|
ผมเลือกที่ "การศึกษา" ครับ
เพราะผมมองว่าการศึกษาสร้างคน มันสร้างคนๆหนึ่งเพื่อให้มีความรู้ขึ้นมา มีโลกทัศน์ มีทัศนคติ มีมุมมองในแบบคนที่มีความรู้
และแน่นอนว่าการมีโลกทัศน์ที่ใกล้เคียงกัน มันจะทำให้คนสองคนมีพื้นฐาน มีต้นทุนในการอยู่ด้วยกันแบบมีปัญหาน้อย
ตัวผมเองเรียนจบปริญญา มีความชอบเรื่องของหนัง, เพลง, หนังสือ, ท่องเที่ยว, สุนัข, การเมือง, สังคม, ไปจนถึงความเป็นโลกาภิวัฒน์ของโลกเราที่หมุนแบบไม่หยุดนิ่ง
หากผมคิดจะมีเมีย และเมียของผมจบ ป.7 หรือ มศ.3 คุณคิดว่าโลกทัศน์มันจะไปกันได้หรือเปล่าล่ะ ???
เมื่อโลกทัศน์ของคน 2 คนต่างกัน การใช้ชีวิต, การปรับทัศนคติ ,การมองปัญหา มันก็จะเป็นการมองกันในแบบที่ต่างพื้นฐาน ต่างเหตุ ต่างผล
พูดง่ายๆว่าคุยกันไม่รู้เรื่องแน่ๆ
ผมอาจอยาคุยเรื่องของ เช เกวาร่า กับการเป็นไอคอนของนักปฏิวัติ แต่เธออาจอยากคุยเรื่องของ สมศักดิ์ ภักดี ลิเกเงินล้านที่ครองใจคนรากหญ้า
ผมอาจอยากคุยเรื่อง "ย่าเหล" หรือ "ฮาจิ" 2 หมาแสนรู้ แต่เธออาจอยากคุยเรื่องการเลี้ยงปลาในกระชัง และการปลูกผักสวนครัว
ผมอาจดัดจริตอยากอ่าน "ไทม์" หรือ "นิวส์วีค" แต่เธออาจบอกว่า "ซื้อคู่สร้างคู่สมเถอะ ดวงเขาแม่นดีนะคุณ"
แบบนี้มันก็ไปกันไม่ได้หรอกครับ
เพราะพื้นฐานมันต่างกัน
แต่หากเธอจบด็อกเตอร์ และผมเป็นแค่คนจบ ป.ตรีธรรมดา แบบนั้นก็ต้องว่ากันไปอีกเรื่องว่าเธอจะเอาผมหรือเปล่า
เพราะเธอก็อาจจะมองว่าโลกทัศน์ผมต่างจากเธอเช่นกันแหละน่า
คนเป็นด็อกเตอร์อย่างเธออาจอยากคุยเรื่อง infrastructure ของสังคม ส่วนผมอาจสนใจแค่ว่าวันนี้เราทำแกงส้มดอกแค กินกับไข่เจียว กันดีมั๊ย ???
การศึกษาน่าจะสำคัญที่สุดครับ
ส่วนฐานะนั้น คนสองคนช่วยกันสร้างได้ครับ หากว่าเขาและเธอรักกันจริง และพร้อมที่จะเดินไปด้วยกัน
ถ้ารักกันจริง และพื้นฐานใกล้เคียงกัน ไม่แน่ว่ามีแค่ร้านกาแฟเล็กๆในชนบท หรือร้านขายข้าวไข่เจียวธรรมดาๆ...ก็อาจมีความสุขได้พอๆกับมหาเศรษฐีครับ
จากคุณ |
:
ตุ้ม (Toom McCartney)
|
เขียนเมื่อ |
:
8 เม.ย. 55 11:32:00
|
|
|
|
|