เริ่มเลยนะคะ คือว่า เรื่องเกิดขึ้นที่บ้านพ่อค่ะ คนที่ทะเลาะด้วยค่ะอาเป็นน้องสาวขอพ่อ เริ่มปัญหาจากทางเข้าบ้านบ้านพ่อและบ้านน้องสาว เป็นที่ผืนเดียวกัน บ้านน้องสาวอยู่หน้าบ้านด้านหลังคือบ้านพ่อ สาวนบ้านอาคือที่ด้านข้างค่ะ บ้านพ่อและน้องสาวดิฉันเข้าออกในทางที่อยู่ในที่อา สมัยย่ายังมีชีวิตอยู่ก็ไม่มีอะไรค่ะ พอย่าเสีย น้องสาวก็เห็นว่าทางเข้าบ้านเป็นดินพอฝนตกก็หล่ม รถติด เข้าออกลำบาก จึงคุยกับพ่อว่าจะขออาเทหินคลุกตรงทางเข้าบ้านจะได้เข้าออกกันสะดวก ณ ตอนนนั้นอาก็ไม่ขัดข้อง น้องสาวจึงจ้างรถมาเทหินคลุก จากนั้นอาก็เิริ่มปลูกต้นไม้เข้ามาจนทางมันเล็กลงมาก รถยนต์ แทบจะเข้าไม่ได้ เพราะเข้าไปก็ไปทับพวกต้นอะไรต่างๆของเค้า เค้าก็จะด่า ขอเรียกว่าด่านะคะ เพราะไอ้เ-ี้ย ชิบ-าย แบบนี้เลย เนื่องจากว่าเค้าจะขุดปลูกกล้วย ปลูกกระชาย หรืออะไรไม่ได้เลย จอบจะไปโดนหิน ซึ่งทางเราเองก็ไม่ได้ตั้งใจให้มันเข้าไปขนาดนั้น แต่รถวิ่งเข้าออกทุกวัน รถยน รถไถ หินมันก็ต้องกระจายเข้าไปบ้าง และอีกอย่างอาก็ปลูกเข้ามาจนทางมันเล็กมาก แต่เค้าจะด่าแบบไม่เอ่ยชื่อ ด่าลอยไปลอยมา ทุกวัน ย้ำว่าทุกวันค่ะ พ่อดิฉันก็เครียดมาก บางครั้งก็จะเอาไม้ไผ่มาปักเป็นแนว ซึ่งรถเข้าออกไม่ได้ ต้องจอดหน้าบ้าน เพราะถ้าเข้าไปจะเหยียบของเค้า เราทนกันมาตลอด หลายปี เค้าด่าแบบนี้ทุกวันที่เค้าจะมาปลูกผัก ดิฉันกับน้องสาวไม่อยากทะเลาะ เพราะห่วงพ่อ พ่อเป็นโรคเครียด ใช้คำว่าทน ทนมาตลอด บางวันน้องนั่งร้องไห้อยู่ในบ้านฟังเค้าด่า
เรื่องทางเราก็พอทนได้ จนมาถึงเรื่องเสาไม้ น้องสาวมีเสาไม้เหลือจากที่ปลูกบ้านอยู่หลายต้น น้องเขยเลยเอามาตัดเป็นท่อน และทาแชลค ทาสี จนสวย ทำเป็นเก้าอี้กลมไว้นั่ง ก็ตั้งไว้ข้างบ้าน ทีนี้อามาเห็นแกเข้าใจว่าเป็นเสาของแก แกก็หาว่าน้องสาวไปขโมยของแกมา ทีนี้ทุกเย็นแกจะมาดายหญ้า ปลูกโน่นนี่ตรงบ้านน้องสาวตลอดแกก็ด่า สาปแช่ง สารพัด ตอนแรกไม่มีใครรู้ว่าด่าใครเราก็ไม่สนใจ จนสังเกตุเห็นพ่อเครียดมาก ไม่ทานข้าว ไม่ลงจากบ้าน น้องก็เลยไปถามพ่อว่า อาด่าใครทำไมพ่อเครรียดแบบนี้ ก็ได้ความว่า อาด่าน้องสาวหาว่าไม่เอาไม้เค้ามาทำ แล้วยังมาตั้งโชว์ น้องสาวยืนยันว่าไม่ได้เอา พ่อบอกว่าพ่อรู้ว่าลูกพ่อเป็นยังไง ดิฉันและน้องสาวดีใจที่พ่อเข้าใจก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว พ่อเข้าใจเราก็พอ
ทีนี้ไม่จบ นอกจากด่าแล้ว วันไหนครึมอกครึ้มใจก็มาตะโกนโวยวายร้องไห้ว่าโดนแกล้ง หัวเดียวกระเทียมลีบ จนข้างบ้านถามว่าเค้าเป็นอะไร พ่อเครียดมาก ว่าทำไมอาถึงได้เป็นคนแบบนี้ กลางคืนไม่ทำอะไรมานั่งก่่อไฟเผาพริกเผาเกลือสาปแช่งทุกคืนค่ะ แต่เค้าไมไ่ด้เอ่ยชื่อใคร ทุกครั้งที่ด่าก็เหมือนด่าให้ได้ยินแต่ไมไ่ด้เอ่ยชื่อใคร ดิฉันกับน้องสาวห่วงพ่อมาก พ่อบอกว่ามันคงเป็นกรรมของเค้าเองที่ทำให้เค้าระแวงกลัวใครจะมาเอาโน่นนี่ไป น้องสาวดิฉันก็อดทนมาตลอด โดนด่าก็เงียบ แต่พ่อคงทนไม่ไหว ก็เลยไปถามอาว่า แช่งลูกพ่อหรอ แค่นั้นแหละ อาด่าพ่อหาว่าร้อนตัวเค้าด่าลอยๆไม่ไ่ด้บอกว่าเป็นใคร
คือเข้าใจมั้ยคะว่า พวกเราเสียประสาทกับคนแบบนี้มาก พ่อสอนว่าทะเลาะกันไปก็ไม่ได้ดีขึ้นชาวบ้านมีแต่จะหัวเราะเรา ทนเข้าไว้ ใครทำยังไงก็ได้อย่างนั้น แต่พ่อเครียดมาก ทุกวันนี้อยู่แต่บนบ้านเพราะไม่อยากเห็นไม่อยากได้ยินอะไร ถ้าลงมาก็เข้าสวน คือไม่อยากอยู่ ยิ่งพ่อเป็นโรคเครียดดิฉันกับน้องห่วงมากกลัวว่าพ่อจะคิดมาก สุขภาพจะแย่ พ่อไม่สดชื่นเลย วันๆแทบไม่เคยยิ้ม เพราะพอเรามานั่งคุยกันใต้ถุนบ้านหัวเราะกัน อาก็จะบ่นด่าพึมพำๆ พ่อจะเครียดอีกแล้ว
ดิฉันไม่รู้จะทำอย่างไรดีแล้ว ทำอะไรไปก็กระทบพ่อโดยตรง เครียดมาก เคยคิดจะไปแจ้งตำรวจเวลาที่อาด่าให้ตำรวจมาช่วยไกล่เกลี่ยหรือมาห้ามแกบ้าง ไม่ใช่ด่าอยู่ทุกวันแบบนี้ ก็ห่วงพ่อ ถ้าถึงที่สุดดิฉันคงต้องทำแบบนั้นค่ะ คงต้องเก็บภาพเก็บเสียงไว้ก่อน ทนไม่ไหวขึ้นมาคงได้ทำอะไรบ้าง
จากคุณ |
:
ศิษย์ผู้น้อง
|
เขียนเมื่อ |
:
27 ส.ค. 55 16:46:23
|
|
|
|