ความคิดเห็นที่ 88
ขออภัยครับ เรื่องที่ผมเล่าอาจจะฟังดู Idealistic ไปหน่อย อาจเพราะระดับความเข้าใจของนักดาบไทย สิ้นสุดที่แค่การเอาชนะด้วยพละกำลังกระมัง
เพลงดาบของญี่ปุ่น ผูกติดกับการฝึกฝนจิตสมาธิและความสงบนิ่งอยู่เสมอครับ(มี zen อยู่ในกระบวนท่าเสมอ) ทุกครั้งที่ฟันออกไปต้องมีสมาธิกำกับอยู่ตลอดเวลา ยามที่ฟันออกไป ต้องคิดอย่างเดียวว่าเป้าหมายต้องขาดสะบั้นให้ได้ ด้วยเหตุนี้กระบวนท่าก็ไม่จำเป็นต้องวุ่นวายเหมือนดาบไทยครับ แค่ไม่กี่ท่าก็มากเกินพอแล้ว อีกอย่างเป้าหมายของวิชาดาบญี่ปุ่น(ไม่ว่าจะเป็นเคนโดหรืออิไอโด) ไม่ใช่การเอาชนะศัตรูครับ แต่มุ่งถึงการหยั่งรู้(ซาโตริ) ด้วยการเอาชนะใจตนเองมากกว่า ไม่เหมือนกับการเอาชนะศัตรูเพียงอย่างเดียวเหมือนดาบไทยครับ
แต่ดาบไทย คงอยู่ที่ระดับการหลอกล่อ,ต้อน,ดาบนำ เหมือนอย่างพวกไทย,มวยสากลอย่างที่ว่านั่นแหละครับ บางทีการเอาชนะศัตรูให้เร็วที่สุด,มากที่สุดคงเป็นเป้าหมายที่สูงสุดแล้วกระมัง
ถ้าเทียบการฝึกจริงๆ ดาบไทยฝึกง่ายกว่ามาก ฝึกช่วงสั้นๆ ระยะหนึ่งก็พอใช้งานได้แล้ว ต่างกับดาบญี่ปุ่นที่ฝึกยากกว่าหลายเท่า ระดับเริ่มต้นนั้นก็ต้องฝึกฟันอากาศซ้ำไปซ้ำมาเป็นพันๆ หมื่นๆ ครั้ง อาจต้องเสียเวลาหลายเดือนหรือเป็นปีๆ เพื่อฝึกแค่การฟันอากาศเพียงแค่ท่าเดียว และในระหว่างฟัน ก็ต้องมี zen (ความสงบนิ่ง) อยู่ในกระบวนท่าด้วยครับ
แต่ผลการฝึกระยะยาวจะเห็นผลต่างกันมากครับ ถ้าเอานักดาบไทยที่ฝึกปีสองปีฟันกับนักดาบอิไอโด นักดาบไทยจะชนะนักดาบญี่ปุ่นไม่ยากเท่าไหร่ครับ
แต่ถ้าเป็นระดับครูดาบที่ฝึกถึงสี่สิบห้าสิบปีขึ้นไป หรือถึงระดับปรมาจารย์(จำไม่ได้ว่ากี่ dan) วิชาดาบไทยจะไม่มีทางเอาชนะวิชาดาบญี่ปุ่นได้เลยครับ
อีกอย่าง ที่นักดาบไทยชอบเอาวิชาดาบญี่ปุ่นมาค่อนแคะกันบ่อยๆ ก็ตรงที่ว่านักดาบญี่ปุ่นเวลาจะสู้กันทำไมไม่ฟันกันซะที ชอบเอาแต่ดาบมาจดกันอยู่เฉยๆ เป็นชั่วโมงๆ กว่าจะฟันกันทีนี่บางทีรอกันเป็นวันเลย ฝนตก,น้ำท่วม,หิมะร่วง,ฟ้าผ่า ฯลฯ ก็จ่อดาบใส่กันอยู่อย่างนั้น
เพราะว่าทางนั้นเขานิยมสู้กันด้วยสมาธิมากกว่ากระบวนท่าครับ เขาจะใช้สมาธิเข้าหักล้างกันจนกว่าอีกฝ่ายหนึ่งจะอ่อนล้า และเปิดช่องว่างขึ้นมาเอง
พอได้จังหวะก็จะลงมือทันที ด้วยเหตุนี้เพลงดาบที่มีแค่หนึ่งหรือสองท่าก็มากพอที่จะหยุดศัตรูได้อย่างสบายๆ ครับ
แต่ดาบไทยก็คงถือหลักว่าทำก่อนย่อมได้เปรียบ ระฆังดับปุ๊ปก็ปรี่เข้าไปฟันก่อนเลยครับ ความจริงถ้าขืนทำอย่างนี้กับดาบญี่ปุ่นจริง(อย่างดาบคาตานะที่ยาวเกือบศอกเศษขึ้นไป) มีหวังถูกฟันขาดสะพายแล่งอย่างไม่ต้องสงสัยเลยครับ
สุดท้ายนะครับ ผมเห็นว่าฟันดาบกันจริงๆ ก็คงไม่เหมือนกีฬาหรอกครับ เพราะฟันกันเป็นร้อยๆ ทีก็คงไม่มีใครตาย ถึงเสียแต้มก็คงเอามาแก้เกมส์กันใหม่
แต่ถ้าดาบจริงนะครับ รับรองว่าไม่มีใครฟันกันถึงร้อยเพลงหรอกครับ ส่วนมากแค่สี่ห้าท่าก็รู้ผลแล้ว อย่างมากสุดก็ไม่น่าจะเกินยี่สิบสามสิบท่า เว้นแต่คู่มือเรานี่ฝีมือสูสีกับเรา แล้วกลัวตายทั้งคู่จนไม่กล้าจะลงมือแบบเอาจริง บางทีอาจจะต้อนหลอกกันเป็นวันๆ เลยก็ได้ ถึงจะรู้ผลจริงๆ
จากคุณ :
ดิน น้ำ ลม ไฟ
- [
6 มิ.ย. 49 01:14:33
]
|
|
|