ความคิดเห็นที่ 1 ผมชอบเห็นพวกเด็กทดสอบรถนอนจมกองเลือดอยู่กลางถนนมากกว่าน่ะคับ จากคุณ : Sieghart เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 16:30:08

ความคิดเห็นที่ 2 จริง ๆ แล้ว นัง น ก็ไม่ได้อยากตั้งชื่อกระทู้นี้หรอกค่ะว่า "จากเด็กเทสต์ ที่เปลี่ยนมาเป็นเด็กแว้นซ์ เด็กก๊อยซ์ มาเป็นเด็กจบ ป.โท" เพราะมันยังงัย ๆ อยู่ก็ไม่รู้ แถมจริง ๆ นัง น เองก็ไม่ใช่เด็กนั่งซ้อนท้ายเทสต์รถ ตัวยงสักเท่าไหร่ กล่าวคือ ไม่ค่อยจะได้คลุกคลี ออกไปเทสต์ทุกคืนวันอังคาร พฤหัส (ถือว่าเป็นวันที่ต้องไปวนตรงอนุสาวรีย์ ร.5 ที่ทรงม้า เพราะว่า เหล่าพวกเด็กเทสต์ทั้งหลายจะถือว่า ม้า ก็คือ มอเตอร์ไซค์ของพวกเขา) ส่วนวันเสาร์เป็นเหมือนวันปล่อยผี คือ หลาย ๆ คนที่มาเทสต์ก็จะมาลองเครื่องใหม่ที่ได้โมดิฟายด์ไว้อย่างแน่นปี๊ก บางทีสามารถขับได้ยันเช้า (เคยนั่งมาแล้ว) คือตั้งแต่ 4 ทุ่ม ถนนโล่ง ๆ ยันตีห้าครึ่ง ซึ่งนัง น ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า พวกนี้เค้ารู้เส้นทางหลบหลีกตำรวจได้อย่างไร รู้เพียงว่า เราคือคนนั่งซ้อนท้าย ต้องมั่นใจในคนขับเท่านั้น กล่าวถึงตัวรถก่อนดีกว่า....ก่อนที่จะไปเทสต์ หรือ ลองเครื่องได้นี่ ต้องมีการโมดิฟายด์ แบบยำแหลก นั่นคือ ทั้งตัวเครื่อง ทั้งท่อไอเสีย ล้อ ยาง เรียกได้ว่า ยกใหม่ครบชุด หากไม่ค่อยมีเงิน หรือที่เรียกว่า "ทรัพย์จาง" ก็จะค่อย ๆ เปลี่ยนไปทีละอย่าง 2 อย่างก่อน อันดับแรก ก็น่าจะเป็น ไปปาดเบาะ เพื่อที่คนซ้อนท้าย เวลาเบรคแล้ว จะไหลลงไปอยู่ที่คนขับ อย่างที่เค้าเรียกว่า "ไข่ติดถัง หลังติดนม" 55555 เอาคำโบราณมาใช้ ก็เรากลายเป็นที่ไม่ใช่วัยรุ่นไปแล้ว สองนั่นก็คือ ท่อไอเสียค่ะ...เราจำศัพท์เทคนิคพวกนี้ไม่ได้แล้ว รู้เพียงว่า เอาไส้กรองของท่อไอเสียออกมา เพื่อให้เสียงมันดังแว้น ๆ อย่างที่คนสมัยนี้เค้าเรียกกันว่าเด็กแว้นซ์....แต่สมัยก่อนจะไม่มีคำว่า "สก๊อย" เท่านั้นเอง  เสียงนี้ ถ้ายิ่งดัง ก็จะยิ่งถูกใจทั้งคนขับ และคนซ้อนเป็นอย่างมาก อันดับ 3 หากมีเงินหน่อย ก็จะลงล้อค่ะ จากล้อเดิม ๆ อลูมิเนียม อาจจะกลายเป็นล้อทอง ล้อเงิน ล้อแม็กซ์ อันนี้แล้วแต่เวลาที่ฮิตด้วยนะคะ เพราะถ้าดันไปใส่แบบไม่ดูตาม้าตาเรือแล้วหล่ะก็ พวกเด็กเทสต์ตัวเก่า ๆ เค้าจะเรียกพวกนี้ว่า "เสี่ยว" ซึ่งหมายถึง ลาว นั่นเอง จากคุณ : No One Love เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 16:34:37

ความคิดเห็นที่ 3 คุณ : Sieghart - - ทักทายค่ะ เพราะเป็นทู้สด 55555 ถามเดี๋ยวนี้ ตอบทันที ใช่ค่ะ แต่เดี๋ยวก็จะค่อย ๆ เล่าไป ในส่วนของเพื่อน ๆ ที่ล้มหายตายจากไปเรื่อย ๆ ในหมู่ของเด็กเทสต์นะคะ สมัยนั้นก็เมื่อ 15-17 ปีที่แล้ว....นานพอดู สำหรับคน ๆ นึง ถ้ามีลูก ก็คงโตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้ว แต่นัง น. ยังไม่มีใครจะมาหมายแต่งงานเลยค่ะ 55555 คงเพราะหน้าตาไม่ดี ตัวก็ดำ แถมไม่ใช่สเปคพวกเด็กเทสต์ อีกอย่าง เราไม่ได้ปล่อยตัวถึงขั้นไปมั่วสุม อันดับที่ 4 ...มีงบแรง ๆ ก็จะลงทุนถึงกับเปลี่ยนเครื่องใหม่เลยนะคะ เพราะเครื่องเก่ามันแค่ 120 ซีซี ขับสักพัก เครื่องก็จะร้อน มันต้องพัก เพราะฉะนั้น ทำงัยหล่ะ ที่จะทำให้ขับได้นาน ๆ ทั้งคืน อึด ทน เหมือนขี่อยู่บนม้า แถมถ้าเครื่องแรงส์ เวลาบิดแต่ละที สาว ๆ ที่ซ้อนมาเนี่ย นมแทบจะเบียดชิดหลัง...หอยก็แนบกับก้นกบฝ่ายชายที่เป็นผู้ขับ แหมมม!! เล่าได้อารมณ์อีกแล้ว แถมเครื่องแรงส์จะเป็นอีกส่วนประกอบที่สามารถทำให้ หนีตำรวจได้เร็ว เพราะถ้าเครื่องมัวร้อน หรือน๊อกกลางคัน ตำรวจก็สามารถจับได้ คราวนี้ซวยถึงผู้ปกครองกันยกใหญ่ เพราะสมัยก่อนหน่ะ มีแต่เด็ก อายุ 16-17 เท่านั้น เห็นจะมีแก่สุดก็ 20-25 ถ้าแก่กว่านั้น ก็จะไปเป็นพวกเจ้าของอู่ ซึ่งแต่ก่อนก็เคยเป็นเด็กเทสต์อยู่เหมือนกัน... และก็ต้องมีการจูนเครื่องด้วยนะ ที่สำคัญเนี่ย .....ซึ่งบางทีก็กินเวลาเป็นอาทิตย์ในการทำ เพราะต้องใช้เวลา พร้อมกับช่างที่มีฝีมือ สมัยก่อน มีพี่ที่เรานับถือ แต่ก็ไม่เชิงรู้จักหรอก เพราะส่วนใหญ่พวกเด็กเทสต์รถแถวบ้านมักจะเอารถไปให้แก โมดิฟายด์ นั่น คือ 1. แดง ... (จำชื่อท้ายไม่ได้แล้ว) รู้แต่ว่า ตอนนี้เปิดอู่อยู่ในซอยสุขุมวิท 101/1 แยก 11-3 หรือ 2 เนี่ยแหละ         2. พี่ศิลป์ นี่ก็รับโมดิฟายด์รถแต่งเหมือนกัน ตอนนี้เปิดอู่อยู่เส้นถนน อ่อนนุช ก่อนถึงถนนกิ่งแก้ว ติดกับร้านรับทำเบาะ ยังจำได้ว่า เคยเอาไขปลาวาฬ มาถู ๆ ให้ อะไรสักอย่าง มันเงาวับ อ้อ...ล้อ เอาไปชุบโครเมี่ยมมา ...ไปช่วยเค้าเฉย ๆ ค่ะ ไม่มีรถมอร์ไซค์เป็นของตัวเอง จากคุณ : No One Love เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 16:51:17

ความคิดเห็นที่ 4 เด็ก ๆ พวกนี้ ที่เป็นเด็กเทสต์รถ หรือเป็นเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์ ที่เอามาให้พวกช่าง เค้าโมดิฟายด์กันเนี่ย คิดว่า สามารถแยกได้ 2 กลุ่ม คือ 1. เด็กที่บ้านมีฐานะ คือ พอโตสักหน่อย ก็เริ่มอยากมีรถเป็นของตัวเองเพื่อเอาไว้ขับไปโรงเรียนเอง หรือเอาไว้ขับเล่นแถว ๆ บ้าน     2. เด็กที่มีปัญหา คือ บ้านแตก พ่อไปทาง แม่ไปทาง หรือว่าอยู่ด้วยกันเนี่ยแหละ แต่ไม่ค่อยได้รับความอบอุ่นเท่าที่ควร แถมก็ยังติดยาเสพติดซึ่งสมัยนั้น ก็มีแต่ยาบ้าแหละค่ะ เพราะมันทำให้ฮึกเฮิม ส่วนแป๊ะ หรือ เฮโรอีน ที่กล่าวในกระทู่ก่อนนั้น มันมีผลทำให้พอคนเล่นแล้วก็จะเคลิ้ม แล้วก็นอนหลับไป ซึ่งสามารถนอนหลับได้เป็นวัน ๆ โดยที่ไม่ต้องกินอะไรเลย แต่ยาม้า หรือ ยาบ้าเนื่ย สมัยก่อน พอเล่นเสร็จ ใจเนี่ยแทบจะกระโดดออกมาอยู่ข้างนอก มันตุ๊บ ๆ  ๆ  คือต้องทำอะไรสักอย่าง ให้มันหาย เหมือนเรื่อง The Mask มั้ยตอนที่ หัวใจมันออกมาข้างนอก นัง น. คิดว่าเป็นอย่างนั้นเลยแหละ 55555 เส้นทางที่จะเล่น หรือที่เรียกว่า เทสต์รถ ลองรถหน่ะ จริง ๆ แล้ว ส่วนใหญ่เลยจะนิยมเล่น คือ  1. เส้นถนนคลองเตย ไปออกเส้นสาธุประดิษฐ์ วนกลับมาเข้าลานพระรูป      2. เส้นถนนดินแดง เพราะมีเส้นทางให้หลบเลี่ยงเยอะ      3. เส้นถนนวิภาวดี เพราะเป็นถนนเส้นยาว เหมาะในการแข่ง หรือลองเครื่อง แถมรถก็ไม่ติด     4. เส้นถนนบางนา ก็คล้าย ๆ กับเส้นถนนวิภาวดีแหละค่ะ เพียงแต่อันตรายหน่อยเพราะรถบรรทุกมันเยอะ (เส้นบางนาเนี่ย เจอกับตัวเองจริง ๆ เลย แต่ไม่ใช่ว่า ตัวเองไปนั่งซ้อนท้ายนะคะ เป็นคนที่เคยแอบชอบแอบคบเนี่ยแหละคะ เดี๋ยวค่อยเขียนไปเรื่อย ๆ)     5. ที่ขาดไม่ได้ คือ พวกถนนที่เพิ่งตัดใหม่ เพราะเป็นถนนที่ทำไว้ดี เพียงแต่ยังไม่เปิดใช้ เหมาะสำหรับการแข่งรถ ได้เป็นอย่างดี ทุกเส้น ล้วนเหมือนจะมีผู้นำทางบอกว่า คืนนี้จะไปเส้นไหน แถมยังมีการส่งซิก หรือสัญญาณบอกด้วยนะคะว่า ข้างหน้ามีตำรวจให้หนี หรือเปลี่ยนเส้นทางไปทางไหน ๆ หรือถ้าไม่บอกว่าเปลี่ยนเส้นทางไปไหน ต่างคนก็ต่างหนีเอาตัวรอด แต่สุดท้ายก็มาเจอกันอยู่ดี งง มั้ย สมัยนั้น มือถือก็ไม่มี แต่ไม่รู้ติดต่อได้ยังงัย เพื่อที่จะหนีตำรวจ....555555 ยอมรับว่ามันเก่ง พอตัวเลยแหละ จากคุณ : No One Love เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 17:14:30

ความคิดเห็นที่ 5 เด็กเทสต์บางคน โดนจับจนตำรวจจำหน้าได้ โห!!! ถึงขนาดนั้น หรือไม่ก็ ไอ้ที่จำหน้าได้ เพราะเคยติดคดีมาหลายคดี เช่น ลักรถบ้าง, มีอะไร ๆ กับเด็กอายุไม่ถึง 18+ ที่พ่อแม่เค้าไปแจ้งความ เพราะลูกสาวหายไปอยู่กับผู้ชาย, แข่งรถ, ค้ายา มีให้เห็นกลาดเกลื่อนค่ะ แต่ก็มีพวกรวย ๆ มาเล่น มาลองรถ มาเทสต์นะคะ ยกตัวอย่างเลยแหละ เรื่องจริงด้วย ชื่อ เบส ค่ะ บ้านอยู่ซอยวัดตะกล่ำ แต่มามั่วสุมเอาแถวซอยสุขุมวิท 101/1 เพราะว่า เบส เนี่ย เรียนอยู่ที่กรุงเทพช่างกล พ่อ กับ แม่ เป็น หมอ .... งง มั้ยหล่ะ แสดงว่าลูกต้องหัวดี แต่ทำไม๊ ทำไม ลูกถึงไม่รักดี ลูกอยากได้อะไร พ่อแม่ก้หาให้ เบสบอกอยากได้รถมอร์ไซค์เอาไว้ขับไปโรงเรียน เนื่องจากซอยบ้านเบส กับโรงเรียน มันมีทางลัด ไม่จำเป็นต้องออกถนนใหญ่ พ่อกับแม่ เบส ออกรถช๊อปเปอร์ให้ลูก ไว้ขับเล่นรับลมยามเย็น แถมด้วยออกรถมอร์ไซค์ 2 จังหวะ (ซึ่งสมัยนั้นถือว่า เป็นอะไรที่แรงส์) เอาไว้ให้ขับไป รร. แต่เบส เอารถมอร์ไซค์ที่พ่อกับแม่ซื้อให้ ไว้ใช้ยามไปโรงเรียนหน่ะ มาแต่งซะเป็นรถเทสต์ รถแข่งเลยแหละ แถมมีชุดแต่งเปลี่ยนแทบจะทุกสไตล์ ตามคนมีฐานะ เช่น ล้อแบบนี้ ชุดแต่งก็ต้องเป็นแบบนี้ ยางต้องเป็นลายนี้ด้วยนะ และท่อก็จะต้องเป็นแบบนี้ เพราะท่อ แต่ละท่อ จะให้เสียงทุ้มแหลม ไม่เหมือนกัน ดังนั้น หากจะเป็นนักเทสต์ตัวยงค์ บางที ก็ต้องมีการเทิร์นของในกรณีที่ไม่มีเงินพอจ่าย หรือบางที ก็อาจจะฝากทางร้านให้เก็บไว้ เนื่องจากไม่อยากให้ผู้ปกครองรู้... หรืออีกคนนึง ชื่อ โหน่ง คนนี้แหละคะ ที่นัง น. บอกว่า เคยแอบคบแอบชอบ แต่ก็ไม่ได้เรียกถึงขั้นว่าเป็นแฟนนะคะ เพราะไม่ได้คบโจ่งแจ้ง ถ้าเอ่ยชื่อ - นามสกุล โหน่ง ทุกคนอาจจะร้องอ๋อ (ในยุดนั้น) เพราะเป็นญาติกับดาราคนนึงค่ะ ชีวิตโหน่ง ก็คล้าย ๆ กับครอบครัวแตกแยก เพราะพ่อไปทาง แม่ไปทาง โหน่งอยู่กับยาย ส่วนแม่ไปทำงานที่ญี่ปุ่น โหน่งอยากได้อะไร แม่ก็จะส่งเงินมาให้ตามที่โหน่งต้องการเสมอ นั่นก็เหมือนว่า ที่บ้านโหน่งก็มีฐานะในระดับนึง โหน่งเรียน ปวช. ปี 2 ที่โรงเรียนกรุงเทพช่างกล เหมือนเบสค่ะ เพียงแต่โหน่งเนี่ย เป็นรุ่นพี่ แล้วก็เสียก่อนที่เราจะรู้จัก เบส ถ้าพูดถึงนิสัยโหน่งแล้ว จัดว่าดีค่ะ เหมือนว่าได้รับการอบรมสั่งสอนมาดี ไม่มีการพูดคำหยาบให้เราได้ยินเลยแม้แต่คำเดียว แถมยังไม่เคยที่จะลวนลาม แม้แต่จะจับมือก็ไม่เคย เพียงแต่ต่างคนต่างรู้กันว่า เราแอบชอบกันอยู่นะ โดยที่ไม่แสดงท่าที หรือไม่ต้องการให้กลุ่มเพื่อน ๆ รู้ เท่าที่จำได้ โหน่งเทสต์รถที่เส้นถนนบางนาค่ะ เสียชีวิตคาที่ หลังจากที่ชนะการแข่งแล้ว โดยมีเพื่อนคนซ้อนท้าย อาการไม่เป็นอะไร แต่โหน่งกลับคอหักตาย เพราะดันไปชนกับฝูงควายเข้า ก่อนหน้าที่โหน่งจะเสียชีวิต โหน่งไม่เคยชวนเราให้ไปเทสต์รถเลย เพียงแต่บอกว่า ให้เราอยู่แต่ที่บ้าน (บ้านของเรา) ดูเหมือนว่า สิ่งที่โหน่งทำไป คือการเทสต์รถนั้น หรือที่เรียกว่า ลองรถ มันเป็นการปลดปล่อยความดิบ เถื่อน ที่มีอยู่ในตัวเอง หรือต้องการจะแสดงถึงความเป็นชายที่มีอยุ่ หรือว่าต้องการหาความรักจากที่ไม่เคยได้รับจากพ่อและแม่ ก่อนหน้านั้น เรางอนโหน่ง เนื่องจากเราเห็นโหน่งพาผู้หญิงซ้อนท้าย นัง น. ก็เลยถามกับโหน่งเมื่อมีโอกาสว่า ทำไมต้องใหผู้หญิงซ้อนท้าย โหน่งตอบกลับมาว่า "เป็นน้องสาว" อย่างว่าช่วงนั้น นัง น. ก็ยังเด็ก มีอาการหึงหวงเป็นธรรมดา แถมยังคิดด้วยว่า จะมีน้องสาวได้งัย ในเมื่อ โหน่งเป็นลูกคนเดียว แต่พอเวลาผ่านไป กลับทำให้นัง น. คิดได้ว่า น้องสาวที่โหน่งพูดถึง อาจจะเป็นญาติก็ได้ เพราะโหน่งอยู่กับยาย หรืออาจจะเป็นน้องข้างบ้าน แต่เรื่องมันก็ไหน ๆ มาแล้ว มันเป็นอดีต หวนกลับไม่ได้ จากคุณ : No One Love เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 17:33:27

ความคิดเห็นที่ 6 เช้าวันสุดท้ายที่ได้เจอโหน่ง นัง น. เดินไปตลาดเช้าเพื่อจะไปซื้อปาท่องโก๋ น้ำเต้าหู้ อะไร ๆ อีกหลายอย่าง มาให้คนที่บ้านได้ทาน ระหว่างนั้น ก็ได้เจอกับโหน่ง โหน่งบอกว่า "ขอเวลาคุยแปบนึงได้มั้ย" แต่ด้วยความที่เราเป็นเด็กน้อย แถมยังงอน ๆ ตึง ๆ ก็เลยบอกว่า ไม่ จะรีบไปซื้อของให้แม่ เท่านั้นแหละ โหน่งก็บึ่งรถออกไป ทั้งที่ไม่ได้กล่าวคำอะไรเลย พอมาอีก 2 วัน ทราบข่าวจากเพื่อนว่า "โหน่งตายแล้ว" เท่านั้นแหละ ใจเริ่มเสีย คิดต่าง ๆ นานา ว่า ทำไมวันนั้นเราถึงหยิ่ง ไม่ยอมไปแค่แปบเดียว เท่านั้นเอง จึงตั้งใจจิตว่า ไว้วันเผาแล้วกันนะ เดี๋ยวจะไปเผา เพราะถ้าไปวันสวด คงจะดูไม่งาม แม่ หรือญาติ ๆ ของโหน่งคงจะดูเราว่า เป็นคนไม่ดีไปด้วย เพื่อนมาเล่าให้ฟังว่า ศพของโหน่ง ขึ้นอืด จนนาฬิกาที่แม่ซื้อให้จากญี่ปุ่นสายเป็นยางยืดหน่ะ มันยืดจนตึงเปรี๊ยะ เลย แถมพอวันเผา นัง น. ก็ดันลืมอีก เนื่องจาก มีเพื่อนสาวมาคุยที่บ้าน ก็คุยเรื่องของโหน่ง เนี่ยแหละ แล้วก็คิดขึ้นมาว่า วันเผา เราจะไปดีหรอ มันจะดีหรอที่เราจะไป เท่าที่ทราบ โหน่งก็เรียน โรงเรียนช่างกล แล้วจะมีผู้หญิงซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ ไปวางดอกไม้จันท์ มันก็คงจะไม่งาม เมื่อคิดดังนั้น ก็ตัดสินใจว่า ไม่ไปดีกว่า เอาไว้วันหน้า เดี๋ยวจะเอาช่อดอกไม้ไปวางไว้หน้าโกษฐ์ หรือหน้าซุ้ม ที่มีรูป อ่ะคะ แต่เชื่อมั้ย พอถึงเวลาเผา กลิ่นเหม็นไหม้มาจากไหนก็ไม่รู้ เข้ามาในบ้านของนัง น. ซึ่ง นัง น ก็จำได้ว่า แก๊ส ก็ไม่ได้เปิด มันต้องเป็นพวกก่อสร้างที่มาอยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านนัง น. แน่เลย หุงข้าว ทำกับข้าวด้วยฟืน ควันมันก็เลยคลุ้งเข้ามาในบ้าน ทั้ง ๆ ที่กระจกก็ไม่ได้เปิดนะคะ.... สมัยนั้น นัง น. ปรี๊ดค่ะ ถ้าจะเรียกสมัยนี้ ก็ไม่รู้จะใช้คำไหน เพราะว่า ไม่ได้ "แรด" เพียงแต่ไม่กลัวใคร จนได้ฉายาจากแม่ มาว่า ....นัง น. ซะอย่าง ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้อยู่แล้ว...5555 นั่นจริง ๆ เป็นคำพูด ระหว่างนัง น กับ เพื่อน ค่ะ แต่แม่ ไม่รู้ไปรู้ ไปทราบมาได้ยังงัย แต่ก็เอาเถอะ นัง น. ไปปรี๊ดแตกกับพวกคนงานก่อสร้างที่พักอาศัยฝั่งตรงข้ามบ้านนัง น. ว่า ทำกับข้าว หุงข้าว ยังงัยเนี่ย กลิ่นไหม้ เข้าไปถึงในบ้าน แต่พอได้ยินคำตอบจากคนงาน นัง น. ถึงกับผงะ เพราะ คนงานตอบว่า เพิ่งจะให้คนเดินไปซื้อของมาทำกับข้าวเอง ก็มันเพิ่งจะ 5 โมงเย็น เป็นเวลาเดียวกับเวลาที่เผาโหน่ง นั่นแสดงว่า โหน่งมาหานัง น. จริง ๆ ด้วยความที่นัง น ตั้งจิตบอกว่า จะไปหาวันเผานะ แล้วก็ไม่ได้ไป ก็ไอ้ด้วยความสองจิตสองใจเนี่ยแหละว่า นัง นไม่ได้รู้จักกับผู้ใหญ่ทางบ้านโหน่งเลย เพื่อนฝูงก็ไม่รู้จัก เรียนก็ไม่เคยเรียนด้วยกัน แล้วถ้าไปมันจะไม่น่าเกลียดหรอ??? ก็เพราะความคิดเช่นนี้ทำให้ โหน่งมาหาถึงที่ นัง น ก็เลยตั้งจิตไปว่า วันนี้ โหน่งอย่าว่าเลยนะ มันคงดูไม่ดีหรอกหากเราจะไปเพราะเราก็ไม่รู้จักใครในงาน หากไปแล้ว คนอื่นจะมองเราไม่ดี เดี๋ยวหากมีโอกาส เราจะเอาช่อดอกไม้ไปให้.....จากนั้นไม่กี่วันต่อมา เพราะเรารู้ว่า กว่าจะเสร็จงานโหน่ง ก็ต้องเก็บกระดูก เอากระดูกไปลอยอังคาร อีกส่วนใส่ในช่อง......นั่นแหละ นัง น. ถึงได้เอาช่อดอกไม้ไปวางไว้ให้ พร้อมบอกว่า เอามาให้แล้วนะ จะยังคิดถึงเสมอ...ทุกวันนี้ นัง น ยังจำชื่อ-นามสกุลจริงโหน่งได้เลยค่ะ จากคุณ : No One Love เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 17:49:15

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมาอ่านจ้า จากคุณ : CKMom เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 18:05:11

ความคิดเห็นที่ 8 คุณ : CKMom - - ขอบคุณค่ะ...55555 อ่านทุกเรื่อง ประสบการณ์จริง ของนัง น. คราวนี้ไม่มีชื่อย่อ เพราะแต่ละคน ส่วนใหญ่ เสียชีวิตไปหมดแล้ว คงเหลือไว้เพียงแต่ความทรงจำ ทั้งที่น่าจำ และไม่น่าจดจำ เพียงแต่เป็นประสบการณ์ในวัยหนึ่งของนัง น. เท่่านั้นเอง จากคุณ : No One Love เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 18:11:31

ความคิดเห็นที่ 9 ตีตั๋ว อ่านด้วยคนครับ ^^ จากคุณ : TonTon1977 เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 18:42:48

ความคิดเห็นที่ 10 ลืมพิมพ์ ... รุ่นผม ถ้าท่อรีด ท่อสูตร ใบไม้ทอง ... ถ้ายังไม่มีตังค์ลงท่อรีด ก็เปลี่ยน ปลายท่อ เจาะ 3 รู เวลาลากยาวๆ คนแถวนั้น ก็ด่ายันโคตรแล้วครับ >,< จากคุณ : TonTon1977 เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 18:46:28

ความคิดเห็นที่ 11 ติดตรงชื่อเบส บ้านอยู่วัดตะกล่ำ เรียน กทช. คุ้นดีจังเลย ถ้าเห็นหน้าคงร้องอ๋อ เพราะผมก็จบที่นี่ บ้านก็ละแวกนี้ แต่โหน่งไม่เคยได้ยิน โพรไฟล์ส่วนตัวแบบนี้ก็ไม่คุ้นแฮะ ... อ่ะเล่าต่อ แอบอ่านอยู่ครับ เพลินๆ ^^'' จากคุณ : da U เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 19:32:35

ความคิดเห็นที่ 12 คุณ : TonTon1977 - - -ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่าน คุณ : da U - - ถ้าจำไม่ผิดนะ โหน่งเนี่ยน่าจะรุ่น 19 ไม่ก็ 21 ส่วนเบสเนี่ย น่าจะรุ่น 24-25 ได้ เพราะฉะนั้น คุณคงจะไม่รุ้จักโหน่งหรอก จำได้สมัยคะ ที่สมัยก่อน กทช. จะมีรุ่นที่เรียกแต่ละชื่อ ว่า "ซามูไร"บ้าง "นักรบ กทช" อะไรบ้าง คือเราจำไม่ได้แล้วแหละ มัน 15-17 ปีก่อน ที่แล้ว จากคุณ : No One Love เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 55 05:37:48

ความคิดเห็นที่ 13 บางคนที่มีเงินหน่อยก็จะคว้านท่อ คว้านเครื่อง ในกรณีที่เครื่องมันยำมาเละ หรือว่า ต้องการให้เครื่องมันแรงส์ (จริงรึเปล่าไม่รู้) รู้แต่ว่า รำคาญจิตมาก ขนาดนั่งซ้อนท้ายนะ ทำมายังงัย ก็เท่าเดิม เพราะ รถกลางคืน ก็ต้องติดตามแยกไฟแดง ไหนจะรถเก๋ง ไหนจะรถที่วิ่งขวั่กไขว่ไปมา จนบางที ต้องย้อนศร นั่นคือ จากที่มาทางดี ๆ ทางตรง ๆ นั่นแหละ พอมีสายบอกว่า "ตำรวจอยู่ข้างหน้า" เท่านั้นแหละ ไม่ต้องอ้อมกลับรถเลย กลับมันตรงนั้น ย้อนศรมันตรงนั้น คงเล่นเอาพวกที่ขับรถเก๋งกลัวกันเป็นแถว ก็เล่นกลับไม่ใช่แค่คันสองคัน นิ.... มันกลับรถ ย้อนศรรถกันที เป็น ร้อย ๆ คัน (จากเท่าที่เห็น) แล้วถนน ก็มีแค่นี้ มัน (ไอ้คนขับมอร์ไซค์) ก็มีฝีมือซะจริง ๆ ไม่ทำให้รถชาวบ้านเดือดร้อนเลย แถมยังรู้จักเส้นทาง ดีแท้ ว่าซอยไหน ทะลุซอยไหน แหมมม!!! ต้องชมว่าเยี่ยมยอดยุทธ์จักรการลองรถในกทม. ก็พี่แก (คนขับ) พาซิกแซก จนคนซ้อนที่นั่งด้วยหน่ะ น้ำตาไหล แต่ก็ไม่ยักจะเห็นว่า คนขับเนี่ยมีอาการเหนื่อยเปลี้ย เพลียแรง หรือแสบตา ก้บการที่ไม่ใส่หมวกกันน๊อก หรือแว่นตาเพื่อกันลมเลย จริง ๆ แล้ว นัง น. ไม่ได้ไปยุ่งกับที่อู่ของพี่แดงหรอกค่ะ เพราะว่า เห็น ๆ กันอยู่ ว่า เด็กที่ไปทำรถกับที่อู่พี่แดงมาหน่ะ เป็นยังงัย แถมยังได้ยินกิตติศัพท์ อันนี้จริง ไม่จริง ๆ ไม่รู้ ว่า พี่แดง ไปแพ้พนันแข่งรถกับ อีกคนนึงแถวท่าพระ หรือฝั่งธนนี่แหละ นัง น. ก็จำไม่ได้ แหมมม เรื่องมัน 15-17 ปีแล้ว เอ!!! รึว่า ที่เค้าบอกกันว่า คนที่มักจะเอาเรื่องอดีต ๆ มาเล่า เนี่ยจะเป็นคนแก่ ไม่จริ้ง ไม่จริงนะคะ นัง น. เนี่ยประกาศเลยว่า .... อย่างกับกระดังงาลนไฟเลยแหละ ทั้งที่ยังไม่มีเจ้าของมาก่อน หมายถึงยังไม่ได้แต่งงานนะคะ เพราะก็ต้องหาสามีที่ดี ที่จะมาเป็นพ่อที่ดีให้ลูกของเรา ไม่ใช่หยำเป มาเลย ...เป็นผู้หญิงมีสิทธิ์เลือก ก็เลือกค่ะ เหมือนคติผู้ชายงัยคะ "หญิงเดียวในดวงใจ หญิงต่อไปกำไรชีวิต"..55555 นัง น. ไม่ค่ะ ทุกคนอยู่ในดวงใจหมด เพียงแต่ไม่ใช่พ่อและลูกที่ดีของเรา เราก็จะไม่เลือก เพราะเป็นผู้หญิง เราก็มีสิทธิ์เลือก ถ้ามันไม่มีจริง ๆ เราก็ไม่ตาย อยู่คนเดียวสบายจะตาย ดีกว่าหาโซ่ หาห่วงมาผูกแขน ผูกขา มาเข้าเรื่องดีกว่า .... ปกติแล้ว เพื่อนผู้ชายของนัง น. หน่ะ มักจะอยู่ที่อู่พี่ศิลป์มากกว่า เพราะ อะไรก็ไม่รู้ 5555 นัง น ก็ยังไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่า แกมีลูกน้องฝีมือดี ส่วนใหญ่พวกที่อยู่แถวอ่อนนุช-ลาดกระบัง ก็จะมาอาศัยช่างศิลป์คอยแต่ง คอยแก้ให้ แต่ก็ไม่ใช่พี่ศิลป์หรอก ก็ลุกน้องนั่นแหละที่เป็นคนคอยแก้ คอยแต่ง ทุกอย่าง ส่วนพี่ศิลป์ก็ทำได้ แต่แกคงทิ้งวงการไปนาน ไม่รู้เรื่องว่า อะไร มาใหม่ อะไร ฮิต อะไร แรงส์ รู้แต่ว่า อะไหล่ หน่ะ ต้องคอยซื้อมาประเคนให้พวกบรรดาลูกค้าตลอด ไหนจะน๊อตกลึง ไหนจะน๊อตสี ๆ (เราก็เรียกไม่ถูกหรอก) ไหนจะแฮนด์จับ ชุบโครเมี่ยมบ้าง อะไรบ้าง นึกแล้วก็ตลกดี พวกเด็กมีเงินทั้งหลาย เอาเงินที่หลอกพ่อหลอกแม่ว่าเป็นค่าโน่น ค่านี่ ค่าวัสดุอุปกรณ์ทำงานที่โรงเรียน มาลงกับร้านพวกนี้ พ่อแม่หน่ะหรอ เห็นลูกของเงินเกี่ยวกับเรื่องเรียน มีหรอจะไม่ให้ ไม่มีก็หามาให้จนได้เนี่ยแหละ จริงหรือเปล่า??? แต่เราว่าจริง เพื่อนเราสองคน ทั้งสองคนนี้เป็นพี่น้องกัน คนนึงชื่อ "เก่ง" อีกคนนึง ชื่อ "กล้า" ...ตากล้าเนี่ย เค้าไม่ได้เล่นรถมอไซค์เทสต์ หรือลองหรอกนะคะ เพราะเค้าไปเล่นรถเก๋งค่ะ แบบจับไมล์ จับเวลา (เคยมีโทรทัศน์ช่องนึง ออกรายการสดด้วยนะ) จะบอกให้ แต่ตอนนี้ยุบไปแล้ว จับเวลาแบบ 100 เมตร ได้กี่วิ 200 เมตรได้กี่วิ แต่ก็มีการเดิมพันกันนะคะ ก็เหมือนพวกแข่งรถมอเตอร์ไซต์นั่นแหละ ส่วนไอ้พวกที่ตำรวจจับได้หน่ะ ในความคิดเราหน่ะ คือพวกที่มาลองรถเล่น ขับรถกลางคืนกัน พอเยอะเข้า ๆ (แต่ไม่ได้นัดหมายนะ) ต่างคนก็ต่างมา พอต่างคนต่างมา ก็มาร่วมกันขับ ร่วมกันขี่ไปทางเดียวกัน ประมาณว่า มรึงไปไหน กรูไปด้วยมากกว่า แต่ที่เราเห็นจริง ๆ หน่ะ คือ แข่งกินหญิง แข่งกินเงิน แข่งกินรถ ไม่ว่าจะเป็นทั้งมอเตอร์ไซค์  รถเก๋ง ที่เราเห็น ๆ หน่ะคะ ...กินหมดทุกอย่าง ก็อย่างที่ว่า การพนันหน่ะ มันไม่ทำให้คนรวยหรอก เพราะของมันร้อน มันก็เลยต้องรีบใช้ เพราะถ้าเก็บไว้ แล้วมันจะร้อนมือ จากคุณ : No One Love เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 55 11:55:56

ความคิดเห็นที่ 14 มารออ่านน่ะค่ะ อย่าหายไปเลยน่ะ จากคุณ : Tumble เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 01:15:01

ความคิดเห็นที่ 15 ตอบคุณ คุณ : Tumble - - ช่วงนี้เรามีเรื่องเยอะแยะมากเรยค่ะ ถ้าคุณอ่านในกระทู้ จะเห็นว่าเราเจอหนักมาก .... เดี๋ยวถ้ามีสติ สัมปัญชัญญะ จะแตกประเด็น แล้วค่อยเข้ามาอ่านใหม่นะคะ จากคุณ : No One Love เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 55 11:50:04