ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มีใครห้ามความตายได้คะ แม้แต่ตัวเราเองก็ยังห้ามไม่ได้ คิดว่ามันเป็นธรรมดา เกิด แก่ เจ็บ ตาย จากคุณ : aogame เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 20:52:11

ความคิดเห็นที่ 2 เราทุกคนเกิดมา ก็ต้องมีวันนี้ค่ะ เราเสียใจได้แต่ต้องมีสติ และยอมรั ทำทุกๆวันที่เหลือ ของท่าน ให้มีค่าที่สุด ก่อนท่านจากไป การได้ดูและแสดงความรัก จากใจ ให้ท่านรับรู้แค่นั้นมั้งค่ะ ที่เราทำได้ จากคุณ : สาวถุงกาแฟ เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 20:55:11

ความคิดเห็นที่ 3 ท่านก็ไม่ได้จากไปไหนนะ เพราะท่านคงอยู่ในความทรงจำของคุณตลอดไป เพียงแต่เป็นการเปลี่ยนแปลงไปตามธรรมชาติเท่านั้น ที่อาจสัมผัสไม่ได้ พูดคุยไม่ได้ แต่ไม่ได้จากไปไหน จากคุณ : เราชื่อ มารบูรพา เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 21:10:24

ความคิดเห็นที่ 4 ถือว่ายังดีที่ได้ร่ำลา เราสิ ไม่มีโอกาสแม้แต่จะลาเลย จากคุณ : Alex on the rock เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 21:18:31

ความคิดเห็นที่ 5 Thanatopsis by William Cullen Bryant "ดังนั้นจงดำเนินชีวิต เกลือกว่า หมายเรียกมาถึง พึงร่วมขบวนเดินทางอันมากมายเหลือคณานับ มุ่งหน้าสู่อาณาจักรลี้ลับ ที่แต่ละคนต่างเลือกห้องของตน ในโถงอันเงียบสงบแห่งมรณา จงอย่าเป็นเยี่ยงทาส ที่ถูกเขาเฆี่ยนตีผลักไสสู่ห้องขังยามค่ำคืน หากจงอดทนและสงบรำงับ ด้วยศรัทธาอันมั่นคงไม่วอกแวก ในเมื่อวาระสุดท้ายมาถึง เสมือนหนึ่งปูที่นอน รอท่า แล้วทิ้งตัวลงนอนหลับใหล ด้วยฝันดี" . . . เป็นกำลังใจให้นะคะ  ทุกคนต้องประสบกับการพลัดพราก ตัวเราเองก็กำลังรอหมายเรียกนั้น ...คงใกล้เข้ามาแล้ว... จากคุณ : น้องพี่อิ้ว เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 21:22:22

ความคิดเห็นที่ 6 ผมคิดว่าคุณยังโชคดีที่อากงของคุณยังไม่จากไป  ยังมีวิธีปฏิบัติต่อท่านแม้ท่านจะอยู่ในภาวะที่ลำบากต่อการพูดคุย คุณยังสามารถช่วยเหลือและช่วยให้การจากไปของคนรักผ่านไปอย่างสงบได้ http://www.budnet.org/peacefuldeath/node/27 จากคุณ : เลนส์ที่แปด เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 21:37:05

ความคิดเห็นที่ 7 ใช้ธรรมะเป็นที่พึ่งค่ะ พยายามเข้าใจว่ามันเป็นกฏของธรรมชาติ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอ รู้นะว่ามันไม่ได้ทำใจง่ายหรอก เวลาที่เหลืออยู่ทำดีกับคนที่คุณรักให้ดีที่สุดนะคะ จากคุณ : miss azalea เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 22:19:10

ความคิดเห็นที่ 8 ปฎิบัติกับอากงให้ดีที่สุดนะคะ  คิดเสมอว่าความตายเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต  คุณเองอาจจะตายก่อนก็ได้   ให้พยายามคิดอยู่เรื่อยๆนะ จากคุณ : nuch_tre เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 22:43:15

ความคิดเห็นที่ 9 ผู้ชายเค้าไม่เสียน้ำตากับเรื่องแค่นี้หรอก คุณเสียน้ำตามากมายให้อาม่า คนเดียวก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่ว่าคุณไม่รักอากง แต่ประสบการณ์เรื่องนี้มันเหมือนกัน ครั้งที่สองยังไงก็ไม่เจ็บเท่าครั้งแรกหรอก ข้าพเจ้านับแต่บรรลุนิติภาวะ เสียน้ำตาไป 3 ครั้ง 1. ติดโปร 2. แฟนทิ้ง 3. ผู้มีพระคุณที่เลี้ยงดูมาเสียชีวิต ข้าพเจ้าตั้งใจจะไม่เสียน้ำตาให้กับเรื่องใดๆ ที่คล้ายกันแบบนี้อีก หวังว่าคุณจะทำได้เช่นกัน ผู้ชายที่ร้องไห้ คนอื่นจะมองว่าคุณเป็นคนอ่อนแอ แตกต่างจากผู้หญิง จากคุณ : ็Hong Zu เขียนเมื่อ : 15 พ.ค. 55 23:24:47

ความคิดเห็นที่ 10 คน เราร้อง ไห้ ไม่เห็นแปลกเลยครับ  ร้องไห้ไม่ได้แปลว่า อ่อนแอนะครับ ผมรู้สึกดีเวลาร้องไห้ จากคุณ : Gently เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 00:32:49

ความคิดเห็นที่ 11 อยากจะร้องไห้ก็ร้องออกมาเถอะครับ การร้องไห้คือการปลดปล่อยอารมณ์ครับ ไม่ใช่แสดงถึงความอ่อนแอ เพียงแต่ร้องแล้วต้องรวบรวมสติกลับมาเพื่อแข็งแกร่งต่อนะครับ ผู้ชายก็ร้องไห้ได้ครับ แต่ไม่ใช่พร่ำเพรื่อ กรณีแบบนี้ร้องไปเถอะครับ ไม่ร้อง ผมถือว่าดัดจริตต่างหาก ส่วนเรื่องอากงกำลังจะจากไปก็ต้องคิดแง่ดีครับว่า แกกำลังจะหมดเวรหมดกรรมครับ เราเองต่างหากที่ยังต้องลำบากกันต่อไป ชีวิตคนเราเกิดมาใช้กรรมครับ ใครบอกใช้บุญอย่าไปเชื่อ ลองคิดดูสิครับว่า ตื่นขึ้นมาก็ต้องวุ่นวายแล้ว ทุกข์มาเยือนแล้ว ปวดท้องขรี้ หิว ปากเหม็น ต้องลุกขึ้นดิ้นรนเพื่อหาทางดับทุกข์ชั่วคราวนั้น ๆ ฉะนั้นคนที่จะจากเราไปนี่ให้เราดีใจนะครับไม่ใช่เสียใจ ว่าเขากำลังจะหมดเวรหมดกรรมแล้ว เหลือแต่เราเท่านั้นแหละที่ยังต้องลำบากสู้ชีวิตกันต่อไปอีก ต้องมองความตายเป็นสิ่งสวยงามครับ เพราะเป็นทางดับทุกข์ที่ถาวรจริง ๆ ครับ ที่เห็นเรา ๆ ท่าน ๆ ดูเหมือนมีความสุขกันทุกวันนี้มันไม่ใช่หรอกครับ เพียงแต่เราพยายามหาความสุขมาเองต่างหาก หากเราไม่หาความสุขมานี่จะไม่มีทางมาเองได้เลย กลับกันกับความทุกข์ ไม่ต้องไปหามันก็มาหาเราเอง เช่น เรานั่งเฉย ๆ เดี๋ยวเราก็ต้องหิวแล้ว เป็นต้นครับ จากคุณ : ป เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 01:13:10 A:124.120.186.7 X: TicketID:256612

ความคิดเห็นที่ 12 เกิด แก่ เจ็บ ตาย มันเป็นวัฏจักรชีวิตค่ะ ถ้าท่านจะไปสบาย จะเหนี่ยวจะรั้งท่านไว้ให้ทรมาณทำไม . จากคุณ : moonface เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 01:14:50

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่กล้าแนะนำครับ แต่เอาใจช่วย จากคุณ : MiNiJung เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 02:37:41

ความคิดเห็นที่ 14 ...รักอาลัย ผู้มีพระคุณ... ...ย่อมมีความเจริญ ในชีวิต... ...ตอนพ่อแม่ผมจากไป ผมยังเรียนหนังสือไม่จบเลย จากคุณ : ซีมาสเตอร์ เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 05:30:59

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าอายุมากขึ้น ผ่านเหตุการณ์เหล่านี้หลาย ๆ ครั้ง คุณจะเข้าใจสัจจธรรมของชีวิต เพราะวันหนึ่งคุณก็ต้องจากพวกเขาทั้งหมดไปเหมือนกัน และอาจจะได้ไปพบกับคนที่เคยจากคุณไปที่อีกโลกหนึ่ง จากคุณ : TLL01 เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 11:19:39

ความคิดเห็นที่ 16 เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ทุกสิ่งในโลก  รวมทั้งตัวคุณเอง.... จากคุณ : MaybeYesMaybeNo เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 12:29:43

ความคิดเห็นที่ 17 วิธีทำใจเมื่อรู้ว่าคนที่คุณรักกำลังจะจากไป คือ ให้คิดว่าท่านไม่ได้จากไปไหน..เพราะท่านจะอยู่ในใจของเราเสมอ จากคุณ : กะลาน้อย เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 13:45:20

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นกฎธรรมชาติน่ะ การตายเป็นการจากกันชั่วคราว   จะพบกันใหม่ในโลกหน้าซึ่งเขากำลังรอคุณอยู่ค่ะ จากคุณ : beauty aoy เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 16:06:47

ความคิดเห็นที่ 19 ตาเราเสียไปได้ ปีกว่าๆ แล้วค่ะ เรารักตาเรามากเราเรียกตาว่าพ่อ ก่อนที่ตาจะสิ้นใจ ตาอยากไป ร.พ เราจะพาตาไป แต่น้าเราไม่ให้พาไป ตอนตาสิ้นใจเราร้องไห้ พวกหลานๆ ร้องไห้กันทุกคนเลย ทุกวันนี้เรายังดูรูปงานศพของตาไม่หมดเลยค่ะ ดูทีไรน้ำตามันก็ใหล ออกมาทุกที ทุกวันนี้เวลาเห็นผีเสื้อกลางคืนเราจะจ้องจนเค้าบินหายไปเลยค่ะ เพราะมันรู้สึกเหมือนตาเค้ามาเยี่ยมเรา จากคุณ : นู๋มาริ เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 19:01:18

ความคิดเห็นที่ 20 เกือบสองปีแล้วที่แม่เราจากไป ยังทำใจไม่ได้ เรารู้ทั้งนั้นวิธีคิด หลักศาสนา อะไรต่างๆ แต่ไม่ได้ทำให้หายคิดถึง และ เจ็บปวดในใจเสมอ มันทุกข์มากสาหัสจริง แต่ อย่างไรก้ตาม ร่างกาย จิตใจ กำลังปรับตัว ใช้เวลาสักหน่อย แต่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับ ขึ้นอยู่กับระดับความผูกพันธ์ที่เรามีต่อท่าน ขอให้กำลังใจนะคะ เมื่อวันนั้นมาถึง ขอให้เข้มแข็ง เพื่อต่อสู้กับความรู้สึกต่างๆ อันยากบรรยายจริงๆ แล้วทุกอย่างก้จะผ่านไป ไม่ช้าก็เร็ว ตามกฏที่ว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป นั่นรวมถึงทุกขเวทนาของเราด้วยค่ะ จากคุณ : manu never die เขียนเมื่อ : 16 พ.ค. 55 23:41:34

ความคิดเห็นที่ 21 นี่แหละ ถึงแม้ ชีวิต จะสวยงาม หรือ สมบูรณ์ ปานใด ก็มีความพลัดพลาก นี่แหละ ทุกข์ใหญ่ของชีวิต เป็นความน่ากลัวของวัฏวน ถ้ารู้แล้ว ก็รีบๆ บำเพ็ญ ออกจาก วังวน นี้ให้ได้ทุกคนนะ จากคุณ : kikirara เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 13:15:47

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนอากงผมรู้ตัวว่าคงอยู่ได้อีกไม่นาน แกกวักมือเรียกให้เข้าไปใกล้ๆ บอกผมด้วยเสียงแผ่วเบา  แต่ได้ใจความ " วันหน้ามีเรื่องอะไร  ให้ไปหาอา"  ( แปลเป็นภาษาไทยแล้ว ) ผมเป็นหลานที่อยู่ใกล้ชิดกับแกมาตลอด ไปบีบนวดคลายปวดเมื่อยให้แกเป็นประจำ แกจากไปแล้ว  หลงเหลือไว้ซึ่งความดีที่ลูกหลานชื่นชม อาม้า(แม่)ของผม  ยกย่องอากงว่าเป็นคนเก่ง รู้จักทำมาคัาขายจนขึ้นชื่อ   เป็นที่รู้จักของคนในท้องถิ่น วัฐจักรชีวิต  เมื่อเกิดมา  ก็ย่อมมีวันแตกดับ ผมยังระลึกถึงแกอยู่เสมอ จากคุณ : tig-tog เขียนเมื่อ : 17 พ.ค. 55 15:11:28

ความคิดเห็นที่ 23 คิดซะว่าท่านไปสบายแล้ว มีแต่คนที่ยังอยู่นี่แหละที่เป็นทุกข์ต่อ แนะนำได้แต่พอเจอกับตัวก็เสียน้ำตาเหมือนกันครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : ปึงเจ็กตี่ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 55 14:27:32