ใครควรจะเข้าใจ "เขาหรือเรา"
|
 |
คบกับแฟนมา 4 จะ 5 ปีแล้ว เค้ามีลูกติดมา 1 คน คุยกันไว้ตั้งแต่คบกันว่า พอเขาอายุ 35 ปี
แล้วตอนนั้นยังคบกันอยู่จะแต่งงานกัน และจะมีลูกกับเราให้แม่เราคนหนึ่ง
แต่เราบอกว่า เราอยากมีลูกอายุ 30 ปี (แต่จริงๆ แล้วไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ก็บอกเขาไว้ก่อน)
นิสัยของเขาน่ารัก อยู่ด้วยทำให้มีความสุขหัวเราะได้ตลอด แต่เขาเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง
ชอบเฮฮา กินเบียร์แทบทุกวัน แต่ก็ไม่ได้ไปไหน กินในห้อง
บางทีพอทะเลาะ ส่วนใหญ่ก็ไม่เข้าใจกันเล็กน้อยๆ เช่น เรารู้สึกว่าเค้าชอบสนใจเรื่องคนอื่นมากกว่าตัวเองหรือคนใกล้ตัว
และกินเบียร์บ่อยๆ เราก็มีบ่นมั้ง แต่ไม่ได้ห้าม เพราะว่ายังไงก็อยู่ในห้อง
แค่พูดเพราะไม่อยากให้เขากินเยอะ พูดเพราะเป็นห่วง (ถ้าอยู่ห้องกินวันละ 1-3 ขวด กินคนเดียว)
ก็นั่งคุยกันหลายครั้งอยู่ ว่าถ้าแต่งงานแล้วจะอยู่ด้วยกันได้มั๊ย เพราะรู้สึกว่าคิดต่างกัน
อย่างเขาคิดกินก็กินในบ้าน ไม่ได้ไไปหน ก็อยู่ด้วยกัน แล้วจะให้ทำยังไงให้อีกถึงจะพอใจ เพราะพอเราพูดก็คิดว่าเราห้ามเขา
แต่สำหรับเราแล้วเป็นห่วงเขา กลายเป็นคิดคนละอย่างอีก
พอทะเลาะกัน เขาก็ชอบ 2-3 ครั้งแล้ว ว่าแยกกันอยู่มั๊ย ดูสิจะเป็นไง
จะกลับไปอยู่กับลูก เราก็บอกแล้วเราล่ะ จริงๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่แยกกัน
พูดแบบประมาณว่า ไม่มีใคร มีแต่ลูก แล้วเราล่ะ เราเป็นห่วง ดูแล อยู่ด้วยกัน ไม่มีความหมายเลยเรอะ
พูดแล้วเหมือนเราอิจฉาเด็กเน๊อะ ก็มีบ้างนะ เหมือนน้อยใจมากกว่า อยู่กันทุกวันมีความหมายหรือเปล่า
ตอนนี้เขากู้เงิน ก็เลยบอกไหนกู้แล้วก็กู้ทีเดียวเลยมาแต่งงานเลย
เพราะกู้อันนี้ไม่ต้องมีคนมาค้ำให้วุ่นวาย
(ตอนแรกเราว่าไม่แต่ง เอาแบบผูกข้อไม้ข้อมือ พ่อแม่มาคุยกันรับรู้เล็กๆ ในครอบครัวพอ
แต่เขามีไอเดีย คอนเซ็ปของเขาถ้าจะแต่งงาน และถ้าแต่งก็ไม่มีเงินเก็บ ต้องกู้เงิน)
เมื่อคืนนั่งคุยกัน ก็มีคุยกันเรื่องนี้ เขาบอกว่ายังไม่พร้อม (คุยกันเขา 35 ปี)
(จริงๆ ก็ไม่ไรนะ อยากมีลูกมากกว่า) ที่ทำให้เสียใจมาก
เขาบอกอาจจะไม่มีลูกกับเรา เพราะกลัวไม่รักลูกคนแรก (ลูกคนแรกกับเราก็เข้ากันได้ดี)
และกลัวลูกที่จะมีกับเรา จะลำบาก อยากจะเลี้ยงเอง
แต่เราคิดไม่เหมือนกันอ่ะ คำว่าพร้อมจะพร้อมเมื่อไหร่ เราคิดว่าเราเลี้ยงได้
ถึงเวลานั้นก็ต้องปรับเปลี่ยนการใช้ชีวิต หรือว่าเขากลัวจะลำบาก แต่เราไม่กลัว
และสุดท้ายบอก ถ้าแต่งงานกับเรา อาจจะไม่มีลูกก็ได้ เราว่าเขาไม่คิดถึงใจเราบ้างอ่ะ
เราก็อยากมีลูกเป็นของเรา แต่ไม่ใช่ว่าจะทิ้งลูกติดเขานะ
เขาบอก หรือจะให้เราไปมีคนอื่นก็ได้ เพราะว่าเขาอาจจะไม่ใ้ห้อย่างที่เราอยากได้
พูดงี้ เราโมโหมากเลยอ่ะ แต่เขาก็บอกก็ไม่อยากเลิก
ทำใจไม่ได้ ถ้าเราจะไปมีใครหรือแต่งงานไปอยู่กับคนอื่น (เอาไงฟระเนี้ย)
แต่สุดท้ายก็คุยกันดีๆ อยู่
แต่เราไม่เข้าใจ ว่าเขาไม่เข้าใจเรา หรือเพราะเราไม่เข้าใจเขา!!
ใครเจอปัญหาแบบนี้มั้งค่ะ ปวดหัวววว!!!!
| จากคุณ |
:
สาวหน้าใหญ่กับชายลีโอ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ส.ค. 55 10:50:26
|
|
|
| 
