จิ้มไปที่คห.12 และ จขกท ค่ะ
เรื่องที่คุณว่าให้วัดกันที่ผลงานนั้น เป็นที่ถกเถียงกันในทุกบริษัทค่ะ เราขอยืนยัน
เรียกได้ว่าเป็นปัญหาสามัญประจำบริษัทกันเลยทีเดียว
อย่างที่เรียนไว้ใน คห.7 คือตั้งแต่ระดับปฏิบัติการลงมา ยังเป็นพนักงานที่ทางฝ่ายบุคคล
ต้องนำเวลา ขาด ลา มาสาย มาดูเป็นหลักเพื่อประเมินคะแนนการให้โบนัสในปลายปี
และในระดับนี้ยังไม่ต้องแข่งขันกันในเรื่องของผลงานแบบจริงจัง เหมือนพวกระดับสูงขึ้นไป
ที่ต้องมาดูผลงานกันเป็นหลัก ไม่เน้นเวลาเข้างานอีกต่อไป อยากเข้ากี่โมงก็ตามใจ
บริษัทขอแค่ทำงานได้ตามเป้าก็พอ (ซึ่งในความเป็นจริงพวกระดับสูงกว่านี้ เค้าก็ไม่มาสายค่ะ
มาสายแทบจะนับครั้งได้ เพราะกลัวลูกน้องค่อนขอดเอาได้)
สำหรับบริษัทที่เราเคยทำงาน ฝ่ายบุคคลจะออกใบบันทึกเวลาของแต่ละคน
แล้วค่อยให้หัวหน้าของพนง.เหล่านั้นเซ็นกำกับให้ว่าจะยินยอมให้หักเงินหรือคะแนน
ส่วนพนง.ก็จะให้เหตุผลกับหัวหน้า ถ้าการมาสายครั้งนั้นยอมรับได้ก็จะไม่ถูกหักก็ไล่กันไปเป็นราย
วันๆไปล่ะค่ะ ทุกคนจดบันทึกลงปฏิทินส่วนตัวกันแดงเถือกไปหมด ว่าวันนั้นสายเพราะอะไรบ้าง
ส่วนเรื่องไม่ยุติธรรมที่คนมาสายแต่ทำงานหนักจนกลับดึกแบบที่ จขกท เป็นและเล่ามานั้น
เราเคยคุยเรื่องแนวคิดนี้กับอดีตเจ้านายใหญ่เราเพราะบริษัทเราก็มีเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ
ความเห็นของผู้บริหารคือถ้ามาสาย ยังไงก็ต้องถูกหักในส่วนที่มาสาย ถึงจะกลับช้ากว่าเวลาเลิกงาน
เรื่องที่มาสายก็ยังเป็นความผิด ลบล้างกันไม่ได้ ซึ่งเวลามาสายทุกคนเห็น เจ้านายเห็น หัวหน้าเห็น
แต่เวลากลับเค้าไม่ค่อยได้มาสนใจหรอกว่าเราเลิกกี่โมง หรืออยู่ทั้งคืนค่ะ
ต้องทำใจค่ะ มันเป็นกฎและเราก็อยู่ในระดับที่ต้องการเวลาทำงานเป็นหลักมากกว่าผลงาน
เมื่ออยู่ในที่ของเค้าก็ต้องเคารพกฎของเค้าและปฏิบัติตามเป็นธรรมดาค่ะ
ยังไงก็สู้กันต่อไปค่ะ ขอให้ได้เลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งไวๆโบนัสเยอะๆทุกท่านค่ะ