ความคิดเห็นที่ 1 บอกไปตามตรงว่าไม่อยากทำ  ดูว่าคุณพ่อจะว่ายังไง อธิบายว่าทำงานอะไรก็เหมือนกัน งานที่คุณว่า  ดูดูแล้วค่อนข้างจำเจ ไม่ค่อยจะมีเวลาไปไหน ต้องอยู่กับที่ ไม่ทราบคุณแต่งงานหรือยัง ถ้ายังรีบหาแฟนแต่งซะ  แล้วให้แฟนคุณไปทำงานนั้นแทน แล้งตุณจะได้แยกไปทำขนมฮะ เป็นผมนะ ผมไม่เอาอ่ะ งานที่ฝืนใจไม่ทำ ชอบอะไรก็จะทำอย่างนั้น  เป็นคนหัวเถิก เอ๊ย หัวดื้ออ่ะ จากคุณ : LODI เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 17:37:24

ความคิดเห็นที่ 2 บอกคุณพ่อไปตามตรงเลย  ถ้าไม่อยากให้ท่านเสียใจ คุณก็ทำที่เดิมต่อไปฮะ จากคุณ : LODI เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 17:38:08

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าปัญหามันอยู่ที่เสียงดัง ท่านก็น่าจะทำห้องทำงานเป็นกระจก ติดแอร์ กันเสียงจากด้านนอก ในมุม ที่ห่างจากแหล่งกำเนิดเสียง ก็น่าจะลดปัญหาเสียงได้บ้างนะครับ หรือ หาลูกเขยมาให้พ่อ แล้วบังคับสามีของท่านหรือลูกเขยของพ่อ ให้ดูแลกิจการช่วยพ่อเพื่อสืบต่อกิจการไป คุณก็ ค่อยๆขยับขยายไปทำกิจการเล็กๆที่คุณชอบ (ลองหาๆในห้องนี้ คนโสดก็เยอะนะครับ ส่วนดีหรือไม่ดี ผมไม่ทราบครับ) ส่วนเรื่องปัญหาว่าไม่พบปะผู้คน ไม่มีสังคมเลย ก็ลองเปิดใจ วิ่งเข้าหาสังคม เช่นสโมสร ชมรม กลุ่มต่างๆ ที่ท่านสนใจทำ ยกตัวอยางเช่น สโมสรโรตารี ในท้องถิ่นท่านหรือใกล้เคียง สโมสรไลอ้อน หอการค้า ชมรมคนสวยที่ยังไม่มีแฟน ชมรมคนสวยใจดี ชมรมจักรยาน ชมรมกอล์ฟ กลุ่มในท้องถิ่นที่ทำเพื่อสังคม กลุ่มดูนก ตกปลา เพื่อนเรือใบ เพื่อนเล่นกีฬาที่ท่านชอบ เยอะครับกับงานสังคม หรือถ้าแถวบ้านท่านไม่มีกลุ่ม ชมรม สมาคม ต่างๆเหล่านี้ ท่านก็ตั้งชมรมอะไรขึ้นมาสักอย่างแล้วตังตัวเองเป็นประธาน แล้วค่อยๆหาสมาชิก เข้ามา ก็เป็นการเข้าสังคมแล้วนะครับ ผมว่าเสียงดังจากงานที่ทำ กับการเข้าสังคม ...อีกไม่นาน คุณอาจอยากอยู่ในที่เสียงดังแต่ในใจคุณเงียบสงบ ณ ที่ทำงานของคุณ  มากกว่าออกไปเจอผู้คนมากหน้าหลายตาในสังคมที่เหมือนจะหลากหลาย แต่ก็จะทำให้เสียงของหัวใจคุณเต้นดังมาก จนไม่อยากเข้าสังคมก็ได้นะครับ แล้วสักวันคุณจะรู้สึก เหงาใจท่ามกลางผู้คนเป็นร้อย แต่อุ่นใจแค่มีใครสักคนเคียงข้าง ปล.เอ่อ  ขอเตือนด้วยความเกรงใจครับ เรื่องแค่นี้ไม่ใช่ปัญหาชีวิตเลยนะครับ จากคุณ : Nolimitniramit เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 17:58:18

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนจบมหาลัย เมื่อ 25 ปีก่อน พ่ออยากมากที่จะให้ผมรับราชการ แต่ไม่เอาผมยืนกราน ว่าจะต้องทำในสิ่งที่เรารักเท่านั้น พ่อก็เสียใจแต่พอเห็นเราทำได้ อยู่ได้ดีก็อวยพร คุณต้องบอกตรงๆ แล้วก็เอาเงินของคุณลงทุนเอง ทำให้เค้าเห็นว่าเราทำได้ ทำไมไม่ขอเค้าทำครึ่งวันเช้าที่ทำงานพ่อ ตอนบ่ายๆก็ไปทำสิ่งที่ตัวเองรัก พบกันครึ่งทางก่อนครับ เป็นการฝึกฝีมือคุณไปในตัว บางที่ไอ้ที่เรารักและฝัน มันไม่ง่่ายอย่างที่คิดหรอกครับ เอาใจช่วยและขอให้โชคดีครับ จากคุณ : mgat เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 18:03:11

ความคิดเห็นที่ 5 คุณโชคดีจังที่มีธุรกิจครอบครัว จากคุณ : sexythaiweb เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 18:11:29 A:182.232.239.103 X: TicketID:358210

ความคิดเห็นที่ 6 คุณโชคดีครับ มีพ่อ-แม่ ปูรากฐานไว้ให้แล้ว อย่างน้อยต้นทุนก็สูงกว่าคนอื่นที่ไม่มีอะไรเลย จากคุณ : moovit เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 18:56:41

ความคิดเห็นที่ 7 แล้ว คุณจะเอาเงินจากไหนไปเปิดร้านเค้กครับ จากคุณ : Ice-man เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 19:03:57

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าให้ทำต่อก็จะเอาช่างมาเป็นผัว จากคุณ : ชอบเลี้ยงปลา เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 19:32:47

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้าตัดสินใจแล้ว ก็ดูจังหวะ บอกตรงๆ ตอนท่านอารมณ์ดีๆ โดยให้ค่อยๆคิดหาเหตุผล ก่อนที่จะไปบอกท่าน หาพวกได้ยิ่งดี เช่นคุณแม่ไง แต่ถ้าคิดว่าตัวเองยังไม่ตัดสินใจดีพอ ก็ถามตัวเองว่าอยากได้อะไรในอนาคต คนที่อยากได้เงิน จะบอกว่า ทำธุรกิจดีกว่า คนที่อยากได้ความสบาย จะบอกว่า เป็นพนักงานออฟฟิส หรอว่า รับราชการดีกว่า แต่ก็อย่าลืมว่า เลือกทางไหน มันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ประกบไปด้วยเสมอนะครับ ส่วนใหญ่เวลาแนะน้องๆ ผมจะถามว่า อยากมีรายได้เดือนนึงเท่าไร ก็คิดเอาเอง ตามสิ่งที่เลือก เพียงแต่ว่า สิ่งที่เลือก เราต้องไม่เกลียด ถ้าเงินทองยังไม่มี หรือว่า ยังขาด ผมไม่เคยแนะนำให้ทำสิ่งที่รักก่อนครับ อันนี้จากชีวิตจริง ไม่งั้นจะมีคำว่า อดทน อยู่ในสุภาษิตเต็มไปหมด เหรอครับ คำว่า อดทน ในภาษาจีนนั้น มันคือตัวอักษร 2 ตัวประกอบกัน คือ 1.ตัวอักษรที่แปลว่ามีด แต่มีขีดเพิ่มอีก 1 ขีด ผมแปลเป็นมีดมีเลือดเปื้อนที่ใบมีด : ) 2.ตัวอักษรคำว่า ใจ ตัวอักษรคำว่า มีด วางอยู่บนตัวอักษรคำว่าใจ คำว่าอดทน คือ ต้องทนได้ แม้ว่ามีดวางอยู่บนใจ นั่นคือ อดทน ครับ คนที่ประสพความสำเร็จ ส่วนใหญ่จะต้องมีคำว่าอดทนเสมอ มีน้อยคนที่เทวดาเล่นกล ส่งรางวัลมาให้ มีหลายคนที่เลือกทำสิ่งที่รัก พอมีปัญหาเรื่องรายได้น้อย ก็บ่น อย่างนี้ไม่ไหว เพราะวามันชดเชยกันไปในตัวอยู่แล้ว ตั้งแต่ตอนเลือก มีบางคนเลือกสิ่งที่ทำเงิน ก็อาจจะมีปัญหาทางอื่น เช่น ไม่มีเวลา ไม่มีเพื่อน ก็บ่น อย่างนี้ไม่ไหว เพราะวามันชดเชยกันไปในตัวอยู่แล้ว ตั้งแต่ตอนเลือก ส่วนคนที่โชคดี ทำสิ่งที่รักได้ พร้อมกับมีเงินมากพอ มีกี่คนเชียว ดังนั้น จขกท ลองชั่งแล้วใช่รึป่าวครับ ว่า เมื่อเลือกอะไร จะได้สิ่งนั้น และสิ่งที่ต้องการนั้น เราไม่เปลี่ยนใจภายหลัง ถ้าแน่ใจ ก็ทำตามที่เลือกครับ แต่ถ้าไม่แน่ใจ ลองถามคนที่อายุ 40-50 หลายๆ คนครับ แล้วถามเค้าด้วยว่า เพราะอะไร คำตอบน่าจะมีหลายแนว แต่ว่า แต่ละแนวจะมาจากประสบการณ์ชีวิตนะครับ น่าจะเก็บเกี่ยวได้จากตรงทีว่านะครับ แต่ถ้าถามเพื่อนต้องการคนมาสนับสนุนนั้น ก็ไม่จำเป็นต้องถามครับ เพระว่า อย่างนั้นคือ จขกท ปักธง แล้ว แฟนเพื่อนผม ตอนนี้ อายุ ยังไม่ถึง 40 มีเงินเก็บจากการทำงาน เกิน 20 ล้าน แล้ว เห็นว่าอีกไม่นาน คงออกจากงานกินแต่ดอก : ) ก็เลือกชีวิตแบบพอเพียง หาความสุขในชีวิตไปเรื่อยๆ เพื่อนอีกคน ออกจากงานตอนอายุ 40++ มี 20 ล้าน ก็ออกมากินดอก + ลงทุนบ้าง ทางที่ดิน อสังหา ก็เลือกความพอเพียงเหมือนกัน คือ หามากไป ลูกๆคงได้ถลุงกันมันส์มือ ก็ว่ากันไปครับ ตามแต่เลือกครับ ว่าแต่ จขกท ได้ถามตัวเองรึป่าวว่า เป็นคนเอาแต่ใจ รึป่าว ไม่ได้แซวนะครับ ถามจริงๆ ไม่ต้องมาตอบในเวบครับ ให้ตอบตัว จขกท เอง ก็พอนะ จากคุณ : คนทำงาน เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 19:33:35 A:27.130.197.132 X: TicketID:236667

ความคิดเห็นที่ 10 คนทำธุรกิจที่บ้าน เพื่อนจะน้อย อันนี้ จริงนะครับ ลองหาทางออกดูสิครับ จากคุณ : คนทำงาน เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 19:34:44 A:27.130.197.132 X: TicketID:236667

ความคิดเห็นที่ 11 อีกอย่าง จขกท มีน้องรึป่าวครับ ถ้ามี ให้น้องมาทำแทนได้ครับ แต่ว่า...... สำคัญมากๆ คือ.... ถ้าน้องมาทำต่อแล้ว ทุกอย่างไปได้ดี ส่วน จขกท ออกไปข้างนอก แล้วทำไม่สำเร็จ จขกท เกิดเปลี่ยนใจ ขอกลับมาทำที่เดิม คิดจะกลับมาทำที่บ้านต่อ เหมือนของตาย อะไรอย่างนั้น เรื่องแบบนี้ ปัญหาจะตามมามากมายครับ เหมือนกับ อยากไปก็ไป อยากมาก็มา เหมือนคนเอาแต่ใจ สิ่งที่พูดนี้ ส่วนใหญ่ ทำให้คนที่เกี่ยวข้อง รับไม่ได้นะครับ อยากบอกว่า โลกใบนี้ ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบหรอกครับ ยิ่งใจเราแล้ว พอยังไม่ได้....จะกระตือรือล้น เพื่อให้ได้มันมา พอได้แล้ว ดีใจซักพัก ก็เบื่อ...... ปัญหาใหม่ หรือ ความต้องการใหม่ ก็จะมาอีก .....แค่เราควบคุมจิตใจเรา ให้มีความพอดี ทุกอย่างก็จะดีครับ ลองหาหนังสือ สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจ มาอ่านสิครับ จากคุณ : คนทำงาน เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 19:42:42 A:27.130.197.132 X: TicketID:236667

ความคิดเห็นที่ 12 แบ่งเวลาทั้งช่วยงานที่บ้านและทำสิ่งที่ต้องการ ดีมัยคะ บางครั้งโลกแห่งความจริงกับความฝันเดินสวนทางกันคะ แต่เอาใจช่วยนะคะ ค่อยๆปูทางพอแข็งแรงแล้วก็เดินสบายแล้วคะ จากคุณ : milly เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 20:42:42

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณทุกคำแนะนำค่ะ ดิฉันมีน้องสาวกับน้องชายค่ะพอเค้าเรียนจบเค้าก็ไปทำงานที่เค้าชอบปล่อยให้เราต้องทำอยู่คนเดียวแต่แปลกใจว่าทำไมพ่อไม่บอกให้น้องมาช่วยบ้างกลับปล่อยให้น้องได้ไปทำสิ่งที่เค้าอยากทำ ทำให้ฉันรู้สึกน้อยใจว่าทำไมต้องเป็นฉันด้วยทั้งๆๆที่พ่อก็รู้ว่าเราไม่ได้อยากทำงานนี้ เรามาทำงานก็เหมือนมานั่งเฉยๆๆไม่ได้ทำไรมากเหมือนมานั่งให้เค้าเห็นหน้า ไม่เข้าใจจริงๆๆว่าทำไมต้องเป็นเราด้วย T_____T จากคุณ : SisTA เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 22:40:25 A:125.26.250.197 X: TicketID:364711

ความคิดเห็นที่ 14 คุณพ่อคงมองเห็นอะไรในตัวคุณมั้งครับ ถึงเลือกให้ดูแลกิจการ เข้าใจว่าคุณเป็นผู้หญิง คงไม่ชอบ งานประเภทแบบนี้ ลองคิดในทางกลับกัน ผม หรือ คนอื่น ๆ ที่ ทางบ้าน ไม่มีธุรกิจเลย เรียนจบมาแบบยากจน ไม่มีมือถือ ไม่มีรถยนต์ ค่าขนม สมัย ประถม ได้วัน ละ บาท มัธยม 10 กว่าบาท มหาลัย 100 กว่าบาท แต่ต้องเหลือนะครับ คือประหยัด จบมาทำงาน เป็นลูกจ้าง เงินเดือน ไม่ถึงหมื่น กว่าจะเงินเดือน ขึ้น ก็ยาก ลำบากนัก ต้องเหนื่อยต่อการ เป็น ลูกจ้าง ทนต่อ เพื่อนร่วมงาน ต่าง ๆ และเงินที่คิดจะเปิดร้าน อะไรต่าง ๆ  แฟรนไชส์    ร้านกาแฟ เบเกอรี่ ไม่มีครับ ทำงาน ค่าเดินทาง ค่าอาหาร ส่งเงินทางบ้าน แทบไม่เหลือเก็บ ผมเห็น เพื่อนรุ่นเดียวกัน ที่บ้าน มีธุรกิจครอบครัว ไม่ได้แบบ หาเช้ากินค่ำ ตอนเรียน ก็สามารถ เสียแป๊ะเจี๊ยะ เรียนใน โรงเรียน ประถม มัธยม ชื่อดัง ได้ มีรถ ไปรับไปส่ง จบมา เตรียมเป็นเถ้าแก่น้อย อยู่แล้ว จะมีอะไรดีกว่านี้อีกครับ ส่วนปัจจุบันผม หลุดออกจาก มนุษย์เงินเดือนด้วยความลำบากยิ่ง จากคุณ : Gundum GX เขียนเมื่อ : 26 มิ.ย. 55 23:26:27

ความคิดเห็นที่ 15 คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า จขกท.เคยเป็นลูกจ้างมั้ยครับ ลูกจ้างนี่เหมือนขายวิญญาณให้นายจ้างนี่แหละครับ เวลากว่าครึ่งชีวิตต้องหมดไปเพื่อแลกกับเงินเดือนเท่าอึมด จากคุณ : ปึงเจ็กตี่ เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 12:58:48

ความคิดเห็นที่ 16 อยากให้ครอบครัวมีธุรกิจบ้างจังจะได้เอาความรู้ความสามารถมาพัฒนาต่อยอดธุรกิจครอบครัว แล้วขยายไปทําอย่างอื่นที่ใจรักอยากทําต่อไป ทําอะไรที่ไหนก็มีอุปสรรคทั้งนั้นขึ้นอยู่กับตัวเราว่าจะก้าวข้ามมันไปอย่างไร จากคุณ : เขียนบน iPhone (BigFashionBuyer) เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 16:39:48

ความคิดเห็นที่ 17 อยากจะบอก จขกท ว่า หัวอกเดียวกันเลย จบมาเราก็ทำงานที่บ้านมาตลอดเลย ไม่เคยไปทำงานที่ไหนเหมือนคนอื่นๆ งานที่ทำอยู่ทำให้เราไม่เดือดร้อน แต่ก็ไม่ชอบทำ แต่ต้องทำ แต่ก็อย่างที่ความเห็นข้างบนบอก ความฝันกับความจริงมันอาจจะสวนทางกัน ซึ่งเราก็กลัวตรงนี้แหละ อยากทำตามฝัน แต่ก็กลัวไม่มีกิน เข้ามาเป็นกำลังใจให้แล้วกันน่ะ อย่างน้อยอย่าละทิ้งความฝันตัวเอง สักวัน...ขอให้เชื่อว่าสักวันมันจะต้องเป็นจริง เตือนตัวเองเอาไว้เรื่อยๆน่ะ ชีวิตเราบางครั้ง สักครั้งก็อยากทำในสิ่งที่เรารักบ้าง โดยไม่ต้องคิดถึงเรื่องเงิน สู้ๆน่ะ...สู้ๆ จากคุณ : msmummie เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 55 21:54:35

ความคิดเห็นที่ 18 งั้นก็ต้องคิดสิคะ ว่าทำยังไงถึงจะสานงานพ่อต่อ ปรับปรุงงาน โดยที่ไม่ต้องนั่งเป็นหุ่นทุกวัน. เราก็เหมือนจขกท.หน้างานที่จขกท.เล่ามา เราก็เจอค่ะบ้านเราก็เป็น ก็จับแก้ไขไป(ที่บ้านตอนที่ยังไม่ได้ปรับปรุงแก้ไข บริเวณตัดเหล็กเชื่อมเหล็กหนวกหูเข้าใจจขกท.เลยล่ะ) อยากได้ทางเดินชีวิตอย่างที่ตนเองเลือกก็ต้องพยายามค่ะ. ลองคุยกับเพื่อนที่มีอาชีพใกล้เคียงกัน หรืออาชีพเดียวกันสิคะ หลายๆที่ก็เป็นผู้หญิงจัดการและร้อยทั้งร้อยที่เราคุย ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากอยู่กับเหล็กค่ะ แต่บางคนเปิดร้านนู่นนี่คู่กันด้วยได้ พูดกับพ่อยังไง คุณต้องตอบคุณพ่อคุณให้ได้ก่อน ว่าถ้าคุณไม่ดู แล้วกิจการที่ว่าน่ะ ใครดูแล แต่ส่วนใหญ่คำตอบมันมีค่ะ คือหาคนมาทำแทน พี่น้อง สามี หรือไม่ก็ต้องทำทั้ง 2 อย่างให้ได้ แต่อย่างที่ข้างบนบอกจริงๆ ถ้ามีคนมาทำแทนแล้ว ต้องให้เค้าไป แต่ถ้าเปิดเบเกอรี่แล้ว มันอยู่ดี อยู่รอด และทำให้จขกท. อยู่สบายกินดีอยู่ดี เผลอๆวันนั้นกิจการพ่ออาจจะขายทิ้งก็ได้ เพื่อนเราบางคนประสบความสำเร็จกับกิจการตนเองแล้ว พ่อแม่จะยอมฟังลูกนะ ลูกมั่นคง เลี้ยงตนเองได้ พ่อแม่ทั้งโลกหวังเรื่องนี้แหละค่ะ แต่เราว่าถ้าไม่มีคนดูแลกิจการของบ้านซึ่งมั่นคงแล้ว และดุ่มๆไปเปิดเบเกอรี่เลย เราเป็นพ่อเราก็ไม่ยอมค่ะ ไม่มีอะไรการันตีว่าลูกจะเปิดเบเกอรี่รอด หรือร้านเบเกอรี่จะมั่งคง หรือจะแค่ทำเล่นๆและไม่อยากช่วยงานที่บ้านแล้ว จากคุณ : Shiki neko เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 00:36:49 A:118.173.14.51 X: TicketID:351705

ความคิดเห็นที่ 19 เราว่าคุณโชคดีมากกว่ามนุษย์เงินเดือนอย่างเรานะค่ะ คุณไม่ต้องเริ่ม เพียงแค่พัฒนา ให้ดีขึ้นกว่ารุ่นพ่อเท่านั้นเอง ลองปรับปรุงส่วนเสียที่มีอยู่ เพื่ออนาคตของตัวคุณเองนะค่ะ เพราะพ่อ คงไม่อยากให้สิ่งที่เค้าสร้างมาทั้งชีวิต จบเพียงแค่รุ่นเค้าค่ะ ขอให้เลือกทางที่ถูกนะค่ะ จากคุณ : jabj เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 11:52:10