Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
อยู่กับคนอยากตายทุกวัน ทำให้ฉันกลายเป็นคนเลว!!! ติดต่อทีมงาน

จากกระทู้ แม่จะฆ่าตัวตายบอกลูกเค้าดีไหมนะคะ
เรื่องเถ้าแก่/พี่สาวเรา เป็นซึมเศร้ารอบ2 เราก็ดูแล และพยายามหาข้อมูล
พูดจา โน้วน้าวจิตใจ แกมาตลอด เช็คทุกตัวยาที่ได้มาว่าแก้อะไร มีผลข้าง
เคียงยังไง สังเกตุจับตาดูแกทุกๆวันเวลา ล่าสุดเราตั้งกระทู้ว่า จะพาแกไปหา
หมอคนใหม่ และหวังว่าจะดึขึ้น

แต่สุดท้ายก็ไม่เป็นดั่งเราหวังค่ะ  เพราะในการเปลี่ยนหมอ/ยา แต่ละครั้ง คนไข้
ต้องใช้เวลาในการปรับเปลี่ยนผลจากยา  แต่แกไม่รอ กินยา2วันบอกบีบประสาท มึน
หัว เราต้องไปเปลี่ยนยาให้ใหม่ แต่หมอบอกนี้เป็นตัวยาที่ดีสุดและแพงสุดสำหรับ
อาการแกช่วงนี้นะ แต่ก็ปรับยาให้ แกกิน2อาทิตย์ผ่านไป ครบกำหนดหาหมอ แต่แกรู้สึก
ทรามานมากๆ กับยาตัวใหม่ เราก็ไม่สบายใจ เหมือนกับเราพาแกไปทรมาน เป็นหนูทด
ลอง  เลยถามว่าแก จะลองต่อไปกับเ้ราไหม แกบอกว่าไม่เอา  อยากกินหมอคนเดิม
แต่เราว่า หมอคนเดิม รู้สึกว่าเหมือนดื้อยา แต่ก็ตามใจแก เราแนะให้ไปเข้ากลุ่มกับคนไข้
คนอื่น เพื่อไปฟังหมอ สอนแนะแนวทางดูแลตัวเอง และไปแลกเปลี่ยนความคิดกับคนไข้
คนอื่นบ้าง ว่าใครเป็นยังไง ดูแลตัวเองยังไง แล้วแกจะได้เอามาหัดทำกับตัวเองบ้าง
ตอนแรกก็บอกจะลอง  ไปๆมาๆ บอกไม่เอา ไม่อยากรอหมอนาน
เเกเป็นคนที่อยากหายนะ แต่ไม่รออะไรเลย  ทุกอย่างต้องได้ตามใจแกตลอด เหมือนยากิน
ปุ๊บจะให้ดีเลย แต่เรื่องแนวคิดอะไรตัวเอง กลับไม่เปลี่ยน  คิดแต่ว่าตัวเองแย่ที่สุด
ทรมานที่สุด ลำบากที่สุด ทั้งที่เดินเหินได้ กินได้ เงินก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ลูกก็ให้กำลัง
ใจตลอด  แต่เค้าคิดว่าเค้าแย่ๆๆ จนคิดอยากตาย อยู่บ่อยๆ เราก็พยายามพูดคุย ปลอบตลอด
แต่ ก็ก็ยังคิดอยู่เรื่อยๆ เวลาที่โรคกำเริบขึ้นมา
ลูกสาวแกเคยพาไปรักษาแบบจิตวิทยา2ช.ม 2พัน แกกลับมาก็ไม่ฝึกไม่ทำตามที่เค้าแนะมาเลย
สรุปเสียเงินฟรีๆไป

ในส่วนของเราเอง ยอมรับว่าทุกข์ใจเหลือเกิน กับการคิดหาวิธีที่จะให้ให้แกหาย คิดหาคำพูด
ที่จะรั้งเค้าให้อยู่ แบบวันต่อวัน บ่อยครั้งที่เราต้องระบายกับเพื่อนบ้านที่ไว้ใจได้ และร้องไห้
ออกมา มันเครียดค่ะ  บางคืนนอนไม่หลับเลยก็มี หลังๆ2-3ครั้งมาแล้ว เราต้องกินยา
นอนหลับ แต่ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่เราทำมา เหมือนไม่เป็นผล ช่วยให้แกคิดในทางที่ดีได้แค่
ช่วงครั้งชั่วคราว เท่านั้น  หลังๆเราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองจะเครียดเรื่องเค้ามาก เลยบอกตัวเองว่า
ว่าไม่หวังอะไรกับแกมากไป  ไม่ยึดติดกับแกมาก ไม่หวังให้แกหายตามใจเรา เพราะตัวเเกก็
อยากหาย แต่แกก็ทำตัวและทำใจแกได้เท่านี้ เราต้องยอมรับในสิ่งที่แกเป็นนะ เราบอกตัวเอง
แบบนี้บ่อยขึ้น มันก็ทำให้เรารู้สึกสบายใจขึ้นมามาก เหมือนกัน

แต่ ตัวแกเองไม่รู้สึกดีเลยนะ วันๆกว่าจะหมดวันช่างทรมาน ช่วงนี้ที่บ้านค้าขายเงียบ งานทำก็
มีน้อยนะคะ แกก็จะว่างเยอะขึ้น กิจวัตรประจำวันก็คือ ขายของหน้าร้านนิดๆหน่อยๆ ว่างก็เข้า
ห้องไปเอนหลังชัก10-15นาที ก็ออกมา นั่งๆเดินๆ15-30นาที ก็เข้าไปเอนหลัง แล้วก็ออก
มาแบบนี้ทั้งวัน  เราก็เห็นใจแกนะ ขนาดเราคนดีๆ กว่าจะหมดวันก็ดูนานแสนนาน  นี้แกเป็นโรค
กว่าจะผ่านไปช.ม แก มันก็จะช้านานกว่าเรามาก อันนี้เราเข้าใจแกค่ะ

ช่วงเกือบเดือนที่ผ่านมา เราเหมือนคนจิตตก คือเวลาที่ลูกแกกลับบ้านไป(นอนคนละบ้านค่ะ)
เราได้ยินเสียงปิดประตู แล้วเราจะรอว่า ช่วงที่ลูกแกขึ้นบ้านไป แล้วจะโทร.มาบอกเราไหมว่า
..ม่าไม่อยู่ห้อง.... เพราะแกจะกลับบ้านไปนอนก่อนลูก ลูกแกขึ้นไปทีหลังทุกคืน
เรากลัวว่าเวลา แกกลับบ้าน แต่ไม่เข้าบ้าน เลยเถิดไปฆ่าตัวเองค่ะั  เพราะปแกเองเปรยและ
พูดสื่อให้เรา เข้าใจว่า แกคิดอยากตายอยู่บ่อยๆ เราหลอนมากๆ

และเราเองเหมือนรู้สึกตัวว่า มีเซ้นในเรื่องไม่ดีจังเลย  เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว เราเก็บความรู้สึก
ไว้ไม่ไหว เลยบอกลูกชาย2คนแกไปว่า เรารู้สึกว่าแกไม่ไหวนะ ไม่รู้จะสู้กับจิตใตตัวเองได้
ถึงเมื่อไหร่ แต่เรื่องนี้เราก็มีคุยกับลูกๆทั้ง3 แกไปหลายครั้งว่า ทำใจนะ ไม่รู้แกจะผ่านไหม
แต่เราสัญญาว่าจะดูแล แกให้ดีที่สุด  และบอกให้ลูกแก ทำกับแกเหมือนเป็นวันสุดท้าย ของแก
เพราะเราไม่รู้ว่า แกจะอยู่กับเราไปถึงใหน ลูกๆเค้าก็รู้ แต่ไม่รู้ว่าทุกคนทำดีที่สุดแล้วหรือเปล่า
เท่าที่เราดูคือ เหมือนเดิม  แต่ส่วนเราก็ทำบุญ ขอพรให้ แกตลอด ทั้งกินเจขอผลบุญให้
และบริจาคเลือดก็ขอผลบุญให้แก อันนี้คือสิ่งเล็กๆที่เราทำให้แกได้ นอกจากการทำทุกอย่าง
ที่เล่ามาข้างต้น

เราเหนื่อยค่ะ เหนื่อยใจเหลือเกิน คิดดูนะคะ ตื่นเช้ามาเจอคนที่ถอนหายใจ ร้องเฮ้อๆๆทั้งวัน
นั่งตรงใหนเท้าคางตลอด ไม่ก็กุมขมับ ตั้งวัน เห็นแล้วทำให้เราหดหู่ ท้อแท้ใจจัง เรื่องส่วน
ตัวเราไม่มีอะไร ให้เรากลุ้มใจเลยนะคตะ ทั้งเรื่องครอบครัว เพื่อนฝูงการเงิน เราไม่มีเรื่องอะไร
เครียดเลยจริงๆ แต่มีแค่เรื่องแก ที่ทำให้เราทุกข์มากจังเลย  บางทีเราคิดว่า  เราทำเวรทำกรรม
อะไรกับแกมา นะเราถึงต้องมานั่ง เป็นทุกข์ เป็นห่วงแกขนาดนี้ แม่ก็ไม่ใช่ ญาติก็ไม่ใช่ แค่คนที่
อยู่ด้วยกันมา20กว่าปี  แต่เราก็ทิ้งแกไม่ได้จริงๆ

หลังจากที่เราระบายกับลูกแก ไปแล้ว เราก็บอกกับแก ไปตามตรง ว่าเราหมดหนทาง ไม่รู้จะพา
แกไปรักษาอะไร ยังไง เพราะแกก็ไม่ให้ความร่วมมือเท่าไหร่  ไม่ปล่อยวาง แกก็บอกแต่ว่า เจ๊ก็ไม่รู้ๆ
ทุกอย่างแก ดูลำบากไปหมด กิน นอน ถ่าย ลำบากไปหมด และตอนนี้เราหลอนกลัว แกฆ่า
ตัวตายมาก  แกก็บอกว่า ทำไมเราคิดแบบนั้น  เราบอกไม่รู้ ใจมันคิดเอง  แกบอกว่า แกคิด
มาช่วงหลังๆ แกเตรียมตัวตลอดเวลา ว่าสักวันจะเดินออกจากบ้านไปทำแบบนั้น............
เอ้า!!เห็นไหม แกคิด..............
และสุดท้ายแก ขออย่าให้เราเล่าให้ลูกเค้าฟัง นะ เดี๋ยวลูกเค้าเป็นห่วง ไม่สบายใจ
ทำงานไม่ได้ สิ่งนี้มันทำให้เรากลายเป็นคนเลว!!!ขึ้นมาทันทีค่ะ คือ............
สรุป เรารับความทุกข์ของแก ทุกอย่าง แทนลูกแกเหรอ ผิดเราเองเหรอ ที่รู้ใจแกทุกเรื่อง
รู้ทุกความคิดที่ขึ้นมาในหัวแก แล้วเรามาทุกข์ ทรมานใจกับแกเนี่ย  แต่แกกลับห่วงแต่ลูกแก
ว่าจะมาทุกข์กับแม่ ซะงั้น  แต่แกก็บอกว่า ทุกครั้งที่ทำร้ายตัวเองไม่ลงเพราะคิดถึงลูก
3คนและเราอีกนึง คิดถึงคำพุดเราตลอด
เราว่าไม่ใช่แล้วล่ะ แกเห็นเราเป็นถังขยะมากกว่าล่ะมั้ง  เราจะไปใหนแต่ละครั้งแกต้องถาม
ตลอดไปนานไหม กลับดึกไหม  อย่าไปนานนะ  ทั้งที่ๆลุกๆแกไปใหนได้สบายใจ
เราน้อยใจมากกกกกกกกกกกกกกก พอแกพูดแบบนี้ ทำให้เราไปใหนไม่ลงเลยอ่ะ

และจากอะไรๆ ที่เราทบทวนมา เราปลงแล้ว คิดว่าที่เราทำมาดีที่สุดแล้ว หมดความสามารถเราแล้ว
ถ้าเค้าเป็นอะไรไป ถือซะว่า ฟ้าลิขิตมาแล้ว เราหนีไม่พ้น แกอาจจะเกิดมาเพื่อมาตายจากแบบนี้
ก็ได้ ทำใจค่ะ เราก็แค่คนธรรมดานะคะ  รัก โลภ โกรธ หลง เหมือนทุกๆคน  บางครั้ง
เรามีความคิดเลวๆว่า ถ้าแกตายจากเราไปซะ มันก็คงจบ...ทีเดียว แกคงไม่ต้องทุกข์
เราไม่ต้องทุกข์ ลูกแกไม่ต้องทุกข์ ความคิดเลวๆมันพุดขึ้นมาจริงๆค่ะ ใครจะด่าก็ได้ แต่เรา
คิดจริงๆ และเข้าใจ คนที่ต้องดูและ คนไข้เรื้อรัง ไม่ว่าแบบใหนๆทั้งนั้น
มันเหนื่อยกาย เหนื่อยใจ
จนบางครั้งไม่อยากเป็นคนดีเอาซะเลย

ขอบคุณทุกท่าน ที่แวะเข้ามานะคะ
นี้เป็นกระทู้แรก ที่เราพิมพ์ยาว ที่สุดเท่าที่จำได้ แต่อยากบอกว่า
เรื่องราว ที่เราไม่พิมพ์อีกเยอะกว่านี้มาก  เราขอแค่พื้นที่ระบายหน่อยนะคะ
เพราะรู้สึก ว่า ตัวเองเริ่มจะเครียดมาเกินไป จนต้องโทร ไปคุยกับ จนท
กรมสุขภาพจิตมา 2 หนแล้ว
ขอบคุณทุกท่านจากใจนะคะ
ป.ล เราซื้อที่พักไว้สวนผึ้ง ช่วงวันพ่อ แต่เซ้นเราบอกว่าเราไปไม่ได้ นี้ก็เป็นเรื่องหลอนอีก
เรื่องของเรา คือคิดว่า จะเพราะแกทำอะไรแย่ๆกับตัวเอง จนเกิดเรื่องหรือเปล่าน้อ เราถึงไม่ได้ไปอ่ะค่ะ

จากคุณ : สาวถุงกาแฟ
เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 55 09:25:16

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com