เมื่อตัดสินใจแยกกันอยู่ซักระยะหรืออาจจะตลอดไป เพราะเรื่องจิ๊บ ๆ
|
 |
กับคน ๆ หนึ่ง ตกงาน มีปัญหากับครอบครัวเพราะทะเลาะกับคู่ชีวิตที่บ้าน จนต้องออกมาอยู่ข้างนอก ทำตัวเป็นคนโสด โชคดีหรือร้ายไม่รู้ ดันมาเจอผม ผมจำต้องทำหน้าที่ดูแลมาเกือบปี แต่วันนี้ผมก็ความรู้สึกดี ๆ ที่เคยมีมันเริ่มเสื่อมหมดแล้วครับ อดีตคิดว่ารักนะแต่เมื่อวานปรี๊ดแตกเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องจริง ๆ มันสะสมมานาน เพราะอีกฝ่ายไม่ค่อยใส่ใจรายละเอียดนัก
ผมเป็นคนนิสัยเรียบง่ายและจริงใจสุด ๆ กล้ายืนยันเพราะทำทุกอย่างให้อีกฝ่ายก็เพียงแค่ว่าช่วย ๆ กันไป ไม่เคยเอ่ยปากเรียกร้องเอาอะไร แต่ลึก ๆ เราก็อยากจะได้รับการเอาใจใส่บ้างไม่ใช่เป็นฝ่ายให้ข้างเดียวมาตลอด แต่ไม่พูด ได้แต่เก็บไว้ในใจ พูดเป็นนัย ๆ แต่อีกฝ่ายก็เหมือนจะไม่ใส่ใจอีกนะแหละ
นานวันเข้าเหมือนถูกเอาเปรียบ หาความจริงใจไม่ได้จากอีกฝ่าย เพราะเขาไม่เห็นความสำคัญจากสิ่งที่เราทำเพื่อเขา มันเหมือนคนถูกตามใจมาตลอดจนเหลิงประมาณนั้น
ผมทบทวนดูแล้วว่าเห็นที่ต้องพูดซักอย่าง เมื่อเย็นวานก็เลยพูดออกไปหลาย ๆ เรื่อง จบด้วยประโยคที่ว่า "เราแยกกันอยู่ซักระยะ" อีกฝ่ายก็เก็บข้าวของหนีไปเลย ไม่เอ่ยซักคำ
ผมมานั่งทบทวน คิดไม่ออกว่าเขามาอยู่กับผมเพื่อเหตุผลอะไร จะว่าเหมือนโดนหลอกแดรกประมาณนั้น ก็ดูมีอคติเกิน
แล้วผมควรทำไงดี ตัดใจลืมหรือว่าควรให้อภัยแล้วคบเป็นเพื่อนดี เพราะยังรู้สึกเป็นห่วงเขาอยู่ คนตกงาน เงินหมดจะอยู่รอดยังไง
| จากคุณ |
:
เด็กไม่โตพอ
|
| เขียนเมื่อ |
:
22 ก.พ. 55 10:16:23
A:119.46.208.174 X: TicketID:315256
|
|
|
| 
