|
ผู้ถูกนินทา" พึงมีเหตุผล
คำนินทาใด ๆ ไม่อาจทำคนดีให้เป็นคนไม่ดีไปได้ คนจะดีก็เพราะกรรม คนจะเลวก็เพราะกรรม
หาใช่จะดีเพราะสรรเสริญ หรือจะเลวเพราะนินทาก็หาไม่
ควรถือความจริงนี้เป็นสำคัญ และอย่าทำหรือไม่ทำอะไรเพราะกลัวนินทา หรือเพราะปรารถนา
สรรเสริญ อย่าทำอะไรก็ตามทุกอย่างที่แม้เพียงสงสัยว่าเป็นกรรมไม่ดี แต่จงทำอะไรก็ตามทุก
อย่างที่พิจารณาแล้วตระหนักแน่ชัดว่าเป็นกรรมดีเท่ากัน แม้ว่าการทำกรรมดีจะมีผู้นินทา
นินทานั้นไม่มีโทษแก่ "ผู้ถูกนินทา" เลย ถ้า "ผู้ถูกนินทา" ไม่รับ คือไม่ตอบ
เช่นเดียวกับ "ผู้ถูกด่า" ไม่ด่าตอบ "ผู้ถูกขู่" ไม่ขู่ตอบ "ผู้ถูกชวนวิวาท" ไม่วิวาทตอบ แต่
คำนินทาว่าร้ายทั้งจะตกเป็นของ "ผู้นินทา" ทั้งหมด "ผู้นินทา" คือ "ผู้ทำกรรม" ซึ่งเป็น
กรรมไม่ดี ไม่ว่า "ผู้ถูกนินทา" จะรับ หรือไม่รับก็ตาม นินทาย่อมได้รับผลไม่ดีแห่งกรรมไม่ดี
ของเขาอย่างแน่นอน
ดังนั้นแม้เมื่อถูกนินทาแล้ว ก็ให้คิดว่า "ผู้นินทา" เราได้รับการตอบแทนแล้ว คือ ได้รับผลของ
กรรมไม่ดี ซึ่งจะส่งผลให้ปรากฏช้าหรือเร็วเท่านั้น ผลของกรรมไม่ดีนั้นแหละได้ตอบแทนเขา
"ผู้นินทา" แล้ว เราไม่มีความจำเป็นต้องตอบแทนแต่อย่างใด
| จากคุณ |
:
โชติช่วงชัชวาล  
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 ธ.ค. 54 11:20:45
|
|
|
|
นิทานเรื่อง-= คนแก่ เด็ก และ ลา =-
