เมื่อความรักต้องไปจริง ๆ...
หมดความอดทนอีกต่อไป ยื้อไว้ไม่ไหวแล้ว
ไม่ว่าจะเกิดจากความเต็มใจหรือจำใจต้องปล่อยเขาไป
ความรักของเรา...คงนานที่สุดได้เท่านี้แล้ว
เราทุกคนต่างมีความฝันเดียวกัน...กับเรื่องของความรัก
คืออยากให้เป็นคนนี้ อยากให้อยู่กับเราไปนาน ๆ
ไม่อยากผิดหวัง ไม่อยากทุกข์ทรมานอีก
เราลืมมองไปเลยว่า...เอาเข้าจริง ๆ ณ วันนั้น
คนผิดหวังอาจไม่ใช่เรา...
คนยินดีที่จะปล่อยมันไปอาจเป็นเราเอง
เมื่อความรักต้องไปจริง ๆ
ไม่ว่าใครจะเป็นฝ่ายบอกลาใครก่อน...ก็ย่อมเสียใจกันทั้งสองฝ่าย
จะจบด้วยดีหรือจบแบบไม่สวย...ก็ต้องยอมรับว่า "จบ"
อย่ามองความผิดหวังว่าเป็นความผิดพลาด
อย่ามองการจากลาว่าเราเป็นฝ่ายผิด
"คนผิด" คือคนที่ไม่ยอมรับความจริงต่างหาก
"คนผิด" คือคนปิดบังความจริงต่างหาก
คนที่โกหกเขา คนที่โกหกตัวเอง
คนที่ไม่รักแล้ว...แต่ยังโกหกว่ารัก
ให้อภัยตัวเอง...ที่เป็นฝ่ายบอกลาเขา
ให้อภัยเขา...ที่เป็นฝ่ายบอกเลิกเรา
ลองทบทวนดูว่า...
กว่าความรักของคนสองคนจะเดินทางมาถึงวันนี้
เราผ่านความประทับใจอะไรกันมาบ้าง
ช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้กันและกัน ให้อะไรกับเราบ้าง
ยอมรับการจากไปด้วยความเข้าใจ
แล้วกลับมาดูแลหัวใจให้คืนสู่อุณหภูมิปกติโดยเร็ว
หัวใจที่ร้อนรน...ความรักก็ไหม้เกรียมไว
หัวใจที่เย็นชาเกินไป...ความรักก็ซีดจางได้ง่าย
เรียนรู้กับรักครั้งเก่า แล้วเตรียมหัวใจให้ดี ๆ
เอาไว้พูดกับรักครั้งใหม่อีกทีดีกว่าว่า
"อยู่นาน ๆ นะความรัก" ! 
--------------------------------------------------------------------
สวัสดีครับ..วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายของการทำงานในปีนี้แล้ว..
สิ่งเลวร้ายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราในปีนี้ มันผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป
อย่าได้ไปคิดถึงมันอีก อย่าไปแคร์ อย่าไปเสียใจ อย่าไปนึกถึง
คิดซะว่าเรายังมีพรุ่งนี้ หนทางยังมีให้ก้าวต่อไป
เมื่อคุณคิดว่าไม่มีใคร จงหันไปมองดูดวงอาทิตย์ในยามเช้า
ดวงอาทิตย์จะขึ้นทุกวัน ไม่เคยลืมหน้าที่ของเขา
และดวงอาทิตย์ก็จะจากเราไปทุกวัน เพื่อที่จะกลับมาใหม่
ให้เราได้เห็นความสดใสในยามเช้าทุกวัน ถ้าคุณคิดว่าไม่มีใครแล้ว
ให้คิดถึงดวงอาทิตย์นี้ คิดถึงแสงแดดสวย ๆ
แล้วพลังบวกกำลังใจจะกลับมาอยู่เคียงข้างคุณ
เหมือนพระอาทิตย์ที่ไม่เคยทิ้งเราไปเลย แม้แต่วันเดียว
ณ สังคมเล็ก ๆ ที่แห่งนี้..ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกท่านตลอดไป..
ตราบที่พวกท่านยังเปิดใจรับ..สิ่งดี ๆ ที่พวกเราจะมอบให้แก่กัน.. 