ปกติไม่ค่อยชอบให้ความเห็นกับกรณีปัญหาชีวิตนัก
แต่ครั้งนี้รู้สึกดีใจที่คุณไม่ทำอะไรที่เป็นสิ่งที่ผิดอีกเป็นครั้งที่สอง
คือการเอาเด็กออก เพราะผมมีความคิดอยู่เสมอว่า
ผู้ใหญ่จะเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ช่างมัน
เพราะมันสองคนสมัครใจเลือกกันมาเอง
แต่เด็กที่กำลังจะเกิดมานั้น เขาไม่สามารถที่จะเลือกเกิดได้
พยายามเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด
การเลี้ยงเด็กไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ใช่เรื่องยาก มันอยู่ที่ใจ
ผมเคยเลี้ยงลูกมาแล้ว3คน และขณะนี้ก็เลี้ยงหลานเล็กอีก2คน
แม้จะเหน็ดเหนื่อยเพียงไร แต่ใจมีความสุขที่ได้ให้ความรักเขา มันคุ้ม
ข้อสำคัญตัวแม่ต้องอย่างเครียด เดี๋ยวผลกระทบของความเครียดนั้นจะมาลงที่ลูก
เมื่อเขาเกิดหาเพลงบรรเลงไวโอลิน เปิดให้เขาฟังเรื่อยๆ
ในระดับเสียงที่ไม่ดังจนเกินไป จะทำให้สมองของเขาพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว
ขอให้โชคดี ผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดีนะครับ