เอ่อ!! เรามีหมาตัวหนึ่งอ่ะชื่อว่าตัวเล็ก.... มันช่างแตกต่างกับแม่หมาลูก3เสียยิ่งกระไร ตอนคลอดเราทำคลอดให้ มันเบ่งลูกออกมาได้ มันเดินหนีค่ะ มันไปทำความสะอาดตัวมัน ให้เราเป็นคนฉีกถุงรกเอง ตัดสะดือเองอ่ะ(มันเป็นแม่ปะสาอะไรวะ) ตัวเล็กมันออกลูกมาได้สองต้ว.... ตั้งแต่มันเบ่งลูกมันออกมามันไม่เลี้ยงลูกเลย มันออกไปลั้ลลานอกบ้าน ไม่ยอมเข้าบ้าน.....ไอ้เราต้องเลี้ยงลูกมันแทน นมมันก็ไม่เคยให้ลูกกินเราต้องไปลากมันมา แล้วจับมันนอนแล้วเอาลูกมันมาดูดนมแม่อ่ะ ถ้าไม่ทำเป็นนี้ลูกหมาผู้น่าสงสารคงไม่มีวันสัมผัสเต้านมแม่ใจร้ายของมันเลย เราเลยต้องไปซื้อนมแพะมาสำรองใว้เผื่อไปไล่จับแม่ใจร้ายมันมาให้นมลูกไม่ได้
เฮ้อ!!!มันไม่มีความเป็นแม่เลย บางครั้งนอนให้นมลูกอยู่ดีๆๆไอ้แม่มันอยากลุกแล้ววิ่งหนีก็มีค่ะลูกหมาเลยโดนลากไปทั้งที่ปากยังดูดนมแม่ลูก (แบบนี้เป็นบ่อยมากจนลูกเกิดความชำนาญนการดูดนมแม่ที่ไม่เหมือนใครและแข็งแกร่งสุดๆๆจนเราต้องนั่งเฝ้ามันให้ลูกกินนมแล้วค่อยลุกไปทางอื่น) พอลูกมองเห็นและเดินต้วมเตี๊ยมได้ วันนึงแม่มันไปได้เนื้อตุ๋นมาชิ้นหนึ่งข้างบ้านให้มามันก็คาบกลับมากินที่บ้านโดยที่มันนั่งกินอยู่ที่ไม่ไกลจากลูกมันนัก ไอ้ลูกก็เห็นแม่ก็เดินต้วมเตี๊ยมไปหาแม่ รู้ไหมคะ มันคราง หือ หือ ขู่ลูกมัน.............. มันกลัวลูกจะมาแย่งเนื้อตุ๋นมันไป...แทนที่มันจะแบ่งให้ลูกมัน(ไอ้แม่มันอ่ะเป็นหมาที่ซึ่งหวงของกินมากถึงมากที่สุด คิดดูวันนั้นเราซื้อลูกชิ้นปิ้งมาให้มันเราถอดให้กินสามลูกก่อนคิดดูมันอมลูกชิ้นไว้ในปากทั้งสามลูกกลัวเราไปแย่ง) เราเคยเห็นหมาแม่ลูกอ่อนข้างบ้านอ่ะมันได้ของกินมามันจะคาบมาให้ลูกมันกินถึงแม้มันจะอด แตกต่างจากนังแม่ใจร้ายอย่างนังตัวเล็ก ม๊ากมากๆๆๆๆถึงมากที่สุด เฮ้อ!!! หมาฉันได้ใจจริงๆๆ
จากคุณ |
:
Unloveble
|
เขียนเมื่อ |
:
22 มี.ค. 55 04:24:47
|
|
|
|