ความคิดเห็นที่ 1 เข้าใจว่า จขกท คงยังโสด.... คงต้องลองแต่งงานดูครับ เพราะจะเป็นชีวิตคู่ฮะ ไม่ใช่คนเดียวเหมือนเมื่อก่อน จะทำอะไรก็คิดเป็น ดับเบิ้ล เผื่อคนอื่นด้วย เพราะมีคนมาอยู่ร่วมกับเราง่ะ และ หลังจากแต่งงานไปได้สักพักใหญ่ ๆ  คุณก็จะค้นพบว่า  " นรกมีจริงฮะ" จากคุณ : LODI เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 17:59:16

ความคิดเห็นที่ 2 ด้านความคิดเชิงตรรกะ - ตั้งแต่วันที่ผมได้อ่าน "ทอถักจักรวาล" ของไบอัน กรีน และ "จักรวาลในเปลือกนัท" ของสตีเฟน ฮอว์คิง ครับ ด้านสุขภาพและโภชนาการ - ตั้งแต่เริ่มเล่นฟิตเนสและได้อ่านหนังสือ "หล่อล่ำคุณทำได้" ของพี่ปราบครับ ด้านการเงินการลงทุน - ตั้งแต่เริ่มลงทุนในตราสารทุนและได้รู้จักสนามแข่งหนู และ e s b i ครับ ด้านสุนทรียภาพในชีวิต - ก็ยูทูป เกมส์ เพลง หนัง สื่อบันเทิงต่างๆ น้องแมว ท่องเที่ยว ฯลฯ ด้านแรงบันดาลใจ - เรื่องเล่าชีวิตรันทดในห้องศาลาฯนี่แหละ --------------- ชีวิตที่เลือกเดิน รวมๆแล้วคงเป็นเพลงนี่ได้มั้ง? ที่เลวร้ายสุดคงจะเป็นขาดทุน 3 แสนบาท ใน 2 ชั่วโมงเมื่อต้นปี 55 มั้งครับ หรืออดข้าว 1 วันครึ่งกินแต่น้ำอย่างเดียวสมัยเป็นนศ.จนๆ ดีล่ะ? ขอบคุณสิ่งแวดล้อมแสนโหดร้ายที่ผ่านมา..ขอบคุณจริงๆ . แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 55 18:26:29 จากคุณ : รักแมวเหมียวมาก เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 18:11:06

ความคิดเห็นที่ 3 คลิปนี้ผมดูตอนอ่านหนังสือสอบบรรจุข้าราชการของ ก.พ. เมื่อปี 54 ครับ ดูไปร้องไห้ไป อ่านหนังสือไป (ชีวิตคนที่เริ่มจากติดลบ ตอนนั้นหวังแค่ให้มีเงินซื้อข้าวกินครับ) เพราะที่บ้านไม่มีอะไรเลยจริงๆ บางวันอดข้าวอ่านหนังสือไม่มีสมาธิเลยครับ แต่ไม่ยอมทำงานเพราะกลัวอ่านน้อยแล้วจะสอบสู้คู่แข่งไม่ได้ อาศัยเก็บผักบุ้ง ดักเบ็ดปลาแถวบ้านกิน (ตจว.) อ่านหนังสือทั้งวัน ตั้งแต่ตี5 พัก11โมง อ่านอีกทีบ่าย2 พัก 6โมงเย็น ทุกวันจนถึงวันสอบ . แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 55 18:21:22 จากคุณ : รักแมวเหมียวมาก เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 18:20:47

ความคิดเห็นที่ 4 ส่วนคลิปนี้ผมดูก่อนเข้าห้องสอบ (โน๊ตบุคเพื่อนที่ไปส่งสอบ+เฝ้าของให้นอกห้องสอบที่อิมแพ็ค) ตามด้วยโด๊บกระทิงแดง 2 ขวด -*- แล้วก็เดินถือดินสอ 2 บี กับปากกา 1 แท่งเดินดุ่มๆ เข้าห้องสอบ.. แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 55 18:25:02 จากคุณ : รักแมวเหมียวมาก เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 18:24:15

ความคิดเห็นที่ 5 ผมไม่รู้นะว่า จขกท. อยากได้แรงบันดาลใจด้านไหน? แบบไหน? แต่ที่แน่ๆต้องมีเป้าหมายก่อนครับ จากคุณ : รักแมวเหมียวมาก เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 18:35:11

ความคิดเห็นที่ 6 หาเมียด่วน เอาสวยๆนะ กลางคืนเพลียหลับเนี่ยนอน 555 จากคุณ : Mr.Feynman เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 19:00:42

ความคิดเห็นที่ 7 ยิ่ง.. "ลดความคาดหวัง" ได้มากเท่าไหร่ ก็เท่ากับ.. "พลังใจเพิ่มขึ้น" มากเท่านั้นครับ.. จากคุณ : เป็ดเสรี เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 19:44:39

ความคิดเห็นที่ 8 @รักแมวเหมียวมาก ทุกวันนี้บรรจุยังคะ นับถือในการอ่านหนังสือของคุณเรามีเวลาอ่านแต่ดันไม่ใส่ใจอ่าน จากคุณ : มะเขือเทศปั่นใส่ข้าวโอ๊ต เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 19:45:43

ความคิดเห็นที่ 9 ก่อนที่จะหาแรงบันดาลใจ จขกท.ต้องหาเป้าหมายในชีวิตตัวเองให้เจอก่อนครับ เมื่อมีเป้าหมายที่แน่นอนแล้ว หนทางและแรงบันดาลใจก็ตามมาเอง จากคุณ : บันทึก..การเดินทาง เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 20:34:28

ความคิดเห็นที่ 10 ผมเคยเป็นเเบบเจ้าของกระทู้ไม่มีไฟในการทำอะไรเลย. ไปเรื่อยๆๆผมมีฝาเเฝดทั้งเก่งฉลาด.  ทุกคนเรียกเขาว่ารถไฟฟ้า หรือลิพฟ์ เรียกผมว่ารถไฟ. หรือบันไดลิง ผมโดนเปรียบเทียบมาตลอดเกือบทั้งชีวิต. เเต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปหลังจากปริญญาตรี.  ตอนเอ็นทรานซแฝดน้องผมติดโควต้า. ผมติดเเบบฉิวเฉียดเรียนได้เรียนไปเรื่อยๆ แฝดน้องผมเป็นนักกีฬาชั้นดีของประเทศ. เเต่ผมเล่นเอามันทุกวัน. จนวันหนึ่งผมได้รับเลือกให้เป็นตัวเเทนคณะ. ผมทำได้ดีเเละรู้สึกว่าผมทำได้ๆๆ. ตอนเรียนผมโชคดีที่ได้อาจารย์ที่ปรึกษาที่อายุไม่มาก ท่านให้คำปรึกษาให้ชีวิตใหม่กับผม.   ท่านให้ผมลองทำวิจัยเรื่องหนึ่งไว้ใจให้ผมทำงานสำคัญผมเรียนดีขึ้น.  ผมเริ่มรู้สึกอีกครั้งผมทำได้ๆๆ.  ผมไปสอบราชการทุกที่ ผมสอบผ่านในขณะน้องที่เก่งของผมไม่ผ่าน. ผมทำได้. ผมเปลี่ยนความคิดที่ทำไม่ได้ให้ทำได้.   เพราะผมอยากให้ทางบ้านเห็นว่า. ผมไม่ใช่เเค่รถไฟเเต่ตอนนี้ผมจะเป็นชินคังเซน ให้ทุกคนดู.   ตอนนี้ผมเรียปริญญาเอก เเละทำงานไปด้วยในตำเเหน่งที่ดี.  ผมระลึกว่าผม ทำเพื่อเเม่พ่อ เเละตัวผมเองเสมอ ทุกขั้นตอนของผม ผมมีเเรงบันดาลใจเรื่องธรรมะ คือผมจะไม่ทำสิ่งที่ผิด.  นี่คือสิ่งที่ผมอยากเล่าคับ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 55 20:56:24 จากคุณ : กรรมดี เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 20:54:50

ความคิดเห็นที่ 11 ถ้าหาแรงบันดาลใจไม่เจอ ก็ใช้แรงกดดัน ก็ได้นะ เพราะแรงกระตุ้นมันจะสูงกว่า จากคุณ : ..ฟ้าใส.. เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 20:57:51

ความคิดเห็นที่ 12 หาหนังแฝงปรัชญา คาคำคมในหนัง ดูอาจไม่มีอะไรแต่มันสุดยอด ยกตัวอย่างที่จำได้นะ สู้จนกว่าแกะจะกลายเป็นราชสีย์ - โรบินฮูด 2009 สู้เพื่อมารดาผู้ให้กำเนิดเรา สู้เพื่อผองมิตรของเรา สู้เพื่ออนาคตของลูกหลานเรา สู้เพื่อให้โลกจารึกชื่อของเรา สู้เพื่อความเป็นอมตะ....... เทพเจ้าธนูอมตะ 2011 คำปฏิญาณที่คุณจะให้ต่อไปนี้ จะต้องผ่านการไตร่ตรองและจิตอันตั้งมั่น รักนี้จะต้องไม่แปรเปลี่ยนแม้เผชิญความทุกข์ยาก สิ่งเดียวที่ล้มล้างพันธะนี้ได้คือความตาย....MIB3 เยอะแยะ เห็นไหมสิ่งรอบข้างเรามีแรงบันดาลใจ อยู่ที่เราจะเปิดใจหรือเปล่า หนังสือดีๆรอคุณอยู่ เข้าไปบ้างเปล่าร้านหนังสือ บางที คำบางคำ ประโยคบางประโยค อาจเปลี่ยน ความคิดคุณได้ จากคุณ : จิลาร์ดิโน่11 เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 21:40:24

ความคิดเห็นที่ 13 การที่จะอยู่เพื่อใครสักคน จากคุณ : คิดถึงเธอ ตลอด ตลอด เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 21:46:47

ความคิดเห็นที่ 14 ^^^^^เห็นด้วยกับคหข้างบนครับ จากคุณ : nitto เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 22:08:59

ความคิดเห็นที่ 15 ตาม คห บนๆครับ ควรจะมีเป้าหมายก่อน อยากมีอะไร อยากเป็นอะไร แล้วก็พยายามนึกถึงมันบ่อยๆ ให้มันคอยกระตุ้นจิตใจเรา มากขึ้น มากขึ้น..... ไม่ช้าขามันจะก้าวเดินไปเอง จากคุณ : head of a nail (headofanail) เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 55 23:11:36

ความคิดเห็นที่ 16 มาเพิ่มหน่อยครับ เป้าหมาย จะกำหนดวิธีการ และเมื่อดำเนินการ  อาจได้พบกับอุปสรรค ที่เหลือ ต้องก้าวเข้าไปหาเองแล้วมังครับ บอกไม่ได้  แม่ไม่ให้บอก จากคุณ : tig-tog เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 08:39:08

ความคิดเห็นที่ 17 กิเลส ค่ะ จากคุณ : ม่องเท่ง เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 08:47:25

ความคิดเห็นที่ 18 แต่ก่อนตอนเรียนเราเป็นคนเครียดมาก ทุกอย่างต้อง Perfect ยิ่งเรื่องการเรียน การงานนี่ทุ่มเทมาก คนคนที่คบด้วยเครียดไปด้วย เรียนจบมาก็เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ได้ทำงานก่อนเพื่อน แต่วันนึงก็โลกของเราก็ล่มสลาย แฟนเราไปมีคนอื่น เรารู้เราก็เสียใจมาก กลายเป็นโรคซึมเศร้า แล้วก็หลอกตัวเองว่าไม่เป็นไร แล้วก็จิตหลอน เห็นคนพูดด้วย สื่อสารกับพระเจ้าได้ เข้าๆ ออกๆ โรงบาล ปีนึงผ่านไปนึกว่าจะดีขึ้น ย่ามใจ อาการเป็นหนักกว่าเดิม คราวนี้เป็น bipolar คิดว่าตัวเองบรรลุธรรม ออกไปธุดงธ์ไม่ยอมกลับบ้าน ที่บ้านจับมัดส่งเข้าสมเด็จเจ้าพระยา เข้าไปก็โดนจับมัด ฉีดยา ถูกช็อตไฟฟ้า ออกมาจากโรงบาล ทำอะไรก็ไม่ได้ อ่านหนังสือไม่ได้ ดูทีวีไม่ได้ เรื่องทำงานไม่ต้องพูดถึง ลืมหมดทุกอย่าง แล้วแม่ก็ยังซ้ำเติมโดยการบอกว่า นึกว่าเรียนจบมาแล้วจะดี พึ่งได้ กลับต้องมานอนโรงบาล จนตอนนี้อาการเราเข้าที่เกือบทุกอย่างแล้ว แต่ยังต้องกินยาทุกวัน เรามองย้อนกลับไป เราเห็นอะไรรู้ไหม เราเห็นว่าตัวเองอ่อนแอ เราตัวเองไปยึดติดกับคนคนเดียว เราเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย เห็นคนอื่นได้ดีกว่า เราก็อิจฉา ตั้งแต่เราเข้าโรงบาลจนออกมา เราพยายามมองโลกในแง่ดี เรายิ้มให้กับเช้าที่ฝนไม่ตก เราออกไปใส่บาตร ทั้งๆ ที่แต่ก่อนเราดูถูกพระว่ามาขออาหารด้วยซ้ำ เราเริ่มออกกำลังกาย ควบคุมอาหาร เพราะยาที่เรากินมันทำให้อ้วน เราไม่ได้หุ่นสวยเหมือนเดิมแล้ว แต่เราก็ยังหาเสื้อผ้าสวยๆใส่ ซื้อตุ้มหูที่เราชอบ แฟนเราก็ไม่มี แต่ก็ไม่ได้คิดว่าการอยู่คนเดียวเป็นเรื่องที่เลวร้าย ยังไง เราก็ยังมีพ่อ แม่ อา อาม่า มีแต่คนรักเราทั้งนั้น เราเลิกเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น อาจมีบ้างบางอารมณ์ แต่เราก็ถือว่าคนอื่น เค้าไม่ได้มาอยู่ในสถานะเดียวกันกับเรา เทียบกันไม่ได้หรอก ลองเริ่มคิดในแง่บวกดูนะคะ แล้วโลกนี้จะสดใสมากขึ้น เริ่มจากตื่นตอนเช้ามาใส่บาตรก็ได้ค่ะ จากคุณ : ร่มแห่งความหวัง เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 55 18:26:26

ความคิดเห็นที่ 19 เราจำคำพ่ออยู่เสมอในการใช้ชีวิต ว่า คนเราเกิดมา ต้องเลือก ที่จะอยู่และตายอย่างคนธรรมดา หรืออยู่และตายแบบคนพิเศษ พ่อแม่เราเลือกอย่างแรก เป็นคนธรรมดา ใช้ชีวิตธรรมดา  เราเลือกอย่างหลัง เราอยากตายแบบมีคนจดจำด้านดีดีของเราไว้ เราเคยคิดไว้ว่า เราอยากมีเงินเยอะๆ ที่จะสามารถเอามาพัฒนาบ้านเกิดเราได้ ช่วยให้ชาวนาชาวสวนมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เราอยากเกิดมาเป็นผู้ให้ อยากทำอะไรให้ประเทศชาติ เราชอบศึกษาจากคนที่ประสบความสำเร็จ เราได้เริ่มศึกษาจากอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์  นอกจากเราจะเป็นคนบ้านเกิดเดียวกับแกแล้ว เรายังพบว่าเรามีความคิดเหมือนแกเปี๊ยบ ทั้งๆ ที่ไม่เคยได้รู้เรื่องราวของแกมาก่อน แต่แกทำสำเร็จแล้ว เรายังแค่เริ่มต้น สุดท้าย จงเชื่อว่าคุณทำได้ you are what you think ประโยคนี้เราเคยพูดให้หลายคนคิด ไม่มีใครเชื่อเราเลย  นอกจากคนในครอบครัวเรา ที่เชื่อและประสบความสำเร็จมาหลายครั้งแล้ว มันง่ายมาก แค่ลงมือทำ เท่านั้นเอง จากคุณ : pangzpang เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 55 00:51:51

ความคิดเห็นที่ 20 เปลื่ยนวิถีชีวิตตัวเอง  ไปสังคมหางานอดิเรกทำ อาชีพเสริม เรียนเสริม ทำตัวเองให้เต็ม อย่าให้เวลาผ่านไป เก็บเงินเพื่อตัวเอง คิดโน่นคิดนี่ในอนาคต แพลนของตัวเองไว้ก่อน ถ้ามีคนเข้ามา เมื่อเราเต็มก้อจะมีไรดึงดูให้ไรดีๆเข้ามา ไม่่ใช่รอให้มันมาหาเอง เหมือนคนใส่พระเครื่อง ที่ใส่แล้วรวยมาก ใส่แล้วไม่ทำงาน นอนเฉยๆ จะรวยไหม จากคุณ : จ็อบ (speeddemon204) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 55 00:25:08