เข้าใจนะ...
พ่อ จขกท. ไม่ได้เป็นบุคคลที่ดีของสังคม แต่ท่านก็รักลูก
มีพ่อแม่อีกหลายๆคนนะ ที่ไม่ให้ลูกกินข้าว ตีลูก ไล่ลูกออกจากบ้าน ไม่ได้รักลูกเลย(มันมีจริงๆนะพ่อแม่แบบนี้)
การที่ จขกท. ไม่รักพ่อตัวเอง ไม่ใช่เรื่องที่ผิดหรอกค่ะ ที่ไม่ได้เกลียดนี่ ก็ถือว่าโอเค (ถ้าเกลียดเมื่อไหร่ บาปทันที)
พ่อของ จขกท. ถึงท่านจะไม่ใช่บุคคลที่ดีของสังคม (สังคมชอบคนพูดเพราะ เรียนสูง ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่) แต่ท่านก็รักคุณนะคะ
อีกอย่างนะ...
จขกท. ว่างๆน่าจะลองศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้าดูอ่ะค่ะ เสร็จแล้วก็มอบธรรมทานให้พ่อบ้าง ถ้าไม่สามารถสนทนากับพ่อได้ ก็ลองมอบหนังสือ หรือแปะรูปโปสเตอร์ที่เป็นคติสอนใจ(แบบเข้าใจง่าย)ตามฝาบ้านก็ได้ คือ.. ธรรมทานเนี่ย มันมอบได้หลายทางไม่ใช่เฉพาะการพูดให้ฟัง หรือให้หนังสือ แต่ให้แบบอื่น่ได้ด้วย
การมอบธรรมทานให้ท่านพ่อ อาจไม่ได้ทำให้ท่านเลิกเหล้าหรือเลิกพูดกวนประสาทได้ แต่อย่างน้อยเราก็ทำๆไปในฐานะลูก ส่วนท่านจะรับหรือไม่รับ ก็ไม่เป็นไร ลองซื้อหนังสือที่ตัวอักษรเป็นตัวใหญ่มาวางๆไว้ตามบ้าน หรือพิมพ์สติ๊กเกอร์เรื่อง โทษของการดื่มสุรา เอาไปแปะตามขวดเหล้าของพ่ออ่ะ อิอิ ^^
กรณีของคุณ จขกท. จริงๆแล้วถ้าเทียบกับลูกคนอื่นๆ ถือว่าดีกว่ามากเพราะพ่อของ จขกท. รักลูก เพียงแต่ท่านทำตัวไม่ดี
ต่างกับพ่อแม่ของหลายๆคนที่ชอบมาเล่าในห้องศาลา ที่ทั้งตบตี ข่มขืนก็มี ไล่ออกจากบ้านให้ไปนอนตากน้ำค้างก็มี ไล่ให้ไปอยู่กับญาติพ่อเลี้ยงแล้วไปเป็นคนรับใช้ก็มี (จริงๆเราก็อ่านจากห้องศาลาฯนี่แหละ เหอๆๆ
) ซึ่งคนเหล่านี้ เราว่าเขาคงขอมีพ่อที่ติดเหล้าแต่รักเขา มากกว่ามีพ่อแม่ที่เกลียดชังเขา ไล่เขาไปอยู่กับยักษ์มารเหมือนหมูเหมือนหมา
เอาเป็นว่า เป็นกำลังใจให้ จขกท. นะคะ ^^
วันรับปริญญา ขอรางวัลพ่อสิ่ ขอให้พ่อทำเพื่อหนูสักครั้ง แค่ครั้งเดียวจริงๆ คือ พาพ่อไปปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิที่วัดสัก 7 วัน 7 คืน อิอิ ^^
สู้ๆนะคะ
ไม่รักพ่อค่ะ รู้สึกแย่
