PANTIP.COM : U12854466 ขอความเห็นผู้ชายค่ะ --> ถ้าลูกอยู่กับสามีไม่ได้เพราะเรื่องเจ้าชู้ ลูกก็คงอยู่กับผู้ชายคนไหนไม่ได้อีกแล้ว [ปัญหาชีวิต]

ความคิดเห็นที่ 1

ก๊อบไว้ให้

เราเคยมาโพสถามเรื่อยๆ ที่ห้องนี้ ขอกำลังใจมาเป็นเวลาหกปีแล้ว และก็ได้รับความเห็นและกำลังใจที่มีค่ามากๆ
ตั้งแต่ตั้งท้อง สามีชอบเสียดสีรูปร่างที่เปลี่ยนไปของคนท้องว่าไม่น่าดู
คลอดลูกอ่อน น้อยใจสามีชอบทำเสียงรำคาญเวลาลูกร้องไห้
ลูกเริ่มอ้อแอ้ น้อยใจที่เรารู้สึกโดดเดี่ยวในการเลี้ยงลูก สามีไม่ค่อยสนใจลูก
ลูกเริ่มโต พูดได้ รู้จักฉอเลาะเอาใจ สามีเริ่มรู้สึกรักลูก ดูแลลูกได้บ้างเวลาสั้นๆ แต่การเลี้ยงดูหลักๆยังเป็นเรา ตื่นตีห้าทำกับข้าวให้ลูก เตรียมของไปรร. อาบน้ำแต่งตัวตัวให้ตัวเองและลูก ส่งลูกรร. สามีไม่จำเป็นช่วยทำอะไรเลย เพราะงานบ้านมีแม่บ้านทำ

ระหว่างหกปีที่ผ่านมาของการแต่งงาน เรามีลูกคนเดียว อยากจะมีสองคนแต่คิดว่าถ้ามีอีกคนคงเลิกกันแน่
แล้วเราทำใจเรื่องสามีไม่เลี้ยงลูกได้แล้วเพราะถือว่าเราเป็นคนอยากมีลูกเองแต่สามีไม่ชอบเด็ก

ข้อดีของสามีคือ ไม่ติดพนัน ไม่ติดเพื่อน ไม่กินเหล้ากับเพื่อน (เพราะรับรองลูกค้าก็มากแล้ว) ตั้งใจทำงาน นอกนั้นในชีวิตครอบครัวสามีไม่สนใจอะไรอีกเลย ไม่ว่าจะเราหรือลูก เป็นคนที่รักแต่ตัวเองเท่านั้น เวลาป่วยเค้าจะนอนห้องนอนห้องเดิม ต้องให้เรากับลูกย้ายไปนอนอีกห้องที่เป็นฟูกเพราะเค้านอนไม่สบาย ที่เป็นแบบนี้คงเป็นเพราะเราทำงานและดูแลตัวเองได้ในเกือบทุกเรื่อง ไม่ว่าจะพาลูกไปหาหมอ หรือเรียนพิเศษที่ไหนไปทำอะไร เราดูแลคนเดียว

ด้วยหน้าที่การงานสามีเป็นผู้บริหารระดับสูง ต้อง entertain ลูกค้าต่างประเทศ เมื่อไปต่างประเทศลูกค้า entertain สามี
ซึ่งความจำเป็นอันนี้เราเข้าใจและรับได้ แต่นอกจากเวลางาน สามียังเที่ยวอาบอบนวด นอนกับพริตตี้ มีไวอากร้า มี chat กับกิ๊ก และอื่นๆที่เราไปแอบเจอ

แต่เรื่องนอกใจ มีมาเรื่อยๆ จับได้ประมาณปีละครั้ง ขอโทษแค่ครั้งแรกครั้งเดียวตอนแต่งงานได้สองเดือน หลังจากนั้นไม่ยอมรับอีก บอกว่าเป็นเด็กของลูกค้า ถ้าไม่เชื่อก็เลิกกันได้ เราหลับหูหลับตาให้อภัย เริ่มต้นกันใหม่ ทำใจว่าเราคงบกพร่องต้องให้นมเลี้ยงลูกเป็นปีๆเหนื่อย ปรับปรุงตัวใหม่ โชคดีน้ำหนักตัวกลับมาผอมเท่าเดิม และพยายามกระชับความสัมพันธุ์ในทุกๆเรื่อง หลังจากนั้นทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม เราติดโรคเชื้อราบ้างเชื้อแบคทีเรีย เป็นปากมดลูกอักเสบ ทุกครั้งที่เป็น สามีจะทำท่าทีหงุดหงิด ว่าเราเป็นอะไรนักหนา เป็นโรคง่าย น่าเบื่อ
ครั้งสุดท้ายเราแอบเจใบแจ้งหนี้บัตรเครดิต เค้าไปอาบอบนวดมา รูดบัตร 3000 เราเข้าไปเช็คในเวปอาบอบนวดมันเป็นราคาเด็กไซด์ไลน์ เราทนไม่ไหวรู้สึกรังเกียจมาก รีบไปรพ.ไปตรวจเอดส์ แล้วก็ตัดสินใจว่าจะเลิกกันแน่นอน

เมื่อปรึกษาแม่ ซึ่งเป็น single mom ลูกสาวสามคน หย่ากับพ่อตั้งแต่เด็กๆ แน่นอนแม่เราเข้มแข็งมาก และมีทัศนคติต่อชีวิตคู่ว่า ไม่ต้องทนอยู่ (แม่เลิกกับพ่อเพราะเข้ากันไม่ได้ ไม่ใช่เรื่องเจ้าชู้)

เมื่อเราปรึกษาพ่อ พ่อบอกว่า ถ้าลูกอยู่ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ด้วยเรื่องเจ้าชู้ ลูกก็ไม่สามารถอยู่กับใครได้อีกแล้วทั้งนั้น ขอให้เข้าใจว่าผู้ชายเป็นแบบนี้ให้ตัดใจเรื่องนี้ซะแล้วถือว่าดีกว่าให้เค้าไปมีเป็นตัวเป็นตน

เราอยากจะร้องไห้มากที่เกิดมาเป็นผู้หญิง พ่อได้ยกตัวอย่างเพื่อนๆ ที่เรานับถือ บางคนเป็นหมอ มีลูกสามสามคน บางคนเป็นตำรวจใหญ่ ทุกคนมีเรื่องผู้หญิงทั้งนั้น ทั้งแบบมีเป็นครั้งๆและมีเป็นคนๆ บางคนไปด้วยกันนอนด้วยกันอีกวันสลับคู่นอน มีบางคนติดเอดส์ตายไปเป็นสิบปีแล้ว

เราถามว่าแล้วถ้าเราติดโรคหล่ะ พ่อบอกว่าก็ถือว่าซวยไป โดยมากผู้หญิงขายบริการเค้าก็จะระมัดระวังตัวเองเช่นกัน

หลังจากปรึกษาพ่อ เราหดหู่มาก เพราะจริงๆแล้วพ่อเราก็ถือเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัว ไม่ค่อยเห็นใจฝ่ายหญิงเหมือนกัน
เราคิดซะว่าเลิกๆกันไป ทำไมต้องทนอยู่ ในเมื่อนอกเหนือจากเรื่องเจ้าชู้ ก็ไม่ได้มีความดีอย่างอื่นมากมาย เลิกกันไปแล้วไปอยู่กับลูกสองคนก็ได้ ถ้าผู้ชายในโลกนี้มันจำเป็นต้องสำส่อนกันทุกคน เรารู้สึกเศร้าใจมากว่าต่อไปสามีเราก็คงจะสอนลูกสาวเราแบบนี้ใช่ไหม

จากคุณ : craftholic
เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 55 15:15:05 A:124.122.96.32 X: TicketID:180489

จากคุณ : mak2010

เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 55 16:58:53

ความคิดเห็นที่ 21

ยังนับถือมันคนนี้เป็นพ่อ ก็ไม่ควรไปฟังอีก ขนาดแม่ยังแยกตัว ประสาอะไรกับลูกที่ต้องฟัง เปรียบเหมือนน้ำกับน้ำมัน

"ถ้าลูกอยู่ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ด้วยเรื่องเจ้าชู้ ลูกก็ไม่สามารถอยู่กับใครได้อีกแล้วทั้งนั้น ขอให้เข้าใจว่าผู้ชายเป็นแบบนี้ให้ตัดใจเรื่องนี้ซะแล้วถือว่าดีกว่าให้เค้าไปมีเป็นตัวเป็นตน"

อยู่ก็สร้างปัญหา ตายคงทิ้งปัญหาให้ลูกหลานอีกแน่ สมบัติคงไปปรนเปรอคนอื่น อย่างว่าคนในครอบครัวเป็นแค่บ่าวไพร่ เกิดมาเพื่อเสพสุข ทุกข์ไม่ยอมรับ ตายไปคงมีเจ้ากรรมนายเวรรออยู่แล้ว อย่างมากคงถือศีลเอาหน้า ภาวนากันตาย เพราะไม่ยอมรับความจริง ดูหมิ่นคนดีมีศีล เป็นทิฐิลามก เมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก

พูดแบบผู้ดีสมัยกรุงศรีอยุธยา ถ้าเป็นชาวบ้านสมัยนั้น คงโดยญาติฝ่ายเมีย ไล่ตะเพิด แพ่นกบาลไปแล้ว เพราะสังคมไทยโบราณ หญิงใหญ่กว่าชาย ชายแต่งเข้า เรียก ไอ้บ่าว ภายหลังมาแผลงเป็นเจ้าบ่าว แต่เป็นข้าของบ้านฝ่ายหญิง

คนใต้สมัยก่อนจะจีบสาวไม่ใช่แค่ไปคุยสาวนะครับ ต้องไปคุยพ่อแม่และแวะเวียนไปช่วยงานบ้านเขา จนถ้าเขายอมรับให้อยู่บนเรือนได้จึงจะมั่นใจได้สัก 60% บ่าวบางคนก็อาสาสามสี่ปี บางคนบางบ้านถึงหกปี จึงจะได้แต่งงาน ถ้าสาวพ้น 22 นี่เตรียมใจได้เลย..รอพ่อม่ายอย่างเดียว

ถ้าหนุ่มมาอาสาตอนสาว 22 ปีกว่าจะได้แต่งงานก็ต้องรอไปอีกสามสี่ปีเป็นอย่างต่ำ ซึ่งทางสังคมถือว่าช้ามากๆ ไม่นิยมกันผู้ชายจะอาสาเมียก็เริ่มได้ตั้งแต่ประมาณ 17 ปีคือเริ่มฝึกทำนาทำสวนหาเลี้ยงตัวเองเป็นแล้วแต่จะแต่งงานได้ก็ต้องรอ 20 ปีบวชเสียก่อน

http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12805435/Y12805435.html

ขนบหญิงเป็นใหญ่ในอุษาคเนย์

นั่นเป็นสิ่งที่ สุจิตต์ ชี้ให้เห็นว่า รากเหง้าวัฒนธรรมไทย ไม่เคยบอกว่า เพศเป็นเรื่องไม่ดี แต่ถือเป็นความปกติ ธรรมดา เป็นธรรมชาติของมนุษย์ แต่ถ้าจะดูรากเหง้าทางวัฒนธรรมจำเป็นที่จะต้องสังเกตพฤติกรรม ความเป็นอยู่ของชาวบ้าน ชาวพื้นเมือง ซึ่งปัจจุบันก็ยังสืบทอดประเพณีวัฒนธรรม ไม่ใช่มองพวกเขาเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อน แล้วยึดคติความเชื่อของพวกผู้ดี ยึดเป็นวัฒนธรรมไทย

"เชื่อหรือไม่ว่าสมัยนี้ก็ยังมีชนเผ่าแบบที่ว่านี้อยู่ คือ ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็สามารถเปลี่ยนผัวได้สบายๆ ประเพณีในชนเผ่ายังสืบเนื่องตกทอดมาถึงยุคนี้ ยกตัวอย่างชาวไทยดำ จากจดหมายเหตุ ร. 5 ระบุว่า

ผู้ชายที่จะไปเป็นผัวผู้หญิงจะต้องทดลองไปอยู่บ้านผู้หญิงก่อนอย่างน้อย 15 ปี เพื่อให้ฝ่ายหญิงเป็นผู้พิจารณาว่ามีความสามารถในการทำมาหากินได้หรือไม่ ขี้เกียจหรือเปล่า ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็เลิกกันไล่ออกจากบ้าน แล้วหาผัวใหม่ ดังคำเรียกว่า ไอ้บ่าว ซึ่งหมายถึง ทาส นั่นเอง

ดังนั้น เรื่องของพรหมจารีจึงไม่เกี่ยวเลย อีกทั้งสิทธิ์ในการเลือกยังเป็นของผู้หญิงมากกว่า ผู้หญิงจะเป็นผู้พิจารณาว่ามีลักษณะเหมาะสมกับการเป็นสามีหรือไม่

"ผู้หญิงเป็นผู้พิจารณาไม่ใช่ผู้ชายเป็นผู้พิจารณา"

สุจิตต์ บอกต่อว่า ปัจจุบันกลับกัน เราเอาวิธีคิดของผู้ชายมาจัดระเบียบให้กับผู้หญิงที่ไม่มีรัฐ ทั้งหมดคือรากฐานชีวิตมนุษย์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่เดิมถือคติเหมือนกันหมด คือ ผู้ชายต้องอาศัยบ้านฝ่ายหญิง จึงต้องอยู่ท่ามกลางญาติของฝ่ายหญิง ผู้ชายไม่มีสิทธิ์อะไรเลย ผู้หญิงจึงเป็นเจ้าของบ้าน ผู้ชายเป็นแค่แขกมาพึ่งมาอาศัย เรียกว่า เขย ตรงข้ามกับประเพณีจีนที่ผู้หญิงต้องมาอยู่บ้านสามีหรือที่เรียกว่า สะใภ้

ปัจจุบันมีชนเผ่าหนึ่ง ในยูนนาน ประเทศจีน หมู่บ้านนี้ผู้หญิงอยากมีลูกแต่ไม่อยากมีสามี ทุกวันผู้ชายจะมาเคาะฝาบ้านเพื่อขอมีเพศสัมพันธ์ เพื่อให้กำเนิดลูก โดยที่ผู้หญิงเป็นผู้เลี้ยงดูบุตรเอง ลูกไม่จำเป็นต้องรู้จักพ่อที่แท้จริง เพราะผู้ชายทุกคนสามารถเป็นเสมือนพ่อได้หมด ไม่ว่าจะเป็นลุง น้า และตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่

http://www.pantip.com/cafe/library/topic/K12764824/K12764824.html

พ่อไม่ดี ผัวเลว ก็ตัดไปจากชีวิตเสียถือว่าหมดเวรกันไป อย่าให้ลูกหลานพูดได้ว่า

"ผีไม่เผา เงาไม่เหยียบ"

อยู่แบบไม่มีคนดูใจ ตายไปแบบไม่มีใครคิดถึง เป็นได้อย่างมากแค่ปุ๋ยให้ต้นไม้ อาหารไส้เดือน ยังพอมีประโยชน์บ้าง

ลูกสาวมัน มันยังไม่ห่วงเลย แล้วยังมีอะไรที่มันจะรักไปกว่าตัวเองอีก สัตว์ทั้งหลายยังรักลูกของมัน โดยมากเลี้ยงดูจนช่วยตัวเองได้ แต่นี้ไม่สนใจ มีลูกไม่ใช่อยากมี แต่ไม่มีทางเลือกเลยมี เนื่องจากไม่มีศีลธรรม มีแต่สนองการสืบพันธุ์ จึงไม่แปลกที่จะเห็นดี กับเขยชั่ว เพราะตะเภาเดียวกัน ลงนรกนานเหมือนกัน มาเกิดเป็นคนเพื่อเสวยบุญ เพราะไปสวรรค์ไม่ไหว

การที่เอาแต่ได้มากเกินไป ย่อมทำให้ผู้อื่นลาจาก เพราะไม่มีความเสมอภาค ภารดรภาพ(ความเป็นพี่น้องกัน) มีแต่การกดขี่ ข่มเหงแบบทาส เป็นคนไม่ยอมรับความจริง อยู่กับความหลอกลวง บ้าอำนาจ เมื่อสิ้นวาสนา ชะตาไซร้ย่อมโทมนัส หาทางรอด แต่สายเสียแล้ว เพราะเวลาเสวยสุขนั้นสิ้นสุดลง

ชายดีมีมากอยู่ แต่จะถูกใจ หญิงหรือไม่เป็นอีกเรื่อง เพราะหญิงได้เลือกมาทำผัวเอง ไม่ได้ถูกใครบังคับ

ภาษิตสามก๊กว่า

"เกิดเป็นหญิงอย่ามีผัวผิด เกิดเป็นชายอย่ามีนายชั่ว"
แก้ไขเมื่อ 30 ต.ค. 55 11:21:38

จากคุณ : ต็กโกวคิ้วป้าย

เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 55 11:15:19