สิ่งที่ยาวนาน ยิ่งกว่าสิ่งไหน นั่นก็คือ ใจ ที่ฉันให้เธอ.... สิ่งที่ยืนยงมั่นคงเสมอ ก็คือ เธอ กับความเฉยชา...
อ่อนใจกับความเลื่อนลอย กับการรอคอย จน เหนื่อยจนล้า
บัดนี้มันเกินเวลา... จบแล้ว รักนี้ที่ทนมา เหนื่อยล้า เพราะรักที่ยาวไกล
หนึ่งคำที่อยากจะพูดไป อยากจะย้ำชัด ๆ ครั้งสุดท้าย รักเธอ...
.............................
แต่จะรอเธอ เพื่อเจอวันนั้น จะต้องรออีกนานไหร่
เมื่อเธอไม่เคยเข้าใจ ว่า การรอคอย...มันเหนื่อยเพียงไหน
อย่างนี้ คงรอเรื่อยไป....จบแล้ว...รักนี้ที่ทนมา
เหนื่อยล้า เพาะรักที่ยาวไกล....
จากกัน ฉันอาจจต้องเสียใจ แต่วันนี้ ฉันขอยอมตัดใจ...จากเธอ
หนึ่งคำที่อาจจะฝืนใจ แต่วันนี้ต้องพูดมันออกไป...ลาก่อน...
.............