ความคิดเห็นที่ 1 เหมือน ขจก.สับสนมากนะ ทำไมไม่ไปปรึกษาจิตแพทย์ดู เผื่อช่วยให้เข้าใจตัวเองและสามีดีขึ้น คนอื่นไม่รู้รายละเอียดมาก คงไม่เข้าใจเท่าตัวคุณเองหรอกครับ ลองดูนะ เผื่อจะได้สามีของลูกคืนมากลับเป็นครอบครัวจริงๆ หรือถ้าไม่ใช่จริงๆ ก็อาจได้ความเป็นตัวเองคืนมา จากคุณ : nareesom เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 16:42:20

ความคิดเห็นที่ 2 "ปัญหามันคลุมเคลือมาตลอดตั้งแต่ก่อนแต่งงาน แต่เราก็ตัดสินใจแต่ง แล้วมีลูกด้วยกัน " มันผิดตั้งแต่ตรงนี้แล้วค่ะ มีปัญหาคลุมเครือไม่น่ารีบมีลูกนะคะ ถ้าไม่ได้รักเค้าก็ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ อยู่แบบนี้ยิ่งมีแต่ทรมานกันเปล่าๆ จากคุณ : jazzzero เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 17:04:43

ความคิดเห็นที่ 3 แล้วเพราะเหตุใดใยคุณจึงตกลงปลงใจแต่งงานกับเขาล่ะคะ??? มีอย่างอื่นแอบแฝงด้วยหรือเปล่า อันนี้เราไม่ได้ว่านะคะ แต่สำหรับเราขนาดรักกันแทบตายยังตกลงกันว่าจะยังไม่รีบแต่งเลยค่ะ ปัจจัยมันเยอะนะสำหรับชีวิตคู่ เอาเป็นว่าคุณลองไปทำความเข้าใจกับตัวเองก่อนดีกว่าไหมคะว่า "คุณต้องการอะไรกันแน่" หลังจากนั้นคุณค่อยๆ แก้ปัญหาเหล่านั้น อย่างที่พระพุทธเจ้าท่านว่าแหละค่ะ ทางดับทุกข์คืออะไรคุณลองทำตามนั้น ก็เท่านั้น ส่วนหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไร ก็ต้องปล่อยไปตามกรรม เพราะนั่นคือผลของการกระทำของคุณ ลองทำใจให้สบายแล้วลองกลับไปคิดนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^ จากคุณ : Botoon-Slapgirl เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 17:14:39

ความคิดเห็นที่ 4 ต่างคนต่างไปเถอะค่ะ ส่วนลูกก็ช่วยกันดูแลตามหน้าที่ คนสองคนจะอยู่ด้วยกันได้ ต้องมีใจให้กัน ดูแลซึ่งกันและกัน แต่ถ้าเป็นอย่างนี้ ยอมจบดีกว่า เผื่อวันข้างหน้าจะได้เจอคนที่ใช่ของกันและกัน ไม่ต้องทรมานทั้งคู่ จากคุณ : ผู้หญิงร้าย เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 17:18:18

ความคิดเห็นที่ 5 เลิก จากคุณ : ชอบเลี้ยงปลา เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 17:22:02

ความคิดเห็นที่ 6 เราไม่รู้รายละเอียดปัญหาของ จขกท เหมือนกันค่ะ เลยตอบอะไรมากไม่ค่อยได้ แต่ถ้าให้เดาจากที่ จขกท เล่าแค่นี้... อยากจะให้ จขกท ถามตัวเองว่า แค่เหงา หรือว่าแค่เบื่อหรือเปล่าคะ เลยคิดว่าตัวเองไม่ได้รักสามีแล้ว ก็เลยอยากจะออกไปหาอะไรใหม่ๆ หรือเปล่า จากคุณ : app_rabbit เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 20:05:11

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนที่เราตัดสินใจแต่งงานก็ไม่มั่นใจค่ะว่าจะไปถึงไหน เพราะไม่ได้รักสามีเลย แต่มีเหตุผลส่วนตัวมากมาย ที่เราคิดว่าแต่งไปเถอะ อยู่ไม่ได้ก็เลิก ตอนนี้มีลูกสองค่ะ  มีเหตุผลมากมายที่ทำให้อยู่กันมาได้ ไม่ใช่แค่รัก เคยแนะนำเพื่อนเกี่ยวกับปัญหาความรัก ให้เขียนเหตุผล ที่จะอยู่  กับที่จะไป คุณไม่ต้องบอกใครก็ได้  แค่เขียนลงมาในหน้ากระดาษเขียนให้หมดเปลือก ในเมื่อสามีคุณให้คุณตัดสินใจเอง  ชีวิตก็อยู่ที่คุณแล้ว เตรียมใจรอรับผลที่จะตามมาเท่านั้นเอง จากคุณ : jin-c เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 20:06:51

ความคิดเห็นที่ 8 เขียนข้อดี ข้อเสีย ของสามีคุณ เเล้วดูเอาเถิด เค้าน่าจะเป็นคนดีพอตัว ไม่งั้นคุณคงไม่ตัดสินใจเเต่งงานหรอก ถ้าดีมากกว่าเสีย ก็หยุดคิดซักนิด ผู้หญิง เป็นร้อยเป็นพัน อยากได้ความรักจากสามี ก็เกิดปัญหานอกใจซะงั้น คุณโชคดีกว่าพวกเธอเป็นไหนๆ .... จากคุณ : ปาง อม ยิ้ม เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 20:20:26

ความคิดเห็นที่ 9 "เราควรจะปล่อยให้เขาไป หรืออยู่เพื่อครอบครัวดี" อยู่เพื่อครอบครัวค่ะ ถ้าคุณไม่รักสามี แต่ตัดสินใจแต่ง แล้วมีลูกด้วยกัน คุณก็ต้องรับผิดชอบผลที่เกิดจากการตัดสินใจนี้ ถ้าคุณสงสารลูกจริง คุณก็ไม่ควรแยกทาง เพราะความทุกข์มันจะมาตกที่ลูก ยิ่งเมื่อต่างฝ่ายต่างมีใหม่ ลูกคุณก็จะช้ำหนักเลย คุณควรปรับปรุงตัวในการดูแลสามี ฉันก็ไม่รู้สาเหตุที่คุณไม่รัก แต่เรารักคนที่รักเรา ดีกว่าไปรักคนที่ไม่รักเรา ไ่ม่ใช่หรือคะ สำคัญที่สุดคือลูก คิดให้หนักๆ เลยค่ะ ถ้าไม่มีปัญหาอื่น นอกจากไม่รักนะคะ ทำเพื่อลูกเถอะค่ะ จากคุณ : คนที่มีปัญหาเหมือนกัน เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 20:36:04 A:182.53.4.148 X: TicketID:362452

ความคิดเห็นที่ 10 งง ครับ คบมากี่ปี ก่อนแต่ ถ้าไม่รักกันแต่งกันไงเนี่ย จากคุณ : ชินจัง..ชักจะชินแล้ว เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 21:16:15

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่ได้รัก แต่แต่งงานกัน แถมดันมีลูก.............. เฮ้อ สงสารเด็กอ่ะ มึนชีวิตแทนเลยผม จากคุณ : เต่าน้อย/taonoi_@hotmail.com (เต่าน้อย) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 21:38:02

ความคิดเห็นที่ 12 รักกันแทบตาย อยู่กินกันยังต้องปรับตัวเลย นี่ไม่รัก.. กลุ้มใจค่ะ อยากจะเลิกแล้วจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตค่ะ โดยเฉพาะลูก มีแผนการรองรับบ้างหรือยัง จากคุณ : คุณไม่ใช่คนตัวเปล่า เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 21:41:17 A:88.77.197.186 X: TicketID:324043

ความคิดเห็นที่ 13 เข้าใจจขกท.เลยค่ะ แต่งงานโดยที่เราไม่ได้รักเขา เพียงเพราะเขาเป็นคนดี และอีกหลายเหตุผลที่แต่ง เราก็เช่นกันค่ะแต่งงานโดยไม่ได้รัก เราแต่งงานตั้งแต่อายุ19 มีลูกด้วยกัน2คน ปัจจุบันคนโต20 คนเล็ก17 สามีอายุมากกว่าเรา11ปี เราพึ่งหย่ากับเขามาได้1 ปีค่ะ ปัญหาสารพัด เราอดทนมากค่ะ จนในที่สุดตัดสินใจจบชีวิตคู่ที่อยู่กันมา 20กว่าปี จบแบบไม่สวย ทุกอย่างพัง เราสงสารลูกมาก ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราจะไม่หย่าค่ะ เราจะอดทน และทนต่อไปจนวันตาย เพื่อลูก จากคุณ : สงสารลูก เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 23:03:12 A:125.27.10.56 X: TicketID:048370

ความคิดเห็นที่ 14 รักในความคิดของคุณมันต้องเป็นยังไงคะ คุณพยายามกดดันตัวเองเกินไปหรือเปล่าที่จะให้รู้สึกรัก ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา อยู่ด้วยกันได้เพราะอะไร ยิ่งมีลูกด้วยกันแล้วไม่มีความผูกพันกันเลยหรือ ลองค้นหาดูให้ดีก่อนนะ คุณเข้าใจกันดีไหม ไว้วางใจกัน เป็นเพื่อนคู่คิด ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันได้ไหม ให้เกียรติกันไหม สิ่งเหล่านี้ต่างหากเป็นปัจจัยสำคัญของชีวิตคู่ ลองทำใจให้สบายๆ อย่ากดดันตัวเองมากนัก ถ้าลูกโตแล้วก็ลองหาอะไรอย่างอื่นทำก็ดีนะคะ จะได้ไม่เหงา และเป็นการเปิดสังคมตัวเองให้กว้างจะได้โฟกัสความสนใจไปที่เรื่องอื่นบ้าง จากคุณ : ร้อยดอกไม้ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 23:56:01

ความคิดเห็นที่ 15 เข้ามาเน้นและย้ำด้วยคนค่ะว่า สงสารลูก เราก็หนึ่งที่ทนเพราะลูก ลูกมีสุขเราก็สุขยิ่งกว่า ลูกมีทุกข์นี้ทนไม่ได้ จริงๆค่ะ จากคุณ : yarat เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 55 23:59:21