ในที่สุด ก็ฟ้อง ภรรยาน้อย
|
 |
ในที่สุดวันนี้เราก็ตัดสินใจครั้งใหญ่ในชีวิตอีกเรื่อง และดำเนินการฟ้อง ภรรยาน้อย ไปเรียบร้อยแล้วคะ
ขอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด จนมาถึงคำตอบในวันนี้นะคะ
เราแต่งงานกับสามีได้ 8 ปีกว่าๆคะ มีลูกสาวด้วยกัน 1 คน เราทำงานกับครอบครัว ที่บ้านมีบริษัท
สามีก็ทำงานของบริษัทตนเองเช่นกัน ทุกๆอาทิตย์เราจะเข้าบริษัทของเขาเพื่อไปตรวจดูบัญชี
เรื่องงานบ้าน เราว่าเราไม่บกพร่องนะคะ เป็นคนชอบทำอาหาร และขนมคะ ทุกคนๆชมว่าทำอร่อย
ส่วนความใส่ใจในตัวเขา เราว่าเราก็ดูแลอย่างดีนะคะ เสื้อผ้า หน้า ผม ดูแลให้ทุกอย่าง
ส่วนเรื่องบนเตียง (ขอเอ่ยถึงสักนิดนะคะ) ไม่ได้ขาดตกคะ เมื่อเขาต้องการเราก็ให้ ตามปกติ
แต่สุุดท้ายเรื่องที่เราคิดว่าจะไม่เกิดขึ้นในชีวิตเราก็เกิดจนได้
วันหนึ่งมีข้อความส่งเข้ามาในมือถือบอกว่า "สามีบอกว่าไปหาลูกค้าใช่มั้ย เสียใจด้วยนะ เขามานอนกับฉันที่หัวหิน"
วินาทีนั้น บอกตรงๆว่าใจเต้นรัวแบบบอกไม่ถูกเลย อ่านข้อความซ้ำไป ซ้ำมา คิดว่าตาฟาด
ข่มใจอยู่สักพัก แล้วโทรไปหาสามี ปรากฎว่าเขาปิดเครื่อง ซึ่งถามว่าปกติมั้ย ก็น่าปกติถ้าเขาคุยกับลูกค้าอยู่
เรารอจนมี เสียงเตือนและข้อความจากทางศูนย์ว่า เบอร์สามีสามารถติดต่อได้แล้ว เราจึงโทรหา
น้ำเสียงเราปกติมากคะ สามีก็ตอบทุกอย่างด้วยเสียงปกติเช่นกัน ไม่มีพิรุธ จนเราคิดว่าข้อความนั้นอ่าจเป็นการส่งมาผิด
แต่อีกสองวันถัดมา ข้อความจากเบอร์เดิมก็ถูกส่งมาอีก ด้วยข้อความที่บ่งบอกว่า วันนี้เธอไปไหน และทำอะไรกับสามีเราบ้าง
ในที่สุด วันที่เราต้องเข้าไปตรวจสอบบัญชีที่บริษัทสามี เราถามเลขาเขาตรงๆว่า สามีเรามีผู้หญิงอื่นใช่มั้ย
บอกก่อนนะคะ เลขาของสามี เป็นลูกน้องเก่าเรา เคยทำงานให้บ้านเรา และเราไว้ใจมากคะ
เธอบอกเราว่าใช่ แล้วก็นำรูปผู้หญิงคนนั้นมาให้ดู เธอทำงานที่ธนาคารแห่งหนึ่งคะ เข้ามาติดต่อที่บริษัทในช่วงแรกๆ
ด้วยเรื่องบัญชีเงินเดือนพนักงาน ที่บริษัทสามีต้องการเปลี่ยนเป็นธนาคารที่เธอทำ หลังจากนั้นความสัมพันธ์
ก็ถูกสานต่อมาเรื่อยๆคะ แต่เรื่องของครอบครัว ใครจะอยากยุ่งเลขาเธอก็สนิทกับครอบเราทั้งสองฝ่าย
การที่เธอไม่บอกไม่พูดอะไร เราไม่โกรธเธอเลยคะ เราส่งสารเธอด้วยซ้ำ เพราะเธอเล่าไป เธอก็ร้องไห้ไป
หลังจากนั้นข้อความถูกส่งมาอย่างต่อเนื่อง จากวันละ 1 ครั้ง กลายเป็นวันละ 3 ครั้ง
แต่เชื่่อมั้ยคะ เราไม่เคยเอ่ยปากกับเรื่องนี้กับสามีเลยคะ เราก็สังเกตุสามีเราว่ารู้มั้ยว่า เมียน้อยเขาส่งข้อความมาหาเรา
เขาดูท่าทางจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย จนในที่สุดผู้หญิงคนนั้นก็กล้าพอที่จะโทรมาเราเอง
เธอบอกว่าเธอเป็นใคร เล่าเรื่องต่างๆที่เรารู้อยู่แล้วด้วยน้ำเสียงเธออีกรอบ แล้วสุดท้ายถามว่าเราเป็นยังไง
เราตอบว่า เราก็สบายดีอยู่คะ เป็นปกติ เธอบอกอีกว่าสามีเราซื้ออะไรให้เธอบ้าง เราบอกว่าไม่แปลกเลย
ผู้ชายนอนกับผู้หญิง ถ้าไม่มีค่าจ้าง ก็ต้องจ่ายค่าตัวให้ด้วยวิธีอื่น การซื้อของให้ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ
เธอเวิ้นเว้ออีกมากมาย สุดท้ายบอกว่าสามีเราจะซื้อรถให้ เราก็ได้แต่เงียบคะ เธอโทรมาอย่างนี้เรื่อยๆทุกวัน
เรารับบ้างไม่บ้าง แต่ยอมรับว่าน้อยครั้งจะรับ แต่เธอก็ขยันเปลี่ยนเบอร์โทรมาหาเสียจริง
จริงๆแล้วเราเป็นอย่างไร หลายคนอาจส่งสัย หน้าชื่นอกตรม คำนี้เหมาะสมกับเรามากคะ
ร้องไห้ได้แม้ขณะอาบน้ำ เดินลงบรรได ดูหนังที่ตลกที่สุด แต่จะร้องเฉพาะเวลาที่ไม่มีใครอยู่นะคะ
เรามาสังเกตุสามีอีกว่า เขามีท่าทางจะรู้เรื่องนี้อีกหรือไม่ เขาไม่มีท่าทีว่าจะรู้เลย และยังคงปฎิบัติตัวดีกับเราเช่นเคย
วันครบรอบแต่งงานยังคง พาเรากับลูกไปทานอาหารนอกบ้านเหมือนเดิม ไม่มีพิรุธ หรือถ่อยคำให้เสียน้ำใจแม้แต่นิดเดียว
เราเริ่มจับจ้องไปที่บัญชีมากขึ้น ตรวจสอบการเป็นไปของการเงิน มีเงินก่อนหนึ่งที่แปลกๆ
เลขาบอกว่าเป็นค่าดาวน์รถจริงๆคะ เราได้แต่เงียบ รู้ขนาดนี้เราก็ยังเงียบ แต่ใจนี้เจ็บจนถึงที่สุด
แล้วเมียน้อยก็ส่งรูปรถมาอวด พร้อมกับท่าโพสขับรถ ตามด้วยข้อความว่า ทายสิใครถ่ายให้
นิยายน้ำเน่าที่อ่านมาเป็นร้อยเล่ม ไม่เคยเชื่อเลยว่าผู้หญิงเลวๆ อย่างนี้จะมีจริงๆในโลก จนวันนี้ที่มาเจอกับตัว
หลังจากนั้นเธอก็โทรมาหาอีก คราวนี้มาด้วยถ่อยคำที่ก้าวร้าวมาก ถามเราว่า โง่หรือควาย ทนได้ทนดี ทนได้ยังไง
ผัวมีเมียน้อยทนโธ่ ไม่รู้สึกอะไรบ้างหรือไง (จริงๆบ้างคำเป็นคำหยาบนะคะ แต่สรุปความได้ตามนี้)
เราถามว่า แล้วต้องการให้เราเป็นยังไง เธอบอกว่า แม่ผู้ดี ไม่ขยะแขยงหรือไง ใช้ของร่วมกัน
เราเงียบคะ บอกตรงๆไปไม่ถูก แต่พยายามไม่ร้องไห้เลย จนเราตัดสินใจว่าเขาต้องการอะไร
เธอบอกว่า อยากให้เราหย่า เราเลยบอกว่า ให้เธอไปบอกสามีเราแทน ให้เขามาพูดกับเราเอง
สามีกลับบ้านมาก็ไม่เห็นว่าอะไร แต่มีพิรุธ และทำให้เรารู้แล้วว่า เขารู้แล้วว่าเรารู้เรื่องนี้
คราวนี้เขาเริ่มเงียบพูดกับเราน้อยลง สบตาเราน้อยลง ใช่เวลากับลูกเป็นส่วนใหญ่
แต่เรายังคงไม่พูดเรื่องนี้คะ เรายังคงทำตัวปกติ ดูแลเขาปกติ
แต่ทางนั้นโทรมาหาเราทุกวัน เราตัดสินใจบอกแม่เราคะ มันทนไม่ไหวแล้ว อกเรากำลังจะแตกตาย
คุณแม่เราปลอบคะ แล้วให้กำลังใจเรา เตือนเราว่าอย่าวู้วาม ใจเย็นๆใช่สติอย่างที่เป็นอยู่
อย่างน้อยแม่ก็เชื่อว่า สามีเราเป็นคนดี เดี๋ยวแม่จะพูดเรื่องนี้ให้เอง
คุณแม่เป็นเหมือนประธาน เริ่มพูดเรื่องนี้กับสามีเราพร้อมเรา แม่ไม่ได้บอกว่าสามีผิด พูดเรื่องทั่วๆไป
และบอกให้สามีเราคิดถึงเรา และลูกให้มากๆ มันเหมือนคุณแม่มาคลี่ปมต่างๆให้คะ
เราจึงกล้าเปิดใจคุยกับสามี เขาขอโทษเรา ร้องไห้ แล้วเล่าให้เราฟังว่าผู้หญิงคนนั้นทำไมเขาถึงรัก
สามีบอกว่าเขาน่าส่งสาร เธอตัวคนเดียว ครอบครัวไม่มี หาเลี้ยงตัวเองมาตลอด และความน่าส่งสารอื่นๆอีกสารพัด
เรานั้งพังไปก็ร้องไห้ไป ในใจคิดว่าคุณไปส่งสารคนอื่น แล้วเราหละเขาไม่ส่งสารบ้างเลยหรือ
เราบอกว่าผู้หญิงคนนั้นส่งข้อความมาหาเรา โทรมาหาเรา แล้วยื่นให้เขาดู เขาทำหน้าตกใจ
วันรุ่งขึ้นเขากลับมา แล้วบอกว่าทางโน่นก็ว่า ว่าเราโทรไปราวีเขาเช่นกัน เราบอกว่าเราไม่เคยโทร
เราเปิด ให้เขาดูใน Net เกี่ยวกับการโทรของเราจากค่ายมือถือของเราให้เขาดูเลยคะ ให้เขาตรวจเลยว่ามีเบอร์เรามั้ย
เขาบอกว่าเราใช่เบอร์อื่นโทรไป ส่งข้อความไป เขาถ่ายรูปจากโทรศัพท์มือถือเมียน้อย พร้อมข้อมความ
ส่งให้เราดูด้วย ตอนนั้นเราคิดอย่างเดียวว่าผู้หญิงคนนี้ ทำไมถึงเลวร้ายได้ขนาดนี้ สร้างเรื่องได้ยังไง
สามีดิฉันบอกอีกว่า เขาส่งสารเราด้วยซ้ำ วันนี้ก็บอกให้สามีเราซื้อของกลับมาฝากเรา บอกว่าเราน่าส่งสาร
ชีวิตเธอไม่ได้ต้องการอะไร แค่อยากมีคนคอยดูแลบ้างเท่านั้น ยอมรับคะ ว่าคืนนั้นน้ำตาไหลไม่หยุด
สับสน เสียใจ สมเพชตัวเอง ในใจคิดอย่างเดียวว่าเราคงจะขอหย่า เราคงทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
คุณแม่ และพี่สาวคะที่มายับหยั่งการตัดสินใจเรื่องนี้ พี่สามบอกว่า " หย่าไปก็เข้าทางเมียน้อยสิ
ใจเย็นๆ ถ้ามันแกล้งดีกับสามีเราได้ เราก็แกล้งดีกับมันได้เหมือนกัน ยังไงก็อย่าหย่า อย่าให้มันสมใจ
มันทนทำดีได้ไม่นานหรอก ทาสแท้มันต้องออกมาซักวัน" เราว่าถ้าเขายอมรับเรื่องบ้านสองได้หละ
พี่สาวเราว่า "ถ้ามันยอมรับได้จริง มันจะบอกทำไมให้เราหย่า" เราถึงนึกได้ว่า ก็จริงนะ
จากนั้นเราก็ทำเป็นไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นคะ เราบอกกับสามีเราเสมอให้ซื้อของไปฝากเธอทุกครั้งเวลาไปไหน
หลอกถามเวลาสามีเราอยู่กับผู้หญิงคนนั้น ทำให้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นพูดอะไรเวลาอยู่กับสามีเราบ้าง
สิ่งที่เธอพูดเธอทำตัวราวกับแม่พระ พูดจาเห็นใจเราทุกอย่าง ฝากขอโทษเราในเรื่องเหล่านี้
เราได้แต่ยิ้มรับ แล้วบอกสามีว่าไม่เป็นไรฝากบอกเขาด้วย สามีเราก็ไปบอกเธอคะ
อ้อลืมเล่าคะ เรื่องเกี่ยวกับโทรศัพท์ เราบอกกับสามีเราว่า คุณก็รู้ว่าเราไม่ใช่คนปากร้าย เชื่อหรือว่าเราส่งข้อความไปจริง
เอาอย่างนี้ดีกว่า ทีหลังถ้าเราโทรหาเขาให้เขาอัดเสียงไว้เป็นหลักฐานดีมั้ย ส่วนเราก็จะทำเหมือนกัน
ตั้งแต่นั้นเธอก็ไม่เคยโทรมาเลยคะ เรื่องสงครามโทรศัพท์ก็จบกันไป
แต่ในที่สุดความอยากได้สามีเราไปครอบครองแต่เพียงคนเดียว ก็เกิดขึ้นจริงๆคะ
เธอเริ่มมาราวีเราอีกครั้ง ส่งข้อความบ้าบอๆมา แต่เราก็ทำเฉยๆ เธอเริ่มเอาแต่ใจตัวเองมากขึ้น
เริ่มวีน เหวี่ยง ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของสามีเรามากขึ้น ต้องการวัตถุอย่างไม่มีสิ้นสุด
อยากได้แต่สินค้ามีแบรนด์ใช้ บัตรเครดิตเสริมที่สามีเราทำให้ รูดเต็มวงเงินตลอด
จนสุดท้ายเอ่ยปากว่าอยากได้บ้าน สามีมาบอกเราคะ เราบอกว่ามันมากไปนะ เราคงให้ไม่ได้
คราวนี้เธอเก็บอารมย์ไว้ไม่อยู่แล้วคะ โทรศัพท์มาด่าเราทุกๆวัน เราก็อัดเสียงไว้ ครั้งนี้ไม่พลาดแล้ว
เราก็เปิดให้สามีเราฟังทุกครั้ง แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพิ่มเติม แถมทำตัวเป็นแม่พระ
บอกว่าเธอคงโกรธที่เรา ไม่อนุญาตเรื่องบ้าน อย่าไปว่าเธอเลยนะคะ
สามีเราเริ่มไม่ไปหาเธอ ตั้งแต่เธอเริมวีน เริ่มเหวี่ยง และยกเลิกบัตรเครดิตเธอ สุดท้ายแถบจะไม่ไปหาเลย
และในที่สุดสามีเราก็เลิกกับเธออย่างเด็ดขาดคะ แต่เธอไม่ยอมเลิกรา ไปด่าสามีเราประจาน
ในที่ทำงาน ดักเจอสามีเรา ข่มขู่ให้สามีเรารับผิดชอบสารพัด แล้วบอกด้วยว่าจะเอาเรื่องนี้
ไปโพสให้ทั่วให้สามีเราอาย ยิ่งล้าสุดรุ้ว่าเรากับสามีไปเที่ยวกันทั้งครอบครัว ที่ต่างประเทศ
เธอเหวี่ยงและวีนมาก ขู่ว่าจะฆ่าตัวตายสารพัด เราเลยถามสามีเราว่า เราตัดสินใจจะฟ้องผู้หญิงคนนี้แล้วนะ
คุณพร้อมมั้ย เขาบอกว่าเขาพร้อมแล้ว กรรมที่เขาทำเขายินดีรับผิด
วันนี้เรื่องถูกดำเนินการแล้ว ทนายได้ทำเรื่องแจ้งไปยังเมียน้อยเราแล้ว
เบอร์โทรศัพท์ของเรา และสามีเปลี่ยนใหม่แล้ว บริษัทสามีเราเธอก็ไปเฉียดไม่ได้แล้ว
แถมหลักฐานบางส่วน เราก็ส่งไปยังที่ทำงานเธอแล้ว
หลายคนอาจถามว่า แล้วเราทำอะไรกับสามีเราบ้าง เราบอกตรงๆเลยว่า สามีเราตลอดมา
เป็นคนดีมากคะ เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีมาก มีเพียงปีที่ผ่านมานี้ที่มีเรื่องมีราวเกิดขึ้น
เราให้อภัยสามีเราในครั้งนี้คะ เราก็มองย้อนกลับมาที่ตัวเองเช่นกันว่า เราอาจขาดความสดใส
ขาดความเป็นเด็กที่จะออดอ้อน ทำให้สามีเราเผลอใจไปกับสิ่งยั่วยวนได้ เราปรับปรุงตัว
ดูแลตัวเองมากขึ้น เริ่มมีจริตหญิง เหมือนในวัยสามกลับมา แต่ก็ไม่ได้ทำจนเกินงาม
แต่ก็เพิ่มความสดใสให้เขาอย่างเห็นได้ชัด เริ่มชักชวนเขาไปเที่ยว ไปทำกิจกรรมร่วมกันในครอบครัวมากขึ้น
หากใคร่ที่ประสบปัญหาเหมือนเราอยู่ ณ ขณะนี้ ขอให้ทุกคนสู้นะคะ ที่สำคัญใจเย็นๆ
ทำทุกอย่างให้สามียังคงรัก และเกรงใจเราคะ เราเชื่อว่าสุดท้ายแล้วเรื่องมันจะผ่านพ้นไปได้คะ
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านเรื่องราวที่ยาวไปในครั้งนี้ทุกท่านคะ
| จากคุณ |
:
จูน
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 เม.ย. 55 18:22:35
A:49.49.157.143 X: TicketID:356445
|
|
|
| 
