ความคิดเห็นที่ 1 พี่เราเริ่มเละเทะมาก สถานการณ์ทางการเงินของบ้านเราเริ่มแย่ลง ด้วยปัจจัยหลายๆอย่างๆ พ่อเริ่มเป็นหนี้สิน แม่เริ่มเครียด ทุกอย่างที่เคยมี เช่น เครื่องเสียง หม้อหุงข้าว พี่เราเอาไปขายค่ะ ย้ำค่ะ ขนาดหม้อหุงข้าว เกมส์ คอมพิวเตอร์ วอร์คแมน พี่เรามันเอาไปขายหมดค่ะ ในขณะนั้นมันอายุแค่ 18 ปี... พ่อกับแม่เราเริ่มเป็นคนเครียด พ่อทะเลาะกับแม่เรื่องเงิน เรื่องที่พี่เราเอาของในบ้านไปขายยามที่พ่อกับแม่เราไปทำงาน เราไปโรงเรียน คุณยายก็ไม่อยู่บ้านไปเฝ้าตาที่โรงพยาบาล พ่อเราก็จัดหนักพี่เราแทบทุกวัน ทั้งด่าทั้งว่า ทั้งพูดดีๆแบบที่เคยทำมาก็แล้ว พี่เราก็หูทวนลมค่ะ เพื่อนมารับและไปค้างบ้านเพื่อนแทบทุกวัน แม่เราเค้ารักพี่เรามาก เป็นห่วง ไปตามบ้านเพื่อน กินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่ถึงในตอนนี้พี่เรามันก็ดีอยู่อย่าง คือมันไม่เคยว่าพ่อและแม่แบบไม่ดี ต่อๆๆค่ะ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 14:58:04 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 2 แม่เราเนี่ยก็พอจะว่าพี่เราบ้าง แต่แม่เราจะเป็นอะไรไม่รู้ค่ะ คือเค้าก็รักเรานะ เรารู้ แต่แม่เราเค้าจะห่วง และสงสารพี่เรามากในระยะหลังๆ แบบที่ว่าพี่เราเอาของไปขาย เราเรียนหนังสือ มีเรียนพิเศษบ้าง การเรียนดี เกรดดี พ่อเราเค้าจะชมเรา ซื้อของให้เราบ้าง แต่ของที่ซื้อให้ไม่ได้อะไรเลยนะคะ แบบซื้อเสื้อนักเรียนใหม่ กระเป๋านักเรียน ค่าเรียนพิเศษ คือพ่อเราอยากให้เราเรียน เก่งๆ และเราก็ชอบอยู่แล้ว เงินที่หามาได้เลยเอามาลงที่เรา เพราะพ่อเริ่มถอดใจกับพี่ แต่ก็ไม่ถึงขนาดตัดหางปล่อยวัด ทีนี้แม่เราเค้าก็เลยมีอคติเล็กๆว่า พ่อเราลำเอียง เคยถึงขนาดที่พูดใส่เราว่า เราเอาเงินไปเรียนคนเดียว พี่เราเลยไม่ได้เรียน ตอนนั้นอยู่ม.ต้นน้ำตามันก็ไหล แต่เรื่องอื่นๆของแม่เราเค้าก็เหมือนเดิม พาไปห้าง ซื้อของด้วยกัน แต่บางทีเค้าจะพูดแบบนี้ใส่เราเพราะเค้าเครียดเรื่องของพี่... พี่เราเป็นหนักมาก ถึงขนาดขโมยพระของยาย พระที่ห้อยคอที่บ้านเรา เก็บสะสมมาเป็นมรดกตกทอด บางองค์เลี่ยมเงินธรรมดา เอาพระไปฟาด และทิ้งกรอบไว้ ยายเราเสียใจมาก เพราะพระแต่ละองค์คือเก่าแก่มาก เค้าเอาไปขายค่ะ ด้วยราคาเพียงองค์ไม่กี่ร้อยบาท... มีต่อค่ะ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:09:31 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 3 มารอ.. จากคุณ : หยาดรุ้ง เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:19:50

ความคิดเห็นที่ 4 เราก็ไม่ใช่คนดีอะไร มีดื้อบ้างไรบ้าง แต่ไม่เคยทำให้พ่อแม่เดือนร้อน แต่สิ่งที่พี่เราทำนั้นมันทำให้แถวบ้านเราเริ่มไม่มีใครคบค่ะ อารมณ์แบบสังคมรังเกียจพี่เรา เพื่อนแถวบ้านถามเรา แบบ เฮ้ย พี่แกอ่ะ ไม่เรียนหนังสือแล้วหรอ เห็นได้ข่าวว่าเสพยานู่นนี่ คือบอกตรงๆ อายค่ะ แตก็ไม่พูดอะไร ได้แต่คิดในใจ ทุกคนในบ้านคือโดนหมด พ่อเราเป็นมีอาชีพการเงินเรียกได้ว่าที่มีคนรู้จัก พ่อเราก็กระอักกระอ่วนใจที่จะตอบว่าลูกชายเกเรมากก ยายเราเสียใจมากเรื่องพระ ส่วนแม่เริ่มไม่สบายมีอาการทางจิต แบบที่ว่าเริ่มไม่ดูแลตัวเอง ไม่หวีผม พูดอะไรด้วยและนิ่งเงียบ คือที่บ้านเราเรียกได้ว่าทะเลาะกันจนบางทีเรายังคิดเลยว่าเราก็เป็นด้วยรึเปล่า มันทั้งเรื่องเงิน เรื่องสังคม และความสัมพันธ์ในบ้าน แต่สิ่งหนึ่งที่ยังอยู่คือ พ่อกับแม่และยายก็ยังรักเรากับพี่ ไม่เคยทอดทิ้งเลย พ่อยังกลับบ้านทุกวัน พ่อยังดูโปรชัวร์สถานที่เรียนต่างๆให้พี่อยู่เสมอ ส่วนเราเริ่มจะสอบentrance พ่อหาเงินให้ไปเรียนพิเศษบ้าง จนเราติดมหาลัยรัฐอันดับต้น ซึ่งก็ทำให้ที่บ้านพอจะภูมิใจบ้าง ส่วนพี่ก็ได้เรียนปวส.โรงเรียนที่สอง แต่ก็ออก เพราะไม่ไปเรียนเหมือนเดิม มีต่อค่ะ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:23:48 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 5 ต่อมาพี่เราเริ่มหนักค่ะ จริงๆก็หนักมานานแล้วนะT_T พี่เริ่มขโมยของแบบที่ว่าทำเป็นอาชีพ พ่อกับแม่จริงๆก็ไม่ค่อยมีเงินเท่าไร แต่ก็สามารถให้พี่เราที่อยู่บ้านทุกวัน ไม่ต้องทำอะไร นอนดูทีวี เล่นเกมส์คอม คือพอเราเริ่มมีเงินบ้าง เรื่องเรียนพ่อก็สมัครเรียนภาคค่ำให้ แต่ก็ไม่สนใจ อยู่เฉยๆ นอนดูทีวี เปิดแอร์ ได้ค่าขนมวันละ 150 บาท ที่บ้านมีข้าวให้กินอยู่แล้วก็ยังไปก่อเรื่อง คือ ตอนกลางคืนไปขโมยของของคนอื่นๆ ซึ่งตอนนั้นเราไม่ค่อยรู้อะไรเท่าไร เพราะเราต้องไปอยู่หอ กลับเสาร์อาทิตย์ สิ่งที่มารู้อีกทีคือ ที่บ้านผิดสังเกตุ พี่เรามีมือถือ สับเปลี่ยน แบบวันนี้เห็นเครื่องนี้ อีกวันเห็นอีกเครื่อง แต่ทั้งหมดทั้งมวลคือก็เอาไปขาย เห็นใบโรงรับจำนำเต็มในห้องพี่ ซึ่งที่บ้านก็ไม่รู้ว่าไปเอาของมาจากไหน ทั้งโน้ตบุ้ค กล้องถ่ายรูป แอบซ่อนในกองผ้า มีเพื่อนขับรถมาหาทุกวัน พ่อเราเอะใจด่าว่า และร้องไห้ว่าอย่าทำๆ พี่เราทำเฉยๆ และเริ่มตะคอกพ่อบ้าง และสุดท้ายคือก็โดนตำรวจจับ พ่อกับแม่เราต้องไปประกันตัว เงินก็ต้องไปยืม ค่าทนายค่าชดใช้ของที่ไปขโมยมาต่างๆ พี่เราโดนจับ ส่วนเพื่อนหนีไปได้และทิ้งพี่เราโดนจับ ตอนที่เรารู้ เราสมน้ำหน้ามันมากกกกกกกก.... จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:36:06 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 6 น่าปล่อยให้ติดคุกซะให้เข็ด จากคุณ : หินร้อน เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:44:40

ความคิดเห็นที่ 7 เหนื่อยที่จะเล่า แต่อยากระบายค่ะ ไม่รู้จะมีคนอ่านรึเปล่า... พ่อเราสู้คดีไม่ไหวพี่เราติดคุกอยู่ปี โดยไม่ให้เรารู้ แบบเค้ารักพี่เรามาก พ่อกับแม่ไม่อยากให้เราดูถูกพี่ เลยบอกว่า พี่เราไปอยู่กับบ่าที่ต่างจังหวัดหนึ่งปี แต่เราก็รู้จนได้เพราะพ่อกับแม่ไปเยี่ยมที่เรือนจำ เราเห็นใบเสร็จซื้อของใช้ของกินให้ สงสารพ่อกับแม่แต่เราทำไรไม่ได้ พี่เราไม่ได้อยู่บ้าน ที่บ้านดูสงบขึ้นมากกกกกกกก ย้ำว่ามากกกกกกกกก จนถึงเวลาที่ออกมา ก็ทำตัวเหมือนเดิมค่ะ แบบดีได้อยุ่สองเดือนก็ไปติดต่อเพื่อนที่ไม่ดี และก็พอกันไปทำเรื่องแย่ๆ ช่วงนั้นเราเริ่มมีเงิน ไปทำงานพิเศษแบบเป็นstaff งานอีเว้นท์บ้าง งานpart time ทำช่วงปิดเทอม พอมีเงินเราก็เก็บเงินซื้อกล้อง ซื้อipod แบบไม่ได้ขอเงินพ่อแม่ค่ะ ของมีค่าทุกอย่าง เงินเก็บสองสามพัน ก็เก็บไว้ที่บ้านแบบติดไว้ สรุปคือ งัดห้องเรา คือทุบกลอนประตู ค้นทุกอย่างในห้องเรา เอาของของเราที่เราหามาด้วยเงินเราเอง ไปขาย เราเริ่มทนไม่ไหว บอกพ่อแม่ ทะเลาะกัน พ่อเราเครียด เราก็ไมท่อยากให้เค้าเครียดนะ แต่เราทนไม่ไหวแล้ว สุดท้ายพ่อเราก็ต้องเอาเงินพ่อที่ได้จากเงินเดือนมาซื้อให้เราใหม่ แบบจริงๆเราก็ไม่อยากได้เงินของพ่อ แต่เราก็เสียใจและโกรธ มันเป็นของของเราอ่ะ จากนั้นมามันก็เปนวงจรอุบาทว์ค่ะ พี่เรามักจะงัดห้องเรา เอามือถือเราไปบ้าง กล้องบ้าง นาฬิกาบ้าง เราเปลี่ยนกลอนประตูทุกสองเดือน และสุดท้ายจบลงที่พ่อเอาเงินมาให้ มันเจ็บจี้ดไปทั้งใจ และทุกครังที่เราโวยวาย แม่เราจะพูดว่าเราไม่เก็บของเอง ไม่ระวัง อ้าว!!!ก็บ้านเราจะให้เราเก็บของที่ไหน พ่อเริ่มบอกว่า อย่าเอาของมีค่าไว้ในบ้าน บ้านเราเริ่มตลกๆแปลกๆ เราโดนแบบนี้มาร่วมหลายปี เวียนวนไป พี่เราก็ไม่เรียน พ่อจะส่งไปทำงานที่พ่อฝากให้ งานสบายๆ พิมพ์งานธรรมดา พี่เราบอกไม่มีอารณ์ นั่งกินนอนกิน ไม่ได้ดั่งใจก็เริ่มว่าพ่อกับแม่ แบบตะคอกๆดังมาก ได้ยินสามบ้านแปดบ้าน จนเราทำงาน อายุ 22 ปี มีพี่ชักชวนให้ทำบบัตรเครดิต พี่เราเห็นจดหมายส่งพาสเวิร์ดมา แกะออกดู จำเลขโดยที่เราไม่รุ้ว่าทางธนาคารส่งมา จากนั้นรอเวลาเราเผลอเอาบัตรเราไปกดเงินสด รู้มั้ยคะ เรารอพาสเวิร์ดว่าทำไมไม่ส่งมา มารุ้ทีหลีงแทบเป็นลม เรามีหนี้ค่ะ ทั้งที่ไม่ได้ใช่ มันยอดมากกกก ชีวิต!!!!!! ร้องไห้ออกมา ทำงานมีของบ้าง สมบัติเล็กๆน้อยๆโดนเอาไปขาย มีหนั้ที่ไม่ได้สร้างเป็นชื่อเรา โวยวายพ่อก็เครียด แม่ก็มีอาการทางจิตใจ แม่เรานิ่งมากพูดว่า อย่าทำเป็นงก ให้พี่เค้ายืม เดี๋ยวเค้าก็ใช้คืน จะทวงก็กลัวพี่จะไปขโมยของ พ่อต้องลำบาก อยากจุออกไปอยู่เองก็เป็นห่วงพ่อกับแม่ เงินก็ไม่พอ... ชีวิตมันแย่แบบนี้นี่เอง!!!!! จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 15:59:10 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านแล้วเครียด เป็นกำลังใจให้นะคะ แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 55 16:11:46 จากคุณ : Wallabie Girl เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:10:45

ความคิดเห็นที่ 9 พ่อ แม่ ตามใจ มาตั้งแต่เล็ก ตัว พี่ชาย ก็ ไม่มีความคิด โตแต่ตัว แม่ คุณ ก็แปลก พี่ชาย เลว ขนาดนี้ ยังเข้า ข้าง เรียกว่า "รัก" แบบ "สิ้นคิด"  "รัก" แบบ "พ่อแม่ รังแกฉัน" เอา หนังสือ พ่อแม่รังแกฉัน ให้ แม่อ่านดู แม่ "โง่ๆ " ของคุณ จะได้ เลิก "โง่ " อ่านแล้ว งง กับแม่ของคุณ พ่อคุณยังมี สติมากกว่า ขอโทษ ที่ด่า แม่ คุณว่า "โง่" จริงๆ อยากด่า แรง มากกว่านี้ ปล. อย่าโกรธ เลยนะ ที่ ด่า แม่คุณ ว่า "โง่" เพราะ เรื่องของคุณ มันน่าโกรธจริงๆ จากคุณ : สายฝนในสายหมอก เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:12:03

ความคิดเห็นที่ 10 จะจบแล้วค่ะ พี่เรานั่งกินนอนกิน วันๆหาเงินไปทำอะไม่รู้ สงสัยคือเสพกัญชา ตำรวจจับได้ พ่อเอาเข้าสถานบำบัดได้เดือนหนึ่ง แต่น้ำท่วม และแม่ก็คิดถึงเป็นห่สงพี่มาก ว่าพ่อว่าพ่อเราเป็นไม่รักพี่บ้าง รักแต่เราบ้าง คือแม่เราเค้าไม่สามารถคิดได้แล้ว แต่ใช้ชีวิตปกติทั่วไป ไปไหนมาไหนได้ แต่เริ่มมีความคิดไม่ค่อยสมเหตุสมผล จนสุดท้ายสถานบำบัดน้ำท่วม พี่เราออกมา นั่งกินนอนกินเหมือนเดิมค่ะ แต่สิ่งหนึ่งที่มันทนไม่ได้เลยต้องมาตั้งคือ แม่เรานั่งอยู่ในบ้าน พี่เราตื่นมา หน้าไม่ล้าง ถามหาของกิน ถามแม่เราทำไมไม่ไปซื้อกับข้าวมา พ่อไม่อยู่บ้าน คือถ้าพ่ออยู่พี่เราคงไม่พูดแย่ๆ แบบนี้ แม่เราบอกร้อน ยังไม่อยากออก พี่เราด่าแม่เราค่ะ ว่าสมองน้อย โง่ ปัญญาน่ะมีมั้ย เราฟังแทบอยากจะเอาอะไรแทงมัน มันด่าแม่ แม่เราไม่ตอบโต้ แค่พูดว่า อย่ามาพูดจาแบบนี้กับแม่ มันด่าต่อ สมองอ่ะ คิดใช้บ้างมั้ย ห่_ มันเกินบรรยายจริงๆ เราทนไม่ไหว เราด่ามันกลับ เราด่ามัน เหมือนที่มันด่าแม่ มันไล่เราออกจากบ้านค่ะ เราแอบร้องไห้ แม่เรากรี้ดๆๆเพราะว่าไม่ชอบให้เราด่าพี่ อยากให้เราเคารพพี่ เราโดนแม่ด่ากลับ สุดท้าย แม่เรา เดินออกไปซื้อข้าวพร้อมเป็บซี่ ให้มันกินแบบที่ไม่มีไรเกิดขึ้น เราไม่ไหวแล้ว รู้สึกแย่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก....... ทำอะไม่ได้เลยจริง อยากออกจากบ้านให้รู้แล้วรู้รอด แต่เป็นห่วงพ่อกับแม่... จบแล้วค่ะ เราแค่อยากจะระบายเพราะมันไม่มีทางออกมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แล้วแบบสงสารพ่อกับแม่ ยายก็เสียไปแล้ว พ่อเราทำงานทั้งที่อายุจะหกสิบ แม่เราไม่สามารถทำงานได้ มีเรากับพ่อทำงาน พี่เรานั่งกินนอนกิน งานบ้านไม่แตะ ไม่เคยคิดว่าจะมีคนแบบนี้อยู่บนโลก แต่มีอยู่จริงๆ เคยนั่งสวดมนต์ภาวนาให้มันกลับตัว แต่ไม่เคยมีสักครั้งเลย พี่เรา ณ วันนี้ อายุ 28 ค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ มันยาวมาก หากใครมีทางแนะนำก็จะขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:16:27 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 11 เอาแม่คุณไปอยู่ รพ บ้า ค่ะ ทุกอย่างจะดีขึ้น ไม่มีคนสปอย พี่คุณก็คงไปขโมยของ หรือบลาๆ แล้วติดคุก พอแม่คุณบำับัดจิตดีขึ้น ก้อค่อยปล่อยกลับมา ส่วนตัวคุณของหายบ่อยขนาดนี้ แต่ไม่คิดเช่าห้องอยู่เอง อยู่อพาทเม้น ก็ไม่ไหวนะคะ คิดรักษาของ สมบัติของตนเองบ้าง ปัญหามีต้องแก้ค่ะ ฟูมฟาย ปล่อยให้พี่ขโมยของ ทำลายของ แย่ๆ แล้วไม่พยายามช่วยตนเองนี่แย่มาก เช่าห้องคอนโด แล้วแยกไปอยุ่ค่ะ ส่วนแม่คุณมีอาการทางจิต หนักมาก เอาเข้า รพ บ้า ให้หมอเฉพาะทางรักษาค่ะ ถ้าไม่รักษาอีกหน่อย พี่คุณตาย (ขโมยของ นึกว่าจะรอดหรอ) หรือ ถูก ตร จับ แม่คุณก็ต้องฆ่าตัวตายอยู่ดี ไม่อยากให้แม่ตายก่อนวัยอันควร ก็เอาไปรักษาที่ รพ บ้า ก่อนค่ะ จากคุณ : itssmallworld เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:21:57

ความคิดเห็นที่ 12 อดทนไว้ครับ แล้วพอเรามีการมีงานทำส่งเงินไห้ท่าน ท่านก็จะรู้เองครับ เพราะดูจากสภาพพี่คุณคงไม่มีงานทำแน่ๆ จากคุณ : 12345 เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:23:52 A:125.27.10.171 X: TicketID:325107

ความคิดเห็นที่ 13 คุณสายฝนในสายหมอก คือ แม่เราเค้าไม่ปกติอ่ะค่ะ คือทุกคนในบ้านคือปลง และแบบเค้ารักพี่เรามากแบบมันแย่จริงๆ เค้าไม่ได้มีความคิดแบบคนปกติแล้ว เราเลยไม่อยากโกรธแม่ แต่พ่อเราเข้มแข็งมากจริงๆ ต้นเหตุคือ พ่อแม่รังแกฉันจริงๆค่ะ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:25:59 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ลองหาเวลาที่พ่อกับแม่อารมณ์ดีแล้วคุยกับท่านดูค่ะว่า ถ้าท่านยังทำแบบนี้ถ้าวันนึท่านเป็นอะไรไป ไม่ได้อยู่ดูแลพี่เค้า แล้วพี่คุณเค้าจะยืนอยู่ในสังคมได้อย่างไร ถ้ารักพี่พ่อกับแม่ต้องทำให้เค้าอยู่ด้วยตัวเองให้ได้ค่ะ ถ้าเค้าไปขโมยของก็ให้ปล่อยใหโดนจับค่ะ วันนี้แค่โดนจับใครจะไปรู้ว่าวันหน้าอาจจะถูกทำร้ายจนตายก็ได้ ส่วนคุณถ้าไม่ไหวแยกตัวออกมาอยู่หอก่อนค่ะ หาเวลาว่างกลับไปเยี่ยมพ่อกับแม่บ่อยๆ เอาค่ะ สู้ๆ ป.ล. ช่วงนี้มีกระทู้ลูกไม่เคารพบุพการีเยอะจังค่ะ สังคมเรากำลังป่วยหนักเลย >*< จากคุณ : เดียร์คุง เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:34:32

ความคิดเห็นที่ 15 พาคุณแม่คุณไปหาพระค่ะ ลองให้ท่านเทศน์เตือนสติ ถ้าไม่ไหวก็ค่อยพบจิตแพทย์ค่ะ คุณก็อ้างว่า ไปปรึกษาเรื่องพี่ชายคุณ ถ้าพบจิตแพทย์ ก็อาจหาที่สงบๆ ให้ท่านรักษาตัวสักพักใหญ่ๆ จนกว่าท่านจะหายค่ะ เราเชื่อว่าต้องหายค่ะ เคยเจอคนสติไม่ดี ลูกตัวเองก็จำไม่ได้ ด่าเหมือนไม่ใช่ลูกเลย เขายังหายเลยค่ะ   ส่วนเรื่องพี่ชายคุณ  เอ่อ ไม่อยากจะให้ใจร้ายเลยค่ะ แต่เราว่าเขาเกินเยียวยาแล้วละ และจะมาใช้ข้ออ้างว่าถูกตามใจมันไม่ได้ เราก็ถูกตามใจบางเรื่อง อย่างเก่งก็แค่เอาแต่ใจ ไม่หนักขนาดนี้ ยิ่งถ้าเราบอกว่าไม่เรียน คงโดนที่บ้านเล่นงานหนักแน่   ทางแนะของเราก็คือ ลอยแพพี่ชายคุณค่ะ พาคุณแม่คุณไปรักษาที่ไกลๆ จนหายดี คุณอาจจะไปดูแลท่าน หรือถ้าไม่สะดวกก็หาคนมาดูแลค่ะ และปล่อยพี่ชายคุณไปตามยถากรรม อย่าว่าเราใจร้ายเลยค่ะ เพราะมันถึงที่สุดแล้วละคะเราว่า ควรเลือกคุณแม่คุณก่อน ถ้าท่านต้องเห็นพี่ชายคุณมีจุดจบแย่ๆ ท่านเองก็คงต้องโทษตัวเอง จนอาการแย่ลงกว่านี้แน่ จากคุณ : น้องหมาของฉันน่ารักกว่าหลินปิง เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:35:03

ความคิดเห็นที่ 16 มาให้กำลังใจค่ะ     @แมวส้ม   แก้ไขปัญหาโดยด่วนค่ะ  ในเมื่อคุนสามารถหาเงินเองได้แล้ว คุณปรึกษากับพ่อเลยค่ะ  ว่าจะทำอย่างไรต่อไป ก่อนแม่คุณจะอาการหนักมากกว่านี้ พ่อแม่คุณอายุมากแล้ว บอกให้เค้าปล่อยวางเรื่องพี่ชายบ้างเถอะค่ะ  หรือไม่ก้ให้แม่คุณไปอยู่วัดซักสองสามเดือนเผื่อจะคิดอะไรได้บ้างนะค่ะ จากคุณ : sweetie_39 เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:39:17

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณทุกคนนะคะ ที่บ้านเราเอง เคบพาแม่ไปรักษาค่ะ ค่าหมอ ตกเดือนนึงเป็นหมื่นๆ ได้ยาพวกคลายเครียดมา หลังๆพาไปพบจิตแพทย์ เค้าบอกว่า แม่เรายังปกติอยู่ คือ ไม่ได้ทำร้ายตัวเอง หรือว่า ทำร้ายใคร พูดจาปกติเหมือนคนทั่วไป ไปซื้อของได้ แบบที่คนอื่นเห็นก็มองไม่ออกว่ามีอาการ แต่เวลาเรื่องที่ต้องตัดสินใจแม่เราจะทำไม่ได้ คือเค้าจะนิ่งไปเลย ไม่ก็โวยวายแทน เหมือนคนเจอเรื่องแย่ๆมา เค้าก็สวดมนต์และไหว้พระนะคะ ทุกวัน แต่ที่ไม่ปกติคือเรื่องพี่เราอย่างเดียวเนี่ยแหละ เราจะออกไปอยู่หอ พ่อเราเคยบอกว่าอยากให้ครอบครัวอยู่ด้วยกัน แม่เราเค้าไม่ถึงขั้นโรงพยาบาลบ้าอ่ะค่ะ เลยไม่คิดจะพาไป แต่หมอก็ยังหาอยู่ปกติ เดือนสองเดือนครั้ง แต่เรื่องไปหาพระ นี่ยังไงจะพาเค้าไปให้ได้จริงๆค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:43:23 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 18 มีหลานคนนึง นิสัยแบบนี้แหล่ะครับ แต่ไม่เยอะขนาดนี้ โดนตำรวจจับ ตำรวจบอกว่าอย่าไปประกันตัวเลย ให้อยู่ในคุกนี่แหล่ะ เพราะคนกลุ่มนี้ยังไงก็แก้ไขไม่ได้แล้ว ตอนแรกก็ไม่เห็นด้วย ญาติไปประกันตัวออกมา สุดท้ายก็เหมือนเดิม สร้างความลำบากจนแม่จิตไม่ปกติ ทุกวันนี้หลานคนนี้คงอยู่ในคุกที่ไหนซักแห่ง เชื่อตำรวจตั้งแต่แรกคงจะดี จากคุณ : ชาย เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 16:48:32 A:58.8.56.209 X: TicketID:150126

ความคิดเห็นที่ 19 ตอบคุณชาย คือพี่เราแต่ก่อนที่พ่อกับแม่ยังให้อภัยได้คือ มันก็ยังรักพ่อแม่ พูดดีๆ สัญญาว่าจะกลับตัว แต่จริงๆก็หูทวนลม พ่อเราก็เคยยอมรับว่าเลี้ยงลูกมาผิดๆ แบบเค้าเสียใจ ร้องไห้ แต่มันแก้ไรไม่ได้แล้ว และพ่อก็เคยบอกว่าจะตัดหางปล่อยวัด ไล่ออกจากบ้าน แต่สิ่งสุดท้ายคือ เค้าก็ไม่สามารถนิ่งเฉยได้ กลัวจะไปทำอะไรไม่ไม่ดีมากกว่าเดิม แต่ความคิดเราคือ ให้อยู่ในคุกไปตลอดเลยได้มั้ย แบบพี่เราไม่อยู่แล้วบ้านเราดีขึ้นเยอะจริงๆ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:00:11 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 20 คำแนะนำ ทุกคนก็พูดไปแล้ว อยู่ที่จะทำหรือเปล่า คิดว่าคงดื้อกันพอควร ญาติๆก้อคงเคยแนะนำ พี่คุณนิสัยไม่ดีเพราะถูกแม่สปอย จนแม่อาการผิดปรกติ ถ้าไม่เอาแม่ไปอยู่ รพ พี่คุณก็จะโดนสปอย ไ่ม่มีีที่สิ้นสุด พี่คุณขโมยของ เพราะติดยา หรือเปล่า คนปรกติไม่หาวิธีขโมยขนาดนี้ นอกจากติดยา แต่นี่ที่บ้านก็ยังช่วยเหลือ ดูแลอย่างดี ก็เลยเป็นงี้ ไม่มีวิธีแก้ไข นอกจากหาทางแก้ที่ครอบครัว ระบบความคิด ของพ่อแม่ พี่คุณไม่มีทางดีขึ้นแล้ว หาวิธีกำจัดออกไป อย่าให้กลับมาทำให้คุณเดือดร้อนได้อีก เช่นเอาไปติดคุก หรือ บำับัดยา หรือ ส่งเข้า รพ บ้าไปอีกคน (ขโมยของบ่อยๆ นี้ก้ออาการทางจิตนะ) จากคุณ : itssmallworld (itssmallworld) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:03:55

ความคิดเห็นที่ 21 ต้องทำใจตัดพี่ชายออกจากบ้านไป อาจจะให้ไปอยู่ที่ไหนซักแห่ง ที่ห่างพ่อแม่ ถ้าต้องติดคุก ก็อย่างที่ผมบอก ไม่ต้องไปประกัน ต้องเลือกว่าจะให้เป็นปัญหาไปทั้งบ้าน หรือตัดคนๆ เดียว ต้องใช้เวลาทำใจ จากคุณ : ชาย เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:10:28 A:58.8.56.209 X: TicketID:150126

ความคิดเห็นที่ 22 ค่ะ จะทำตามคำแนะนำนะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:16:37 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 23 แนะนำให้คุณย้ายไปอยู่ข้างนอกครับ แวะไปเยี่ยม โทรไปคุยกับพ่อแม่บ้างก็พอครับ ไม่งั้นแล้ว อย่าว่าแต่ชีวิตพ่อแม่คุณเลย ตัวคุณเองก็จะเอาไม่รอด ออกมาวันนี้คุณยังพอมีโอกาสได้ช่วยพ่อแม่คุณที่หลังได้บ้าง จากคุณ : MAX เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:17:13

ความคิดเห็นที่ 24 ใาฝห้กำลังใจเพราะเห็นปุ๊บสะท้อนตัวเองปั๊บ แต่บ้านเราไม่ถึงขนาด จขกท บ้านเรายังปกติดีทุกคน แต่คิดว่าสันดานแบบนี้มันคงถอดถอนยากอ่ะต้องทำใจ พี่ชายเรา 30 กลาง ๆ แล้วลูกอีก 1 ทุกวันนี้มีงานทำนะ ออกไปเช่าห้องอยู่กับเมียกับลูกแต่...น้ำมากรอกเครื่องกรองที่บ้าน ผ้าขนเอามาซักเครื่องที่บ้าน ลูกเอามาทิ้งให้ปู่ย่าเลี้ยง ข้าวเช้า + ขนมหลานตกวันละร้อยกว่าบาท(มันไม่ได้ให้ไว้สักบาท) ไม่เคยที่จะคิดซื้ออะไรเข้าบ้านให้พ่อแม่กินตั้งแต่จำได้ เคยซื้อทาร์ตไข่ KFC มาให้พ่อกิน 1 ชิ้น ย้ำ 1 ชิ้นตอนแม่ไม่อยู่ เพราะถ้าแม่อยู่ 2 คนตายายคงแบ่งกันคนละครึ่ง หึหึ เรียน ป.ตรีภาคค่ำก็เงินน้อง ๆ ส่งเรียนจ่ายค่าเทอมให้มันเก็บไว้เองแต่พอจะจบ :-)บอกติดเงินค่าเทอม 2 หมื่น!!!! มันบอกไม่ได้ทำงานไม่มีเงินซื้อของใช้ลูก เบี้ยคนชราของพ่อกับแม่รวมกัน 1000 บาทก็ให้มันไว้จ่ายค่าเช่าห้องเช่า มอเตอร์ไซค์มีไว้โชว์สาวก็บังคับให้แม่ซื้อพี่สาวคนกลางเลยกัดฟันผ่อน มันก็ใช้จนเยินใครแตะไม่ได้ด้วยนะไม่พอใจเขวี้ยงกุญแจคืนแม่ก็นั่งร้องไห้เลยต้องยอมมัน เข้าใจมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เลยครับ จขกท จากคุณ : ศิวะบุตร เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:49:56

ความคิดเห็นที่ 25 ชีวิตคุณเหมือนของดิฉันทุกขั้นตอนเลยค่ะ เพียงแต่ตอนนี้พี่ชายดิฉันยังไม่โดนตำรวจจับ แต่สิ่งที่เพิ่มจากคุณก็คือ เค้าไปอยู่กินกับผู้หญิงแล้วพ่อแม่ก็บังคับให้แต่งงาน เพื่อผู้หญิงคนนั้นจะได้รองรับเค้าแทนพ่อแม่ แต่เหตุการณ์ไม่ได้เป็นเช่นนั้น ผู้หญิงคนนั้น นอกจากจะไม่รองรับเค้าแล้วก็ยังไม่รับผิดชอบอะไรเลย มีลูกก็เอามาให้เลี้ยง ค่าใช้จ่ายอะไรพ่อแม่รองรับหมด สุดท้ายเค้ารับผิดชอบหมด ทั้งลูกชาย ลูกสะใภ้และหลาน ทั้งเลี้ยงดูและเรื่องเงินด้วย ส่วนดิฉันนะหรือ กลับโดนพ่อแม่กดหัวให้รับใช้มันอีก ทั้งดิฉันและสามี จะหนีก็ไม่ได้เพราะงานก็อยู่ที่นี่ ไหนจะท้องอีก สุดท้ายตั้งป้อมสู้ตายอย่างเดียวค่ะ จากคุณ : วรินทร์ธารา เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 17:56:57

ความคิดเห็นที่ 26 อวชาติบุตรโดยแท้ พ่อแม่รังแกฉันของจริง สักวันสิ้นบุญพ่อแม่ คงจะรู้สึก จากคุณ : drift_king เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 18:05:03

ความคิดเห็นที่ 27 ยังไงก็อยากให้ จขกท อยู่เป็นเพื่อนพ่อเป็นกำลังใจให้พ่อ ถ้ามีโอกาสและเวลาก็ขอให้ลองปรึกษากับพ่อดูว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ถ้าคุณออกไปจากบ้านอีกคน คนที่จะแย่ก็คือคุณพ่อ เงินทองที่คุณหาได้ก็เก็บไว้ในธนาคาร อย่าเอาเงินสดมาไว้กับตัวมากนัก บัตรเครติตและเอทีเอ็มก็เก็บไว้ให้ดีอย่าลืมเปลี่ยนรหัสด้วย ขอให้กำลังใจ จขกท นะคะ ยังไงก็อย่าทิ้งคุณพ่อ ปัญหาเรื่องคุณแม่และพี่ก็คงต้องคุยกับคุณพ่อว่าจะทำไงดี จากคุณ : pumpkin&blackbeauty เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 19:17:27

ความคิดเห็นที่ 28 ลองอ่านกระทู้แนะนำห้องหว้ากอก่อนค่ะ อ่านให้ได้นะ มีประโยชน์มาก ขอเสนอเรื่องสั้นแนวดราม่า-หว้ากอ - - - ไดอารี่เด็กขี้ยา http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X11912876/X11912876.html อ่านแล้วจะได้รู้ใจเขาใจเรา แล้วคุณจะรู้ว่าผลจากยาเสพติด ทำให้พี่คุณคิดไม่ได้ ใจมันอยากแต่ยาเสพติดอย่างเดียว ต้องทำให้เค้าเลิกยาให้ได้เด็ดขาด วิธีไหน ก็สุดแล้วแต่   แต่ว่าเค้าต้องสมัครใจด้วยนะ ขอให้โชคดี จากคุณ : nintendo เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 19:36:54

ความคิดเห็นที่ 29 คิดว่าพี่ชายก้าวร้าวหนักขนาดนี้ คงเพราะสมองถูกยาเสพติดกินไปแล้ว แอบดูพี่ชายออกจากบ้านไปตอนไหน ให้ตำรวจไปลากเข้าคุก ( http://dais.oncb.go.th/ )จะได้เอาตัวไปบำบัด ต้องทำเงียบๆอย่าให้พ่อแม่รู้นะ พอแยกพี่ชายไปได้แล้ว กลับไปดูแลพ่อแม่ดีๆ ช่วงที่ยังทำอะไรไม่ได้ อยากให้แยกไปอยู่เอง จะได้ป้องกันชีวิตและทรัพย์สิน รวมทั้งความขัดแย้งของตัวเองกับบุพการี พ่อแม่รักลูกทุกคน แต่คงสงสารและห่วงพี่ชาย คุณช่วยได้ครับ ขอให้อดทนและสู้ๆนะครับ จากคุณ : nareesom เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 19:38:36

ความคิดเห็นที่ 30 จำได้ว่าสมัยเรียนมีอาจารย์ที่สอนวิชาภาษีอากรเป็นคนดุมาก ใครๆจะไม่ค่อยชอบ. แต่มีอยู่คำหนึ่งที่อาจารย์พูดแล้วเราชอบมาก. คนสมัยนี้ไม่อบรมสั่งสอนลูกตั้งแต่เด็ก พอโตขึ้นก็สายเกินแก้. "หากเราไม่ให้ลูกร้องไห้ตั้งแต่เด็ก พอลูกโตขึ้นเราต้องร้องไห้แทน". ดิฉันจำจนทุกวันนี้ และปฎิบัติตามโดยตลอด. เพราะกลัวตนเองจะต้องมาร้องไห้ตอนแก่ จากคุณ : มีความจริงใจมาให้ เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 20:25:44

ความคิดเห็นที่ 31 ขอตอบนะครับ 1. ปัญหาใหญ่คือ พี่คุณนะครับ ถูกเลี้ยงมาผิดวิธีครับ หลักการทั่วไป "ทำดีให้รางวัล ทำผิดลงโทษ" แต่บทลงโทษน่าจะไม่มี หรืออ่อนไปมาก ๆ พี่คุณเลยไม่เข็ด ไม่เกรง ไม่กลัวใครทั้งสิ้น แม้แต่พ่อแม่เค้าเอง ยังไม่เกรง มีหรือว่า คนในสังคมคนอื่น เค้าจะเกรง ยากครับ มีแววอาชญากรฝังลึก ไม่อาจจะขัดเกลาได้โดยง่ายแล้ว แก้ไขลำบากมากครับ ทุกครั้งที่ตำรวจจับติดคุก ยังมีคนให้ท้ายเสมอ คือ พ่อกับแม่คุณ ด้วยสงสาร นั่นคือ น้ำหล่อเลี้ยง หัวใจโจรครับ โจรเลยไม่กลับใจ ติดคุกแป๊บได้ประกันตัวแล้ว ไม่น่าเลย ผิดวิธีอย่างที่สุด ที่หลายคนแนะนำ ถูกต้องครับ บำบัดยาเสพติดให้ได้ และเมื่อไหร่ติดคุก ปล่อยติดยาวครับ ถ้ายังไม่สำนึก ตัดหางปล่อยวัด ได้เลยครับ 2. ปัญหารองลงมา แม่คุณ เหมือนมีอาการป่วย น่าจะผิดหวังจากลูกชาย สุดที่รัก สร้างภาระปัญหาให้มากมายนั่นเอง ลองเปลี่ยนหมอดูครับ อาการน่าจะมีเพิ่มเติมอะไรบ้างแล้วหรือเปล่า จะได้ทราบกันไป ผมว่า หรือว่าเค้าป่วยใจ ถ้าเมื่อไหร่รู้ว่าลูกชายจากโลกนี้ไปแล้ว อาจจะหมดห่วงนะครับ อาจจะกลับมาดีขึ้นได้หรือเปล่า ไม่แน่ใจ แค่ลองคิดดูครับ ลองหาธรรมะเข้าช่วยแม่ละกันครับ อาจจะเข้าใจโลกนี้ดีขึ้นก็ได้ แต่อย่าให้แม่มีอิทธิพล ในการตัดสินใจเรื่องใด ๆ ของบ้าน ของพี่ชายเลยครับ ต้องจัดให้อยู่สงบ ๆนิ่ง ๆ ดีที่สุด ไม่งั้่น อาการน่าจะกำเริบได้อีกเรื่อย ๆ 3. ปัญหาต่อมา พ่อคุณ แนวคิดการเลี้ยงลูก โดยเฉพาะพี่ชายคุณ พ่อคุณน่าจะมีปัญหาอะไรในด้านความคิด ในการเลี้ยงนะครับ ต้องจูนกันหน่อยว่า จะเอาอย่างไรดีกับลูกชาย ต้องกล้าทำ กล้าตัดสินใจมากกว่านี้ ลำพังแค่ด่า ๆ ลูก มันไม่จบแค่นั้นนะครับ ลองปรึกษาหมอ หรือนักจิตวิทยาดูหน่อยว่า แนวทางการเลี้ยงลูกแนวนี้ จะแก้ไขอย่างไรดี ให้พ่อคุณมีแนวทาง มีแสงสว่าง ไม่ใช่แก้ไขไปตามใจ ตามอารมณ์แบบนี้ จะได้แก้ไขปัญหาได้ถูกจุดนะครับ อีกเรื่องที่ผมจะบอกคือ เงินไม่ได้ทำให้ลูกเป็นคนดีนะครับ อัดของเล่น อัดเกม อัดโรงเรียนดีเด่น ใช้เงินทั้งนั้น บางทีเด็กไม่ได้ต้องการเงิน และสิ่งของเท่านั้น น่าจะต้องการความเอาใจใส่ ความเข้าใจมากกว่านี้ จริงๆ ภาวะครอบครัวของคุณ น่าอิจฉามากด้วย มีพ่อแม่ครบ มีเงินทองตลอด เพียงแต่เกิดปัญหาขึ้นแล้วแก้ไขไม่ได้เท่านั้น ปัญหามันขยายตัวมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างน่ากลัว บางครอบครัว เค้าแก้ไขปัญหาแล้วมันจบ นั่นก็ดีไปนะครับ ให้ระวังคนใกล้ตัวกันหน่อยก็ดี อย่างมองข้ามปัญหาครับ 4. เมื่อใด จขกท ถ้าคุณมีครอบครัว มีลูก คุณจะเลี้ยงลูกอย่างไรหล่ะครับ คุณเห็นตัวอย่างไม่ดีจากพี่คุณแล้ว และคุณรู้ด้วยว่า การเลี้ยงอย่างไร ทำให้พี่ชายคุณเป็นอย่างนั้น คุณต้องหาทางออกที่ดี วิธีที่ถูกต้อง ถ้าคุณคิดออกแล้ว ช่วยแนะนำคนอื่นด้วยนะครับ จะเป็นกุศลอย่างแรงเลย ทุกคนล้วนอยากให้ลูกเราเป็นคนดีนะครับ ถ้าบอกได้ตอนนี้ก็แจ้งมาได้เลยครับ ขอให้โชคดีมีชัย จากคุณ : เต่าน้อย/taonoi_@hotmail.com (เต่าน้อย) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:45:24

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณทุกความเห็นมากเลยนะคะ เราจะวิธีแก้ปัญหาลองปรึกษาพ่อดูค่ะ ทั้งแม่และพี่ ขอบคุณจริงๆนะคะ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 21:51:21 A:49.229.43.233 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 33 พ่อแม่เลี้ยงลูกผิดเอง ซึ่งเราก็แก้ที่เขาไม่ได้ แก้ที่เราละกัน ซื้อตู้เซฟดิ ลงทุนนิดนึง แต่ของน่าจะปลอดภัย อ่อ คุณทำงานแล้วนี่ ขอพ่อแม่ไปอยู่หอดิ คุณจะได้ปลอดภัยจากความเลวของพี่คุณ พี่คุณให้มันเข้าคุกไป ออกมาได้ ทำอีก ก็ให้มันเข้าคุกไปอีก ชีวิตมันก็มาได้แค่นี้แหละ ส่วนพ่อแม่คุณทุกข์ใจ นั่นก็เพราะการอบรมสั่งสอนของเขาเอง แก้ไขได้ยาก สรุป เอาตัวคุณออกมาเถอะ คุณคงปกติอยู่คนเดียว...ไม่งั้นก็คิดซะว่าตัวเองบ้าไปเองคนเดียวก็ได้ ออกมาซะ เช่าหอถูกๆ ใกล้ๆที่ทำงานน้ะ สบาย เก็บเงินเก็บของเอง ล็อคห้องดีๆ อย่าให้พี่รู้ว่าเราอยู่หอไหน บอกพี่ยามกับแม่บ้านแสนดีที่หอ ดูแลให้ด้วย ใครงัดแงะส่งตำหนวดแม่มเลย อ่อ กรณีคุณอยู่หอไม่ได้ ด้วยเหตุผลไรก็ตาม ผมสนับสนุนให้ผู้หญิงฝึกศิลปะป้องกันตัว อ่า...จิงอยู่ปัญหาต้องแก้ด้วยปัญญา แต่กะคนบางจำพวก ที่ปัญญาต่ำเตี้ยเรี่ยดิน คงต้องพึ่งกำลังล้วนๆ ครั้งแรกก็หักนิ้วสัก 2 นิ้ว ครั้งต่อมาก็หักข้อมือ ถ้ามีอีกก็เล่นแม่มให้เข้าโรงบาล มันก็ไม่ยุ่งกะคุณแล้ว เอาน่ะ สักคอร์สนึง แล้วทุกอย่างจะดีเอง หึหึ เห็นใจอย่างที่สุด ขอให้ท่านโชคดี จะมาดูความคืบหน้า บายครับ จากคุณ : X-Hideto (VanDelZa) เขียนเมื่อ : 9 เม.ย. 55 22:49:58

ความคิดเห็นที่ 34 ใครไม่เจอแบบนี้คงไม่รู้ว่ามันยากลำบากแค่ไหนในการใช้ชีวิต น่าเห็นใจคุณ จขกท สุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีนะครับ ^^ จากคุณ : โจโฉ (joechou) เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 03:37:55

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านทุกความเห็นแล้ว เราขอคิดต่างนะคะ เราว่าพ่อแม่เลี้ยงได้แต่ตัวจริงๆค่ะ ส่วนจิตใจก็จริงอยู่ที่ต้องถูกขัดเกลามาจากพ่อแม่ เรามีเพื่อนเราคนนึงค่ะ เป็นเพื่อนสนิท แม่เป็นเมียน้อยเขา ไม่เคยเลี้ยงลูกเองเลย ฝากคนนั้นคนนี้เลี้ยงตลอด เพื่อนเราคนนี้โตมาพร้อมคำด่าสารพัดตั้งแต่เด็กๆ แต่เขาใฝ่ดีของเขาเองโดยที่ไม่มีใครมาสอนเขา เขาดั้นด้นเรียนจนตอนนี้จะสอบเป็นผู้พิพากษาอยู่แล้ว ทั้งๆที่ก็ไม่ได้เรียนเก่งอะไร.. ส่วนปัญหาของคุณ สำหรับเรา แก้ง่ายมากค่ะ ตัดท่้อน้ำเลี้ยง ไม่ให้เงินพี่คุณ ไม่ช่วยเหลือ ไม่พูดจา ไม่ยุ่งเกี่ยว วันไหนติดคุกก็ปล่อย ไปเยี่ยม แต่ไม่ต้องไปช่วย สำหรับตัวคุณเอง เราว่าคุณเองก็ดูแลตัวเองรับผิดชอบตัวเองได้ดีนะ เป็นเราเราคงย้ายออกค่ะ อยู่ได้ใงระแวงขนาดนี้ ไม่มีความสุขเลย พี่คุณจะกลับตัวได้ ก็คงต้องเจอเรื่องไรช๊อคโลกสำหรับชีวิตนิดหน่อย ปล่อยเขาไปเหอะค่ะ แก้คนอื่นไม่ได้ แก้ตัวเองก่อนดีกว่า ส่วนคุณแม่พาไปพบหมอ รับยาคลายเครียดมาทาน ไม่น่าห่วงมาก รักษาได้ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ipatty019 (ipatty019) เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 06:44:40

ความคิดเห็นที่ 36 แบบนีเรียกลูกทรพีครับ แต่ก็ยังมีคุณจขกท ที่ยังเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ สู้ๆครับ กรรมที่ทำไว้สักวันเมื่อพ่อแม่ไม่อยู่ เขาจะสำนึกเอง ส่วนตัวคุณตอนนั้นก้คงมีครอบครัวแล้ว หากยังไม่สำนึกอีกก็ตัดขาดความเป็นพี่น้องไปเลยครับ จากคุณ : นักฆ่าดาบเดียว เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 11:53:22

ความคิดเห็นที่ 37 เอาใจช่วย จขกท. ครับ เรื่องของพี่ชายคุณช่างเหมือนกับพี่ชายผมเสียนี่กระไร บอกคุณพ่อคุณแม่ให้หมั่นทำบุญปฏิบัติธรรมเยอะๆ นะครับอานิสงส์จะได้ตกถึงลูกให้มองเห็นทางสว่างได้ เหมือนกับพ่อแม่ผมที่ทำให้พี่ชายผมปรับปรุงตัวเองได้ จากคุณ : วัต (happydwatt) เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 12:14:05

ความคิดเห็นที่ 38 ถ้าคุณแม่ยังมีสมาธิ สวดมนต์ ไหว้พระ ขอพรให้ลูกได้ พี่ว่า ชวนคุณแม่เข้าวัด ไปฟังเทศน์ นั่งสมาธิ สงบจิตใจก็ดีนะคะ เอาธรรมะเข้าข่ม อยากเล่าว่า พี่ชายของพี่ก็เป็นพ่อแม่รังแกฉันเหมือนกันค่ะ พี่ชายไม่มีงานทำตั้งแต่ลูกยังไม่เกิด ไม่มีเงินติดตัวเลย เลยฝากน้องเลี้ยงลูกสองคน แต่การเลี้ยงของเค้า จะเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ จะคอยมาที่บ้านพี่เพื่อสอนลูกตัวเองให้เอาเงินให้พ่อ เอาเงินให้ลูก เอามาบำรุงบำเรอความอยากได้ใคร่มีของตัวเอง โดยสอนทุกอย่างให้ลูกเข้าใจแบบผิด ๆ ทุกวันนี้ ลูกชายเหมือนตัวน้องแมวส้ม ส่วนลูกสาวคล้ายพี่ชายน้องแมวส้ม แต่ยังดีที่ลูกสาวไม่ถึงขนาดขโมยของใคร ชอบไปค้างบ้านเพื่อน เกเรเรื่องเรียน ด่าว่าพ่อแม่ และขี้เกียจตัวเป็นขน แต่ทุกวันนี้ รู้สึกจะเบา ๆ ความเกเรไปเยอะค่ะ เพราะเห็นว่า แม่จะสวดมนต์ ไหว้พระ ไปวัดนั่งสมาธิ ขอพรให้ลูกค่ะ ส่วนอาบางคนที่สวดมนต์ นั่งสมาธิ ก็จะแผ่บุญกุศลให้เค้าเสมอค่ะ ปล.ตอนนี้ หลานสาวอายุ 18 ค่ะ จากคุณ : ging_gong_kaew เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 19:06:11

ความคิดเห็นที่ 39 งานนี้ย้ายออกก่อนเลยค่ะ เอาตัวเองออกมาจากตรงนั้นก่อน แล้วค่อยๆ เข้าไปแก้ปัญหาในสิ่งที่พอจะทำได้ คุณโตพอและมีความสามารถพอที่จะอยู่ได้ด้วยตัวเอง คุยกับพ่อให้เข้าใจ แล้วพยายามให้พ่อคุณคุยกับแม่ให้ได้ พ่อแม่รังแกฉันจริงๆ (เอ่อออ เราเองก็โดนข้อนี้ด้วยเหมือนกันนะ) ส่วนพีชายคุณ ปล่อยให้เค้าเผชิญชีวิตตามยถากรรมเถอะค่ะ ไม่ไหวจริงๆ แล้วค่อยว่ากัน แต่อย่างน้อยให้เค้าได้สู้ชีวิตด้วยตัวเองบ้าง บางทีไม่เคยลำบากก็ไม่เข้าใจล่ะมั๊งนะ เราเองก็กำลังกลุ้มเรื่องพี่ชายค่ะ ข้าราชการ อายุสามสิบปลายๆ จบตรี 2 ใบ / โท 1 ใบ หน้าที่การงานดีเชียวล่ะ แต่ไม่เคยใส่ใจคนในครอบครัวเลย ทุกวันนี้เก็บบัญชีบำนาญพ่อเราไว้ โดยไม่เอามาช่วยค่าใช้จ่ายในบ้านเลย ทั้งที่พ่อเราป่วยต้องอยู่บ้าน ต้องได้รับการดูแลอย่างดี สิ่งที่มันทำคือ เอาเงินพ่อไปไหนก็ไม่รู้ วันไหนอยู่บ้านก็นั่งดูเฉยๆ ไม่เคยแม้กระทั่งป้อนข้าวพ่อ นอนห้องเดียวกันก็เท่านั้น เช้าก็ออกไป สิ้งที่ทำอย่างเดียวคือ พาพ่อไปหาหมอตามนัดแค่นั้นจริงๆ ค่าใช้จ่ายในบ้าน ค่าของใช้ ค่าไฟฟ้า เงินบำนาญแม่ล้วนๆ เราโอนค่าน้ำมาจ่ายเองเพราะขี้เกียจวิ่งไปจ่ายตอนแม่ใช้เป็นครั้งๆ ส่วนอาหาร บางครั้งเราก็ซื้อเข้าไปให้ ให้แม่บ้านไปขอเงินมัน มันให้ทีละ 200-300 ร้อยบอกว่าของพ่อ ของแม่ให้มาเอาจากเรา ทั้งที่ค่าใช้จ่ายส่วนของมันและของพ่อ ตอนนี้แม่จ่ายทั้งหมด คนเรามันใจร้ายกับบุพการีได้ขนาดนี้เชียวหรือ นี่ถ้าแม่บ้านที่เรามีอยู่ทนไม่ได้ แล้วหนีไป เราจะทำยังไงยังไม่รู้เลย จากคุณ : Need Answer เขียนเมื่อ : 10 เม.ย. 55 20:53:27

ความคิดเห็นที่ 40 ตั้งใจอ่านจนจบเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกได้เลยว่า จขกท. อึดอัดใจมากและเครียดมาก แต่ทำดีแล้วค่ะที่มาระบายแบบนี้ ถ้าเราเก็บไว้คนเดียวมันจะยิ่งทำให้เสียสุขภาพจิตมากขึ้น ขอให้ จขกท. เข้มแข็งและอดทนมากๆค่ะ พ่อกับแม่จะได้มีที่พึ่งอย่าง จขกท. ได้ จากคุณ : บัวบุษราคัม เขียนเมื่อ : 11 เม.ย. 55 21:15:01

ความคิดเห็นที่ 41 เจอเหมือนกัน  คนที่สุดๆแบบนี้ ได้แต่ตีตัวออกห่างครับ ไม่งั้นเดือดร้อน จากคุณ : Ninjax เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 55 00:26:03

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณทุกความเห็นะคะ ตอนนี้จกขท.ดีขึ้นมาก วางแผนแก้ปัญหาแล้วค่ะ ขอบคุณมากจริงๆค่ะแ จากคุณ : แมวส้ม เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 55 01:24:51 A:49.230.48.33 X: TicketID:355026

ความคิดเห็นที่ 43 เข้ามาให้กำลังใจจ้า เราก็มีปัญหากะที่บ้านเหมือนกันค่ะ เราว่าแม่เราเป็นโรคทางจิตนิดๆ หรือไม่ก็วัยทอง ปัญหาคุณจขกท เยอะกว่าเราเยอะเลยอะค่ะ แม่เรานี่ชอบด่าเรา ส่วนน้อง คือ ได้ของทุกอย่าง เราไม่เคยได้นะคะ มีของแบรนด์เนมใช้ แม่ซื้อให้ แต่ของเรา เก็บเงินเองอะค่ะ คือเรารู้สึกได้เองเลยนะ ว่าแม่เอนเอียงรักน้องมากกว่า คือเราไม่เคยโดนแม่ชมจริงๆซะที แต่เรื่องของเรามันยาว เฮ้อ เหนื่อยใจ ยังไงสู้ๆนะคะ ย้ายออกมาเหอะค่ะ ส่วนเรื่องบำบัดทางจิต เอาใจช่วยนะคะ พาแม่ไปเหอะถึงจะยาก แต่ก็พยายามนะคะ ส่วนเราคงได้แต่คิด. เราปลงใจไปแล้วค่ะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (หมูหวานน้ำกะทิ) เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 55 23:06:46