ปกติเราอยู่ห้องบลู แต่วันนี้มีเรื่องอยากจะเล่าให้เพื่อนๆห้องนี้ฟังคะ เพราะเป็นห้องที่ถูกต้องที่จะเล่าสู้กันฟังเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นคะ
(ช่วงเย็นๆเข้ามาอ่านแล้วก็มัวแต่ งง กับ บางกระทู้ด้านล่าง จนลืมว่าเราเข้ามาห้องนี้ทำไม 555 เลยกลับมาเขียนเรื่องตัวเองที่บ้านนะคะ)
เข้าเรื่องนะคะ เราทำงานบริษัทข้ามชาติจากแดนปลาดิบคะ ที่บริษัทก็มีพนักงานคนไทยและญี่ปุ่นทำงานรวมๆกัน
เราเข้าใจ เวลาการทำงานทุกองค์กรก็ต้องมีการกระทบกระทั่งหรือถกเถียงกันบ้าง แนะนำการทำงานกันบ้าง แต่นั้นก็เพราะต้องการให้งานออกมาดีที่สุดนั้นเอง
แต่แน่นอนว่าก็ต้องมีหลายคนที่ไม่สามารถแยกเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวออกจากกันได้ ทำให้เกิดความไม่พอใจสะสม และหาทางระบายออกด้วยการ "นินทา ว่าร้ายลับหลัง"
แต่ไม่แน่ใจว่าอย่างนี้เรียกนินทาลับหลังรึเปล่าคะ เพราะว่าคนที่นินทาเราคือผู้หญิงญี่ปุ่นที่นั่งรถบริษัทกลับบ้านคันเดียวกับเราคะ
ปกติ ในรถจะเงียบกริบ เพราะทุกคนขึ้นรถก็เหมือนโดนวางยาสลบ หลับกันทุกคน แต่ในรถจะมีเสียงผู้หญิงญี่ปุ่นสนทนาด้วยความเมามันส์มากว่า เรา(จขกท)ใจร้ายอย่างนั้นอย่างนี้ ชอบสั่งเค้าให้ทำนู้นทำนี้ น่ารำคาญ นอกจาก จขกท จะโดนกล่าวถึงแล้ว ก็ยังมีคนไทยคนญี่ปุ่นคนอื่นๆอีกหลายคนที่ถูกกล่าวถึงคะ
ใจความประมาณว่า ไม่มีใครดีเลย เค้าดี เค้าถูกกระทำอยู่คนเดียว ฟังแล้วมันดูแปลกๆไหมคะ ถ้าทุกคนนิสัยไม่ดีและคุณดีอยู่คนเดียว ไม่น่าจะเป็นข้อมูลที่น่าเชื่อถือรึเปล่า แบบว่าฟังความข้างเดียวอะคะ
แต่ว่าที่น่าประหลาดใจก็คือ ผู้หญิงญี่ปุ่นที่เป็นฝ่ายฟังนั้น แสดงอารมณ์ร่วม เห็นดีเห็นงามกับการพูดถึงทุกคนในแง่ร้ายกันสนุกปาก
ทั้งๆที่ในรถคันนั้นมีคนที่ฟังภาษาญี่ปุ่นได้กว่าครึ่ง แน่นอนคะว่าจขกทได้ยินและเข้าใจเนื้อหาโดยตลอด
สิ่งที่เราทำก็คือการ "ปล่อย" คะ ปล่อยเค้าไป เพราะมันจะจริงหรือไม่จริงเราเท่านั้นที่รู้ดี
เราทำงานอย่างไร และให้ความช่วยเหลือเค้ามานานเกือบสองปี สอนและแนะนำแต่เค้าบอกทำไม่เป็นทำหน้าตาโนเนะ ไม่กล้าติดต่อ(กันคนญี่ปุ่น ชาติเดียวกับหล่อนเนี๊ยะนะ) เราก็อดทน จนเมื่อกลางปีที่แล้ว เราแจ้งเจ้านายเราและหัวหน้าในสายงานว่า ต่อไปนี้เราจะกลับมาทำงานของตัวเองแล้วนะ คิดว่าการแนะนำการช่วยเหลือที่ผ่านมาเกือบสองปีคงมากพอที่จะทำให้ผู้หญิงญี่ปุ่นคนนั้น เข้าใจและทำงานเองเป็นแล้ว เพราะถ้าช่วยเค้าไปตลอด เค้าก็จะไม่เก่งขึ้น และงานเราก็โหลด ประมาณช่วยจนเค้ารุ่งเรือง แต่เราก็รุ่งริ่งพอสมควร
ตั้งแต่กลางปี 54 ผ่านมาจนปีใหม่ 55 ก็มีเรื่องงานต่างๆหลายอย่างที่ผู้หญิงญี่ปุ่นคนนี้ปฏิเสธที่จะเรียนรู้และไม่ทำงานที่ควรเป็นของเธอ เธอแจ้งหัวหน้าเธอบอกว่าเธอยังไม่ค่อยเข้าใจ และกำลังเรียนรู้อยู่พร้อมทำหน้าตาโนเนะเช่นเคย
OMG สงสัยจะเรียนเอาปริญญาเอกนะคะเนี๊ยะ เรียนงานมาเกือบสองปียังไม่ค่อยเข้าใจ เออคือว่าผ่านทดลองงานมาเป็นปีแล้วนะคะ อายุก็ไม่ได้เด็กๆคะ หล่อนอายุ 40 คะ
การปฏเสธงานมีบ่อยครั้งโดยทำหน้าตาโนเนะจิมลิ้มเหมือนเคย บอกแต่ว่าไม่เข้าใจ ไม่รู้ ทำให้เกิดความอึดอัด ไม่พอใจกันไปทั้่วในหมู่คนที่ต้องประสานงานกัน
แต่แทนที่ผู้หญิงญี่ปุ่นคนนี้จะปรับปรุงตัว กลับยังคงปฏิเสธการทำงานเหมือนเดิม และเพิ่มการทำงานของ "ปาก" นินทาว่าร้ายทุกคนที่ติดต่อด้วย บนรถริษัท (ฉลาดมากเรยคะ มีตั้งหลายคนฟังเข้าใจ)
วันแรกๆเราก็ปล่อยตามที่เล่าไปด้านบน แต่ทุกวันคะ ทุกวันที่ได้ยินเรื่องนินทาว่าร้าย สะสมเป็นสัปดาห์ และวันนี้เราก็ยังคงได้ยินในสิ่งที่หล่อนนินทาอยู่
กลายเป็นเริ่มกระทบสภาพจิต ก่อเกิดความรำคาญมว้าาาาาก ถ้างานที่ทำมันเลวร้ายมากขนาดนั้น ทำไมไม่ลาออกไป(ฟร่่ะ) โมโหซะงั้นแม้ว่ามันไม่จริงอะคะ 555 ความอดทน ความปล่อยวาง มันหมดแล้วอะคะ
แต่พอวันนี้เข้ามาอ่านปัญหาหลายๆอย่างของเพื่อนๆที่นี้ ก็ทำให้เรารู้สึก "ขำ" ว่าปัญหาเราเนี๊ยะ เล็กมว้าาาากกกก ไม่น่าเก็บมาเป็นอารมณ์เร้ยยย เสียเวลามากเลยคะ
พรุ่งนี้ มะรืนนี้ คิดว่าหล่อนก็ยังคงไม่หยุดหรอก แต่เอาเป็นว่า เราไม่สนใจแล้วละคะ ช่างมันดีกว่า เกี่ยวข้องกันแต่เรื่องทำงานก็พอ
จบแล้วคะ แบบว่าเล่าจริงๆ เรียกว่าระบายได้รึเปล่าคะเนี๊ะ ขอโทษนะคะเล่าซะยาวมาก
ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ
จากคุณ |
:
ForasU
|
เขียนเมื่อ |
:
8 ก.พ. 55 21:49:38
|
|
|
|