|
เราถูกคุกคามทางเพศมาตั้งแต่เด็ก นับตั้งแต่ ป.4 แต่ก็รอดมาได้หลายครั้ง พอจบ ม.2 เลยตัดสินใจออกจากบ้าน เพราะกลัวว่าจะพลาดท่าเสียทีเข้าสักวัน... ออกมาทำงานอยู่กับเพื่อน แล้วในช่วงระยะ 3 ปี นับแต่ออกจากบ้าน เราก็เจอภัยประเภทนี้อีกไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง แต่เดชะบุญที่รอดมาได้ทุกครั้ง วิ่งหนีกลางไร่อ้อย, กระโดดรถมอเตอร์ไซด์, กระโดดรถยนต์, ครั้งที่น่ากลัวที่สุดคือถูกผู้ชายสามคนไล่ล่าในป่า ตอนกลางคืน ..
เราเก็บกดและหวาดกลัวมาก ระบายให้ใครฟังก็ไม่ได้ เพราะแค่กรณีของพ่อเลี้ยงเราก็ถูกมองเป็นตัวประหลาด เหมือนเราเป็นคนผิด เป็นคนไม่ดี ทั้งๆ ที่เราเป็นเด็กแค่สิบขวบ และเป็นผู้ถูกกระทำ ..แล้วมันก็เป็นปมลึกๆ ที่ทำให้เรามีปัญหากับการใช้ชีวิตคู่มาโดยตลอด เราขยะแขยง เกลียดการมีเพศสัมพันธ์...ทรมานกับความรู้สึกนี้มากๆ
จากคุณ |
:
monchen
|
เขียนเมื่อ |
:
29 ม.ค. 55 15:13:29
|
|
|
|
|