาฟังว่าเขาออกมาจากบ้านและได้ถูกชักชวนให้มาทำงานบนเรือประมง จะลงเรือก็ไม่ได้ และละได้บอกเขาว่าถ้าเที่ยวหน้าได้กลับบ้านก็จะไปขอโทษแม่ แต่ถ้าน้าได้กลับบ้านก่อนผมก็ช่วยไปบอกแม่ผมด้วยและได้ให้ที่อยู่ชายคนนี้ไว้ และวันที่น้องผมถูกฆ่าเขาเล่าให้ฟังว่า น้องผมเกิดไปเถียงกับไต้กงเรือมันก็เลยเอาไปตีน้องผมปรางตายแล้วก็โยนลงทำเลไป ซึ่งเขายืนยันว่าน้องผมเสียชีวิตแน่นอน ผมไม่คิดเลยว่าเหตุการณืที่ผมเคยดูจากข่าว เมื่อก่อนนี้มันจะเกิดขึ้นกลับคนในครอบครัวผม มันเลวร้ายมาก ผมไม่ทราบว่าการที่เรือประมงลำหนึ่งซึ่งมีเจ้าของเป็นรูปบริษัท เวลารับลูกเรือขึ้นเรือไอ้คนคลุมเรือมันเห็นคนเหล่านี้เป็น สัตว์หรือทาส หรืออย่างไรมันถึงไม่เห็นคุณค่าชีวิตของเขาเลยไม่ว่าจะเป็นคนไทยหรือ ต่างด้าวมันถึงได้เหี้ยมดหดท่ารุณใช้แรงงานเขาก็หนักเงินก็ไม่ได้ ส่วนไอ้พวกเจ้าของเรือมันจะรู้บ้างไหมว่าคนท่มันให้คุมเรือมีพฤติกรรมอย่างนี้ หรือว่าสงเสริมใหเป็นอย่างนี้จะได้ลดต้นทุนเยอะ เพื่อจะได้มีกำไร ให้ครอบครัวได้เสพสุข อยู่บนชีวิต และเลือดเหนือของคนอื่น ถึงน้องผมจะมีปัญหาด้านสมอง สติสตังคืไม่ดีแต่เขาก็มีชีวิต คิดทำงานเพื่อแรกเงินประทังชีวิต แต่คนพวกนี้กลับเห็นชีวิตคนเหล่านี้ไม่มีค่า นึกอยากจะฆ่าทิ้งก็ทำแล้วโยนทะเล เรื่องมันก็จบ ไม่มีใครสนใจเหมือนบี้มดตายไปตัวหนึ่งเรื่องแบบนี้ถึงได้เกิดขึ้นบ่อย ๆ
ผมอยากรู้ว่าหน่วยงานที่ดูแลเรื่องพวกนี้เขาได้ออกมาตรการอะไรบ้างเพื่อคลุ้มครอง ลูกเรือเหล่านี้ ได้มีการตรวจสอบเรือประมงทุกลำที่ออกจากฝั่งไหมว่ามีลูกเรือกี่คนใครบ้าน ต้องเขาฝั่งมารายงานตัวกับเจ้าหน้าที่ไหมว่ากลับกันมาครบหรือเปล่า หลักฐานการขึ้นเรือลงเรือมีไหม เพราะผมเองก็ไม่ทราบเพราะยังไม่ได้รายละเอียดจากคนที่มาเล่าให้แม่ฟัง แล้วในกรณีที่ลูกเรือกลับมาไม่ครบ มีการสอบต่อหรือไม่ หรือว่าแค่แจ้งว่าตกเรือหายไป ก็จบ เรื่องนี้ถ้าทางผู้เกี่ยวข้องดูแลเอาจริงเอาจังเหตุการแบบนีน่าจะลดน้อยลงหรือไม่มีเลย ถ้ามีต้องมีผู้รับผิดชอบ
ผมอยากวอนท่านที่พอมีข้อมูลเกียวกับเรื่องแบบนี้ หรือทำงานเกี่ยวกับหน่วยงานที่ดูแลรับผิดชอบเรื่องเหล่านี้ ถ้าท่านมีข้อมูลใดขอความกรุณาแนะนำผมด้วยครับ เพราะเรื่องนี้ผมจะต้องหาทางทำให้เรื่องมันกระจ่างขึ้นมาให้ได้ นี่ก็ว่าจะเดินทางไป กทม เพื่อตามหาคนที่มาเล่าเรื่องนี้ให้แม่ผมฟังเห็นว่าเขาจะไปรักษาตัวก่อนที่ รพ ราชวิธี ผมลืมเล่าไปว่าเขาบอกว่าหลังจากเห็นน้องผมโดนโยนทะเล 2-3 วันต่อมาเขาก็ได้โดนลงทะเลกับลูกเรืออีก 3 คนโดยเกาะถังน้ำมันลอยทะเลหนีมา แต่ลอดแค่ 2 คนเท่านั้น แะลไปได้คนที่อยู่แท่นขุดน้ำมันช่วยไว้และ
ส่งตัวกลับเข้าฝั่ง
ท่านใดพอทราบขั้นตอนการดำเนินการเรื่องลักษณะนี้ควรติดต่อหน่วยงานใดผมขอความกรุณาแจ้งผมด้วยจะเป็นพระคุณยิ่ง ส่วนตัวผมเองก็จะไปดำเนินการในส่วนที่พอทำได้ก่อน และถ้าได้ความละเอียดกว่านี้ก็จะกลับมาต่อครับ เผื่อจะเป็นประโยชน์กับคนอื่นบ้างครับ (ความรู้สึกที่ว่าคนในครอบครัวเสียชีวิตเพราะโรคภัยไข้เจ็บ หรืออุบัติเหตุ มันต่างกับที่เรารู้ว่าเขาต้องเสียชีวิตเพราะถูกฆ่าอย่างทารุณมากเหลือเกินครับ มากจริงๆ)
| จากคุณ |
:
makotoui 
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ธ.ค. 54 21:50:07
|
|
|
| 
