"เด็กแวนซ์" มีผลกระทบอย่างไรกับคุณบ้าง
|
|
สวัสดีค่ะ ดิฉันเขียนกระทู้นี้ เพราะเหตุเกิดขึ้นกับดิฉันเอง เด็กแวนซ์มีผลกระทบต่อสุขภาพจิตของดิฉันมาก โดยเฉพาะการหลับพักผ่อน
ขอเล่าสาวไปตั้งแต่เนิ่นๆ เลยนะคะ
ดิฉันได้ย้ายกลับมาทำงานใกล้บ้านและอยู่กินที่บ้าน (ดิฉันเรียนหนังสือ และทำงานต่างถิ่นมาตลอด)
ซึ่งพูดง่ายๆคือกลับมาอยู่บ้านนอก ชีวิตจึงได้ขยับเข้าไปใกล้เด็กแวนซ์ เพราะในหมู่บ้านจะชอบมีเด็กวัยรุ่นเอารถไปแต่งให้เสียงดังๆ
แล้วขับไปขับมาตอนดึกๆ หญิงซ้อนท้าย ชายตั้งวงกินเหล้ามั่วสุมไปตามสไตล์
จะรู้สึกรำคาญมากๆ เวลาคนในบ้านกำลังคุยกันแล้วเด็กพวกนี้บิดคันเร่งผ่านหน้าบ้าน เพราะจะเสียงดังจนคุยกันไม่รู้เรื่องเลย
แต่โดยรวมชีวิตก็ปกติสุขดี กินอิ่ม นอนหลับ
จนกระทั่ง.... บ้านของดิฉันทำการปรับปรุงซ่อมแซม รื้อทุบ ดิฉันจึงต้องย้ายไปนอนที่ร้าน
ซึ่งอยู่ในตำบลเดียวกัน แต่คนละชุมชน ร้านของดิฉันอยู่ติดถนนหลักมีรถสัญจรไปมาไม่ขาดสาย
ตอนเช้าพอตื่นขึ้นจะรู้สึกนอนไม่อิ่ม ทั้งๆที่ ที่นอนก็ออกจะนอนสบาย เปิดแอร์เย็นช่ำ แต่ตื่นมาแล้วเพลียอย่างไม่ทราบสาเหตุ
จนวันหนึ่งดิฉันเริ่มมีอาการปวดหัวตุบๆข้างเดียว ก็ยังไม่เอ่ะใจว่าตัวเองเป็นอะไร ผ่านไปหลายวันแต่มันก็ไม่หาย
แล้วอาการก็หนักมากๆ ตอนอยู่ที่ทำงานจนต้องขอลาไปหาหมอ หมอบอกว่า ดิฉันเป็นไม่เกรน ตอนแรกดิฉันแปลกใจมาก
เพราะตอนเรียนมหาลัยก็ใช้งานสมองหนักกว่านี้อีก ยังไม่เห็นเป็นอะไร ทุกวันนี้ทำงานก็ไม่ได้เครียด ทำไมถึงเป็นไมเกรน
ดิฉันจึงกลับมาศึกษาสาเหตุในอินเตอร์เน็ต ได้ข้อมูลว่าทางการแพทย์ยังไม่ทราบสาเหตุที่แท้จริง แต่คาดว่าน่าจะเกิดจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ
การใช้คอมเป็นเวลานาน การที่อยู่สภาวะแสงจ้า หรือเสียงดังเกินไป ฯลฯ หมอให้ยามากินเวลาปวด แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากเลย
เพราะต้องทำงานเกี่ยวกับคอมและอยู่ในที่เสียงเจี้ยวจ้าวอย่างเลี่ยงไม่ได้ ตอนที่ปวดไมเกรนนี่ทรมานสุดๆ อยากเอาหัวโขกกำแพง
ไม่อยากทำอะไร อยากจะลาออกจากงานให้รู้แล้วรู้รอด จนต้องกลับไปพบหมออีก พี่เภสัชที่จุดจ่ายยาแนะนำว่า
"น้องลองนอนให้เพียงพอลองดูนะ ไมเกรนอาจจะหายไปเลย ให้นอนในห้องที่มืดและเงียบสนิท" ดิฉันทดลองนอนแต่หัวค่ำ
ได้ประมาณ 3 คืน ปรากฏว่าอาการดีขึ้นมาก ทำงานหน้าคอมได้ไม่ปวดหัวอีก การไม่มีโรคเป็นภาคอันประเสริฐจริงๆ
แต่แล้วอาการมันก็กลับมาอีกครั้ง ครั้งนี้ดิฉันได้รู้สาเหตุจริงแท้แน่ชัด นั่นคือ ในคืนที่เด็กแวนซ์นัดรวมตัวกัน
พวกเขาจะไม่ยอมนอน ตีสอง ตีสามยังขับรถฉวัดเฉวียนบิดคันเร่ง และที่ร้ายกว่าคือ ตรงข้ามกับร้านของดิฉัน
มีร้านค้าที่ทำตัวเป็นเซเว่นอิเลฟเว่น เปิด 24 ชม.คอยขายของให้เด็กแวนซ์ สุรา โซดา มาม่า กับแกล้ม ดึกๆ
เด็กแวนซ์ก็จะมาตะโกนเรียกเจ้าของร้านให้มาเปิดขายอบายมุขให้ ดิฉันจะรู้สึกตัวทุกครั้งที่มีเสียงรถมา
(เพราะมันดังมาก) ดิฉันเข้านอนตั้งแต่ 5 ทุ่ม จะรู้สึกตัวตลอดเลย จนถึงตี 3 พอตีสี่ ตีห้า ก็ถึงเวลาของรถบรรทุกสิบล้อ
ซึ่งใช้เส้นทางนี้เดินรถ วันดีคืนดีกำลังหลับอยู่ ก็บีบแตรจนสะดุ้งตื่น เสียงเครื่องรถดังจนพื้นสะเทือน แต่ดิฉันก็ให้อภัยได้
เพราะเขาก็ทำอาชีพของเขา และอีกอย่าง ตี 4-5 ก็ใกล้เช้าแล้ว
ทั้งหมดทั้งมวลนั้น ทำให้ดิฉันหงุดหงิดเป็นอย่างมาก บางเช้าก็อารมณ์เสียสุดๆ เพราะนอนไม่อิ่ม จนอยากจะแช่งให้ตายๆ ดับไปเลยทีเดียว
เมื่อเช้านี้เองที่ไมเกรนกลับมาอีกครั้ง เพราะเมื่อคืนมีการรวมตัวกันของเด็กแวนซ์ ตบท้ายด้วยรถสิบล้อตอนเช้า ดิฉันอารมณ์เสียมาก
นอนกรี๊ดอยู่ในห้อง จะอะไรนักหนา_จะนอนนนนนน ตอนที่พ่อมาหาตอนเช้าดิฉันบ่นให้ฟัง แล้วแกล้งพูดเสียงดังๆให้ร้านค้าหน้าบ้าน
มันได้ยินด้วย ถึงแม้มันจะไม่สำนึก และถูกเตือนมาหลายทีแล้วก็เถอะ มันก็ยังทำตัวเป็นมารขวางการนอนของคนในระแวกนั้นมาหลายปี
ด้วยการขายของให้เด็กแวนซ์ตอนดึกๆ สาเหตุที่ต้องทำแบบนี้เพราะถ้าไม่ขายให้เด็กแวนซ์ ร้านก็จะขายไม่ออกเลย
เพราะคนระแวกนั้นไม่มีใครซื้อของร้านแก คนขายมีประวัติสารพัดมาตั้งแต่ตอนเป็นหนุ่ม ตอนนี้แก่หัวหงอกแล้วก็ยังยึดงานแบบนี้
แถมตั้งตัวเป็นลูกพี่ของเหล่าเด็กแวนซ์ ตั้งวงกัน คุยเรื่องไม่เจริญ เรื่องกามกันเสียงดังอยู่บ่อยๆ
ดิฉันเชื่ออย่างสนิทใจว่า การที่ดิฉันเป็นไมเกรน เป็นเพราะนอนหลับไม่เพียงพอ สาเหตุหลักนั่นคือเสียงดังรบกวนตอนกลางคืน ที่มาจาก
การแวนซ์มอเตอร์ไซด์ของเด็กแวนซ์นั่นเอง
ตอนนี้ดิฉันยังหาทางแก้ปัญหาไม่ได้ ได้แต่เร่งพ่อให้รีบทำบ้านให้เสร็จเร็วๆ จะได้พ้นความทรมานนี้สักที ซึ่งคาดว่าจะใช้เวลาอีก 1-2 เดือน
ดิฉันกลัวว่า เส้นเลือดในสมองมันจะแตกตายไปซะก่อน เพราะยังไงก็ทำใจให้ชินกันเสียงรถและนอนหลับอย่างมีความสุขไม่ได้
สุดท้ายนี้ มีใครเคยได้รับผลกระทบจากเด็กแวนซ์บ้างคะ ลองมาแชร์กัน และลองคิดมาตรการมาจัดการเด็กๆวัยรุ่นพวกนี้ดูค่ะ
| จากคุณ |
:
natki3  
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 พ.ย. 55 15:06:54
|
|
|
| 
