เบื่อบ้านจังครับ เมื่อไหร่จะได้ไปเรียนหมาวิทยาลัยสักที ไม่อยากอยู่แล้ว
|
|
1. พ่อแม่ผมแยกทางกันครับ แต่ก็อยู่ด้วยกันตลอด เมื่อสัก 8 เดือนที่ผ่านมา พ่อเพิ่งย้ายไปทำงานแถวภูเก็ต นานๆจะกลับบ้านสักที บ้านผมไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินอะไรหรอกครับ พ่อก็มีธุรกิจของเค้าอยู่ที่นั่น แต่เองก็ค้าขายอยู่แถวบ้าน ตัวผมอยู่กับแม่ เวลาไปโรงเรียนผมก็ขอเงินแม่ แม่ชอบไล่ผมไปขอพ่อ ผมเบื่อและเครียดมากครับ ไปโรงเรียนก็ยังไม่อยากจะให้เงินไป ไม่รู้อะไรกันนักหนา พี่สาวผมก็ชอบใส่ไฟเพิ่ม ชอบด่าพ่อว่าพ่อมีเงินเลี้ยงเมียน้อย(พ่อผมมีเมียน้อยเมื่อ 15 ปีก่อน แต่ตอนนี้เค้าเสียไปได้ 2 ปีละครับ ) ผมไม่เ้ข้าใจว่าจะรื้อฟื้นทำไม ทุกวันนี้พ่อก็ทำงานเหนื่อยจะแย่เแล้ว สุดท้ายแม่ก็ให้ครับ ถึงจะบ่นก็ยังให้ แต่เจอแบบนี้ทุกวันผมไม่ไหวนะครับ เสียสุขภาพจิตมาก
2. เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมสอบติด CPIRD ของธรรมศาสตร์ พ่อโอนเงินมาให้ 2 หมื่น บอกให้เอาไปหาตำรามาอ่าน เรียนแพทย์ต้องอ่านหนังสือเยอะๆ เรื่องที่พ่อให้เงินผมก็ไม่บอกแม่ เพราะถ้าแม่รู้แม่จะไม่ให้อะไรผมเลย ทีนี้หลังจากแม่รู้ว่าผมติดแพทย์ แม่ก็บอกให้ผมไปขอเงินพ่อมาเป็นค่าเทอมเอง แม่จะเอาเงินไปส่งรถ เอิ่ม!! ผมตกใจมากครับ ถามแม่ว่ารถอะไร แม่บอกว่าแม่ซื้อให้พี่สาว!! ผมก็บอกแม่ว่าจะซื้อทำไม คันเก่ามันก็ใช้ได้ พี่แม่ผมก็บอกว่าจองไปแล้วเรียบร้อย อีกหน่อยก็ได้เงินคืนแสนนึง ผมก็ซักไปอีกว่าจะรีบซื้อทำไม พี่สาวยังเรียนไม่จบเลย ( พี่ผมเรียนรามมา 7 ปีแล้วยังไม่จบเลยครับ ) แม่ก็เงียบ ละก็บอกว่าตัวของมัน เรื่องของมัน ให้มันส่งเอาเอง
3. ต่อจากเรื่องรถ พี่สาวผมยังไม่ได้ทำงานแล้วจะเอาเงินไหนไปส่ง จนผมได้รู้ว่า พี่จะต้องเอาเงินค่าเช่าร้านของแม่ไปส่งแน่นอน
>> บ้านผมมีบ้านให้เช่า 3 หลัง หลังของพ่อได้เดือนละ 4000 ส่วนอีกสองหลังของแม่ได้ 9000 บาทต่อเดือน <<<
พี่สาวผมก็ดีใจใหญ่โต จะมีรถขับ เตรียมไอโฟน ไอแพด แมกบุ๊ค โน่นนี่นั่น ผมก็ไม่กล้าว่าเพราะกลัวแม่จะเสียใจ ผมก็เลยตามเลย มีเงินก็ซื้อไปละกัน
4. เรื่องที่ทำให้ผมอยากหนีไปจากบ้านมากที่สุดคือ การที่พี่สาวและพี่ชายผมวางแผนให้ผมกู้เงินจำนวนมหาศาลหลังจากที่เรียนจบ เอามาสร้างหอพักแถวบ้าน ผมตกใจกับคำพูดพวกเขามาก พี่สาวผมบอกว่าธนาคารตีราคาให้ 9 ล้านกับที่ของบ้านผม หลังจากเรียนจบให้ผมไปกู้มาสร้าง แต่เรื่องช๊อคยังไม่จบครับ พี่ชายผมว่าจบแล้วให้กู้เงินมาซื้อรถตู้ให้ก่อน จะเอาไว้รับส่งพนักงาน ไม่อยากทำงานโรงงานแล้ว ผมเสียใจมากครับ แม่ผมไม่ปริปากว่าพี่ๆผมเลย ผมแทบอยากจะตายลงตงนั้นให้มันพ้นๆไป ทำไมถึงอยากแต่จหาผลประโยชน์จากตัวผม ผมกัดฟันพูดออกไปว่า กรูไม่กู้ให้ใครทั้งนั้น ผมเสียใจที่ผมพูดไปแบบนั้น แต่ทำไงได้ เค้าทำกับผมมากไปแล้ว ผมยังไม่ทันจะได้ใส่ชุดนักศึกษาเลย อาชีพแพทย์ผมก็ไม่รู้ว่าเงินเดือนมันเยอะขนาดไหน เยอะพอจะไปกู้เงินสิบล้านยี่สิบล้านได้เลยหรอ ข้อนี้ไม่ทราบจริงๆ ผมคิดแต่เพียงว่าตั้งใจเรียนให้จบไปแต่ละปีก็พอแล้ว อย่าติดเอฟติดโปร โดนรีไทร์ เรียนจบตามเวลาที่กำหนด มีงานทำมั่นคง เท่านี้ที่ผมคิด แต่สิ้งที่เค้าทำกับผม ผมรับไม่ได้จริงๆ
5. แม่โทร.มาหาผม แม่คงรู้ว่าผมไม่เข้าโรงเรียนแน่ๆ แม่บอกผมว่าให้ตั้งใจเรียน จบหมอมามีเงินก็กู้ให้พี่หน่อย พี่ชายผมอยากได้รถจริงๆ ผมก็แกล้งหัวเราะใส่แม่ บอกว่ารอให้ได้เรียนก่อนเถอะแม่ ตอนแรกผมกะจะเล่ให้พ่อฟัง แต่กลัวพ่อเสียใจแล้วโกรธจนมาด่าพี่ๆได้ มันจะยิ่งทำให้พี่ๆผมกลียดพ่อมากขึ้นไปอีก ทุกวันนี้พ่อก็มีแค่ผมคนเดียวที่โทร.หาประจำทุกวัน พี่ๆผมไม่เคยโทร.หาพ่อ ชอบอ้างว่าำพ่อไม่ให้อะไร พ่อไปเลี้ยงเมียน้อยบ้างหละ แต่พ่อไม่รู้เรื่องที่พี่ๆผมพูดหรอกครับ ยิ่งพี่ชายผมยิ่งแล้ว ชอบพูดว่าไปดูดวงมา บอกว่าอีก 2 ปีดวงพ่อจะไม่ดี จะมีโรค มีเคราะห์หนักบ้างหละ พูดไม่ดีเข้าพ่อตลอด แล้วตัวเองจะดวงดี วาสนาขึ้น ผมฟังแล้วปวดใจนะครับ แต่ไม่กล้าต่อว่าอะไร ตัวผมเล็กนิดเดียว ตัวมันใหญ่เบอเร้อหนักเป็นร้อยกิโล ผมเลยไม่กล้าพูดอะไรมาก เงียบไว้ เสียใจแต่ก็ไม่พูดดีกว่าครับ พี่สาวผมก็อีกคน ชอบต่อว่าพ่อเรื่องเมียน้อย พ่อขายที่ที่เชียงใหม่ได้ พ่อไม่ให้ใครเลยเพราะ พ่อเอาไปซื้อที่ใหม่ ทำธุรกิจของเค้า พี่สาวผมก็ชอบต่อว่า ว่าพ่อแกอะขายที่ก็ไม่ให้ลูกเลยสักบาท ผมปวดหัวมากครับ อธิบายเท่าไหร่ก็ไม่มีคนฟัง
ผมอยากย้ายออกจากบ้านมากๆ บ้านผมมีห่วงเดียวคือแม่ เวลายกของหนักๆก็กลัวจะไม่มีคนช่วย พี่สาวผมมันก็ลูกเทวดา อารมณ์ดีมันก็ไปช่วย อารมณ์ๆไม่ดีก็ไม่ไปช่วย ผมห่วงแม่แค่นี้จริงๆ พี่ชายผมก็พึ่งพาอะไรไม่ได้ ตอนเย็นกลับบ้านแทนที่จะไปช่วยดูแม่ก็เปล่า ขี่มอเตอร์ไซด์ไปนอนบ้านเมียที่ห่างไป 30 กิโลทุกวัน
ขอระบายเท่านี้แหละครับ
| จากคุณ |
:
ชีวิตหนอชีวิต
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 พ.ย. 55 12:27:17
A:125.26.209.15 X: TicketID:381239
|
|
|
| 
