ความคิดเห็นที่ 1 ขอโทษค่ะ จะพยายามจัดหน้าให้อ่านง่ายขึ้นนะคะ อันนี้ก๊อปมาจากWORDเลย ลืมไปค่ะ ซอรี่ๆๆๆๆ เด้อค่ะเด้อ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:08:27 A:115.67.96.70 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 2 แตกประเป็นเด็นจากระทู้ ชีวิตพังๆ เพราะความมักง่ายของคนที่เป็น"แม่"ของฉัน นะ เพราะเนตของตัวเจ้าของค่อนข้างเน่าด้วยนะคะ เนตภูธรค่ะ ^ ^” ชีวิตหลังความตายของเรา เอ๊ย หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลก็ตกงานเป็นที่เรียบร้อย เพราะเกิดเรื่องก็ไม่มีใครไปแจ้งให้นายจ้างทราบเรื่อง พอเรากลับไปทำงาน ก็ปรากฏว่ามีคนทำงานใหม่แทนแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นหัวใจสลายเลย คงเปรียบอารมณ์เหมือนกับ ผู้หญิงที่กลับบ้านไป แต่เจอสามีนอนอยู่บนเตียงเรากับผู้หญิงคนอื่นน่ะค่ะ แหม โลกทั้งใบถล่มทลายเลย แล้วจะเอาเงินใหนใช้ จะไปอยู่ที่ใหน(ที่นั่นเค้ามีที่พักให้) เค้าก็เอาเสื้อผ้าเรามากองหน้าบ้าน ให้เราขนเสื้อผ้าออกเลยทันที ณ ตอนนั้นคนแรกที่เรานึกถึงคือเพื่อนหญิงที่เราออกโรงปกป้องเค้า ที่เป็นเหตุให้หัวเราต้องมามีรอยเย็บ เหมือนตุ๊กตาที่ใยนุ่นเคยทะเล็ดออกมาจนทุกวันนี้ เพื่อนที่เราเอาชีวิตเราปกป้องมัน(จริงๆก็พูดให้ดูดีไปงั้น อยากทำตัวพระเอกเองนี่หว่า)มันกลับไม่แยแสใยดีอะไรเราเลย ไม่ถามสักคำว่าเป็นยังไงเจ็บมากมั้ย หรืออะไรทั้งนั้น กลับทำเป็นเรื่องธรรมดา ชิลล์ๆ ซะอย่างนั้น เราเลยขอนอนพักอยู่ห้องของเพื่อนคนนี้ แต่ด้วยว่าเพื่อนคนนี้เค้าก็มีสามี(ชั่วคราว)เดี๋ยวเขาก็มา ปั่มปั๊มกันบ่อยๆ เป็นเหตให้เรารู้สึกเหมือน กขคง ของเขา เราเลยหอบเสื้อผ้าไม่กี่ชุดกับของใช้นิดหน่อยออกมา เชื่อมั้ย เราไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งแบบนั้นเป็นเดือนๆ เราใช้วิธีไปนอนบ้านเพื่อนคนนั้นที คนนี้ที ค้างบ้านละคืนสองคืน พอพ่อแม่ของเพื่อนเริ่มเขม่นเราก็ขนสัมภาระ ระเห็จออกมาทันที ข้าวก็อาศัยกินของเหลือจากเพื่อน เพราะไม่เหลือเงินสักบาท เพื่อนๆก็ยังอายุน้อยๆ ส่วนใหญ่เค้าก็มีพ่อแม่เลี้ยง เค้าไม่สามารถจุนเจือเราได้แน่นอน อย่างเพื่อนเราซื้อก๋วยเตี๋ยวมากิน เราก็รอเพื่อนกินอิ่ม หากไม่หมดเราก็ซดต่อ โดยไม่สนใจว่ามันจะปรุงอะไรไว้บ้าง มีครั้งนึงเพื่อนคนนึงมันชอบกินเผ็ด มันปรุงเผ็ดมาก เผ็ดจนมันกินเองไม่ได้(อีบ้าเอ้ย แต่ก็ดี เสร็จตู คริคริ)เราก็ซด ด้วยความหิว แต่ลืมว่าตัวเองเป็นคนกินเผ็ดไม่เก่ง โห่.. ให้ตาย น้ำมูก น้ำตา น้ำลาย ไหลมาบรรจบเป็นแม่น้ำมูลเลย แต่ก็กินจนหมดนะ อย่างที่เล่ามาตั้งแต่ต้น ชีวิตเรากินไม่อิ่มมาตั้งแต่จำความได้ เพราะตอนที่เติบโตมาจากบ้านนั้นเค้าก้ไม่ให้เรากินจนเกินอิ่ม เค้าให้กินแค่ชามเดียว แต่ตักพูนๆได้ แต่กับข้าวเค้าจะตักให้ ทำให้เรากลายเป็นคนตละกะไปเลย (อาย) แต่ตอนนี้หายตละกะแล้วนะคะ แต่ผลที่พ่วงมาจากความอดอยากครั้งนั้นคือ ปัจจุบันกลายเป็นสาวอวบไปเลย ทั้งๆที่ตอนเด้กๆแห้งมาก เพราะพอโตมี พอมีกำลังทรัพย์เอง เรากินทุกอย่างที่อยากเลยค่ะ แพงก็จะกิน เราทดแทนสิ่งที่มันหายไปในช่วงชีวิตนึงน่ะค่ะ ปัจจุบันอยากกลับไปอดอยากอีกจัง อยากผอมเหมือนเดิมง่ะ ^ ^’’ อ่ะๆ กลับมาต่อหลังจากที่หาที่อยู่ที่นอนวนไปวนมาบ้านเพื่อนจนครบรอบวนกลับมาที่คนเดิมรอบที่สาม มุขนี้เริ่มใช้ไม่ได้ผลแล้ว ก็ประจวบเหมาะไปได้งานที่มีที่อยู่ที่พักพร้อม งานนั้นคือ มาร์คกี้ คนตั้งลุกสนุกเกอร์ ชีวิตเราวนเวียนอยู่ที่นี่หลายปีเหมือนกัน สนุกสนาน ช่วงนี้ก็ลืมเรื่องการเรียนไปแล้ว มันเหมือนสนุกกับชีวิต ไม่ต้องคิดอะไร เจอเพื่อน เจอสังคม(ต่ำๆ) เจออบายมุขทุกอย่าง ลองได้ลองหมด แต่ไม่เคยติดอะไร เพราะเรารู้ว่ามันไม่ได้ทำให้ชีวิตเราดีเลย เพื่อนๆที่มันติด เรานั่งถามมันทุกครั้ง ทำไมถึงติด มันรู้สึกยังไง เพื่อนมันบอกดี ทำให้ลืมดี เราก็ยังทำเข้าใจกับคำพูดมันไม่ได้มาจนทุกวันนี้ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:11:11 A:115.67.96.70 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 3 แล้วชีวิตก็มาถึงจุดเปลี่ยนอีกครั้ง เรายังคงทำงานอยู่ที่โต๊ะสนุ๊กแห่งนี้ ด้วยความสนุกจนลืมวันลืมคืน ลืมแม้กระทั่งอนาคตตัวเอง จนเราอายุประมาณได้ 17 ปี วันนึงเราถูกแคชเชียร์ของโต๊ะฯเป็นพวกสาวประเภทสองเรียกไปนั่งเฝ้าหน้าเคาท์เตอร์แทนหล่อน ร้อยวันพันปี หล่อนไม่เคยเรียกนะ วันนั้นก็แปลกใจอยู่ แต่ด้วยความที่เป็นเด็กเดียงสา(จิง จิ๊ง)ไม่ได้เอะใจอะไร ก็ไปนั่งแทนเค้า ซึ่งหน้าเคาท์เตอร์ก็คือลิ้นชักเก็บเงินของแคชเชียร์นั่นแหล่ะ วันนั้นไม่มีแขกมาเล่นสนุ๊ก เป็นเวลาบ่ายๆเห็นจะได้ถ้าจำไม่ผิด พอเราไปนั่งปุ๊บ ทุกคนไม่ว่าจะเป็นเพื่อนมาร์คกี้ด้วยกัน แม่บ้าน มาร์คเกอร์ หายไปพร้อมกันหมดเลย แต่เราไม่ได้เอะใจนะ มาคิดตอนที่มันผ่านมานานมากแล้วเพิ่งคิดได้อ่ะ แล้วเค้าก็กลับมาพร้อมๆกันหมด แคชเชียร์นั่งประจำที่ มาร์คเกอร์+มาร์คกี้ สุมหัวประจำกลุ่ม แม่บ้านเดินดูดผง(เครื่องดูดฝุ่นนะ หากคิดภาพตามตัวหนังสือมันจะขำ) อิเตย(กระเทยควายใช้ให้เราไปเอายาดมในกระเป๋าเสื้อมันในห้องพักพนักงาน เราก็ไป(ตอนมันใช้ มันเรียกเราไปพูดเบาๆสองคน) เว้นระยะประมาณ 20 นาที อิเตย(กระเทยควาย): ว๊ายยย !!!! เงินหาย หายตั้งหลายพัน เป็นไปได้ไงเนี่ยย อิแม่บ้าน: หะ หายได้ไง หาดีรึยังๆ ใหนๆๆ ช่วยหา มาร์คเกอร์+มาร์คกี้: นั่นดิ หายได้ไง ก็ให้ เฝ้าให้ไม่ใช่หรอ แล้วกล้องทุกตัวก็แพลนซูมมาที่เรา ,,,, นางเอกอย่างเราก็เข่าอ่อนแทบทรุดกับพื้นพรม(ดีไม่เจ็บเท่าดี) เรา:หนูไม่ได้เอาไป ก็ให้หนูเฝ้าหนูก็เฝ้านี่ ยังไม่ได้ไปใหนเลย อิเตย(กระเทยควาย: :-) กล้าสาบานมั้ย มะกี้ชั้นเห็นเธอเดินไปห้องพักน่ะ ไปทำอะไร ทุกทีไม่เห็นไปนี่ เรา: อ้า . เออ ก็พี่ชะ . อิเตย(กระเทยควาย:พูดแทรกก่อนเราจะพูดจบ ป่ะ เราทุกคนไปค้นห้องมันกัน (ก็ ห้องรวมทุกคนนั่นแหล่ะ) แล้วทุกคนก็เดินพาเหรดกันไป โดยเราเป็นจำเลยถูกลากไปด้วย ค้นไปค้นมา เจอเงิน2000บาทในกระเป๋านึง 700บาท ใต้ที่นอน 400บาทในกระเป๋าตังค์(อันนี้ของเรา) จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:18:17 A:115.67.96.70 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 4 อิเตย(กระเทยควาย: นี่ไง หลักฐาน แหม!!อิดอกร้ายจังนะเมิง เห็นเงินละอดใจไม่ได้รึไง ตอนนั้นเราโครตอึ้งเลย ได้แต่น้ำตาไหล ตั้งแต่จำความได้เราจะร้องให้เพราะเจ็บทางร่างกาย เช่นโดนตี โดนน้าเอาแปรงซักผ้าเคาะตาตุ่ม โดนพ่อตบ โดนอากงเอาไม้กวาดฟาดกบาล หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่นี่คือการร้องให้จะเป็นจะตายที่มาจากการอัดอั้นตันใจในสิ่งที่เราไม่ได้ทำ แต่ถูกปรักปรำอ่ะ คือแบบ งง ชีวิตเกิดมา ละครก็ไม่ค่อยได้มีเวลาดูกับเขา มันมีมุขนี้ด้วย มุขแรกในชีวิตที่ถูกกระทำตั้งแต่ลืมตามาดูโลกเลย เรายังใจสู้ สู้แบบจนหมาตรอก เรา: หนูไม่ได้เอามาอ่ะ หนูนั่งเฉยๆ ไม่ได้ค้นเก๊ะพี่สักหน่อยอ่ะ พี่เอาหนูไปสาบานที่ใหนก็ได้ ไม่ได้เอาจริงๆ อิเตย(กระเทยควาย: เดี๋ยวรอตำรวจมา ก็ไว้พูดกับตำรวจละกัน เลือกเอา จะยอมรับตรงนี้ หรือจะยอมรับสารภาพกับตำรวจ ยอมรับตรงนี้ก็จบ ยอมรับซะก่อนที่เจ้าของโต๊ะฯจะมา เค้าจะได้ไม่แจ้งตำรวจ มีเสียงสมทบจากสมาชิกท่านอื่นแว่วๆมาในโสตประสาทที่วิ๊งๆของเราว่า รับเถอะๆ เรา:หนูยอมรับแล้ว จะไม่ทำอะไรหนูใช่มั้ย(โง่อีก) อิเตย(กระเทยควาย:ก็เก็บของออกไปเลย เจ้าของเค้าไม่อยากเห็นหน้าเธอหรอก เค้าไล่เธอออกแล้ว เรา:อีกสองวันเงินเดือนจะออกแล้ว ขอเงินเดือนหนุออกหนูค่อยไปได้มั้ย อิเตย(กระเทยควาย:อิหน้าด้านนนน!!!! ขโมยเงินเค้าแล้วยังจะเอาเงินเดือนเค้าอีกไม่เจียมตัวนะหล่อน โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(คิดในใจ กุต้องไปกินก๋วยเตี๋ยวเดนเพื่อนอีกแล้วหรอวะเนี่ย ต้องไปนอนตามโรงฯบาล ตามป้ายรถเมล์ ตามหน้าเซเว่นอีกแล้วหรอเนี่ย)โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วชีวิตฉันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆอีกพักใหญ่ๆ มีวันนึงมีลุงคนนึงเค้าเป็นวินมอไซค์ เค้าเห็นเราวนๆเวียนแถวเซเว่นนี้บ่อย เค้าลงมาคุยด้วย คุยไปคุยมา ก็สนุกถูกคอ ด้วยความที่เรายังเด็กแม้จะเจออะไรมาหนักๆ แต่ก็ยังมองโลกใสๆ เค้าเลยชอบจะมาคุยกับเรามั้ง ครั้งที่สองหรือที่สามนี้แหล่ะ เค้าถามเราว่าอยากกินอะไรมั้ย เราบอกอยากกินสโมกกี้ไบร์ท เค้าบอกป่ะ ไปสั่ง เดี๋ยวจ่ายให้เอากี่อันก็ไปสั่ง เพื่อนๆพี่ๆคะ ลองทายเล่นๆสิคะ ว่าคนตละกะอย่างเรา(ณ ตอนนั้นน๊า)จะสั่งมากินกี่ไม้ .อิอิ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:23:06 A:115.67.96.70 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 5 รออย่างใจจดใจจ่อค่ะ จากคุณ : titleinlove เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:29:53

ความคิดเห็นที่ 6 รวมหัวกันแกล้งชัด ๆ จากคุณ : golove2 เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:38:58

ความคิดเห็นที่ 7 1  ไม้รึเปล่า จากคุณ : บัวใส เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:49:45

ความคิดเห็นที่ 8 เล่าเรื่องเศร้าของคุณได้น่าติดตามมาก ตอนนี้เจ้าของกระทู้คงจะมีชีวิตที่สดใสแล้วนะครับ จากคุณ : DevilRun เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 14:57:20

ความคิดเห็นที่ 9 เราทำลายสถิติตัวเองโดยการสั่งมา15ไม้ค่ะ ตอนนั้นรู้สึกจะไม้จะ7หรือ8บาทนี่แหล่ะ พี่วินฯยิ้มแห้งๆเลย ฮ่าๆๆๆ ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร มานั่งคิดย้อนกลับไป หนูขอโทษน๊า ด้วยความที่อดข้าวมาสองวันอ่ะ มันโซแล้ว ลืมหมดซึ่งความเกรงอกเกรงใจเฮ้อ,,, รู้สึกผิดจัง นี่คือช่วงชีวิตเล็กๆที่ทั้งสุขทั้งทุกข์ ในระยะเวลานึง ที่ยังไม่พ้นจากสภาพเด็กเร่ร่อน . ไม่ใช่เรื่องแต่งหรอกค่ะ หากมีบางคนกังขาจากกระทู้แรกว่า ใหนเธอบอกกระทู้นู้น เธอพยายามอยู่ในสังคมที่ปลอดภัยไม่ใช่รึหล่อน เพราะเราเริ่มมาจากอะไรต่ำๆ(ในความคิดของสังคมโดยรวม)มันทำให้เราค่อยๆผลักตัวเราให้ขึ้นสูงไปเรื่อยๆ จากประสบการณ์ จากอายุที่มากขึ้น จากผู้ใหญ่บางท่านที่เอ็นดูเรา(และผู้ใหญ่บางท่านก็พยายามจะเอาเอ็นให้เราดู-“-) เราผ่านมาหลายๆอาชีพที่ไม่ต้องพึ่งวุติ เช่น มาร์คกี้(ที่เล่ามา) เด็กเสริพ กระเป๋ารถสองแถว . เริ่มมีความรัก เริ่มรัก เริ่มหลง ผู้หญิง สุดท้ายเค้าก็ทิ้งเราไปกะของแท้ . สุดท้ายเราก็แค่หนูทดลองสำหรับพวกเธอ นังเด็กพาณิชย์ทั้งหลาย ฮึ่มๆๆๆ อาชีพกระเป๋ารถเมล์ เป็นอาชีพสุดท้ายที่เราไม่ต้องพึ่งพาวุติ และเป็นที่ที่เราได้เจอผู้ใหญ่ท่านนึงอุปการะ แต่ มีอะไรแอบแฝง เจ้เจ้าของรถเป็นผู้หญิงเลยกลางคน ส่วนเฒ่าแก่เป็นผู้ชายวัยที่ชอบใช้ของกลางตัว แรกๆก็ส่งเราเรียนดี รักเราเหมือนลูกหลาน ให้อยู่บ้านเค้า คนละหลังแต่ในพื้นที่บ้านของเค้า เลี้ยงเราเอ็นดูเรา จนเราตายใจพักหลังๆชักแปลกๆ ชอบเรียกให้ไปเอาของในบ้าน เจ้ใหญ่ชอบทำทีไม่อยู่บ้านบ่อยๆ ณ วันนึง ตะโกนเรียกเรา หัวงู: หนูมาเอากับข้าวไปกินสิ เด็กสาว:ไม่เอาจ้า กินแล้ว อิ่มแล้ว (ใจรู้สึกอยู่แล้วว่าไม่อยากเข้า) หัวงู:ให้มาเอา ก็ต้องมาเอา อย่างี่เง่าน่า เด็กสาว:ค่ะ - - พอเราเข้าไปกำลังจับกับข้าวยกๆใส่ถาด ก็มีมือเอื้อมมาจากข้างหลังกอดเรา โครตตกใจอ่ะ เคยแต่ทำผู้หญิง คราวนี้โดนมือผู้ผู้ชาย (แน่ะๆ มีใครบางคนบอก โดนของจริงหายทอมแน่เลยใช่ม๊า ณ จุดนี้มีแน่ค่ะ แต่ไม่ใช่ ไม่ใช่ ม่ายช่ายยไอ้แก่นี่แน่น๊อนนนนนนนนนนนน) เราก็พยายามดิ้นๆๆๆ ยิ่งดิ้นยิ่งแย่ หัวงู:ป๋ารักหนูนะ เจ้เค้ายอมให้หนูมาเป็นน้องนะ ป๋าขอแล้ว หนูจะสบายนะ ไม่ต้องไปเป็นหรอกกระเป๋า ดูสิดำไปหมดแล้ว คอยนั่งนับตังค์ดีกว่า แล้วก็เรียนอย่างเดียว เรียนเท่าใหร่ถึงใหนก็ได้ เจ้เขาจะส่งให้ (พูดไปก็หอมเราไป หอมหัว หอมหู หอม ผมจ่ะผม-*-) เด็กสาว:ไม่เอาๆๆๆ ปล่อยเหอะ เล่นอะไรเนี่ยยย ปล่อยๆเหอะ ไม่อ๊าวว (ในชีวิตจริงเหตการณ์จริงพูดได้แค่นั้นอ่ะค่ะ มันตกใจ) เราใช้กำลังจากหุ่นขี้ก้าง สะบัดประมาณ 4-5ครั้งนี่แหล่ะ พอหลุดได้วิ่งฉิว ออกหน้ารั้ว รองทงรองเท้าไม่เอาเลย คืนนั้นเราก็ไปหานอนบ้านเพื่อนที่เป็นกระเป๋าฯด้วยกัน พอสักตี5ก็ไปแอบขนเสื้อผ้าหนี ด้วยความที่อยากมีของที่เป็นสมบัติติดตัวสักชิ้น ขโมย(ไม่รู้เรียกขโมยเปล่าอ่ะ ก็เค้าเอามาให้เราใช้นั่นแหล่ะ)ก็เลยหยิบวิทยุam/fmติดมือมาด้วย นั่นคือเครื่องใช้ไฟฟ้าชิ้นแรกในชีวิต จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:01:40 A:115.67.96.70 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 10 ยังรอติดตามอยู่ค่ะ ^_^ จากคุณ : ส้มเช้งเองจ้า เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:05:05

ความคิดเห็นที่ 11 โห่ จขกท.   งกกินตั้ง 15 ไม้   ตอนแรกเรากะจะตอบ  10 ไม้ มันก็ดูจะเยอะเกินไป    เลยตอบ  1 ไม้   คิดว่าจขกท.จะมักน้อย ที่ไหนได้ล่อตั้ง 15  ไม้    (นี่คนหรือตัวอะไรเนี่ย)   อิอิ   >>>ไม่ได้ว่าน้าาาา จากคุณ : บัวใส เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:08:43

ความคิดเห็นที่ 12 ผมกินสัก 7ไม้ ก็คงจุกแล้วครับ จากคุณ : นายอุดม เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:10:37

ความคิดเห็นที่ 13 กินแก่งจังค่ะ สถิติสูงสุดของเราคือ 6 ไม้  อิอิ ปล. รอฟังค่ัะ จากคุณ : ตงอี้ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:12:43

ความคิดเห็นที่ 14 รอนะคะ... จากคุณ : ลมพัดใบไม้ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:17:14

ความคิดเห็นที่ 15 จขกท.ผ่านอะไรมาเยอะคงลำบากมากเลยนะ สงสารเธอจังเลย จะรอฟังต่อไปคะ บทสรุปจะเป็นอย่างไร ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปเพื่ออนาคตคะ จากคุณ : ทำเป็นเนียน เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:17:26

ความคิดเห็นที่ 16 เก่งมากค่ะ สู้ชีวิต รอด้วยคน จากคุณ : sanchon เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:21:31

ความคิดเห็นที่ 17 เราทำงานเป็นพนักงานของร้านนี้ ทำทุกอย่างที่ทำได้ เหมารวมหมด ในเงินเดือน3000บาท(พักฟรี+กินฟรี)เราก็เลยเรียนไปด้วยได้ ตอนนั้นเริ่มเรียนม.3 อีกครั้ง หลังจากที่รอบแรกเริ่มเรียนแล้วโดนไอ้เฒ่าเล่นงาน จึงจำเป็นต้องย้ายที่เรียน(กลัวโดนตามตื๊บ เพราะเราไม่รู้เค้าแค้นเราไหม)แต่เราก็หนีไปใหนไม่ได้ไกลนักหรอก ก็ยังอยู่ในวังวนแถวนั้นสักพักแหล่ะ วนเวียนไปบ้านเพื่อนคนนั้นคนนี้(เพื่อนๆกลุ่มใหม่ส่วนใหญ่ก็เป็นกระเป๋าฯและผู้ชายทั้งนั้น)โดนตามล่า จนทำอาชีพกระเป๋าฯไม่ได้ เพราะโดนข้อหาไปขโมยวิทยุเค้ามา = =’’ หนักหนาสาหัสหยั่งกะตูเป็นโจรปล้นร้านทอง ทีตัวเองทำอะไรไม่ผิดเลยเนาะ วนๆเวียนๆ เป็นๆตายๆอยู่พักนึง มีผู้ใหญคนนึงที่เค้าเป็นลูกค้าโต๊ะสนุ๊กนั้นมาชวนไปทำร้านอาหาร เป็นร้านเค้าเอง เราก็เลยไป แล้วเราก็ถึงจุดเปลี่ยนชีวิต พอช่วงไกล้ๆสอบครบทุกวิชา ครูเรียกไปทำเอกสารเรื่องรับวุติ เราไม่สามารถตอบครูได้ว่าทำไมนามสกุลไม่ตรง ครูบอกให้เรากลับไปที่โรงเรียน ให้ไปที่บ้านเพื่อไปทำเอกสารใหม่ให้ตรงกันเพื่อรับวุติ แต่เราคิดว่า หากเรากลับไปตอนนี้ เราไม่พร้อมที่จะเจอแม่เรา เราอยากกลับไปในวันที่เรามีเงินแม้ไม่มากนัก แต่ก็มีให้แม่บ้าง เราได้สบายใจว่า ถึงแม้ แม่จะทิ้งหนุ แต่หนูก็ไม่ได้เละเทะเหมือนภาพที่แม่เห็นหนูที่โรงพยาบาลวันนั้นนะ สรุปเราก็ทิ้งวุตินั้นไป โดยไม่แยแส เพราะเราไม่พร้อมจะกลับไปหาแม่ ณ วันนั้นจริงๆ (คล้ายๆเพลงนี้ป่าวหว่า ไม่เด่น ไม่ดัง จะไม่หันหลังกลับไป ทุกวันคืน นอนร้องให้ อีกเมื่อใหร่จะโชคดี) แล้วเราก็มีความรัก ซึ่งมันเกิดขึ้นเมื่อใหร่ไม่รู้ จากที่ชอบมองเพศเดียวกัน เริ่มเปลี่ยนความคิดมาสะดุดเพศตรงข้าม แต่เราไม่ขอเล่าว่ากี่คนที่เรารู้สึกรัก และเราก็ไม่เฟคว่าเราเป็นกุลสตรี ไม่มีอะไรกับใคร จนมาเจอสามีคนปัจจุบัน เราก็แค่มนุษย์ธรรมดา แต่จะดีจะแย่แค่ใหน เราไม่อยากเจาะจงให้กระจ่าง เพราะมันเป็นดาบสองคม พูดจริงแต่ดีเกินไป คนก็ว่า:-) ทำตัวแย่ แต่พูดความจริงๆตรงไป คนก็ว่าอีนี่ร่าน ถูกไหม ฉะนั้น ขอข้าม ณ จุดนี้ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:29:12 A:115.67.96.70 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 18 เด่ว ค่ะ ก๊อปสลับกันได้ไงไม่รุ งง แป๊บนะคะ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:31:10 A:115.67.96.70 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 19 แล้วเราก็ถึงจุดเปลี่ยนชีวิต อีกครั้ง วนๆเวียนๆ เป็นๆตายๆอยู่พักนึง มีผู้ใหญคนนึงที่เค้าเป็นลูกค้าโต๊ะสนุ๊กนั้นมาชวนไปทำร้านอาหาร เป็นร้านเค้าเอง เราก็เลยไป เราทำงานเป็นพนักงานของร้านนี้ ทำทุกอย่างที่ทำได้ เหมารวมหมด ในเงินเดือน3000บาท(พักฟรี+กินฟรี)เราก็เลยเรียนไปด้วยได้ ตอนนั้นเริ่มเรียนม.3 อีกครั้ง หลังจากที่รอบแรกเริ่มเรียนแล้วโดนไอ้เฒ่าเล่นงาน จึงจำเป็นต้องย้ายที่เรียน(กลัวโดนตามตื๊บ เพราะเราไม่รู้เค้าแค้นเราไหม)แต่เราก็หนีไปใหนไม่ได้ไกลนักหรอก ก็ยังอยู่ในวังวนแถวนั้นสักพักแหล่ะ วนเวียนไปบ้านเพื่อนคนนั้นคนนี้(เพื่อนๆกลุ่มใหม่ส่วนใหญ่ก็เป็นกระเป๋าฯและผู้ชายทั้งนั้น)โดนตามล่า จนทำอาชีพกระเป๋าฯไม่ได้ เพราะโดนข้อหาไปขโมยวิทยุเค้ามา = =’’ หนักหนาสาหัสหยั่งกะตูเป็นโจรปล้นร้านทอง ทีตัวเองทำอะไรไม่ผิดเลยเนาะ พอช่วงไกล้ๆสอบครบทุกวิชา ครูเรียกไปทำเอกสารเรื่องรับวุติ เราไม่สามารถตอบครูได้ว่าทำไมนามสกุลไม่ตรง ครูบอกให้เรากลับไปที่โรงเรียน ให้ไปที่บ้านเพื่อไปทำเอกสารใหม่ให้ตรงกันเพื่อรับวุติ แต่เราคิดว่า หากเรากลับไปตอนนี้ เราไม่พร้อมที่จะเจอแม่เรา เราอยากกลับไปในวันที่เรามีเงินแม้ไม่มากนัก แต่ก็มีให้แม่บ้าง เราได้สบายใจว่า ถึงแม้ แม่จะทิ้งหนุ แต่หนูก็ไม่ได้เละเทะเหมือนภาพที่แม่เห็นหนูที่โรงพยาบาลวันนั้นนะ สรุปเราก็ทิ้งวุตินั้นไป โดยไม่แยแส เพราะเราไม่พร้อมจะกลับไปหาแม่ ณ วันนั้นจริงๆ (คล้ายๆเพลงนี้ป่าวหว่า ไม่เด่น ไม่ดัง จะไม่หันหลังกลับไป ทุกวันคืน นอนร้องให้ อีกเมื่อใหร่จะโชคดี) แล้วเราก็มีความรัก ซึ่งมันเกิดขึ้นเมื่อใหร่ไม่รู้ จากที่ชอบมองเพศเดียวกัน เริ่มเปลี่ยนความคิดมาสะดุดเพศตรงข้าม แต่เราไม่ขอเล่าว่ากี่คนที่เรารู้สึกรัก และเราก็ไม่เฟคว่าเราเป็นกุลสตรี ไม่มีอะไรกับใคร จนมาเจอสามีคนปัจจุบัน เราก็แค่มนุษย์ธรรมดา แต่จะดีจะแย่แค่ใหน เราไม่อยากเจาะจงให้กระจ่าง เพราะมันเป็นดาบสองคม พูดจริงแต่ดีเกินไป คนก็ว่า:-) ทำตัวแย่ แต่พูดความจริงๆตรงไป คนก็ว่าอีนี่ร่าน ถูกไหม ฉะนั้น ขอข้าม ณ จุดนี้ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:37:15 A:115.67.96.70 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 20 รออ่านอยู่นะคะ สมัยเด็กๆ เราก็ลำบาก แต่ไม่ได้เสี้ยวของคุณเลย แกร่งมากจริงๆ ค่ะ จากคุณ : Apple So Good เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 15:46:45

ความคิดเห็นที่ 22 พักก่อนนะคะ..ตาลายยย จุดเปลี่ยนที่น่าติดตามคือ 1. การหัดใช้คอมฯ 2.การเข้าสู่งานที่ใช้วุติการศึกษาประกอบความสามารถ 3.การกลับไปบ้านในวันที่ท่าทีแม่เปลี่ยนไป 4.ชีวิตหลังจากการกลับบ้านครั้งนั้น เริ่มจมดิ่งสู่ก้นเหวอีกครั้ง เพราะคำว่า"รักแม่ รักน้อง" รอก่อนนะคะ ... เข้าสู่โหมดแม่ศรีเรือนก่อนนะค๊าา จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 16:02:50 A:115.67.96.70 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 23 สู้ สู้ค่ะ  ตามอ่านตั้งแต่กระทู้เก่า จากคุณ : นกขมิ้นเพ็นนี เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 16:26:11

ความคิดเห็นที่ 24 ปัจจุบันเจ้าของกระทู้ใช้วุฒิจริงแล้วใช่ไหมค่ะ จากคุณ : นกขมิ้นเพ็นนี เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 16:28:27

ความคิดเห็นที่ 25 โอเค เข้ามาอ่านเล่น ดูคร่าวๆ ว่า มันยาว น่ารำคาญ .....อ่านไปอ่านมา ชักจะติดใจ แล้ว ขาดตอนนิดหน่อย แต่ ผมจะรออ่านครับผม ขอโทษ ที่ไม่สุภาพครับ จากคุณ : รักน้องนก เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 16:49:01

ความคิดเห็นที่ 26 แง้วว....มีภาคสองด้วยอ่ะ เกือบตกข่าว ^_^ ตามมาตั้งแต่ภาคแรก จนตอนนี้..... ไม่ได้เข้ามาเพื่อกอดหรือปลอบใจ จขกท. นะค่ะ แต่จะเข้ามาปรบมือดังๆๆๆๆ ให้คุณค่ะ คุณเป็นตัวอย่างให้กับผู้หญิงอีกหลายๆคนเลยค่ะ เพราะคุณสู้และเข้มแข็งมากๆ รัก จขกท. มากๆเลยน๊าาา.......จุ๊บบบบบบบ จากคุณ : น้ำแข็งกรด เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 16:49:16

ความคิดเห็นที่ 27 ---------------เข้ามารออ่านค่ะเมื่อไหร่จะมา ฟิ้ว---------- จากคุณ : คนดีที่รอคอย เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 16:56:01

ความคิดเห็นที่ 28 โลกของคุณโหดร้ายจัง ทำเราหัวใจสลายกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ต้องต่อสู้ชีวิตตามลำพัง เป็นกำลังใจให้นะคะ รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : ความรักมาทักทายแล้วหายไป เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 18:41:56

ความคิดเห็นที่ 29 การที่คุณเล่าเรื่องตัวเองได้ทะลุปรุโปร่งขนาดนี้แสดงว่า คุณเองก็พอมีความเข้าใจในชีวิตดีทีเดียว คงเป็นเรื่องไม่ยากที่จะเข้าใจหัวอกของคนเป็นแม่นะคะ ที่ ชีวิตเค้าเองต้องมีลูกต้องอุ้มท้อง เสียอิสระเสรีไปไม่ได้กลับเป็นสาวอีกยังไงมันก็ไม่เดิมๆแล้วล่ะคะการที่เรามีลูกขึ้นมา ทั้งนี้ไม่ได้บอกว่า เอ๊ะงั้นการเป็นแม่ก็แย่มากซินะแล้วมีทำไม? คือ เรื่องนี้ของอธิบายว่า ถ้าคุณคิดว่าทุกอย่างในโลกนี้เป็นของฟรี ก็คงจะเข้าใจได้ว่า เป็นการเห็นแก่ตัวที่เพ้อเจ้อมาก สมัยนี้ซื้อซาลาเปายังต้องเสียค่าvat ทั้งนี้ทั้งนั้น การแสดงออกในการรักลูกต่างกัน เพราะเรามีการอบรมเลี้ยงดูจากบุพพการีที่ต่างกัน พ่อแม่รักเรา ไม่ได้หมายความว่า เค้าต้องดีเป็นทองนพเก้า เค้าเป็นแม่เราไม่ใช่เค้าต้องรวยมีเงินให้เราใช้เยอะๆ ถ้าคุณก้าวผ่านความเข้าใจในตัวบุคคลเรื่องนี้ๆไปได้แล้วเลือกทำชีวิตตัวเองให้ดี ก็จะมีแต่คนสรรเสริญ นะคะ ฝากให้คิดด้วย จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 19:10:13

ความคิดเห็นที่ 30 แอบเข้ามาเฉียดๆ เช็ตเรทติ้ง แต่ใครก็ได้แปลไทยเป็นไทยให้เราที เราไม่เข้าใจสิ่งที่ คห.29สื่ออ่ะค่ะ อ่านกลับไปกลับมา10รอบแล้ว งงอ่ะ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 21:07:03 A:1.47.55.44 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 31 รออ่านอยู่ค่า ^^ จากคุณ : atmind เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 21:09:38

ความคิดเห็นที่ 32 งงๆเหมือนเค้าจะสื่อว่าแม่ของจขกท.ก็รักจขกท.แต่แสดงออกไม่เป็นมั้งครับ ถ้าผิดพลาดก็ขออภัยครับ แต่จากที่ติดตามมา2ภาค ผมไม่คิดอย่างงั้นแฮะ จากคุณ : killerboy เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 21:15:57

ความคิดเห็นที่ 33 หนึ่งสิ่งที่เจ้าของทู้อยากระบายเกี่ยวกับความเห็นต่างๆเกี่ยวกับแม่เจ้าของกระทู้นะ เราไม่ได้ทำกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อให้คนอื่นมากร่นด่าแม่ของเรา แต่เราก็ไม่โกรธคนที่คิดเช่นนั้น และแสดงออกมาด้วยความเห็นส่วนตัวของเค้า สิ่งที่เราอยากให้มองคือ เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง และปัจจุบันยังเกิดอยู่ เราเป็นหนึ่งในเด็กที่โชคร้าย ที่ประสบกับปัญหานี้โดยตรงจากคนที่เป็นแม่ หากคนที่ได้อ่านเป็นหญิงบางคนที่กำลังอยู่ในพฤติกรรมเสี่ยงที่จะเป็นเหมือนแม่เรา ขอให้เค้าได้ใช้สติยั้งคิดผลที่จะตามมาของลูกของเค้าในอนาคต หากเป็นชายที่มีพฤติกรรมเสี่ยงที่จะไปได้กับแม่ม่ายลูกติด ขอให้เค้าได้ฉุกคิด ว่าเค้าจะรักลูกของเธอคนนั้นได้เท่าๆกับลูกของเขาเองที่จะเกิดขึ้นในอนาคตไหม หากคนที่อ่านได้ประสบพบเจอเด็กที่อยู่ในสภาวะแบบเราในอดีต ก็ขอให้ช่วยเหลือ เด็กเหล่านั้นด้วย อย่างน้อยแค่กำลังใจก็พอ แค่นั้นก็บุญทับถมเถไป อย่ามองว่าเรามานั่งเขียนให้คนด่าแม่เล่น ... การที่เราสละเวลาว่างเวลาลูกหลับ แทนที่จะกระดิกเท้าจิบเป๊ปซี่นั่งดูทีวี หรือนั่งแชทmsnหรือนั่งอัพเดทเฟสบุ๊ค แต่กลับเอาเวลาแห่งความสุขมาเสียเวลามากมายกับตรงนี้ เราอยากให้คุณตักตวงไปแต่สิ่งที่จะเพิ่มประโยชน์กับใครสักคนที่ไกล้ๆคุณ เข้าใจนะคะ .... จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 21:44:15 A:1.47.55.44 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 34 ขอแปล การเข้าใจในตัวมนุษย์คนอื่นๆ เช่น แม่ของคุณ จะทำให้ตัวคุณมีคุณค่ามากกว่านี้  ... อันนี้ส่วนตัว.... ความเลวร้ายอะไรก็แล้วแต่ที่เกิดกับคุณบางอย่าง มันคือบทเรียนที่เข้ามาในชีวิต เราทำได้แค่เผชิญกับมัน  อย่าโทษใคร....สำคัญมาก   เราว่าการกระทำไม่ดีบางอย่างที่คุณทำ คุณก็เลือกเอง  อย่าไปฝังใจเลยว่าเป็นเพราะแม่ทำให้คุณเกิดมา ... ชีวิตมนุษย์ทุกคนมีอุปสรรคที่ต้องเผชิญทั้งนั้น  เรารู้แค่เสี้ยวหนึ่งที่คุณเลือกมาเล่า เราไม่รู้ชีวิตทั้งหมดของคุณ และไม่มีใครรู้นอกจากตัวคุณเอง ชีวิตคุณอาจจะงดงามในอีกมุมหนึ่ง ที่คุณไม่เคยมองเห็น ทัศนะคติในการมองสำคัญ..... เราว่าประสบการณ์ของคุณมันมีค่า และได้หล่อหลอมให้ตัวคุณเข้มแข็ง เป็นคุณในทุกวันนี้ได้  ต้องขอบคุณทุกคนที่เข้ามาในชีวิต และได้สอนบทเรียนอะไรมากมายให้คุณ และนี่มันคือคุณค่าที่มากกว่าปริญญาเอก สามใบ ที่ทำให้คุณมีชีวิตอยู่รอดได้ในสังคม ยิ่งใหญ่มากกว่าสิ่งใด............... จากคุณ : emptysoul เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 21:49:33

ความคิดเห็นที่ 35 ค่ะ ตามที่ 34บอกเลยน่ะล่ะ คุณจะคิดอะไรก็แล้วแต่ ดิฉันได้แค่รับฟังเรื่องที่คุณหยิบยกมาเล่าเท่านั้นเองไม่ใช่การกระทำและความคิดทั้งหมดของคุณ แต่จะให้ดิฉันบอกว่า แม่คุณเลวกับคุณมาก ดิฉันทำไม่ได้อ่ะคะ ดิฉันคิดซะอีกว่า ท่านเองมีทางเลือกอะไรที่ดีกว่านี้หรือ?? เลือกไม่ให้คุณเกิดมาซะยังดีกว่านี้หรือ? แล้วคุณจะเลือกไปเกิดที่ไหนล่ะ ?? คนเราเลือก พ่อแม่ไม่ได้ เลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกทำตัวให้ดีได้ แล้ใช่เลยค่ะ คุณเสียเวลาแห่งความสุขไปแล้ว แทนที่จะมีเวลาไปนั่งเล่นกับลูกนั่งกินเป๊ปซี่กับลูก อัพเดท เฟสบุ๊ค คุณเสียเวลามากมายไปแล้วจริงๆ จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:08:05

ความคิดเห็นที่ 37 ปิ่น (taxi woman) : คุณเสียเวลาแห่งความสุขไปแล้ว "แทนที่จะมีเวลาไปนั่งเล่นกับลูกนั่งกินเป๊ปซี่กับลูก" อัพเดท เฟสบุ๊ค คุณเสียเวลามากมายไปแล้วจริงๆ --------------------------------------------------------------------------------- จขกท : "การที่เราสละเวลาว่างเวลาลูกหลับ" แทนที่จะกระดิกเท้าจิบเป๊ปซี่นั่งดูทีวี หรือนั่งแชทmsnหรือนั่งอัพเดทเฟสบุ๊ค แต่กลับเอาเวลาแห่งความสุขมาเสียเวลามากมายกับตรงนี้ เราอยากให้คุณตักตวงไปแต่สิ่งที่จะเพิ่มประโยชน์กับใครสักคนที่ไกล้ๆคุณ เข้าใจนะคะ .... คุณคงไม่ได้อ่านกระทู้เรามาตั้งแต่กระทู้แรก ทุกบรรทัด ใช่มั้ยคะ? ... ถ้าอ่านแล้ว แต่ยังคิดกับเราแบบนี้อยู่ เราว่าคุณเข้าใจโลกยากแล้วแหล่ะ ไม่มาม่านะคะ .... แต่อยากให้อ่านทุกตัวอักษร จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:34:55 A:1.47.55.44 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 38 อ้อ เรื่องที่คุณเล่านี่ยังมีภาคสามเป็น ไตรภาส รึป่าวคะ ดูเหมือนเรื่องสนุกๆที่คุณแต่งขึ้นมาด่าตัวเองกะแม่คุณเล่นๆงั้นล่ะ จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:38:42

ความคิดเห็นที่ 39 คห.38 ได้เฉลยแล้วว่าคุณไม่ได้อ่าน ขอบคุณที่ยอมรับค่ะ ขอบคุณด้วยที่ติดตามกระทู้เรา จบนะคะ ... จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:42:00 A:1.47.55.44 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 40 งง จริงๆด้วยนะคะ อยากอ่านให้จบแต่รู้สึกมันสนุกเกินจะรับได้อ่ะคะ ถ้าจะว่าดิฉันไม่ดราม่าไปกับชีวิตคุณก็ ขอโทษด้วยนะคะ ไม่ตั้งใจจะอ่านทุกบรรทัด เพราะรู้สึกคุณจะใจแคบ เห็นแก่ตัว และ ตัดสินคนอื่นจากการกระทำที่เห็นแค่เปลือกมากเกินไป ดิฉันเป็นคนรุ่นใหม่ที่ก็มีความคิดเก่าๆอยู่บ้างน่ะคะ จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:44:22

ความคิดเห็นที่ 41 "ทั้งนี้ทั้งนั้น การแสดงออกในการรักลูกต่างกัน เพราะเรามีการอบรมเลี้ยงดูจากบุพพการีที่ต่างกัน พ่อแม่รักเรา ไม่ได้หมายความว่า เค้าต้องดีเป็นทองนพเก้า เค้าเป็นแม่เราไม่ใช่เค้าต้องรวยมีเงินให้เราใช้เยอะๆ" --------------------------------------------- ขออนุญาต "เจือก" การแสดงออกในการรักลูกต่างกัน เท่าที่จำเหตุการณ์ในภาค 1 ได้ แสดงออกด้วยการ  ปล่อยให้ไขควงทิ่มขา  โดยไม่ได้ช่วยอะไร แสดงออกด้วยการ  ห้ามไม่ให้คนอื่นช่วย ไม่ให้จมน้ำตาย แสดงออกด้วยการ  ปล่อยให้ถูกใช้ทำงาน แลกข้าว แสดงออกด้วยการ   ปล่อยให้ไม่มีเสื้อผ้าปกปิดของสงวน แสดงออกด้วยการ  ให้หาทางเยียวยาตัวเอง เมื่อมีประจำเดือนครั้งแรก แสดงออกด้วยการ  ให้เงิน 500 ตอนป่วย แล้วห้ามบอกว่าเกี่ยวข้องเป็นอะไรกัน     อืมมมมม...... คุณ คห.ยีบเก้า  มองได้ว่าเป็นการแสดงออกซึ่ง"ความรัก"  ตามมาตรฐานของคน คนนั้น    สาธุ!     ไปดีกั่ว  อย่ามารักเค้านะ  เค้ากลัวแย้ววววว.... จากคุณ : ซอนต๊อก เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:47:46

ความคิดเห็นที่ 42 เฮ้ยๆ ใจเย็นๆ กันก่อนเน้อ คุณปิ่นคะ อธิบายความเห็นคุณหน่อยได้มั้ยอ่ะ เราไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ คือคุณหมายความว่าเจ้าของกระทู้แต่งเรื่อง หรือว่าเอาเรื่องแม่ตัวเองมาประจานใช่มั้ยคะ... พอดีเบลอๆ นิดหน่อย เลยแปลความของคุณไม่ค่อยได้ กลัวแปลผิดเจตนาคุณน่ะค่ะ จากคุณ : ส้มเช้งเองจ้า เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:47:55

ความคิดเห็นที่ 43 ใจเย็นๆนะคะ  รออ่านอยู่ค่ะ จากคุณ : Chickyn'love เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:47:59

ความคิดเห็นที่ 44 คงจบไม่ได้เพราะที่นี่เป็น เวปบอร์ดสาธารณะที่เราจะเข้ามาอ่าน เข้ามาแสดงความคิดเห็นได้ไม่ใช่หรือคะ ???? จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:50:01

ความคิดเห็นที่ 45 กระทู้ที่36โดนอุ้ม !!!!! นั่งพิมพ์ตั้งนานอ่ะ T_T คงจะเป็นเพราะมีชื่อของโรงเรียนชื่อดังเกี่ยวข้อง เหนื่อยและ ท้อล่ะ .... ขอจบแล้วก็แล้วกันนะคะ รำลึกอดีตว่าเหนื่อยแล้ว มานั่งเสียใจกับคำว่าเรื่องแต่งนี่เหนื่อยกว่า ... จะนั่งไล่หลังไมค์กลับแล้วนะคะ ยินดีเจอตัวเป็นๆได้ทุกท่าน หลักฐานมียืนยัน คนที่ตั้งแง่กับเรานี่คนแรกเลย พร้อมเจอเรามั้ยคะ วันศุกร์เราจะเข้ากรุงเทพ มาดูๆ ของแปลก บัตรประชาชน กับทะเบียนบ้านนามสกุลนึง วุฒิอีกนามสกุลนึง หากมันจริงๆ คุณต้องเลี้ยงข้าวมื้อใหญ่ดิฉันนะคะ .... ok มั้ย จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:53:04 A:1.47.55.44 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 46 คนไทย อ่านหนังสือ วันละไม่เกิน 8 บรรทัด คคหที่ 44 ก็คงเช่นกัน อิอิ อ่านหนังสือไม่แตก อ่านไม่จบ ไม่ได้อ่านภาคแรก แล้วมาวีนเหวี่ยง  โดยเอาคำว่า  เ็ป็นแม่ มาเป็นเกราะกำบัง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะไม่ได้อ่านจริงๆ หรือ อ่านไม่แตก กันแน่ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 55 22:56:24 จากคุณ : itssmallworld (itssmallworld) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 22:55:13

ความคิดเห็นที่ 47 อ้าว เจ้าของกระทู้อย่าเพิ่งปิดกระทู้สิคะ... ใจเย็นๆ เน้อ คุณปิ่น ไม่ใช่ว่าอย่างนั้นอย่างนี้หรอกนะคะ แต่การที่เราจะตัดสิน หรือแม้แต่มองว่าใครเป็นอะไรยังไงอย่างถ่องแท้ (ในความคิดของเรา) อย่างน้อยๆ เราก็ควรที่จะฟังเรื่องราว ส่วนที่เขามอง ส่วนที่เขาประสบให้หมดก่อนไม่ใช่เหรอคะ การที่คุณทะลุกลางปล้องขึ้นมาอย่างนี้ ทั้งๆ ที่คุณก็ยังฟังเรื่องทั้งหมดยังไม่จบ เราว่า...คุณว่าเจ้าของกระทู้เร็วเกินไปมั้ยอ่ะ อีกอย่าง...เท่าที่เราอ่านๆ ดู เจ้าของกระทู้ไม่ได้สนุกไปกับชีวิตเมื่อคราวนั้นของเธอเลยนะคะ เธออาจพิมพ์ดูสนุก แต่ว่าเรื่องของเธอเศร้ามากๆ จริงๆ และถ้าเป็นเรื่องแต่ง พอไล่เรียงมาดีๆ เราก็คงรู้กันได้เองแหละค่ะ อะไรที่คุณไม่เคยเจอ ไม่ได้แปลว่ามันไม่มีจริงนะคะ ปล. เจ้าของกระทู้คะ คห. 36 อาจจะเจอเรื่องคำที่ติดแบนรึเปล่า ลองเลี่ยงคำที่น่าจะโดนแบนทั้งหลายออกก่อนแล้วโพสต์ใหม่สิคะ จากคุณ : ส้มเช้งเองจ้า เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:01:53

ความคิดเห็นที่ 48 เอ่อ ..ดิฉันติดตามอ่านมา 2 ภาคแล้วค่ะ  ก็เห็นด้วยกับ สิ่งที่ จขกท อยากสอนนะคะ คือถ้าไม่มีปัญญาเลี้ยงลูก ก็อย่าพลาดให้มันเกิดมาเพราะความไม่ตั้งใจ เพราะเด็กบางคนก็กลายเป็นปัญหาของสังคม เนื่องจากพื้นฐานครอบครัวเลี้ยงดูไม่ดี   พอดิฉันอ่านไปเรื่อยๆ ทำให้คิดได้ว่า  ลูกที่เกิดจากครอบครัวที่อบอุ่นมีพร้อมทุกอย่าง บางคนก็ใช่ว่าจะเป็นคนดี เละเทะก็มีถมไป แต่อาจเป็นเปอร์เซ็นที่น้อย  ส่วนลูกที่เกิดจากครอบครัวบ้านแตกสาแหรกขาด แต่กลับเป็นคนดีถีบตัวเองขึ้นมาก็มีเยอะ นะคะ  ดิฉันยังสับสนอยู่ว่าคนจะดีหรือเลวมันขึ้นอยู่กับพ่อแม่ หรือตัวเราเอง อยากให้ จขกท ให้ความเห็นเรื่องนี้ด้วยค่ะ  แต่ในกรณีของเจ้าของกระทู้คงไม่ธรรมดาแล้วมั้งคะ ดิฉันสังเกตว่าการเรียบเรียงประโยคและการใช้คำ ที่เล่ามาทั้งหมด  มันเพอร์เฟคมาก เหมือนคนที่มีสติปัญญาดี  มีการศึกษาเลยค่ะ   สุดยอดจริงๆทำได้ไงคะ  ยังไงก็ขออวยพรให้ จขกท มีชีวิตที่ดีขึ้นไปเรื่อยๆสมความตั้งใจนะคะ และเป็นตัวอย่างที่ดีแก่ลูกค่ะ จากคุณ : ทำดีเพื่อให้ได้ดี (อิฐมวลชน) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:01:55

ความคิดเห็นที่ 49 คุณอยากให้โลกคุณมันสวยงามเหมือนคนอื่นๆทำไมไม่ ทำเพื่อตัวเองก่อนจะมานั่งสงสารตัวเองหรือคะ คุณเป็นคนมีลักษณะจิตใจถดถอย แรกๆอ่านภาคแรกดูเหมือนจะเป็นคนสู้ชีวิตดี ดูเหมือนภาคสองนี่จะใส่เครื่องปรุงในมาม่าเยอะไป เท่านั้นเอง ? จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:01:57

ความคิดเห็นที่ 50 เข้ามาอยู่เป็นเพื่อน จขกท.นะคะ (มาช้าไปหน่อย แหะๆ) พี่เชื่อว่า ทุกวันนี้ แบตเตอรี่พลังงานดีๆที่น้องมี มาจากลูกใช่ไหมคะ พี่ดีใจกับน้องนะคะ ส่วนคุณแม่ทั้งหลาย ที่ทำร้าย ทำลายชีวิตและจิตใจลูกน้อยของคุณ คุณพลาดสิ่งที่ดีที่สุด ทรงพลังที่สุดไปแล้วล่ะค่ะ ขอคารวะ และกราบงามๆให้กับหัวใจที่สวยงามของผู้ที่มีจิตวิญญาณแห่งความเป็น "แม่" ทุกคนค่ะ จากคุณ : hppy2gthr เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:09:47

ความคิดเห็นที่ 51 เราว่าเจ้าของกระทู้ไม่ได้นั่งสงสารตัวเองนะคะ ในปัจจุบันนี้ เธอเพียงแค่ระลึกถึงเหตุการณ์ในอดีตเท่านั้นเอง ซึ่งเธอเองก็คงไม่ระลึกถึงบ่อยๆ หรือตลอดเวลาหรอกค่ะ แต่บางครั้งบางคราว คนเราก็คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านๆ บ้างไม่ใช่เหรอคะ การนึกถึงอดีต ไม่ได้แปลว่านั่งสงสารตัวเองซักหน่อย เจ้าของกระทู้ก็บอกอยู่แล้วว่าเอามาให้อ่านเพื่อเป็นอุธาหรณ์ เราคนอ่านก็มองว่ามันเป็นชีวิตอีกมุม หรืออีกความรู้สึกหนึ่งที่เราได้รับรู้ อย่างนี้ไม่ดีกว่าเหรอคะ? จากคุณ : ส้มเช้งเองจ้า เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:11:02

ความคิดเห็นที่ 52 ถ้าดูที่เจตนารมณ์การคอมเม้นในภาคแรกของดิฉันแล้ว ดิฉันก็ออกความเห็นไปด้วยซ้ำแล้วว่า การลืมอดีต เป็นเรื่องง่ายดาย มันแค่พลิกฝ่ามือบนมือตัวเองเท่านั้นเอง แต่ภาคสองนี่คุณเล่นมาพูดอะไรประมาณสอนคนอื่นว่า อย่ามามีลูกเมื่อไม่พร้อม แล้ว ตรรกะอะไรที่จะพร้อมหรือคะ  รวย มีสามีคนเดียว แม่ที่อ่อนหวานและรักเรามาก ทุกอย่างในโลกนี้ควบคุมได้และเพอร์เฟคโลกสวยขนาดนั้นกันทุกคนหรือค่ะ จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:12:01

ความคิดเห็นที่ 53 อ่านยังไม่จบเลยก็ไปว่าเขาซะแระ อ่านให้จบก่อนแล้วค่อยไปว่าเขาสิเธอจ๋า จากคุณ : modaom เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:12:11

ความคิดเห็นที่ 54 คือคงไม่ใช่เรื่องแต่งหรอกค่ะ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร แต่ดิฉันสะดุดว่าทำไมต้องลองอบายมุข ทำไมต้องเลือกสังคมต่ำๆ เพราะเรื่องราวในอดีตทำให้มีทางเลือกแค่นี้หรอคะ คือดิฉันมีลูกน้องจบ ป.4 แต่ก็เลือกงานได้นะคะ งานบางอย่างที่ไม่ใช้วุฒิก็มีเยอะค่ะ จากคุณ : ขอต่อ (อิฐมวลชน) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:19:45

ความคิดเห็นที่ 55 ก็บอกแล้วไงคะ ว่าเจอกันมั้ย หลักฐานในเรื่องราวก็มียืนยัน 1.วุฒิ 2.รอยสัก 3.รอยแผลหัวแตก ก็จะมานั่งกัดกะเราทำไมละคะ มากอดคอเราฟังเรื่องราวจากปากเราเลยดีกว่า หากเรื่องแต่ง เล่า10รอบก็ไม่เหมือนหรอกค่ะ ของอย่างนี้มันพิสูจน์ได้ นี่เราเล่าข้ามๆแล้วนะ หากเอาละเอียด แซ่บยิ่งกว่าต้มยำอีก ชีวิตจริงมันมีเวลามากกว่าละครหลังข่าวเยอะนะคะ อย่าลืม!!! ความละเอียดมันเยอะกว่ามาก เรายินดีเป็นเพื่อนกับคุณนะคะคุณปิ่น ยิ่งคุณมีความเชื่อแบบนี้ เราก็ยิ่งอยากเอาชนะคุณ เอาชนะในโลกแห่งความจริง ไม่ใช่ในบอร์ด มาเจอกันสิคะคุณปิ่น ... มาดูกันว่าเรื่องจริงรึเรื่องแต่ง วันศุกร์นี้เจอกันนะคะ... จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:21:30 A:1.47.55.44 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 56 เง้อ .. จากคุณ : modaom เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:25:06

ความคิดเห็นที่ 57 ถ้ากระทู้นี้จะโดนลบหรือ จขกท เลิกสนุกแล้วก็พอเถอะคะ อ่านแล้วจิตใจตกต่ำ ทั้งเรื่องเอาแม่มาให้สาธารณะชนด่า ทั้งเรื่องการไม่กตัญญูรู้คุณบุพการี ทั้งเรื่องที่ไม่รู้ว่าจริงหรือแต่ง แต่ถ้าแต่งก็ทุเรศมาก หลอกให้คนอื่นคนเรื่องเลวๆตามคุณไปได้ถึงขนาดนี้ สาธุ จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:28:14

ความคิดเห็นที่ 58 คห. 57 ทำไมถึงคิดว่าเรื่องนี้แต่งขึ้นมาล่ะคะ? จากคุณ : ส้มเช้งเองจ้า เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:33:48

ความคิดเห็นที่ 59 เขาเขียนอะไรก็อ่านๆไปเหอะ เห็นต่างได้แต่อย่าหาเรื่อง ดื่มวีต้าแล้วไปนอนซะ จากคุณ : modaom เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:37:19

ความคิดเห็นที่ 60 คุณ จขกท ตอนเด็กๆ ผมปวดฟันมาก ฟันผุต้องรักษารากฟันแต่ค่ารักษามันแพง ผู้ปกครองก็บอก ว่า ปวดก็ทนๆเอาหน่อย เดี๋ยวก็หาย -*- เรื่องบางส่วนก็คล้ายๆกันเลย จากคุณ : ขอบคุณที่ตอบ เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:40:40

ความคิดเห็นที่ 61 ความคิดเห็นที่ 54 คือคงไม่ใช่เรื่องแต่งหรอกค่ะ ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร แต่ดิฉันสะดุดว่าทำไมต้องลองอบายมุข ทำไมต้องเลือกสังคมต่ำๆ เพราะเรื่องราวในอดีตทำให้มีทางเลือกแค่นี้หรอคะ คือดิฉันมีลูกน้องจบ ป.4 แต่ก็เลือกงานได้นะคะ งานบางอย่างที่ไม่ใช้วุฒิก็มีเยอะค่ะ -------------------------------------------- ใช่ค่ะ แต่ตอนนั้นเราอายุยังไม่ถึง18 งานที่ใหนเค้าก็ไม่รับหรอก ตอนนั้นเรายังไม่มีความคิดเหมือนคุณในตอนนี้ไงคะ ไม่มีผู้ใหญ่ชี้นำ ไม่รุ้ว่าอันใหนคือสูง อันใหนคือต่ำ( แต่ที่เราใช้คำว่าสังคมต่ำในตอนที่เล่า อย่าลืมว่าเรามาเล่าเมื่อตอนอายุ 30นะคะ) เรารู้แค่ว่า เจอตรงใหนที่จะมีที่ให้อยู่ มีข้าวให้กิน มีงานให้เรา เราก็คว้าไว้ก่อน พอเราเริ่มโตขึ้น สังคมกว้างขึ้น เกิดข้อเปรียบเทียบมากขึ้น เราถึงตะเกียกตะกายตัวเองขึ้นมานี่ไงคะ หากวันนั้นเรามัวแต่เลือกงาน หรือหากไม่เลือกงาน มีงานอะไรก็ทำ เราก็คงไม่รู้ว่าชีวิตเราต้องการอะไร ทุกวันนี้ก็คงเป็นเด็กยืนขายของหน้าร้าน ไม่ต่างกับแรงงานพม่า แต่หากถามว่า อ้าว ใหนหัวกระทู้บอกว่าชีวิตพังๆไง ก็ถ้าหากว่าเราเดินอยู่ในวงจรปรกติของเด็กทั่วไป ชีวิตเราก็คงไม่สูญเสียเวลาไปกับหลายสิ่งหลายอย่าง ที่เกิดขึ้นมาอย่างโหดร้าย และคงจะมีความสุขกับชีวิตได้เร็วกว่า และเราจะได้เลี้ยงแม่ของเราด้วย แม้ว่าแม่เราจะร้ายกับเราสักเพียงใหนก็ตาม หากแม่เราอดทนเลี้ยงเรา เราไม่เคยคิดจะทอดทื้งเลย ทุกวันนี้ก็อยากกลับไปเจอใจจะขาด แต่หนี้สินที่ยังค้างอยู่ หนี้ที่เกิดจากการที่กลับเยี่ยมแม่และน้องครั้งสุดท้ายยังติดตัวอยู่(ณ จุดนี้ยังไม่ได้เล่าค่ะ) และไม่อยากให้เค้ารับรู้ ณ จุดนี้ ให้เค้าคิดว่าเราไม่กลับเพราะเราเนรคุณยังจะดีกว่า เราไม่อยากเล่าต่อ เพราะว่าคนส่วนนึงรับความจริงตรงนี้ไม่ได้ แล้วก็มาทำให้เรารู้สึกแย่ เราขอยุติเพื่อรักษาสภาพจิตใจเราไว้ดีกว่าค่ะ ขอบคุณที่ติดตามนะคะ แต่ยินดีตอบคำถามทุกกรณีค่ะ แต่หากถามแรงๆ เราก็ขอสิทฺธิที่จะตอบต่อหน้าคุณนะคะ ไม่ตอบในบอร์ด เพราะเราไม่ได้โกหก!!!! จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:42:01 A:1.47.55.44 X: TicketID:349624

ความคิดเห็นที่ 62 คุณปิ่น .. อย่าเพิ่งรีบตัดสิน จขกท. ได้ไหมคะ โลกนี้มีอะไรแตกต่างมากมาย ผู้คนเป็นร้อยเป็นพันล้านคน ไม่มีวันมีอะไรที่เหมือนกันหรอกค่ะ เปิดใจสักหน่อยดีไหมคะ เรื่องราวของ จขกท. เป็นแค่ความแตกต่างของโลกใบนี้เท่านั้นเอง แค่เรื่องราว ประสบการณ์ที่แตกต่าง ทำไมต้องตัดสิน จขกท. รุนแรงขนาดนั้น (ยกมาจาก ประโยคนี้นะคะ คห.57  : อ่านแล้วจิตใจตกต่ำ ทั้งเรื่องเอาแม่มาให้สาธารณะชนด่า ทั้งเรื่องการไม่กตัญญูรู้คุณบุพการี ทั้งเรื่องที่ไม่รู้ว่าจริงหรือแต่ง แต่ถ้าแต่งก็ทุเรศมาก หลอกให้คนอื่นคนเรื่องเลวๆตามคุณไปได้ถึงขนาดนี้ สาธุ) ยังไงเราทุกคนก็เป็นเพื่อนมนุษย์กันค่ะ อย่าทำร้ายกันเองเลย ขอร้องนะคะ อยากให้มองเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ด้วย "เมตตา"ค่ะ ลองใส่ความเมตาเข้าไป แล้วคุณจะเห็นโลกต่างไปจริงๆค่ะ จากคุณ : hppy2gthr เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:44:24

ความคิดเห็นที่ 63 อ้าว เจ้าของกระทู้ตัดจบซะงั้น ถ้าสะดวกเล่าหลังไมค์ได้มั้ยคะ อยากฟังต่อจัง จากคุณ : ส้มเช้งเองจ้า เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:45:52

ความคิดเห็นที่ 64 ึคุณปิ่น ถ้าไม่อ่านเรื่องของคุณจขกท ให้หมด  ก็กรุณาอย่ามาเกรียนที่นี่  ยังมีหน้ามาว่า ว่าเขาใจแคบอีก  อ่านหนังสือได้ 8 บรรทัดเหรอ จากคุณ : nuch_tre เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:49:31

ความคิดเห็นที่ 65 โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!! เซ็งว้อยยยยยยยยยย !!!!!!! จขกท.มาเล่าต่อเถอะค่ะ เราอยากฟัง จากคุณ : POLAR_POLAR เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:51:58

ความคิดเห็นที่ 66 ดิฉันอ่านหนังสือได้วันละเล่มเลยทีเดียว แล้วก็ไม่ได้เกรียน แค่บอกแล้วว่ารับไม่ได้เรื่องที่พูดว่ากล่าวแม่ตัวเอง เพราะดิฉันก็เป็นแม่คนเหมือนกัน และ ก็เป็นลูกเหมือนกัน โทษนะคะก็คุณบอกว่าให้เขียนด่าทีเดียวไปเลยไม่ใช่หรือ แค่เรื่องในเวปบอร์ดนี้คุณยังสามารถลืมได้รวดเร็วขนาดนี้  แค่ กลับหันหลังไปมีความสุขและลืมอดีตไปซะ ทำไม่ได้หรือ? จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 55 23:57:17

ความคิดเห็นที่ 67 จขกท ไม่ต้องสนใจค่ะเล่าต่อ เราเข้าใจคุณค่ะ เบื่อความเห็นเกรียนๆ รอเค้าเล่าจบก่อนสิเว๊ย ค่อยออกความเห๋็น โลกนี้มันไม่ได้สวยงามด้านเดียว หัดมองหลายๆด้านบ้าง พวกในกะลา จขกท เค้าก็ไม่ได้มาด่าทอบุพการี แต่เค้าออกจะพูดในเชิงน้อยใจ ตอนหลังเค้าก็ยังอยากกลับไปหาแม่และน้อง แล้ว พวกโลกสวยรับไม่ได้ตรงไหน ต้องรอให้แม่ ยอมให้พ่อเลี้ยงข่มขืนก่อนหรือ ถึงจะพอใจ แล้วที่มีข่าวแม่ให้พ่อเลี้ยงข่มขืนลูกตัวเองก็มีในหน้าหนังสือพิมพ์มาแล้ว บางทีพ่อแท้ๆด้วยซ้ำ คนอย่างนี้เราก็ว่าไม่สมควรเรียกว่าแม่ด้วยซ้ำ หรือพวกโลกสวยไม่เคยอ่านหนังสือพิมพ์ ??? จากคุณ : .. เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:00:25 A:171.5.54.141 X: TicketID:186004

ความคิดเห็นที่ 68 โห...คุณปิ่น "แค่เรื่องในเวปบอร์ดนี้คุณยังสามารถลืมได้รวดเร็วขนาดนี้  แค่ กลับหันหลังไปมีความสุขและลืมอดีตไปซะ ทำไม่ได้หรือ" ก็นี่เรื่องในเวปบอร์ดนี่คะ ทะเลาะกันก็ไม่อยากจำหรอกค่ะ แต่ชีวิตจริง ทุกๆอย่างมีตัวตน มีภาพจำที่ชัดเจน มันคงยากที่จะลืมได้น่ะค่ะ ปรบมือให้คนโลกสวยตัวจริงอย่างคุณปิ่นนะคะ ...เริ่ดค่ะ จากคุณ : POLAR_POLAR เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:04:07

ความคิดเห็นที่ 69 ทำไมต้องออกรับแทนแม่กากๆ อ่ะคุณปิ่น ความกตัญญู ควรทำแม้กับไม่ใช่บุพการี ถ้าเค้าดีกับเรา แต่ถ้าบุพการีแบบกากๆ เอาตีนเขี่ยก็เจอ แบบนี้ ไม่ตามกลับไปล้างแค้น ก็ดีถมเถ แล้ว ทำไมต้องกรี้ดกร้าด กลัวอะไรหรอ มีอะไรในชีวิตคุณปิ่นที่เคยทำอะไรไว้หรือเปล่า ต้องเครียดไรมากมายปานนี้ ไม่ใช่เรื่องของคุณ ไม่ใช่ลูกคุณมาเขียนซะหน่อย ร้อนรน อะไรเกินเว่อร์ว่ะ แม่กากๆ ที่ทำกับลูกแบบนี้น่ะ ไม่มีอะไรให้ต้องเสียดาย เสียใจ หรือ นับถือซักนิด ไร้ค่า เกินกว่าคุณจะมาออกรับแทนว่ะ แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 55 00:09:22 แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 55 00:08:10 จากคุณ : itssmallworld (itssmallworld) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:07:07

ความคิดเห็นที่ 70 รับไม่ได้ ก็ไม่ต้องมาอ่าน ปิดกระทู้ไปนอนซะ รำคาญ พวกจิตใจคับแคบ นู่น ไปห้องศาสนานู่น ความเห็นส่วนใหญ่เขาว่ายังไง อ่านบ้างหรือเปล่า แล้วไม่แปลกใจตัวเองบ้างเลยหรือ หรืออยากออกความเห็นก็รอเขาเล่าให้จบก่อน จากคุณ : .. เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:07:09 A:171.5.54.141 X: TicketID:186004

ความคิดเห็นที่ 73 ดูเชฟกระทะเหล็กช่อง 7 น่าทานมากกก ค่ะ จากคุณ : แก้เครียด (อิฐมวลชน) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:15:37

ความคิดเห็นที่ 74 .............. คห.57 พอเถอะ พอเถอะ จากคุณ : ตู้เก็บหนังสือ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:17:26

ความคิดเห็นที่ 75 จะเข้ามาบอกแค่ว่า การอ่านหนังสือได้ถึงวันละเล่ม ไม่ได้แปลว่าคุณจะเข้าถึง เข้าใจหนังสือเล่มนั้นได้ทั้งหมด "ถ้าคุณอ่านโดยเน้นแค่ปริมาณ ไม่ได้เอาคุณภาพมาด้วยนะคะ" จะอ่านหนังสือวันละร้อยเล่ม ก็ไม่ได้แปลว่าคุณจะมีวิจารณญาณ หรือพิจารณาอะไรได้ดีมากไปกว่าคนไม่ได้อ่านหนังสือเลยด้วยซ้ำ บางทีอาจจะทำให้คุณแย่ยิ่งกว่าเดิม เพราะความรู้ไม่จริง (แต่อยากจะแสดงว่ารู้) มันแย่ยิ่งกว่าความไม่รู้เลยนะคะ จากคุณ : ส้มเช้งเองจ้า เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:18:42

ความคิดเห็นที่ 76 ดิฉันไม่ขอล่ะคะ ที่จะพบจะเจอคุณ เพราะเคยเจอคนลักษณะแบบนี้มาแล้วมากมายส่วนมากจะเป็นคนห่างไกล พุทธศาสนาซะด้วย แนะนำให้คุณไปพบจิตแพทย์ซะดีกว่าจะมาเจอดิฉันที่อาจจะว่ากล่าวคุณแรงกว่านี้อีก ถ้าไม่เชื่อในเรื่องเวร กรรม และพุทธศสนาก็ต้องไปพบจิตแพทย์อย่างเดียวเพราะเป็นการรักษาแนวใหม่กว่าจิตแพทย์ จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:19:38

ความคิดเห็นที่ 77 ถึงคุณปลิ้น... ///////////(เรียกตาม จขกท.) อ่านหนังสืออะไร จบได้วันละเล่ม ถ้าขายหัวเราะ เราก็อ่านได้ วันละเล่ม อ่ะ ให้สองเลย จากคุณ : ตู้เก็บหนังสือ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:25:19

ความคิดเห็นที่ 78 อืมมองการณ์ไกล กินเผื่อวันพรุ่งนี้ด้วย 15 ไม้ ♥♥☼☼☺ จากคุณ : ธีรภัทร์2 เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:25:45

ความคิดเห็นที่ 79 คุณปลิ้นนั่นล่ะ ต้องไปพบจิตแพทย์ก่อน ปวดเฮด -*- จขกท อย่าถือสาคุณปลิ้น เลยนะคะ ^ ^ จากคุณ : confirm เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:26:06 A:171.5.54.141 X: TicketID:186004

ความคิดเห็นที่ 80 เป็นการรักษาแนวใหม่กว่าเข้าถึง พุทธศาสนา ไปนอนซะ แล้วไปหาจิตแพทย์ ด่วนๆ จากคุณ : ปิ่น (taxi woman) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:26:30

ความคิดเห็นที่ 81 อะ จขกท login มาตอบแล้ว ปล เบื่อดราม่าในกระทู้ จากคุณ : 3N เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:30:48

ความคิดเห็นที่ 82 มีคนควรพบจิตแพทย์ผมเห็นด้วย แต่ไม่ใช่ จขกท จากคุณ : 3N เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:31:51

ความคิดเห็นที่ 83 สรุปว่า... อดอ่านจนจบแล้วใช่ไม๊คะเนี่ย จากคุณ : เกสรลำเจียก เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:37:48

ความคิดเห็นที่ 84 คุณปิ่น (taxi woman) คุณเกรียนจริงๆ อย่าเถียงว่าไม่ได้เกรียน !!! อ่านไม่จบ แล้วมาว่าจขกท. และป่วนกระทู้เขาอีก ถ้ารับไม่ได้ ในแง่มุมมืดๆที่ถูกตีแผ่ หรือ ไม่เข้าใจที่ จขกท. เขาสื่อออกมา ก็ไปนอนซะ คุณคงเป็นคนเข้าใจอะไรยากจริงๆ ขนาดพิมพ์บางคห.ยังพิมพ์แบบ งงๆ ให้ผู้อ่านอีกหลายๆคนต้องแปลแล้วแปลอีกเลย จากคุณ : อยากอ่านต่อ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:41:19 A:110.77.192.153 X: TicketID:328482

ความคิดเห็นที่ 85 คนบางคนใจแคบจัง คิดแค่ว่า ผู้หญิงที่เกิดลูกออกมาทุกคน จะต้องเป็นบุคคลที่ประเสริฐ เลิศเลอ ใครว่าอะไรไม่ได้ เราก็แม่คน เป็นลูกคนเหมือนกัน เราอ่านที่จขกท.เล่าถึงแม่เค้าที่ทำกับลูกในไส้ตัวเอง เรายังรับไม่ได้เลยค่ะ เราไม่ทำกับลูกเราแน่ ๆ และเราก็ดีใจที่แม่เราไม่ทำแบบนั้นกับเรา คนเป็นแม่ก็คือ "คน" มีทั้งดีและเลวเหมือนกันหมดค่ะ ไม่ใช่ "แม่" ทุกคนจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูก แม่จขกท.ไม่ได้ทำหน้าที่แม่ที่ควรพึ่งกระทำด้วย แต่จขกท.ก็ยังสำนึกที่เค้าเป็นแม่อยู่นิคะ แค่มาเล่าและแชร์ประสบการณ์ ทำไมต้องมาตั้งแง่กันมากมาย มุมนึงของสังคมเรา มันเป็นแบบนี้จริง ๆ จะหลอกตัวเองว่าโลกมันสวยงามหมดทุกอย่างทำไม แล้วก็มาว่าจขกท. ว่าจะไม่ตอบแล้วนะ อ่านมานานแล้ว น่าเบื่อนะ พวกจับผิด ไม่เชื่อ ก็ถือซะว่าอ่านนิยาย ไม่มีใครบังคับให้เชื่อ ไม่ต้องไปกล่าวหาปรักปรำใคร จขกท.มาเล่า แชร์ประสบการณ์ ไม่ได้มาเล่าให้สงสารแล้วขอเงินสักหน่อย น่ารำคาญ อดอ่านเลย เบื่อ จากคุณ : ~amily~ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:42:36

ความคิดเห็นที่ 86 เห็นด้วยกับ ความคิดเห็นที่ 85 มาก จากคุณ : อยากอ่านต่อ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 00:56:09 A:110.77.228.94 X: TicketID:328482

ความคิดเห็นที่ 87 จขกท อย่าไปอยากเจอกับคุณปลิ้นเลย น่ากลัว จากคุณ : Peach Gummy เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 01:17:48

ความคิดเห็นที่ 88 ดิฉันว่า ถ้าคุณปิ่นรับไม่ได้กับกระทู้นี้ก็เปิดผ่านไปก็ได้นะคะ จขกท ก็ไม่ได้ขอร้องให้คุณอ่าน และคนที่อ่าน ก็อ่านเพื่อเป็นอุทาหรณ์ อ่านให้สอนชีวิต คุณใจแคบแล้วต้องทำให้คนอื่นที่เขาอยากติดตาม อยากอ่านต่อ ก็ไม่ได้อ่าน ดิฉันไม่รู้ว่าโลกคุณสวยงามแค่ไหน แต่สิ่งที่คุณทำมันเกินไปนะคะ ถ้ารับไม่ได้ ก็ไปนั่งเลี้ยงลูกเถอะค่ะ อย่ามาอ่านให้เสียเวลา เพราะเราไม่ต้องการความเห็นจากคุณนะคะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (candy style) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 01:21:44

ความคิดเห็นที่ 89 คุณปิ่นเกรียนมากเลยค่ะ กรุณาหยุดเกรียนเหอะ คุณเองแหละที่ความคิดคับแคบ จากคุณ : luke_into เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 01:34:58

ความคิดเห็นที่ 90 คุณปิ่นคะ ขอแนะนำคนที่อ่านหนังสือได้วันละตั้งหนึ่งเล่มว่า การรักษาที่ง่ายกว่าการไปพบจิตแพทย์หรือการเข้าถึงพุทธศาสนาก็คือ ลืมเรื่องในเวปบอร์ดนี้ซะ (น่าจะง่ายกว่าลืมอดีตแบบพลิกฝ่ามือนะ) แล้วเชิญตัวเองกลับไปทำหน้าทีแม่ที่ประเสริฐเลิศล้ำต่อไปเถอะค่ะ ดีกว่าจะมาสร้างมลภาวะแถวนี้นะคะ จากคุณ : ร้อยดอกไม้ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 01:50:07

ความคิดเห็นที่ 91 เกลียด คุณปิ่น TT  :( จากคุณ : กลัวเธอรู้ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 01:51:09

ความคิดเห็นที่ 92 อยากฟังต่อออ จขกท. อย่าไปสนใจความเห็นเกรียนๆ คนเกรียนๆ(บางคนตั้งใจเกรียน ตั้งใจป่วนก็มี) ความเห็นส่วนใหญ่อยากฟังเรื่องต่อนะคะ รวมทั้งดิฉันด้วย เล่ามาเหอะ ดิฉันอยากรู้ว่า คุณดึงตัวเองขึ้นมาจากเหวได้ยังไง นะคะเล่าต่อ ขอร้องงงงงงงงงงงงง!! please...!!!!! จากคุณ : saykalovely เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 01:57:07

ความคิดเห็นที่ 93 เบื่อ(ว่ะ)ค่ะ กับคนแบบคุณปิ่นจริงๆเลย สรุปเรื่องเขาไม่จบก็เพราะคุณนะเนี่ย เท่าที่เราอ่าน เรายังไม่เห็นคำพูดที่จขกท.แสดงถึงความโกรธเกลียดแม่ตัวเองอย่างชัดเจน ที่แสดงออกมาเป็นคำด่าว่าแต่อย่างใด ที่มากที่สุดที่เราเห็นก็แค่อารมณ์ที่จขกท.รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความรักให้แก่แม่ของตัวเองเท่านั้น รวมถึงอารมณ์น้อยอกน้อยใจแบบเด็กๆว่าทำไมแม่ไม่ปกป้องเรา ทำไมแม่ต้องด่าว่าเรา ทำไมไม่กอด ไม่โอ๋ ไม่ดูแลเหมือนที่แม่ดูแลน้องชายคนละพ่อของจขกท. หากเป็นการด่าว่าแม่ตัวเองออกสื่อ อย่างที่คุณปื่นเข้าใจ เราคนอ่านทำไมเราจะรู้สึกไม่ได้ว่าคุณเจ้าของกระทู้กำลังด่าว่าแม่ของตัวเองอยู่ ถ้าเป็นแบบนั้นจริงเราเชื่อว่าเพื่อนๆในห้องศาลาต้องพากันมารุมด่าจขกท.เละจนไม่มีชิ้นดีไปนานแล้วล่ะ เหตุการณ์แบบนี้ใช้เป็นอุทาหรณ์ได้ดีทีเดียวสำหรับคนเป็นแม่ที่ไม่พร้อมจะมีลูก ถ้าไม่พร้อมจะมีไปทำไม มีแล้วเด็กเกิดมาก็กลายเป็นเด็กมีปัญหา ถ้าใฝ่ดีก็ดีไป ใฝ่ร้ายไม่รักดีกลายเป็นคนไม่ดี เป็นโจร เป็นคนติดยา เป็นปัญหาสังคมอีก ถ้าเป็นแบบนี้สังคมเรามันจะลืมตาอ้าปากกับเขาได้ไหมล่ะ คุณปิ่น คห.แรกที่คุณปิ่นตอบเรายอมรับนะในการตอบที่เป็นอีกแนวทางหนึ่งต่างจากคนอื่นๆตอบ แต่อันหลังมันไม่ใช่อะ แถไปข้างๆคูๆ ออกแนวป่วนกระทู้เขาอีก  งงไปเลยเรา... จากคุณ : ฉันเกลียดแตงกวาดอง เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 02:01:59

ความคิดเห็นที่ 94 ผมว่าคุณปิ่นนี่ใจแคบมากๆเลย เราไม่ได้รู้จักคนอื่นดี มาแนะนำให้เค้าไปหาจิตแพทย์ ผมว่ามารยาทน้อยไปหน่อยนะครับ จากคุณ : ไม่ได้มาป่วนน่ะ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 02:35:45

ความคิดเห็นที่ 95 คุณปิ่นมีปัญหามากมายอะไรเปล่าคะ? ป่วนอยู่คนเ้ดียวเนี่ย ไม่พอใจก็กดปิดกระทู้ไปดิ ไม่ใช่เกรียนธรรมดานะเนี่ย แต่โคตรเกรียนอะ จากคุณ : นางเอกลิลิตพระลอ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 02:50:48

ความคิดเห็นที่ 96 คุณปิ่นนี่เพ้อเจ้ออยู่ได้ คุณออกไปดูกระทู้อื่นดีกว่าค่ะ รกสายตา อ่านคอมเม้นกากๆของคุณปิ่นแล้วมันหงุดหงิด จากคุณ : นางเอกลิลิตพระลอ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 02:52:28

ความคิดเห็นที่ 97 เกลียดคุณปิ่นหากคุณรับอะไรไม่ได้ โปรดผ่านกระทู้นี้ไปเถอะค่ะ คนอย่างคุณยึดเอาแต่หลักการและความคิดของตัวเองเป็นที่ตั้ง หาได้มองความเป็นจริงไม่ คงไม่มีวันรับรู้รสชาดของมันและไม่มีทางเข้าใจอะไร ฉะนั้นหากอะไรมันขัดสายตาคุณและตัวคุณจะสร้างความปั่นป่วนให้มวลรวม คุณก็อย่าได้เข้ามาในกระทู้นี้อีกเลยนะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (HDD & Pipe) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 04:16:34

ความคิดเห็นที่ 98 คุณปิ่น คุณไม่ใช่ผู้ฟังที่ดีเลยนะ ส่วนไหนของ จขกท งั้นเหรอที่แสดงออกว่าต้องการให้ผู้อ่าน เห็นอกเห็นใจ ต้องการให้ตำหนิแม่ของเขา จากที่ติดตามมาเข้าใจว่า จขกท ต้องการเล่าอดีตเพื่อเป็นอุทาหร ให้ฟังเท่านั้น สำหรับบอร์ดสาธารณะคุณแสดงความคิดเห็นได้ ไม่ใช่มาพูดจา บั่นทอนหรือกล่าวหา หมิ่น ดูถูกหาว่าเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น บางทีคุณอาจเป็นคนที่ทันสมัยเกินไป ใจแคบ มองโลกในแง่ร้าย คนที่ควรพบจิตแพทย์น่าจะเป็นคุณนะ จากคุณ : ผู้ติดตาม เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 04:47:25 A:223.206.162.206 X: TicketID:270149

ความคิดเห็นที่ 99 มองไม่เหมือนกัน อ่านแล้วจับใจความไม่ได้ ไม่เป้นไรก็แค่ไม่เข้าใจ แต่กราดด่าเลยนะปิ่น เกรียนชัดๆ หรือถ้าไม่หยุดก็คงได้เลเวลอัพไปเป็นโทรล หรือถ้าจะช่วยยืนยันว่าเรื่องจริงหรือแต่งก็กล้าๆไปเจอเจ้าตัวเค้าหน่อยเหอะ จากคุณ : GG เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 05:02:47 A:27.55.0.191 X: TicketID:312375

ความคิดเห็นที่ 100 รำคาญค่ะ(หว่ะ) ไม่ชอบรับไม่ได้ แต่ก็เห็นเปิดเข้ามาอ่าน เข้ามาเม้นท์ ต้องการไรหรือจ๊ะ จากคุณ : ole&porche เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 07:04:20

ความคิดเห็นที่ 101 อยากฟังจขกท.เล่าต่อค่ะ พลีสส TT^TT  เรื่องของจขกท.เป็นเหมือนแรงผลักดันกับอุปสรรคที่เราเจออยู่ตอนนี้เลย เล่าต่อเถอะค่ะ จากคุณ : คุณหนูหัดสวย เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 07:23:23

ความคิดเห็นที่ 102 เสียดายที่ไม่ได้อ่านต่อ อยากทราบจุดพลิกผันของชีวิต จขกท. มากเลย ว่าผลักดันตัวเองขึ้นมาได้ยังไง (เพราะจากภาษาที่ใช้นี่ไม่เหมือนเด็กจบม.ต้นเลย) ทุกวันนี้ชีวิตมีความสุขดีมั้ย (ไปยุ่งอะไรกะเค้าล่ะเนี่ยตรู) อยากเก็บไว้เป็นข้อคิด เป็นอุทาหรณ์ เป็นแรงผลักดันเวลาเจอเรื่องเลวร้าย หรืออุปสรรคต่างๆ ขอบคุณ จขกท. มากครับ ที่มาแบ่งปันเรื่องราว ทั้งที่เป็นเรื่องที่ไม่น่านึกถึงเท่าไหร่ ถ้าไม่เป็นการรบกวนจนเกินไป อยากทราบเรื่องต่อจากนี้ คร่าวๆก็ได้ครับ ทางหลังไมค์ก็ได้ครับ แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะครับ แค่อยากทราบจนจบ มันคาใจ เพราะการผลักดันตัวเองจากสังคมระดับล่าง ขึ้นมา คิดว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย -------------------------------------------------------------------------- เรียน...คุณปิ่น (taxi woman) คุณอาจจะรักแม่มาก หรือมีอะไรฝังใจทำให้ไม่พอใจกระทู้นี้ ก็ช่วยปิดกระทู้ แล้วไปเปิดอย่างอื่นที่คุณชอบใจอ่านเถอะครับ พวกหนังสือนิยาย หรือนิทานอะไรแบบนี้ โลกของคุณจะได้สวยงามต่อไป ผมเกิดในครอบครัวคนจีน ญาติพี่น้องเยอะแยะ และทุกคนรักกัน การได้อ่านกระทู้นี้ช่วยให้ผมได้เปิดหูเปิดตา ได้ทราบอีกแง่มุมหนึ่ง ของครอบครัว ที่แตกต่างไป ตอนเด็กๆผมไม่เคยลำบาก ถึงจะไม่ถึงกับได้ทุกอย่างที่ต้องการ แต่อย่างน้อยก็ไม่เคยอดอยาก ได้เรียนหนังสือ เคยน้อยใจ ตัวเองสอบได้เลขเกรด4ทุกเทอม ไม่ได้อะไร แต่น้องสาวแค่สอบผ่าน พ่อก็ให้รางวัล เป็นการน้อยใจแบบเด็กๆ ที่ยังจำได้ถึงทุกวันนี้ (แต่ไม่ได้โกรธอะไรพ่อนะ น้องมันโง่เลขจริงจัง) เคยน้อยใจ ว่าตัวเองต้องใช้ของต่อจากพี่ๆ แต่น้องสาวได้ของใหม่ตลอด แต่ก็นั่นแหละ อายุของผมกับน้องห่างกันไ่ม่มาก อย่างกระเป๋านักเรียน ตอนน้องต้องใช้ ผมก็ยังใช้อยู่ บางอย่างมันฝังใจแต่เด็ก ถึงพอโตมาจะเข้าใจเหตุผล ก็ไม่ใช่จะลืมได้ง่ายๆหรอกครับ สมองคนนะครับ ไม่ใช่คอมพิวเตอร์ จะกดดีลีทแล้วหายไป ผมรักแม่ครับ แต่ผมไม่คิดจะยัดเยียดให้ใครไปรักแม่ตัวเอง ถ้าแม่คนนั้น ไม่ได้ทำหน้าที่แม่ สำหรับผม "แม่" ไม่ใช่แค่คนที่ให้กำเนิดครับ แต่หมายถึงคนที่อุ้มชูเลี้ยงดู และปกป้องเรา แล้วถ้าแม่ไม่ไ้ด้เลี้ยงดู ไม่ได้ปกป้อง และแสดงออกว่าไม่ต้องการเรา (แสดงออกว่าไม่ต้องการ กับการไม่แสดงความรัก ต่างกันนะครับ) ผมถือว่าเขาเป็นผู้ให้กำเนิด ไม่ใช่แม่ครับ คุณพูดถึงแม่ ที่ไม่แสดงความรัก แม่ของผมเอง ไม่เคยแสดงความรัก ไม่มีการเล่านิทาน (ฟังจากเทปอย่างเดียว) ไม่มีคำพูดใดๆว่ารัก ผมเองก็ไม่เคยกอดแม่ ไม่ได้ดูแลเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะให้พี่ๆดูแทน แต่เด็กๆก็รู้นะครับ ว่าแม่เป็นห่วง และรัก แม่คอยห้าม คอยดุ เวลาที่เล่นอะไรแผลงๆ อันตราย เวลาเจ็บตัว แม่เข้ามาทำแผลไปบ่นไป (หรือแต่ส่วนใหญ่จะเรียกพี่ๆมาทำแผลให้แทน) ขนาดผมกับพี่ๆแกล้งเป่าหูน้อง ว่าแม่ไปเก็บน้องมาจากถังขยะหน้าบ้าน น้องเชื่ออยู่พักใหญ่ๆเลย น้องก็ยังรักแม่ ความรักที่มีต่อแม่ ไม่ใช่แค่เพราะเป็นผู้ให้กำเนิดหรอกครับ ในทางกลับกัน ถ้าแค่ให้กำเนิดอย่างเดียว ก็ไม่ทำให้น่าเคารพรักหรอกครับ คดีแม่ฆ่าลูก พ่อข่มขืนลูก พ่อแม่ทำร้าย ทารุณกรรม ไม่ใช่ไม่มีให้เห็น แล้วที่ลูกฆ่าแม่ ฆ่าพ่อ ก็ไม่ใช่ไม่มีให้เห็นเช่นกัน โลกเราไม่ได้สวยงามนักหรอกครับ คุณอยู่ในโลกแห่งความฝันมากไปรึเปล่า หรืออ่านหนังสือจนเข้าใจแบบนั้น ปล. ถ้าอ่านหนังสือวันละเล่ม แล้วจับใจความได้แบบนี้ ประมวลผลได้แตกต่างจากคนอื่นขนาดนี้ น่ากลับไปหาตำราภาษาไทยเรื่องการอ่านจับใจความมาอ่านซ้ำนะครับ คิดต่าง กับอ่านจับใจความไม่ได้ ต่างกันครับ จากคุณ : killerboy เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 09:18:34

ความคิดเห็นที่ 103 ....????????????????????????????????????????? .... !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! .... ?????????????????????????????????? จากคุณ : troll woman เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 09:18:51 A:178.197.232.63 X: TicketID:322214

ความคิดเห็นที่ 104 จากความเห็น 40 : เพราะรู้สึกคุณจะใจแคบ เห็นแก่ตัว และ ตัดสินคนอื่นจากการกระทำที่เห็นแค่เปลือกมากเกินไป >>> เราว่าคุณเองนั่นแหละนี่เป็นแบบนี้ จากความเห็น 76 :  แนะนำให้คุณไปพบจิตแพทย์ซะดีกว่าจะ >>> เราว่าคุณเองนั่นแหละที่ต้องไปพบ รีบไปซะวันนี้เลยนะคะ ไม่อยากอ่าน รับไม่ได้ก็ไม่ต้องมาอ่าน ไม่ต้องมาป่วน รู้ตัวรึเปล่าว่าคุณเป็นแค่คนๆเดียวที่ทำให้กระทู้ปั่นป่วนไปหมด สนุกมากไหมคะ ทนไม่ได้ ไม่ชอบแล้วจะมาอ่านมาป่วนทำไม ที่บอกว่าอ่านหนังสึอวันละหลายเล่มนั่น ไม่ทราบว่าหนังสืออะไรคะ แค่อ่านจับประเด็นที่ จขกท เล่า ยังจับไม่ได้เลย แล้วมาทำป่วนไปทั่ว ถึงคุณ จขกท. มาเล่าต่อเถอะค่ะ แค่คนคนเดียวที่มีปัญหา ที่เหลือไม่มีใครมีปัญหาเลย อย่าไปสนใจเลยค่ะ ถ้าคนมีปัญหามาโพสอะไรอีก ก็ไม่ต้องไปสนใจ ปล่อยข้ามไป เดี๋ยวเค้าก็เลิกไปเองแหละค่ะ จากคุณ : The Smurfs เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 09:23:12

ความคิดเห็นที่ 105 เกะกะอะ อย่าเสนอหน้ามาทู้นี้อีกนะ รำคาญ เห็นมั้ย ตรูอารมณ์ค้างเลย อุตส่าห์ตื่นแต่เช้า เล่าก็ไม่จบ ฮือออ จากคุณ : modaom เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 09:23:20

ความคิดเห็นที่ 106 จะแต่งไม่แต่ง คนเขาอยากอ่านก็มี เพราะมีประโยชน์มากสำหรับบางคน ไอ้พวกปากไม่ดีนี่จริงๆเลย เซ็ง จากคุณ : เมาฟรีออริจินั่ล เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 09:52:44

ความคิดเห็นที่ 107 คุณปิ่นไม่มาแถต่อเหรอคะ^^ เห็นคุณมาแถ จนคนอื่นไม่ได้อ่าน จากคุณ : เขียนบน iPhone (candy style) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 10:17:32

ความคิดเห็นที่ 108 อ่านมานานแล้ว ว่าจะไม่แสดงความเห็น ขอซักหน่อยเหอะ คุณปิ่น...คือตัวอย่างของคนใจแคบ โลกแคบ อย่างเห็นได้ชัด ไปพบจิตแพทย์ซะ .............................................. ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ อยากอ่านต่อนะคะ จากคุณ : all up to you (All up to you) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 10:41:34

ความคิดเห็นที่ 109 ยังไม่ทันจบเลย คุณปิ่นอย่าเพิ่งดราม่าได้ไหมคะ อย่าเพิ่งตัดสิน จขกท แบบนั้นสิ  ฟังให้จบก่อน แต่งไม่แต่งค่อยว่ากันอีกทีหลังจบเรื่องก็ได้ แต่นี่ยังไม่ทันจะรู้ตอบจบเลย แอบเซ็ง จากคุณ : ฟ้ากับเหว เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 10:43:20

ความคิดเห็นที่ 110 คุณปลิ้น สงสัยแถ จนแหกโค้งหน้าไปแล้วมั้งคะ คงอ่อนต่อโลก เกินกว่าจะรับความจริง ของเพื่อนร่วมโลกได้ ไม่งั้นคุณปลิ้น คงเป็นพวกคุณหนูไฮโซ ไม่เคยถูกรังแก ถูกตามใจมาตลอด เลยรับไม่ได้ ปรี๊ดๆๆๆ งั้นไปอยู่ในที่ๆคุณปลิ้นสมควรจะอยู่เถอะ โลกไซเบอร์คุณไม่ใจกว้างพอ ก็กลับไปอยู่ยุคหินซะเถอะ! จากคุณ : Imphamog เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 10:52:57

ความคิดเห็นที่ 111 ปิ่น เนี่ยใจแคบนะ   คิดด้านบวกบ้าง อ่านดูแล้ว จขกท. เค้าก็จริงใจ ดีนะ จากคุณ : Eink เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 11:34:41

ความคิดเห็นที่ 112 อ้าวๆๆๆ  ไหงเป็นงี้ล่ะ  กำลังตามอ่านเรื่องนี้อยู่  เราว่ามันเป็นอุทาหรณ์สอนหญิงได้อย่างดีนะคะ คุณผู้หญิงที่ไม่พร้อมจะมีลูก ก็ต้องหัดคุมกำเนิดด้วยตัวเอง อย่าไปรอฝ่ายชายเขาคุม ถ้าคุณไม่คุม  คุณก็ควรจะมีจิตสำนึกที่จะเลี้ยงลูก ไม่ใช่ทิ้งลูก จขกท. อาจจะเป็นเด็กที่ขาดความอบอุ่น พ่อแม่ไม่เลี้ยงดู  แต่ เราอ่านมาตลอด ถึงแม้ว่าจะกลายเป็นเด็กมีปัญหา  แต่เขาก็มีสำนึก  มีการหาทางแก้ไข  จนทุกวันนี้สามารถกลับมาเล่าเรื่องนี้ให้เราฟังได้  เราว่าถ้าเป็นเรื่องจริง   เราขอนับถือคุณค่ะ ส่วนคุณปิ่น Taxi  หรือเพราะชีวิตที่ขับ taxi เลยกร้านนนนน แล้วเกรียนนนนน หรือว่า คุณคือคุณแม่ของคุณจขกท.คะ  เลยรับความจริงไม่ได้ ??? จากคุณ : kaoim เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 11:35:10

ความคิดเห็นที่ 113 เบื่อ อิ นั ง ปิ่น  ไป ตา ย ที่ไหนก็ไป คนที่จะรับฟังเรื่องราวของ จขกท มีอีกมากมาย   แต่กระทู้ต้องมาสะดุดเพราะผู้หญิง eq ต่ำอย่างเธอ ไม่ชอบ เรื่องราวของ จขกท ก็ไม่ต้องมาอ่านสิ  อิ ด ว ก จากคุณ : ผู้หญิงธรรมดาหน้าตาดี เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 11:53:58

ความคิดเห็นที่ 114 ด้วยมิตรภาพถึง คุณเจ้าของกระทู้ ผมอยากบอกคุณว่า การที่เรานำเรื่องส่วนตัวมาแสดงในที่สาธารณะ แล้วโดนมองคุณในแง่ลบ คุณต้องทำใจครับ เพราะ คุณห้ามความคิดใครไม่ได้ แต่ในฐานะที่คุณก็ผ่านอะไรมามาก ผมอยากให้คุณมองเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องเล็กๆ อย่าไปใส่ใจ ถ้าคุณเชื่อในสิ่งที่คุณทำ คุณก็แค่ทำต่อไป เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : นายอุดม เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 11:57:12

ความคิดเห็นที่ 115 อดเลยย  เห็นความเห็นเป็นร้อย นึกว่า จขกท มาเขียนต่อ ยัยปิ่นเอ้ยยย  ตัวจริงเป็นคนแบบไหนกันเนี่ย  เกรียนแตก จองหองสุดๆ จากคุณ : Pikless เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 12:05:20

ความคิดเห็นที่ 116 เห็นใจและเข้าใจ จขกท นะ แต่เราก็ไม่ชอบกระทู้ด่าแม่เหมือนกัน จากคุณ : น้องเหมียวสีสวาด เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 12:28:32

ความคิดเห็นที่ 117 ตามอ่านอยู่ค่ะ T^T  มาต่อนะคะ จากคุณ : เขียวหวานไก่ใส่มะเขือ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 12:34:45

ความคิดเห็นที่ 118 คุณปิ่นช่วยรักษามารยาทด้วยค่ะ คนอื่นเขาตั้งใจอ่านอยู่นะค่ะ คุณทำให้คนอื่นไม่ได้อ่านต่อเนี่ยรู้สึกผิดบ้างหรือป่าว? ไม่ชอบก็ไม่ต้องเข้ามาสิค่ะ จากคุณ : เซ็งปิ่น (อากาโต้) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 12:42:14

ความคิดเห็นที่ 119 รออ่านต่อค่ะ กลับมาเล่าต่อนะ ลูกเรา4 ขวบ ยังต้องป้อนข้าว อาบน้ำ ล้างก้น ทำให้ทุกอย่าง แต่คุณต้องรับใช้คนทั้งบ้าน มันบ้ามากเลยนะคะไอ้บ้านหลังนั้น ทำร้ายคุณสารพัด แม่ยังไม่สนใจสักนิด อยากรู้เกี่ยวกับน้องๆ คุณจัง ว่าเค้าโดนอย่างคุณไม๊ ดีใจที่เกือบทั้งหมดของความเห็นไม่ดัดจริตทำเป็นเทิดทูนบูชาแม่ อย่างงมงาย คนเลวก็ต้องว่าเลว จะมายกเว้นไม่ได้ มีบ้าง สอง หรือ สามความเห็น ที่งมงายเป็นบ้าเป็นหลัง โดยเฉพาะคนที่ชื่อปิ่น Taxi Woman วงแตกเพราะหล่อนเลยนะเนี่ย อย่าเข้ามาเม้นท์อีกนะ รังเกียจมากกกโว้ยค่ะ จากคุณ : McAmy เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 13:21:21

ความคิดเห็นที่ 120 ดิฉันติดตามกระทู้นี้ตั้งแต่แรก อยากอ่านเรื่องราวของ จขกท เพื่อเป็นอุทาหรณ์ คุณปิ่นคาดว่าป่านนี้คงจะมุดหัวอยู่ที่ไหนซักแห่ง ไม่กล้ามาอ่านมาตอบเพราะเธอเป็นแกะดำของกระทู้นี้ ดีแล้วค่ะ คุณอย่ามาเลยเพราะดิฉันอยากอ่านเรื่องราวของ จขกท ต่อ จากคุณ : เขียนบน iPhone (candy style) เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 13:58:51

ความคิดเห็นที่ 121 เรามีหลาน ที่แม่เค้าทอดทิ้ง ไม่มาเหลียวแลและยังจะมาหาผลประโยชน์จากลูก มันทำให้รู้เลยว่า แม่ ที่ไม่รักลูกก็มี และจะไม่เสียใจและจะไม่ห้ามเลยถ้าหลานมันไม่รักแม่มัน ไม่ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนที่คลอดเด็กคนหนึ่งออกมา จะควรค่ากับคำว่า แม่ จากคุณ : Mme.Dinsmoor เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 55 14:09:52