ความคิดเห็นที่ 1 อืม..กำลังเพลิน ต่อครับต่อเลยครับ รออ่านครับ จากคุณ : เมฆวายุ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 18:27:46

ความคิดเห็นที่ 2 ใช่ๆกำลังสนุกเลย ต่อๆๆๆๆเถอะได้โปรด จากคุณ : กบ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 18:32:03 A:182.52.35.13 X: TicketID:350891

ความคิดเห็นที่ 3 รีบๆมาต่อนะค่ะ จากคุณ : บัวลอยน้ำใส เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 18:51:46

ความคิดเห็นที่ 4 มาลงชื่อก่อนครับ อิอิ จากคุณ : Boy Over Flowers เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 19:15:02

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อเรียนจบป.6 ผมได้เข้าเรียนม.1 ที่โรงเรียนอีกอำเภอ ห่างจากบ้านผม 40 กิโลเมตร แต่พ่อแม่ก็ย้ายร้านขายของไปไกลกว่าเดิม ไกลกว่าโรงเรียนไป 80 กิโลเมตร ผมไม่หวั่น และตามไปอยู่ด้วยกัน เพราะ ผมรอวันนี้มานานแล้ว วันที่จะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน 4 คน คือ พ่อ แม่ ผม และพี่สาว เวลาไปเรียนต้องนั่งรถไป-กลับวันละ 160 กิโลเมตร มันทรมานมาก แต่ผมก็ไม่เคยไปโรงเรียนสาย ผมเรียนอยู่ห้อง ม.1/8 ห้องสุดท้าย มีแต่เด็กโหล่ เด็กเก ไม่ตั้งใจเรียน ซึ่งผมก็เป็นไปกับเค้าด้วย ไม่ตั้งใจเรียน จะเรียนแต่วิชาที่ชอบคือ คณิตศาสตร์กับภาษาอังกฤษ ผมทำคะแนนสอบทั้ง2วิชานี้ ได้เป็นลำดับที่1 ของนักเรียนทั้งหมด และหวังไว้ลึกๆว่าเมื่อขึ้นม.2 จะได้ถูกคัดเกรดไปไว้ห้องม.2/1 ที่โรงเรียนจะคัดเกรดทุกชั้นปี ลำดับที่1-40 ของระดับชั้นเรียนจะได้อยู่ห้อง1 นอกนั้นลำดับอื่นๆ จะได้อยู่คละเคล้ากันไปทุกห้อง แล้วผมก็ทำสำเร็จ ได้อยู่ม.2/1 จริง และได้อยู่ม.3/1 ต่ออีกด้วย . . . ตอนม.ต้น ผมมีเพื่อนซี้สุดๆ 1 คน ชื่อบี เป็นคู่หูกันเลย ไปไหนไปกัน โดดเรียนด้วยกัน ลอกข้อสอบกัน ผมให้มันลอกคณิตศาสตร์ ตอนนั้นผมตัวเตี้ย อ้วนและดำมากตัวดำเป็นสีถ่านเลยครับ สูงไม่ถึง150 หนัก100กิโล ส่วนบีก็หน้าตาดี หุ่นดีสูง170 ผมสงสัยว่ามันน่าจะเป็นเพศที่สามเหมือนกัน แต่เราก็เข้ากันได้ดี บ้านบีอยู่ใกล้โรงเรียนมากที่สุด ออกประตูหลังโรงเรียน100เมตร ส่วนบ้านผมอยู่ไกลที่สุดคือ 80 กิโลเมตร มันก็ชวนผมไปอยู่บ้านมันนะ ผมก็อยากอยู่ แต่ผมอยากเจอพ่อกับแม่ทุกวัน หลังเลิกเรียน ผมเล่นกีฬากับเพื่อนๆ และไปขี่มอเตอร์ไซค์ที่ชายทะเลกับบีอยู่เป็นประจำ กลับถึงบ้าน 2-3ทุ่ม พ่อกับแม่คงเป็นห่วงผมมาก แต่ก็ไม่เคยดุ ไม่เคยว่า เพราะรู้ว่าผมเอาตัวรอดได้ เมื่อขึ้นม.2 ผมแปลงร่างจากสัตว์ประหลาด กลายเป็นคนธรรมดาแล้ว อารมณ์เดียวกับเงาะถอดร่างยังงัยยังงั้ย จากตัวดำปี๋กลายเป็นผิวสีแทน หน้าเข้มๆ สูงขึ้นนิดหน่อย และน้ำหนักลงมาเหลือประมาณ60 โดยที่ไม่ได้ลดนะ มันเป็นอย่างนั้นเอง . . . ผมมีโอกาสได้ไปค้างคืนบ้านบีบ้าง ถ้ามีงานวัด งานวันเด็ก งานเลี้ยง งานลอยกระทง หรือตามความอยาก เวลามานอนบ้านบี ผมเอาแค่กางเกงในมาเปลี่ยนเท่านั้น ส่วนเสื้อและกางเกงใส่ของบีได้ มันไม่หวง บีเป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน แม่มันหวงและห่วงมาก ผมนอนกับบี2คน ต่างคนต่างนอน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรารักกันแบบเพื่อน ไม่มีอะไรแอบแฝง ผมเริ่มรู้ว่าบีเป็นเกย์ตอนม.3 เพราะบีบอกว่า มันชอบเพื่อนห้องม.3/2 รูปหล่อหน้าตาดีมาก น้องสาวมันก็สวยมากด้วย น้องขวัญน่ารัก ผมมีโอกาสได้สนิทสนมกับน้องขวัญเป็นป๊อบปี้เลิฟนะ ได้คุยกันไม่นานประมาณ3-4เดือน ผมก็รู้ว่าน้องขวัญมีหนุ่มๆเยอะ เลยปลีกตัวออกห่างมา . . . ผมเป็นคนหน้าตาธรรมดา เข้มๆ คิดว่าตัวเองไม่หล่อ หน้าตาประมาณ วินัย ไกรบุตร แต่เทียบพี่เค้าไม่ได้เลย ห่างไกลกันมาก ช่วงวันวาเลนไทน์ นักเรียนหลายๆคนจะถือดอกไม้ ถือช็อคโกแล็ตมาให้คนคนที่รู้สึกดีด้วย ผมก็ซื้อช็อคโกแล็ตขาว ไม่ได้เอามาให้ใคร แค่เอามาถือเท่ๆ กันอายเท่านั้น แต่สรุปแล้วผิดคาดจริงๆ ผมได้ดอกไม้จากรุ่นพี่ จากรุ่นน้อง และจากเพื่อนรุ่นเดียวกัน ได้กุหลาบหลายดอก ได้ช็อคโกแล็ตด้วย ได้จากทั้งผู้หญิงและผู้ชาย!!! รู้สึกภูมิใจในตัวเองนะ มีคนห่วงใยเราด้วย หนึ่งในนั้นจะมีใครแอบชอบผมหรือเปล่านั่น น่าคิด!!! ตอนเรียนจบชั้นม.3 ผมไปดูดวงจากลายฝ่ามือกับอาจารย์ชื่อดังท่านหนึ่ง ค่าบริการทำนาย500บาท (ปี2543) ถือว่าค่าบริการค่อนข้างแพง เพราะยุคนั้นข้าวผัดกระเพาไก่จานละ15บาท ข้าวมันไก่จานละ10บาท (ผมได้ค่าไปโรงเรียนวันละ100บาท) คำทำนายแม่นมากอย่างไม่น่าเชื่อ ผมถามเรื่องเรียน หมอบอกว่าเป็นคนหัวดีแต่จะมีอุปสรรคด้านการเรียน ตอนนั้นผมไม่เชื่อนะ เพราะผมไม่เคยมีอุปสรรคเลย มันราบรื่นตลอด ถามเรื่องคู่ครอง หมอบอกว่าจะได้คู่ครอง ผิวขาว-แดง เชื้อสายจีน (สเป็คผมเลยนะนั่น) ผมถามว่าจะมีลูกมั้ย มีลูกกี่คน หมอบอกว่าอาจไม่มีลูก หรือถ้ามีก็มี2คน อันนี้น่าคิด!!! หมอทักเรื่องเจ้าที่แรงด้วย ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไร เพราะไม่ค่อยเชื่อเรื่องไสยศาสตร์สักเท่าไร เชื่อแต่เรื่องเวรกรรม เชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษซะมากกว่า จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 20:14:23 A:115.67.32.32 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 6 f 5   f 5   f 5 ..... จากคุณ : เมฆวายุ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 20:47:11

ความคิดเห็นที่ 7 นั่งรอนะ..หนุกดีชอบๆ จากคุณ : แม่หมูตาโต เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 20:54:58

ความคิดเห็นที่ 8 รออ่าน จขกท ด่วนเลยนะ จากคุณ : alan_snics เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 21:07:49

ความคิดเห็นที่ 9 เมื่อจบม.ต้น ผมเข้าเรียนที่วิทยาลัยเทคนิค สาขาช่างกล เพราะใฝ่ฝันอยากเป็นวิศวกร คนสมัครสอบรวมพันกว่าคน ไม่น่าเชื่อว่าผมสอบได้ลำดับที่1ของนักเรียนทั้งหมด ในใจลึกๆก็ไม่ค่อยอยากเรียนที่นี่สักเท่าไร กลัวตัวเองจะเกเรตามเพื่อน วันที่ไปรายงานตัวนั้นพ่อกับแม่พาผมไป ระหว่างที่เราแวะเดินตลาดในเมืองซื้อของกินนั้น ผมเดินไปกับพ่อ พ่อเดินนำหน้า ผมทิ้งระยะห่างประมาณ2เมตร จังหวะนั้นมีงูเขียวตัวไม่ยาวเท่าไร มันตกลงมาจากหลังคาตึก มาเลื้อยอยู่ข้างหน้าผม ตกใจสุดขีด งูมาบอกอะไรกับผมหรือเปล่า ผมมีลางสังหรณ์ใจบางอย่าง ตอนนั้นผมเลยบอกกับพ่อว่า หนุ่ย : “พ่อ ผมไม่อยากเรียนที่นี่แล้ว” พ่อ : “เรียนไปเถอะหนุ่ย พ่อกับแม่อยากให้ลูกเรียน พ่อแม่ไม่มีสมบัติเงินทองมาให้ ให้ลูกได้เรียน พ่อแม่ก็ภูมิใจ” หนุ่ย : “ผมไม่อยากเรียนที่นี่แล้วจริงๆ ผมเรียนที่นี่ได้ไม่นานแน่นอน แล้วค่าเทอมกับค่าใช้จ่ายอื่นๆที่ต้องจ่ายวันนี้ก็หลายบาท เกือบหมื่น ไม่ต้องไปดีกว่า” พ่อ : “ถ้าหนุ่ยไม่เรียน แล้วจะไปทำอะไร” หนุ่ย : “ไม่รู้คับพ่อ ไปก็ไป เรียนก็เรียนครับ” ผมไปด้วยความฝืนใจ คิดเพียงแต่ว่า ทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจ ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง เพราะท่านทั้งสองไม่ได้เรียนจบสูง เรียนแค่ชั้น ป.4 ท่านอยากให้ลูกมีอนาคตที่ดี จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 21:31:58 A:115.67.0.119 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 10 ..ตอนนั้นผมไม่ได้อยู่บ้าน ผมมาพักห้องเช่าอยู่กับบี บีมาเรียนม.ปลายในเมืองเหมือนกัน ต่อมาไม่นานผมได้รู้ข่าวร้ายว่า พ่อป่วยกะทันหัน ไม่รู้สึกตัว ความดันขึ้นสูง เส้นเลือดในสมองตีบ นอนไม่ได้สติเป็นเดือน ตอนนั้นผมช็อกมาก ผมจึงลาออกจากวิทยาลัย ตอนนั้นเริ่มเชื่อเรื่องดวงซะแล้ว ผมลาออกมา และคิดว่าจะมาช่วยแม่ขายของแทนพ่อทำร้านอาหารตามสั่ง พ่อป่วยขนาดนี้ คงกลับมาทำงานหนักไม่ได้แน่นอน ตอนนั้นแม่ไม่เห็นด้วย แม่อยากให้ผมเรียน แต่ผมสังเคราะห์ความคิดได้ด้วยตัวเองว่า จะเอาเงินที่ไหนมาเรียน . . ทรัพย์สมบัติก็ไม่มี เงินฝากก็ไม่มี ผมรู้สถานะทางการเงินของที่บ้านเป็นอย่างดี ตอนนั้นปิดร้านขายของ ครอบครัวผมก็ไม่มีรายได้หลายเดือน ตอนนั้นขายทอง ขายรถปิคอัพ เพื่อให้ยืดชีวิตครอบครัวต่อไปได้ ไม่รู้จะไปพึ่งพาใคร ไม่มีใครยื่นมาช่วยเลย ผมและแม่ช่วยกันดูแลพ่อ ส่วนพี่สาวกำลังจะเอ็นทรานซ์ เตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ผมสงสารพ่อมาก ผมอยากให้พ่อหายป่วยไวๆ พ่อพักฟื้นได้ประมาณ4 เดือน พ่ออยากจะกลับมาขายของอีก ผมก็ห้ามนะ แต่พ่อไม่ฟังเลย พ่ออยากให้ผมเข้าเรียน ผมก็สัญญาว่าจะเข้าเรียน จะเรียนต่อให้จบ จะตั้งใจเรียนด้วย แต่ตอนนั้นก็บอกพ่อว่าระหว่างนั้นผมจะช่วยงานอย่างเต็มตัว แล้วผมก็ทำได้ ผมทำแทนพ่อได้ เปิดร้านที่ใหม่ ขายของทุกวัน ไม่มีวันหยุด ตื่นตี5 นอน 5ทุ่ม ทำอย่างนั้นอยู่ทุกวัน ไม่ชอบตอนไปจ่ายตลาด ต้องนั่งรถสองแถวเข้าตลาด แบกเนื้อแบกผักหลายสิบกิโลกรัม ขึ้นรถสองแถว ตอนนั้นไม่มีรถขับแล้วนี่ ลำบากก็ต้องอดทน ทำให้พ่อให้แม่แค่นี้ “หนูทำได้” จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 21:36:39 A:115.67.160.194 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 12 รออ่านไม่ไหวแล้ว ฮิๆ จากคุณ : กบ เขียนเมื่อ : 10 ก.ย. 55 22:23:08 A:182.52.35.7 X: TicketID:350891

ความคิดเห็นที่ 13 ยังติดตามอยู่้นะครับ อ่าน คห.10 แล้วยอมรับว่าน้ำตาซึมเลยครับ... จากคุณ : เมฆวายุ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 07:28:28

ความคิดเห็นที่ 14 รอง่านอยู่ค่า...มาเร็วๆๆๆๆๆ จากคุณ : อากีวานา เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 08:26:20

ความคิดเห็นที่ 15 อืม..ผมไปทำงานก่อนนะครับ แล้วจะแวะเข้ามาอ่านทีหลังครับ.. ปักหมุดไว้ตรงนี้ เอิ๊ก เอิ๊ก แก่แล้วเดี่ยวไม่ทราบว่าตัวเองอ่านถึงไหนแล้้ว5555 จากคุณ : เมฆวายุ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 08:48:46

ความคิดเห็นที่ 16 รอ ร๊อ รอ อิอิ จากคุณ : Botoon-Slapgirl เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 09:13:05

ความคิดเห็นที่ 17 หายไหนแว้ว จากคุณ : (ป๊อก-แปด) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 09:39:34

ความคิดเห็นที่ 18 รอนานจัง... จากคุณ : แม่หมูตาโต เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 10:55:32

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีตอนเที่ยงนะทุกคน จะมาอัพเดทเรื่อยๆ ทำงานไปด้วย น่ะครับ จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 12:31:57 A:115.67.128.4 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 20 ตอนนั้นวาดฝันไว้ว่าจะทำงาน ไม่อยากเรียนแล้ว ไม่มีอารมณ์จะเรียน ไม่มีกำลังใจจะเรียน แต่ก็ยังหวังลึกๆว่าอยากเรียนจบ มีงานทำ ตอนนั้นมันสับสนในชีวิตมาก หลังจากเปิดร้านแค่2เดือน พ่อก็อาการทรุด หมอบอกว่าพ่อเส้นเลือดในสมองแตก ผมกับแม่จึงไปเฝ้าพ่อที่โรงพยาบาล พ่อนอนที่นั่น 5 คืน และสิ้นใจอย่างสงบในวันวาเลนไทน์พอดิบพอดี วันแห่งความรักปีนี้มันช่างเศร้าสลดเสียเหลือเกิน ชีวิตผมเปลี่ยนไป เหลือแค่สามเราแม่และลูก พี่สาวสอบเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยรัฐ ที่กรุงเทพฯ ส่วนผมเตรียมเข้าเรียนชั้นม.4 เป็นห่วงแม่มาก แม่ต้องทำงานคนเดียว แม่จ้างลูกจ้างมาช่วยงาน ผมจะช่วยแม่ได้แค่วันหยุดเสาร์-อาทิตย์เท่านั้น . . . .ต่อจากนั้นแม่เริ่มมองหาเสาหลักครอบครัว แม่ได้คบหากับ ผู้ชายคนหนึ่ง แล้วแม่ก็ย้ายที่ขายของไปอีกห่างไกลหลายจังหวัด แทบจะสุดชายแดนประเทศ ผมตามไปช่วยงานแม่ไม่ได้ซะแล้ว แม่ย้ายไปไกล ผมจึงต้องไปอยู่หอพักใกล้กับโรงเรียน ชีวิตผมกระท่อนกระแท่นมาก อยู่ตัวคนเดียว พ่อตาย แม่ก็ห่างไกลออกไป พี่สาวก็ไปเรียนกรุงเทพ จากที่เคยได้เงิน วันละ100บาท ตอนนี้ต้องกินเงินจาก กยศ.(กองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา) ได้เดือนละ1,000 บาท แม่ส่งให้อีกเดือนละ 500 บ้าง 1,000 บ้าง 1,500 บ้าง บางเดือนก็ไม่ได้เลย ผมจ่ายค่าห้องพร้อมน้ำไฟ เดือนละ800 เห้อ!! แทบไม่มีเงินจะกินข้าว ก็ไม่กงไม่กินมันล่ะ บางเดือนผมจะขอเงินพี่สาว พี่สาวก็ประหยัดสุดพลัง ให้ผมกินเงินตั้งแต่เด็กๆมาตลอด น่านับถือมาก ผมจะไม่ลืมพระคุณเลยจริงๆ . . . ผมได้เรียนรู้ชีวิตอีกมุมหนึ่ง มันน่าเศร้านะ แต่ไม่รู้จะแก้ไขอย่างไร ต้องอดทนเท่านั้นจึงจะอยู่รอด วันเสาร์อาทิตย์ ผมหางานพิเศษทำ งานรับจ้าง ขายของ งานทั่วไป ทำหลายอย่าง ให้พอได้เงินมา ใช้ประทังชีวิต มีขอทุนการศึกษาด้วย ผ่อนแรงได้อีก โอ้ย ปากกัดตรีนถีบสุดๆ น้ำเน่าจริงเลยกุ ตอนนั้นไม่ทิ้งการเรียนนะ ผมเข้าเรียนโรงเรียนประจำจังหวัด ชื่อดัง แถมสอบได้ห้องเด็กเรียนดีอีกด้วย มันเป็นแรงกดดัน เพื่อนเรียนดีกันทุกคน ผมสอบได้เกรด3 กว่าทุกเทอม แต่สอบได้ลำดับที่ท้ายๆของห้อง เพราะเพื่อนเก่งกันทุกคนจริงๆ จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 12:35:34 A:115.67.128.4 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 21 สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยของผู้ชายแมนๆ ตอนม.ปลาย คือการเรียน ร.ด. ซึ่งตอนม.4 ผมไม่ได้เรียน ร.ด. เพราะไม่มีเงินไปสมัครเรียน ไม่มีค่าตัดชุด แต่เมื่อขึ้น ม.5 ก็ได้เรียน ร.ด. สมใจอยาก ____________" อยาก 11 ร.ด. " มานานแล้ว _____________ .....เฮ้ย!! ไม่ได้แร้ดขนาดนั้น ผมไปขอชุดน้ามาใส่ไปเรียน ที่โรงเรียนผมเรียน ร.ด. วันพุธ ผมซ้อนรถเครื่องไปกับเพื่อนรวม3คน ผมได้เรียนรวมกับน้องม.4 เพราะผมเข้าช้าไป1ปี ดังนั้นผมจึงได้รู้จักกับรุ่นน้องม.4 อีกหลายคน ตอนฝึกซ้อมนั้นมีช่วงหน้าฝน สนามหญ้าเปียกชุ่มน้ำ ครูฝึกก็เป่านกหวีดให้วิ่ง ถ้าเป่าอีกทีก็ให้หมอบ ตอนวิ่งนั้น ให้เปลือยท่อนบน เวลาครูฝึกเป่าให้หมอบ จะมีน้องม.4 มานอนทับขาผมหลายครั้ง ผมก็ไม่ได้มองว่าเป็นใคร ไม่ได้ดูว่าหน้าตาเป็นยังงัย ปล่อยผ่านเลย เพราะตอนนั้น ไม่คิดเรื่องชู้สาวเลย ตอนนั้นแมนๆ รักไม่ยุ่งมุ่งแต่เรียน แต่โดดเรียนเป็นประจำ นิสัยเหมือนเดิมคือ จะเข้าเรียน เฉพาะวิชาที่ชอบ และจะโดดวิชาที่ไม่ชอบ เป็นความสามารถพิเศษ ขอจดลิขสิทธิ์ไว้เลย ห้ามลอกเลียนแบบนะเยาวชนทุนคน . . . .ผมได้รู้จักกับรุ่นน้องคนหนึ่งชื่อเอ หน้าตาบ้านๆ ผิวเข้ม มองไปมองมา มันก็คล้ายผมเหมือนกันนะเนี่ย เราเรียน ร.ด. พร้อมกัน ได้เจอกัน ได้คุยกันแบบพี่น้องแบบเพื่อน เวลาเจอหน้ามันแล้วเหมือนผมกำลังส่องกระจกยังงัยยังงั้นเลยเชียว ไม่ใช่สเป็คผมนะ ผมชอบคนตาตี่ เลยปล่อยผ่านไปไม่ได้คิดอะไร ช่วงนั้นแม่ย้ายจากตะเข็บชายแดน มาเปิดร้านใกล้กว่าเดิม ห่างจากโรงเรียนประมาณ100 กิโลเมตร เอ้า!! ก็ยังดีฟะ วันหยุดจะได้ไปช่วยแม่ขายของได้บ้าง อยากช่วยแบ่งเบาภาระแม่ด้วย . . . เย็นวันศุกร์หลังเลิกเรียนผมจึงเตรียมเก็บของเพราะวันเสาร์ ต้องขึ้นรถเมล์ตอนเช้า นั่งรถข้าม4จังหวัด ไปช่วยแม่ขายของ เตรียมตัวจะนอนแล้ว ไอ้เอมันก็โทรศัพท์มาที่หอตอนประมาณ2ทุ่ม . . เอ : “พี่หนุ่ย ว่างเปล่า ออกมาหาอะไรกินกัน” หนุ่ย : “ว่างอยู่ แต่กุกินข้าวแล้วว่ะ มืงไม่ชวนเพื่อนมืงไปกินวะ” เอ : “เพื่อนไม่ว่างเลยพี่ ยังงัยก็ออกมาขี่รถร่อนกันก็ได้” ____(เด็กในเมืองนิยมขี่รถร่อนกัน) หนุ่ย : “หอกุปิดสี่ทุ่ม ถ้ากุไป กุก็กลับหอไม่ทันแน่ ____แล้วพรุ่งนี้กุต้องไปหาแม่ตอนเช้าด้วย” เอ : “ถ้าอยากมา ก็ออกมาเลย มาขี่รถร่อนกัน แล้วมานอนห้องผมได้” ____(บ้านไอ้เอติดถนนใหญ่ รถเมล์สายที่จะนั่งไปหาแม่ได้ ____ผ่านหน้าบ้านมันด้วย ผมจึงตกปากรับคำ) หนุ่ย : “เออ ก็ได้ มืงมารับกุเลย ไอสาดเดี๋ยวดึก” เอ : “โอเค” . . . ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ไอ้เอก็ขี่รถเครื่องมารับผมที่หอ มันก็ไปนั่งกินข้าว แต่ผมนั่งดูมัน ผมเพิ่งกินมาอิ่มๆ จากนั้นก็ไปขี่รถร่อนในเมืองรอบเดียว ไอ้เอก็พาไปบ้านมัน แม่มันมาเปิดประตูให้ แล้วผมก็เข้านอนห้องมัน ปิดไฟมืด นอนเตียงเดียวกันแต่ต่างคนต่างนอน ผมนอนหลับไป เหมือนฝันว่ามีคนมาลูบ มากอด ก็กึ่งหลับกึ่งตื่น ......แล้วก็รู้สึกตัวขึ้นมา มือไอ้เอมันอยู่บนตัวผม ผมก็ดึงมือมันออก คิดว่ามันละเมอ ไอ้เอมันก็นิ่งไป ผมจึงหลับต่อ ......อีกไม่นานผมก็สะดุ้งตื่นอีก ไอ้เอมันมาลูบ มากอดผมอีกแล้ว . . . หนุ่ย : “ไอ้เอ มืงละเมอเหรอวะ กุนอนไม่หลับเว้ย” เอ : “-“ มันก็ลูบและกอดผมอยู่อย่างนั้น ผมเลยดึงมือมันออกอีกครั้ง หนุ่ย : “เฮ้ย! ไอ้เอ มืงทำไรวะ” เอ : “ขอกอดหน่อยนะพี่” หนุ่ย : “เออ สาด กอดอย่างเดียวนะเว่ย” . . . ผมไม่รู้ตัดสินใจถูกเปล่าเนี่ย ที่มานอนบ้านไอ้เอ แต่ก็ได้รู้อะไรบางอย่าง ว่า ไอ้เอมันเป็นเหมือนผมนี่เอง มันชอบผู้ชายด้วยกัน เวรกรรมจริงเลยกุ นี่ถ้าไอ้เอขาวๆตาตี่ล่ะก็คงโดนผมรวบหัวรวบหางเป็นแน่นอน ตอนนั้นเลยไม่เกิดอารมณ์ทางเพศเลย บอกตรงๆว่า กะเจี๊ยวไม่โด่เลย ฮา... ไอ้เอกอดผมได้สักพัก ผมก็ยังนอนไม่หลับนะ ไม่เคยเจอใครมานอนกอดลูบแบนี้มาก่อน สยิวตัวเหมือนกัน จากนั้นไอ้เอมันเริ่มลามขึ้นมาข้างบน คราวนี้ผมเริ่มคิดแล้วว่า ไอ้เอมันต้องคิดจะทำอะไรแน่ๆ มันขอหอมแก้มและจูบปากผม ผมขัดขืนและบอกมันให้นอน แต่ไอ้เอมันขอ มันเนียนว่า . . เอ : “ ไหนๆก็ไหนๆแล้วพี่ ไม่ต้องกลัวหรอก ผมก็ไม่เคยเหมือนกัน” หนุ่ย : “เออ ก็ได้วะ” . . . เห้อ ผมตกกระไดพลอยโจรซะแล้ว ถ้าขัดขืนมันแล้ว ผมจะกลับหอยังงัยละเนี่ย หอพักห่างจากบ้านมันเกือบ10กิโลเมตร แล้วไม่มีรถเมล์วิ่งด้วย ผมเลยสมยอม บวกกับความอยากรู้ อยากลองด้วย เลยปล่อยเลยตามเลย ตอนนั้นใจเต้นตึกตัก เป็นจังหวะเสียงดัง อีกใจก็คิดว่าไอ้เอจะมาไม้ไหนเนี่ย จะเลยเถิดไปถึงขั้นอย่างว่าหรือเปล่า คิดไม่ตกเลยจริงๆ . . . . ไอ้เอมันลามจากข้างบนลงสู่ข้างล่างจริงๆ มันใจกล้ามาก ผมก็ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆด้วย ได้รู้ว่าไอ้เอมันเป็นเกย์รับไม่ออกสาว ส่วนผมก็รู้ใจตัวเองอีกว่า ผมเป็นฝ่ายรับไม่ได้แน่นอน100% ....หลังเสร็จสิ้นภารกิจในคืนนั้นผมก็นอนหลับไป ตื่นเช้ามา ไอ้เอพาผมไปส่งที่ขึ้นรถเมล์ ผมจึงบอกกับมันว่า . . หนุ่ย : “ไอ้เอ กุจะคุยกับมืงแบบเพื่อนเหมือนเดิม มืงอย่าทำแบบนี้กับกุอีก” . . ผมก็เข้าใจมันนะ แต่ผมยังไม่พร้อมจะสานต่ออะไรเลย หลังจากนั้นมาผมกับไอ้เอก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าคนรู้จักกัน ก็ยังเจอกัน เดินผ่านกันทักกันในโรงเรียนและตอนเรียน ร.ด. เช่นเคย จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 12:48:11 A:115.67.129.159 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 22 รออ่านอยู่น่ะค่ะ^^ จากคุณ : Night Jusmine เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 13:02:07

ความคิดเห็นที่ 23 รออ่านจ้า กำลังสนุกเลย จากคุณ : via ipad (บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 14:32:07

ความคิดเห็นที่ 24 จริงๆแล้วก็คิดอีกแบบหนึ่งว่า ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ผมอาจจะเป็นแฟนกับไอ้เอไปแล้วก็ได้ ถ้าผมยอมใจอ่อนวันนั้น แต่มันก็ไม่เคยมาตามตื๊อผมเลยนะ หรือว่า..มันอาจจะคิดแค่ อยากลองหาประสบการณ์ หรืออาจจะแค่เอามันส์ แก้เห้า แก้เงี๊ยนอย่างเดียว หรืออาจจะเป็นไปได้ว่า ผมอาจทำให้มันผิดหวัง แล้วทำให้มันเสียคนไปเลย ผมก็แคร์จิตใจคนเหมือนกันนะนั่น ถ้าวันนั้นผมตกลงปลงใจคบหากับไอ้เอ ป่านนี้คงจะรักกันหวาน หยดย้อยไปเลยก็เป็นได้ ไม่อยากจะจินตนาการต่อ...!!! . . . เมื่อผมเรียนจบม.ปลาย ผมก็สอบเข้ามหาวิทยาลัย สอบได้หลายที่ ลังเลอยู่2ที่ คือที่แรกสายวิศวฯ กรุงเทพฯ อีกที่หนึ่งเป็นทุนเรียนฟรี สายวิทยาศาสตร์ มีเงินเดือนให้ใช้เดือนละหลายพัน ผมจึงลองไปที่แรก ทางมหาวิทยาลัยเรียกเก็บค่ามอบตัวเลย ผมไม่มีเงินเลย จึงขอผลัดไปก่อน แล้วกลับมาปรึกษาแม่ จึงตัดสินใจไปแห่งที่สอง แล้วก็เข้าเรียนที่เรียนฟรี เพราะไม่มีตังค์ใช้ และคิดว่าเป็นโอกาสที่ดีด้วย ทั้งๆที่ไม่ใช่สาขาวิชาที่ชื่นชอบแต่อย่างใด . . . หลังจากเปิดเทอมไปแล้ว2เดือน ผมยังไม่ได้เงินจากมหาวิทยาลัย สักแดงเดียว ดีแค่มีที่พักให้ฟรี ไม่ต้องจ่ายค่าเทอม แต่ค่ากินไม่ได้รับจากไหนเลย จะขอพี่ก็ไม่มีเงิน จะขอแม่ก็ไม่ได้ เพราะรายได้น้อย ผมอึดอัดและสับสนในใจ ช่วงนั้นไม่มีความสุขเลย อดๆอยากๆ อยากสมัครงานพาร์ททามก็กลัวจะไปทำไม่ไหว แค่เรียนเสร็จกลับมาก็เหนื่อยแล้ว แต่ผมก็ไม่เคยทิ้งการเรียนนะ ผมเข้าสอบกลางภาค คะแนนสอบออกมาได้คะแนนสูงสุดทุกวิชา หลังจากรู้คะแนนสอบ ผมก็ไตร่ตรองแล้วว่า ผมจะลาออก ผมยังมีไฟอยู่ ผมจะออกไปหางานทำ จะเก็บเงินให้ได้เพื่อปีหน้า จะได้กลับเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยอีกครั้ง แล้วผมก็ตัดสินใจ ลาออกมาหางานทำ . . . ผมลาออกมาโดยไม่ได้ปรึกษาใครเลย มาหาแม่มาบอกว่า จะช่วยทำงานเก็บเงิน จะได้ไปเรียนต่อ แต่แม่ไม่เห็นด้วย แล้วก็ไล่ผมออกจากบ้านเลย ผมจึงออกมาหางานทำด้วยตัวเอง และได้งานเป็นลูกจ้างชั่วคราวที่ออฟฟิซเก่าๆ แห่งหนึ่ง ตอนนั้นได้ค่าแรงเดือนละ8,000 หักค่าใช้จ่ายแล้วเหลือเก็บ เดือนละ 4,000 บาท น้อยนิด เอ้า! ก็ยังดีฟะ ดีกว่าอยู่เฉยๆโดยไม่ได้สู้อะไรเลย . . . ช่วงที่ออกมาหางานทำนั้นผมตั้งใจมั่นว่า ปีหน้าต้องเข้าไปเรียน ในมหาวิทยาลัยอีกให้จงได้ แต่ผมก็ทิ้งมือจากหนังสือเรียนไปเลย ไม่ได้หยิบมาอ่านเลย เพราะกะจะกินบุญเก่า ใช้คะแนนสอบของปีเก่า มาใช้ยื่นสอบเอ็นทรานซ์ในปีหน้า ระหว่างนี้ผมก็เหมือนตายทั้งเป็น มันหมดอะไรตายอยาก ไม่รู้ว่าจะทำไปเพื่ออะไร มันเคว้งคว้าง และสับสนตัวเอง คิดอยู่ในใจเสมอว่าทำไมเราไม่เกิดมาสบาย เหมือนคนอื่นบ้าง อยากมีพ่อมีแม่พร้อมหน้าพร้อมตา มีเงินให้ใช้ มีเงินไปเที่ยวกับเพื่อน อยากสบาย แต่ความจริงแล้วผมเหมือนอยู่ตัวคนเดียว ซึ่งทำให้ผมได้เรียนรู้ว่าการมีชีวิตแบบนี้ ทำให้ผมเข้มแข็งขึ้น ทำให้ผมยืนได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง วันนี้ผมเข้าใจธรรมชาติ ของโลกมนุษย์แล้วว่า . . "ธรรมชาติมีการคัดเลือกมนุษย์เอาไว้ คนที่เข้มแข็งเท่านั้นถึงจะอยู่รอดได้ ป่วยไข้ ก็ไม่ตาย" . . . ผมรอดตายแล้ว จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 15:43:21 A:115.67.128.190 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 25 ชีวิตมันดราม่าจริงๆ ตอนนี้มกล้ถึงฉากสำคัญแล้ว ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 15:46:41 A:115.67.225.14 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 26 รออยู่จ้า จากคุณ : N^^เดีย&ปุยฝ้าย** เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 16:23:20

ความคิดเห็นที่ 27 มาปักหมุดอีกรอบครับ... จากคุณ : เมฆวายุ เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 20:03:05

ความคิดเห็นที่ 28 เมื่อถึงเดือนพฤษภาคมปีถัดมา ผมออมเงินได้ประมาณ 40,000บาท และผมเอ็นทรานซ์ติดสายบริหาร ที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพฯ ผมไม่คิดจะไปเป็นวิศวกรอีกแล้ว โดยไม่มีเหตุผลสนับสนุน ผมจึงเข้าเรียนที่นี่และหันหน้าไปพึ่งพา กยศ. อีกครั้ง ผมก็เริ่มใช้เงินเก็บที่ได้มาเรื่อยๆ สำรองจ่ายค่าเทอม ไป10,000บาท ใช้ซื้ออุปกรณ์การเรียน เสื้อผ้า ชุดนักศึกษา หมดไปหลายตังค์ และช่วงนั้นแม่เงินไม่พอใช้จ่าย ผมจึงช่วยไป20,000บาท ทำให้ตอนนี้เหลือเงินเก็บอีก ไม่กี่พันบาท แต่ก็ต้องอยู่ให้ได้ ยังโชคดีที่ผมได้อยู่หอพัก ในมหาวิทยาลัย จึงลดค่าใช้จ่ายเรื่องที่พักได้มาก จากนั้นผมจึงเริ่มออกไปรับงานวันเสาร์-อาทิตย์ งานรับจ้างทั่วไป แบกหาม ยกของ ส่งของ รับจ้างไปทั่ว ได้ค่าจ้าง 300-500บาท พอได้ใช้ พอได้เก็บ . . . ตอนช่วงรับน้องคณะนั้นผมได้พบเพื่อนใหม่ๆหลายคน คณะนี้ผู้หญิงสวยๆเยอะมาก ผู้ชายหล่อๆก็เยอะมากไม่แพ้กัน รุ่นพี่ก็หน้าตาดีหลายคน ผมหลงมาได้งัย เหมือนเป็นแกะดำเลย ที่นี่มีแต่คนขาว เป็นลาภสายตาผมจริงๆ ผมไม่ได้สนใจใคร เป็นพิเศษหรอก แค่มองผ่านๆ แต่แล้วสายตาผมก็ไปสะดุด อยู่ที่เพื่อนคนหนึ่ง ..........เฮ้ย! สเป็คเลยว่ะคนนี้ มันชื่อ_____"สอง" เป็นคนผิวขาว ตาตี่ จมูกโด่ง ปากสวย ใช่เลย รูปร่างหน้าตาดี ผมได้แต่ปลื้มมันอยู่ในใจ แล้วมันก็มีฝาแฝดอีกด้วย ********ผมล่ะนึกถึงตอนสมัยเรียนประถมเลยนึกถึงไอ้ยุทธ (ไอ้ยุทธตอนโตหล่อมาก หน้าเหมือนพระเอกหนังไต้หวัน-ฮ่องกง แล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคาดไว้จริงๆ เพราะตอนนี้มันได้อยู่ ________________ “ห้องกรง” !!!___แท้เลย) . . . อยู่กรุงเทพฯ มาเรียนมหาวิทยาลัยชื่อดังที่นี่ ค่าเทอมไม่แพง แต่ค่าใช้จ่ายอื่นๆแพงมาก ค่าของกิน ไปกินข้าวกับกลุ่มเพื่อน ค่ารถ ค่าไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อน ซึ่งเพื่อนๆแต่ละคนก็ มีอันจะกินกันทั้งนั้น มีฐานะทางบ้านดี ต่างกับผมราวฟ้ากับเหว แต่ผมก็ไม่เคยไปประกาศกับพวกมันว่าผมลำบากยากจน เพื่อนไปไหนผมก็ไปด้วย เพราะผมก็พอมีรายได้ ถ้าเพื่อนชวนไปเที่ยววันจันทร์-ศุกร์ ผมจะไม่ขัดข้อง แต่ถ้าชวนวันเสาร์-อาทิตย์ล่ะก็ ไม่ได้เห็นเงาหัวผมแน่ๆ ผมภาคภูมิใจมากที่ได้เพื่อนดีด้วย เรียนก็เก่ง หน้าตาก็ดี บ้านก็รวย ครบสูตรเพอร์เฟ็คเลย . . . ผมไม่เคยรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตาของตัวเองเลยสักนิด เพราะผมผ่านอะไรมาพอสมควร ผมเข้มแข็งขึ้นแล้ว แรกๆ เพื่อนสงสัยว่า ทำไมผมไม่ค่อยออกมาเจอในวันเสาร์-อาทิตย์ แต่ผมก็ไม่ได้บอกพวกมันหรอกว่าผมต้องทำงาน แล้วมันก็ไม่เซ้าซี้ถามผมด้วย แค่รู้ว่าผมยังมีชีวิตอยู่ดี มันก็โอเคกันแล้ว เมื่อปิดเทอม ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีสำหรับผมนะ ผมจะได้โกยเงินด้วย ผมรีบหางานก่อนจะปิดเทอม แล้วก็ได้งานที่จ้างเป็นรายวัน จ้างชั่วคราว งานขายของในห้าง รายได้วันละ 400-600บาท ทำให้ผมมีรายได้พอสมควรเก็บเงินได้ มีค่าใช้จ่ายก็น้อยลง เพราะเพื่อนๆไม่ได้ชวนไปเที่ยวไหน เพื่อนมันก็กลับบ้านต่างจังหวัด บางคนไปเที่ยวต่างประเทศ บางคนก็กลับไปอยู่กับครอบครัว ยิ่งช่วงปิดเทอมใหญ่จะมีเวลาโกยเงินยาวนานประมาณ2เดือน . . . แต่งานไม่ได้หากันได้ง่ายๆที่ไหน ต้องดิ้นรนมากเหมือนกัน ปิดเทอมใหญ่ผมก็ได้งานขายเหมือนเดิม แต่ที่แตกต่างออกไปคือ งานที่นี่จะเรียกใช้ตัวเป็นประจำ และได้ขายกับคนต่างชาติด้วย _______"แสดงว่าผมต้องเปลืองตัวอยู่บ่อยๆหรือนี่"_____???????? นั่นหมายความว่าจะมีรายได้อยู่เรื่อยๆ งานที่นี่ไม่ใช่งานขายธรรมดา แต่..........อย่าเพิ่งคิดลึกนะ ผมยังไม่คิดจะขายของอย่างว่าแน่นอน . . .*******ไม่ยุ่งเรื่องสิ่งผิดกฎหมาย ไม่ขายสิ่งที่เจ็บตัว********** โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม!!! งานขายที่นี่ต้องยืนงานทั้งวันตั้งแต่ก่อนห้างเปิด ยันถึงห้างปิด มีรายได้วันละ 400-600บาท โอ้ย ยืนงานวันแรกๆ ปวดเท้าแทบขาดใจ โชคดีที่เกิดมาร่างกายส่วนล่างค่อนข้างแข็ง แรงไม่มีตก ขอเน้นว่า.........................อย่าคิดลึก! . . . ช่วงที่ทำงานปิดเทอมใหญ่นั้น มีรายได้มาเรื่อยๆ แต่รายจ่ายก็มีด้วย เพราะเพื่อนลงเรียนซัมเมอร์กัน แล้วถ้าวันไหนผมไม่ได้ไปทำงาน แล้วเพื่อนนัดเที่ยวกันพอดี ผมจะไม่เคยพลาดเลย ผมชอบไปเที่ยวกับเพื่อน กิน เที่ยว เล่น ไปห้าง ไปสถานที่ท่องเที่ยวในกรุงเทพฯ ไปเปิดหูเปิดตาหลายๆแห่ง ไปซื้อของใช้ เสื้อผ้า กางเกง รองเท้า เพื่อนบางคนก็ซื้อของแพง หลายตังค์ บางคนก็ติดดินซื้อของแค่ที่พออยากได้ แต่ผมไม่ค่อยได้ซื้อหรอก ไปเดินกับมันเฉยๆ กินข้าวด้วยกัน ถ้าไป4คน ก็สั่งจานกลางเป็นกับข้าว แล้วสั่งข้าวเปล่ามากิน ตอนเรียกเก็บเงินก็หาร4เท่ากัน เพื่อนกลุ่มนี้ไม่สูบบุหรี่ ไม่ค่อยกินเหล้า ไม่เข้าผับ ไม่เที่ยวสถานบันเทิง และเป็นคนรักษาสุขภาพ ที่บ้านเค้าเลี้ยงดูอบรมมาดีจริงๆ ยอมรับเลย นับถือผู้ปกครองของพวกมันทุกคน ขอคารวะ . . . ผมมีเพื่อนกิน-เที่ยวอีกกลุ่มหนึ่ง เพื่อนกลุ่มนี้ก็เรียนเก่ง ฐานะทางบ้านดี ทำตัวบ้านๆติดดิน ที่เข้าขากันได้ดีกับผม เพราะกิน-เที่ยวนี่แหละ พวกกะนี้สูบบุหรี่ กินเหล้า เข้าผับเข้าเท็ค ไปด้วยกันก็หารเท่ากัน พากันไปเที่ยว แถบรัชดา เกษตรนวมินทร์ อตก. ก็ไปเที่ยวเท็คสหทั่วไป ไม่ใช่เท็คเฉพาะทางแต่อย่างใด เพราะเพื่อนๆ น่าจะแมนกันทุกคน คงไม่มีอะไรซับซ้อนแบบผม แต่แล้วก็มีเพื่อนคนหนึ่งชื่อเค มันออกตัวแรงว่ามันเป็น"เกย์รุก" มันชวนรุ่นน้องคนหนึ่งซึ่งเป็นเกย์เหมือนกันไปเที่ยวบาร์เกย์ ย่านรัชดาซอยต้นๆ ผมก็ได้ยินมันชวนกันไปบ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยได้ไปกับมันสักที จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 21:55:31 A:115.67.64.119 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 29 แวะมาทักทาย น้องครับ ชีวิตเกย์นั้นต้องไม่ลืม พัฒนาตนเองทั้งการศึกษา อาชีพ และความคิด เพื่อความมั่นคงของตัวเราเอง จะอยู่ได้อย่างมีความสุขจนแก่เฒ่า รวมทั้งการมีเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัย  พี่ก็เป็นเกย์ มีสามีอยู่ด้วยกันมาสิบกว่าปีแล้ว ขอให้น้องโชคดีนะครับ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 55 22:48:15 จากคุณ : ชิงเยี่ยม (ชิงเยี่ยม) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 22:47:38

ความคิดเห็นที่ 30 ว้าว... ตามอ่านอยู่นะคะ แต่ยังอ่านไม่หมด แง่บ แง่บ คุณเล่าเรื่องเก่งมาก ... อิจฉาอ่ะ (จริงๆนะ เรารู้ เราก็เรื่องเล่าได้น่าสนใจ แต่อยากเล่าได้แบบนี้นี่นา) จขกท. ต้องเป็นคนที่ทำ หรือ เคย ทำ งานด้านการแปลงสารแน่นอน... เราไม่ผิดใช่ป่ะ แฮ่ แฮ่ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 55 00:39:43 จากคุณ : มิ้ว ณ ชมวิว เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 00:32:31

ความคิดเห็นที่ 31 ทำไมผมอ่านแล้วมันรู้สึกสยิวเนี่ย จขกท. เขียนแล้วอ่านสนุกดีครับ จากคุณ : ลอร์ด เอนม่า เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 01:24:29

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านแล้วแอบงง ย้อนไปย้อนมา สอบเข้าได้(เหมือนจะอาชีวะ?) ตอนพ่อป่วยก็ออกจากมหาลัย พอพ่อตายแม่ได้แฟนใหม่กลับไปอยู่หอรร. งงกับ Timeline ทำเอาตาลายอ่านไม่จบ จากคุณ : fukaze เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 01:33:30

ความคิดเห็นที่ 33 ลงชื่อไว้ จากคุณ : double up เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 02:07:33 A:110.49.233.0 X: TicketID:374554

ความคิดเห็นที่ 34 เอ้า หมดละหรอ รออยู่เหมือนกันค่า T.T จากคุณ : ถ้วยไอติม เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 04:19:57

ความคิดเห็นที่ 35 สนุกมากค่ะ เหมือนกำลังฟัง ผช.ตัวดำๆ มาเล่าอยู่ตรงหน้าเลยค่ะ จากคุณ : lalalee เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 06:44:29

ความคิดเห็นที่ 36 ลงชื่อ รออ่านนะคะ จากคุณ : By Palida เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 09:09:25

ความคิดเห็นที่ 37 กรี๊ดดดดดดดดดดด ค้าง รออ่านต่อนะคะ จากคุณ : ต.ตวง^^ เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 09:54:18

ความคิดเห็นที่ 38 รออ่านต่อ กำลังเพลิน จากคุณ : VISIT US เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 10:46:43

ความคิดเห็นที่ 39 เล่าดีมากค่ะ สำนวนกะทัดรัดไม่ยืดเยื้อแถมฮาด้วย ชอบ ห้องกรง 5555 จากคุณ : TOMhardware เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 11:12:57

ความคิดเห็นที่ 40 นึกว่าบอร์ดปาล์ม แต่ก็อ่านกันต่อไป อิอิ จากคุณ : Sith Lord Nindle เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 12:18:15

ความคิดเห็นที่ 41 มาลงชื่อรอบสอง จากคุณ : อากีวานา เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 13:36:02

ความคิดเห็นที่ 42 มาเกาะขอบจอรอนะคะ จากคุณ : อมยิ้มนี้..สีแดง เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 13:47:32

ความคิดเห็นที่ 43 จขกท.อยากบอกอะไรหรือ ..? เป็นเกย์ ก็โอเคนี่นา ไม่เห็นแปลกตรงไหน เรามีเพื่อนมากมายเป็นแบบนี้ และเค้าก็มี ความสุขดีออก...เอาน่า สู้ๆ ไม่เห็นต้องแคร์ ชีวิตเป็นของเรา....อะไรทำแล้วมีความสุข ไม่ทำใครเดือดร้อน..ทำโลด จากคุณ : กุหลาบดอย (PAKUNGKUB) เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 13:59:56

ความคิดเห็นที่ 44 รอๆ มาเล่าต่อนะคะ จากคุณ : เทอมันอ้วน เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 20:31:42

ความคิดเห็นที่ 45 รอเน้ออออออ จากคุณ : รักคนที่ชอบแมว เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 20:41:23

ความคิดเห็นที่ 46 รอ.....ๆๆ จากคุณ : แชมพูสระผม เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 20:52:16

ความคิดเห็นที่ 47 อ่าวอารมณ์ค้าง รีบมาต่อไวๆเด้อ ชีวิตเรามันช่างเหมือนกันเสียนี่กระไร จากคุณ : diginiwa เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 21:03:20

ความคิดเห็นที่ 48 แวะมาสวัสดีชาวเราครับ ผมก็เป็นเกย์ แหะๆ จากคุณ : โอฟัว เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 21:52:30 A:27.55.15.124 X: TicketID:374178

ความคิดเห็นที่ 49 รอตามอ่านอยู่นะ จากคุณ : บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 00:06:49

ความคิดเห็นที่ 50 เขียนได้สนุกดี รอติดตาม จากคุณ : บรรยากาศพาไป เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 01:53:28

ความคิดเห็นที่ 51 แวะมาทักทาย สบายดีตอนเช้านะครับ ทุกคน เมื่อวานป่วยไข้นิดหน่อย ส่วนวันนี้เดี๋ยวต้องไปทำงานก่อน แล้วช่วงบ่ายๆ จะมาเล่าให้อ่านต่อ งานยุ่งๆด้วยครับ จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 08:23:17 A:125.26.48.50 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 52 อ่านแล้ว เหมือนชีวิตเราเดะ แตกต่างกันตรงไม่ได้อยู่กับพ่อ และแม่ บางครั้ง ธรรมชาติ ก็สอนเราให้แข็งแข็ง ยืนให้ได้  รออ่านน่ะ ครับ จากคุณ : yaimpm (yaimpm) เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 09:16:27

ความคิดเห็นที่ 53 เห็นเป็นทู้แนะนำนานละ เพิ่งได้จิ้มเข้ามา รอตามอยู่นะค้า จากคุณ : BigSom เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 10:23:43

ความคิดเห็นที่ 54 สู้ๆๆ และเป็นคนเข้มแข็งดีจังครับ จากคุณ : พริกแกงปลากระป๋อง+ไข่ดาว เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 11:52:47

ความคิดเห็นที่ 55 รอติดตามค่า จากคุณ : แม่นางกิมย้ง เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 12:55:34

ความคิดเห็นที่ 56 ตามอ่านอยู่น้า เค้าก็เป็นเกย์ 55+ จากคุณ : Disciple de Alexandra Cabot เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 13:04:18

ความคิดเห็นที่ 57 อ่านถึงนี่ จากคุณ : โสดเสมอเมื่อเจอผู้ชาย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 13:39:22

ความคิดเห็นที่ 58 ลงชื่อติดตาม จากคุณ : poonim online เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 16:04:43

ความคิดเห็นที่ 59 รอ ก็ รอ มา รอด้วยคนๆ จากคุณ : โกโก้โมโหมาก เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 16:39:13

ความคิดเห็นที่ 60 ตอบคุณ "fukaze" ตอนนั้นสอบเข้า "วิทยาลัยเทคนิค" เวลาพ่อป่วยจึงลาออกจาก "วิทยาลัย" (เทคนิค) ครับ จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 16:44:15 A:125.26.59.120 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 61 บางทีคนเราอาจมีช่วงอารมณ์เหงาๆ อยากมีใครสักคน มาเคียงข้างบ้างผมใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยตามปกติ เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่มีใครมาเดินเกี่ยวก้อยเลย เวลาเห็นคนมีแฟนแล้วนึกอิจฉาในใจ แต่ผมก็เคยมี ช่วงเหตุการณ์แบบนั้นอยู่เหมือนกัน มีผู้หญิงในมหาวิทยาลัย มาตามจีบผม เค้าชื่อกิ่ง ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธ แต่ก็ไม่ได้ตอบรับ กิ่งเป็นคนรูปร่างหน้าตาดี ผิวขาว เชื้อสายจีน เรียนเก่ง ฐานะทางบ้านดี มีโทรศัพท์ถ่ายรูปได้ ขับรถหรูราคาแพง ต่างกับผมราวฟ้ากับเหวเลย ผมเริ่มสำรวจตัวเองและแล้ว ก็สำนึกตัวเองได้ พลางคิดในใจเสมอว่า ผมไม่คู่ควรกับกิ่งเลยจริงๆ . . . ตอนผมเข้าปี1เป็นเฟรชชี่ใหม่ๆ ผมหุ่นกำลังดี พอมีเนื้อมีหนัง ผมคาดว่าตอนนั้นกิ่งคงได้เห็นผมอยู่บ้างแล้ว แต่ผมไม่เคยสังเหตุเห็นกิ่งนะ แค่รู้ว่าคนนี้สวย ต่อมาเราเริ่มได้รู้จักกัน เวลาเลิกชั้นเรียนเราจะไปกินข้าวด้วยกัน หลังจากนั้นกิ่งขับรถไปส่งผมที่หอ ส่งผมกลับหออย่างปลอดภัย!!! ผมละอายใจนะที่ให้ผู้หญิงมาตามรับตามส่ง ยิ่งไปกว่านั้น วันเสาร์-อาทิตย์ไหนที่กิ่งกลับบ้าน กิ่งจะหอบหิ้วอาหารคาวหวาน ผลไม้ หลากชนิด มาเซ่นผมถึงหน้าหอพักเลยเชียว กิ่งบอกว่า ช่วงนี้ดูผมผอมๆไปนะ กินเยอะๆ จะได้อ้วนๆ กิ่งดูแลผมดีมาก ผมไม่รู้จะตอบแทนอย่างไร . . . ปกติผมไม่ค่อยได้ซื้ออะไรกินสักเท่าไร ผมกินข้าวแค่มื้อเช้ามื้อเดียว ต้องไปกินข้าวราดแกงร้านประจำร้านนี้ร้านเดียวเท่านั้น สมมติว่าชื่อ “ร้านป้าติ๊ก” ร้านนี้ขายดีมาก เปิดขายทุกวันไม่มีวันหยุด อาหารหมดบ่อย หมดแล้วเค้าจะเติมไปเรื่อยๆ จนถึงค่ำ เวลาแม่ค้าเห็นผมมาต่อคิวรอซื้อข้าวเค้าก็จะจำได้แม่นเลยว่า ผมจะกินอะไร ผมชอบสั่ง ....“ข้าวราด ผัดพริกแกงปลาดุกทอด+แกงเผ็ดหมูใส่ฟักทอง+ไข่ต้ม(ไม่ผ่าซีก)” แต่เวลาสั่งจริงจะสั่งว่า “เหมือนเดิมครับ” ราคารวม 20 บาท แต่ได้ปริมาณพิเศษ ผมเคยสั่งใสห่อไปกินที่หอด้วยนะ ป้าเค้าใส่จนกระทั่งไม่สามารถม้วนห่อมัดยางได้ ต้องเอาถุงหิ้วมารอง แล้วอุ้มถุงข้าวขึ้นหอไปเลย แล้วแบ่งไว้กินมื้อเที่ยงได้อีกรอบ เยอะสะใจจริง ป้าเค้าใส่ใจผมมากๆเลยนะ วันไหนที่ผมมากินข้าวสาย เค้าจะเก็บผัดพริกแกงปลาดุกทอดไว้ให้ผม เพราะมันขายดีมาก เมนูนี้ของหมดไวมาก บางวันที่ไข่ต้มหมดไว ป้าเค้าจะเก็บใบ ที่ยังไม่ผ่าไว้ให้ผม ถ้าวันไหนเค้าลืมแล้วผ่าไข่หมดแล้วทุกใบ เค้าจะแซวว่าวันนี้ผ่าไข่หมดแล้วนะ ผมก็บอกว่า ชอบไข่กลมๆ แต่แบบผ่าแล้วก็กินได้ (ล่อแหลมเป็นระยะ) ถ้าวันไหนผมไปทำงานเร็ว6โมงเช้า ผมจะไม่ได้กินร้านป้าติ๊ก ผมจะสั่งให้เพื่อนซื้อใส่ห่อไว้ให้ เอาแบบแยกกับข้าว แล้วกลับจากที่ทำงานมาถึงหอเที่ยงคืน มานั่งกินเมนูเดิม. . . . . ตอนขึ้นปี 2 ผมได้วันทำงานเพิ่มมาอีก1วัน เพราะวันศุกร์ ไม่มีตารางเรียน ทำให้กลุ่มเพื่อนซี้ผมมักจะนัดกันไปเที่ยว ในวันศุกร์อยู่บ่อยๆ พวกมันก็ชวนผมนะ แต่ผมปฏิเสธไปตลอด ขอทำงานโกยเงินก่อน ในช่วงนี้ผมยังสนิทสนมกับกิ่งอยู่เหมือนเดิม และผมได้มีโอกาสใกล้ชิดกับไอ้สองมากขึ้น ยิ่งมองมันใกล้ๆ ยิ่งหลงเลยนะ มันถูกใจอย่างแรง เมื่อถึงวันไปรับน้องคณะ นอกสถานที่ ยกคณะกันไปที่ชายทะเลแห่งหนึ่ง ไม่ไกลจากกรุงเทพ มีการแบ่งห้องนอนกัน กะว่าจะหา ห้องสงบๆนอน แต่ผมก็ไม่ทันได้แย่งห้องกับใคร เลยได้ไปอยู่ห้องรวมกันหลายคน ดันเป็นห้องมั่วสุมด้วย กินเหล้าร้องเพลงกันสนั่น ไม่ต้องนอนกันล่ะเว้ยเฮ้ย! . . . ผมจึงนั่งสังสรรค์กับเพื่อนสักระยะ แล้วจึงเริ่มปลีกตัว ไปหาที่ซุกหัวนอนเงียบๆ ผมเดินมากับเพื่อนคนหนึ่ง และมีไอ้สองมันเดินมาหาที่นอนด้วย แล้วก็เจอจุดเปลี่ยว เอ้ย ที่ว่างพอให้นอนได้จุคนได้เต็มที่กว่า100คน ตรงนั้นเป็นห้องประชุมนั่นเอง ห้องใหญ่มาก จึงลากเบาะ มาจับจองที่นอนติดกัน 3 คน ไอ้สองนอนกลาง ปิดไฟเงียบ ต่างคนต่างเมา แต่ยังรู้สึกตัวดี ไม่ขี้เรื้อน ผมจึงถือโอกาสนี้ล่ะ หวังขืนใจปลุกปล้ำไอ้สอง แต่... จะทำได้ยังงัยเล่า เพ้อไปนั่น ห้องใหญ่โต แล้วนอนกัน3คน มันทำไม่ได้อยู่แล้ว ผมเลยทำเนียนเมา นอนเข้าไปใกล้ๆไอ้สอง แล้วเอามือกอดมัน มันก็ไม่ขัดขืน ยอมให้กอด แล้วคืนนั้นผมก็นอนกอดมันทั้งคืน ไม่มีอะไรเกินไปกว่าคำว่า “เพื่อน” และไม่คิดจะกอดมันอีก เพราะแค่นั้นผมก็หายอยาก สาแก่ใจ นอนตายตาหลับแล้ว มันเป็นผู้ชายปกติ นิสัยดี เรียบง่าย รักเพื่อน และอารมณ์ดีอยู่เสมอ ผมรักมันมาก แต่ไม่เคยโทรหามันเลย ไม่อยากรบกวนเพื่อน จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 16:49:23 A:125.26.59.120 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 62 รออยู่นะครับ จากคุณ : ckbu (ckbu) เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 17:46:38

ความคิดเห็นที่ 63 ลงชื่อๆๆ จากคุณ : aretit2533 เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 18:41:48

ความคิดเห็นที่ 64 ติดอยู่สองเรื่อง เริ่มจำสับสนกันละ อีกเรื่อง "เรื่องจริงมีมาให้อ่าน" จากคุณ : poonim online เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 18:51:35

ความคิดเห็นที่ 65 แม่มาแล้วลูก จากคุณ : DekArtKvc เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 19:35:37

ความคิดเห็นที่ 66 "พ่อครับ ผมเป็นเกย์" สบายใจเถอะลูก พ่อไม่ได้เป็น แกเป็นคนเดียว เกย์ไม่ใช่โรคติดต่อ ไม่ต้องห่วงพ่อนะ! จากคุณ : แพะภูเขาเจ้าเล่ห์ เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 19:51:44

ความคิดเห็นที่ 67 กำลังใจล้นเปี่ยมเลยครับ ขอบคุณจริงๆจากใจ ลืมแนะนำบทความนะครับ บทความนี้ 1.ต้องการให้เห็นความพยายามของคนในสังคมที่ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด 2.ต้องการสื่อให้เห็นแง่มุมของการใช้ชีวิตทั่วไปของบุคคลเพศที่สาม 3.ต้องการแสดงให้เห็นถึงความรักของเพศที่สาม(จริงๆแล้วอยากให้คนที่เรารักได้รับรู้) 4.ต้องการแจ้งให้ทราบว่าคนเพศที่สามมีความรู้สึกนึกคิดอย่างไร 5.ต้องการระบายความรู้สึกในใจ (ระบายอารมณ์ <<<อันนี้สำคัญมาก ...ฮา!!!!) ติดตามอ่านด้วยนะครับ จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 20:59:52 A:115.67.32.232 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 68 ขอขอบพระคุณเพื่อน พี่ น้อง ทุกท่านที่ติดตามบทความนี้นะครับ ผมยิ้มแก้มปริเลยนะ ที่เห็นทุกคนเข้ามาติดตามอ่านกระทู้นี้ ผมจะมาต่อเรื่องเรื่อยๆนะครับ ตอนนี้มาถึงกลางเรื่องแล้ว เมื่อไรที่เรื่องเล่าดำเนินมาถึงปัจจุบัน เมื่อนั้นบทความจะถึงตอนจบ (ยังไม่อยากให้จบเลยครับ เหงาๆ) 1 . เมฆวายุ 2 . กบ 3 . บัวลอยน้ำใส 4 . Boy Over Flowers 5 . แม่หมูตาโต 6 . alan_snics 7 . 108sexymen 8 . อากีวานา 9 . Botoon-Slapgirl 10 . (ป๊อก-แปด) 11 . Night Jusmine 12 . via ipad (บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม) 13 . N^^เดีย&ปุยฝ้าย** 14 . ชิงเยี่ยม (ชิงเยี่ยม) 15 . มิ้ว ณ ชมวิว 16 . ลอร์ด เอนม่า 17 . fukaze 18 . double up 19 . ถ้วยไอติม 20 . lalalee 21 . By Palida 22 . ต.ตวง^^ 23 . VISIT US 24 . TOMhardware 25 . Sith Lord Nindle 26 . อมยิ้มนี้..สีแดง 27 . กุหลาบดอย (PAKUNGKUB) 28 . เทอมันอ้วน 29 . รักคนที่ชอบแมว 30 . แชมพูสระผม 31 . diginiwa 32 . โอฟัว 33 . บรรยากาศพาไป 34 . yaimpm (yaimpm) 35 . BigSom 36 . พริกแกงปลากระป๋อง+ไข่ดาว 37 . แม่นางกิมย้ง 38 . Disciple de Alexandra Cabot 39 . โสดเสมอเมื่อเจอผู้ชาย 40 . poonim online 41 . โกโก้โมโหมาก 42 . ckbu (ckbu) 43 . aretit2533 44 . poonim online 45 . DekArtKvc 46 . แพะภูเขาเจ้าเล่ห์ อยากพนม ก้มลงกราบ ทาบเท้าท่าน อยากน้อมหัว คำนับซ้ำ สักล้านหน อยากบรรจง ยกมือไหว้ ท่านทุกคน อยากขอบคุณ ที่่อดทน คอยติดตาม by หนุ่ย 2012 . . ขอบคุณจริงๆครับ ขอบคุณจากใจ >>>>>คุณอาจเป็นเหยื่อคนต่อไป<<<<<<< เง้ยยยยย!!! จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 21:27:53 A:115.67.128.23 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 69 อยากเว้าวอน อ้อนขอ ให้เล่าต่อ อยากตัดพ้อ ต่อว่า นานจริงหนอ อยากบอกว่า ยังติดตาม ยังเฝ้ารอ อยากจะขอ ให้เล่าต่อ เร็วเร็วเอย...เอิ๊ก เอิ๊ก ครับ จากคุณ : เมฆวายุ เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 21:52:42

ความคิดเห็นที่ 70 ถูกใจคุณ เมฆวายุ มากๆครับ ที่มาร่วมต่อกลอนด้วย ผมขออีก5นาทีนะครับ กำลังพิมพ์ๆ ใกล้ได้ฉากนี้แล้วครับ หะหนุ่ยมาแว้วววววววว!!! จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 21:57:17 A:115.67.160.33 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 71 ผมดำเนินชีวิตไปเรื่อยๆ เรียน ทำงาน กิน เที่ยว และมีกิ่งเป็นคนพิเศษอยู่เคียงข้างเสมอๆ เราไม่เคยทะเลาะกัน เราคุยกันดี สนุกสนาน ไม่เคยมีเรื่องขัดแย้งกัน แต่ก็ไม่มีอะไรชัดเจนเลย คงเป็นเพราะผมไม่ได้มีอะไรมั่นคง ผมเลยทำตัวเรื่อยเปื่อย และผมรู้ใจตัวเองมาตลอดว่า ผมชอบผู้ชาย แต่ก็แปลกอีกอย่างคือ ผมมักจะจินตนาการว่า ถ้าตอนนี้ผมมีตังค์ ผมจะแต่งงานกับผู้หญิง มีลูกด้วยกันสัก2-3คน ทำนองนั้น แต่ความจริงแล้ว ต้องสำเหนียกตัวเองให้ได้ว่า **อย่าเพิ่งมองเรื่องแต่งงานเลยไอ้หมาหนุ่ย เอาตัวเองให้รอดก่อนเหอะ** ก่อนที่จะไปเลี้ยงดูคนอื่น อย่างไรเสีย ดอกฟ้าย่อมไม่คู่ควรกับหมาตกเหวอย่างเรา จำเอาไว้! . . . ตอนปี3 ผมได้มีโอกาสติดตามเพื่อนไปเที่ยวเท็คผับเกย์ย่านรัชดา ได้ยินชื่อมานานละ ได้ไปเที่ยวเปิดหูเปิดตาสักที ในนั้นยืดกันเบียดเพราะคนเยอะ มีเกย์หน้าตาดีมากมาย ซึ่งไม่ใช่สเป็คผมเลย ผมชอบผู้ชาย ตาตี่ ไม่ชอบเกย์ออกสาว ไม่ชอบคนที่แสดงออก ชอบคนที่เป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องแอ็บแมน (Ab-man) แต่ขอให้แมนมาจากข้างใน ซึ่งหาได้ยาก ผมยังไม่เจอตัวเป็นๆ การได้มาที่นี่เพียงแค่มาสังสรรค์ เปิดโลกทัศน์ใหม่ๆ มาเต้นมาสนุกกับเพื่อน ไม่มีอะไรมากกว่านั้น แต่ไอ้คนที่มันคิดก็มีนะ เช่น 1._____เวลาผมจะเดินเข้าห้องน้ำ ก็มีมือที่3,4,5... มาลูกเป้า ______โอบเอว ดึงตูด ได้อารมณ์เลยจริงๆ นี่ถ้าผมหันไปดูหน้าแล้ว ______เกิดชอบใจขึ้นมา ผมคงลากกลับบ้านด้วยแน่ๆ!!! 2._____ขณะกำลังยืนเต้นกับเพื่อนที่โต๊ะตัวเอง จะมีเกย์โต๊ะอื่นถือแก้ว ______มาร่วมดื่มด้วย มาชวนเต้น แล้วมาขอเบอร์ ชวนไปเที่ยวต่อ ______มุกนี้ใช้ไม่ได้ผลหรอก เจอมาแล้ว . . . แล้วสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น ผมเดินไปเข้าห้องน้ำเจอเกย์ยืนอยู่ หน้าห้องน้ำหลายคน บางคนยืนคุยโทรศัพท์ บางคนยืนคุยกับคู่ บางคนก็ทำตัวมีลับลมคมนัย แต่มีคนหนึ่งที่ยืนโทรศัพท์อยู่ ผมจำหน้าได้อย่างแม่นยำ แม้ในที่มืด เพราะผมเคยนอนกับมันมาแล้ว เฮ้ย! นี่มันไอ้บี เพื่อนเก่าสมัยม.ต้นนี่หว่า ผมไม่ได้เจอกับมันมาร่วม 7ปี มันยังหล่อเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง วันนี้ผมมั่นใจได้เลยว่า ไอ้บีเป็นเกย์ชัวร์!!! . ผมทำเนียนเดินเข้าไปทักทาย . หนุ่ย : “หวัดดี นายชื่อบีใช่เปล่า” บี : “ใช่ เรารู้จักกันเหรอ เราเคยเจอกันที่ไหน” ______(ไอ้บีมันสายตาสั้น แล้วตอนนั้นมันไม่ได้ใส่แว่น ______สงสัยกลัวไม่หล่อ มันเลยมองไม่ค่อยชัดแน่) หนุ่ย : “เราเคยเจอกันนานแล้ว” บี : “นายชื่ออะไร” หนุ่ย : “ชื่อXXX” ______(ตอนนั้นบอกชื่ออื่นไป ไม่ได้บอกชื่อตัวเอง ______ไอ้บีจึงหยิบแว่นมาใส่แล้วก็บอกว่า) บี : “นายหน้าไม่คุ้นเลย นายบอกมาดีๆว่า รู้จักเราได้งัย” หนุ่ย : “เฮ้ย! ไอ้บี มืงจำกุไม่ได้เหรอวะ กุไอ้หนุ่ยงัย” บี : “หนุ่ยไหนวะ” หนุ่ย : “อะไรวะ ไม่ได้เจอแค่7ปี ลืมกันแล้วเหรอวะ” บี : “เฮ้ย ไอ้หนุ่ยจริงเหรอ มืงเปลี่ยนไปมากเลยว่ะ ___กุจำไม่ได้เลยเว้ย แล้วมืงมาทำอะไรที่นี่” . . . ตอนนั้นไอ้บีคงตกใจและรู้ความจริงเหมือนกันว่าผมเป็นเกย์เหมือนกับมัน ผมก็ขอเบอร์โทรศัพท์ไอ้บีมาเก็บไว้ ได้เพื่อนกิน-เที่ยวอีกคนแล้ว ที่สำคัญเป็นเพื่อนเก่าที่สนิทที่สุดคนหนึ่งก็ว่าได้ จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 22:02:41 A:115.67.160.33 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 72 เท่าที่อ่าน...น่าจะคนสุพรรณ จากคุณ : น้องกุมาร เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 22:02:56

ความคิดเห็นที่ 73 ถึง คุณ น้องกุมาร คุณ รู้ จัก ผม หรือ เปล่า เนี่ย อุ๊ปส์!!! ผมตัวร้อนเลยอ่ะ คุณเอ่ยชื่อจังหวัดชัดเจนมาก จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 22:16:08 A:115.67.161.192 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 74 ยินดีได้รู้จักครับ คุณหนุ่ย  จำกันไม่ได้แล้วละซิ....เฮ้อ... แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 55 22:24:19 แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 55 22:22:57 จากคุณ : น้องกุมาร เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 22:21:50

ความคิดเห็นที่ 75 อย่าบอกนะว่า ม.ต้นที่ กรรณสูต ถ้าใช่ เห้ยหนุ่ย นายจำเราได้ป่าว ผมอำเล่น แหม่ไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิดนะเฟ้ย จากคุณ : poonim online เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 22:22:39

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านถึงนี่ จากคุณ : โสดเสมอเมื่อเจอผู้ชาย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 22:23:13

ความคิดเห็นที่ 77 ยังๆ ยังไม่เฉลยนะครับว่าผม คน ที่ไหน แต่มีจังหวัดสุพรรณบุรีเกี่ยวพันด้วยแน่ๆครับ คิคิ ทุกอย่างต้องมีเงื่อนงำ ครับทุกคน จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 22:33:47 A:115.67.192.185 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 78 คิคิ กำลังสนุกเลยะ จากคุณ : บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 23:07:41

ความคิดเห็นที่ 79 อั้ยย๊ะ อ่านแล้วคิดถึงชีวิตตัวเอง แต่ผมไม่ได้ทรหดขนาดคุณ นับถือมาก แก้ไข พิมพ์ ผิด แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 55 23:20:34 จากคุณ : aretit2533 เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 23:20:14

ความคิดเห็นที่ 80 ในช่วงนั้นผมยังสนิทสนมกับกิ่ง แต่ผมก็ไม่ค่อยมีเวลาให้กิ่งสักเท่าไร เพราะช่วงปี3 เราเริ่มห่างๆกันไปทีละนิด ผมไม่ค่อยได้เข้าเรียน มักจะหนีไปทำงานเอาเงินมาใช้จ่าย เข้างาน9โมงเช้า เลิกงาน 5ทุ่ม ถ้าไปเรียนน่ะมันได้ความรู้ แต่ไม่ได้ตังค์สักบาท ยังต้องเสียค่ากิน ใช้จ่ายอีก เปลือง ผมยังไม่ทิ้งการเรียนไปไหน แค่ไม่ค่อยได้ให้ ความสำคัญก็เท่านั้น ผมโชคดีที่มีเพื่อนคอยห่วงใย เพื่อนจะจดlecture อย่างละเอียดมาก จากนั้นเพื่อนจะถ่ายเอกสารมาให้ผมอ่านทั้งเล่มเลย ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ชาดนี้จักไม่มีมันลืมพระคุณเพื่อนเลยจริงๆ . . . . ผมมักจะไปไหนมาไหนคนเดียว เนื่องจากเวลาว่างไม่ค่อยตรงกับเพื่อน จะได้เจอกับเพื่อนซี้แค่วันที่เรียนเท่านั้น วันหยุดล่ะก็หมดสิทธิ์ เจอโลกภายนอกเลย ตอนผมขายของจะมีลูกค้ามาสนใจซื้อมากพอสมควร คนเดินผ่านไปผ่านมาเยอะ บางทีจะมีพนักงานจากร้านอื่น มาเดินดูบ้าง เดินมาคุยกับผมบ้าง ก็คุยกันไป เหมือนเป็นเพื่อนร่วมงานทั่วไป ไม่มีอะไรเกิดขึ้น . . . เช้าวันหนึ่งผมมาทำงานตามปกติถึงห้าง9โมง เดินเข้าประตูลานจอดรถ แวะเข้าห้องน้ำเพื่อชะโงกดูเงาตัวเองบ้าง มาจัดเสื้อผ้าหน้าตาให้เรียบร้อย ขับถ่ายทำธุระส่วนตัว จากนั้นต้องล้างมือทำความสะอาด ตอนนั้นไข้หวัดนกระบาด ต้องรักษาความสะอาดสักหน่อย ระหว่างที่กำลังล้างจัดเสื้อใส่ในกางเกง มีคนเข้าห้องน้ำมาเหมือนกัน ผมไม่ได้เอะใจอะไร แค่เห็นเป็นเงาๆจากการมองสะท้อนกระจก และไม่ได้มีอะไรผิดสังเกตุ จากนั้นเมื่อมันเดินผ่านผมซึ่ง กำลังส่องกระจกดูเงาตัวเอง ผมสัมผัสได้ว่ามีคนมาตีก้นผม แล้วผมก็มองตามมันไป โอ้พระเจ้า! ได้เจอผู้ชายรูปร่างหน้าตาดี ขาว ตี๋ ถูกใจอย่างมาก แต่งตัวเท่ห์ ชุดพนักงานร้านไหนสักแห่ง เพราะเวลานี้ไม่มีลูกค้าเข้ามาแน่นอน มันอยู่ที่โถฉี่ แล้วก็หันมายิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มให้เพราะคิดว่าคงไม่มีอะไร แต่สายตามันแปลกๆ สายตาดูเชื้อเชิญพิศวาสอย่างแรงกล้า . . . ผมก็ปวดฉี่แต่ไม่กล้าจะเดินไปฉี่โถข้างๆ ผมกลัวจะอดใจไม่ไหว ผมจึงเข้าประตู้ห้องน้ำปิดประตูแล้วยืนฉี่ลงโถชักโครง กดน้ำ ล้างกะจู๋เสร็จ ก็จัดระเบียบน้องชาย เอ้ย! จัดระเบียบเสื้อกางเกง ให้เรียบร้อยอีกครั้ง ผมเข้าห้องน้ำไปประมาณ2-3นาที ก่อนที่ผมจะเปิดประตูออกมานั้น ผมได้ยินเสียงครางดังมาจากโถฉี่ ตอนนั้นตกใจคิดว่าผีหลอกกลางวันเลยเฮ้ย แต่ก็พอมีความกล้า เปิดประตูห้องน้ำมา เจอไอ้คนเดิม มันยืนครางเสียงดังมากที่โถฉี่ แล้วมองมาที่ผมทำหน้าหื่นๆ มันยืนช่วยตัวเองที่โถฉี่! เห็นกะจู๋เป็นลำยาวเลย ผมใจเต้นตื่นตกใจแทบก้าวขาไม่ออก ไม่เคยเจอแบบนี้ ได้แต่มองตาค้าง ไม่ได้มองกะจู่มันนะ มองหน้ามัน พลางคิดในใจว่า หน้าตาก็ดีไม่น่าโรคจิตเลย ผมตั้งหลักได้จึงรีบเดินไปอ่างล้างมือเปิดน้ำล้างมือ มันรูดซิบแล้วเดินมาที่อ่างล้างมือข้างๆผม ผมใจเต้นตึกตัก ตื่นเต้นมากเลยตอนนั้น ผมมองไปที่เป้ามันตุงมาก ไม่รอดแน่เลยกุ . . . ห้องน้ำชายจุดนี้มีอ่างล้างมือ3อ่าง ผมอยู่อ่างซ้ายสุด ส่วนมันเดินมาอ่างกลาง จากนั้นมันก็ยิ้มให้ผมในกระจก แล้วมันก็เอื้อมมาล้างมือที่อ่างข้างหน้าผม ที่มือมันมี คราบอสุจิสีขาวขุ่นปนใสเป็นเมือกอยู่ด้วย เยอะพอสมควร ผมรีบกุมกะจู๋แล้วเดินออกจากห้องน้ำในทันที น่ากลัว! _________หน้าตาดีแต่ไม่น่าคบหา______________ จากนั้นผมพยายามไม่เข้าห้องน้ำตอนเปลี่ยวอีกแล้ว แต่บางทีก็อดไม่ได้เพราะต้องมาตั้งแต่เช้า มาปวดอึที่ห้าง วันนั้นจึงเดินไปห้องน้ำชั้น2 ไกลกว่าที่เดิมพอสมควร ผมเข้าไปนั่งถ่ายสบายอารมณ์ แล้วก็ไม่น่าเชื่อว่าจะ ได้ยินเสียงครางแบบเดิมอีกแล้ว ผมก้มดูเห็นขากางเกงสีดำ ยืนอยู่โถฉี่อีกแล้ว ผมเจอแบบเดิมอีกแล้วเหรอนี่ ครั้งที่นี้ผมรอให้มันไปก่อน แล้วผมจึงออกมา ผมเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่ห้างเดิมนี้รวม3ครั้ง ต่อไปนี้ ต้องระวังตัวให้มากขึ้น พยายามอย่าไปเข้าตอนเปลี่ยวๆคนเดียว มันอันตายมาก. . . . ผมไปที่ร้านทำงานตามปกติ วันดีคืนดีมีลูกค้ามาซื้อของ แล้วมีลูกค้าชายคนหนึ่งมาซื้อตอนเกือบๆ11โมง ผมก็อยากขาย เค้าก็สอบถามรายละเอียดสินค้า แล้วมันใกล้เวลาพักของ ผมต้องพักตอน11โมง ลูกค้าก็ถามละเอียด แต่สุดท้ายได้ยินคำถามว่า ลูกค้า : “น้อง จะไปกินกินข้าวยัง” _______เหมือนเค้ารู้เลยว่าถึงเวลาพักของผม หนุ่ย : “กำลังจะพักพอดีครับ” ลูกค้า : “งั้นเดี๋ยวพี่พาไปเลี้ยงข้าว” หนุ่ย : “อ๋อ พี่ ผมไปพักเฉยๆ ผมยังไม่หิวข้าว” _______ปกติผมกินข้าวเช้ามื้อเดียว และถ้าเวลาพักของผมนั้น _______ผมจะไปหามุมสงบๆนั่งหลับสบายๆ1ชั่วโมงเต็ม ผมเลยปฏิเสธเค้า ลูกค้า : “งั้นไปนั่งร้านสเวนเซ่นก็ได้” หนุ่ย : “ โอเค ก็ได้ครับ” เพราะไปร้านนี้ก็ได้นั่งพักผ่อนเหมือนกัน . . . ลูกค้ายังไม่แก่นะ อายุประมาณระหว่าง25-30 หน้าตาธรรมดา ไม่ตรงสเป็ค คงจะเอ็นดูผมมาก ถึงขนาดกับพามาเลี้ยงของกินเลยเชียว เค้าก็ซักถามว่ามาทำงานได้ยังงัย เรียนหรือเปล่า อายุเท่าไร ถามเรื่องส่วนตัว ผมก็ตอบไปตามจริงทั้งหมด ไม่มีปิดบัง ผมก็นั่งกินไอศกรีม สั่งมาถ้วยเล็ก ยังกินไม่หมดเลย ไม่หิว เค้าก็ถามไปเรื่อย ก็คุยกันถูกคอดีนะ เค้าบอกว่าเคยขายของแบบนี้เหมือนกัน เลยรู้ว่ามันหนักมันเหนื่อย ก็คงสงสารผมนั่นล่ะ กินเสร็จก็แยกย้ายกันไป ผมกราบขอบพระคุณมาก แล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้นต่อจากนั้น เค้าคงเห็นใจและถูกชะตากับผมจริงๆ ไม่มีอะไรแอบแฝง แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า พนักงานขายร้านนี้ก็ตั้งหลายคน มีผู้ชาย5หญิง5 แล้วทำไมมาถูกชะตากับผมแค่คนเดียว เออ น่าคิด! จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 23:41:08 A:115.67.192.185 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 81 มารอเสพย์ อย่างจดจ่อครับ จากคุณ : G.Luger เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 01:52:09

ความคิดเห็นที่ 82 อ่านจบอย่างไว รออยู่นะครับ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 55 09:34:12 จากคุณ : พริกแกงปลากระป๋อง+ไข่ดาว เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 09:33:57

ความคิดเห็นที่ 83 คอยติดตามอ่าน มันดี สู้ๆ นะครับ จากคุณ : boyit007 เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 09:51:08

ความคิดเห็นที่ 84 หาเสื่อหาหมอน มาปูนอนรอดีกว่าครับ จากคุณ : พริกแกงปลากระป๋อง+ไข่ดาว เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 09:54:21

ความคิดเห็นที่ 85 มาให้ไวเลยคะ คุณหนุ่ย จากคุณ : N^^เดีย&ปุยฝ้าย** เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 10:06:08

ความคิดเห็นที่ 86 ได้เบอร์ 25 แฮะ เอาไปซื้อหวยดีกว่า ถ้าถูกจะเอามาแบ่ง จขกท นะ อิอิ จากคุณ : Sith Lord Nindle เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 10:08:26

ความคิดเห็นที่ 87 อ่านถึงนี่ จากคุณ : โสดเสมอเมื่อเจอผู้ชาย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 10:20:10

ความคิดเห็นที่ 88 ติดงอมแงมมมมม จากคุณ : realgirl เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 10:20:53

ความคิดเห็นที่ 89 พอได้อ่านก็ชักติดแล้วซิ อืม ได้รู้ว่าผู้ชายที่เป็นเกย์เยอะจริงๆนะเนี่ย แล้วส่วนใหญ่แต่ละคนก็มุมานะ สร้างเนื้อ สร้างตัวกันจริงๆ อ่สนแล้วชื่นชมในความขยันของคุณหนุ่ย จากคุณ : ดอกแก้วเมษา เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 10:45:01

ความคิดเห็นที่ 90 คั่นหนังสือไว้ตรงนี้ จากคุณ : Sith Lord Nindle เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 10:48:57

ความคิดเห็นที่ 91 จะเที่ยงแล้วนะครับ จากคุณ : พริกแกงปลากระป๋อง+ไข่ดาว เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 11:06:48

ความคิดเห็นที่ 92 มารอค่ะ จากคุณ : ~sTar_aDoRaBLe!!!~ เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 11:21:16

ความคิดเห็นที่ 93 ลงชื่อรอด้วยคน จากคุณ : huavoon เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 12:28:55

ความคิดเห็นที่ 94 อ่ะ อ่ะ ค้าง เลย หายไปไหนแล้วน๊อ จากคุณ : เดียร์คุง เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 13:19:48

ความคิดเห็นที่ 95 รออ่านนะค่ะ คุณหนุ่ย จากคุณ : ความรักที่ขาดหาย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 13:35:55

ความคิดเห็นที่ 96 เสา-ทิตย์ นี้ไม่ได้เล่นเน็ต วันจันทร์ จะแวะมาอ่านต่อนะครับ พี่หนุ่ยยยยย จากคุณ : พริกแกงปลากระป๋อง+ไข่ดาว เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 15:11:56

ความคิดเห็นที่ 97 สนุกมาก รอๆๆ จากคุณ : THe Capital Monkey เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 15:13:28

ความคิดเห็นที่ 98 ทุกครั้งที่ได้เห็นเพื่อนๆทุกคนมาร่วมวงในกระทู้นี้ ผมยิ้มแก้มปริ หน้าบานเป็น กะละมังสแตนเลสเลยเชียว จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 15:33:36 A:125.26.73.114 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 99 ขาดตอนจ้า... จากคุณ : Jemie_A เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 15:33:47

ความคิดเห็นที่ 100 อ่านถึงตรงนี้ ๆ จากคุณ : Margaret เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 15:52:37

ความคิดเห็นที่ 101 รออ่านนะครับ ไม่คิดว่าผู้ชายจะเป็นเกย์เยอะขนาดนี้ สงสัยผมจะดูไม่ออกจริงๆ ก่อนหน้านี้ ตอนมหาลัยเคยมีเพื่อนมาตีสนิทด้วย มันก็ดูแมนมาก แต่มารู้ทีหลังว่ามันเป็นเกย์ ยังไม่อยากจะเชื่อเลย แล้วตอนเรียนเทคนิคก็เคยเกือบโดนเพื่อนผู้ชายรวบรัด มันแรงโครตเยอะ ดีที่ผมพอเป็นมวยบ้าง ทุกวันนี้ยังสงสัยเลยว่ามันเป็นเกย์หรือเปล่า หรือ ว่าวันนั้นมันล้อเล่น อ่านกระทู้นี้แล้วต่อไปใครมาตีสนิทผมนี้คงจะเริ่มระแวงละครับ จากคุณ : ต้นไม้แห่งกาลเวลา เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 15:59:57

ความคิดเห็นที่ 102 ฟินTwT เราแต่งFic Y อยู่ค่ะ ดีใจมากๆที่มีข้อมูลโดยตรงให้อ่าน ขอบคุณนะคะ รออ่านต่อ >///< จากคุณ : ต.ตวง^^ เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 16:14:45

ความคิดเห็นที่ 103 รอติดตามค่ะ จากคุณ : NooEmy เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 16:28:07

ความคิดเห็นที่ 104 เข้ามาอ่าน ติดตามอยู่คะ จากคุณ : สาวชนบท เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 16:56:17

ความคิดเห็นที่ 105 รออยู่เน้อ..ตะเอง   โค ตะ ระ หนุก จากคุณ : แม่หมูตาโต เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 19:11:44

ความคิดเห็นที่ 106 รออย่างใจจดจ่อนะ หนุ่ย จากคุณ : กบ เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 22:26:50 A:182.53.229.0 X: TicketID:350891

ความคิดเห็นที่ 107 มีบางช่วงเวลาที่ผมทำงานหลายๆวันติดกัน มันเริ่มรู้สึกล้า ปวดส้นเท้า ปวดขา บวกกับเพื่อนร่วมงานเห็นแก่ตัว ใจแคบ นิสัยไม่ดี ผมจึงคิดอยากจะเลิกทำไปเลย ตอนนั้นจะจบปี3 จึงงดรับงานขายที่เดิมชั่วคราว แล้วเตรียมตัวสอบอย่างเต็มที่ หลังสอบเสร็จ ช่วงปิดเทอมใหญ่ หัวใจก็ว้าวุ่น ผมได้งานเสริม อีกอย่างคือไปรวมวงกับเพื่อนในอินเตอร์เน็ต ได้ร้องเพลงที่ร้านอาหารเล็กๆ รับงานวันเสาร์-อาทิตย์ ผมบอกมันว่า ....... “แม้ผมจะเสียงดี แต่ผมไม่ได้เน้นขายเสียงนะ ผมเน้นขายหน้า!!!” ... ความจริงแล้วก็ไม่ถึงกับน่าอับอายมากมายหรอก เพราะผมจับไมค์ร้องเพลงมาตั้งแต่ม.ต้น มาตอนนี้ ได้ลองร้องเอาเงินบ้างก็ต้องลองดู คืนแรกที่ร้านนั้น ผมได้ร้องรอบ2ทุ่ม-3ทุ่ม มันมีกีตาร์ให้นั่งเกาเท่ห์ ผมเล่นไม่เก่งแต่พอเล่นได้ บนเวทีเล็กๆ ลูกค้าเยอะ ขายดี ผมก็ร้องเพลงไปที่ฮิตๆตอนนั้น เพลงฟังสบายๆ ร้องเพลงคนอื่น แต่มีสไตล์เป็นของตัวเอง ลูกค้ากำลังแกะปูเกาหอยอยู่ ยังหันหลังมาดูหน้าผมเลยนะ มีหลายคนที่หยุดกินแล้วนั่งฟังผมร้องอย่างเดียว ฟังจนจบเพลง ลูกค้าปรบมือให้กำลังใจ มายได้คืนละ500บาท จ่ายค่าแท็กซี่ขามา 100 ขากลับ100 เหลือ300 เริ่มคิดหนัก แล้วผมก็ร้องเพลงได้แค่เดือนกว่า จึงลาออกมา เพราะรู้สึกเหนื่อยๆ ช่วงนั้นยังปิดเทอมอยู่ จึงยังมีเวลาพักผ่อนอีกมาก . . . ผมใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ไปกับการเล่นอินเตอร์เน็ต โหลดเพลง ค้นหาความรู้ ดูเว็บYoutube เข้าเว็บ MSN เล่นHi5 สมัครFacebook ตอนนั้นฮิตHi5มาก ส่วนเฟซบุคเล่นยาก อ่านไม่ออก ใช้เวลาว่าง หมดไปกับสิ่งเหล่านี้ ถึงขั้นเสพติดก็ว่าได้. . . . จนกระทั่งเปิดเทอมขึ้นปี 4 ผมก็ยังว่างงาน แต่มีแผนสำรองคือ สมัครรับทุนไว้แล้ว จึงไม่ค่อยห่วงสักเท่าไร ตอนปี4นี้ ผมมีเวลาว่างมากขึ้น ได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนซี้มากขึ้น แต่ผมก็ยังใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ท่องโลกอินเตอร์เน็ต . . . มีวันหนึ่งผมเกิดนึกสนุกลองเข้าไปโพสหาเพื่อนคุยทางเน็ต ผมโพสว่า”หาคนคุย จริงใจ คบนาน ” แน่นอนว่าเว็บนั้น เป็นเว็บทางเลือก จากนั้นมีคนAd ผมเป็นเพื่อนหลายคน แต่มีเมล์หนึ่ง Say .......@hotmail.com เข้ามาทักทายคุยกับผมดีมาก คุยสนุกเหมือนว่าเคยรู้จักกันมาแสนนาน ผมจำได้แม่นว่าวันนั้น ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 21 ธันวาคม 2551 เค้ามีนามสมมติว่า __________________ “ก๊ง”______________________ ก๊งบอกว่าเป็นโบทรับ อายุ18 โห้! อ่อนกว่าผม5ปี ก๊งมีเชื้อสายจีน ผิวขาว รูปร่างดี ตาตี่ ปากสีชมพู ตรงสเป็คผมมาก ก๊งบอกว่าเลิกกับแฟนแล้ว เป็นโสด อยู่อพาร์ทเมนต์คนเดียว (รู้ถนน รู้ซอย รู้ชื่ออพาร์ทเมนต์ รู้ชั้นที่อยู่ ก๊งบอกละเอียด) ก๊งเรียนปี1 มหาวิทยาลัยไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยของผม ตอนนั้นก๊งต้องไปเฝ้าแม่ แม่ป่วยมากอยู่โรงพยาบาล เออ ดราม่าได้อีก เราคุยกันนานหลายชั่วโมง . . . ผมติดใจก๊ง อยากคุยอีก บ่อยๆ เพราะผมไม่ได้คุยกับเพื่อนคนอื่นๆเลย มันAdมาเฉยๆ แล้วก็ไม่ทักทายกัน ทักไปก็ไม่ตอบกลับ ครั้งนั้นก่อนปิดเน็ต ผมจึงของเบอร์โทรก๊ง แล้วผมจดไว้เป็นอย่างดี ไม่กี่วันจากนั้น ผมนัดเพื่อนไปร้องคาราโอเกะทีห้างแห่งหนึ่ง ผมเห็นว่าอยู่ใกล้กับที่พักของก๊ง จึงกดโทรหา แต่ดันกลายเป็นเบอร์ ที่ยังไม่ได้เปิดใช้บริการ ก๊งให้เบอร์มั่วมาแน่ๆ สงสัยจะไม่อยากคุยกับผมต่อจริงๆ วันถัดมาผมจึงส่งอีเมล์ไปหาก๊ง บอกว่า “จำพี่ได้มั้ย ก๊งบอกเบอร์ผิดนะ พี่โทรไม่ติด ถ้ายังอยากคุยกับพี่นานๆ ก๊งโทรหาพี่ได้ 24 ชั่วโมง เบอร์ 083-XXXX-XXX จากนั้นอีก1วัน ก๊งก็โทรมา ซึ่งไม่ใช่เบอร์ที่ให้ผมไว้ตอนแรก ผมบอกก๊งว่า . . หนุ่ย : “พี่จะไปอยู่ต่างจังหวัดแล้ว เลยกลัวว่าจะไม่ได้คุยกันอีก” ก๊ง : “ไปอยู่ไกลก็ยังคุยกันได้” หนุ่ย : “พี่จะไปช่วยแม่ขายของ คงไม่ค่อยมีเวลามาคุยสักเท่าไร” ก๊ง : “ไม่เป็นไร งั้นก็คุยตอนที่สะดวก” หนุ่ย : “อืม” . . . ตอนนั้นไม่คาดหวังอะไรทั้งนั้น เพราะผมต้องไปช่วยแม่ขายของที่ร้าน เพื่อแบ่งเบาภาระแม่ จริงๆแล้วตอนนี้ผมเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว แต่ยังไม่ได้งานทำเนื่องจากรอผลการสอบ รอผลการสมัคร มีที่ไปสมัครแล้วสอบไม่ผ่านก็มี มีที่สอบแล้วผ่านแล้วเค้าไม่เรียกทำงานก็มี ไม่อยากอยู่เฉย จึงไปช่วยแม่ขายของ . . . ผมต้องตื่น6โมง นอนเที่ยงคืน ไปซื้อของที่ตลาด กลับมาหุงข้าว ทำกับข้าว ชงก๋วยเตี๋ยว ทำหลายอย่างในร้าน มีลูกจ้าง แต่ไม่มีใครทำได้แบบเรา จึงต้องลงมือทำเอง ผมไม่มีเวลาได้ไปคุยกับใครเลย ไม่ได้โทรศัพท์หาใครเลย แล้วถ้าใครโทรมาหา ผมก็ไม่มีโอกาสได้รับสายใครเลย เพราะไม่มีเวลาว่างคุยเลยจริงๆ ใครที่โทรมาช่วงนั้น ผมต้องกราบขอโทษจริงๆ อย่าเพิ่งโกรธกันนะตัวเอง เง้ออออออ!!!!! . . . จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 23:17:43 A:115.67.1.177 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 108 ผมอยู่ที่ร้านจนถึงเดือนมีนาคม 2552 ผมได้รับข้อความ ในโทรศัพท์มือถือความประมาณว่า ”อยู่ที่นั่นร้อนไหม ทำงานเป็นงัยบ้าง เมื่อไรมากรุงเทพ มาหาได้ไหม” ____________ผู้ส่งคือ “ก๊ง” _____________________ ตอนนั้นผมอ่านแบบงงๆ เพราะคิดว่าก๊งคงลืมผมไปแล้ว ผมก็อ่านข้อความแล้วก็ไม่ได้ส่งตอบกลับอะไร . . . ผมขายของไปเรื่อยๆ รองานไปเรื่อยๆ ก็ไม่มีบริษัทไหน ตอบรับกลับมาเลย ตอนนั้นเริ่มใจไม่ดีซะแล้ว คิดว่าคงต้องตกงานแน่ๆ แต่มีแผนสำรองคือ ถ้าไม่ได้งานบริษัทจริงๆ คงต้องไปสอบงานราชการ หรือไม่ก็คงต้องมาขายของกับแม่เพื่อสร้างเนื้อสร้างตัว ตามความสามารถ . . . เมื่อถึงช่วงปลายเดือนมีนาคม 2552 มีบริษัทติดต่อมาว่า ให้ไปสัมภาษณ์งาน กำหนดสำภาษณ์ประมาณ 7-8 เมษายน 2552 ผมจึงตกลงว่าไปแน่นอน แล้วสิ่งสำคัญอีกอย่างที่ต้องทำ ในวันที่ 5 เมษายน 2552 คือ...... ผมต้องไปตรวจคัดเลือกทหารประจำปีนี้ด้วย ต้องกลับไปภูมิลำเนาเพื่อตรวจคัดเลือก เนื่องจากเรียน ร.ด. แค่2ปี ถ้าไปจับได้ใบแดง จะได้เป็นแค่1ปี แต่ถ้าสมัครทหารเลยจะได้เป็นแค่6เดือน ตอนนั้นก็ลังเล ว่าจะสมัครหรือจะจับ ใจหวิวๆ ตุ้มๆต่อมๆ อยากทำงาน อยากหาเงินไวๆ เห้อ! คิดไม่ตกจริงๆ . . . เย็นวันที่ 3 เมษายน ผมจึงซื้อตั๋วรถไฟชั้น3 (เพื่อความประหยัด) แล้วขึ้นรถไฟมาแต่ไม่ได้นั่งเลยตลอดทาง คนเยอะเบียดเสียดมาก แทบไม่มีที่ยืน ไม่มีที่หายใจ ห้องน้ำมีอุจจาระเกระกรัง เหม็นกลิ่นเยี่ยว ไม่มีน้ำล้าง ทิชชูก็หมด บอกตรงๆว่า ไม่กล้าหย่อนตูดนั่งเลย ผมยืนๆไปตลอดทาง เมื่อยมาก ในใจก็ครุ่นคิดเพียงว่า จะเสี่ยงจับใบดำใบแดง หรือจะสมัคร คิดวนไปวนมา คิดถึงข้อดีและข้อเสียของแต่ละอย่าง คิดอย่างไรก็วนไปเวียนมา ที่คิดมากขนาดนี้เพราะผมมีห่วงมีคนให้ห่วง ห่วงแม่ ห่วงคนในครอบครัว . . . และแล้ววันที่ 5 ก็มาถึง วันนี้ผมตัดสินใจแล้วว่าจะเสี่ยงจับใบดำ-ใบแดง เป็นไงเป็นกันวะคราวนี้ ผมเคยได้ยินมาว่า ในวันที่จะไปจับทหาร ถ้าเดินออกจากบ้านแล้ว อย่าเหลียวหลังกลับมา แล้วจะจับไม่โดนใบแดง ผมก็ทำไปตามนั้น ไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว เมื่อไปถึงศาลาที่ว่าการอำเภอ ผมเข้าไปรายงานตัว ตั้งแต่ 7 โมงเช้า ถอดเสื้อนั่งรอ วัดตัว วัดส่วนสูง ******************************************************** ******************************************************** ******เอิ่ม! ผู้ชายที่อำเภอเรานี่หน้าตาดีหลายคน แต่มองๆไปแล้ว หน้าตามันคล้ายๆกันหมด ผิวพรรณคล้ายๆกัน กวาดสายตาไปรอบๆ ไม่เจอเพื่อนเก่าเลยสักคน เพราะเพื่อนๆที่เรียนมารุ่นเดียวกัน พวกมันแก่กว่าผม1ปี มันจับทหารกันไปหมดแล้ว เมื่อตอนเที่ยงก็พักไปกินข้าว มองไปมองมา และแล้วก็ได้เจอ “ไอ้ยุทธ” . . หนุ่ย : “ไอ้ยุทธ มืงมาทำไรวะ” ยุทธ : “กุก็มาจับทหารเหมือนมืงนั่นล่ะ” หนุ่ย : “อ้าว มืงไม่ได้จับเมื่อปีที่แล้วเหรอวะ” ยุทธ : “กุไม่ทันได้จับดิ กุถูกจับก่อน” ___ไอ้ยุทธมันถูกจับข้อหาเสพยาเสพย์ติดและมีสิ่งเสพติดไว้ในครอบครอง หนุ่ย : “มืงมีเมียยังวะ” ยุทธ : “คนแบบกุ จะมีใครเอา แล้วมืงน่ะมีเมียยัง ______เดี๋ยวนี้มืงหล่อเท่ห์ กูจำแทบไม่ได้” หนุ่ย : “ถ้ากุหล่อแล้ว มืงก็โคตรหล่อเลยว่ะ” . . . ไอ้ยุทธมันหล่อจริง หล่อตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยเปลี่ยน จมูกโด่ง ตาตี่ ปากสวย (น่าจูบ) ผิวพรรณคมเข้มสีน้ำผึ้ง ถูกใจ กดไลค์หนักๆเลย และที่สำคัญ หุ่นดีมาดแมน เนื้อหนังตึงเปรี๊ยะ เห็นแล้วใจละลายไปเลย แต่สิ่งที่มันไม่เหมือนเดิมคือ มันดูซึมๆ เบื่อโลก เศร้าๆ ชีวิตมันเหมือนหม่นหมองยังงัยบอกไม่ถูก มันไม่ใช่คนเฮฮาเหมือนสมัยก่อน มันดูเงียบขรึม พูดจาแบบตัดพ้อตัวเอง ได้เห็นแล้วนึกถึงไอ้ยุทธสมัยเด็ก . . . . เมื่อเวลาประมาณบ่ายโมง เรียกทุคนเข้ารวมพร้อมกันที่จุดประชุมเช่นเคย ที่นี่ให้ถอดเสื้อเข้าไปนั่งเตรียมล้วงไห(จับใบดำ-ใบแดง)ผมได้นั่งคนแรก แถวแรก เข้าไปนั่งรอๆๆ พิธีกรเรียกชื่อเข้าไปนั่งทีละคน เรียกชื่อโคตรช้าเลย กว่าจะครบทั้งอำเภอปาไปเกือบ4โมงเย็น อ่านชื่อลากยาวมาก กุนั่งรอจนหลับไปหลายตื่น หลังจากนั้นเมื่อเข้ามาครบกันทุกคนแล้ว พิธีกรจึงบรรยายแนะนำขั้นตอนการปฏิบัติ เตรียมตัวล้วงไห แต่ยังล้วงไหไม่ได้สักที เพราะมีอีก2คนที่มันยังไม่มาเข้ารายงานตัว ...............ตามข่าวว่ามันหนีทหาร ที่ประชุมกำลังรอให้พ่อแม่ไอ้2คนนั้นไปตามตัวมา รอนานมาก พิธีกรก็ชวนคุยเฮฮา คุยนั่นคุยนี่ แล้วแจ้งยอดว่าขณะนี้มีคนสมัคร เป็นทหารด้วยความสมัครใจแล้ว 50คน แล้วมีคนสมัครเพิ่มเรื่อยๆ พิธีกรก็ประกาศไปเรื่อยๆ ประกาศไปจนกระทั่งว่า ขณะนี้ ต้องการผู้สมัครอีกเพียง 2 คน ถ้าคนสมัครอีกเพียง 2 คน แสดงว่าทุกคนที่นั่งในห้องประชุมนั้น จะไม่ต้องจับทหาร ทุกคนก็.....เฮ!!!!!! . . นั่งรอ รอ รอ รอไปเรื่อยๆ จนถึง1 ทุ่มกว่า พิธีกรประกาศว่า ขณะนี้ ไอ้2 คนที่หนีไปนั้น ได้เข้ามารายงานตัวแล้ว และในโทษฐานที่มีเจตนาหลบหนีการตรวจเลือก ทั้ง 2 คน จึงยินดีเข้ารับการฝึกเป็นทหารผลัด1 ......ตะลึ่งตึ่งโป๊ะ!!!! (ตรงกับที่กุคิดไว้ไม่มีผิดเลยว่ะ เหมือนตาเห็นเลย) ทุกคนในห้องประชุมจึงเฮ!!!!!!!!!! กันเสียงดังสนั่น . . .ปีนี้ไม่มีใครได้จับทหาร ส่วนผมก็เฉยๆ เพราะรู้ว่ามันต้องออกมารูปการนี้แน่นอน แต่เซ็งตรงที่ นั่งถอดเสื้อตั้งแต่เที่ยงยัน2ทุ่มเนี่ยแหละ โคตรหนาวเลยตอนนั้น . . .หลังจากที่ไม่ต้องไปเป็นทหาร จึงเข้ากรุงเทพเพื่อมาสัมภาษณ์งาน ที่บริษัทแห่งหนึ่งย่านชิดลม ผมพักที่ห้องเช่าของเพื่อน คืนนั้น ผมได้คุยกับก๊งอีกครั้ง ก๊งโทรมาหาผม ผมจึงเล่าความเป็นไปของชีวิตให้ฟัง ก๊งก็เล่าเรื่องของตัวเองให้ผมฟัง เราสองคนคุยกันอย่างสนุกสนาน ผมเริ่มติดใจก๊งซะแล้ว ทั้งๆที่ยังไม่เคยเจอหน้าเจอตาก๊งเลยสักครั้ง . . ก๊ง : “พี่หนุ่ย เราจะมีโอกาสได้เจอกันบ้างมั้ย” หนุ่ย : “ก๊งว่างเมื่อไร เรานัดไปกินข้าวกัน ตอนนี้พี่ว่างๆ” ก๊ง : “ช่วงนี้ผมไม่ค่อยว่างเลย ต้องดูแลแม่ตลอดเลย” _____แม่ก๊งป่วย เป็นอัมพาต ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ หนุ่ย : “ยังอยากเจอพี่อยู่มั้ย” ก๊ง : “เอาอย่างนี้นะ วันที่13เมษายน มาเจอกัน อนุสาวรีย์ฯ” หนุ่ย : “ตกลง วันสงกรานต์พอดี เราไปเล่นน้ำกันนะ” ก๊ง : “ต้องมาให้ได้นะ ห้ามเบี้ยวนะ” หนุ่ย : “พี่ไม่เบี้ยวหรอก พี่ตรงๆ” แล้วเราก็คุยกันเรื่อยๆ คุยทะลึ่งบ้าง คุยดราม่าบ้าง ก๊งคุยเก่งมาก ผมหลงก๊งเข้าแล้ว อยากคุยกับก๊งทุกๆวัน อยากเจอไวๆจัง...... จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 23:25:08 A:115.67.32.221 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 109 คืนนี้คืนวันศุกร์ ผมมีเวลาว่างจะมาเล่าให้อ่านๆเรื่อยๆนะครับ คืนนี้คงได้นอนดึก เพราะกะว่ายังงัยคืนนี้จะต้องให้ถึงช็อตเด็ดให้ได้ เพื่อนๆช่วยดันด้วยนะครับ ผมซาบซึ้งมากมาย . . อ่านตำรา เพียงคราเดียว ยังจำได้ อ่านนิยาย หลายสิบเรื่อง หลายร้อยหน้า อ่านสิ่งพิมพ์ อาจแต่งเติม หรือลวงตา แต่ความจริง ไม่อาจหา ได้ทั่วไป โดย : หนุ่ย2012 จากคุณ : หนุ่ย เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 23:37:50 A:115.67.129.46 X: TicketID:374283

ความคิดเห็นที่ 110 ทะเลาะกะเด็ก เลยยังไม่นอน แวะมาอ่าน อิอิ จากคุณ : lalalee เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 00:46:44

ความคิดเห็นที่ 111 รอติดตามอยู่นะครับ... เท่าที่อ่าน และพิจารณาจากปี... เข้าใจว่าคุณหนุ่ยน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกะนผมนะครับ... คิคิ (^_^) จากคุณ : Mars & Venus (dramo_123) เขียนเมื่อ : 15 ก.ย. 55 00:51:43